Tuesday 2 December 2008

Welk soort leven moet een Christen hebben?

“Welk soort leven moet een Christen hebben?” is de vraag die wij ons zelf moeten stellen.

Een Christen zou moeten eerlijk zijn. Hij zou waarheidlievend, vredelievend, vriendelijk, genereus en hardwerkende moeten zijn. Zijn leven zou moeten zuiver zijn en heilig. Het zou een voorbeeld moeten kunnen zijn naar anderen toe. Echtgenoten en hun vrouwen moeten vriendelijk en trouw aan elkaar blijven zoals Jezus Christus vriendelijk en getrouw gebleven is aan zijn kerk. Kinderen moeten in een gelukkige omgeving opgebracht worden en moeten aangeleerd worden God te gehoorzamen en lief te hebben. (Romeinen 12:9-21; Galaten 5:22-23; Efeziërs 4:20-32; 5:1-5,22-33; 6:1-9; Kolossenzen 3:12-25)

Een Christen zou zijn leven moeten inzetten in dienst van God en van Christus. Wij kunnen God dienen door elkaar van dienst te zijn. Dit betekent dat wij de noden van een ander voor onze behoeften plaatsen. Wij tonen liefde zoals Jezus ons lief heeft. Indien wij elkaar niet kunnen liefhebben kunnen wij God ook niet lief hebben. Indien wij anderen niet kunnen dienen, kunnen wij God niet dienen. (Lukas 10:25-37; 1 Johannes 3: 16-23; 4: 20-2&; Johannes 13: 12-17)

> Christen worden iets anders dan lid worden van een kerk.
> Christadelphian mens
> Christelijk Leven
> Christen genoemd
> Christen, Jood of Volk van God
> Christenmensen met ons geloof

Monday 1 December 2008

Templun Salomonis De Verdwenen Tempel


De Templum Salomonis
Hoe heeft de tempel van Salomo eruit gezien? Die vraag heeft de eeuwen door al heel wat mensen beziggehouden. Wereldberoemd werd het schaalmodel van de Amsterdamse rabbijn Jacob Jehuda Leon. Een reconstructie hiervan is momenteel te zien in het Bijbels Museum in Amsterdam.


De conservator keert zich om, wijst dan naar de imposante reconstructie van het model van Jehuda Leon. „Kijk, de tempel zoals Villalpando die tekent, is supersymmetrisch. Alles klopt, alles is perfect. Dat moest in zijn ogen ook: de tempel weerspiegelde de goddelijke orde, was gebouwd op aanwijzing van God Zelf! Jehuda Leon komt hier en daar toch tot andere conclusies: „Nee”, zegt hij, „dit moet iets meer naar rechts, en dat stond niet hier, maar daar.”

Na Jehuda Leons dood verdwijnt ook zijn model, om tot dusver niet meer teruggevonden te worden. ”De Verdwenen Tempel” heet de expositie in het Bijbels Museum dan ook. Pool: „Maar dat slaat vanzelf ook op de eerste en de tweede tempel, die in respectievelijk 586 voor en 70 na Christus verwoest werden.”

Franciscus van Assisi

FRANCISCUS VAN ASSISI

Tentoonstelling

Bron: Kadoc

In het voorjaar van 2009 is het precies 800 jaar geleden dat de Orde van de Franciscanen het levenslicht zag.
Franciscus van Assisi zelf stierf in 1226. Naar aanleiding van 700ste verjaardag van zijn overlijden, herontdekten talrijke schrijvers en dichters deze heilige.

Het KADOC te Leuven presenteert een tentoonstelling over Franciscus van Assisi en put daarvoor vooral uit de eigen collectie: boeken, affiches en brochures.
De tentoonstelling loopt van 24 oktober tot 18 januari 2009 en is open van maandag tot vrijdag van 9 tot 17 uur en op zaterdag van 9 uur tot 12.30 uur.
De toegang is gratis.

Nuttige informatie:

Vrijdag 24 oktober 2008 tot zondag 18 januari 2009
KADOC
Vlamingenstraat 39, 3000 Leuven

Priesters moeten strijden tegen Godsverduistering

PRIESTERS MOETEN STRIJDEN TEGEN GODSVERDUISTERING’

Paus Benedictus XVI

Paus Benedictus XVI Bron: Foto Siciliani-Gennari/SIR

BRUSSEL (KerkNet) – Paus Benedictus XVI klaagde zaterdag aan dat God steeds meer dreigt vergeten te worden in onze samenleving. “Enerzijds meent de mens dat hij aan zichzelf genoeg heeft, anderzijds maakt de actualiteit van de dag duidelijk dat de mens zich verloren voelt en zich zorgen maakt over de toekomst”, aldus de paus tijdens een ontmoeting in de Clementinazaal met 500 Italiaanse seminaristen. De paus daagde de priesterstudenten bij deze gelegenheid uit ervoor te zorgen dat God niet vergeten wordt. “In een tijdperk waarin het steeds moeilijker lijkt om te geloven, hebben christenen en in het bijzonder priesters de opdracht dit verlangen van de mens duidelijk te maken en Jezus Christus, het onveranderlijke Woord van eeuwig leven, te verkondigen”.

(Kerknet)

Christen worden iets anders dan lid worden van een kerk.

Maar Agrippa zei tot Paulus: „Gij zoudt mij in korte tijd overreden een christen te worden.”  Hierop zei Paulus: „Ik zou voor het aangezicht van God wel de wens tot uitdrukking willen brengen dat hetzij in korte tijd of in lange tijd niet alleen gij, maar ook allen die mij heden horen, zo zouden worden als ik, met uitzondering van deze boeien.” (Handelingen 26:28-29)

Het gelatiniseerde Griekse woord Chri·sti'a·nos komt in de christelijke Griekse Geschriften slechts driemaal voor en duidt de volgelingen van Christus Jezus aan, de voorvechters van het christendom. — Handelingen der apostelen 11:26; 26:28; 1Pe 4:16.

Christen worden is iets anders dan lid worden van een kerk. Als wij beweren Christen te zijn moeten wij in eerste instantie een navolger van Christus Jezus zijn. Jezus deed de uitnodiging hem te volgen, doordat hij zei: „Wil iemand achter mij komen, dan moet hij zichzelf verloochenen en zijn martelpaal opnemen en mij voortdurend volgen” (Mattheus 16:24). Ware christenen zijn er volledig van overtuigd dat Jezus Christus Gods speciale Gezalfde en zijn eniggeboren Zoon is, het Beloofde Zaad, die zijn menselijke leven als een losprijs gaf, uit de dood werd opgewekt en tot de rechterhand van Jehovah werd verhoogd, en de autoriteit heeft ontvangen om zijn vijanden te onderwerpen en Jehovah’s soevereiniteit te rechtvaardigen (Mattheus 20:28; Lukas 24:46; Johannes 3:16; Ga 3:16; Filepenzen 2:9-11; Hebreeën 10:12, 13). Voor christenen is de bijbel Gods geïnspireerde Woord, de absolute waarheid, en nuttig om de mensheid te onderwijzen en streng te onderrichten. (Johannes 17:17; 2Ti 3:16; 2 Petrus 1:21).

Het is makkelijk om elk soort doopsel te herkennen als een intekenrecht om zich christen te laten noemen. In ons land zijn er massa’s mensen die een kinderdoop hebben gekregen en zich christen noemen. Maar daarbij houdt het op. Velen hebben nog wel hun eerste en hun tweede of plechtige communie gedaan, maar echte christelijke beleving hoort er niet bij.

Wie een discipel van Jezus Christus is geworden, moet de weg des levens blijven bewandelen. Hij wordt gewaarschuwd: „Wie. . . denkt te staan, moet oppassen dat hij niet valt” (1 Korinthiërs 10:12). Een christen die zich de waarheid eigen heeft gemaakt, volgt zijn door de bijbel geoefende geweten en verlaat zich op Gods leiding door middel van heilige geest. Dit helpt de opgedragen christen te beslissen wat voor hemzelf en anderen ’opbouwend’ en „heilzaam” is. Hij beseft dat de beslissingen die hij neemt van invloed zullen zijn op zijn persoonlijke verhouding met God, aan wie hij zich heeft opgedragen. Hij krijgt de raad: „Beveilig uw hart, ja, meer dan al het andere dat te behoeden is, want daaruit zijn de oorsprongen van het leven” (Spreuken 4:23). Een bepaalde vorm van leven is dus essentieel om zich christen te mogen noemen. Alsook moet dat geloof gevoed worden door handelingen, want elk geloof zonder werken is dood.

Er is de houding naar onze omgeving toe en naar God. Elke christen, afhankelijk van zijn of haar persoonlijke omstandigheden, dient God naar zijn beste vermogen te aanbidden. Dit heeft betrekking op de kwaliteit van onze aanbidding. Onze dienst voor God dient het beste te zijn wat wij kunnen geven — heilige dienst. (Lukas 16:10; Galaten 6:3, 4).

Jezus volgde zijn Vader en wenste in alles Zijn wil te doen. Christenen moeten dat ook betrachten. Dagelijks moeten zij er aan werken de hoedanigheid van Jezus Christus eigen te maken. Constant moeten zij het gevecht aan met het kwaad om dit klein te krijgen en zich vrij te maken van zonde of falen. In wezen moeten wij ons afzonderen van de wereld. Durven laten zien dat wij anders zijn en denken. Lichaam en geest moeten wij aan God laten toebehoren (1 Korinthiërs 3:16,17; 6:19,20) Bedachtzame studie van het Woord van God kan ons helpen ons leven op een goede goddelijke wijze op te bouwen. Wij mogen dan niet slechts aan ons zelf denken, maar horen de andere nauw aan het hart te dragen. Naar de andere toe moeten wij ons geloof uitnodigend laten spreken. Als gelovigen moeten wij elke poging aanwenden om het Woord van God te verkondigen en de liefde van God te laten stralen.

 

~~~


> Kan u zich Christen noemen?

> Christen, Jood of Volk van God?

Als wij beweren christenen te zijn

zullen wij het patroon van Jezus’ leven willen volgen, Zijn geboden onderhouden, Zijn dood gedenken en er voor zorgen niet door de wereld besmet te worden > Christelijk Leven

De Gemeenschap van de Christenen kunnen wij beschouwen als een Lichaam met zijn vele lichaamsdelen die elk hun waarde en doel hebben. > Wij als Christenmensen met ons geloof

Wat betekent het een christadelphian mens te zijn?

Christus toebehorenden

> Welk soort leven moet een Christen hebben?

Pinksterkerken en RKK dichter bij elkaar

Christen worden is iets anders dan lid worden van een kerk. Hier over sprak prof. dr. Cees van der Laan. Alsook sprak dr. Johan Van der Vloet tijdens de 14e bijeenkomst van dialoog tussen rooms-katholieken en vertegenwoordigers van de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten (VPE), op basis van het recente internationale dialoograpport ”On becoming a Christian”. De bijeenkomst vond deze week in Oosterhout plaats.

Het lijvige rapport ”On becoming a Christian” verscheen eind 2007 en was het resultaat van de dialoog die de Pauselijke Raad voor de Eenheid van de Christenen van 1998 tot 2006 voerde met vertegenwoordigers van de pinksterkerken.

Aan de Nederlandse dialoog, die begon in 1999, nemen de pinkstergelovigen officieel deel namens de VPE. De rooms-katholieken nemen deel op persoonlijke titel, maar hebben over de voortgang van de dialoog regelmatig overleg met bisschop J. van Burgsteden, die vanuit de bisschoppenconferentie aanspreekpunt is voor de oecumene.

 Van der Vloet concludeerde dat de standpunten van de Rooms-Katholieke Kerk en de pinksterkerken ten aanzien van bekering en geloof dichter bij elkaar komen, behalve op het punt van de sacramenten.

Pinkstergelovigen dringen aan op bekering, wat voor hen onder meer betekent een persoonlijke relatie met God aangaan.

Voor pinkstergelovigen is de bekering met daaropvolgende wedergeboorte het moment van christen worden en tegelijkertijd van toetreding tot het lichaam van Christus, aldus Van der Laan. „Met het laatste wordt niet een bepaalde kerk bedoeld, maar het universele lichaam van Christus. De doop is weliswaar belangrijk, maar markeert niet de toetreding tot Christus, het is wel een uiterlijke bevestiging daarvan.”

Van der Laan waardeerde het dat het rapport zo veel overeenkomsten noemt maar toch de verschillen niet wil verdoezelen: „De geloofswegen tussen katholieken en pinkstergelovigen scheiden zich bij het dopen van zuigelingen.”

> Reformatorisch Dagblad

> Doop

> Doopsel

Spirualiteit geeft smaak aan leven

Spiritualiteit is een onmisbare luxe: ze geeft smaak aan je leven, en zorgt ervoor dat je geloof niet bloedeloos wordt. Maar los van de relatie tot God is zij niet verkrijgbaar.

Dat betoogde Frans Maas, hoogleraar theologie in Nijmegen, vrijdag tijdens de faculteitsdag van de FKT, de Faculteit Katholieke Theologie. In de aula van het academiegebouw in Utrecht sprak hij over het thema 'Spiritualiteit: luxe of noodzaak?'.

Maas vergelijkt het geloof met begrippen uit de grammatica. Geloven, legt hij uit, is in de eerste plaats een werkwoord, dat in het leven van gelovigen vervoegd moet worden. Dat kan op drie manieren, aldus Maas. "Ten eerste is er de constaterende wijs. Op dit niveau draait het om kennis, om feiten, om de verhalen uit de Bijbel. Daarnaast is er ook de bevelende wijs. Hier gaat het om hoe je leeft, om je doen en laten dus. Tenslotte is er de aanvoegende wijs. 'Moge het zo zijn dat...' Op dit niveau gaat het om het verlangen, de laag van je emoties, van je hart. Het is op dit derde niveau dat spiritualiteit zich afspeelt'', aldus de hoogleraar. "Denk aan de Psalmen, die bol staan van de emoties. Of aan het Onze Vader.''

Lees verder in het Nederlands Dagblad

"
zonder het hart, zonder de betrokkenheid, wordt het geloof dor en droog. Het gebed zorgt ervoor dat je niet onverschillig wordt, het geeft smaak aan je leven. Het zorgt ervoor dat je geloof niet bloedeloos wordt.''
,,Wij hebben het niet zelf in handen. Je kunt spiritualiteit niet los zien van de Heilige Geest die in ons werkt en ons kracht geeft."

Communie en dag des Heren

Communie is iets wat ons doet denken aan de eucharistieviering. Vandaag zijn er veel kerken in Vlaanderen waar op zondag geen eucharistieviering meer is maar slechts een woord dienst. De kerken zijn zo leeggelopen maar er zijn ook onvoldoende priesters om nog die weinige parochianen te bedienen. Ook bij ons zijn er diensten waar ter communie wordt gegaan. Deze handeling wordt meestal het “Breken van het brood” genoemd. Het is een avondmaalviering die op elke dag van de week kan gebracht worden. Hij brengt de handelingen in herinnering die Jezus heeft uitgevoerd tijdens het laatste avondmaal in een bovenvertrek te Jeruzalem, voor zijn gevangenneming en dood. Jezus heeft daar de opdracht gegeven dit te herhalen ter herinnering van zijn offergave.”Blijft dit doen tot mijn gedachtenis” zei Jezus aan zijn apostelen. “Want zo dikwijls als gij dit brood eet en deze beker drinkt; blijft gij de dood des Heren verkondigen, totdat hij gekomen is.” (1 Korinthiërs 11: 23-29, Mattheus 26:26-30; Markus 14:22-26; Lukas 22:14-20) Dus zolang dat de heer nog niet terug gekomen is moeten wij dit offermaal in herinnering brengen.

Er is niet bepaald geworden welke dag dit zou moeten plaats grijpen? In de eerste eeuw gebeurde dit meestal na de sabbat op de eerste dag van de week, de zondag dus. (Handelingen 20:7) Nu is het wel zo dat de meeste mensen zondags vrij zijn en dit daarvoor de meest ideale dag lijkt te zijn om samen te komen en in groep God te loven en te eren. De zaterdag of sabbat kan hiervoor ook gebruikt worden maar dit hoeft niet noodzakelijk zo te zijn. Dit hangt eigenlijk ook af van het eigen aanvoelen.

“De een oordeelt dat de ene dag belangrijker is dan de andere; een ander oordeelt dat de ene dag gelijk is aan alle andere; een ieder zij volledig overtuigd in zijn eigen geest. Wie de dag onderhoudt, onderhoudt die voor Jehovah. En wie eet, eet voor Jehovah, want hij brengt dank aan God; en wie niet eet, eet niet voor Jehovah, en toch brengt hij dank aan God. Niemand van ons leeft in feite alleen met betrekking tot zichzelf, en niemand sterft alleen met betrekking tot zichzelf; want indien wij leven, dan leven wij voor Jehovah, en ook indien wij sterven, dan sterven wij voor Jehovah. Derhalve behoren wij of wij nu leven of sterven, Jehovah toe. Want hiertoe is Christus gestorven en weer tot leven gekomen, opdat hij Heer over zowel de doden als de levenden zou zijn”. (Romeinen 14:5-9)

Het komt er op aan in de loop van een dag een moment uit te kiezen om tijd vrij te maken voor God. Als wij een hele week gewerkt hebben kan er een dag vrij gemaakt worden om tot rust te komen en de maker van al het gene rondom ons te bedanken. Over de gehele wereld kunnen de Christadelphians de dienst invullen naar eigen goeddunken, zodat ze van ecclesia tot ecclesia, zoals onze kerkgemeenschappen worden genoemd, verschillend kunnen zijn. Het is zelfs zo dat in één kerkgemeenschap de dienst verschillend kan verlopen naargelang de behoeften van de dag. Algemeen kunnen wij wel stellen dat indien Jezus zijn avondmaal herdacht wordt er een woord dienst is en het eucharistisch gedeelte. In het woord gedeelte nemen wij de Bijbel ter hand en lezen daar delen uit die wij voor die dag ter bezinning gebruiken. Normaal wordt er ook een Bijbelleesplan gevolgd, maar hier kan dus gerust van afgeweken worden, nar de behoefte van de gelegenheid. Voor mensen die vertrouwd zijn met de Bijbel hebben wij een rooster waarmee u de gehele Bijbel in een jaar leest (Oude Testament eenmaal, Nieuwe Testament tweemaal). Dit is het rooster dat we zelf gebruiken. Het kost u ongeveer een half uur per dag. U kunt dit rooster, in PDF formaat, hier downloaden. Naast de daglezingen brengen wij onze persoonlijke gebeden naar voor en halen wij gebeden uit de Bijbel aan, zoals bijvoorbeeld uit de Psalmen. In de kerkgemeenschap is het dan ook fijn om samen de stem te verheffen en liederen uit het hymnenboek ten gehore te brengen.

Jezus zei tot de schare in een openbare vergadering te Kapernaüm: „Voorwaar, voorwaar, ik zeg U: Indien GIJ het vlees van de Zoon des mensen niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt GIJ geen leven in UZELF. Wie zich met mijn vlees voedt en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en ik zal hem op de laatste dag [uit de dood] opwekken; want mijn vlees is waar voedsel en mijn bloed is ware drank. Wie zich met mijn vlees voedt en mijn bloed drinkt, blijft in eendracht met mij en ik in eendracht met hem. Evenals de levende Vader mij heeft uitgezonden en ik leef vanwege de Vader, zo ook hij die zich met mij voedt, ja ook hij zal leven vanwege mij. Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet zoals toen UW voorvaders aten en toch zijn gestorven. Wie zich met dit brood voedt, zal in eeuwigheid leven.” (Johannes 6:53-59).

Wij willen graag het leven in ons hebben en Christus Jezus in ons dragen. Het nemen van de symbolen is een teken van aanvaarding van het zoenoffer van Jezus en een delen in gemeenschap van dit levend brood. Iedereen wordt daarom hiervoor vriendelijk uitgenodigd om deelgenoot te worden van de gemeenschappelijke maaltijd in herinnering van de grootste gave die ons is toegekomen.

 

> Avondmaal des Heren
> Teken van het verbond
> Sabbat of zondag
> Zondagrust of sabbatviering

Communion and day of worship

* Do Christadelphians keep Communion?
Yes. They usually call it the Breaking of Bread (Acts 2:42). The Lord Jesus has commanded us to meet together regularly to break bread and drink wine, in memory of his sacrifice until he comes back. The bread represents his body, and the wine represents his blood (1 Corinthians 11:23-26; John 6:53-56).

* Why is it necessary for us to break bread and drink wine?
(a) Baptism is described as a new birth. A growing child needs food at regular intervals. The breaking of bread is a symbolic meal, which provides us with spiritual food.
(b) In baptism our past sins are forgiven, but our weak human nature cannot stop sinning. The breaking of bread service reminds us of the sacrifice of Christ and gives us opportunity to ask for the forgiveness of our sins again.
(c) By the breaking of bread we are reminded of the vows we made at our baptism. It is a time for rededication. It reminds us that Jesus, though now in heaven, will come back to the earth.
(d) The Breaking of Bread also strengthens our fellowship with our fellow believers. We are told not to stay away from the assembly of believers, but to be present as an encouragement to those who share our beliefs. To stay away from the believers’ assembly is to wilfully sin (1 Corinthians 11:23-29; Matthew 26:26-28; 1 Corinthians 10:16-17; Acts 2:42, 46, Hebrews 10:24-25).

* Must we break bread and drink wine on any special day?
No. The breaking of bread was instituted on a weekday evening. Jesus said we should keep it ‘often’, but he did not say how often, or on which day. The early disciples usually kept this ceremony on ‘the first day of the week’ - Sunday. For most people nowadays, Sunday still seems to be the most convenient day (Acts 20:7; 1 Corinthians 11:25-26).

* What other services do Christadelphians hold?
They hold meetings for preaching the true gospel and for studying the Bible. Christadelphian meetings usually include hymns, prayers, and Bible readings. These should be supported as much as possible (Hebrews 10:24,25).

* Must we keep the Sabbath Day?
No. Jesus fulfilled the law of the Sabbath (Matthew 5:17). When God gave the fourth commandment, “Remember the Sabbath day …” (Exodus 20:8) He was providing one day a week rest from the curse placed on Adam to work “all the days of your life” (Genesis 3:17). For those who trusted God and kept the Sabbath, He made a special provision to sustain them (Exodus 16:22-24). To reject God’s Sabbath, therefore, was to refuse God’s gift of grace. But Jesus came as God’s gift of grace to all who believe in him. He performed God’s work on the Sabbath and declared himself ‘Lord of the Sabbath’ (Matthew 12:5-8; John 5:17). Jesus removed the burden of the curse of Adam (Matthew 11:28-30; 6:31-33). Now all days become a sabbath to the true Christian for whom God has prepared an eternal Sabbath of rest (Hebrews 4:8-10).
Some like to set aside a special day or special moments for dedication to God. This is good, and the principles for doing this are explained in Romans 14:5-9.

* Should a Christian pray every day?
Yes. God wants us to pray to Him regularly. Jesus gave a parable to teach that men ‘ought always to pray and not to lose heart’. Christians who do not pray soon lose contact with God. The Lord Jesus sometimes spent whole nights in prayer. Prayer should be a very important part of our lives too. Jesus Christ is our High Priest in the presence of God, and we pray to God through Christ (Luke 18:1; Matthew 6:5-13; Luke 6:12; James 5:16-18; Romans 12:12; Acts 2:42; Revelation 5:8).


- From the CBM booklet Preparing for baptism # The Christian Life

> Sabbath according to the Scriptures
> The Breaking of Bread
   To take the emblems of Christ's sufferings and sacrifice is the highest honour which a man or woman could have.
Along with prayer and Bible reading, regular obedience to Christ's command to break bread and drink wine in memory of his sacrifice is vital. "This do in remembrance of me", Jesus commanded (Luke 22:19). It was his wish that his followers should regularly do this until his second coming, when Jesus will share the bread and wine with them again (1 Cor. 11:26; Luke 22:16--18).

also of interest > Ecclesial Life

In Dutch:

> Avondmaal des Heren
> Teken van het verbond
> Sabbat of zondag
> Zondagrust of sabbatviering

Terrorism

TERRORISM IS A problem that affects the whole international community. The aim of the war in Afghanistan was the defeat of al- Qaeda and the Taliban. The overthrow of Saddam Hussein was intended to bring peace and stability to Iraq. Have these aims been reached?

> News and views