''Geloof niet alles wat je denkt!''
Thursday 14 September 2017
Tuesday 5 September 2017
Belgische Broeders van Liefde dreigen gesanctioneerd te worden voor hun keuze om euthanasie toe te laten in hun instellingen
In België is er de voorgaande jaren al heel wat gediscussieerd over het recht om over het eigen leven te beschikken. Recente rechtsspraak heeft hierbij ook bevestigd, dat een
zorginstelling hiervoor ruimte moet bieden.
De rechtbanken hebben geoordeeld dat de Wet omtrent Euthanasie in acht moet genomen worden en dat indien iemand verzoekt om zijn leven te beëindigen en die vraag van de patiënt voldoet aan de strikte juridische voorwaarden, dat dan enkel de betrokken arts en verpleegster zelf gewetensbezwaar kunnen inroepen, maar dat indien een vertrouwensarts van de patiënt er mee zou instemmen, hiertoe geen bezwaar kan gemaakt worden door de instelling waar de patiënt op dat ogenblik verblijft.
Belangrijk wordt het indien iemand geestelijk wordt getart in zichzelf en zijn lijden als uitzichtloos ervaart. In zulk geval is het voor een meevoelende mens erg belangrijk om zijn liefde voor die medeburger te tonen. Het is erg belangrijk om deze kwetsbare mens vanuit christelijke inspiratie nabij te zijn. Hiertoe kan eerst en vooral de hoop kenbaar gemaakt worden en de vele mogelijkheden voorgelegd worden om toch zich beter te voelen of meer hoop in dit leven te krijgen. Maar indien dat niet helpt moet men open staan voor de wensen van de persoon die lijdt.
Wie diens vraag naar euthanasie negeert, of zonder meer dadelijk afwijst, mist de kans om het begrip “kwaliteit van het einde van het leven” creatief (d.w.z. levenskansen biedend) vorm te geven.
De Belgische Broeders van Liefde die meerdere psychiatrische instellingen hebben komen meermaals in contact met patiënten die om een levensbeëindiging vragen.
Daarom willen de de Belgische Broeders van Liefde mee timmeren aan die moeilijke weg van palliatieve begeleiding in situaties van psychisch uitzichtloos lijden. De betrokken, en christelijk geïnspireerde, zorgrelatie tot de psychisch zieke mens kan hierbij een brug vormen tussen de beschermwaardigheid van het menselijke leven en de wens naar autonomie, uitgedrukt in een vraag tot euthanasie. Vanuit deze zorgende relatie kiezen de Broeders ervoor om beschermwaardigheid van het leven prioritair boven het zelfbeschikkingsrecht te stellen.
Als Rooms Katholieken kiezen zij primair voor het leven, niet voor de dood, maar tegelijk kiezen ze ervoor om de oprechte vraag van de patiënt die zijn situatie als uitzichtloos en ondraaglijk ervaart, niet te negeren.
Als men die vraag van de patiënten ernstig neem en zijn situatie helemaal heeft onderzocht, komt men wel eens voor de beslissing te staan om al of niet de wensen van de patiënt in te wilgen. Waar de onderzochte alternatieven onvoldoende verlichting van het ondraaglijke lijden kunnen bieden in de ogen van een wilsbekwame patiënt, zou dat ook kunnen betekenen dat die psychisch zieke mens uiteindelijk, na een zorgvuldig doorlopen traject, zijn leven via een euthanasie aan God wenst toe te vertrouwen. daarbij kan men ook de vraag stellen of men een mens meer kan laten lijden dan een dier, dat men in bepaalde situaties toch van zijn leden zou verlossen door het te doen inslapen.
Door de Paus en het Roomse hoofdkwartier van de Broeders van Liefde tot de orde geroepen, worden deze broeders in België erg onder druk gezet, doordat er gedreigd wordt hen te ex-communiceren, terwijl zij de liefde voor de medemens voorop stellen.
De Belgische heren die zich aan God willen toevertrouwen laten weten dat zij lichtvaardig besluit hebben genomen met het toelaten van euthanasie. Het is eerder een uiterst zorgvuldig keuzeproces waarbij zij toch als hulpverleners ook de plicht hebben om steeds te blijven zoeken naar het antwoord hoe zij kunnen bijdragen tot het welzijn van de concrete lijdende mens die op hun weg komt, door liefdevol samen met hen op weg te gaan.
Als volgelingen van Jezus christus, moeten wij als christenen nagaan wat wij als feilbare mensen zonder magische kracht kunnen verwezenlijken, zonder de mensen valse hoop te geven of zonder hen verder onnodig lijden te bezorgen. Wij moeten niet denken Jezus te zijn en mirakels te kunnen verrichten. Wij moeten wel zoals Jezus oor hebben voor deze mensen en hen met onze woorden soelaas brengen. Maar wij mogen ons niet boven hen stellen, noch hun hartewens in de weg staan. Wat is ons recht om over hun leven te beschikken? Indien zij een grote wens uiten, wie zijn wij om daar tegen in te gaan. Wij kunnen hen aanraden om god over hun leven te alten beschikken en het zo verder medische hulp te laten verlopen zoals het zal verlopen. Maar indien wij pijnstillers kunnen geven die hun pijn zal wegnemen, ook al zou dat tot hun einde lijden, wie zijn wij dan om die pijnverzachters niet te gunnen?
De rechtbanken hebben geoordeeld dat de Wet omtrent Euthanasie in acht moet genomen worden en dat indien iemand verzoekt om zijn leven te beëindigen en die vraag van de patiënt voldoet aan de strikte juridische voorwaarden, dat dan enkel de betrokken arts en verpleegster zelf gewetensbezwaar kunnen inroepen, maar dat indien een vertrouwensarts van de patiënt er mee zou instemmen, hiertoe geen bezwaar kan gemaakt worden door de instelling waar de patiënt op dat ogenblik verblijft.
Belangrijk wordt het indien iemand geestelijk wordt getart in zichzelf en zijn lijden als uitzichtloos ervaart. In zulk geval is het voor een meevoelende mens erg belangrijk om zijn liefde voor die medeburger te tonen. Het is erg belangrijk om deze kwetsbare mens vanuit christelijke inspiratie nabij te zijn. Hiertoe kan eerst en vooral de hoop kenbaar gemaakt worden en de vele mogelijkheden voorgelegd worden om toch zich beter te voelen of meer hoop in dit leven te krijgen. Maar indien dat niet helpt moet men open staan voor de wensen van de persoon die lijdt.
Wie diens vraag naar euthanasie negeert, of zonder meer dadelijk afwijst, mist de kans om het begrip “kwaliteit van het einde van het leven” creatief (d.w.z. levenskansen biedend) vorm te geven.
De Belgische Broeders van Liefde die meerdere psychiatrische instellingen hebben komen meermaals in contact met patiënten die om een levensbeëindiging vragen.
Daarom willen de de Belgische Broeders van Liefde mee timmeren aan die moeilijke weg van palliatieve begeleiding in situaties van psychisch uitzichtloos lijden. De betrokken, en christelijk geïnspireerde, zorgrelatie tot de psychisch zieke mens kan hierbij een brug vormen tussen de beschermwaardigheid van het menselijke leven en de wens naar autonomie, uitgedrukt in een vraag tot euthanasie. Vanuit deze zorgende relatie kiezen de Broeders ervoor om beschermwaardigheid van het leven prioritair boven het zelfbeschikkingsrecht te stellen.
Als Rooms Katholieken kiezen zij primair voor het leven, niet voor de dood, maar tegelijk kiezen ze ervoor om de oprechte vraag van de patiënt die zijn situatie als uitzichtloos en ondraaglijk ervaart, niet te negeren.
Als men die vraag van de patiënten ernstig neem en zijn situatie helemaal heeft onderzocht, komt men wel eens voor de beslissing te staan om al of niet de wensen van de patiënt in te wilgen. Waar de onderzochte alternatieven onvoldoende verlichting van het ondraaglijke lijden kunnen bieden in de ogen van een wilsbekwame patiënt, zou dat ook kunnen betekenen dat die psychisch zieke mens uiteindelijk, na een zorgvuldig doorlopen traject, zijn leven via een euthanasie aan God wenst toe te vertrouwen. daarbij kan men ook de vraag stellen of men een mens meer kan laten lijden dan een dier, dat men in bepaalde situaties toch van zijn leden zou verlossen door het te doen inslapen.
Door de Paus en het Roomse hoofdkwartier van de Broeders van Liefde tot de orde geroepen, worden deze broeders in België erg onder druk gezet, doordat er gedreigd wordt hen te ex-communiceren, terwijl zij de liefde voor de medemens voorop stellen.
De Belgische heren die zich aan God willen toevertrouwen laten weten dat zij lichtvaardig besluit hebben genomen met het toelaten van euthanasie. Het is eerder een uiterst zorgvuldig keuzeproces waarbij zij toch als hulpverleners ook de plicht hebben om steeds te blijven zoeken naar het antwoord hoe zij kunnen bijdragen tot het welzijn van de concrete lijdende mens die op hun weg komt, door liefdevol samen met hen op weg te gaan.
Als volgelingen van Jezus christus, moeten wij als christenen nagaan wat wij als feilbare mensen zonder magische kracht kunnen verwezenlijken, zonder de mensen valse hoop te geven of zonder hen verder onnodig lijden te bezorgen. Wij moeten niet denken Jezus te zijn en mirakels te kunnen verrichten. Wij moeten wel zoals Jezus oor hebben voor deze mensen en hen met onze woorden soelaas brengen. Maar wij mogen ons niet boven hen stellen, noch hun hartewens in de weg staan. Wat is ons recht om over hun leven te beschikken? Indien zij een grote wens uiten, wie zijn wij om daar tegen in te gaan. Wij kunnen hen aanraden om god over hun leven te alten beschikken en het zo verder medische hulp te laten verlopen zoals het zal verlopen. Maar indien wij pijnstillers kunnen geven die hun pijn zal wegnemen, ook al zou dat tot hun einde lijden, wie zijn wij dan om die pijnverzachters niet te gunnen?
Blokkeren humanitaire hulp leidt tot meer sterfte op Middellandse Zee
Blokkeren humanitaire hulp leidt tot meer sterfte op Middellandse Zee
De Libische
autoriteiten hebben vrijdag 11 augustus aangekondigd een reddingszone in
te stellen en de toegang voor humanitaire schepen tot de internationale
wateren voor de Libische kust te beperken. Direct daarna heeft het
maritiem reddingscoördinatiecentrum MRCC in Rome Artsen Zonder Grenzen
gewaarschuwd voor veiligheidsrisico’s die verbonden zijn aan
dreigementen van de Libische kustwacht tegen humanitaire reddingsschepen
die opereren in deze internationale wateren.
Deze verklaringen komen amper een week na de
aankondiging dat de Italiaanse marine in Libische wateren zal worden
ingezet om de capaciteit van de Libische kustwacht te versterken om
migranten en vluchtelingen te onderscheppen en terug te sturen naar
Libië.
Vanwege de aangekondigde verdere beperkingen op het verlenen van onafhankelijke humanitaire hulp, heeft Artsen Zonder Grenzen besloten om tijdelijk de activiteiten van haar reddingsschip Prudence op te schorten. Het medische team van Artsen Zonder Grenzen aan boord van de Aquarius van SOS Méditerranée, dat momenteel patrouilleert in internationale wateren, zal die reddingsoperaties wel nog blijven ondersteunen.
Artsen Zonder Grenzen dringt er bij de Libische autoriteiten op aan snel te bevestigen dat ze hun juridische verplichting zullen respecteren om boten in moeilijkheden te redden, en dat zowel in Libische als in internationale wateren. Artsen Zonder Grenzen vraagt ook dat de Libische autoriteiten duidelijk maken dat alle schepen, van NGO’s en andere organisaties, toestemming zullen krijgen om deze reddingsactiviteiten ongehinderd en veilig uit te voeren en dat noch de Libische, noch de Italiaanse autoriteiten tussenbeide zullen komen als het gaat om het juridisch gegarandeerde recht om mensen te ontschepen in een veilige haven.
"Artsen Zonder Grenzen weigert deel te moeten uitmaken van een systeem dat tot doel heeft tot iedere prijs mensen te verhinderen een veilig heenkomen te zoeken", zegt De le Vingne. "We roepen de EU en de Italiaanse autoriteiten op de dodelijke strategie op te geven om mensen vast te zetten in een land dat in oorlog is, dat hen niet beschermt en geen rekening houdt met hun noden. Veilige en legale routes voor migranten en vluchtelingen zijn dringend nodig om onnodig leed en sterven te verminderen."
Artsen Zonder Grenzen
Vanwege de aangekondigde verdere beperkingen op het verlenen van onafhankelijke humanitaire hulp, heeft Artsen Zonder Grenzen besloten om tijdelijk de activiteiten van haar reddingsschip Prudence op te schorten. Het medische team van Artsen Zonder Grenzen aan boord van de Aquarius van SOS Méditerranée, dat momenteel patrouilleert in internationale wateren, zal die reddingsoperaties wel nog blijven ondersteunen.
In Libië heerst wetteloosheid
"Als de aangekondigde maatregelen bevestigd en daadwerkelijk uitgevoerd zullen worden, verwachten we twee ernstige gevolgen: er zullen meer doden vallen op de Middellandse Zee en er zullen meer mensen vast komen te zitten in Libië", zegt Annemarie Loof, operationeel directeur van Artsen Zonder Grenzen. "Als humanitaire schepen uit de Middellandse Zee verjaagd worden, zullen er minder boten overblijven om mensen van de verdrinkingsdood te redden. Degene die niet sterven zullen onderschept worden en terug naar Libië worden gebracht. In dat land heerst wetteloosheid, willekeurige detentie en extreem geweld."Vijandig klimaat tegen reddingsoperaties
"De recente ontwikkelingen duiden op een verdere verslechtering van het vijandige klimaat rond levensreddende reddingsoperaties", zegt Brice de le Vingne, directeur operaties van Artsen Zonder Grenzen. "Europese staten en Libische autoriteiten zetten gezamenlijk een blokkade op voor mensen die veiligheid zoeken. Dit is een onaanvaardbare aanval op het leven en de waardigheid van die mensen."Artsen Zonder Grenzen dringt er bij de Libische autoriteiten op aan snel te bevestigen dat ze hun juridische verplichting zullen respecteren om boten in moeilijkheden te redden, en dat zowel in Libische als in internationale wateren. Artsen Zonder Grenzen vraagt ook dat de Libische autoriteiten duidelijk maken dat alle schepen, van NGO’s en andere organisaties, toestemming zullen krijgen om deze reddingsactiviteiten ongehinderd en veilig uit te voeren en dat noch de Libische, noch de Italiaanse autoriteiten tussenbeide zullen komen als het gaat om het juridisch gegarandeerde recht om mensen te ontschepen in een veilige haven.
"Artsen Zonder Grenzen weigert deel te moeten uitmaken van een systeem dat tot doel heeft tot iedere prijs mensen te verhinderen een veilig heenkomen te zoeken", zegt De le Vingne. "We roepen de EU en de Italiaanse autoriteiten op de dodelijke strategie op te geven om mensen vast te zetten in een land dat in oorlog is, dat hen niet beschermt en geen rekening houdt met hun noden. Veilige en legale routes voor migranten en vluchtelingen zijn dringend nodig om onnodig leed en sterven te verminderen."
In de VS extreemrechtse terrorisme in de lift
Sinds het aantreden van Barack Obama als 44ste president van de Verenigde Staten van Amerika konden wij een toename waarnemen van Amerikaanse burgers die niet tevreden waren met de hoge functies die zwarten konden innemen in "hun Staten".
Tijdens zijn 8 jaar voorzitterschap van de Verenigde Staten stond de buitengewone capaciteit van Barack Obama om de diepste aspiraties van mensen naar boven te brengen te botsen met binnenlandse politieke verdelingen, die zijn vermogen beperkten om een duurzaam wetgevingsprogramma te bouwen dat vergelijkbaar is met de New Deal, de Grote Maatschappij of de Reagan-revolutie.
Het enige onmiskenbare aspect van de nalatenschap van Obama is dat hij aantoonde dat een zwarte man president van de Verenigde Staten kan worden en vervolgens bewees hij dat het de moeite toont om door te zetten en zich niet te laten afschepen door hen die zeggen dat iets onmogelijks is. Deze prestatie zal de eerste regel in zijn doodsbrief zijn en zal hem in staat stellen om in elke Amerikaanse geschiedenishandboek van nu tot eeuwigheid vermeld te staan als de eerst zwarte president van de Verenigde Staten van Amerika.
De laatste 2 decennia kreeg Noord Amerika met een identiteitscrisis te kampen. De moeilijkheden begonnen met de bankcrisis en de onderliggende moeilijkheden rond de werkverschaffing en sluiting van de autobedrijven.
Vele blanken konden het niet meer velen dat zwarten hun plaats in de maatschappij hadden ingenomen en het buiten hun verwachtingen konden maken. Dat deed hen pijn in hun blanke superioriteitsgevoelend hart. Toen zij meegesleurd werden in de armen moest er een zondebok gevonden worden. Daarvoor waren de zwarten en zwarte politici de bevoorrechte schuldigen en allen die mee voor de zwarten opkwamen hoorden verworpen te worden.
Politici zagen hierin de kans mooi om door populistische maatregelen omhoog te klimmen en zelfs de pester en bullebak Donald Trump in het gareel te brengen om de 45ste president van Amerika te worden.
Wie denkt dat het extreemrechtse geweld in Charlottesville een reactie is op een al te dominante politieke correctheid of de schuld is van anti-racistische activisten maakt niet alleen een redeneerfout, het is ook het gevolg van een historische blindheid.
Honderden jaren lang, en tot diep in de twintigste eeuw waren de Verenigde Staten niet ‘de grootste democratie ter wereld’ voor mensen van kleur, maar wel een racistische dictatuur.
Diegene die er een meer sociaal medelevende maatschappij van had willen maken is daar niet helemaal in geslaagd doordat de tegenwerking zo enorm groot was dat men zelfs al zeer blij kan zijn voor datgene waarin hij wel slaagde.
+
Lees verder over de toestand van de Amerikaanse gevoelens en racisme:
Tijdens zijn 8 jaar voorzitterschap van de Verenigde Staten stond de buitengewone capaciteit van Barack Obama om de diepste aspiraties van mensen naar boven te brengen te botsen met binnenlandse politieke verdelingen, die zijn vermogen beperkten om een duurzaam wetgevingsprogramma te bouwen dat vergelijkbaar is met de New Deal, de Grote Maatschappij of de Reagan-revolutie.
Het enige onmiskenbare aspect van de nalatenschap van Obama is dat hij aantoonde dat een zwarte man president van de Verenigde Staten kan worden en vervolgens bewees hij dat het de moeite toont om door te zetten en zich niet te laten afschepen door hen die zeggen dat iets onmogelijks is. Deze prestatie zal de eerste regel in zijn doodsbrief zijn en zal hem in staat stellen om in elke Amerikaanse geschiedenishandboek van nu tot eeuwigheid vermeld te staan als de eerst zwarte president van de Verenigde Staten van Amerika.
De laatste 2 decennia kreeg Noord Amerika met een identiteitscrisis te kampen. De moeilijkheden begonnen met de bankcrisis en de onderliggende moeilijkheden rond de werkverschaffing en sluiting van de autobedrijven.
Vele blanken konden het niet meer velen dat zwarten hun plaats in de maatschappij hadden ingenomen en het buiten hun verwachtingen konden maken. Dat deed hen pijn in hun blanke superioriteitsgevoelend hart. Toen zij meegesleurd werden in de armen moest er een zondebok gevonden worden. Daarvoor waren de zwarten en zwarte politici de bevoorrechte schuldigen en allen die mee voor de zwarten opkwamen hoorden verworpen te worden.
Politici zagen hierin de kans mooi om door populistische maatregelen omhoog te klimmen en zelfs de pester en bullebak Donald Trump in het gareel te brengen om de 45ste president van Amerika te worden.
Wie denkt dat het extreemrechtse geweld in Charlottesville een reactie is op een al te dominante politieke correctheid of de schuld is van anti-racistische activisten maakt niet alleen een redeneerfout, het is ook het gevolg van een historische blindheid.
Honderden jaren lang, en tot diep in de twintigste eeuw waren de Verenigde Staten niet ‘de grootste democratie ter wereld’ voor mensen van kleur, maar wel een racistische dictatuur.
Diegene die er een meer sociaal medelevende maatschappij van had willen maken is daar niet helemaal in geslaagd doordat de tegenwerking zo enorm groot was dat men zelfs al zeer blij kan zijn voor datgene waarin hij wel slaagde.
+
Lees verder over de toestand van de Amerikaanse gevoelens en racisme:
De terreur in Charlottesville komt niet uit de lucht gevallen, ze heeft een lange geschiedenis
Al jarenlang zit het
extreemrechtse terrorisme in de lift in de VS. Dat is niet nieuw. Maar
de manier waarop de extreemrechtse terreur wordt geminimaliseerd door
Trump, rechtse politici en commentatoren is wel stilaan zorgwekkend.
Ontstaan van eigen vrijheid
''Mijn vrijheid ontstond op de dag dat ik de dingen niet meer zo persoonlijk nam.''
Eigen gedachte van: Dirk Draelants, Antwerpen BE
Tuesday 29 August 2017
Jeshuaists or Followers of Jeshua
Because there being lots of Messianics (Messianic Jews and Messianic Christians) who say they are following the Nazarene master teacher Jeshua, but having made him into their god, several Messianic Jews as well as some Christians want to separate or distance themselves from those trinitarian believers.
Jeshua-ists are believers in only One God, the God of Israel. The God about Whom Jesus came to tell and show the Way to Him. for Jeshua-ist there is no place for worshipping a three-headed god. For them there is only One True God, Who was and is the God of Abraham and Jesus.
Jeshua-ists want to honour the Nazarene Jewish rabbi and want to make his name better known. They want to let the people know that he is the Way to God and the sent one from God who gave his life as a payment for the sins of all, to redeem them from slavery of death for sin.
The majority of Jeshua-ists may have a Jewish background, but there is also a connection made with non-trinitarian Christians who follow the same master teacher and Messiah Jesus Christ..
You may find some WordPress Jeshua-ist websites on the net:
A general platform: Jeshua-ists - Jeshuaisten
A personal site with the name Jeshuaist
A personal site of Immanuel Verbondskind
Jeshua-ists are believers in only One God, the God of Israel. The God about Whom Jesus came to tell and show the Way to Him. for Jeshua-ist there is no place for worshipping a three-headed god. For them there is only One True God, Who was and is the God of Abraham and Jesus.
Jeshua-ists want to honour the Nazarene Jewish rabbi and want to make his name better known. They want to let the people know that he is the Way to God and the sent one from God who gave his life as a payment for the sins of all, to redeem them from slavery of death for sin.
The majority of Jeshua-ists may have a Jewish background, but there is also a connection made with non-trinitarian Christians who follow the same master teacher and Messiah Jesus Christ..
You may find some WordPress Jeshua-ist websites on the net:
A general platform: Jeshua-ists - Jeshuaisten
A personal site with the name Jeshuaist
A personal site of Immanuel Verbondskind
Friday 25 August 2017
Sometimes we face trials
In life we encounter many difficulties. Even as an organisation we can have to face trials or having to look at people who tell lies about us and have people defending the false accuser.
Sometimes we lack this necessary wisdom to face trials and persevere faithfully. These are the times when our suffering is so overwhelming that we are tempted to question whether God is either sovereign or good or to come to question if the organisation we are with might be the right one.
In such circumstances we may not forget that the adversary of God may be everywhere and in all sorts of disguises. There are enough people who shall try to get you away from your church or from your faith group. Their aim shall be to discourage you and to destroy your faith in that group you where doing so much for.
Though when we look at the matter, take distance form it we shall see some good things in it as well. It shall give us an opportunity to check if we are connected with the right persons. Also it shall remind us that if we lack the wisdom needed to face such trials with faith and steadfastness, we can ask God.
We should ask God.
We must ask God.
In the very first chapter of his letter, James reminds us that the God we are to ask is not only sovereign, He is also faithful.
Many people may try to annoy us and get us so far that we start doing the wrong things; They may tempt us or want us to lure in saying things which can harm us more.
Many may use many ways to tempt us or to get us so far that we might react in the way they would love us to see, bringing damage to us. God does not tempt us to sin; He is good. He doesn’t make fun of us when we ask for wisdom; He is the God who gives generously.
When daring to talk to God and asking His advice, He shall come to us and by our guide. Our good and sovereign God will grant to us the very thing we are lacking, the very thing we need to face suffering well.
So, let us ask God for wisdom, believing that He is sovereign, faithful, and good, and that God uses our suffering to make us look more like Jesus.
When believing in God, trusting Him, we might find out that everything comes all right in due time.
Do you believe? Ask Him! He is a generous God who delights in giving good gifts to His children in order that we may patiently and faithfully endure to the end.
++
Additional reading
+++
Sometimes we lack this necessary wisdom to face trials and persevere faithfully. These are the times when our suffering is so overwhelming that we are tempted to question whether God is either sovereign or good or to come to question if the organisation we are with might be the right one.
In such circumstances we may not forget that the adversary of God may be everywhere and in all sorts of disguises. There are enough people who shall try to get you away from your church or from your faith group. Their aim shall be to discourage you and to destroy your faith in that group you where doing so much for.
Though when we look at the matter, take distance form it we shall see some good things in it as well. It shall give us an opportunity to check if we are connected with the right persons. Also it shall remind us that if we lack the wisdom needed to face such trials with faith and steadfastness, we can ask God.
We should ask God.
We must ask God.
In the very first chapter of his letter, James reminds us that the God we are to ask is not only sovereign, He is also faithful.
Many people may try to annoy us and get us so far that we start doing the wrong things; They may tempt us or want us to lure in saying things which can harm us more.
Many may use many ways to tempt us or to get us so far that we might react in the way they would love us to see, bringing damage to us. God does not tempt us to sin; He is good. He doesn’t make fun of us when we ask for wisdom; He is the God who gives generously.
James 1:5 The Scriptures 1998+ (5) If any of you lacks wisdom, let him ask of Elohim, who gives to all generously and without reproach, and it shall be given to him.When tempted by evil doers, we should not be afraid to ask God for advice. At moments we may feel left abandoned. We may feel as if so many are turning against us. We also may feel like we once more failed.
When daring to talk to God and asking His advice, He shall come to us and by our guide. Our good and sovereign God will grant to us the very thing we are lacking, the very thing we need to face suffering well.
So, let us ask God for wisdom, believing that He is sovereign, faithful, and good, and that God uses our suffering to make us look more like Jesus.
James 1:4 The Scriptures 1998+ (4) And let endurance have a perfect work, so that you be perfect and complete, lacking in naught.Life might not always be easy and may demand a lot of us. Often we have to show a lot of patience.
When believing in God, trusting Him, we might find out that everything comes all right in due time.
Do you believe? Ask Him! He is a generous God who delights in giving good gifts to His children in order that we may patiently and faithfully endure to the end.
++
Additional reading
- An other look at the events of today by one of our magazines
- Today’s thought “Be aware of what went on” (August 15) He that answers a matter before he hears it, it is folly and shame unto him.
- The post-Christian world
- Through much tribulation
- About transgression, law and punishments
- The ecclesia Facebook account from now on restricted access
- Golden rule for understanding in spiritual matters obedience
- The Golden rule not always as easy as its sounds
- Gates to different belief systems in this world
- Matthew 6:1-34 – The Nazarene’s Commentary on Leviticus 19:18 Continued 1 Charity and neighbour love
- Matthew 6:1-34 – The Nazarene’s Commentary on Leviticus 19:18 Continued 2 Prayer and neighbour love
- Matthew 6:1-34 – The Nazarene’s Commentary on Leviticus 19:18 Continued 3 Forgiveness and neighbour love
- Matthew 6:1-34 – The Nazarene’s Commentary on Leviticus 19:18 Continued 4 Treasures’ and neighbour love
- Matthew 6:1-34 – The Nazarene’s Commentary on Leviticus 19:18 Continued 5 Matthew 6: 24-34: e) Anxiety and neighbor love
- Matthew 7:1-11 – The Nazarene’s Commentary on Neighbor Love Continued 6: Matthew 7:1-5 Judgment and neighbor love
- Matthew 7:1-11 – The Nazarene’s Commentary on Neighbor Love Continued 8: Matthew 7:6-11 Giving and neighbor love
- Matthew 7:12 – The Nazarene’s Commentary: Summary on the Torah’s Fulfillment
- Matthew 7:13-14 – The Nazarene’s Commentary: The True Disciple #1 The Narrow Gate and the way to destruction
- Religious Theology – The wide gate!
+++
Thursday 17 August 2017
Mijn gebed voor vandaag
Here God, help mij
om me niet te ergeren aan frustrerende onderbrekingen die mij afhouden van de dingen die ik meen te moeten doen.
Geef mij geduld.
Help mij om m’n ik-gerichte geldingsdrang aan de kant te schuiven
en me open te stellen voor alles wat U wilt dat ik vandaag doe.
Leer mij ongewenste onderbrekingen te zien als onverwachte mogelijkheden!
Amen.
Als die standvastigheid ook daadwerkelijk blijkt, zult u volmaakt en volkomen zijn, zonder enige tekortkoming (Jacobus 1 vers 4).
om me niet te ergeren aan frustrerende onderbrekingen die mij afhouden van de dingen die ik meen te moeten doen.
Geef mij geduld.
Help mij om m’n ik-gerichte geldingsdrang aan de kant te schuiven
en me open te stellen voor alles wat U wilt dat ik vandaag doe.
Leer mij ongewenste onderbrekingen te zien als onverwachte mogelijkheden!
Amen.
Als die standvastigheid ook daadwerkelijk blijkt, zult u volmaakt en volkomen zijn, zonder enige tekortkoming (Jacobus 1 vers 4).
God, Strengthen my human weaknesses
I pray that Your Almighty power will strengthen my human weaknesses.
Hear my prayer, O God,
may it echo in Your ear.
In Jesus name, amenHear my prayer, O God,
may it echo in Your ear.
Wereld van een Bijbels analfabetisme is ontstaan
In onze kapitalistische maatschappij valt het op dat wij tegen een Bijbels analfabetisme opkijken; Velen mogen zich dan wel Christen noemen maar weten niet echt wat er juist in de bijbel staat en praten dikwijls als een papegaai de kerkelijke doctrines na of denken dat hun kerkgemeenschap iets heel anders leert dan wat hun basis regel is. Zo treft men in België heel wat Katholieken aan die beweren dat Jezus niet God is en er op staan dat Jezus de zoon van God is, maar er ook op staan dat hun Kerk dat leert, wat dan weer niet zo is.
Ook vinden wij in onze contreien mensen die beweren dat in het protestantisme er de liefde voor de Heilige Schrift en voor Christus is, terwijl ze soms over het hoofd zien dat daar meermaals meer aandacht wordt gegeven aan de omvangrijke muziek- en zangcultuur.
Wat mensen wel opmerken is hoe er in de Kerk heel wat gaande is dat helemaal niet volgens de ethiek is en dat meerdere kerkgenootschappen ziek zijn in hun levenshouding naar omgang van hun geestelijken met kinderen of jongeren in het bijzonder.
Opvallend is dat er in de protestante gemeenschappen het effectieve Woord van God zo weinig aan bod komt; Men zwaait er wel met enkele zinnen, dikwijls nog uit de context genomen. Alsook kan men er een verwaarlozing van het sacrament, met name van de betekenis van avondmaal en eucharistie aantreffen.
Wat meerdere mensen tegen de borst stoot is eerst en vooral de houding van de Kerk tegen haar pedofiele priesters of hen die een voorbeeldfunctie bekleden alsook de verdeeldheid, voortdurende splitsingen en een moeizame interne oecumene: "zoeken naar waarheid zonder liefde."
Katholiciteit behoort niet enkel tot de Rooms Katholieken en bewaart protestanten voor individualisme en kerkelijk sektarisme, aldus dr. De Reuver, scriba van de Protestantse Kerk in Nederland, die zich primair beschouwt als christen.
Vorig jaar september vond bisschop De Korte dat Christenen elkaar wereldwijd steeds meer vinden, maar Dr. De Reuver is genuanceerder.
Wat ook enorm opvalt als men op fora gaat op het net zowel bij specifieke website forums als op Facebook Groups over religieuze of geloofsaspecten, dat de gebezigde taal echt beneden peil is; Men kan er leden vinden die beweren christen te zijn maar anderen de huid vol schelden en het allerlelijkste toewensen. Een grote meerderheid toont er helemaal geen houding Jezus Christus waardig. Ook laten zij in hun kaarten van onkunde of weinig Schriftkennis zien. Men zal dan ook niet veel referenties naar Schriftplaatsen vinden of diepgaande studies over Bijbelgezegden vinden.
Normaal gesproken zou een kerk een gemeenschap van mensen moeten zijn en zou men denken dat waar twee of drie mensen samen zijn in de Naam van Christus, dat men dan een kerk vindt.Maar bij die groepen vindt men wel meerdere mensen die beweren christen te zijn maar door hun houding weinig getuigenis afleggen van dat christen zijn.
Het zou fijn zijn dat diegenen die beweren christen te zijn en zich op zulke groepen aldus willen profileren eerst en vooral die houding gaan aan nemen die Christus van een volgeling van hem zou verwachten. Vervolgens hoop ik dat zij ook wat meer moeite zullen getroosten on de Bijbel wat beter te kennen.
Prediking is meer dan nodig. Met die afschuwelijke taal die sommigen gebruiken zal men op die forums geen mensen kunnen bekeren tot het ware geloof. Het is een vast staand feit dat die forums mensen eerder doet afstappen van het geloof in het algemeen en hen er toe brengt om zich meer en meer tegen religie te gaan verzetten.
Ook vinden wij in onze contreien mensen die beweren dat in het protestantisme er de liefde voor de Heilige Schrift en voor Christus is, terwijl ze soms over het hoofd zien dat daar meermaals meer aandacht wordt gegeven aan de omvangrijke muziek- en zangcultuur.
Wat mensen wel opmerken is hoe er in de Kerk heel wat gaande is dat helemaal niet volgens de ethiek is en dat meerdere kerkgenootschappen ziek zijn in hun levenshouding naar omgang van hun geestelijken met kinderen of jongeren in het bijzonder.
Opvallend is dat er in de protestante gemeenschappen het effectieve Woord van God zo weinig aan bod komt; Men zwaait er wel met enkele zinnen, dikwijls nog uit de context genomen. Alsook kan men er een verwaarlozing van het sacrament, met name van de betekenis van avondmaal en eucharistie aantreffen.
Wat meerdere mensen tegen de borst stoot is eerst en vooral de houding van de Kerk tegen haar pedofiele priesters of hen die een voorbeeldfunctie bekleden alsook de verdeeldheid, voortdurende splitsingen en een moeizame interne oecumene: "zoeken naar waarheid zonder liefde."
Katholiciteit behoort niet enkel tot de Rooms Katholieken en bewaart protestanten voor individualisme en kerkelijk sektarisme, aldus dr. De Reuver, scriba van de Protestantse Kerk in Nederland, die zich primair beschouwt als christen.
„Dat is mijn naam, protestant is mijn bijnaam. Verder ben ik als protestant katholiek. Het is in strijd met het belijden van de kerk om katholiek gelijk te stellen met rooms-katholiek. Hoe persoonlijk geloof ook is, de kerk is een gemeenschap van mensen: twee of drie, samen in de Naam van Christus.”Verder zegt hij
„Protestants geloven is persoonlijk, maar nooit exclusief of individualistisch, los van anderen. Een protestant moet in de ruimte van de katholiciteit ademen. Wie dit niet doet, versmalt geloof tot een privé-aangelegenheid en maakt van de kerk een religieus clubje. Ofwel, die amputeert het lichaam van Christus.”
Vorig jaar september vond bisschop De Korte dat Christenen elkaar wereldwijd steeds meer vinden, maar Dr. De Reuver is genuanceerder.
„Op het grondvlak zie ik juist een moeizame relatie. De moeite om avondmaal en eucharistie samen te vieren, is niet uit te leggen. Anderzijds: je ziet tegenwoordig ook een nivellering ten aanzien van de verschillen: wat maakt het uit of je protestant of katholiek bent. Ook dat is verlies.”
Wat ook enorm opvalt als men op fora gaat op het net zowel bij specifieke website forums als op Facebook Groups over religieuze of geloofsaspecten, dat de gebezigde taal echt beneden peil is; Men kan er leden vinden die beweren christen te zijn maar anderen de huid vol schelden en het allerlelijkste toewensen. Een grote meerderheid toont er helemaal geen houding Jezus Christus waardig. Ook laten zij in hun kaarten van onkunde of weinig Schriftkennis zien. Men zal dan ook niet veel referenties naar Schriftplaatsen vinden of diepgaande studies over Bijbelgezegden vinden.
Normaal gesproken zou een kerk een gemeenschap van mensen moeten zijn en zou men denken dat waar twee of drie mensen samen zijn in de Naam van Christus, dat men dan een kerk vindt.Maar bij die groepen vindt men wel meerdere mensen die beweren christen te zijn maar door hun houding weinig getuigenis afleggen van dat christen zijn.
Het zou fijn zijn dat diegenen die beweren christen te zijn en zich op zulke groepen aldus willen profileren eerst en vooral die houding gaan aan nemen die Christus van een volgeling van hem zou verwachten. Vervolgens hoop ik dat zij ook wat meer moeite zullen getroosten on de Bijbel wat beter te kennen.
Prediking is meer dan nodig. Met die afschuwelijke taal die sommigen gebruiken zal men op die forums geen mensen kunnen bekeren tot het ware geloof. Het is een vast staand feit dat die forums mensen eerder doet afstappen van het geloof in het algemeen en hen er toe brengt om zich meer en meer tegen religie te gaan verzetten.
Subscribe to:
Posts (Atom)