Nodige aanmaning of aansporing

 Eens dat wij als mens voet op de aarde zetten moeten wij er ons in kunnen weren. Het opgroeien in deze wereld gebeurt niet altijd van een leien dakje. Wij moeten als het ware door het leven gegidst worden.

Aanmaningen of nadrukkelijke aansporingen of waarschuwingen moeten ons attent maken op bepaalde regels of wijzen van leven. Mensen rondom ons kunnen ons begeleiden of raad geven. Hun advies kan dienen om ons te vormen en sterker te maken om te kunnen blijven rechtstaan in deze wereld vol verleidingen en valkuilen.

Mensen rondom ons kunnen ons zaken aanpraten, inpraten of dingen aanbevelen. Niet te zeggen dat al de aangeprezen dingen wel degelijk zo goed zouden zijn als men beloofd. Wij zelf zullen steeds een keuze moeten maken waarop wij willen ingaan of wat wij als waarheid willen aannemen.

Tijdens het opgroeien zullen wij gewaar worden dat heel wat mensen ons willen beïnvloeden. Velen zullen proberen bepaalde dingen in ons hoofd te praten, in te scherpen, inpraten of inscherpen. Sommigen zullen dat met goede beginselen doen anderen zullen dan ons eerder in slechte zin kunnen beïnvloeden. Weer anderen zullen zelfs zo ver durven gaan om een ander te beïnvloeden door pressie of druk uit te oefenen.

Het ligt aan elkeen om zich een bepaalde houding aan te nemen of om zich al of niet te laten meeslepen door een ander. Als men echter naar de wereld kijkt zijn er heel wat mensen die zich makkelijk laten omver praten en worden overgehaald naar al of niet meer gangbare overtuigingen, tradities enzo meer. De meerderheid van de mensen wil niet uit de boot vallen. Zij denken als zij niet mee gaan met de influencers of met de huidige stroming dat zij dan aanzien worden als ouderwets of niet meer bij de tijd.

In de Christelijke gemeente komt het er op aan dat wij duidelijke lijnen schetsen en ons richten op de raad van de Bijbel. Wij moeten elkaar aanmoedigen, bemoedigen, sterken, aanzetten en alzo elkaar aansteken om de juiste door de Bijbel aangegeven weg te volgen. Hierbij komt het er ook op aan dat iedereen een oogje in het zeil moet houden en moet nagaan als er iemand van het juiste pad dreigt af te dwalen om hem of haar aan te manen om toch de juiste richting aan te houden. Hiertoe dienen de aanmaningen en exhortaties in de gemeentedienst. Het instigeren en stimuleren moet op een liefdevolle manier gebeuren en mag nooit met een afschrikkingsbeleid of bewind gebeuren. Steeds moet de broederlijke liefde de onderbouw zijn van het raadgevend karakter. De leiboom staat het langst en wijze raad is halve daad.

Eveneens moet men opletten niet zo maar te beoordelen of dingen af te keuren. Als men iets wil aanmerken, afbreken of kritiseren moet men daar goed over nagedacht hebben en moet dat goed afgewogen zijn. Men moet er acht op slaan niet te gaan vitten op onbenulligheden, te steuvelen, ziften, doorziften, redeziften of te haarkloven. Jezus vermaande zulke haarklievers en muggenzifters in zijn tijd.

De mug uitzijgen en de kameel doorzwelgen hoort niet in het christelijk leven. In de Bijbel wordt gesproken over de splinter in iemands oog te zien terwijl men de balk in eigen oog niet waar neemt. Men moet helemaal niet de wil hebben of er naar trachten zo veel mogelijk mensen de wacht aan te zeggen of de wet te lezen. Het kan makkelijker zijn om een ander zijn gebreken onder het oog te brengen om zo de eigen gebreken voor anderen weg te moffelen. Iemand een spiegel voor houden kan gerust geen kwaad als men zichzelf ook in de spiegel durft te kijken.

Het komt er ook op aan niet zo maar iets ongewassen te zeggen, waardoor men iemand zou kunnen mee kwetsen. Iemand vierkant of ongepeperd de waarheid zeggen is niet altijd de juiste oplossing. En iemand door de mosterd halen is helemaal af te raden. De vinger mag dan al wel op de wonde gelegd worden, maar een christen hoort de ander steeds tactisch en rechtvaardig te benaderen.

In bepaalde kerkgemeenschappen mag men er voor kiezen om van de spreekstoel de les of levieten te lezen. Bij de Christadelphians is er geen plaats voor donderpreken of strafpreken. Dat hoeft dan niet te betekenen dat mensen daar niet terecht gewezen zouden worden. Maar het houdt in dat wij op een vriendelijke manier iemand op de rechte weg willen helpen. Het kan zijn dat er iets moet uitgekamd worden of recht gezet moet worden, maar steeds moet dat op een gepaste wijze gebeuren.

Met vriendelijke terechtwijzing en opbouwende kritiek zal men trachten een aangepaste leiding te geven. Aan de hand van de Bijbelfragmenten zal men de ander ook proberen to inzicht te brengen en bij te sturen. Elk heeft in zijn eigen tuin genoeg te wieden, daarom wied eerst uw eigen tuintjeschoon en dan pas dat van uw buurman of kerkgenoot. Als ieder zijn eigen vloer keert, dan is het in alle huizen schoon. En laat ons niet vergeten dat heden nog steeds geldt dat geen spiegel on beter dient dan het vermaan van een oude vriend, maar dat van een zot verweten het gauw vergeten is.

What citizenship do you want to have

 In today's world, there are many countries that do not always serve their citizens fairly. In our Western world we are not in such a bad position, but we still need to think deeply about a more important citizenship than thinking about a state or a citizenship that is fed by nationalism.

Many do hang on to this world. We are living in this world but that does not mean that we must belong to this world. For we must belong to the world of God. Our citizenship is in His world. Do you want to belong to this world and participate in all or many traditions, such as certain rites such as first and solemn communion, or do you want to belong to a church that lives by God's regulations? Do you want to belong to a community of believers who adhere to the Biblical norms and values?

Welk burgerschap wil jij hebben

In de wereld van vandaag zijn er heel wat landen die hun burgers niet altijd eerlijk bedienen. In onze westerse wereld staan wij er niet zo slecht voor, maar toch moeten wij eens diep nadenken over een belangrijker burgerschap dan het tot een staat denken of tot een burgerschap dat gevoed is door nationalisme.

Wij hangen wel vast aan deze wereld, maar dat betekent nog niet dat wij deze wereld moeten toebehoren. Wij moeten namelijk de wereld van God toe behoren. In Zijn wereld ligt ons burgerschap. Wil jij tot deze wereld behoren en mee doen aan alle of aan vele traditie, zoals bepaalde riten als eerste en plechtige communie, of wil jij tot een kerk behoren die leeft naar Gods regelgeving? Wil jij behoren tot een gemeenschap van gelovigen die zich houden aan de Bijbelse normen en waarden?

Willem J. Ouweneel wil ware volgers van de echte Jezus niet als christenen erkennen

Willem J. Ouweneel wil diegenen die op een van de punten van de Apostolische Geloofsbelijdenis (het Apostolicum) bewust en weloverwogen een andere visie kiest, niet als christen kunnen erkennen.

De Apostolische Geloofsbelijdenis (het Apostolicum) waar hij op zinspeelt gaat om

 de Drie-eenheid, Christus’ waarachtige godheid en waarachtige mensheid, de schepping, de zondeval, de verlossing door het werk van Christus, de lichamelijke opstanding van Christus én – te zijner tijd – van de zijnen, de wederkomst en de voleinding en – voeg ik eraan toe – de betekenis van de Schrift als het geïnspireerde Woord van God.

zegt Ouweneel.

Hierbij vergeet hij dat het God zelf is die zegt dat Jezus Zijn zoon is en dat de gelovigen in slechts één Ware God in die God van Jezus geloven. En die God van Jezus, die Jood was, is de God van de Joden en God van Abraham. In de Bijbel staat eer duidelijk omschreven dat Die Godheid een eeuwig alleswetende Geest is die geen enkel mens kan zien. Jezus daarentegen was door zeer veel mensen gezien, zonder dat zij erbij dood neervielen. Iets wat de trinitarische Christenen ook over het hoofd zien. Verder vergeten die trinitarische Christenen dat God een Alwetende Godheid is, terwijl Jezus heel wat dingen niet wist en zelf toegaf dat het niet aan hem gegeven was om zulke zaken te weten, omdat het enkel aan God is gegeven om dat te weten. Indien Jezus God is zou hij dat namelijk wel geweten hebben en ook hebben kunnen vertellen. Zeker als hij van de mensen hield, zou hij de zeer belangrijke zaken, zoals zijn terugkomst dan toch hebben kunnen melden, zodat iedereen zich tijdig zou kunnen voorbereiden.

Willem J. Ouweneel in "Wanneer kun je stellen dat een christen dwaalleer verkondigt?" schrijft op 19 augustus 2020:

Zes en drie weken geleden heb ik in twee columns in totaal twintig ‘dwalingen’ opgesomd. Maar ik wil er nu nog wel graag aan toevoegen dat er ruwweg twee soort ‘dwaalleringen’ bestaan: fundamentele en niet-fundamentele dwaalleringen.

Het verschil daartussen is heel simpel. Christenen kunnen over allerlei zaken verschil van mening hebben, terwijl zij zich toch één weten in Christus. Dan hebben we het over niet-fundamentele dwaalleringen. Maar fundamentele dwaalleringen zijn zo ernstig dat je je moet afvragen of je, als je zulke leringen aanhangt, wel behouden kunt worden.

Voor een van zijn lezers zijn de leer van dopen an sich wel een fundamenteel beginsel van het christelijk geloof (Heb. 6:1-2). Opvattingen over geloofsdoop en kinderdoop zijn daar wel direct aan verbonden, toch kan die schrijver zich voorstellen dat ze wel van een ander minder fundamenteel niveau zijn. 

Maar moet men zich niet de vraag stellen wat die doop eigenlijk inhoudt en tot welk geloof men wil komen. Een baby of kind onder een bepaalde leeftijd kan helemaal niet besluiten tot welk geloof het wil behoren en wat het wil of kan geloven.

Ouweneel geeft toe dat

Christenen kunnen over allerlei zaken verschil van mening hebben, terwijl zij zich toch één weten in Christus.

Bij die hele verscheidenheid van denken bij de verschillende christelijke denominaties zijn er wel erg wezenlijke verschillen. Ook betreft de beleving van dat geloof en het al of niet gebruiken van beelden of beeltenissen en symbolen is er een groot verschil, waar volgens ons geen eenheid onder Christus valt op te merken. Want Christus volgde de Joodse wetgeving waarbij volgens de Torah (de Wet van God) duidelijk werd gesteld dat er geen beeltenissen van God mochten of mogen gemaakt worden nog aanbeden worden; In heel wat christelijke denominaties zien wij wel mensen neerknielen voor beelden en priesters beelden bewieroken. Dat is volgens de God van de Bijbel heiligschennis en iets verwerpelijks.

Zij die geloven in Christus Jezus moeten de vraag stellen in welke Christus zij wensen te geloven:

• de God van de Bijbel
• de God die Jezus aanbad en tot wie Jezus nu voor de mens een voorspreker of bemiddelaar is
• de god die een groot deel van kerken in het Christendom eren

Door te beweren dat diegenen die de Drie-eenheid niet aanbidden maar enkel de Enige Ware God van Jezus aanbidden, geen christenen zouden zijn, wordt hij in feite een anti-Christ. Hij stelt zich namelijk op tegen hen die de Christus zijn leer wensen op te volgen en niet de dwaalleren van andere mensen dan de mensenzoon zijn leerstellingen.
In feite zijn zij die Jezus als zoon van God aanvaarden en hem niet een god de zoon maken, de echte ware christenen, want zij houden zich niet enkel aan Jezus leer, maar houden zich ook aan Gods Wet, om slechts één Ware God te aanbidden en dat is de Elohim Hashem Jehovah.

Verspreiding van Gods woord steeds meer op digitale wijze

Niet alleen betreft het contact hebben met elkaar of een dienst volgen zijn wij ons meer gaan toeleggen op de elektronische weg. Ook voor het lezen van Gods Woord zoeken meer mensen hun toevlucht tot het net.


Bijbelgenootschappen wereldwijd zetten zich in voor de verspreiding van Gods woord. Evangelical Focus meldt dat recente statistieken laten zien dat er in 2019 ruim veertig miljoen complete Bijbels zijn verspreid. Daarnaast zijn er meer dan 315 miljoen Bijbelfragmenten doorgegeven.

Opvallend bij dat doorgeven van Bijbelfragmenten is dat er ook regelmatig eigenlijk zinnen uit hun context worden genomen en verder verspreid. Vele lezers van die fragmenten denken dikwijls dat zij dan bij het dagelijks ontvangen van zulk een fragmenten in hun elektronische brievenbus, dat zij dan dagelijks de Bijbel lezen.  Niets is minder waar.

Wel is goed dat de Bijbelgenootschappen niet alleen bijdragen bij aan het verspreiden van Bijbels, maar dat zij verder ook dikwijls ondersteuning geven aan mensen die meer over het Woord van God wensen te weten komen. Zij helpen bij het leren lezen en begrijpen van de teksten. In meer dan twintig landen deden in totaal ongeveer 165.000 mensen mee met alfabetiseringslessen.

Een kwart van de Bijbels die in 2019 werd doorgegeven werd digitaal gelezen, acht procent meer dan in 2018. De populaire Bijbelapp YouVersion werd het meest gebruikt in Brazilië, waar 1,8 miljoen mensen een volledige versie van de Bijbel op de telefoon downloadde.

Ook de Getuigen van Jehovah zijn de laatste jaren opener geworden en stellen enkele zeer goede Bijbelvertalingen voor in meerdere talen. Wij kunnen deze ten zeerste aanraden. Ook bij hen zijn er dan verwijzingen naar andere Bijbelplaatsen, zodat een verdere persoonlijke studie gemakkelijk wordt gemaakt, door middel van de gekoppelde Bijbelteksten en geen valse leerstellingen, zoals in vele andere Bijbelapplicaties wel wordt gedaan, en mensen verklarende teksten vinden volgens de leerstellingen van de kerkgemeenschap voor wie de vertaling hoofdzakelijk bedoeld is.

Van anderen houden en bereid zijn te helpen

- Stel dat je een verhaal hoort over een predikant, die een mishandelde medechristen voorbijloopt. Een evangelist die op weg is naar een bijeenkomst loopt ook door. Vervolgens komt er een moslim die wel stopt en de man verzorgt.
Ik gebruik dit voorbeeld, want dat deed Jezus ook in het verhaal van ‘de barmhartige Samaritaan’. Jezus wilde de Joodse mensen laten zien dat het niet uitmaakt hoeveel theologische kennis je hebt, als je niet hebt geleerd je naaste lief te hebben als jezelf.
Dat geldt ook voor ons.
Als wij onze naaste niet liefhebben als onszelf,
hebben wij niet geleerd wat het is om als Jezus te zijn.
Want liefde is de kern van het Evangelie.
-

* Er kwam een ​wetgeleerde​ die Hem op de proef wilde stellen. Hij vroeg:
‘Meester, wat moet ik doen om deel te krijgen aan het eeuwige leven?’
 Jezus​ antwoordde:
‘Wat staat er in de wet geschreven? Wat leest u daar?’
 De ​wetgeleerde​ antwoordde:
‘Heb de ​Heer, uw God, lief met heel uw ​hart​ en met heel uw ziel en met heel uw kracht en met heel uw verstand, en uw naaste als uzelf.’
 ‘U hebt juist geantwoord,’ zei ​Jezus​ tegen hem.
‘Doe dat en u zult leven.’
Lucas 10:25-28 *


> Lieve Heer,
laat mij zoals U van anderen houden
of ze nu hetzelfde geloof hebben als ik of niet. <

Yazidi tricked into abandoning their children

Women with sons and daughters born as a consequence of sexual violence

Yazidi women forced to marry IS fighters are also struggling to deal with the psychological wounds. 

Yazidi women and girls subjected to sexual slavery by Islamic State fighters have given birth to hundreds of boys and girls. Many of them have been denied a place in the Yazidi community due to various factors, including the position of the Yazidi Supreme Spiritual Council and the current legal framework in Iraq, which establishes the obligation to register every Muslim as a Muslim. “unknown” or Muslim father.

Several women interviewed by Amnesty International stated that they had been pressured, coerced, or even tricked into abandoning their children, causing serious psychological distress. They had also been falsely assured that they could visit their children or be reunited with them at a later stage.
All of the women interviewed who had been separated from their children said that they had had no contact with or access to them, and that they felt unable to speak to their family or community about their desire to be reunited with their children because they feared for their own safety.

Janan *, 22, said,

 “I want to say to [nuestra comunidad] And to all the people in the world who please accept us, who accept our children … I did not want to have a child of those people. They made me have it. I would never ask to meet his father, but I need to meet my son. “

This is what Hanan *, 24, who had her daughter taken from her, relates:

 “I have the same feeling as the rest of the mothers [que se encuentran en la misma situación]. We have all thought about taking our lives, or we have tried … We are human, we have rights, and we want our children to be with us. It does not matter what we have experienced with the Islamic State; the situation we are going through now is much worse. We need a solution. “

Matt Wells of Amnesty International says:

These women were enslaved, tortured, and subjected to sexual violence. They should not suffer any other punishment.

Amnesty International calls on international organizations such as UNHCR to prioritize these women and children and to expedite their resettlement or humanitarian relocation, with the cooperation of national authorities and foreign governments.

“These women were enslaved, tortured, and subjected to sexual violence. They should not suffer any other punishment. They must be able to reunite with their sons and daughters, and any future separation must be avoided. They should be offered the opportunity for international resettlement or relocation together with their sons and daughters, taking into account the enormous danger they face in Iraq, “

said Matt Wells.

Yazidi health crisis

Many Yazidi children were killed when IS overran their homeland in 2014. Now 6 years later, children of the Yazidi religious and ethnic minority who survived brutal captivity at the hands of the Islamic State (IS) group in Iraq are suffering severe physical and mental health problems.

Amnesty International says that almost 2,000 Yazidi minors who have returned to their families after living under the captivity of the armed group calling itself Islamic State suffer a physical and mental health crisis.

When IS stormed into their ancestral heartland in northern Iraq, the Yazidis fled to Mount Sinjar. Many were killed and some 7,000 women and girls were seized and enslaved. Many of them were raped.

Some of the boys lost limbs in battle, while some girls who were raped may never be able to have children. Amnesty is calling for enslaved Yazidi women who had the babies of IS fighters to be resettled with their children abroad.

The 56-page report of Amnesty International reveals the significant difficulties now facing the approximately 1,992 children who have returned to their families after being kidnapped, tortured, forced to fight, raped, and subjected by the Islamic State to many other terrible human rights abuses.

“Although the nightmare of their past is behind them, these children continue to have difficulties. Having endured the horrors of war at an extremely young age, they now need the urgent support of Iraqi national authorities and the international community to build their future, “

said Matt Wells, deputy director of Crisis Response for Thematic Issues at Amnesty International.

“These children, survivors of heinous crimes, now face a legacy of terror. In the coming years, priority should be given to their physical and mental health so that they can fully reintegrate into their family and community. ”

Zijn we door een rottig virus onverhoeds in het paradijs beland?

Zijn we door een rottig virus onverhoeds in het paradijs beland? ‘Paradijs? Hoezo?', vraagt Geert Van Istendael zich af.

 'Tienduizenden medeburgers zijn ten einde raad. Laten wij geduldig werken aan een paradijs voor allen. Mooi zal het niet zijn, bont alleszins. Het zal allicht minder spannend zijn dan ons hectische leven tot voor kort.’

Hooguit een half jaar had keizerin Corona nodig om wereldwijd honderdduizenden slachtoffers te maken. Dat is veertien keer minder dan zeven jaar en de strijd is nog lang niet gestreden.
Vanwaar dan al die sagen over gelukzalige dagen? Onthaasting? De genadeslag voor onze doldriftige prestatiemaatschappij? De godendeemstering van het neoliberalisme, niet minder?

Van Istendael heeft een vraag die hem, letterlijk, wakker houdt.

Indien een paradijs mogelijk zou zijn, wat zijn dan de voorwaarden om er een te maken?

Ik bedoel een paradijs voor allen, niet alleen voor een handvol gelukzaligen terwijl de overdonderende meerderheid opgesloten zit in een kerker van ellende. Dat is de toestand nu, bij ons niet helemaal, globaal wel. Maar als we de productie van onderbroeken tot versnellingsbakken globaliseren, moeten we ook het paradijs globaliseren, nietwaar?

 ...

De organisatie van een paradijs vertoont een indrukwekkende graad van complexiteit. Alleen al om de sociale zekerheid te laten functioneren, heb je bakken intelligentie en creativiteit nodig. Is de wiskundige die een liederlijk algoritme bedenkt om belastingbetalers af te troggelen en hun centen door te sluizen naar onbehoorlijk rijk volk intelligenter bezig?

> Lees meer: Het paradijs is er voor allen of het is niet

Dagelijkse bemoediging - Er komen goede dingen aan

Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld. De wet van de Geest die in Christus Jezus leven brengt, heeft u bevrijd van de wet van de zonde en de dood.
Romeinen 8:1-2

Schaamte ontstaat niet omdat je iets verkeerds hebt gedaan, maar omdat je denkt dat je zelf verkeerd bent. Het is een diep, overweldigend gevoel van minderwaardigheid. Misschien heb je het afgelopen jaar wel afgesloten met een gevoel van schaamte over alles wat je niet goed hebt gedaan. Gelukkig belooft het Evangelie ons dat we zonder schaamte kunnen leven.
Jezus stierf voor onze zonde én voor onze schaamte. Jezus riep Mattheüs, een belastingambtenaar, om hem te volgen en zijn discipel te zijn. In die tijd en cultuur was dat beroep het laagste van het laagste en toch riep Jezus Matteüs om hem te vertegenwoordigen.

God houdt ervan om onvolmaakte mensen te gebruiken voor onmogelijke dingen.
God roept jou om veel dingen voor Hem te doen. Elke keer als je iets voor Hem doet, groei je een beetje meer. Het is goed om gehoor te geven aan Gods roepstem. Het bereidt je voor op het volgende wat God van je vraagt.
Begin het komende academiejaar met grote dromen – je zult grote dingen doen.

Gebed
Dank U, Heer, dat U mij bevrijdt van mijn schaamte. Dank U, dat U mij gebruikt om ondanks mijn fouten en gebreken onmogelijke dingen voor U te doen.

Om vandaag over na te denken
Voel jij het gewicht van schaamte over het afgelopen jaar op je drukken? Jezus wil je bevrijden van die schaamte. Hij toont je de weg naar zijn hemelse Vader, de enige Ware God.

Ook al mag het er nu op lijken dat het nieuwe schooljaar o, deze coronatijd vreemd gaat beginnen en heel wat moeilijkheden nog zal voorschotelen, is er toch hoop op beterschap.
Er komen goede dingen aan!