Moeten kerken zich beperken tot online diensten?

In België is het voor vele kerken al maanden een zekerheid dat men best niet in levende lijve tezamen komt.
De Christadelphians houden sinds maart 2020 enkel maar gebedsdiensten en bijbelstudies online. Voor hun was het dadelijk duidelijk dat men moest vermijden dat mensen zich zouden kunnen besmetten en dat men allerbest eerder kon vermijden dan remediëren.

Nederlandse onzekerheid omtrent mogelijke kerkdiensten

Onze noorderburen van de andere strekkingen hebben het heel wat moeilijker met de coronamaatregelen. Nederlandse kerken worstelen met de vraag hoe om te gaan met de nieuwe lockdownregels, waarin kerken opnieuw een uitzonderingspositie hebben. Wat opvalt is dat men vragen kan stellen waarom er in bepaalde landen extra versoepelingen worden vertoond voor godsdienstgroepen, ook al willen die zich graag beroepen op godsdienstvrijheid.

  Zijn fysieke bijeenkomsten nog verantwoord of moeten kerken zich beperken tot online diensten?

 In het Radio 1-programma Dit is de Dag een gesprek met bisschop de Korte van het bisdom Den Bosch, met 'Theoloog des Vaderlands' Almatine Leene en met dominee M. van Reenen van de hersteld hervormde gemeente in Oldebroek.

Leene licht toe waarom men er in de gereformeerde kerk (vrijgemaakt) in Hattem, waar zij predikant is, ervoor heeft gekozen om volledig over te gaan op online diensten.

 "Kerken staan in een negatief daglicht. Op deze manier willen we goodwill laten zien."

 Van Reenen benadrukt dat een online dienst een fysieke kerkbijeenkomst niet één op één kan vervangen. Eerder zei hij in gesprek met CIP.nl hierover:

 "Kerkgang is een afzonderingsmoment. Je stapt de deur uit, neemt plaats in de kerk en zo kom je uit de sleur van het dagelijks leven."

Klik hier om het volledige radiogesprek terug te luisteren.

Amerikaanse profeten in het ongelijk gesteld

Hopelijk gaan heel wat Amerikanen nu eens ernstig nadenken over hun zogenaamde hedendaagse profeten.

Voor dat de 45ste president van Amerika verkozen werd en aantrad waren er al heel wat geestelijken in Amerika die zich uitspraken dat God Donald Trump had uitgekozen om niet alleen de Verenigde Staten van Amerika te redden maar zelfs de hele wereld. Toen hij in functie was en Jeruzalem uitriep tot hoofdstad van Israël waren ze nog meer opgetogen en zagen dit als een vervulling van Gods Wens om Jeruzalem als hoofdstad van het Beloofde Land te hebben.

Bij bepaalde wetsuitvaardigingen stonden enkele dominees met hun handen boven het hoofd van Donald Trump om hem als gezegende van God te laten optreden.

Dat op een bepaald moment de president met de Bijbel stond te zwaaien en te doen stond alsof hij sterker was dan al die betogers en meer kon dan Gods Woord deerden de geestelijken niet hoe hun president mensen onheus behandelde.

Er waren meerdere christen-leiders in Amerika die voorspelden dat Trump de door God aangestelde president was die nogmaals een termijn zou vertolken om het werk van God op aarde te volbrengen. Die vermeende verkiezingswinst van Trump die zovelen voorspeld hebben met een beroep op visioenen en de directe stem van God blijk nu niet uit te komen.

‘Profeet’ Jeremiah Johnson heeft zelfs drie visioenen gehad die bevestigden dat Biden een seniele oude man is en dat Trump president zou blijven. Johnson beweerde:

 ‘Óf een leugenachtige geest heeft de mond van talloze betrouwbare profetische woordvoerders in Amerika gevuld; óf Donald J. Trump heeft werkelijk gewonnen en we zijn getuige van een duivels plan om de verkiezingen te manipuleren’.

Duidelijk zou men kunnen zeggen dat het duivelse geesten waren die predikers lieten meeheulen met die gevaarlijke man die als 45ste president van de V.S.A. de hele wereld met momenten de angst aan joeg. Hopelijk zullen meerdere mensen nu inzien hoe zij zeer hard moeten opletten eer zij zelfvernoemde profeten gaan volgen als 'waarheidsverkondigers'. Nu mag blijken dat zowel Johnson als vele van zijn aanhangers en andere 'profeten' eerder geloofden en aanhielden aan wishful thinking.Verder mag men hopen dat velen hun  ogen zullen open gaan als Biden eenmaal president is, hoe die voorgaande president zo veel schade heeft aangericht in het land, dat het enkele maanden, om niet te zeggen jaren, zal duren eer alles hersteld is. 

Men kan verder hopen dat nu heel wat mensen gaan inzien dat de profeten die zij volgden en de kerken die zij aanhingen en verkondigden dat zij de stem van God waren, dat deze ‘profeten’ valse profeten blijken te zijn geweest en hun gemeenschappen vast en zeker niet de hulp van God hebben die zij beweren te hebben.

"Laat Ons Aanbidden" evenment in Kampen in coronatijd

 Men kan het niet zo gek bedenken.

De heer Daniël van Deutekom achtte het niet ongepast om mensen op te roepen om samen te komen in deze coronatijden. Men kan zich afvragen waarom hij zo iets in het hoofd haalde.

De evangelist van Deutekom wenste met honderden mensen in de openlucht samen te komen om God te aanbidden in Kampen. Dat hij er niet ernstig bij nadacht vooraleer zulke oproepen tot gelovigen te richten. Hij zou moeten weten dat men nu best grote meetings vermijd en zeker niet met meerdere mensen samen komt of onderweg gaat.

Gelukkig gaat zijn geplande "feest" niet door. 

“Nadat er een mediahetze op gang kwam, hebben we ons teruggetrokken. Onderdeel worden van een cultuurstrijd is niet onze missie”, 

zegt initiatiefnemer Daniël van Deutekom nadat de burgemeester van Kampen deze week een streep zette door het evenement dat aanstaande zaterdag zou plaatsvinden. De organisatie gaat niet op zoek naar een alternatief en kiest voor een online evenement. Tegenwoordig zijn er zo veel tools waarbij mensen virtueel samen kunnen komen. Men kan zich afvragen waarom die evangelist daar dan niet dadelijk aan dacht om iedereen veilig thuis te houden.

 CIP.nl sprak met de initiatiefnemer van het aanbiddingsevenement ‘Laat Ons Aanbidden’ en de gemeente Kampen over de geannuleerde bijeenkomst.

Volgens de woordvoerder heeft de burgemeester flink geworsteld met de beslissing, omdat hij vrijheid om dergelijke bijeenkomsten te organiseren heel zwaar vindt wegen. Op basis van adviezen van de GGD en politie heeft de burgemeester besloten dat een dergelijke samenkomst in deze tijd, gelet op de lockdown, niet passend is. De locatie bevindt zich bovendien achter een Albert Heijn die zaterdag naar verwachting drukbezocht gaat worden vanwege de aanstaande kerstdagen.

Aanstelling van prof. Goudriaan aan de Evangelische Theologische Faculteit (ETF) te Leuven

Prof. dr. Aza Goudriaan deed vrijdagavond zijn intrede als gasthoogleraar historische theologie aan de Evangelische Theologische Faculteit (ETF) te Leuven.

De aanstelling van prof. Goudriaan is verbonden aan het aan de ETF gevestigde Institute of Post-Reformation Studies (IPRS). Dit instituut werd in 2008 opgericht door prof. dr. Andreas Beck als directeur in samenwerking met prof. dr. Willem van Asselt en prof. dr. Antonie Vos. Het onderzoek van het IPRS richt zich onder meer op de vroegmoderne gereformeerde theologie in de late zestiende en de zeventiende eeuw. In 2014 is Van Asselt overleden. Sindsdien werd onder meer dr. Dolf te Velde deeltijds betrokken bij het IPRS. De aanstelling van Goudriaan valt samen met het emeritaat van Vos in 2019.

In zijn rede ”Boven het bewijs uit. Historische observaties over de principes van de theologie” constateert Goudriaan dat het principe van theologische kennis, gebaseerd op God als kenbron, zich per definitie aan het bewijs onttrekt. Maar dat is wat anders dan irrationeel, zo legt hij desgevraagd uit.

Prof. Goudriaan:

 „Vroegchristelijke apologeten kregen soms het verwijt dat het Evangelie geloof vroeg, maar geen argumenten bood. Daarop zei Theophilus van Antiochië in de tweede eeuw al: wie naar de dokter gaat voor een medische behandeling, stelt vertrouwen in die arts. Als nu in het dagelijkse leven zo’n geloof al onontbeerlijk is, is het helemaal niet merkwaardig dat God ook geloof vraagt. Er kan dus wel degelijk een gesprek met niet-gelovigen gevoerd worden in algemene termen van redelijkheid. Maar in de kern komt het aan op geloof, zoals bij Abraham.”

Voor Goudriaan zijn geschiedenis van de relaties tussen theologie en filosofie een belangrijk thema, alsmede de verwerking van de voorreformatorische traditie van kerkvaders en middeleeuwers. Hij ziet verder een lacune in de kennis van de dwarsverbanden tussen gereformeerde, lutherse en rooms-katholieke theologie en zegt:

"Het is belangrijk om ook buiten theologische instellingen te kijken. In Nederland doen ook filosofiehistorici, bijvoorbeeld in Rotterdam, onderzoek dat belangrijk is voor een goed begrip van de zeventiende-eeuwse theologie. Momenteel zijn er vijf promovendi bij het IPRS bezig. Zij vormen een internationaal gemêleerd gezelschap, dat elkaar jaarlijks ontmoet tijdens de doctoraatsweek in september. Dat is een heel productieve formule. Nieuw talent verwelkomen we overigens graag.”

Coronacrisis en Hand van God

De laatste jaren hebben wij meerdere economische, ecologische en gezondheidscrisissen gehad. Met de huidige gezondheidscrisis, welke heel de wereld treft vindt Wim Rietkerk, emeritus predikant in de Nederlands Gereformeerde Kerken, dat elke crisis een teken is van het naderende koninkrijk van God, zoals een wee dat is bij een vrouw die op het punt staat om een kind op de wereld te zetten. Die vergelijking, die de apostel Paulus in de Bijbel maakt, geeft hem hoop.

‘Het gaat in een crisis dus niet om het lijden van een stervende, maar juist om het lijden dat hoop geeft op nieuw leven.’

 Volgens hem zucht de schepping naar het openbaar worden van de kinderen van God. Een crisis als diegene die wij nu mee maken is voor hem een teken van het naderende koninkrijk. Ook is het een teken dat God de wereld herstelt.

'God herstelt deze wereld, maar dat gaat door de diepte heen. Alleen wie zijn leven verliest, zal het behouden. Jezus stelt het ook niet optimistisch voor: je zult met Mij de drinkbeker moeten drinken.'

 Hij is er wel bewust van dat God geen veroorzaker is van het kwaad, maar dat alles in de verantwoordelijkheid ligt van ieder op zich.

‘Dat God de mens zelf de verantwoordelijkheid geeft, kan tot vreselijke wreedheden leiden, zoals Auschwitz laat zien. Het is blasfemie om te zeggen dat God hierin de hand heeft. God kan ervoor zorgen dat iets wat Hij verafschuwt, toch tot iets goeds leidt, maar Hij is nooit de veroorzaker van het kwaad. De hand van God kun je dus niet zien als een vermindering op onze verantwoordelijkheid.

Toch denk ik wel dat God hier aanwezig was - in de lijdenden. Elie Wiesel beschrijft hoe er een jongen werd opgehangen, waar iedereen naar moest kijken. Terwijl de mensen zijn doodsstrijd zien, vraagt iemand: waar is God? Daar, waar die jongen hangt, antwoordt een ander. Zo is het. God snakte hier zelf naar adem en vereenzelvigde zich met de lijdenden. Zoals Jezus aan het kruis, wanneer Hij zich door God verlaten weet.’

Bij crisissen en erge rampen vragen steeds veel mensen af waar God blijft of waarom God zo iets toe laat. 

'Waarom Hij het toestaat, bijvoorbeeld. Ik denk omdat anders een van de meest bijzondere dingen in het christendom om zeep zou worden geholpen: de vrijheid en verantwoordelijkheid van de mens.’

Dat het vijf voor twaalf zou zijn is duidelijk voor Rietkerk. Ook al is het moment nog niet aangebroken,  werpt het zijn schaduw vooruit, in de tekenen van het koninkrijk die nu al zichtbaar zijn.

'Dat vind ik een mooi beeld, want als je de schaduw ziet, weet je dat de persoon volgt. Die schaduw bestaat ook uit de weeën waarover Paulus schrijft. Dat is pijnlijk en die weeën worden ook steeds heftiger naarmate het einde dichterbij komt.’

Nu zijn er natuurlijk wel vaker christenen geweest die denken dat de komst van het koninkrijk voor de deur stond. Waarom zou het nu wel zover zijn?

‘Zeker weten doen we dat nooit, maar ik denk dat je nu wel ziet dat crises mondiaal zijn. Denk bijvoorbeeld aan corona, maar ook aan het milieu. Daarnaast is het evangelie bijna overal verkondigd. Ten slotte denk ik aan Israël, dat weer een eigen land heeft.

Maar we weten het niet. Het is alsof we naar een klok kijken met enkel een lange wijzer. Is het vijf voor twaalf, of pas vijf voor zes? Desondanks denk ik dat er goede redenen zijn om aan dat eerste te denken. Het zou zelfs weleens kunnen dat ik het nog ga meemaken; daar reken ik in ieder geval wel mee.’

 

Religiestress en corona maatregelen

Het moet gezegd worden. De laatste maanden lijken heel wat mensen onder hoogspanning te staan. Opvallend daarbij is ook dat meerdere gelovigen heel wat moeilijkheden hebben met de uitsluiting om met velen samen te komen.

Vooral de Nederlandse maatschappij blijkt steeds meer last van religiestress te hebben. Al bij de eerste lockdown bleken heel wat Nederlanders en Franse evangelisten zich niet aan die beperkingen te willen houden. Begin oktober woedde een felle discussie over de vrijstelling op de 30-personenregel voor kerken, gevoed door ‘massale kerkgang in Staphorst’. Hierbij werd volgens sommigen niet gemeld dat alle geldende coronaregels in acht werden genomen en dat de diensten keurig verliepen. Hierbij kan men dan wel de vraag stellen wat dat 'keurig verloop' wel mag betekenen. In ieder geval kan elk zinnig mens wel inzien dat zulke bijeenkomsten onverantwoord waren en nog steeds zijn in deze corona crisis.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers reageerde in eerste instantie afkeurend op Twitter. Later kwam hij daarop terug: hij had genuanceerder willen zijn.

Anderhalve maand later ontstond een nog fellere rel over vermeende ‘anti-homoverklaringen’ binnen het reformatorisch onderwijs. In een blog op haar website nam de ChristenUnie afstand van zulke verklaringen. Drie dagen later bleek dat de ophef op gebakken lucht gebouwd was: geen enkele identiteitsverklaring binnen het reformatorisch onderwijs vermeldt homoseksualiteit.

Door het ongebreideld willen samen komen geven bepaalde christelijke groepen hen die tegen het christelijk geloof zijn, koren op de molen om kritiek te uiten op allerlei zaken die zij maar her en der kunnen vinden. Alles wat maar aan de oppervlakte kan komen wordt nu dan gretig aangepakt om met luide stem openbaar te maken en te bekritiseren.

Met juist tegen de corona verplichtingen in te gaan maken vele christenen zichzelf het onderwerp van misnoegdheid en verwerping van zulk een geloof, dat precies geen rekening wil houden met de gezondheidsregels.

Rituelen en en tradities belangrijker dan intiem geloofsgevoelen

Dezer maanden met de CoViD-19 pandemie is duidelijk geworden hoe bepaalde gelovigen niet zonder hun kerkgemeenschp kunnen omdat ze het plezier en spektakel missen. Sommigen waagden het zelfs toch nog met grote getallen samen te komen ook al werd dat ten volste afgeraden of was het zelfs verboden. Maar daar zag men in bepaalde landen bepaalde gelovigen hun voeten aan vegen terwijl zij zich verdedigden dat Gods Wetten hoger zijn dan de staatswetten en dat God van hen verlangt dat zij samen komen.

Velen vergeten dat God er wel op staat dat mensen denken aan de veiligheid en gezondheid van anderen en dat men het leven van anderen niet in gevaar mag brengen. En dat deden meerderen wel, tot ergernis van de verzorgers die hierdoor nog meer werk hadden.

Als men naar sommige kerkgemeenschappen kijkt is het geen wonder dat sommige buitenstaanders denken of de indruk krijgen dat het in de kerk meer draait rond regels, rituelen, formules en tradities. Voor bepaalde denominaties, waarbij de Rooms en Orthodoxe Katholieken in het bijzonder is dat zeker zo. Wij stevenen nu af op voor hun heilige dagen waarbij hun gelovigen het liefst ook thuis zo veel mogelijk mensen ontvangen en plezier maken.

Sommige priesters en predikanten vinden juist dat die regels, tradities en rituelen er uiteindelijk zijn om vriendschap te versterken, uit te zuiveren en zonodig te herstellen. En om die band gaat het ook wel in het geloofsleven. Een eenling geloof is niet bijzonder. Geloof moet door meerderen beleden worden. Maar of die heidense rituelen daarbij zo nodig zijn, betwijfel ik. Wij moeten namelijk volledig afstand nemen van al die heidense tradities en rituelen. Dat wil wel niet zeggen dat wij nu in deze donkere en eenzame dagen geen lichtjes zouden mogen gaan branden. Indien men wil mee doen met de actie van VTM of overal lichtjes te laten branden, kan men dat als gelovige ook gerust doen. Hierbij moet niets onchristelijks bij gezocht worden. Ook kunnen zulke acties juist een verbondenheid van de mens vertonen, welk in deze tijden echt nodig is.

Het opzetten van lichtjes kan in deze corona crisis wat licht in de duisternis brengen. Maar laten wij daarbij ook eens verder denken over het Licht dat in de wereld kwam en dat velen de komende maand gaan vieren. 

Maar laat iedereen ondertussen het menselijk zo wel het kerkelijk samen komen in levende lijve achterwege laten. Daar is de tijd nog steeds niet voor gekomen Wij horen ten allen prijze nog steeds sociale afstand te houden en onze 'lijfelijke' of 'wezenlijke' contacten tot het minimum te beperken.

Laten wij nu juist de tijd nemen om tot onszelf te komen en in eigen gesloten kring God te herontdekken en herbeleven. Laten wij de intimiteit met Hem aan gaan in plaats van met vele anderen op de een of andere manier samen te komen op een bepaalde locatie, zij het een kerk of thuis.

Terwijl een groot deel van de mensen aangeeft hoe zij snakken naar die Kersttraditie, is het tijd om aan anderen duidelijk te maken dat jij een andere keuze hebt gemaakt en wil gaan voor een dieper gaand geloof.

 

Vermoeidheid van de ziel en geestelijke afzondering

 In 2016 kloeg predikant Kees van Ekris over de toestand van de 'zieletoestand' van de Nederlanders. Hij haalde  in het Nederlands Dagblad  aan:

"Het is mijn ervaring dat onder predikanten en toegewijde gemeenteleden een diepe vermoeidheid de ziel belaagt. Jarenlang is innerlijke twijfel bevochten, is steeds weer iets gezocht om de vermoeide ziel op te peppen. Meer bidden, vuriger spreken, een extra portie discipline. Het werkt even."

Met de corona pandemie konden velen niet naar hun parochie gaan en werden zij verzocht om virtueel kerkdienst te houden. In Nederland bleken heel wat mensen het daar zeer moeilijk mee te hebben. Ook wij ondervonden dat toen wij onze Nederlandse broeders en zusters uitnodigden om gezamenlijk via het internet het Brood met elkaar te breken. 

Predikant Kees van Ekris dacht toen dat de druk te groot was, en zei:

"De druk op kerk-zijn om die sluwe atmosfeer van verveling te doorbreken en te overwinnen. De druk op de beleving, om een levende christen te zijn die bijna in z’n eentje deze sferen moet kunnen weerstaan. De druk op de discipline, om zelf een standvastig getuige te zijn in dode tijden. De druk op de preek en de prediker om vrolijk en bevlogen, diepzinnig en praktisch de crisis tegen te moeten spreken. We begrijpen de theologie die deze druk intensiveert: meer discipline, meer beleving, meer kekke christenen."

De laatste weken hoorden wij heel wat mensen op de openbare oproep verkondigen dat zij zich verveelden en de corona maatregelen beu waren. Voor het gewone leven konden zij blijkbaar niet op hun eigen een aangename beleving verkrijgen. Waarschijnlijk ligt dat ook aan het feit dat zij (rot)verwend zijn en dat er in hun hart ook weinig plaats is voor de Schepper en ering van Hem. Sommigen gaven aan dat zij de gemeente nodig hadden en dat zij de grote kerkbijeenkomsten nodig hadden om hun geloofsleven te voeden. Vreemd dat zulk een geloofsleven niet in een eigen cocon kan beleefd en gevoed worden door het  Woord van God, de bijbel, zelf!

 Maar in 2016 viel het al op dat velen entertainment lievenden zijn:

De wrange situatie doet zich voor dat alle pogingen om de verveling in de kerk op een al te menselijke wijze het hoofd te bieden (meer entertainment, sterker accent op keuzes, discipline, waarheid) het probleem eerder vergroten dan verkleinen. Nog meer vermoeidheid en verdoving zijn het gevolg. Het zijn de strategieën van ‘meer’ die de vermoeide ziel niet helpen, maar pijnigen."

Het gros van gelovigen is de voeling met de Bijbel verloren. In heel wat protestantse kerken, vooral de Pinksterkerken,  was men er toe gekomen om slechts enkele verzen regelmatig te herhalen en los als schreeuwende reclame teksten te gebruiken. Vele van die aanhalingen uit de evangelies waren slecht holle woorden geworden en uitroepen om te scanderen.

Met geswing en handengeklap gingen velen wel op in het amusante, maar intense verdieping viel meer en meer weg.

De laatste maanden is er aan de mens genoeg tijd gegeven om zich eens af te zonderen en te bezinnen over zijn leven en over wie er belangrijk voor en in is. Vandaag is het Thanksgiving Day en morgen klopt er al een ander pakjesdag aan. Want voor velen is Thanksgivingday slechts een gelegenheidsdag geworden om pakjes te krijgen. Het God danken is ver op de achtergrond geraakt. En op Black Friday draait het weer op consumeren en materiële goederen aanschaffen waarbij weinig plaats over blijft voor geestelijke verrijking. En het valt op dat velen nu ook al bezig zijn met Kerstmis en het hele licht en pakjesgebeuren er rond. Duidelijk is de huidige god goed zichtbaar en staat Mammon mooi recht in de branding.

Versterking van eigenwaarde in tijden van afzondering

In deze tijden van afzondering en ronddwalend virus dat de mens makkelijk klein krijgt, kunnen wij slechts hopen anderen veilig te stellen en daar te helpen waar nodig. Dat wij toch nog in iemand anders zijn of haar leven van betekenis mogen zijn.

 

 

Almachtige God,
versterk mijn eigenwaarde vandaag bij mijn dagelijkse beslommeringen.
Geef mij een gevoel van betekenis.
Geef mij de bijzondere ervaring om iemand te dienen die dat nodig heeft.
Amen.

 

 

Ik verzeker jullie:
alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters,
dat hebben jullie voor mij gedaan (Matthéüs 25 vers 40). 

 

Hoe staat het met de vrouw in de verkondiging van Gods Woord

 In de Nederlandse kranten is wat ophef rond de taken van de vrouw in de gemeente.

Uit de protestantse hoek komt ook het verwijt dat de Nederlandse Protestantse Kerk aan het  Verroomsen is. Een van de opmerkingen is:

We verroomsen, ook daar wordt het werk alleen nog maar grotendeels door het priesterschap te worden gedaan.

Prof. dr. Wim van Vlastuin vraagt zich in zijn openingsbrief af of hij de Schrift altijd verkeerd heeft begrepen als het om dit onderwerp gaat.

 'Is het mogelijk de Schrift anders te interpreteren? Het lukt me niet om jouw perspectief mee te maken.' 

Kijken we even naar de Schrift:

1 Timotheus 2:11 Een vrouw moet zich rustig, in alle onderdanigheid, laten onderrichten,

12 maar ik sta niet toe, dat een vrouw onderricht geeft of gezag over de man heeft; zij moet zich rustig houden.

13 Want eerst is Adam geformeerd, en daarna Eva.

De Apostel Paulus geeft hier de reden aan van het waarom.

Volgens van Vlastuin kan het dus nooit cultuurgebonden zijn alhoewel er velen zijn die opkomen met het feit dat onze wereld en cultuur veranderd zijn en wij ons er moeten aan aanpassen.

Hij zegt:

Wij weten wie Gods scheppingsorde onderuit wil halen, wellicht is het ook een teken van de tijd.

Ik ben er van overtuigd dat een vrouw vast en zeker mag getuigen. Iedere gelovige zou namelijk getuigenis moeten afleggen. Dat is wel iets anders dan een exhortatie of preek geven in de dienst. Voorlezen en gedachten uiten tijdens een dienst zouden ook algemeen moeten kunnen. In onze gemeente komt elke gelovige aan het woord tijdens de dienst. In de meeste kerken van andere denominaties is dat echter niet zo.

Dr. Almatine Leene reageert op de brief van haar collega prof. dr. Wim van Vlastuin. Ze schrijft dat ze in haar werk als dominee de leiding ziet van de Heilige Geest.

"Ik zie het juist als leiding van de Heilige Geest dat we in het spoor van Jezus dichterbij de bedoeling komen van de schepping van man en vrouw en dus van Gods Woord." Zou voor mij een sterk argument kunnen zijn en dan zeker voor deze tijd waarin we de komst van Jezus spoedig mogen verwachten. En dan zullen we allen heersen en regeren samen met Jezus, zonder onderscheid van man en vrouw. 

In zijn recente brief aan dr. Almatine Leene merkte prof. dr. Wim van Vlastuin op:

‘Jezus riep geen vrouwen tot apostel en Paulus heeft nooit vrouwen aangesteld als ouderling’, 

De hersteld hervormde hoogleraar en de eerste vrouwelijke dominee binnen de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt kijken door middel van een briefwisseling via CIP.nl in elkaars hart. In een vervolgbrief legt Leene uit waarom in haar ogen de man niet het hoofd is van de vrouw en waarom Jezus twaalf mannen als Zijn apostelen uitkoos.

Mooi dat je veel zaken ziet waarin je mij kunt bijvallen en dat je de insteek van Genesis 1 ook fundamenteel vindt. Ik vind het altijd belangrijk om te zoeken naar waar we elkaar in kunnen vinden want er zijn vaak meer overeenkomsten dan verschillen en die moeten we niet uit het oog verliezen.

De hoogleraar reageert op die briefwisseling in CIP:

Ds. van Vlastuin onderbouwt zijn standpunten met duidelijke bijbelse argumenten en bij Almatine Leene zie je met namewhisful thinking of om het anders te zeggen, van Vlastuin onderwerpt zich aan het gezag van de bijbel en Almatine onderwerpt de bijbel aan haar gezag. In haar preken / interviews heeft ze het ook regelmatig over de Bijbel als inspiratiebron i.p.v. gezaghebbende leidraad. E.e.a. zegt m.i. genoeg.