In het Nederlands kerkland heeft er doorheen de jaren steeds heel wat verschuiving plaats gevonden en kon men steeds een heel groot lappendeken van verdeeldheid vinden.
Maar nu blijkt er toch een kering te komen.
De twee kerken hebben zich uitgesproken om voort te gaan op de weg van eenwording. Het besluit was voorgesteld door de regiegroep die de eenwording leidt. Die vond dat nodig omdat er tot dan toe slechts een verlangen was uitgesproken om te komen tot één kerk.
Eerst werd er nog gediscussieerd over het vormbesluit dat het
‘tot eer van God en tot zegen van de kerken’is als deze weg wordt ingeslagen. In het definitieve besluit staat daar:
‘De liefde van Christus drijft ons en het is onze hoop en gebed dat het tot eer van God en zegen van de kerken zal zijn.’
Frans Schippers, voorzitter van de landelijke
vergadering, kwam zaterdag terug op de extra zitting die een week
geleden werd gehouden. Daarin konden Nederlands-gereformeerde
afgevaardigden hun zorgen en bezwaren uiten over het eenwordingsproces.
Voor hem en meerdere anderen was een eerste moeilijk punt de
belijdenisgeschriften.
‘Aan beide kanten is er behoefte met elkaar te spreken over de inhoud en de binding eraan. We bouwen voort op onze vaders en moeders, maar tijden veranderen. Dat vraag opnieuw nadenken over belijden in deze tijd.’
Voor meerdere kerken zou die kijk op veranderende tijden reden genoeg moeten zijn om te onderzoeken hoe men vandaag verder kerk kan uitbouwen en mensen kan laten aanvoelen een deelgenoot te zijn van het Lichaam van Christus.
Voor vele mensen kan het niet anders dan opvallen dat in het verleden het steeds een verdeel en heers methode is geweest in het Nederlandse kerklandschap. Kerkorde kan men wel verwachten, maar bij veel mensen is daar een heel ander idee over dan bij de kerkleiders.
‘Er leven verschillende beelden: hoe uitgebreid moet die zijn, hoe gaat het met het al dan niet heersen over elkaar? Wat wil je wel en niet regelen met oog op de verschillen tussen plaatselijke kerken?’
Deze week zal hierover nog heel wat gepraat en gemodereerd worden met de regiegroep.
Regiegroepvoorzitter Ad de Boer gaf wel al duidelijk aan wat het koersbesluit allemaal
níét inhoudt.
‘Het gaat niet over wat plaatselijke kerken wel of niet moeten doen. Het gaat niet over het tempo waarin het proces loopt. En het is ook geen mal waar alles doorheen geperst moet worden. Het besluit is een vertrekpunt.’
Volgens de Nederlands-gereformeerde dominee Kees de Groot zijn overdenking is het de Heilige Geest die het proces van
eenwording begeleidt, en niet de regiegroep.
Bij het delen van brood en
wijn stonden alle afgevaardigden en de leden van de regiegroep in een
grote kring.
‘Ga met God, en Hij zal met je zijn’,
sloten ze
hand-in-hand zingend de viering af.