Showing posts with label samenkomen. Show all posts
Showing posts with label samenkomen. Show all posts

Saturday 2 January 2021

Kerkgebeuren voor 2020

Het jaar 2020 werd ingezet met drie gereformeerde kerkgenoot-schappen in Amerika, Australië en Canada die de banden verbraken met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKv), vooral vanwege de openstelling van de kerkelijke ambten voor vrou-wen in de GKv.

In de lente bracht een snelle verspreiding van het Coronavirus de regeringen in meerdere landen er toe om ernstige beperkende maatregelen te treffen. In Nederland en de Verenigde Staten van Amerika, waren er kerken die met die beperkingen niet akkoord gingen en de mensen opriepen om toch samen te komen in hun kerkgebouwen. Doorheen 2020 bleven bepaalde godsdienstige groeperingen oproepen om naar de openbare vergaderingen te blijven komen.

De Christadelphians of Broeders in Christus namen dadelijk grondige maatregelen om hun leden en andere gelovigen te beschermen. Sinds maart geven zij geen openbare diensten meer. Voor hun Bijbelstudies en erediensten hebben zij hun toevlucht gezocht tot virtuele diensten. Tezamen met de regering riepen zij hun gelovigen zo veel mogelijk thuis te blijven en zich niet te dicht bij andere mensen te begeven.

Voor een gelovige hoort het welzijn van de gemeenschap hoger aangeslagen te worden dan de rijkdom van het individu. Alsook is het de broederlijke taak om er voor te zorgen dat iedereen in een goede gezondheid kan verkeren.
Onvoorwaardelijke liefde is essentieel en daarbij hoort ook het zorg dragen dat niemand besmet geraakt. de Broeders in Christus vinden dat zij mede verantwoordelijkheid dragen voor de samenleving en voor elkaar.


Ondanks de oproep van minister Grapperhaus aan Nederlandse kerken om enkel onlinediensten te houden, bleven in Nederland veel reformatorische kerken toch diensten met bezoekers houden.
In 2019 verloren de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt 2014 leden en hielden er 112.593 over, het grootste verlies ooit. Misschien bracht hen dit ertoe om niet nog meer leden te verliezen door geen zondagsdiensten aan te bieden en de mensen er aan gewend te maken om lekker thuis te zitten.
Hip-evangelischekerken mochten nu ook geen evenementen mere houden waar jongeren uit de bol konden gaan om zogezegd "De Heer' te loven.

In oktober ontstond er een breed maatschappelijk onbegrip voor het feit dat kerken in Nederland zich niet hoefden te houden aan de regel dat er maximaal dertig mensen in een binnenruimte aanwezig mogen zijn. Ook in België kwamen bepaalde Joodse en Islamitische organisaties daartegen in en eisten de mogelijkheid om samen te kunnen komen om erediensten en huwelijken te voltrekken.

Heel wat mensen zijn echt moe geworden van alle kerkgedoe (de mensen, de sfeer, oude taal, wetenschappelijk achterhaalde opvattingen), maar een groot deel die niet meer naar de kerk gaan zegt wel te geloven, of iets te geloven, of helemaal niets meer. Met de sociale afstandsregels en sluitingen van de gebedshuizen zullen wij nu moeten afwachten tot midden 2021 hoeveel mensen no terug zullen komen naar de kerken.

 

 

Thursday 26 November 2020

Religiestress en corona maatregelen

Het moet gezegd worden. De laatste maanden lijken heel wat mensen onder hoogspanning te staan. Opvallend daarbij is ook dat meerdere gelovigen heel wat moeilijkheden hebben met de uitsluiting om met velen samen te komen.

Vooral de Nederlandse maatschappij blijkt steeds meer last van religiestress te hebben. Al bij de eerste lockdown bleken heel wat Nederlanders en Franse evangelisten zich niet aan die beperkingen te willen houden. Begin oktober woedde een felle discussie over de vrijstelling op de 30-personenregel voor kerken, gevoed door ‘massale kerkgang in Staphorst’. Hierbij werd volgens sommigen niet gemeld dat alle geldende coronaregels in acht werden genomen en dat de diensten keurig verliepen. Hierbij kan men dan wel de vraag stellen wat dat 'keurig verloop' wel mag betekenen. In ieder geval kan elk zinnig mens wel inzien dat zulke bijeenkomsten onverantwoord waren en nog steeds zijn in deze corona crisis.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers reageerde in eerste instantie afkeurend op Twitter. Later kwam hij daarop terug: hij had genuanceerder willen zijn.

Anderhalve maand later ontstond een nog fellere rel over vermeende ‘anti-homoverklaringen’ binnen het reformatorisch onderwijs. In een blog op haar website nam de ChristenUnie afstand van zulke verklaringen. Drie dagen later bleek dat de ophef op gebakken lucht gebouwd was: geen enkele identiteitsverklaring binnen het reformatorisch onderwijs vermeldt homoseksualiteit.

Door het ongebreideld willen samen komen geven bepaalde christelijke groepen hen die tegen het christelijk geloof zijn, koren op de molen om kritiek te uiten op allerlei zaken die zij maar her en der kunnen vinden. Alles wat maar aan de oppervlakte kan komen wordt nu dan gretig aangepakt om met luide stem openbaar te maken en te bekritiseren.

Met juist tegen de corona verplichtingen in te gaan maken vele christenen zichzelf het onderwerp van misnoegdheid en verwerping van zulk een geloof, dat precies geen rekening wil houden met de gezondheidsregels.

Rituelen en en tradities belangrijker dan intiem geloofsgevoelen

Dezer maanden met de CoViD-19 pandemie is duidelijk geworden hoe bepaalde gelovigen niet zonder hun kerkgemeenschp kunnen omdat ze het plezier en spektakel missen. Sommigen waagden het zelfs toch nog met grote getallen samen te komen ook al werd dat ten volste afgeraden of was het zelfs verboden. Maar daar zag men in bepaalde landen bepaalde gelovigen hun voeten aan vegen terwijl zij zich verdedigden dat Gods Wetten hoger zijn dan de staatswetten en dat God van hen verlangt dat zij samen komen.

Velen vergeten dat God er wel op staat dat mensen denken aan de veiligheid en gezondheid van anderen en dat men het leven van anderen niet in gevaar mag brengen. En dat deden meerderen wel, tot ergernis van de verzorgers die hierdoor nog meer werk hadden.

Als men naar sommige kerkgemeenschappen kijkt is het geen wonder dat sommige buitenstaanders denken of de indruk krijgen dat het in de kerk meer draait rond regels, rituelen, formules en tradities. Voor bepaalde denominaties, waarbij de Rooms en Orthodoxe Katholieken in het bijzonder is dat zeker zo. Wij stevenen nu af op voor hun heilige dagen waarbij hun gelovigen het liefst ook thuis zo veel mogelijk mensen ontvangen en plezier maken.

Sommige priesters en predikanten vinden juist dat die regels, tradities en rituelen er uiteindelijk zijn om vriendschap te versterken, uit te zuiveren en zonodig te herstellen. En om die band gaat het ook wel in het geloofsleven. Een eenling geloof is niet bijzonder. Geloof moet door meerderen beleden worden. Maar of die heidense rituelen daarbij zo nodig zijn, betwijfel ik. Wij moeten namelijk volledig afstand nemen van al die heidense tradities en rituelen. Dat wil wel niet zeggen dat wij nu in deze donkere en eenzame dagen geen lichtjes zouden mogen gaan branden. Indien men wil mee doen met de actie van VTM of overal lichtjes te laten branden, kan men dat als gelovige ook gerust doen. Hierbij moet niets onchristelijks bij gezocht worden. Ook kunnen zulke acties juist een verbondenheid van de mens vertonen, welk in deze tijden echt nodig is.

Het opzetten van lichtjes kan in deze corona crisis wat licht in de duisternis brengen. Maar laten wij daarbij ook eens verder denken over het Licht dat in de wereld kwam en dat velen de komende maand gaan vieren. 

Maar laat iedereen ondertussen het menselijk zo wel het kerkelijk samen komen in levende lijve achterwege laten. Daar is de tijd nog steeds niet voor gekomen Wij horen ten allen prijze nog steeds sociale afstand te houden en onze 'lijfelijke' of 'wezenlijke' contacten tot het minimum te beperken.

Laten wij nu juist de tijd nemen om tot onszelf te komen en in eigen gesloten kring God te herontdekken en herbeleven. Laten wij de intimiteit met Hem aan gaan in plaats van met vele anderen op de een of andere manier samen te komen op een bepaalde locatie, zij het een kerk of thuis.

Terwijl een groot deel van de mensen aangeeft hoe zij snakken naar die Kersttraditie, is het tijd om aan anderen duidelijk te maken dat jij een andere keuze hebt gemaakt en wil gaan voor een dieper gaand geloof.

 

Wednesday 5 August 2020

Kerkdienst in openlucht tijdens vakantie




Vakantie mag een leuke tijd zijn van gezellig samen zijn. Maar het mag zeker geen tijd zijn dat wij God terzijde schuiven.

Wij moeten er van bewust zijn dat het samenkomen om met elkaar het Woord van God te bestuderen en samen de symbolen te gebruiken, zeer belangrijk is. Wij mogen zeker het vergaderen niet nalaten.

In het voorgaande artikel haalden wij al aan hoe meerdere Nederlandse dominees er op staan om de erediensten toch te laten door gaan zodat de mensen elke zondag een dienst kunnen bijwonen. Zij willen de mensen de indruk geven dat zij hun zondagsplicht niet kunnen vervullen als zij niet in een kerkgebouw of nu niet in een openluchtdienst zouden kunnen komen.

Niet alle vakantiegangers kunnen dit jaar in het buitenland naar een Nederlandse kerkdienst in een kerk. Reden voor O&S Vakanties om diensten in de openlucht te beleggen.
 „Predikanten moesten er even aan wennen.”
Het is een vast onderdeel van de beleving van de vakantie: het O&S concept, stelt Wim Snoek, directeur van O&S Vakanties. Parkleiding en recreatieteam zijn aanwezig en op zondag worden er kerkdiensten belegd. Normaliter in een kerk in de omgeving van het vakantiepark. Door de gevolgen van corona gaat dit jaar alles een beetje anders.

Snoek:
 „Door de coronacrisis ging er aanvankelijk een streep door de diensten die we beleggen. Jammer, want de kerkdiensten zijn een wezenlijk onderdeel van ons concept. Het gebeurt vaak genoeg dat vakantiegangers tijdens een wandeling over de preek napraten. Mensen uit verschillende kerkgenootschappen zitten onder dezelfde verkondiging. Kerkmuren vallen al snel weg.”
 De afgelopen brachten die Nederlandse predikanten toch meerdere mensen dicht bij elkaar, terwijl zulks volledig wordt afgeraden en men oproept om slecht in kleine bubbles zijn persoonlijke contacten te behouden en daar niet buiten te gaan.

Dat de Nederlanders zulke richtlijnen van de plaatselijke autoriteiten en van de virologen negeren roept bij ons toch vele vragen op. Wat is voor hen belangrijker en aanschouwen zij dat zij sterker kunnen zijn en dat zij de verspreidingsmogelijkheden van dit virus de baas kunnen zijn?!

Snoek onderzocht wat er dan wel mogelijk was.
„Omdat we toch kerkdiensten wilden beleggen, zijn we in gesprek gegaan met diverse partijen. Denk aan de plaatselijke VVV of de burgemeester. Zo kwamen we op een aantal locaties tot openluchtkerkdiensten. Vakantiegangers, veelal gezinnen, namen zondag hun eigen stoel mee naar het grasveld. De predikant heeft een microfoon en geluidsbox. Zo klonk zondag in het Franse Vallorcine en Flaine en het Duitse Nieheim toch het Woord van God. Omdat de dienst buiten is, en de kerkgangers op voldoende afstand van elkaar zitten, wordt er ook gezongen.”
Predikanten, afkomstig uit diverse kerken van de achterban, moesten wel even wennen aan de nieuwe opzet, stelt Snoek.
 „Voor hen was het ook wat ongewoon. Maar toch was het vertrouwd en eerbiedig.”
Voor die Nederlanders mocht zo een buitendienst iets nieuws zijn. Wij organiseren al jaren onze diensten in de buitenlucht als het weer dit toe laat. Maar om dit nu te doen en meerdere mensen dicht bij elkaar te brengen is totaal onverantwoord.

Ds. K. Hak, predikant van de hervormde gemeente in Lienden, zag zijn buitendienst als een positieve ervaring.
 „Vooraf is het best spannend hoe gaat het verlopen. Samenzang en geluid, hoe gaat dat? Maar het is meegevallen doordat we tussen de gebouwen zaten; daar bleef het geluid goed hangen. Buiten heeft ook iets moois, ik moest denken aan de Heere Jezus, Die ook veel buiten was met onderwijs geven. Een verwijzing naar de natuur is makkelijker te maken.”
Ook ds. R. W. Mulder, predikant van de hersteld hervormde gemeente te Montfoort, hield in Flaine een preek in de openlucht.
 „Gezien wat er kan en mag op dit moment in verband met de coronaregels is het erg meegevallen. Er was een goede geluidsinstallatie, zodat iedereen het goed kon horen. Ik moest terugdenken aan de zendingsdag in Harskamp, jaren geleden, die ook in de openlucht werd gehouden.”

Sing-out

In Oostenrijk vond op zondagmiddag en woensdagavond een sing-out plaats. Snoek:
 „Het was altijd een sing-in, maar nu het buiten is, noemen we het een sing-out. Op een parkeerplaats zaten de gasten op veilige afstand van elkaar. Er waren muziekinstrumenten bij en er werd heerlijk in de buitenlucht gezongen.”

Nederlandse kerken willen te veel risico nemen

Ofwel beseffen de Nederlandse kerkleiders de ernst van deze coronapandemie niet ofwel zijn ze 'oerdom' ofwel is hun winstbejag naar collectegeld hoger dan het willen behoeden van hun schapen voor het coronavirus.

De coronamaatregelen vragen van kerken creativiteit en een flexibele inslag. Hier in België en Groot-Brittannië hebben de Christadelphians er wijselijk voor gekozen hun diensten via het internet voor hun gelovigen algemeen ter beschikking te stellen. Normaal wordt er al elke zondag een dienst doorgezonden via het net, maar nu zijn er meerdere diensten beschikbaar en kunnen uit meerdere plaatsen mensen connecteren.

Maar in Nederland wil men volstrekt blijven samen komen in vele gemeenten, waarbij de afstand en bescherming met monddoekje of mondkapje niet wordt gerespecteerd. Het houden van openluchtdiensten is volgens enkele dominees voor de (na)- zomerperiode een prachtig alternatief voor het bijwonen van een zondagsdienst. Zij willen dat men de gemeente zo veel als mogelijk is laat samenkomen.

Normaal brengen wij tijdens de zomerse dagen onze diensten ook in openlucht, maar nu met deze pandemie hebben wij verkozen zelfs geen mensen samen te brengen in openlucht wanneer dit effectief niet echt noodzakelijk is. Er kunnen andere voorzieningen getroffen worden om een dienst bij te wonen dan samen te komen in levende lijve.

Wij geven toe dat er dan een heerlijke zweem van ontspanning rond deze diensten mag hangen. Zowel zonneschijn als regen brengen een eigen charme met zich mee.

Wij geven ook toe dat zulk een openlucht diensten mensen mogen aantrekken. Hun nieuwsgierigheid mag geprikkeld worden en zo doen wij dan ook aan openbare prediking. Ook gaat er rondom van alles gaande en zo kan het geheel ook wel eens een glimlach oproepen.

De voorstanders van een openluchtdienst nu zeggen:
De nood wordt een deugd, we blijken laagdrempeliger dan ooit. Alle ruimte voor zoekers, toeristen, nieuwsgierige wandelaars. Geen opgavesysteem, iedereen kan zo aanschuiven.
Michel van Heijningen, voorganger in de hervormde gemeenten van Dorkwerd en Wijnjewoude en afgevaardigde naar de generale synode van de Protestantse kerk in Nederland, schrijft in het Reformatorisch Dagblad een artikel op persoonlijke titel, waarbij hij stelt:
 Begin juli was ik als campingpastor op camping Walsdorf in Luxemburg. We hielden, uiteraard met de daar geldende afspraken, de diensten met honderden mensen op een veld. Uit de reacties van veel campinggasten bleek dit een unieke ervaring. „Waarom uniek?” vroeg ik me af. „Wat hier kan, kan in Nederland toch ook?” Een van de kampeerders vertelde me dat hij een brief naar ‘zijn’ kerkenraad had gestuurd met het verzoek om openluchtdiensten. Maar bij de eerstvolgende vergadering werd deze brief niet besproken omdat er al te veel op de agenda stond. Dan rijst onwillekeurig de vraag: wat is er voor een kerkenraad belangrijker dan de voortgang van de eredienst? Het lukt me niet op deze vraag een zinnig antwoord te vinden.

> Lees verder: Kerken, organiseer openluchtdiensten

+

Vervolg: Kerkdienst in openlucht tijdens vakantie

Wednesday 23 March 2011

Gathering or meeting of believers

A meeting of believers can happen in any place.  It can be a loose, free open meeting, informal or also a formal meeting, whether or not religious.  

Under the key word "samenkomst" = "meeting", it can as well be over the act of coming together  (to meet, assemble) as over the place of meeting.  That place of meeting can be on her turn everywhere, in a private or in a public place.  The place of meeting can then be in a garden, house, municipal building, communities building or a place commonly called "church" .  By the Brothers in Christ we prefer to speak by such a meeting of believers over the ecclesia instead of "church" or 'the church community" and over ecclesia, ecclesiahall, ecclesiaroom or kingdomhall more then 'church',

Read and find more about those gatherings or assemblies and ecclesiae:

Een samenkomst of meeting

Een samenkomst van gelovigen kan in eender welke plaats gebeuren. Het kan een losse, vrijblijvende bijeenkomst zijn, informeel maar ook een formele bijeenkomst van al of niet gelovigen.

Onder het trefwoord "samenkomst" kan het zowel over de handeling van het samen komen gaan (samenkomen, bijeenkomen) als over de plaats van samenkomst. Die plaats van samenkomst kan op haar beurt overal zijn, in een privé of in een openbare aangelegenheid.
De plaats van samenkomst kan dan in een tuin, huis, gemeentelijk gebouw, gemeenschapsgebouw of kerk plaats grijpen. Bij de Broeders in Christus gaat men over die samenkomst van gelovigen eerder spreken over de ecclesia in plaats van de kerkgemeenschap en over ecclesia, ecclesiahal, ecclesiazaal of koninkrijkszaal eerder dan 'kerk'

Lees hier meer over in:

Tuesday 15 March 2011

Vergadering - Meeting

Onder de etikettering "vergadering" of "ontmoeting" zal u artikelen kunnen vinden die handelen over de daad of het proces waarbij mensen tezamen komen of die een georganiseerde bijeenkomst uitroepen als een vergadering, om met elkaar in confrontatie te gaan of van gedachten te wisselen, al of niet met één en hetzelfde gemeenschappelijk doel of voor een conferentie, sessie, zitting of om anderen te horen spreken, ideeën uit te wisselen, om voorgesteld te worden, om dingen te vinden of te ervaren of een ontmoeting aan te gaan in eenstemmigheid of in conflict. De meeting is een bijeenkomst van twee of meer mensen die zijn samengeroepen teneinde het bereiken van een gemeenschappelijk doel door mondelinge wisselwerking, zoals het delen van informatie of het bereiken van een overeenkomst. Op deze pagina's zal het hoofdzakelijk de bijeenkomst van broeders en zusters in Christus of de rendez-vous van godsdienstige mensen behandelen.

Zie ook de onderstaande linken bij de Engelse tekst

En vindt meer over het verzamelen en bijeenkomen in:
Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen
Congregatie
Parochie

Aanverwant kan u ook lezen:
Gemiste bijeenkomst ook een gemiste kans
De ecclesia als lichaam van Christus
Maken van een kerk
In een bijeenkomst samenkomen om te debatteren, overeen te komen of geschillen te bespreken en op te lossen, al of niet samen te gaan met anderen: Al of niet toegeven aan de wereld + Kerkgroei en samengaan
Groei in karakter
Samen komen zoals de eerste Christenen deden om te vergaderen maar ook om te bidden: Eerste eeuw Ecclesia

***

Under the tag "vergadering" or "meeting" you shall be able to find articles on the act or process of people coming together organised as an assembly, or to come face to face with, to company of like minded people or with others for a common purpose or for a conference, session or sitting, either to hear others speak, exchange ideas, to be introduced to, to find or experience, or to encounter in unison or in conflict. The meeting is a gathering of two or more people that has been convened for the purpose of achieving a common goal through verbal interaction, such as sharing information or reaching agreement. On these pages, mainly it shall handle the appointment of brothers and sisters in Christ or the rendezvous of religious people.

See also:
to gather; come together; get together, come together; congregate (people) forgather (vergadering/omgaan) gather (people/bijeenkomen/verzamelen van mensen) group (people) meet (vergadering) , holding a reunion,

in Dutch: Verzamelen, vergaderen, zitting houden, samen komen, treffen, bijeenkomen, verzamelen van mensen, zich verzamelen, groeperen, samenrotten, ontmoeten, reüniëren, omgaan, saam gaan, samen gaan

in German (Duits): zusammenkomen; zusammentreffen; sammeln; sich versammeln; vereinen

in French (Frans): se réunir; assembler; rassembler; s'assembler; se rencontrer; accumuler;

Find more about coming together and meeting:
Congregate, to gather, to meet
Congregation - Congregatie
Parish, local church community - Parochie, plaatselijke kerkgemeenschap

And about the reasons why to come together:
Bad habits are like a comfortable bed
Church sent into the world

Or about getting together as the first Christians did to meet each other and to pray: Works of The First Century Ecclesia or to be Working for God
Either coming together as members or not as members: Is membership important?


Meeting - Vergadering

Under the tag "vergadering" or "meeting" you shall be able to find articles on the act or process of people coming together organised as an assembly, or to come face to face with, to company of like minded people or with others for a common purpose or for a conference, session or sitting, either to hear others speak, exchange ideas, to be introduced to, to find or experience, or to encounter in unison or in conflict. The meeting is a gathering of two or more people that has been convened for the purpose of achieving a common goal through verbal interaction, such as sharing information or reaching agreement. On these pages, mainly it shall handle the appointment of brothers and sisters in Christ or the rendezvous of religious people.

See also:
to gather; come together; get together, come together; congregate (people) forgather (vergadering/omgaan) gather (people/bijeenkomen/verzamelen van mensen) group (people) meet (vergadering) , holding a reunion,

in Dutch: Verzamelen, vergaderen, zitting houden, samen komen, treffen, bijeenkomen, verzamelen van mensen, zich verzamelen, groeperen, samenrotten, ontmoeten, reüniëren, omgaan, saam gaan, samen gaan

in German (Duits): zusammenkomen; zusammentreffen; sammeln; sich versammeln; vereinen

in French (Frans): se réunir; assembler; rassembler; s'assembler; se rencontrer; accumuler;

Find more about coming together and meeting:
Congregate, to gather, to meet
Congregation - Congregatie
Parish, local church community - Parochie, plaatselijke kerkgemeenschap

And about the reasons why to come together:
Bad habits are like a comfortable bed
Church sent into the world

Or about getting together as the first Christians did to meet each other and to pray: Works of The First Century Ecclesia or to be Working for God
Either coming together as members or not as members: Is membership important?


***

Onder de etikettering "vergadering" of "ontmoeting" zal u artikelen kunnen vinden die handelen over de daad of het proces waarbij mensen tezamen komen of die een georganiseerde bijeenkomst uitroepen als een vergadering, om met elkaar in confrontatie te gaan of van gedachten te wisselen, al of niet met één en hetzelfde gemeenschappelijk doel of voor een conferentie, sessie, zitting of om anderen te horen spreken, ideeën uit te wisselen, om voorgesteld te worden, om dingen te vinden of te ervaren of een ontmoeting aan te gaan in eenstemmigheid of in conflict. De meeting is een bijeenkomst van twee of meer mensen die zijn samengeroepen teneinde het bereiken van een gemeenschappelijk doel door mondelinge wisselwerking, zoals het delen van informatie of het bereiken van een overeenkomst. Op deze pagina's zal het hoofdzakelijk de bijeenkomst van broeders en zusters in Christus of de rendez-vous van godsdienstige mensen behandelen.

Zie ook de bovenstaande linken

En vindt meer over het verzamelen en bijeenkomen in:
Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen
Congregatie
Parochie

Aanverwant kan u ook lezen:
Gemiste bijeenkomst ook een gemiste kans
De ecclesia als lichaam van Christus
Maken van een kerk
In een bijeenkomst samenkomen om te debatteren, overeen te komen of geschillen te bespreken en op te lossen, al of niet samen te gaan met anderen: Al of niet toegeven aan de wereld + Kerkgroei en samengaan
Groei in karakter
Samen komen zoals de eerste Christenen deden om te vergaderen maar ook om te bidden: Eerste eeuw Ecclesia

Tuesday 1 March 2011

De ecclesia als lichaam van Christus

Toen de apostel Paulus schreef aan zijn geloofsgenoten dat zij het lichaam van Christus waren wees hij op onze verantwoordelijkheid om ons degelijk te gedragen en als waardige opvolgers van Jezus Christus ons te vormen tot één lichaam dat Jezus kon uitstralen.
In die gemeenschap van gelovigen kan niemand tegen elkaar zeggen dat zij elkaar niet nodig hebben.  "Het oog kan niet tegen de hand zeggen: "ik heb je niet nodig." en het hoofd kan ook niet tegen de voeten zeggen: "ik heb jullie niet nodig." (1 Korinthiërs 12:27 BOEK)
Wij kunnen met weinigen zijn of sommigen zelfs met velen, maar dan nog moeten wij dat ene lichaam vormen. Door onze verhouding tot Christus vormen wij één lichaam. en wij zijn stuk voor stuk leden van dat lichaam. wij horen bij elkaar.  "Zo vormen wij allen tezamen in Christus een lichaam, en ieder afzonderlijk, zijn wij, evenals de ledematen van het lichaam, aangewezen op elkaar." (Romeinen 12:5 WV78)

Wij en allen die beweren Christus te volgen moeten op zijn minst de "Liefde voor God" delen en liefde met elkaar delen als navolging van hun grote voorbeeld Jezus van Nazareth, Yeshua zoon van Jozef en Maria. Als men de leer van Christus Jezus niet navolgt is er ook geen reden om zich Christen te noemen. Maar als navolgers van Christus moeten wij ons verenigen en toch uit gaan in de wereld om het Goede Nieuws van het Komende Koninkrijk te verkondigen. Als navolgers van Christus Jezus kunnen wij ons Christen noemen, maar om het echt te zijn moeten wij het anderen ook laten zien door onze daden. Het geloof zonder werken is dood, maar een christen zijn zonder een Christen houding aannemen gaat ook niet op.

Sommigen denken dat zij christen zijn omdat zij naar de kerk gaan, maar dat maakt nog niet een Christen van hen. Het tot één of andere denominatie behoren is noch een teken van Christen zijn noch een bewijs om Christus toe te behoren.

In het Nieuwe Testament wordt ons opgedragen één te worden met Christus. Het hele volk dat tot de Christenheid wenst te behoren moet zich ook als één gemeenschap voelen, verbonden door Jezus Christus, want ook dat lag in één van de opdrachten die werd gegeven aan de gemeenschap van volgelingen van de Meester Leeraar.

“...allen tezamen zijt gij een persoon in Christus Jezus.” (Galaten 3:28 WV78)

Zoals in de tijd van de apostelen toen  allen die geloofden bijeen kwamen en alle dingen gemeenschappelijk
hadden moeten wij vandaag in onze samenkomsten ook die deelzaamheid opbrengen en alles in gemeenschap delen.

"Allen die het geloof hadden aangenomen, waren eensgezind en bezaten alles gemeenschappelijk; ... Dagelijks bezochten ze trouw en eensgezind de tempel, braken het brood in een of ander huis, genoten samen hun voedsel in blijdschap en eenvoud van het hart, loofden God en stonden bij het hele volk in de gunst. En elke dag bracht de Heer er meer bijeen, die gered zouden worden."
(Handelingen van de Apostelen 2:44, 46-47 WV78)

Laten wij zorgen dat er geen vervaging binnensluipt en dat allen steeds ondersteund blijven worden en aangemoedigd. Dat eenieder elkaars hart moge voeden en er voor zorgen dat er niemand vervreemd
van de Waarheid.



Omtrent het Lichaam van Christus lees ook: Steve Cook's article > Body of Christ

Wednesday 24 November 2010

Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen

Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen

Verzamelen, vergaderen: to gather; come together; congregate (mensen) forgather (vergadering) gather (mensen) group (mensen) meet (vergadering) Duits: zusammenkomen; zusammentreffen; sammeln; sich versammeln; vereinen  Frans: se réunir; assembler; rassembler; s'assembler; se rencontrer; accumuler
Under these tags you shall be able to find articles about the coming together of people; congregate (people) forgather (meeting) gather (people) group (people) meet (meeting); get together, come together

Gelieve de Engelse versie van dit artikel te vinden onder:
Find the English introduction in:
Congregate, to gather, to meet

Bijeenkomen, bij elkaar komen; = samenkomen; bij elkaar komen om te praten en beslissingen te nemen; Bijeenkomen om iets te bespreken

Samenrotten; Saamgaan, samen gaan; samenscholen; vergaderen; zich verzamelen; zich groeperen; zich verenigen; elkaar ontmoeten; medebrengen; medenemen; meebrengen; meenemen; zitting houden; reuniëren – reüniëren; treffen.

Confereren, congresseren,

Afkomstig van het Nederlandse gaderen, garen ("bijeenkomen"), Midden Hoge Duits gadern ("bijeenkomen"), Oud Fries gadia ("te verenigen"), Duits begatten ("te paren"). Ook in het middeleeuws Engels vinden wij gaderen van het Oude Engelse gaderian ("bijeenkomen, assembleren, samenkomen"), van Proto-Germaans ("om samen te brengen, verenigen, bijeen komen "), frequentatief van Proto-Germaans gadōjanan ("om samen vast te houden"), van Proto-Indo-Europees *gʰhedʰ- (“te, kost verenigen, te assembleren"). Bloedverwant met Vergelijk ook Oude Engels gaed ("maatschappij, genootschap, unie").

Hebreeuwse `e·dhah' grondwoord ja·`adh' = „bestemmen; afspreken” (2 Samuel 20:5; Jeremia 47:7; Levieten 8:4, 5; Rechters 21:10; Exodus 12:3; Numerieke 32:4; 1 Koningen 8:5; Numerieke 27:17).

Hebreeuws woord mo·`edh' afgeleid van hetzelfde grondwoord als `e·dhah' en betekent „bestemde tijd” of „afgesproken plaats” (1 Samuel 13:8; 20:35; Exodus 27:21; Levieten 23:2, 4, 37, 44; Jesaja 33:20)

Hebreeuwse term miq·ra´', die „samenkomst” betekent, is afgeleid van het grondwerkwoord qa·ra´' (roepen) + „heilige samenkomst” (Jesaja 4:5; Exodus 12:16; Levieten 23:2, 3)

Hebreeuwse qa·hal', dat verwant is aan een werkwoord dat „bijeenroepen; bijeenkomen” betekent (Exodus 35:1; Levieten 8:4). Soms wordt qa·hal' (gemeente) samen met `e·dhah' (vergadering) gebruikt (Levieten 4:13; Numeri 20:8, 10).

Vormen van beide termen komen voor in de uitdrukking „gemeente der vergadering van Israël [Hebreeuws: qehal' `adhath-Jis·ra·´el']”. (Exodus 12:6) Het wordt vaak voor een georganiseerde groep mensen gebruikt en komt voor in de uitdrukkingen „gemeente van Israël” (Levieten 16:17; Jozua 8:35; 1 Koningen 8:14), „gemeente van de ware God” (Nehemia 13:1), „gemeente van Jehovah” (Deuteronomium 23:2, 3; Micha 2:5), en „Jehovah’s gemeente” (Numeri 20:4; 1Kronieken 28:8). Qa·hal' duidt op verschillende soorten samenkomsten van mensen, zoals voor religieuze doeleinden (Deuteronomium 9:10; 18:16; 1 Koningen 8:65; Psalmen 22:25; 107:32), voor het behandelen van bestuurlijke aangelegenheden (1 Koningen 12:3) en voor oorlogvoering [1 Samuel 17:47; Ezra 16:40 (vergadering)]. In het Grieks ek·kle'si·a, dat is afgeleid van twee Griekse grondwoorden, namelijk ek, dat „uit” betekent, en ka'le·o, dat „roepen” betekent. In de Septuaginta wordt het Griekse woord ek·kle'si·a (ecclesia)gewoonlijk gebruikt als vertaling van het Hebreeuwse woord qa·hal', zoals in Psalm 22:22 (21:23, LXX).



Vergaderen, vergader

: Ek·kle·si'a·son; Latijn: Con'gre·ga.

`atsa·rah',
is met „plechtige vergadering” weergegeven. Deze term wordt gebruikt in verband met het Loofhuttenfeest of Sukkoth en het Feest van het ongegiste brood of Pascha of Pesa(c)h. (Levieten 23:36; Deuteronomium 16:8).

Openbare vergadering (Gr.: su·na·go'ge) Synagoge laat 12 eeuw van O. Fr. sinagoge (11c.), van L.L. synagoga "congregatie of groep van Joden," van Gk. synagoge "plaats van vergadering, synagoge," letterlijk "Meeting, vergadering," van ‘synagein’ "bijeenkomen, verzamelen, assembleren," van syn- "samen" + agein "brengen, leiden". Gebruikt door Griekse vertalers van het Oude Testament als een leningsvertaling van het late Hebreeuwse keneseth "vergadering" (cf. beth keneseth "synagoge" letterlijk "Huis van vergadering".)



Vertrouwelijke bijeenkomsten van diverse aard worden aangeduid door het Hebreeuwse woord sodh, dat „vertrouwelijke bespreking; vertrouwelijke omgang” betekent (Psalm 83:3, gemeente; Job 29:4). Het wordt in Psalm 89:7 met „intieme groep” weergegeven: „God dient in ontzag gehouden te worden in de intieme groep van heiligen; Hij is groots en vrees inboezemend boven allen die rondom hem zijn.”

Het Griekse ek·kle'si·a (van ek, „uit”, en kle'sis, „een roepen”) wordt in de Griekse Septuaginta gewoonlijk gebruikt als vertaling van het Hebreeuwse qa·hal' (gemeente) en soms van `e·dhah' (vergadering), hoewel laatstgenoemd woord ook wordt weergegeven met de Griekse uitdrukking su·na·go'ge (dat „een bijeenbrengen” betekent, van sun, „bijeen”, en a'go, „brengen”). In de christelijke Griekse Geschriften wordt ek·kle'si·a gewoonlijk met „gemeente” weergegeven. In Handelingen 7:38 wordt het met betrekking tot de gemeente Israël gebruikt. Het Griekse woord su·na·go'ge komt in Handelingen van de apostelen 13:43 („vergadering in de synagoge”) en in Jakobus 2:2 („vergadering”) voor. Nog een Griekse uitdrukking, pa·ne'gu·ris (van pan, „allen”, en a'go·ra, dat elke soort van vergadering aanduidt), wordt in Hebreeën 12:23 met „algemene vergadering” weergegeven. — NW; SV; Herziene Voorhoeve-uitgave, 1982 [Nieuwe Testament].[1]



Het vergaderen kan op open plaatsen gebeuren of in openbare gebouwen, synagogen, gebedsplaatsen of andere. Jezus bracht heel wat mensen te been die zich verzamelden rondom hem. Christus vergaderde zijn discipelen vaak om hun geestelijk onderricht te geven, en na zijn dood kwamen zijn volgelingen bijeen, zoals op de pinksterdag in 33 G.T., toen de heilige geest werd uitgestort op degenen die aldus bijeenwaren. (Handelingen 2:1-4). In navolging van het voorbeeld dat Jezus hen gegeven had brachten de apostelen en de eerste Christenen ook mensen bijeen om samen te vergaderen, het Woord van God te bestuderen en om een herinneringsmaal te brengen met het breken van het brood.

Al voor Jezus werd er door het Volk van God aandacht gegeven aan het vergaderen of het bijeenkomen om samen de Heilige Schrift te bestuderen en tijd te besteden aan de lof voor Jehovah. Paulus spoorde de gelovigen aan om de geregelde vergaderingen van Gods volk niet te veronachtzamen: „ Laten wij zonder wankelen vasthouden aan de openbare bekendmaking van onze hoop, want hij die beloofd heeft, is getrouw. Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.” (Hebreeën 10:23- 25) Deze vergaderingen konden plaatsgrijpen in de ekklesia of ecclesia. (Handelingen 7:38; 8:1; 13:1; 19:23, 24, 29, 32, 41; 1 Korintiërs 12:28; 2 Korintiërs 1:1), maar zij konden ook gewoon plaats vinden in het huis van een medegelovige. (Romeinen 16:5; Filémon 2).

In overeenstemming daarmee wordt er ook gesproken over afzonderlijke christelijke gemeenten of „gemeenten van God” (Handelingen der apostelen 15:41; 1 Korintiërs 11:16). In oudere Nederlandse vertalingen wordt soms het woord „kerk” gebruikt in Schriftplaatsen die betrekking hebben op de christelijke gemeente, zoals in 1 Korintiërs 16:19 (KB; Leu). Aangezien veel mensen bij het woord „kerk” eerder aan een gebouw denken waar religieuze diensten worden gehouden dan aan een gemeente die haar religie beoefend, kan de vertaling „kerk” misleidend zijn. Daarom geven wij als broeders van christus er de voorkeur aan om eerder het woord ecclesia te gebruiken. De associatie van de “Kerk” met de Rooms Katholieke kerken met kruisconstructies en kerktoren moet terzijde gelegd worden en de Kerk moet aanzien worden als het Lichaam van Christus opgemaakt door de verzameling van gelovigen. De samenkomende gelovigen vormen samen de kerk. Zij moeten de kerkgemeenschap voeden en waar maken.

Jehovah heeft het vergaderen opgelegd aan Zijn mensen: “En ik zal stellig een zwaard over U brengen, dat wraak oefent voor het verbond; en GIJ zult U inderdaad in UW steden vergaderen (vergadert worden, STV; bijeenkruipen, W78, Canis; opeenhopen, Lei, bijeenkomen, NBG, verzamelen, Onderwijze Pentateuch ), en ik zal stellig pestilentie in UW midden zenden, en GIJ moet in de hand van een vijand worden gegeven.” (Leviticus 26:25) “Daarom, zeg: ’Dit heeft de Soevereine Heer Jehovah gezegd: „Ik wil U ook bijeenbrengen uit de volken en U vergaderen uit de landen waarover GIJ verstrooid zijt, en ik wil U de grond van Israël geven. En zij zullen daar stellig komen en al zijn walgelijkheden en al zijn verfoeilijkheden eruit verwijderen. En ik wil hun één hart geven, en een nieuwe geest zal ik in hun binnenste leggen; en ik zal stellig het hart van steen uit hun vlees verwijderen en hun een hart van vlees geven, opdat zij in mijn eigen inzettingen mogen wandelen en mijn eigen rechterlijke beslissingen onderhouden en ze inderdaad ten uitvoer brengen, en zij werkelijk mijn volk worden en ikzelf hun God word.”" (Ezechiël 11:17-20)Want alle volken, van hun kant, zullen elk in de naam van hun god wandelen; maar wij, van onze kant, zullen wandelen in de naam van Jehovah, onze God, tot onbepaalde tijd, ja voor eeuwig. „Op die dag”, is de uitspraak van Jehovah, „wil ik haar vergaderen die kreupel ging; en haar die verdreven was, wil ik bijeenbrengen, ja, haar die ik slecht behandeld heb. En ik zal haar die kreupel ging, stellig tot een overblijfsel maken, en haar die ver verwijderd was, tot een machtige natie; en Jehovah zal werkelijk als koning over hen regeren op de berg Sion, van nu aan en tot onbepaalde tijd.” (Micha 4:5-7) En hij blijft alle natiën tot zich vergaderen en alle volken tot zich bijeenbrengen.” (Habakuk 2:5) “’Daarom, blijft mij verwachten,’ is de uitspraak van Jehovah, ’tot de dag dat ik opsta tot [de] buit, want mijn rechterlijke beslissing is, natiën te vergaderen, dat ik koninkrijken bijeenbreng, ten einde mijn openlijke veroordeling erover uit te storten, heel mijn brandende toorn; want door het vuur van mijn ijver zal heel de aarde verslonden worden. Want dan zal ik volken tot een zuivere taal doen overgaan, opdat zij allen de naam van Jehovah aanroepen, ten einde hem schouder aan schouder te dienen.’” (Zefanja 3:8-9) Degenen die met droefheid geslagen zijn om [hun] afwezigheid bij [uw] feesttijd zal ik stellig vergaderen; afwezig van u bleken zij te zijn, omdat zij vanwege haar smaad droegen.” (Zefanja 3:18) “Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en de tot u uitgezondenen stenigt — hoe dikwijls heb ik uw kinderen willen vergaderen, zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert! Maar GIJ hebt het niet gewild. Ziet! UW huis wordt U verlaten achtergelaten. Want ik zeg U: Van nu af zult GIJ mij geenszins meer zien, totdat GIJ zegt: ’Gezegend is hij die komt in Jehovah’s naam!’” (Mattheüs 23:37-39)In datzelfde uur kwamen er zekere Farizeeën naar hem toe, die zeiden: „Ga weg en vertrek van hier, want Herodes wil u doden.” En hij zei tot hen: „Gaat aan die vos zeggen: ’Zie! Vandaag en morgen drijf ik demonen uit en verricht ik genezingen, en de derde dag zal ik klaar zijn.’ Niettemin moet ik vandaag en morgen en overmorgen verder reizen, want het is niet toelaatbaar dat een profeet buiten Jeruzalem wordt omgebracht. Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en de tot u uitgezondenen stenigt — hoe dikwijls heb ik uw kinderen willen vergaderen op de wijze waarop een hen haar broedsel van kuikens onder haar vleugels vergadert, maar GIJ hebt [het] niet gewild! Ziet! UW huis wordt U verlaten achtergelaten. Ik zeg U: GIJ zult mij geenszins zien, totdat GIJ zegt: ’Gezegend is hij die komt in Jehovah’s naam!’” “Want hij heeft ons door tussenkomst van Jezus Christus voorbestemd als zijn zonen te worden aangenomen, overeenkomstig het welbehagen van zijn wil, tot lof van zijn glorierijke onverdiende goedheid, die hij ons door bemiddeling van [zijn] geliefde goedgunstig heeft geschonken. Door bemiddeling van hem hebben wij de verlossing door losprijs door middel van diens bloed, ja, de vergeving van [onze] overtredingen, overeenkomstig de rijkdom van zijn onverdiende goedheid. Deze heeft hij overvloedig jegens ons doen zijn in alle wijsheid en gezond verstand, doordat hij ons het heilige geheim van zijn wil heeft bekendgemaakt. Het is overeenkomstig zijn welbehagen, dat hij bij zichzelf had voorgenomen, aan de volledige grens van de bestemde tijden een bestuur te hebben, om namelijk alle dingen weer bijeen te vergaderen in de Christus, de dingen in de hemelen en de dingen op de aarde. [Ja,] in hem, in eendracht met wie wij ook tot erfgenamen werden aangesteld, doordat wij werden voorbestemd overeenkomstig het voornemen van hem die alle dingen werkzaam doet zijn naar het raadsbesluit van zijn wil, opdat wij tot lof van zijn heerlijkheid zouden dienen, wij die de eersten zijn geweest die op de Christus hebben gehoopt.” (Efeziërs 1:4-12)Daarom, broeders, aangezien wij door het bloed van Jezus vrijmoedigheid hebben betreffende de weg die toegang verleent tot de heilige plaats, die hij voor ons heeft ingewijd als een nieuwe en levende weg door het gordijn, dat is zijn vlees, heen, en aangezien wij een grote priester over het huis van God hebben, zo laten wij met een waarachtig hart naderen, in de volle verzekerdheid van het geloof, nu ons hart door besprenkeling gezuiverd is van een boos geweten en ons lichaam gebaad is met rein water. Laten wij zonder wankelen vasthouden aan de openbare bekendmaking van onze hoop, want hij die beloofd heeft, is getrouw. En laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate GIJ de dag ziet naderen.” (Hebreeën 10:19-25) “Roep het volk bijeen, de mannen en de vrouwen en de kleinen en uw inwonende vreemdeling die binnen uw poorten is, opdat zij mogen luisteren en opdat zij mogen leren, daar zij Jehovah, UW God, moeten vrezen en er zorg voor moeten dragen alle woorden van deze wet te volbrengen.” (Deuteronomium 31:12) “Alleen hoed u en geef goed acht op uw ziel, dat gij de dingen die uw ogen hebben gezien, niet vergeet en dat ze al de dagen van uw leven niet uit uw hart wijken; en gij moet ze aan uw zonen en uw kleinzonen bekendmaken, de dag waarop gij in Horeb voor het aangezicht van Jehovah, uw God, stond, toen Jehovah tot mij zei: ’Roep het volk tot mij samen, dat ik hun mijn woorden moge doen horen, opdat zij mogen leren mij te vrezen alle dagen dat zij op de aardbodem leven en opdat zij hun zonen mogen onderwijzen.’” (Deuteronomium 4:9-10)Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden.” (Mattheüs 18:20) En zij bleven zich toeleggen op het onderwijs van de apostelen en het [met elkaar] delen, het nuttigen van maaltijden en gebeden. {Of: „de onderlinge omgang.”} (Handelingen 2:42) (NWV)



Jezus gaf een schitterend voorbeeld in het tonen van waardering voor geestelijke bijeenkomsten. Op de jeugdige leeftijd van twaalf jaar gaf hij blijk van zijn liefde voor Gods huis in Jeruzalem. Zijn ouders waren hem kwijtgeraakt, maar vonden hem ten slotte terwijl hij met leraren in de tempel over Gods Woord sprak. Als reactie op de bezorgdheid van zijn ouders vroeg Jezus respectvol: „Wist gij niet dat ik in het huis van mijn Vader moet zijn?” (Lukas 2:49) Nederig keerde de jonge Jezus met zijn ouders naar Nazareth terug. Daar bleef hij van zijn liefde voor bijeenkomsten in verband met aanbidding blijk geven door geregeld in de synagoge aanwezig te zijn. De Bijbel bericht dan ook dat hij, toen hij zijn bediening begon, „te Nazareth [kwam], waar hij was grootgebracht, en hij ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag de synagoge binnen en stond op om voor te lezen”. Nadat Jezus Jesaja 61:1, 2 voorgelezen en verklaard had, „verwonderden [de toehoorders] zich over de innemende woorden die uit zijn mond voortkwamen”. (Lukas 4:16, 22).

Niet enkel gaf Jezus het voorbeeld van prediking en van een gezonde wijze van omgaan met anderen. Hij spoorde zijn volgelingen aan om niet te verzaken om bijeen te komen. Wij horen in het verlengde van het werk van Jezus Christus en zijn discipelen hen te volgen en anderen er toe te brengen om samen bijeen te komen, te vergaderen, er op toeziend zo veel mogelijk tot Gods gemeente samen te brengen (Mattheüs 24:14, 45; Lucas 12:42-44; Openbaring van Johannes 7:9-14). Zoals het in de gemeente Israël belangrijk was om Bijeenkomsten te houden voor de aanbidding van Jehovah en een beschouwing van zijn wet te volbrengen (Deuteronomium 31:12; Nehemia 8:1-8) moeten wij zo bijeenkomsten voor de aanbidding van Jehovah en het bestuderen van de Schrift als een essentieel kenmerk van de christelijke gemeente van God beshouwen. Indien wij werkelijk als onderdeel van het Lichaam van christus willen aanschouwd worden moeten wij er zorg voor dragen dat wij met anderen samen een gemeente in Christus vormen, een ‘vergadering in Christus’ of een ecclesia.

De christelijke vergaderingen moeten aldus voor ons een bron van aanmoediging zijn. Het moeten gelegenheden vormen waarbij wij ons samen met elkaar in christus verenigd voelen. Alsook moeten het ogenblikken zijn waarbij wij aanvoelen hoe verkwikkend het is om samen te zijn met liefdevolle broeders en zusters die belangstelling voor ons hebben en ons willen helpen tot het einde te volharden! Wij kunnen het ons niet veroorloven deze van Jehovah afkomstige liefdevolle voorziening lichtvaardig op te vatten. Laten wij door middel van onze ijverige persoonlijke studie en ons geregeld vergaderingbezoek „volwassen [worden] in verstandelijke vermogens”. (1 Korintiërs 14:20).


De schrijver van de brief aan de Hebreeën vermaande de ontvangers van zijn brief dan ook het onderling vergaderen niet na te laten (Heb 10:24, 25) en dat bij dat bijeenkomen en vergaderen eenieder een welbepaalde taak op zich kan nemen die hij of zij zelf het best kan doen. „Laat een ieder zich ervan vergewissen wat zijn eigen werk is, en dan zal hij alleen met betrekking tot zichzelf, en niet in vergelijking met de andere persoon, reden tot opgetogenheid hebben. Want een ieder zal zijn eigen vracht dragen.” (Galaten 6:4, 5). Jehovah aanvaardt onze krachtsinspanningen en offers ’naar hetgeen wij hebben, niet naar hetgeen wij niet hebben’.(2 Korinthiërs 8:12; vergelijk Lukas 21:1-4).

Als wij als Broeders in Christus samen komen om God te dienen moet het accent ook op die dienst voor God liggen. Eerst en vooral moet de aandacht gaan naar het Woord van God. Bij de bijeenkomsten kunnen wij er ons op toeleggen om door samen Gods Woord te onderzoeken en te bespreken elkaar verder aan te moedigen. Wij moeten er verder op toezien dat de dienst of de godsverering in de bijeenkomst verloopt naar de wensen van God en dat het wereldse genot niet op het voorplan ligt.



Uit geregelde omgang met onze medegelovigen kunnen wij ook naast de aanmoediging doorzettingsvermogen ontvangen en zullen vele lasten ons lichter gaan lijken en zullen wij ons minder moe gaan voelen. (Hebreeën 12:1; Galaten 6:9.)

Geregeld met medegelovigen bijeenkomen is een vorm van veruiterlijking van het geloof en behoort tot de verplichting die een opgedragen christen jegens God heeft. Wij zullen er vreugde in scheppen onze broeders en zusters aan te sporen en door hen tot liefde en voortreffelijke werken aangespoord te worden en gesterkt te worden voor het belangrijke werk dat bestaat in de openbare bekendmaking van onze hoop, of dat nu een aardse of een hemelse hoop is. (Johannes 13:35). Jehovah God heeft belangstelling voor onze samenkomsten. Het voornaamste doel van zulke vergaderingen is om „onder de bijeengekomen menigten” lof op te zenden tot God (Psalm 26:12). Dat wij gemeentevergaderingen of ecclesiae bezoeken, is een bewijs van onze liefde voor Hem. Mediteren over het voorrecht en de voordelen van het bezoeken van christelijke bijeenkomsten zal ons helpen deze bijeenkomsten loyaal en van ganser harte te ondersteunen. Als allen die een aandeel aan het programma van een vergadering hebben, er bewust op toezien dat zij ’de vrucht van Gods geest’, zoals vreugde, lankmoedigheid en geloof, weerspiegelen, zullen alle aanwezigen zich beslist opgebouwd voelen.(Galaten 5:22, 23). Laten wij daarom ons er toe aan zetten om regelmatig bijeen te komen en Jehovah’s hart te verheugen met onze samenkomst in naam van Jezus Christus die ons rijkelijk tot voordeel zal strekken als wij het goddelijk onderwijs dat tot eeuwig leven leidt, in ons opnemen. (Spreuken 27:11; Jesaja 48:17, 18; Markus 13:35-37).


[1] 22 Maar GIJ zijt genaderd tot een berg Sion en een stad van [de] levende God, [het] hemelse Jeruzalem, en myriaden engelen, 23 in algemene vergadering, en de gemeente van de eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en God, de Rechter van allen, en de geestelijke levens van rechtvaardigen die tot volmaaktheid zijn gebracht, 24 en Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en het bloed der besprenkeling, dat op een betere wijze spreekt dan Abels [bloed].

Saturday 6 November 2010

Verzamelen of Bijeenkomen

Verzamelen, bijeenkomen, samenkomen, vergaderen

Verzamelen, vergaderen: to gather; come together; congregate (mensen) forgather (vergadering) gather (mensen) group (mensen) meet (vergadering) Duits: zusammenkomen; zusammentreffen; sammeln; sich versammeln; vereinen  Frans: se réunir; assembler; rassembler; s'assembler; se rencontrer; accumulerUnder these tags you shall be able to find articles about the coming together of people; congregate (people) forgather (meeting) gather (people) group (people) meet (meeting); get together, come together

Gelieve de Engelse versie van dit artikel te vinden onder:
Find the English introduction in:
Congregate, to gather, to meet

Bijeenkomen, bij elkaar komen; = samenkomen; bij elkaar komen om te praten en beslissingen te nemen; Bijeenkomen om iets te bespreken

Samenrotten; Saamgaan, samen gaan; samenscholen; vergaderen; zich verzamelen; zich groeperen; zich verenigen; elkaar ontmoeten; medebrengen; medenemen; meebrengen; meenemen; zitting houden; reuniëren – reüniëren; treffen.

Confereren, congresseren,

Afkomstig van het Nederlandse gaderen, garen ("bijeenkomen"), Midden Hoge Duits gadern ("bijeenkomen"), Oud Fries gadia ("te verenigen"), Duits begatten ("te paren"). Ook in het middeleeuws Engels vinden wij gaderen van het Oude Engelse gaderian ("bijeenkomen, assembleren, samenkomen"), van Proto-Germaans ("om samen te brengen, verenigen, bijeen komen "), frequentatief van Proto-Germaans gadōjanan ("om samen vast te houden"), van Proto-Indo-Europees *gʰhedʰ- (“te, kost verenigen, te assembleren"). Bloedverwant met Vergelijk ook Oude Engels gaed ("maatschappij, genootschap, unie").

Hebreeuwse `e·dhah' grondwoord ja·`adh' = „bestemmen; afspreken” (2 Samuel 20:5; Jeremia 47:7; Levieten 8:4, 5; Rechters 21:10; Exodus 12:3; Numerieke 32:4; 1 Koningen 8:5; Numerieke 27:17).

Hebreeuws woord mo·`edh' afgeleid van hetzelfde grondwoord als `e·dhah' en betekent „bestemde tijd” of „afgesproken plaats” (1 Samuel 13:8; 20:35; Exodus 27:21; Levieten 23:2, 4, 37, 44; Jesaja 33:20)

Hebreeuwse term miq·ra´', die „samenkomst” betekent, is afgeleid van het grondwerkwoord qa·ra´' (roepen) + „heilige samenkomst” (Jesaja 4:5; Exodus 12:16; Levieten 23:2, 3)

Hebreeuwse qa·hal', dat verwant is aan een werkwoord dat „bijeenroepen; bijeenkomen” betekent (Exodus 35:1; Levieten 8:4). Soms wordt qa·hal' (gemeente) samen met `e·dhah' (vergadering) gebruikt (Levieten 4:13; Numeri 20:8, 10).

Vormen van beide termen komen voor in de uitdrukking „gemeente der vergadering van Israël [Hebreeuws: qehal' `adhath-Jis·ra·´el']”. (Exodus 12:6) Het wordt vaak voor een georganiseerde groep mensen gebruikt en komt voor in de uitdrukkingen „gemeente van Israël” (Levieten 16:17; Jozua 8:35; 1 Koningen 8:14), „gemeente van de ware God” (Nehemia 13:1), „gemeente van Jehovah” (Deuteronomium 23:2, 3; Micha 2:5), en „Jehovah’s gemeente” (Numeri 20:4; 1Kronieken 28:8). Qa·hal' duidt op verschillende soorten samenkomsten van mensen, zoals voor religieuze doeleinden (Deuteronomium 9:10; 18:16; 1 Koningen 8:65; Psalmen 22:25; 107:32), voor het behandelen van bestuurlijke aangelegenheden (1 Koningen 12:3) en voor oorlogvoering [1 Samuel 17:47; Ezra 16:40 (vergadering)]. In het Grieks ek·kle'si·a, dat is afgeleid van twee Griekse grondwoorden, namelijk ek, dat „uit” betekent, en ka'le·o, dat „roepen” betekent. In de Septuaginta wordt het Griekse woord ek·kle'si·a (ecclesia)gewoonlijk gebruikt als vertaling van het Hebreeuwse woord qa·hal', zoals in Psalm 22:22 (21:23, LXX).



Vergaderen, vergader

: Ek·kle·si'a·son; Latijn: Con'gre·ga.

`atsa·rah',
is met „plechtige vergadering” weergegeven. Deze term wordt gebruikt in verband met het Loofhuttenfeest of Sukkoth en het Feest van het ongegiste brood of Pascha of Pesa(c)h. (Levieten 23:36; Deuteronomium 16:8).

Openbare vergadering (Gr.: su·na·go'ge) Synagoge laat 12 eeuw van O. Fr. sinagoge (11c.), van L.L. synagoga "congregatie of groep van Joden," van Gk. synagoge "plaats van vergadering, synagoge," letterlijk "Meeting, vergadering," van ‘synagein’ "bijeenkomen, verzamelen, assembleren," van syn- "samen" + agein "brengen, leiden". Gebruikt door Griekse vertalers van het Oude Testament als een leningsvertaling van het late Hebreeuwse keneseth "vergadering" (cf. beth keneseth "synagoge" letterlijk "Huis van vergadering".)



Vertrouwelijke bijeenkomsten van diverse aard worden aangeduid door het Hebreeuwse woord sodh, dat „vertrouwelijke bespreking; vertrouwelijke omgang” betekent (Psalm 83:3, gemeente; Job 29:4). Het wordt in Psalm 89:7 met „intieme groep” weergegeven: „God dient in ontzag gehouden te worden in de intieme groep van heiligen; Hij is groots en vrees inboezemend boven allen die rondom hem zijn.”

Het Griekse ek·kle'si·a (van ek, „uit”, en kle'sis, „een roepen”) wordt in de Griekse Septuaginta gewoonlijk gebruikt als vertaling van het Hebreeuwse qa·hal' (gemeente) en soms van `e·dhah' (vergadering), hoewel laatstgenoemd woord ook wordt weergegeven met de Griekse uitdrukking su·na·go'ge (dat „een bijeenbrengen” betekent, van sun, „bijeen”, en a'go, „brengen”). In de christelijke Griekse Geschriften wordt ek·kle'si·a gewoonlijk met „gemeente” weergegeven. In Handelingen 7:38 wordt het met betrekking tot de gemeente Israël gebruikt. Het Griekse woord su·na·go'ge komt in Handelingen van de apostelen 13:43 („vergadering in de synagoge”) en in Jakobus 2:2 („vergadering”) voor. Nog een Griekse uitdrukking, pa·ne'gu·ris (van pan, „allen”, en a'go·ra, dat elke soort van vergadering aanduidt), wordt in Hebreeën 12:23 met „algemene vergadering” weergegeven. — NW; SV; Herziene Voorhoeve-uitgave, 1982 [Nieuwe Testament].[1]



Het vergaderen kan op open plaatsen gebeuren of in openbare gebouwen, synagogen, gebedsplaatsen of andere. Jezus bracht heel wat mensen te been die zich verzamelden rondom hem. Christus vergaderde zijn discipelen vaak om hun geestelijk onderricht te geven, en na zijn dood kwamen zijn volgelingen bijeen, zoals op de pinksterdag in 33 G.T., toen de heilige geest werd uitgestort op degenen die aldus bijeenwaren. (Handelingen 2:1-4). In navolging van het voorbeeld dat Jezus hen gegeven had brachten de apostelen en de eerste Christenen ook mensen bijeen om samen te vergaderen, het Woord van God te bestuderen en om een herinneringsmaal te brengen met het breken van het brood.

Al voor Jezus werd er door het Volk van God aandacht gegeven aan het vergaderen of het bijeenkomen om samen de Heilige Schrift te bestuderen en tijd te besteden aan de lof voor Jehovah. Paulus spoorde de gelovigen aan om de geregelde vergaderingen van Gods volk niet te veronachtzamen: „ Laten wij zonder wankelen vasthouden aan de openbare bekendmaking van onze hoop, want hij die beloofd heeft, is getrouw. Laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate gij de dag ziet naderen.” (Hebreeën 10:23- 25) Deze vergaderingen konden plaatsgrijpen in de ekklesia of ecclesia. (Handelingen 7:38; 8:1; 13:1; 19:23, 24, 29, 32, 41; 1 Korintiërs 12:28; 2 Korintiërs 1:1), maar zij konden ook gewoon plaats vinden in het huis van een medegelovige. (Romeinen 16:5; Filémon 2).

In overeenstemming daarmee wordt er ook gesproken over afzonderlijke christelijke gemeenten of „gemeenten van God” (Handelingen der apostelen 15:41; 1 Korintiërs 11:16). In oudere Nederlandse vertalingen wordt soms het woord „kerk” gebruikt in Schriftplaatsen die betrekking hebben op de christelijke gemeente, zoals in 1 Korintiërs 16:19 (KB; Leu). Aangezien veel mensen bij het woord „kerk” eerder aan een gebouw denken waar religieuze diensten worden gehouden dan aan een gemeente die haar religie beoefend, kan de vertaling „kerk” misleidend zijn. Daarom geven wij als broeders van christus er de voorkeur aan om eerder het woord ecclesia te gebruiken. De associatie van de “Kerk” met de Rooms Katholieke kerken met kruisconstructies en kerktoren moet terzijde gelegd worden en de Kerk moet aanzien worden als het Lichaam van Christus opgemaakt door de verzameling van gelovigen. De samenkomende gelovigen vormen samen de kerk. Zij moeten de kerkgemeenschap voeden en waar maken.



Jehovah heeft het vergaderen opgelegd aan Zijn mensen: “En ik zal stellig een zwaard over U brengen, dat wraak oefent voor het verbond; en GIJ zult U inderdaad in UW steden vergaderen (vergadert worden, STV; bijeenkruipen, W78, Canis; opeenhopen, Lei, bijeenkomen, NBG, verzamelen, Onderwijze Pentateuch ), en ik zal stellig pestilentie in UW midden zenden, en GIJ moet in de hand van een vijand worden gegeven.” (Leviticus 26:25) “Daarom, zeg: ’Dit heeft de Soevereine Heer Jehovah gezegd: „Ik wil U ook bijeenbrengen uit de volken en U vergaderen uit de landen waarover GIJ verstrooid zijt, en ik wil U de grond van Israël geven. En zij zullen daar stellig komen en al zijn walgelijkheden en al zijn verfoeilijkheden eruit verwijderen. En ik wil hun één hart geven, en een nieuwe geest zal ik in hun binnenste leggen; en ik zal stellig het hart van steen uit hun vlees verwijderen en hun een hart van vlees geven, opdat zij in mijn eigen inzettingen mogen wandelen en mijn eigen rechterlijke beslissingen onderhouden en ze inderdaad ten uitvoer brengen, en zij werkelijk mijn volk worden en ikzelf hun God word.”" (Ezechiël 11:17-20)Want alle volken, van hun kant, zullen elk in de naam van hun god wandelen; maar wij, van onze kant, zullen wandelen in de naam van Jehovah, onze God, tot onbepaalde tijd, ja voor eeuwig. „Op die dag”, is de uitspraak van Jehovah, „wil ik haar vergaderen die kreupel ging; en haar die verdreven was, wil ik bijeenbrengen, ja, haar die ik slecht behandeld heb. En ik zal haar die kreupel ging, stellig tot een overblijfsel maken, en haar die ver verwijderd was, tot een machtige natie; en Jehovah zal werkelijk als koning over hen regeren op de berg Sion, van nu aan en tot onbepaalde tijd.” (Micha 4:5-7) En hij blijft alle natiën tot zich vergaderen en alle volken tot zich bijeenbrengen.” (Habakuk 2:5) “’Daarom, blijft mij verwachten,’ is de uitspraak van Jehovah, ’tot de dag dat ik opsta tot [de] buit, want mijn rechterlijke beslissing is, natiën te vergaderen, dat ik koninkrijken bijeenbreng, ten einde mijn openlijke veroordeling erover uit te storten, heel mijn brandende toorn; want door het vuur van mijn ijver zal heel de aarde verslonden worden. Want dan zal ik volken tot een zuivere taal doen overgaan, opdat zij allen de naam van Jehovah aanroepen, ten einde hem schouder aan schouder te dienen.’” (Zefanja 3:8-9) Degenen die met droefheid geslagen zijn om [hun] afwezigheid bij [uw] feesttijd zal ik stellig vergaderen; afwezig van u bleken zij te zijn, omdat zij vanwege haar smaad droegen.” (Zefanja 3:18) “Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en de tot u uitgezondenen stenigt — hoe dikwijls heb ik uw kinderen willen vergaderen, zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels vergadert! Maar GIJ hebt het niet gewild. Ziet! UW huis wordt U verlaten achtergelaten. Want ik zeg U: Van nu af zult GIJ mij geenszins meer zien, totdat GIJ zegt: ’Gezegend is hij die komt in Jehovah’s naam!’” (Mattheüs 23:37-39)In datzelfde uur kwamen er zekere Farizeeën naar hem toe, die zeiden: „Ga weg en vertrek van hier, want Herodes wil u doden.” En hij zei tot hen: „Gaat aan die vos zeggen: ’Zie! Vandaag en morgen drijf ik demonen uit en verricht ik genezingen, en de derde dag zal ik klaar zijn.’ Niettemin moet ik vandaag en morgen en overmorgen verder reizen, want het is niet toelaatbaar dat een profeet buiten Jeruzalem wordt omgebracht. Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en de tot u uitgezondenen stenigt — hoe dikwijls heb ik uw kinderen willen vergaderen op de wijze waarop een hen haar broedsel van kuikens onder haar vleugels vergadert, maar GIJ hebt [het] niet gewild! Ziet! UW huis wordt U verlaten achtergelaten. Ik zeg U: GIJ zult mij geenszins zien, totdat GIJ zegt: ’Gezegend is hij die komt in Jehovah’s naam!’” “Want hij heeft ons door tussenkomst van Jezus Christus voorbestemd als zijn zonen te worden aangenomen, overeenkomstig het welbehagen van zijn wil, tot lof van zijn glorierijke onverdiende goedheid, die hij ons door bemiddeling van [zijn] geliefde goedgunstig heeft geschonken. Door bemiddeling van hem hebben wij de verlossing door losprijs door middel van diens bloed, ja, de vergeving van [onze] overtredingen, overeenkomstig de rijkdom van zijn onverdiende goedheid. Deze heeft hij overvloedig jegens ons doen zijn in alle wijsheid en gezond verstand, doordat hij ons het heilige geheim van zijn wil heeft bekendgemaakt. Het is overeenkomstig zijn welbehagen, dat hij bij zichzelf had voorgenomen, aan de volledige grens van de bestemde tijden een bestuur te hebben, om namelijk alle dingen weer bijeen te vergaderen in de Christus, de dingen in de hemelen en de dingen op de aarde. [Ja,] in hem, in eendracht met wie wij ook tot erfgenamen werden aangesteld, doordat wij werden voorbestemd overeenkomstig het voornemen van hem die alle dingen werkzaam doet zijn naar het raadsbesluit van zijn wil, opdat wij tot lof van zijn heerlijkheid zouden dienen, wij die de eersten zijn geweest die op de Christus hebben gehoopt.” (Efeziërs 1:4-12)Daarom, broeders, aangezien wij door het bloed van Jezus vrijmoedigheid hebben betreffende de weg die toegang verleent tot de heilige plaats, die hij voor ons heeft ingewijd als een nieuwe en levende weg door het gordijn, dat is zijn vlees, heen, en aangezien wij een grote priester over het huis van God hebben, zo laten wij met een waarachtig hart naderen, in de volle verzekerdheid van het geloof, nu ons hart door besprenkeling gezuiverd is van een boos geweten en ons lichaam gebaad is met rein water. Laten wij zonder wankelen vasthouden aan de openbare bekendmaking van onze hoop, want hij die beloofd heeft, is getrouw. En laten wij op elkaar letten ten einde tot liefde en voortreffelijke werken aan te sporen, het onderling vergaderen niet nalatend, zoals voor sommigen gebruikelijk is, maar laten wij elkaar aanmoedigen, en dat te meer naarmate GIJ de dag ziet naderen.” (Hebreeën 10:19-25) “Roep het volk bijeen, de mannen en de vrouwen en de kleinen en uw inwonende vreemdeling die binnen uw poorten is, opdat zij mogen luisteren en opdat zij mogen leren, daar zij Jehovah, UW God, moeten vrezen en er zorg voor moeten dragen alle woorden van deze wet te volbrengen.” (Deuteronomium 31:12) “Alleen hoed u en geef goed acht op uw ziel, dat gij de dingen die uw ogen hebben gezien, niet vergeet en dat ze al de dagen van uw leven niet uit uw hart wijken; en gij moet ze aan uw zonen en uw kleinzonen bekendmaken, de dag waarop gij in Horeb voor het aangezicht van Jehovah, uw God, stond, toen Jehovah tot mij zei: ’Roep het volk tot mij samen, dat ik hun mijn woorden moge doen horen, opdat zij mogen leren mij te vrezen alle dagen dat zij op de aardbodem leven en opdat zij hun zonen mogen onderwijzen.’” (Deuteronomium 4:9-10)Want waar twee of drie vergaderd zijn in mijn naam, daar ben ik in hun midden.” (Mattheüs 18:20) En zij bleven zich toeleggen op het onderwijs van de apostelen en het [met elkaar] delen, het nuttigen van maaltijden en gebeden. {Of: „de onderlinge omgang.”} (Handelingen 2:42) (NWV)



Jezus gaf een schitterend voorbeeld in het tonen van waardering voor geestelijke bijeenkomsten. Op de jeugdige leeftijd van twaalf jaar gaf hij blijk van zijn liefde voor Gods huis in Jeruzalem. Zijn ouders waren hem kwijtgeraakt, maar vonden hem ten slotte terwijl hij met leraren in de tempel over Gods Woord sprak. Als reactie op de bezorgdheid van zijn ouders vroeg Jezus respectvol: „Wist gij niet dat ik in het huis van mijn Vader moet zijn?” (Lukas 2:49) Nederig keerde de jonge Jezus met zijn ouders naar Nazareth terug. Daar bleef hij van zijn liefde voor bijeenkomsten in verband met aanbidding blijk geven door geregeld in de synagoge aanwezig te zijn. De Bijbel bericht dan ook dat hij, toen hij zijn bediening begon, „te Nazareth [kwam], waar hij was grootgebracht, en hij ging volgens zijn gewoonte op de sabbatdag de synagoge binnen en stond op om voor te lezen”. Nadat Jezus Jesaja 61:1, 2 voorgelezen en verklaard had, „verwonderden [de toehoorders] zich over de innemende woorden die uit zijn mond voortkwamen”. (Lukas 4:16, 22).

Niet enkel gaf Jezus het voorbeeld van prediking en van een gezonde wijze van omgaan met anderen. Hij spoorde zijn volgelingen aan om niet te verzaken om bijeen te komen. Wij horen in het verlengde van het werk van Jezus Christus en zijn discipelen hen te volgen en anderen er toe te brengen om samen bijeen te komen, te vergaderen, er op toeziend zo veel mogelijk tot Gods gemeente samen te brengen (Mattheüs 24:14, 45; Lucas 12:42-44; Openbaring van Johannes 7:9-14). Zoals het in de gemeente Israël belangrijk was om Bijeenkomsten te houden voor de aanbidding van Jehovah en een beschouwing van zijn wet te volbrengen (Deuteronomium 31:12; Nehemia 8:1-8) moeten wij zo bijeenkomsten voor de aanbidding van Jehovah en het bestuderen van de Schrift als een essentieel kenmerk van de christelijke gemeente van God beshouwen. Indien wij werkelijk als onderdeel van het Lichaam van christus willen aanschouwd worden moeten wij er zorg voor dragen dat wij met anderen samen een gemeente in Christus vormen, een ‘vergadering in Christus’ of een ecclesia.

De christelijke vergaderingen moeten aldus voor ons een bron van aanmoediging zijn. Het moeten gelegenheden vormen waarbij wij ons samen met elkaar in christus verenigd voelen. Alsook moeten het ogenblikken zijn waarbij wij aanvoelen hoe verkwikkend het is om samen te zijn met liefdevolle broeders en zusters die belangstelling voor ons hebben en ons willen helpen tot het einde te volharden! Wij kunnen het ons niet veroorloven deze van Jehovah afkomstige liefdevolle voorziening lichtvaardig op te vatten. Laten wij door middel van onze ijverige persoonlijke studie en ons geregeld vergaderingbezoek „volwassen [worden] in verstandelijke vermogens”. (1 Korintiërs 14:20).


De schrijver van de brief aan de Hebreeën vermaande de ontvangers van zijn brief dan ook het onderling vergaderen niet na te laten (Heb 10:24, 25) en dat bij dat bijeenkomen en vergaderen eenieder een welbepaalde taak op zich kan nemen die hij of zij zelf het best kan doen. „Laat een ieder zich ervan vergewissen wat zijn eigen werk is, en dan zal hij alleen met betrekking tot zichzelf, en niet in vergelijking met de andere persoon, reden tot opgetogenheid hebben. Want een ieder zal zijn eigen vracht dragen.” (Galaten 6:4, 5). Jehovah aanvaardt onze krachtsinspanningen en offers ’naar hetgeen wij hebben, niet naar hetgeen wij niet hebben’.(2 Korinthiërs 8:12; vergelijk Lukas 21:1-4).

Als wij als Broeders in Christus samen komen om God te dienen moet het accent ook op die dienst voor God liggen. Eerst en vooral moet de aandacht gaan naar het Woord van God. Bij de bijeenkomsten kunnen wij er ons op toeleggen om door samen Gods Woord te onderzoeken en te bespreken elkaar verder aan te moedigen. Wij moeten er verder op toezien dat de dienst of de godsverering in de bijeenkomst verloopt naar de wensen van God en dat het wereldse genot niet op het voorplan ligt.



Uit geregelde omgang met onze medegelovigen kunnen wij ook naast de aanmoediging doorzettingsvermogen ontvangen en zullen vele lasten ons lichter gaan lijken en zullen wij ons minder moe gaan voelen. (Hebreeën 12:1; Galaten 6:9.)

Geregeld met medegelovigen bijeenkomen is een vorm van veruiterlijking van het geloof en behoort tot de verplichting die een opgedragen christen jegens God heeft. Wij zullen er vreugde in scheppen onze broeders en zusters aan te sporen en door hen tot liefde en voortreffelijke werken aangespoord te worden en gesterkt te worden voor het belangrijke werk dat bestaat in de openbare bekendmaking van onze hoop, of dat nu een aardse of een hemelse hoop is. (Johannes 13:35). Jehovah God heeft belangstelling voor onze samenkomsten. Het voornaamste doel van zulke vergaderingen is om „onder de bijeengekomen menigten” lof op te zenden tot God (Psalm 26:12). Dat wij gemeentevergaderingen of ecclesiae bezoeken, is een bewijs van onze liefde voor Hem. Mediteren over het voorrecht en de voordelen van het bezoeken van christelijke bijeenkomsten zal ons helpen deze bijeenkomsten loyaal en van ganser harte te ondersteunen. Als allen die een aandeel aan het programma van een vergadering hebben, er bewust op toezien dat zij ’de vrucht van Gods geest’, zoals vreugde, lankmoedigheid en geloof, weerspiegelen, zullen alle aanwezigen zich beslist opgebouwd voelen.(Galaten 5:22, 23). Laten wij daarom ons er toe aan zetten om regelmatig bijeen te komen en Jehovah’s hart te verheugen met onze samenkomst in naam van Jezus Christus die ons rijkelijk tot voordeel zal strekken als wij het goddelijk onderwijs dat tot eeuwig leven leidt, in ons opnemen. (Spreuken 27:11; Jesaja 48:17, 18; Markus 13:35-37).


[1] 22 Maar GIJ zijt genaderd tot een berg Sion en een stad van [de] levende God, [het] hemelse Jeruzalem, en myriaden engelen, 23 in algemene vergadering, en de gemeente van de eerstgeborenen, die ingeschreven zijn in de hemelen, en God, de Rechter van allen, en de geestelijke levens van rechtvaardigen die tot volmaaktheid zijn gebracht, 24 en Jezus, de middelaar van een nieuw verbond, en het bloed der besprenkeling, dat op een betere wijze spreekt dan Abels [bloed].