Van shabbat naar zondag
‘Heilige’ samenkomst (mikra kodesh),Deze eerste dag van de week stond als vroeg in de kerkgeschiedenis centraal, maar niet als een rustdag, – het was in die tijd een gewone werkdag, - maar als een feestdag, om samen met brood en beker de opstanding van de Verlosser te vieren. Daardoor krijgt deze dag de bijnaam 'Dag des Heren', of de 'Dag van ònze Heer'. Dit tegenover de keizer die in die tijd ook 'Heer 'werd genoemd. In het Latijn sprak men van 'Dominica'. Een andere geliefde naam was: 'De achtste dag' als climax van de zeven dagen bij de Joden.
Later namen de christenen, mede onder invloed van Keizer Constantijn de Romeinse (heidense) naam 'Dies solis' (dag van de zon of zondag) in. De Romeinen vereerden de zon als god.
In de vierde eeuw verbood de Romeinse keizer Constantijn het samenkomen op shabbat. Verder koos hij een nieuwe datum voor het paasfeest (de huidige datum van de christelijke kerk).
Toch is nog altijd het paasfeest, samen met de verrijzenis van Jezus, de basis van onze samenkomsten, die tevens een repetitie horen te zijn voor het grote toekomstige feest, de bruiloft des Lams (Opb. 19:7). Het is goed om te beseffen dat onze samenkomsten daarom nog steeds ‘heilig’ horen te zijn (vgl. Hebr. 12:23) en dat we nog steeds met feestoffers en in ‘heilige feestdos’ naar de samenkomst horen te komen (Psalm 29:2).
Het was de Romeinse keizer Constantijn, die als vereerder van de zonnegod, de tijden en de wetten veranderde. Hij bepaalde dat op het feest van de ‘wedergeboorte van de zonnegod Sol Invictus’ (op 25 december) voortaan het geboortefeest van Christus moest worden gevierd. De shabbat werd verschoven naar de ‘zon’dag. De Bijbelse maankalender werd veranderd in een ‘zonne’kalender en hij verbood christenen om hun feesten nog langer op de door God ingestelde data te vieren. In 325 A.D. schreef hij over het paasfeest: "Het is onwenselijk dat in de viering van dit meest heilige feest de praktijk van het jodendom gevolgd wordt, omdat zij haar handen goddeloos ontheiligd heeft met enorme zonde. Laat ons niets gemeenschappelijk hebben met het verfoeilijke joodse volk." Voortaan werd Pesach gevierd op het heidense feest ter ere van de godin Asthoret of Istar, de vrouwelijke partner van de zon. In de verschillende talen werd zelfs de naam van het paasfeest voortaan naar deze godin vernoemd, zoals in het Engels ‘Easter’ en in het Duits ‘Ostern’ en in het oud-Saksisch ‘Eostre’. Vrijwel alle christelijke kerken en groepen, hoewel ze zichzelf vaak ‘Bijbelgetrouw’ noemen, vieren het paasfeest nog steeds op deze heidense datum.
Lees hier meer over in: Oorsprong vd samenkomsten in Tenach