De wereld van onbijbelse leer #3

Vervolg van 

De wereld van onbijbelse leer #1

De wereld van onbijbelse leer #2

Doorheen de geschiedenis wenste de Rooms Katholieke Kerk haar macht hoog houden en deed zij er alles aan om met haar politieke en geestelijke macht de bevolking onder haar duim te houden.  eeuwen werd er regelmatig bijeengekomen om over uiteenlopende geloofskwesties te praten, alsook om maatregelen te treffen tegenover kerkelijke figuren waarmee zij het niet eens waren.

In de 16de eeuw verklaarden de Lutherse vorsten en steden zich oneens met de keizer van het Heilige Roomse Rijk om de godsdienstvrijheid terug te draaien. Die redevoering werd later bekend als het Protest van Spiers en leidde tot de benaming protestant, mits zij protesteerden tegen de gang van zaken.

Vele onbijbelse leerstellingen en praktijken in de middeleeuwse katholieke kerk hadden meer dan één priester en/of bisschop de wenkbrauwen doen fronsen. Vooral hoe door bepaalde onbijbelse leerstellingen de kerk de bevolking in haar macht trachtte te houden en geld afperste van de arme bevolking stak meerderen de ogen uit.

De Duitser die begon als augustijner broeder (1506) en het sacrament van de priesterwijding ontvangen had (1507), ontwikkelde zich, na zijn benoeming in 1508 tot hoogleraar in de moraaltheologie aan de Universiteit van Wittenberg, tot de leidende persoonlijkheid van wat men de protestantse beweging zou gaan noemen. Als theoloog zou Maarten Luther (Martin Luther) (1483 – 1546) de Reformatie in het Duitse Rijk op gang trekken.

Hij kon het niet meer aanzien hoe de onbijbelse leer van de afkoop van zonde door de Kerk vele armen onderdrukte. Zijn verzet tegen de handel in aflaten of kwijtschelding voor God van tijdelijke straffen (penitentie) voor zonden (verder onwtikkeld door Johann Tetzel) zou echter de kerk heel wat geld doen mislopen en kwam op dat tijdstip heel ongelegen daar de kerk juist grootse bouwplannen had.

De onbijbelse leer van een gescheiden eenheid in de mens waarbij met de dood een deel uit het lichaam zou gaan had grotere erkenning gekregen en mensen doen bidden voor de doden. Met angst dat een zielsverhuizing niet goed zou verlopen kon men mensen geld vragen voor een begrafenis en laten betalen voor het zuiver houden van die ziel, om zo te vermijden dat men in een vagevuur of hel zou belanden waar men getormenteerd zou worden door vuur en duivelse wezens (allemaal onbijbelse leerpunten).

Luther was het oneens met die valse leer en de praktijken van de professionele "vergevers" of quaestores (in het Latijn), die eropuit werden gestuurd om contributies voor een project in te zamelen. In veel gevallen was de prediking hiervan, door onwetendheid of gewiekstheid, ver verwijderd van de officiële leer; sommigen durfden zelfs te beloven dat de verdoemden uit de hel zouden worden bevrijd.

Door goed de Bijbel te lezen zag Luther dat Christus zijn zonden van hem had genomen en hij door het geloof Christus’ gerechtigheid had ontvangen. Hierbij kwam hij tot het geloof dat naar eigen zeggen voor hem de poort van het paradijs open ging.
In oktober 1517 spijkerde hij zijn beroemde 95 stellingen op de kerk in Wittenberg waarin hij verschillende misstanden in de kerk aan de kaak stelde. Die gebeurtenis is het symbolische begin van de Reformatie, de godsdienstige beweging die in de zestiende eeuw de katholieke kerk van binnenuit probeerde te hervormen.

Andere hervormers die na hem kwamen en ook vele onbijbelse leerstellingen aanvochten gingen echter nooit zo ver om tot in de wortel door te dringen.
Velen durfden ook niet "de ziel" van het "katholische" te raken en waagden het niet om terug de debatten te gaan voeren over de menselijkheid en/of goddelijkheid van Jezus in de kern. Want het menselijk aspect van Jezus werd wel door bepaalde hervormers ter berde gebracht, ook al bleven zij in de knoop van de trinitarische gedachte.

Ook vandaag is het namelijk zeer moeilijk om zich te ontdoen van de vele valse leerstellingen die door de eeuwen heen zo in de menselijke geest zijn gedrukt. De mens heeft ook de neiging om eerder de menselijke geschriften van zogenaamde "godkenners" of theologen te raadplegen en te volgen, dit met de gedachte dat ze zelf niet bekwaam zouden zijn om de bijbel juist te interpreteren. Alsof God de gewone mens niet bekwaam zou gemaakt hebben om Zijn Woord te kunnen verstaan.

Elke mens moet echter beseffen dat God eenieder de mogelijkheid heeft gegeven om zijn Woord te kunnen lezen en te begrijpen. God is geen God van onduidelijkheid of van een voorkeur hebbende voor geschoolden, die Hij dan de kennis zou geven om Zijn woord dan beter uit te leggen dan de schriftschrijvers die God zelf heeft uitgekozen en de boeken neergepend hebben die wij in de Boekenverzameling hebben welke wij nu als onze Bijbel beschouwen.

Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg

In de eerste eeuw kwamen er meer en meer mensen bij de groep die de Joodse leermeester Jeshua (Jezus Christus) wilden volgen. Geleidelijk aan groeide de Joodse sekte De Weg uit tot een groepering met over verscheidene streken meerdere verspreide groepen.

Het stak echter de ogen uit van de Joden dat er in die beweging niet-joden zaten. Daarom kwamen er meer en meer synagogen welke hun gebedshuis sloten voor leden van die als Joodse sekte gekende beweging.

Erger werd het in de daarop volgende eeuwen wanneer de volgers van de Christus zich als christenen apart gingen definiëren. De Joden met de Romeinen verzetten zich tegen die beweging en durfden zelfs zo ver te gaan om hen te liquideren. Hierdoor vonden vele volgers van Jeshua, of 'christenen' zich genoodzaakt om zo veel mogelijk in de schaduw te blijven en zich niet kenbaar te maken als "volger van Jeshua" (of volger van Jezus). Het navolgen van Jezus was een levensbedreigende zaak geworden.

Jezus had hier ook voor gewaarschuwd dat de keuze om hem te volgen moeilijkheden kon teweegbrengen. Hij wees eveneens ook op het gevaar van het zwaard dat zou optreden tegen hen die voor hem kozen.

De Joden die Jezus wensten te volgen hadden onderling het eerst ook moeilijk met niet-joden die zich bij hen wilden aansluiten, maar uiteindelijk stemden zij er in toe en gingen zelfs ook akkoord dat die niet-joden of de goyim zich niet aan de Joodse wetten moesten onderwerpen. Als Messias belijdende Joden werden die Joden later ook wel als Messiaanse Joden aanschouwd, terwijl de niet-joden als christenen werden benoemd. Samen vormden zij dan leden van de christenheid.

In de 4° eeuw kwam er in de christenheid echter een enorme scheuring waarbij het christendom ontstond en de ware volgers van Jeshua (of Jeshuaisten) het onderspit moesten delven voor diegenen die met de Romeinse keizer Constantijn de Grote het op een akkoord gooiden om hun leermeester Jeshua zijn naam te veranderen in Issou of Jesus, wat "Heil Zeus" betekend, en hem met die Zeus gelijk te stellen, eerst als een tweedelige godheid en in latere jaren als een Drie-eenheid, welk in het Niceense akkoord werd onderschreven.

Deze breuk tussen aanhangers van die Romeinse overeenkomst, met de leer van de Drie-Eenheid, en diegenen die wensten getrouw te zijn aan de leringen van Jeshua of Jezus Christus zoals de Joodse leermeester nu meer gekend geraakte.

Uit de teksten van de heilige Schrift kunnen wij opmaken dat er verdeeldheid zou komen en dat valse leermeesters en valse profeten zouden opstaan om de  mensen te misleiden en terug van God weg te trekken.
Door de eeuwen heen kwamen nog meerdere scheuringen waarvan de reformatorische de meest gekende is en het protestantisme teweeg bracht.

Zo kan men stellen dat uit de groepering van de Weg enkel de getrouwen aan de ware leer van Jeshua  zouden moeten erkend worden als ware volgers van Jezus. In de protestantse zo wel als in de katholieke Kerk kunnen wij de meerderheid vinden die zich niet aan de God van Jezus houden, maar Jezus zelf tot hun god gemaakt hebben.

Volgens de Schrift zou er naar het einde der tijden een kentering komen en zouden meerderen opstaan om de Waarheid te prediken. Wij zijn nu in zulk een tijd gekomen waar er meer Waarheidspredikers optreden en mensen trachten duidelijk te maken hoe de vork in de steel zit.

+

 Volgende

Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #4 Openbare prediking en Wederdopers

+

In deze reeks

1. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning
2. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #2 Christenheid tegenover christendom 
3. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg 
4. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #4 Openbare prediking en Wederdopers 
5. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #5 Volgers van een godheid Jezus of navolgers van de ware Jezus
6. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #6 Volgers van de ware Jezus zijn volgers van Jeshua of Jeshuaisten

500 jaar Evangelieverkondiging, en de verdediging van de Bijbelse leer

De meeste protestanten zal je vandaag horen zeggen dat zij mogen terugblikken op "500 jaar Evangelieverkondiging, en de verdediging van de Bijbelse leer". Voor de protestanten is dit 500-jarig jubileum een goede aanleiding om meerdere lezingen en studies te brengen over de Reformatie. Het kan een tijd van reflectie genoemd worden waarbij mag nagedacht worden over de uitdagingen waar gereformeerde kerken vandaag de dag mee te maken hebben.

In de tijd van Luther mag het zo geweest zijn dat er verscheidene geestelijken waren die echt hun best deden om te verkondigen en het Woord van God onder de gewone man te brengen. Vandaag de dag vindt men eerder verkondigers bij diegenen die door vele protestanten zelfs als niet-christenen worden aanschouwd, terwijl het juist mensen zijn die men moet aanschouwen als ware volgers van Jezus Christus en aldus echte Christenen zijn.

Ook al zijn de kerken in het noordelijk halfrond sterk aan het verminderen, zijn er nog steeds veel kerken, maar er zijn weinig tekenen van de Kerk. er is zeer weinig te merken van de taak die Jezus aan zijn volgelingen heeft gegeven. Men ziet niet echt veel christenen aan anderen hun geloof kenbaar maken. Zij die werkelijk uit gaan in de wereld, en het Goede Nieuws van het komende Koninkrijk kenbaar maken, worden dikwijls met de vinger gewezen als een gevaar voor het volk.
Zij die zich houden aan de Ene Ware God worden niet graag aanhoord, vooral om dat vele mensen vinden dat zij door hen in hun vrijheid  om aan al die wereldse feesten mee te doen zouden beperkt worden.

De  meest gekende hoofdstromingen in het protestantisme (Lutheranisme, Calvinisme, Gereformeerd protestantisme, Presbyterianisme, Anglicanisme of in de VS episcopalisme, Anabaptisme, doopsgezinden of kortweg baptisme en het Methodisme) willen graag de  mensen doen geloven dat zij werkelijk van de Bijbel uit gaan. Naast hen is er een groep die heel sterk is opgekomen de laatste jaren, namelijk het pentecostalisme of de pinksterbeweging. Die stroming legt een sterke nadruk op de beleving van het werk van de Heilige Geest.

Van Engeland en Duitsland is het protestantisme nu overgewaaid om het meest te groeien in het zuidelijk halfrond.

Met dit 500 jarig jubileum denken meerderen dat de tijd is gekomen om te bezinnen waar wij als mens tegenover god naar toe zijn gegaan en welke rol de kerk daarin speelt.
De uitdaging voor de kerk van vandaag is volgens dr. Todd M. Johnson

"om een gereformeerde kerk te zijn overeenkomstig het Woord van God. Het is niet een teruggaan naar de Reformatie, maar een teruggaan naar de Bijbel, zoals de reformatoren deden. We moeten ons niet zozeer richten op de bijproducten van de Reformatie –de muziek, de kunst enzovoort–, maar ons veelmeer richten op een teruggaan naar de Schrift voor alle aspecten van het kerkelijk leven: de eredienst, Evangelieverkondiging, kerklidmaatschap, tucht; en op persoonlijke bekering en een christelijk leven dat de almachtige God welgevallig is.”

> Lees voorgaande bericht: 500 jaar na de ophanging van de 95 stellingen 

en verder

1. Hoogdag voor vele protestanten
2. 500 jaar reformatie – reden tot droefheid
3. Gewortelden in Christus en factoren voor het succes van de reformatie
4. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #10 De Inquisitie
5. 16° Eeuwse Broeders in Christus
6. Zijn Beelden een Gevaar of de Redding voor het Geloof?
7. Hedendaagse protestanten tegenover Katholieken of de Antichrist
8. Wereld van een Bijbels analfabetisme is ontstaan
9. Wereldkaart protestantisme verandert snel
10. The Anti-Reformation in Todays Evangelical Church
11. A New Reformation

Related articles

• Making good
• The Reformation Rolls On:

500 jaar na de ophanging van de 95 stellingen

Uitbeelding van het verhaal dat Luther zijn "95 stellingen" op de deur van de slotkerk te Wittenberg gespijkerd zou hebben (Ferdinand Pauwels, 1872)

In het kleine Duitse plaatsje Wittenberg zou de ijverige priester zijn tegenstand tegen de handel in aflaten op 31 oktober 1517 aan de kerkpoorten gehangen hebben. De "95 stellingen" stelden de handel in aflaten aan de kaak, een concept van de dominicaanse priester Johann Tetzel waardoor rijken de vergiffenis van hun zonden konden afkopen van de paus. Luther vond het onrechtvaardig dat rijken zo geen boetedoening moesten doen wanneer ze te biecht kwamen.

Wie kon vermoeden dat enkele acties van rooms Katholieke priesters tot zulk een grote verandering in het christendom zou zorgen.

Eerst was er de door Thomas Cranmer nietigverklaring van het huwelijk tussen Hendrik VIII en Catharina van Aragon die niet alleen aanleiding gaf tot de ëxcommunicatie van die bisschop maar ook koning Hendrik VIII tot hoofd van de katholieke kerk van Engeland deed uitroepen door het Engelse parlement in 153, alhoewel deze teruggedraaid werd in 1554 door koningin Mary Tudor. doch vijf jaar later werd die akte door de opvolgster, de protestantse Elizabeth I, terug bezegeld.

Maar door velen wordt de aanklacht van de wantoestanden in de katholieke Kerk in de 16de eeuw, door de augustijner broeder (1506) die het sacrament van de priesterwijding ontvangen had (1507), als beginpunt genomen van de Grote Verandering of Reformatie.
Maarten Luther ontwikkelde hij zich na zijn benoeming in 1508 tot hoogleraar in de moraaltheologie aan de Universiteit van Wittenberg tot een persoon die niet op zijn mond gevallen was en de Kerk van Rome op de vingers durfde tikken.


Voor zijn veelvuldige opmerkingen tegen de Rooms Katholieke kerk werd Luther in 1521 geëxcommuniceerd door paus Leo X. Met de reformatoren Huldrych Zwingli en Johannes Calvijnwerd hij één van de vormgevers van wat wij nu het Protestantisme noemen. Luther wordt aanzien als dé leidende persoonlijkheid van de Reformatie in het Duitse Rijk.

In 2017 neemt men aan dat er wereldwijd 560 miljoen protestanten protestanten zijn, waarbij men de niet-trinitarischen dan wel niet bij rekent. In 1600 leefden vrijwel alle protestanten in Europa, nu woont nog maar 16 procent van de gemeenschap er. Men ziet in Europa het aantal gelovigen ook in protestantse kringen sterk dalen, dit in tegenstelling met de landen van het zuidelijk halfrond. Men vermoed dat tegen 2050 dat percentage gezakt zal zijn naar onder de 10 procent van de dan verwachte 870 miljoen protestanten wereldwijd.

In 1900 was slechts 1,7 procent van de protestanten woonachtig op het zuidelijk continent –bovendien ging het toen vooral om Europeanen in Zuid-Afrika–, nu is dat 41 procent.  Demografische factoren –zoals het kleine aantal kinderen per gezin in het Westen – versterken het effect van de vermindering van gelovigen in het noordelijk halfrond en de groei van de kerken in het zuidelijk halfrond.

Het zwaartepunt van het protestantisme van Europa via Noord-Amerika naar Afrika en ook Azië. In de lijst van landen met de grootste protestantse gemeenschappen stonden in 1910 alleen westerse landen. Een eeuw later is de lijst veel diverser. De Verenigde Staten vormen nog steeds het land met de meeste protestanten (56 miljoen). Maar Nigeria (53 miljoen) en Brazilië (35 miljoen) haalden inmiddels Groot-Brittannië (minder dan 29 miljoen protestanten) en Duitsland (25 miljoen) in. En in de lijst staan verder drie Aziatische landen (China, India, Indonesië) en nog twee Afrikaanse (Kenia en Ethiopië).

Rwanda, Burundi, Ivoorkust, Burkino Faso en Tsjaad, mogen er toe bijdragen dat daar de protestantse kerken de laatste eeuw het snelst mochten aangroeien. De laatste tien jaar kende de protestanten vooral in Sao Tomé en Principe –een eilandenstaat in de Golf van Guinee–, Bhutan, Niger, Singapore en Iran een grote toename.

+

Lees ook:

1. Hoogdag voor vele protestanten
2. 500 jaar reformatie – reden tot droefheid
3. Gewortelden in Christus en factoren voor het succes van de reformatie
4. Broeders en Zusters in Christus door de eeuwen heen #10 De Inquisitie
5. 16° Eeuwse Broeders in Christus
6. Zijn Beelden een Gevaar of de Redding voor het Geloof?
7. Hedendaagse protestanten tegenover Katholieken of de Antichrist
8. Wereld van een Bijbels analfabetisme is ontstaan
9. Wereldkaart protestantisme verandert snel
10. The Anti-Reformation in Todays Evangelical Church
11. A New Reformation

+++

Related articles

• Priests-in-training to be given glossaries because they struggle to understand the Book of Common Prayer
• On the trail of Martin Luther: the man who changed European history
• Henry VIII's lost palace found

Heer, Yahuwah, Yeshua of Yahushua

Op het net en in veel kerkkringen kan men meerdere namen of titels horen voor twee personen die dikwijls aangehaald worden en ook regelmatig door elkaar gehaald worden.

Het valt op dat de twee hoofdpersonen van de Heilige Geschriften veelvuldig met elkaar verward worden. Men kan zich vragen stellen hoe dat komt. Opvallend is dat verscheidene naoorlogse Bijbelvertalingen de Naam van God vervangen hebben door Heer. Maar die andere voorname persoon werd ook als Heer aangeduid. In het begin kreeg de Ene nog Grote Hoofdletters of werd er gesproken van de Heere Heere, Here Heer, Heer des Heren, terwijl de andere kleine hoofdletters kreeg toegewezen. Later werd voor beiden enkel de eerste letter, de 'H' in een hoofdletter gedrukt. Dit maakt het natuurlijk zeer moeilijk om te weten over welke Heer het gaat.

De laatste jaren zijn er gelukkig meer mensen die er bewust van zijn geworden hoe belangrijk het is om de juiste personen voor het oog te houden en hoe belangrijk het is de juiste namen voor die personen te gebruiken.Nu is het wel zo dat door de verschillende talen en tongvallen er meerdere verschillende uitspraken zijn voor één naam. Dan hangt het af welke taal men gebruikt. Dat zal de uitspraak grotendeels bepalen. Zo is er de Nederlandstalige Canussius vertaling waar Jesus staat en dit totaal anders klinkt dan het Engelse Jesus. De laatste jaren gebruikt men in het Nederlands hoofdzakelijk Jezus als schrijfwijze.In Nederlandse Messiaanse Bijbels of de Peshita vindt men dan weer Jeshua. Anderen geven dan weer de voorkeur aan Yeshua.

Wegens de veelvoud van talen in de wereld maar toch de voorkeur gevend aan eenvormigheid betreft namenbeleid zijn er voorstanders om de naam zo te gebruiken zoals hij in de betreffende taal wordt gebruikt. Dan kan men nog de vraag stellen of mijn naar een schrijfvorm gaat zoals het eerder wordt uitgesproken, zoals bijvoorbeeld 'Jehovah' waar dan toch noch klankvervorming kan optreden door het taaleigen (zie het Jezus voorbeeld hierboven), of naar de verklanking of aftekening van de letters, zoals YHWH dat dan uitgeschreven zou worden als YahuWah.

Sommigen beweren dat wij kunnen gissen naar de ontbrekende klinkers, maar dan vergeten zij al die mensen die vandaag de dag nog steeds Hebreeuws praten en gerust weten hoe zij dat Tetragrammaton moeten uitspreken.

Dat dit dan de veel gebruikte Yahweh zou zijn als afleiding van "ehyeh" betekenend, "ik ben {Hij} die bestaat of is" mag een ander paar mauwen zijn. De "Ik ben die ben" of "Ehyeh" komt van een wortelwoord "hayah", betekenend, "te zijn". De Griekse tegenhanger voor "ehyeh" is "eimi", betekenend, "ik besta". Het Griekse equivalent voor het opgetekend symbool of vier Letterwoord YHWH Yahweh is "ésti", betekenend, "hij bestaat," of "hij is".  Maar als men naar de uitspraak luistert door Hebreeuwssprekenden hoort men Je-Ho-Vah or uitgeschreven "Yahuwah" met daar tegenover Zijn zoon "Yahushua" Ha'Mashiach de Verlosser of Messias.

Diegenen die vinden dat de Naam van God steeds in het Hebreeuws moet staan = het Tetragrammaton in het Hebreeuws, vergeten dat dit in het modern Hebreeuws of zoals het volgens anderen in Paleo-Hebreeuws moet zijn, niet in alle talen op de tekstverwerkers aanwezig is. Dit is trouwens een van de vele problemen die ik ondervind met het maken van mijn webpagina's dat ik de Hebreeuwse tekens niet kan plaatsen.

Al sinds het begin van de Reformatie, 16de eeuw, zijn er stappen genomen, in antwoord op Gods Oproep en volgens de richtlijnen van de Almachtige, om Gods Naam en Zijn positie in eer te herstellen. Het Judas vers over "het Geloof dat eenmaal voor allen was bezorgd aan de heiligen"

In de Heilige Schrift is opgetekend dat het Einde der Tijden dan zal komen wanneer over de gehele wereld Gods Naam zal gepredikt worden. Dat predikingswerk is enorm belangrijk voor de voleindiging van Gods Plan.
Het geloof dat overgeleverd werd is er ook voor ons en al de mensen rondom ons. En wij kunnen er aan mee werken om dat Woord van God aan anderen kenbaar te maken.

Door ernstige Bijbelstudenten of Bijbelonderzoekers zijn er pogingen ondernomen om tot de oorspronkelijke Bijbelteksten te komen en deze ook in andere talen over te brengen naar anderen. Meer dan één individu of één organisatie heeft geprobeerd zo een vertaling uit te brengen. Zo zijn er enkele Bijbelvertalingen op de markt gekomen waarin de Naam van de allerhoogst hersteld is geworden. Ofwel werd daar het Hebreeuwse tetragammaton geplaatst of YHWH/JHWH, Yahweh /Jahwhe/ Yahuweh of Jehovah. In de 20ste eeuw gingen er ook enkele over om de naam van de zoon van God ook volgens de Hebreeuwse benaming te schrijven ofwel door deze weer te geven in Hebreeuws tekens of als Yeshua/Yashua of  Yahushua.

Dichter bij vandaag zijn er ook die vinden dat wij ander namen van individuelen doorheen de Heilige Schrift ook  zouden moeten gebruiken zoals zij in de originele taal klonken. Zo vinden zij dat zij fonetisch hertaald moeten worden (transliterated phonetically) om zo in overeenstemming te zijn met de Hebreeuwse uitspraak eerder dan met het traditionele: i.e. Yeshayahu (Isaiah/ Jesajas), Dawiḏ (David), Yahoshua (Joshua).

Dr. Chris Koster was zo een Zuid Afrikaan die hieraan werkte. Begonnen met een Zuid-Afrikaanse vertaling ging hij later over naar een Engelse, welke dan door veel meer volken kon gebruikt worden, doordat het meer een handelstaal van vandaag was. Men kan het een beetje vergelijken met de Griekse Geschriften van vroeger die eigenlijk ook in een taal waren opgesteld om door mensen gelezen en begrepen te kunnen worden die soms die taal niet als hun moedertaal hadden.
Een oudere man had van een zendeling een vlugschrift ontvangen  en wenste te weten te komen wat de arts Chris Koster er van dacht.  Deze las het en legde het in een la voor hij naar zijn werk ging. Op de terugweg van een patiënt merkte de piloot van hun kleine vliegtuig op dat zij zonder brandstof waren komen te zitten. een crash zou onvermijdelijk zijn. Chris ging achter zijn stoel op zijn knieën en begon te bidden. toen hoorde hij duidelijk een stem die hem vroeg wat hij gedaan had met dat vlugschrift dat naar hem gezonden was. De Geest sprak "Wat deed jij met de informatie die ik naar jou gezonden heb?" Chris begreep wat de spreker God bedoelde en beloofde om van toen af datgene te doen wat God van hem verlangde en om de Naam van God kenbaar te maken.
Chris Koster wenste aan God te hangen (Deuteronomium 13:4) en Zijn geboden te onderhouden, waarbij hij zag hoe belangrijk het was om Gods Woord te verspreiden.
“Heb aandacht voor hem en luister naar zijn woord. Kom niet tegen hem in opstand, want hij zou uw verzet niet vergeven. In hem immers is mijn naam tegenwoordig.” (Exodus 23:21 WV78)

Later was hij het inzicht gegeven om de Heilige Schrift te vertalen. In 1993 bracht hij zo The Scriptures (De Geschriften) uit, welk zo een zes jaar van zijn leven had geëist om te voleindigen. Oorspronkelijk was hij in het Afrikaans begonnen, maar toen hij aan het boek van Johannes kwam was hij verveeld met de zovele heidense woorden die hij tegen kwam. (Dit bespreekt hij in "Come out of her my people") In het besef dat meer mensen er profijt zouden uithalen met een Engelse vertaling zette hij zich daar op. Hiervoor betaalde hij een hoge prijs, met zijn herscholing in een theologisch college voor zes dagen per week. Hiervoor moest hij naar een andere stad verhuizen en zijn vrouw en familie wenste hem niet te volgen in zijn nieuw geloof.
Voor chris was het ook duidelijk gemakt door God dat hij de Geschriften in geen enkele vorm tegen betaling aan anderen mocht aanbieden. Het Woord van God in de Geschriften moest steeds vrij, kosteloos aangeboden worden. In de 1993 editie was het dan ook gedrukt dat het boek niet verkocht mocht worden, maar steeds vrij moest weggegeven worden. Ook was hem gezegd dat hij het werk niet mocht vastgelegd worden onder kopierechten omdat het een werk was dat vrij voor allen ter beschikking moest staan.

In 1996 overleed Chris Koster. Als een bescheiden man wenste hij niet vermeld te worden in zijn vertaling, welk hij niet als een werk van hem beschouwde, maar een optekening van Gods woorden door hem als dienstknecht.

Later kwamen verscheiden evangelische en Messiaanse predikers die de 1998 versie verspreiden, sommigen begonnen drukmogelijkheden te vragen en ze op de reguliere markt te verkopen of te vragen door hun kerkgemeenschap te laten verspreiden.
Zo ook waren er de Nazareners of Sect of the Nazarenes & Followers of the Way naast de Institute for Scripture Research (ISR) welke gedrukte versies verkopen. De laatste voorziet wel gratis modules voor enkele Bijbel sofware Programma's van de 1998 The Scriptures.
ISR heeft ook een vernieuwde 2009 versie uitgebracht waarbij zij nog dichter bij de originele betekenis van het woord komen.

Normaal mocht er enkel een donatie gevraagd worden om de kosten van het drukken te dragen, maar dat moest ook vrijblijvend zijn. Want Jezus had zich ten behoeve van ons allemaal aan de paal opgeofferd zonder er verder iets voor te vragen. Jezus heeft steeds vrijblijvend de Woorden van zijn Vader verduidelijkt en zoals anderen bracht ook hij Gods Woord in ons midden, zonder dat zijn Vader er iets voor vroeg. en deze Vader heeft nog veel meer gegeven aan de mens.
De uitspraak volgend “Voor niets hebt gij ontvangen, voor niets moet gij geven.” (Mattheüs 10:8 WV78) moest die vertaling verder verspreid worden. Maar bepaalde mensen zagen er een middel in om zichzelf ook te verrijken en publiceerden de vertaling voor de verkoop. Terwijl er door een teamlid van de HalleluYah Scriptures een poging werd gedaan om een 1993 versie in handen te krijgen om van daaruit terug een vrije Bijbel op de markt te brengen met de herstelde namen.
Een visie was gegeven en bevestigd door twee getuigen om de HalleluYah Scriptures te produceren. Drie jaar daarvoor had een teamlid de oproep gehoord om Hebreeuws te leren en nu begreep hij waarom hij gevraagd was dat te doen.
De Naam voor de HalleluYah Scripture kwam er niet voor twee maanden toen een van de leden te kennen was gegeven dat wanneer zij zouden zeggen HalleluYah Scriptures zij zouden zeggen "Prijs God voor Zijn Woord.".
De vertaling moet dan ook geheel een prijzen van God zijn en in Gods Eer.

De HalleluYah Scriptures verkondigen de kopijen van de vertaling gratis aan te bieden en beweren een boeiende vertaling te kunnen presenteren gebaseerd op het werk van Chris Koster zijn "The Scriptures" waarbij een boeiende letterlijke vertaling van de Bijbel kan voorgelegd worden.
Hierin wordt de originele  boekenvolgorde van de Tanakh (Oud Testament) gearrangeerd volgens de originele volgorde van de Hebreeuwse Geschriften, de Wet hersteld onder de naam Thora: "Torah", de Profeten en de Geschriften.

Woorden en namen zijn voor zo ver mogelijk in de bovengenoemde werken zo veel mogelijk verbeterd om heidense begrippen of van oorsprong heidense woorden uit te sluiten.

De vraag die men hierbij kan stellen is natuurlijk of men het zo ver moet doordrijven en voor velen nieuwe termen en namen moet gaan introduceren, welke in hun eigen moedertaal ook niet in het woordenboek staan.

Afdrukgewijs kunnen er soms problemen zijn, zoals de tekens onder en boven de letters. Zie hier maar eens het resultaat voor Klaagliederen of Ekah (zonder de extra leestekens) => ¿ah (of Lamentaties); Kepha Bet wordt = KÃpha BÃt (2 Petrus). dus het wordt daar niet makkelijk gemaakt voor predikers of mensen die het Woord van God in zulke versies willen verspreiden.

Voor de namen van de boeken in the Tanakh en de Messiaanse Geschrifen zijn inclusief de boeken van de Torah: Bereshith (Genesis), Shemoth (Exodus), Wayiqra (Leviticus); de boeken van de Nevi'im of profeten: Yeshayahu (Jesaja), Yirmeyahu (Jeremia), Zakaryah (Zacharia); de boeken van de Kethuvim of de Poëtische boeken: Tehillim (Psalmen), en Mishle (Spreuken); en als laatste maar niet de minste de boeken van de Messiaanse Geschriften: Mattithyahu (Mattheüs), Yohannan (Johannes), Kepha (Petrus), e.a..

+

Enkele voorbeelden van Herstelde Namen Bijbelvertalingen:

The Hebraic Roots Version Scriptures HRV => De HRV Scriptures was voorheen ook gekend als de Hebraic Roots Version Complete Messianic Study Bible en is gepubliseerd bij the Institute for Scripture Research.

The new Messianic Bible

"The Ketuvim Netzarim" ("Writings of the Nazarenes") => a Messianic Sacred Name Edition of Messiaans Heilige Naam Editie vertaald vanuit het origineel Aramees en het  Hebreeuws
.
The Word of Yahweh <= De basis tekst van het Word of Yahweh is gebaseerd op de standaard Engelse taal versies van de Heilige Schrift, welke op hun beurt waren gebaseerd op de oudste aanwezige Hebreeuwse, Aramese, en Griekse manuscripten. In deze Bijbelvertaling heeft men heel van de oude Engelse grammatica structuur behouden.

Verscheidene Peshitta vertalingen.Waarvan in het Nederlands de Messiaanse editie van E.Nierop (2009, 2010) de meest recente is. Deze vindt dat hetMar)Yah voor velen te vreemd klinkt als Godsnaam en vindt het geen optie om deze fonetisch over te zetten. Hij verkiest de Hebreeuwse weergave met het Tetragrammaton JHWH het best passend. Voor Jezus gebruikt hij Jeshua.

Bij de voornoemde versies heeft men de persoonlijke Naam van God die inde Aramese en Hebreeuwse teksten van het Oude Testament wel 7000 keren voorkwam, terug op zijn plaats gezet. Ook voor de 134 gevallen waar de Masoretische Schriftgeleerden toegaven de naam Jehovah te hebben vervangen door het bij de burgers meer in zwang zijnde Adonai. Ook al gebruikten de priesters toen nog de Naam van God.

In de bovenstaande versies werden, zoals in de meest verspreide Nieuwe Wereld Vertaling, al deze wegschrijvingen of vervangingen van Gods Naam terug hersteld, soms tot ongenoegen van bepaalde kerkelijke instanties en van verscheidene burgers.


+

Video in het Engels van de Geschiedenis van de HalleluYah Scriptures > HalleluYah Scriptures

Aanverwant/Related: Lord or Yahuwah, Yeshua or Yahushua

On-Bijbelse instituut van de kerk

Nog maar een paar kranten geleden betoogde dr. Bram van de Beek in het artikel “Als seculieren zitten we in de kerk”:…. Vrijwel nooit heeft de kerk zich gerealiseerd dat haar eigen gedrag het probleem van de secularisatie is, en verwijst vervolgens naar één van de dieptepunten in de kerkgeschiedenis: het jaar 380 toenTheodosius de kerk verhief tot staatsgodsdienst van het Romeinse Rijk.

In het Nederlands Dagblad is een polemiek ontstaan over Ouweneel en over Broeders in Christus, on-Bijbelse gedachten en de gevestigde kerken zoals de Gereformeerde Nederlandse Kerk. Het geloofwaardigheidsprobleem van de kerk raakt alles, ook de onderlinge christelijke omgang.

In de week voor de zondag waarop Bijbelleraar Willem Ouweneel voorging in de Rotterdamse samenwerkingsgemeente van christelijk- en Nederlands-gereformeerden, beschreef Koert van der Velde de spiritualiteit van de agelovigen: mensen die niet (meer) geloven, maar wel naar iets religieus verlangen.

Simon Streuper zegt: "De onbedoelde (?) suggestieve werking van Koert van Bekkum’s commentaar “Ouweneel” (nd 20-05-2011) maakt het geloofwaardigheidsprobleem van de kerk er alleen maar groter op. De verwijzing op de voorpagina van de krant (Beter een saai gebracht evangelie dan on-Bijbelse schittering van woorden) legt een direct verband met (de welbespraakte) ‘Ouweneel’ op bladzijde 13 aan wiens lippen 16 jarige Rotterdammers graag hangen, niet vanwege de schittering van zijn woorden, maar vanwege de Bijbels onderbouwde boodschap waaraan het daar kennelijk ontbreekt. Het klopt wat van Bekkum zegt: ‘er wordt al zoveel onzin verkocht’. Evengoed en evenzwaar door ‘geordende bevoegde predikanten’, en hij doet er zelf onbewust (?) aan mee. “Het geloofwaardigheidsprobleem van de kerk raakt alles, ook de onderlinge christelijke omgang”. Jezus zei eens: Hoe lang zal i u nog verdragen?"

Stefan Paas hield een verhaal over kerkplanting en de schreeuwende behoefte aan geloofwaardige kerken. En na Ouweneels optreden verscheen een boek van Joep 't Hart - nu over de twee miljoen zwevende gelovigen in ons land, die vooral gericht zijn op het leven hier en nu, maar daarbij wel dorsten naar spiritualiteit.

Koert van Bekkum geeft aan dat de wereld opgescheept zit met een on-Bijbelse instituut van de kerk zelf, die onderscheid maakt tussen bevoegde en niet bevoegde predikers; leken en professionals en de door henzelf gemaakte afspraken. Ook de reformatie en in haar spoor de tradionele kerken, hebben nooit afstand genomen on-Bijbels principen die spanningen opriepen, de tegenstellingen verscherpten, de gemoederen sterk beroerden en een broederlijke en christelijke omgang met elkaar om zeep brachten. Volgen hem is het ook maar normaal dat je dat krijgt wanneer je tegen de Schrift in wilt blijven verdedigen dat onbevoegde predikers on-Bijbelse schittering van woorden spreken en die van bevoegde predikanten best saai mogen zijn, als die woorden maar in overeenstemming zijn met de formele eigenhandig geschreven belijdenisgeschriften en kerkrechterlijke artikelen en bepalingen. Deze bepalingen zijn zo dichtgetimmerd dat wanneer Paulus a.s.Zaterdag uit de dood zou verrijzen hem a.s. Zondag de toegang tot de kansel van het instituut NGK en GKV subiet geweigerd moet worden op grond van hun eigen afspraken. Afspraak is immers afspraak en daar moet je je aan houden!

Niet alleen de kerk heeft zich vrijwel nooit gerealiseerd dat zijzelf de oorzaak van het probleem van haar secularisatie is, het geld ook voor haar ongeloofwaardigheid. De oorzaak van alle problemen begint in het eigen hart. Een van de grootste fouten die wij kunnen maken als christenen is onze zogenaamde ‘diepste overtuiging’ van het hebben van de juiste kerk, de juiste leer, de juiste opleiding. Wij verbeelden ons, ieder voor zich, dat we allemaal de toets van Goddelijke kritiek kunnen weerstaan. Dat is precies de valkuil waarin de kerk van Laodicea viel: ‘Ik ben rijk en verrijkt en heb aan geen ding gebrek.’ We merken niet eens dat wij zelf onze lachwekkende karikaturen tekenen en op het internet promoten.

Het Nederlands Dagblad artikel: Ouweneel

Simon Streupers Reactie op:Commentaar van Koert van Bekkum in het nd van 20-mei j.l. ‘Ouweneel’

Groep baptisten wijst op belang Reformatie

Een groep baptisten wil het gedachtegoed van de Reformatie meer aandacht geven binnen baptistengemeenten. De groep, verenigd in 'Sola 5 Baptisten; , bestaat uit voorgangers en leidinggevenden uit baptistengemeenten, De naam verwijst naar de vijf sola’s van de Reformatie: Sola Scriptura, Sola Gratia, Sola Fide, Solus Christus en Soli Deo Gloria.

In maart treedt de groep –die al langer besloten conferenties organiseert– naar buiten met een conferentie in Doorn over de waarde van de geloofsbelijdenis. Centraal staat dan de London Baptist Confession of Faith van 1689, die is afgeleid van de Westminster Confessie.

In een manifest uiten de leden van de groep hun bezorgdheid over de ontwikkelingen in baptistengemeenten. De aandacht voor alternatieve manieren van gemeente-zijn is vaak "mensgecentreerd", wat leidt tot "oppervlakkigheid, verwarring en verwatering van het Evangelie", aldus het manifest. Ook staat bij baptisten het gezag van de Bijbel op verschillende manieren ter discussie, stelt het document. De verkondiging van het Woord functioneert daardoor "niet meer zoals zou moeten."

Lees het hele artikel bij het Reformatorisch Dagblad
 - Ikon

Bijbelstichting bouwt tentoonstellingsruimte

De Gereformeerde Bijbelstichting gaat een tentoonstellingsruimte bouwen naast het huidige kantoor in Leerdam. Naast een tentoonstellingsruimte met ontvangstzaal voor voorlichting komt er ook een bibliotheekruimte waar historische Bijbels en theologische boeken uit de tijd van de Nadere Reformatie worden ondergebracht.

De Gereformeerde Bijbelstichting zet zich in voor de verspreiding van de Statenvertaling.

Het wonder levend houden

In deze tijd van materialisme en secularisatie is het onze opdracht de verwondering levend te houden. Dat was maandag, tijdens de eerste dag van de Leicesterconferentie, de boodschap van Lindsay Brown.
De conferentie van het IFES in het Engelse Leicester, georganiseerd door de Britse uitgeverij The Banner of Truth, trok ongeveer 300 bezoekers uit diverse landen. Doel is, naast het levend houden van het gedachtegoed van reformatoren en puriteinen, onderlinge steun en herkenning bieden op het gebied van pastoraat en prediking.
...

Niet alleen kan een christen zich afvragen of de goede boodschap tegenover de wereld wel verdedigbaar is, het is ook mogelijk de verwondering betreffende het Evangelie kwijt te raken. „Oude gezangen en teksten tonen ons de diepe verwondering van voorgeslachten, maar onze eigen roeping tot getuige-zijn in de wereld lijkt soms verlamd te raken.”

Vooral voor predikanten is het nodig stil te staan bij de eigen ervaring van de grootheid van de verlossing, stelde Brown. „Ervaren wij de Schriften als Gods stem die tot ons spreekt? Het besef van de grootheid van de Auteur maakt de boodschap belangrijk.”

...

„Luther zei dat ons volle besef van het oordeel waarvan Gods genade ons redt, ons zou doen sterven van vrees en dat het volle besef waartoe Gods genade ons redt, ons zou doen sterven van vreugde.” Het kan in deze tijd van materialisme en secularisatie moeilijk lijken om de verwondering levend te houden. „Maar waar wij voor het eerst en bij vernieuwing tot kinderen gemaakt worden, kunnen wij er ons niet aan onttrekken.”

De Schotse theoloog Sinclair Ferguson behandelde in zijn lezing het in het Evangelie gegrond zijn van de eenwording van de mens met Christus. Dit onderwerp is bij Calvijn een centraal thema. Ferguson waarschuwde ertegen om Calvijn te veel van buitenaf te bestuderen. „Alleen van binnenuit, vanuit een zien op de eenwording, eindigen we met Calvijn aan Christus’ voeten.”

> Houd het wonder levend

Horen bij Christus en één worden met Christus

Jezus is voor je zonden gestorven en daarom staat de rest van je leven in het teken van dankbaarheid. De 34-jarige predikant Hans Burger uit Franeker kent deze manier van denken door en door. Als gelovige heeft hij gezocht naar meer. ,,Ik moet dus heel erg dankbaar zijn. Dat heeft iets vermoeiends, iets oppervlakkigs.''

Vandaag promoveert hij aan de vrijgemaakt-gereformeerde Theologische Universiteit over 'in Christus zijn', zoals Paulus en Johannes in de Bijbel het leven als gelovige typeren. ,,Ik ben ermee aan de gang gegaan vanuit een gevoel van malaise. Wat kan ik nog met de gereformeerde theologie?'' De predikant verwijst naar de identiteitscrisis en het weg-met-onsgevoel in zijn kerken, de vrijgemaakt-gereformeerde.

...

Burger heeft onderzocht hoe de bredere reformatorische traditie het 'zijn in Christus' heeft ingevuld. Daarvoor analyseerde hij het werk van de puritein John Owen (1616-1683) en de invloedrijke Nederlandse theoloog Herman Bavinck (1854-1921). ,,De gemeenschap met Christus is in hun theologie heel belangrijk. In de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) zijn we dat echt kwijtgeraakt. Alle nadruk is komen te liggen op Gods beloften. De vrees voor subjectivisme - dat gelovigen houvast zoeken in hun eigen gevoelsleven -, heeft geleid tot een tekort aan aandacht voor de doorwerking van het evangelie in het concrete leven van mensen. Verzet tegen moderne theologen als Wiersinga, die de verzoeningsleer afschreef, leidde ook tot eenzijdige nadruk op de verzoening in Christus.''

...

Wedergeboorte moet meer begrepen worden vanuit de verbondenheid met Christus: één worden met Christus en daardoor nieuw leven krijgen.''

Paulus en Johannes geven in de Bijbel ieder een eigen invulling aan 'zijn in Christus', concludeert Burger. ,,Bij Paulus is het een soort van tussenfase: je hoort bij Christus, je bent met hem gestorven, maar nog niet helemaal met hem verlost en in heerlijkheid. Je bent nog ver van Hem in den vreemde, want Jezus moet nog terugkomen. Bij Johannes gaat het om een intieme verbondenheid: Christus woont in ons en wij in Hem.''

 - Naar Nederlands Dagblad

Lees meer > Meer-aandacht-voor-het-leven-hier-en-nu