Politici zien niet met lede ogen nar de huidige crisis van vluchtelingen en religieus tumult, maar hopen er handig gebruik van te maken om hun agenda door te voeren om religie naar de achtergrond of zelfs verdomhoekje te brengen.
Zogezegd horen wij te leven in een rechtsstaat waar er vrijheden van uiting en godsdienstbeleving zijn en de burger zijn rechten en vrijheden kan doen gelden waardoor hij geen
speelbal meer is van onnoembare krachten. De paradox is dat de politici
en beleidsmensen die gezorgd hebben voor een evenwichtig leefkader voor
iedere burger nu enigszins teruggefloten worden en kiezers blijkbaar
liever opteren voor rechtse veelbelovers en harde roepers.
In meerdere landen zien wij meer dan één politieker handig gebruik maken van het populisme en van de angst die bij veel mensen is opgekomen door het extreem moslim fundamentalisme.
Patrick Dewael als fractieleider van Open VLD en als vrijzinnige pleit om
expliciet geloof en staat te scheiden waardoor iedere geloofsbeleving
verbannen wordt naar de privésfeer. Uiteraard zullen velen dit idee
steunen om de beweerde druk van de islam te verminderen. Maar blijkbaar
wil men ook het christendom en de joden verzoeken om hun inspiratie
enkel thuis te beleven. Trouwens wat voor de een geldt moet ook voor de ander gelden.
Advocaat
Paul Quirynen, goed thuis in de katholieke wereld, vreest dat sommige
vrijzinnigen de strijd tegen moslimextremisme handig gebruiken om het
publieke gedrag van andere gelovigen, zoals
christenen of joden, in te perken.
In het boek van Bart Somers ‘Samen leven, een hoopvolle strategie tegen
IS’ lezen we met genoegen dat zonder levensbeschouwelijke tolerantie
een open samenleving niet kan functioneren, dat vrijheid onbestaande is
en diversiteit onmogelijk. Door meer in
te zetten op vrijheid en tolerantie, mensenrechten en democratie …behouden we de ziel van onze samenleving.
Dat Patrick Dewael alle religies in de privésfeer wil duwen heeft als
resultaat dat enkel de atheïstische religie recht op spreken heeft. Dat
is in onze democratische samenleving niet wenselijk.
Het wordt hoog tijd dat de politici er aan werken om veralgemening tegen te gaan en om de mensen duidelijk te laten zien dat bepaalde fundamentalistische groepen niets te maken hebben met het geloof van vele anderen die de naam van hun geloof wel waardig dragen.
Ook wij als burgers, gelovigen en niet gelovigen, moeten er op toe zien dat de rechten van iedereen gevrijwaard worden en dat er door generaliseren geen verkeerd beeld de overhand krijgt. Er moet duidelijk gemaakt worden dat niet alle moslims extremisten zijn, maar dat integendeel diegenen die zogenaamd vechten voor Allah en de Jihad, mensen zijn die niet volgens de Koran handelen en zich helemaal niet gedragen naar de leerstellingen van hun profeet en hun God.
Elke waardige burger van een vrij democratisch land moet er op toe zien dat er ruimte wordt gegeven aan niet gelovigen zowel als aan gelovigen, aan alle religies en dat eigen geloofsextremisme
wordt bestreden.
Door alle moslims uit te bannen gaan we ook andere
waardevolle religies in de privésfeer duwen.