Het probleem van een concordantie is dat de woorden een vertaling zijn van het Grieks en het Hebreeuws en verschillende betekenissen kunnen hebben. Een Nederlands woord behoeft niet altijd de vertaling te zijn van steeds hetzelfde Griekse of Hebreeuwse woord. Zo kan het woord ‘wil’ een onderdeel zijn van het werkwoord uit de vervoeging ‘ik wil’, maar het kan ook een zelfstandig naamwoord zijn van ‘de wil’. Aan de vertaling kan je dus niet altijd zien wat er in het Grieks of Hebreeuws staat. Sterker nog: als er in het Nederlands een werkwoord staat, kan er soms in het Grieks of Hebreeuws iets anders staan.
merkt uitgever bij Importantia Publishing,
Over de publicaties van Importantia
Publishing heeft hij in de afgelopen decennia heel wat moeten uitleggen.
Frapant was de steeds terugkerende reactie in de beginjaren. Als hij vertelde dat de Online Bijbel voorzien is van Strong-coderingen kreeg hij
steevast dezelfde reactie:
Blijkbaar werd het woord "Strong-codering" meer geassocieerd met de technische kant van computers dan met iets dat met de bijbel te maken heeft."Ik heb geen verstand van computers".
Gelukkig
is in de loop van de jaren deze reactie naar de achtergrond verdwenen.
Toch moet hij nog steeds aan mensen uitleggen wat een Strong-codering is
en wat je er mee kan doen.
Hij heeft daarom besloten een serie artikelen te schrijven over
Strong-coderingen en het gebruik daarvan.
Het eerste artikel heeft hij gepubliceerd op zijn persoonlijke blog "over ... Theologie". Het heeft als titel Wat is een Strong-codering?
Het eerste artikel heeft hij gepubliceerd op zijn persoonlijke blog "over ... Theologie". Het heeft als titel Wat is een Strong-codering?
