Feitelijk bevat het "Lichaam van Christus" elk lid van het menselijk ras dat via Jezus Christus de Zoon een relatie met God de Vader is aangegaan. Volgens de Bijbel is hiervoor het volgende vereist: berouw hebben van je zonden, een acceptatie van Christus als je persoonlijke verlosser en een toewijding aan God door Zijn wil te gehoorzamen.
Ongeacht het kerkgenootschap of de associatie zijn dit de mensen die samen het Lichaam van Christus - de werkelijke Christelijke kerk - vormen.
Er moet duidelijk een verschil gemaakt worden tussen "de Kerk van Christus" en de vele genaamde kerken van Christus welke door mensen in het leven zijn geroepen. De verschillende kerkgenootschappen, bewegingen en groeperingen die tegenwoordig bestaan zijn vooral het gevolg van het Concilie van Constantinopel van de 4° eeuw en de Protestantse Reformatie. Andere significante perioden in de wereld en de geschiedenis van individuele staten, zoals de slavernij, de opkomst van de Pinkstergemeente en de "Jezusbeweging", werden gemarkeerd door een opleving van het Christelijk geloof, door culturele kwesties en/of een beweging van de Heilige Geest (dit wordt vaak een 'revival' genoemd, wat Engels is voor 'opleving'). Sommige groeperingen en culten bloeiden eenvoudigweg op als gevolg van misleidde leerstellingen en/of corrupte bedoelingen.
God heeft de mens vrijheid van denken gegeven en laat hen ook vrij de wereld beheersen. Dat houdt ook in dat Hij hen vrij laat in de keuze van hoe zij hun godsbeleving willen waar maken. Maar de mensen zullen er zich wel bewust van moeten zijn dat de kern van de zaak zal moeten zijn dat onze geloofsverklaringen (principes) overeenstemmen met de fundamentele leerstellingen uit de Bijbel. Het komt er op aan dat wij tot het volle besef komen wat er in de Bijbel, het Woord van God staat.
Sommigen beweren dat als de fundamenten van het Christelijk geloof consequent zijn over de breedte van de verscheidene kerkgenootschappen, alle andere "secundaire" doctrines en ceremonies dan niet zo belangrijk zijn. Waar zij wel gelijk in hebben is dat het meest belangrijk is dat onze dagelijkse levenswandel met Christus geworteld moet zijn in een relatie die gebaseerd is op geloof in en liefde voor onze Heer. Het Christendom is een proces van spirituele groei en volwassenheid, niet een eenmalige gebeurtenis of een wekelijkse verplichting die aan een bepaalde locatie gebonden is. Het ware Christendom vereist een dagelijkse overgave van onze wil aan de wil van onze Schepper. De kerk waar we elke week naar toe gaan is in zekere mate weinig significant vergeleken met hoe we onszelf elk moment van ons leven aan God toewijden.
Jezus heeft ons wel gewaarschuwd dat de weg niet makkelijk zal zijn en dat de poort naar het Koninkrijk van God zeer smal is. Deze waarschuwing werpt een licht op het gevaar van zomaar aan te nemen dat het er niet toe doet bij welke kerk of geloofsgemeenschap of zelfs bij geen kerk zijn aangesloten. De opdrachten die Jezus aan zijn apostelen en zijn volgelingen heeft gegeven zijn eigenlijk ook opdrachten die elke Christen als volgeling van Christus zou moeten naleven.
Onafhankelijk blijven of zo maar aan de zijkant blijven toe kijken is geen aanvaardbare oplossing. Jezus verwacht van ons , zoals zijn Vader, dat wij keuzes maken. Wij moeten zelf persoonlijk opmaken welke weg wij willen uit gaan en welk verhaal wij willen geloven. Dan moeten wij ook opmaken of wij ons willen verenigen met hen die ook Jezus tot hun leermeester willen aannemen, volgen en God willen eren.
Jesaja heeft als vreugdebode ons de Blijde boodschap van het Goede Nieuws gebracht, maar ook waarschuwingen die niet enkel voor het volk van toen opgingen. De doemteksten uit het boek Jesaja zijn evenzeer van toepassing op vandaag. Wij moeten die waarschuwingen dan ook in acht nemen.
Bekijk hoe het volk ver afgeweken was van de juiste wijze van God eren. God wilde bij hen zijn en hen helpen. Zelfs koning Achaz die niet deed wat goed was in de ogen van God mocht tekens vragen en kreeg hulp aangeboden van God (Jesaja 7:3-4,11-12) Uit het verhaal kunnen wij opmaken dat God de mens in nood die God zoekt zeker ter hulp komt ook al is onbegrensd vertrouwen op god niet aangeboren en daarom een andere koning nodig dan Hizkia of David. Voor de bevolking zal het er wel op aan komen dat zij die ondersteunende koning, knecht van het verbond en leider tot herstel van de erfenis, dan ook wel aanvaarden.
Elke vorm van afgoderij zullen wij zeker terzijde moeten legen, dat inhoudt dat het toebehoren tot een een zogenaamd Christelijke Kerk die zulke handelingen verricht eigenlijk een verlangen uitdrukt om gewild bij een volk te horen dat eerder de tradities en menselijke gewoonten aan houdt, zoals ten tijde van Jesaja het volk deed. Leren wij dan niet uit de lessen hoe dat volk handelde tegen de Wil van God en hoe God er mee om ging? Waarom willen wij God tegen de borst stuiten?
Zoals in de tijd van de profeten veel dingen onduidelijk waren en nog niet gekend, kennen wij nu veel meer dingen en zijn er reeds een heleboel profetieën uitgekomen. doch zullen wij nog moeten toegeven dat er voor ons ook nog veel onduidelijkheden zijn. De Bijbel vertelt ons dat sommige waarheden niet in dit leven aan ons onthuld zullen worden.
De basis elementen voor het geloof worden echter meerdere malen duidelijk voorgelegd in de Geschriften. Wij moeten duidelijk stellen dat het kerngeloof van elk Christelijk kerkgenootschap in het Evangelie, de Verkondiging van het Goede Nieuws moet gefundeerd zijn.
De boodschap die Jesaja verkondigde is uitgekomen. De Verlosser Immanuel is ter aarde gekomen en heeft de wereld losgekocht. Het lossen of vrijkopen is volbracht, maar de verdere uitdraging van de Blijde Boodschap moet nu nog verder gescheiden.
Als navolgers van Jezus Christus moeten wij het op ons nemen die boodschap die Jesaja begon uit te dragen en welke Jezus met zijn dood heeft moeten bekopen, verder over de wereld te verkondigen. Om hierin te slagen en ook als getrouw en waar over te komen moeten wij ons verenigen tot ware volgelingen van Christus Jezus.
Wij zelf moeten ons blijvend voeden met het Woord van God en het ons laten hervormen zodat wij meer en meer op Christus gaan lijken. Hij moet onze tweede natuur worden. En in gebondenheid met Jezus moeten wij samen Broeders in Christus zijn en aan de wereld durven tonen dat wij tot die zelfde gemeenschap in de liefde van Christus behoren.
