To belong to = toebehoren

To belong to

Dutch original version: Toebehoren

One can belong to someone or to something or get by someone. A person can when he belongs be subjected or submitted to someone or be the property or possession of someone.

Under the key word or tag “toebehoren” (to belong to / belonging to) you will find mainly articles that go over the vassalage or which concerns giving oneself vassalage or finding himself self as possession of someone or something else, like to anger, the world, people, or to Jesus or in the best circumstances to God.

Belonging to (“toebehoren”) implies that one belongs there to and wants to make en inherent part of. It is an implicit action of dispossession or act of surrender or vassalage in solidarity. It is the surrender of the self, wanting to bind the dispossession of itself to that or to the one whom one wants to belong to. One wants to be part or constitute of that to which the person wants to be connected with or to be related to. The binding to the thing or person is by willing to give the own personality in subjection to the other.

Originating from the Indo-European  (Indo-German) ekklèsia and the Greek verb the ekklèsiadzö: (folkmeeting / gathering of the people) the assembly or public meeting or to convene also “to conduct there the word” indicates the gathering or coming together of them which have prepared themselves to attach themselves to the Lord they want to come under. The ekklesia (Gr. EKKX7/vla, of EK, of, EK, and KaXEiv, to clamour, to cry, weep, call out, making noice) brings together those people who are kyriakón (kirk signaling “from the lord originating” or “belonging to the lord”, “ the, lord belonging”). Belonging to God also indicates that one feels oneself at home by him and is happy to be under His custody. One wishes to put oneself at the service of God and in solidarity one can be then the group belonging to God or the belonging ones, or the ecclesia, also known as the ‘church”.

From the Greek word and term ekklèsia the Romanesque words for church have originated: église (Fr.), chiesa (It.), iglesia (Sp.), igreja (Port.) as well as the words kirk, kirke, kirch, church.

Belonging to also means being part of, being devoted to, attached to, but also being one of mind.

Being affiliated, to be part of, to be a member of

accompanying, originating, included, enclosed, being attached to, adherent at, inherent at,

including, implicitly.

To fit, to harmonize, to agree

constitute by, to level by, part from, in the terms, come under, being intrinsic, inherent.
the solidarity, attachment
attach to, appertain to

cum annexis, with ap- and dependence , dependency

enclose, to understand, imply

Toebehoren

Iets of iemand toebehoren

English translation: To belong to = toebehoren

Men kan iemand toebehoren of iemand toekomen, het is te zeggen onderworpen zijn aan iemand of het eigendom of bezit zijn van iemand.

Onder het trefwoord “toebehoren” (“to belong to”) zal u hoofdzakelijk artikelen vinden die gaan over de onderworpenheid of het zich als bezit willen over geven aan anderen of aan iets anders, zoals aan het kwaad, de wereld, de mens, of aan Jezus of in de beste omstandigheden aan God.

Het “toebehoren” houdt in dat men er bij hoort en inherent deel van wil uit maken. Het is een impliciete daad van overgave of onderworpenheid in samenhorigheid. Het is de overgave van zich te willen binden aan datgene of diegene die men wil toebehoren. Men wil dan deel uitmaken van datgene waar men zich aan wil binden of verknocht zijn.

Het van van Indogermaans afkomstige “ekklèsia” en het Griekse werkwoord 'ekklèsiadzö': 'een volksvergadering samenroepen' ook: 'er het woord voeren' duiden op de samenkomst van hen die zich bereid hebben gevonden om zich te hechten aan de enige Heer waar zij willen onder ressorteren. De ekklesia (Gr. EKKX7/vla, van EK, van, EK, uit, en KaXEiv, roepen, , schreien, lawaai maken) brengt die mensen samen die “kyriakón” zijn ( “kirk” beduidend “van de Heer afkomstig” of “tot de Heer behorend”, “de Heer toebehoren”). Het toebehoren aan God duidt ook aan dat men zich thuis voelt bij Hem en gelukkig is onder Zijn hoede te zijn. Men wenst zich dan ook ten dienste van God te stellen en in samenhorigheid kan men dan de groep van de aan God toebehorenden vormen, of de ecclesia, ook gekend als “de kerk”.

Uit het Griekse woord en begrip 'ekklèsia' zijn de Romaanse woorden voor 'kerk' voortgekomen: 'église' (Fr.), 'chiesa' (It.), 'iglesia' (Sp.), 'igreja' (Port.) alsook de woorden kirk, kirke, kirch, church.

Het “toebehoren” betreft het “behoren tot” maar kan ook slaan op het één van geest zijn en:

Het aanhorig zijn, saamhorig, samenhorig, bijhorig, bijbehorend, afkomstig, inbegrepen, ingesloten, medegerekend, meegerekend, medegeteld of meegeteld zijn, geaffilieerd zijn,  gehecht aan, verknocht aan, adherent zijn aan, inherent zijn aan,, inclusief, impliciet, wezenlijk gebonden zijn.

bijhoren, aanbehoren, aaneenbehoren, behoren bij, samen horen, thuishoren, passen bij, te pas komen bij, deel uitmaken van, het lid zijn van, in de termen vallen, ressorteren onder, inhereren.
Het betreft de aanhorigheid, saamhorigheid, samenhorigheid, gehechtheid, verknochtheid.
annex, bijhorigheden, aankleefsel, met het aankIeven van dien, iets met aI zijn hebben en houden,
cum annexis, met ap- en dependentiën.

bijrekenen, rekenen tot, insluiten, ergens onder begrijpen, impliceren

het te harmonizeren, het akkoord gaan

Christen worden iets anders dan lid worden van een kerk.

Maar Agrippa zei tot Paulus: „Gij zoudt mij in korte tijd overreden een christen te worden.”  Hierop zei Paulus: „Ik zou voor het aangezicht van God wel de wens tot uitdrukking willen brengen dat hetzij in korte tijd of in lange tijd niet alleen gij, maar ook allen die mij heden horen, zo zouden worden als ik, met uitzondering van deze boeien.” (Handelingen 26:28-29)

Het gelatiniseerde Griekse woord Chri·sti'a·nos komt in de christelijke Griekse Geschriften slechts driemaal voor en duidt de volgelingen van Christus Jezus aan, de voorvechters van het christendom. — Handelingen der apostelen 11:26; 26:28; 1Pe 4:16.

Christen worden is iets anders dan lid worden van een kerk. Als wij beweren Christen te zijn moeten wij in eerste instantie een navolger van Christus Jezus zijn. Jezus deed de uitnodiging hem te volgen, doordat hij zei: „Wil iemand achter mij komen, dan moet hij zichzelf verloochenen en zijn martelpaal opnemen en mij voortdurend volgen” (Mattheus 16:24). Ware christenen zijn er volledig van overtuigd dat Jezus Christus Gods speciale Gezalfde en zijn eniggeboren Zoon is, het Beloofde Zaad, die zijn menselijke leven als een losprijs gaf, uit de dood werd opgewekt en tot de rechterhand van Jehovah werd verhoogd, en de autoriteit heeft ontvangen om zijn vijanden te onderwerpen en Jehovah’s soevereiniteit te rechtvaardigen (Mattheus 20:28; Lukas 24:46; Johannes 3:16; Ga 3:16; Filepenzen 2:9-11; Hebreeën 10:12, 13). Voor christenen is de bijbel Gods geïnspireerde Woord, de absolute waarheid, en nuttig om de mensheid te onderwijzen en streng te onderrichten. (Johannes 17:17; 2Ti 3:16; 2 Petrus 1:21).

Het is makkelijk om elk soort doopsel te herkennen als een intekenrecht om zich christen te laten noemen. In ons land zijn er massa’s mensen die een kinderdoop hebben gekregen en zich christen noemen. Maar daarbij houdt het op. Velen hebben nog wel hun eerste en hun tweede of plechtige communie gedaan, maar echte christelijke beleving hoort er niet bij.

Wie een discipel van Jezus Christus is geworden, moet de weg des levens blijven bewandelen. Hij wordt gewaarschuwd: „Wie. . . denkt te staan, moet oppassen dat hij niet valt” (1 Korinthiërs 10:12). Een christen die zich de waarheid eigen heeft gemaakt, volgt zijn door de bijbel geoefende geweten en verlaat zich op Gods leiding door middel van heilige geest. Dit helpt de opgedragen christen te beslissen wat voor hemzelf en anderen ’opbouwend’ en „heilzaam” is. Hij beseft dat de beslissingen die hij neemt van invloed zullen zijn op zijn persoonlijke verhouding met God, aan wie hij zich heeft opgedragen. Hij krijgt de raad: „Beveilig uw hart, ja, meer dan al het andere dat te behoeden is, want daaruit zijn de oorsprongen van het leven” (Spreuken 4:23). Een bepaalde vorm van leven is dus essentieel om zich christen te mogen noemen. Alsook moet dat geloof gevoed worden door handelingen, want elk geloof zonder werken is dood.

Er is de houding naar onze omgeving toe en naar God. Elke christen, afhankelijk van zijn of haar persoonlijke omstandigheden, dient God naar zijn beste vermogen te aanbidden. Dit heeft betrekking op de kwaliteit van onze aanbidding. Onze dienst voor God dient het beste te zijn wat wij kunnen geven — heilige dienst. (Lukas 16:10; Galaten 6:3, 4).

Jezus volgde zijn Vader en wenste in alles Zijn wil te doen. Christenen moeten dat ook betrachten. Dagelijks moeten zij er aan werken de hoedanigheid van Jezus Christus eigen te maken. Constant moeten zij het gevecht aan met het kwaad om dit klein te krijgen en zich vrij te maken van zonde of falen. In wezen moeten wij ons afzonderen van de wereld. Durven laten zien dat wij anders zijn en denken. Lichaam en geest moeten wij aan God laten toebehoren (1 Korinthiërs 3:16,17; 6:19,20) Bedachtzame studie van het Woord van God kan ons helpen ons leven op een goede goddelijke wijze op te bouwen. Wij mogen dan niet slechts aan ons zelf denken, maar horen de andere nauw aan het hart te dragen. Naar de andere toe moeten wij ons geloof uitnodigend laten spreken. Als gelovigen moeten wij elke poging aanwenden om het Woord van God te verkondigen en de liefde van God te laten stralen.

 

~~~

> Kan u zich Christen noemen?

> Christen, Jood of Volk van God?

Als wij beweren christenen te zijn

zullen wij het patroon van Jezus’ leven willen volgen, Zijn geboden onderhouden, Zijn dood gedenken en er voor zorgen niet door de wereld besmet te worden > Christelijk Leven

De Gemeenschap van de Christenen kunnen wij beschouwen als een Lichaam met zijn vele lichaamsdelen die elk hun waarde en doel hebben. > Wij als Christenmensen met ons geloof

Wat betekent het een christadelphian mens te zijn?

Christus toebehorenden

> Welk soort leven moet een Christen hebben?