Showing posts with label die. Show all posts
Showing posts with label die. Show all posts

Wednesday, 10 November 2010

Decomposition, decay - vergaan, afsterven, ontbinding

De ontbinding (decomposition, decay)of het vergaan door bacteriële omzetting van eiwitstoffen (vooral van lijken en kadavers) (corruption of the body after death), maar ook de opheffing (dissolution, disbandment, annulment, rescission) van iets.



Under the Tag "ontbinding" we shall mainly look at the situation after death, which is discribed in the Bible as the givingup of the spirit (pneuma) (Luke 23:46) and the laying down or departure of the soul (= any living thing; AV: life; Greek: psuche) (John 10:11,15,17). After we die our body is going to decompose, decay, rot, putrefy, spoil meaning to undergo destructive dissolution. When the body is not put in an incinnerator or on a firestake the body shall slowly change from a state of soundness or humanly form to dust. It shall decompose and break down by chemical change.

decay
c.1460, from O.Fr. decair,  from V.L. *decadere  "to fall off," from L. cadere  "to fall" (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
Latin decadere to fall, sink, from Latin de- + cadere to fall
: break down, corrupt, decompose, disintegrate, fester, foul, mold, molder, perish [chiefly British], putrefy, rot, spoil, fall apart, go to seed (or run to seed) (Merriam-Webster Dict.)


A gradual falling into an inferior condition; progressive decline as a result of bacterial, fungal, or chemical action. The decomposition  suggests the reducing of a substance to its component elements; and the disintegration  emphasizes the breaking up, going to pieces, or wearing away of anything, so that its original wholeness is impaired.
Often people would like not to hear that the body also can rot away. Rot  being a stronger word than decay  and esp. applied to decaying vegetable matter, which may or may not emit offensive odors.
Decay can denote partial deterioration short of complete destruction.



putrefaction, deterioration, decadence, impairment, dilapidation, degeneration.

After death the body returns to the earth, while the mind becomes inactive and leaves the person without the capacity to think, act or react. (Psalm 164:4, Ecclesiastes 9:5,10) with everybody is going to happen as with the animals and the plants, once the soul, the being itself dies, having no superiority to the rest of the creation, men shall also go to the same place (sheool, the grave) and rot away to return to dust.(Ezekiel 18:4; Ecclesiastes 3:19-20)



Onder de verwijzer of  Etiket "ontbinding" zullen wij hoofdzakelijk de toestand na dood onder de loep nemen. De artikelen zullen bespreken wat er gebeurt na de toestand van het sterven, die in de Bijbel als het opgeven van de geest (pneuma) wordt genoemd (Lukas 23:46) ook beschreven als het neerleggen of vertrek van de ziel (= levende dingen; AV: leven; Griek: psuche) (Johannes 10:11,15,17). Nadat wij gestorven zijn gaat ons lichaam ontbinden, desintegreren, vervallen, rotten, bederven. Bederven om vernietigende ontbinding te ondergaan. Wanneer het lichaam in een incinnerator of verbrandingsoven is gezet of op een brandstapel wordt gelegd kan het zeer vlug over gaan tot asse. Indien het echter begraven wordt zal het lichaam langzaam van een staat van schijnbare uiterlijke gezondheid of menselijk vorm veranderen om tot stof. Het zal door chemische verandering wijzigingen ondergaan en desintegreren.



De ontbinding is een geleidelijk vervallen tot een minderwaardige toestand; progressieve afname tengevolge van bacteriële, schimmel of chemische actie. De decompositie stelt de verminderen van een substantie naar zijn componentonderdelen voor; en het uiteenvallen benadrukt het afbrekingsproces,  het tot gaat stukken uiteenvallen, zodat de oorspronkelijke heelheid geschaad wordt.

Dikwijls zouden mensen het liever niet willen  horen dat het lichaam ook weg kan rotten. Rot zijnde een sterker woord dan verval en specifiek toegepaste op het vervallen van groentematerie, welke onaangename geuren kan teweeg brengen.
Verval kan de gedeeltelijke achteruitgang aanduiden tegenover die van volledige vernietiging.



Bederf, achteruitgang, decadentie, beschadiging, verval, degeneratie.

Na dood keert het lichaam terug naar de aarde, terwijl de geest inactief wordt en de  persoon zonder de capaciteit tot denken, te handelen of te reageren laat. (Psalm 164:4, Prediker 9:5.10) Met iedereen gaat het zoals met de dieren en de planten, zodra de ziel, het wezen zelf sterft, heeft het geen superioriteit naar het overige van de creatie, mensen zullen ook naar dezelfde plaats (sheool, het graf) gaan en zullen weg rotten om terug te keren naar stof. (Ezechiël 18:4; Prediker 3:19-20)


afsterven, bederven, in verval raken, aftakelen, bederf, verval, aftakeling, creperen, creveren,

ter ziele gaan, aas worden,

de laatste tol aan de natuur betalen, de weg van alle vlees gaan, naar het pierenland gaan, het pierenkuiltje ingaan,

Grave, tomb, sepulchre - graf, begraafplaats, rustplaats, sepulcrum

Het graf (grave, tomb, sepulchre) of opbergruimte voor een lijk of dood lichaam, de grafstede alsook de plaats waar iemand begraven ligt (burial place, resting place).



[Old English græf;  related to Old Frisian gref,  Old High German grab,  Old Slavonic grobǔ; ] (Collins English Dictionary - Complete & Unabridged 10th Edition )
O.E. græf  "grave, ditch," from P.Gmc. *graban  (cf. O.S. graf,  O.Fris. gref,  O.H.G. grab  "grave, tomb;" O.N. gröf  "cave," Goth. graba  "ditch"), from PIE base *ghrebh-/*ghrobh-  "to dig, to scratch, to scrape" (cf. O.C.S. grobu  "grave, tomb"); related to grafan  "to dig"). (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
1150–1200;  ME sepulcre  < OF < L sepulcrum,  equiv. to sepul-  (var. stem of sepelīre  to bury) + -crum  n. suffix of place (Dictionary.com Unabridged )
tomb: 1225–75;  ME tumbe  < AF; OF tombe  < LL tumba  < Gk týmbos  burial mound; akin to L tumēre  to swell. (Dictionary.com Unabridged )
from Old French tombe,  from Late Latin tumba  burial mound, from Greek tumbos;  related to Latin tumēre  to swell, Middle Irish tomm  hill (Collins English Dictionary - Complete & Unabridged 10th Edition )
tomb
c.1275, from Anglo-Fr. tumbe,  O.Fr. tombe  (12c.), from L.L. tumba  (cf. It. tomba , Fr. tombe , Sp. tumba ), from Gk. tymbos  "burial mound, grave, tomb," from PIE base *teu-  "to swell" (see thigh). The final -b  began to be silent 14c. (cf. lamb, dumb). ... A tombstone  (1565) originally was a horizontal stone covering a grave (or the lid of a stone coffin); meaning "gravestone, headstone" is attested from 1711.
(Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )



sepulchre - a chamber that is used as a grave  
chamber - a natural or artificial enclosed space
crypt - a cellar or vault or underground burial chamber (especially beneath a church)
tomb, grave - a place for the burial of a corpse (especially beneath the ground and marked by a tombstone); "he put flowers on his mother's grave"
mausoleum - a large burial chamber, usually above ground
monument, repository - a burial vault (usually for some famous person)
burial vault, vault - a burial chamber (usually underground)
(Collins Thesaurus of the English Language)


catacomb, crypt, final resting place, last home, mausoleum, mound, permanent address, place of interment, resting place, sepulcher, shrine, six feet under, tomb, vault

boneyard, God's acre, Golgotha, boot hill, catacomb, cemetery, charnel, charnel house, churchyard, city of the dead, crypt, eternal home, funerary grounds, garden, grave , graveyard, marble town, memorial park, mortuary, necropolis, ossuary, polyandrium, potter's field, resting place, sepulcher, tomb, vault


Under the tag "graf" you shall be able to find articles on any excavation made in the earth in which a dead body can be buried. Any place that becomes the receptacle of what is dead, lost, or past, the last place of interment; a tomb or sepulchre.
It is about a place for the burial of a corpse, which can be beneath the ground but also above the earth in a special build construction, a cavity in a mensa, a vault or mausoleum and usually marked by a tombstone.

The sepulchre is first mentioned in the Bible as the burialplace or grave purchased by Abraham for Sarah from Ephron the Hittite (Genesis 23:20). This was the "cave of the field of Machpelah," where also Abraham and Rebekah and Jacob and Leah were burried (79:29-32). That place was considered as the unseen world: Hades and Sheool, were since the first sin entered the wold also death came by it and therefore every element of creation had to face death and decay without any difference between plant, animal or human. (Ecclesiastes 3:19,20) All had to go to that one place, the grave, to become dust again. (Genesis 3:19; Ecclesiastes 12:7) In Acts 7:16 it is said that Jacob was "laid in the sepulchre that Abraham bought for a sum of money of the sons of Emmor the father of Sychem." Moses, Elisha, King David were placed in a sepulchre. Kings (1 Kings 2:10) and prophets (1 Samuel 25:1) were generally buried within cities. Graves were generally grottoes or caves, natural or hewn out in rocks (Isaia 22:16; Matthew 27:60). There were family cemeteries (Genesis 47:29; 50:5; 2 Samuel 19:37). Public burial-places like gehenna outside Jerusalem, were assigned to the poor (Jeremia 26:23; 2 Kings 23:6). Graves were usually closed with stones, which were whitewashed, to warn strangers against contact with them (Matthew 23:27), which caused ceremonial pollution (Numeri 19:16). There were no graves in Jerusalem except those of the kings, and according to tradition that of the prophetess Huldah.
Joseph of Arimathea provided his own newly made sepulchre for use of Jesus from Nazareth (Matthew 27:57-60) who also went into the hel of death.


Onder het etiket "graf" zal u artikelen vinden welke betrekking hebben op de rustplaats van afgestorvenen. Het graf kan daar gaan om een kuil in de aarde, een opgraving gemaakte in de aarde waarin een lijk kan begraven worden. Maar ook over enige andere plaats waar datgene dat dood is, het leven verloren heeft tot rust wordt gebracht of als laatste plaats krijgt van een ter aarde bestelling of begrafenis; een graf of sepulcrum, grafkelder, grafspelonk, graftombe. Het is over een plaats voor de begrafenis van een lijk, dat onder het terrein kan zijn maar ook boven de aarde in een speciale opbouw, een holte in een mensa, een gewelf, stenen grafmonument,  graftempel of mauseleum en gewoonlijk gemarkeerd door een grafsteen. Een grafspelonk daarentegen is de rotsen uitgehouwen uitgehouwen grot, waarin het lijk kan geplaatst worden.



Het sepulcrum wordt eerst in de Bijbel als de begraafplaats of graf vermeld dat door Abraham voor Sarah van Ephron de Hettiet werd gekocht  (Genesis 23:20). Dit was het "hol van het veld van Machpelah", waar ook Abraham en Rebekah en Jacob en Leah werden begraven (79:29-32). Die plaats werd als de ongeziene wereld beschouwd: Hades en Sheool. Deze plaatsen waren, aangezien door de eerste zondeval in de wereld ook de dood tot iedereen gekomen was, voor eenieder onderdeel van de schepping de tegemoet teziene laatste rustplaats. In de dood zou voor iedereen en alles verval optreden, zonder verschil tussen plant, dier of mens. (Prediker 3:19.20) Iedereen moest naar die plaats, het graf, gaan om opnieuw stof  te worden. (Gensis 3:19; Prediker 12:7) In Handelingen van de Apostelen 7:16 wordt gezegd dat Jacob "in het sepulcrum werd gelegd dat Abraham van de zonen van Emmor de vader van Sychem voor een som geld had gekocht". Mozes, Elisha, Koning David werden in een sepulcrum geplaatst. Koningen (1 Koningen 2:10) en profeten (1 Samuel 25:1) werden algemeen binnen steden begraven. Graven waren algemeen grotten of holen, natuurlijke of uit rotsen gehouwde holten (Jesaja 22:16; Mattheus 27:60). Er waren familiebegraafplaatsen (Genesis 47:29; 50:5; 2 Samuel 19:37). Openbare begraaf-plaatsten zoals Gehenna buiten Jeruzalem, werden aan de armen toegewezen (Jeremia 26:23; 2 Koningen 23:6). Graven werden gewoonlijk met stenen afgesloten, welke werden witgewassen, om vreemden te waarschuwen tegen contact met hen (Mattheus23:27), welk ceremoniële vervuiling veroorzaakte (Numerieken 19:16) . Er waren geen graven in Jeruzalem behalve die van de koningen en volgens traditie die van de profetes Huldah. Joseph van Arimathea verzorgde zijn eigen pas gemaakt sepulcrum voor gebruik voor Jezus van Nazareth (Matthew 27:57-60) die ook door zijn dood in "de hel" ging.

Graf, begraafplaats, grafplaats, grafakker, Gods Akker, Akker des Heren, dodenakker, Golghotha, catacombe, crypte, sarcofaag, bijzetplaats, ter aarde bestelling, grafruimte, grafstede, grafkuil, aardkuil, pottenbank, familiegraf, erfgraf, kindergraf, grafspelonk, koepelgraf, keldergraf, familiekelder, grafgewelf, crypte, grafgang, eregraf, praalgraf, tombe, eretombe, mausoleum, columbarium, urneplaats, urnemuur, reuzengraf, hunnebed, grafheuvel, grafterp, tumulus, piramide, konus, pantheon


grafmonument, cenotaphium, dolmen, sarcophaag, grafzuil, grafnaald, graftombe,

grafsteen, grafgesteente, grafzerk, , lijkgesteente, grafnis, grafplaat, grafbord,

gewijde grond, graftuin, begraafplaats,

campo-santo,

ossuarium, knekelhuis, beenderhuis, beenderurn, beenderengrot, beenderhoop,

ligplaats tussen vier planken, ligplaats voor eeuwig,
laatste ankerplaats, laatste tolplaats, den dieperik, poort tot het eeuwig e (niets/leven), pierenkuil, put voor de gecrepeerden, put/kuil der ruste, bij de mieren zijn, plaats van ontbinding, lijkenstek, lijkenplaats,, knekelmansplaats, doodskistenplaats, kadaver plaats/ruimte,

aan de schoot der aarde toevertrouwen, onder de grond stoppen, in de put steken,een lijk bijzetten, lijken verbranden/verassen,

Immortality, eternality - onsterfelijkheid, eeuwigheid

An endless life, is it possible? - Een leven zonder einde, is het mogelijk?

Under the Tag "Onsterfelijkheid" (Immortality) you shall be able to find articles about the quality or condition of being immortal in the sense of having endless life or existence.

The the quality or state of being immortal, having or receiving an unending existence.

The articles shall look at the condition of being exempt from death or destruction, of living for ever. We shall bring forward that there are several doctrines about this matter were in many religions and philosophies there is spoken of a immortality of one part of a person and in a few instances there is a forthright belief in immortality of the body, but rare.

Immortality (or eternal life) is the concept of living in a physical or spiritual form for an infinite length of time. (Concise Oxford Dictionary)


According the Catholic Encyclopedia immortality is ordinarily understood as the doctrine that the human soul will survive death, continuing in the possession of an endless conscious existence. Together with the question of the existence of God, it forms the most momentous issue with which philosophy has to deal. It belongs primarily to rational or metaphysical psychology and the philosophy of religion, though it comes also into contact with other branches of philosophy and some of the natural sciences.


Physical immortality or a state of life that allows a person to avoid death and maintain conscious thought can be there from the beginning or can enter after a stadium according certain believers. It can mean the unending existence of a person from a physical source other than organic life. By definition, all causes of death must be overcome or avoided for physical immortality to be achieved.

Biological immortality is an absence of aging, specifically the absence of a sustained increase in rate of mortality as a function of chronological age. A cell or organism that does not experience aging, or ceases to age at some point, is biologically immortal. (Wikipedia)

Spiritual immortality is the unending existence of a person from a nonphysical source, or in a nonphysical state, such as a soul. Specifically 'soul immortality' is a belief that is expressed in nearly every religious tradition. However any doctrine in this area misleads without a prior definition of 'soul'. Another problem is that 'soul' is often confused and used synonymously or interchangeably with 'spirit'. (Wikipedia)

The doctrine of immortality is essential to many of the world's religions. Many religions promise their faithful an eternal paradise in an afterlife. These presume perfection, as they are part of a divine plan, and are categorically desirable.


Adam and Eve lost physical immortality for themselves and all their descendants in the Fall of Man, though this initial "imperishability of the bodily frame of man" was "a preternatural condition." (Adler, Mortimer J., ed., et al. (1952). The Great Ideas: A Syntopicon of Great Books of the Western World. Chicago: Encyclopaedia Britannica. p. 784.)



According to some religions immortality
implies that the being which survives shall preserve its personal identity and be connected by conscious memory with the previous life, while others think the person shall start afresh and enter an new phase in his life without to be remembered to the old life.
Some have held that after a future life of greater or less duration the soul will ultimately perish. Throughout the East there has been a widespread tendency to believe in metempsychosis or transmigration—that individual souls successively animate different human beings, and even the bodies of lower animals. A special form of this view is the theory of metamorphosis, that in such a series of reincarnations the soul undergoes or can undergo evolution and improvement of its condition. (Catholic Encyclopedia)

Christadelphians and many Bible Students believe the word soul (nephesh or psykhe) as used in the Bible is a person, an animal, or the life a person or animal enjoys. Hence, the soul is not part of man, but is the whole man — man as a living being. Hence, when a person or animal dies, the soul dies, and death is a state of non-existence (Ezekiel 18:4) Hell (Hades or Sheol) not being a place of fiery torment, but rather the common grave of humankind, a place of unconsciousness is the place were every dying person goes to. Those death have to wait until the return of Christ to be taken out of the grave and to appear in front of Jesus to be judged. Jesus was the first to be rewarded with heavenly immortality. After the final judgment, it is expected that the righteous will receive eternal life and live forever in an Earth turned into a paradise. From that moment they, though perhaps still having the possibility to die, shall never have to face death again. So notice the distinction that those with 'eternal life' can die though they do not succumb to disease or old age, whereas immortal ones cannot die by any cause.

In the Christadelphian and other Bible Students idea the Grace of God becomes reality in the Ransom offer of Jesus Christ who has given his life for all, so those who are justified shall not have to offer their body, or anything else, any more. They shall be granted life in the Kingdom of God without any pressure of pain and death. They fully, and not just a certain part of them called soul, shall be able to enjoy life.

God had foreseen a Plan and promissed salvation and a marvelous life in the Kingdom of God. God is bound to preserve the believers in possession of its conscious life, at least for some time, after death. All previous Bible prophesies have come to reality, so we may believe that all the rest God promissed shall also become reality. In the Kingdom of God the future life is to continue for ever.



Onder de tag "Onsterfelijkheid" zal u in staat zijn om artikelen over de kwaliteit of de conditie van het onsterfelijk zijn, in de zin van het hebben van  of het bestaan van eeuwig leven te vinden.

De de kwaliteit of de staat van het onsterfelijk zijn, het hebben van of het ontvangen van een eindeloze bestaan.
De artikelen zulllen bekijken hoe het al of niet mogelijk is dat er een conditie bestaat waarbij men
vrijgesteld  kan worden van de dood of vernietiging van leven voor altijd. We zullen naar voor brengen dat er verschillende doctrines over deze kwestie zijn in veel religies en filosofieën waarin er gesproken wordt over een onsterfelijkheid van een deel van een persoon en in enkele zeldzame gevallen waar er een openhartig geloof in onsterfelijkheid van het lichaam is.

Onsterfelijkheid (of het eeuwige leven) is het concept van het leven in een fysieke of spirituele vorm voor een oneindige lengte van de tijd. (Concise Oxford Dictionary)
Volgens de Katholieke Encyclopedie wordt
onsterfelijkheid gewoonlijk opgevat als de leer dat de menselijke ziel na de dood zal overleven en in het bezit blijft van een eindeloze bewust bestaan. Samen met de kwestie van het bestaan van God, vormen zij het meest gedenkwaardige probleem met welk filosofie te maken heeft. Het behoort in de eerste plaats tot rationele of metafysische psychologie en de filosofie van de religie, maar het komt ook in contact met andere takken van de filosofie en een aantal van de natuurwetenschappen.



Fysieke onsterfelijkheid of een staat van leven dat een persoon de dood kan voorkomen en de bewuste gedachte kan
onderhouden vanaf het begin of na een stadium kan hiertoe kan komen  volgens bepaalde gelovigen. Het kan betekenen dat het eindeloze bestaan van een persoon uit een fysieke andere bron dan het organische leven zou kunnen zijn.
Per definitie moeten alle doodsoorzaken worden overwonnen of voorkomen om fysieke onsterfelijkheid te bereiken.
Biologische onsterfelijkheid is een afwezigheid van de vergrijzing, met name het ontbreken van het ouder worden, een afwezigheid van aanhoudende stijging van sterfte als functie van de chronologische leeftijd. Een cel of organisme zal indien het onsterfelijk is dan ook niet ervaren ouder te worden, of niet langer aan leeftijd gebonden zijn op een bepaald punt, om biologisch onsterfelijk te zijn.
Geestelijke onsterfelijkheid is het oneindige bestaan van een persoon uit een niet-fysieke bron, of in een niet-fysieke toestand, zoals een ziel. Specifiek 'ziel onsterfelijkheid' is een geloof dat wordt uitgedrukt in bijna elke religieuze traditie. Maar elke doctrine op dit gebied misleidt zonder voorafgaande definitie van 'ziel'. Een ander probleem is dat 'ziel' vaak verward en als synoniem of door elkaar met 'geest' gebruikt
wordt.

De leer van de onsterfelijkheid is essentieel voor tal van religies van de wereld. Veel religies beloven hun getrouwen een eeuwig paradijs in een hiernamaals. Deze leerstelling veronderstelt perfectie, omdat ze deel uitmaakt van een goddelijk plan, en is categorisch wenselijk.
Adam en Eva verloren fysieke onsterfelijkheid voor zichzelf en al hun nakomelingen door hun zondeval, hoewel deze eerste "onvergankelijkheid van de lichamelijke frame van de mens"  "een bovennatuurlijke toestand." was (Adler, Mortimer J., red., et al. (1952) de grote ideeën:... Een Syntopicon van Groot-boeken van de westerse wereld Chicago:... Encyclopaedia Britannica blz. 784)

Volgens sommige religies impliceert onsterfelijkheid dat het wezen dat overleeft haar persoonlijke identiteit zal weten te behouden en verbonden zal worden door het bewuste geheugen met het vorige leven, terwijl anderen denken dat de persoon opnieuw zal horen te beginnen en tot een nieuwe fase in zijn leven zal komen zonder te worden herinnerd aan het oude leven.Sommigen hebben geoordeeld dat na een toekomstig leven van meer of mindere duur de ziel uiteindelijk toch zal vergaan. Doorheen het oosten is er een wijdverbreide neiging om te geloven in zielsverhuizing of transmigratie, dat individuele zielen achtereenvolgens verschillende menselijke wezens, en zelfs de lichamen van lagere dieren zullen animeren. Een bijzondere vorm van deze opvatting is de theorie van de metamorfose, dat in een dergelijke reeks reïncarnaties de ziel verscheidene evoluties en verbetering van de conditie kan ondergaan. (Katholieke Encyclopedie)

Christadelphians en vele Bijbelonderzoekers geloven dat het woord ziel (nephesh of psykhe) zoals gebruikt in de Bijbel een persoon, een dier is, of het leven dat een persoon of dier geniet. Vandaar, de ziel is geen onderdeel van de mens, maar is de gehele mens - de mens als een levend wezen. Vandaar dat wanneer een persoon of dier sterft, de ziel sterft, en dood is en in een toestand van niet-bestaan (Ezechiël 18:4) Hel (Hades of sheool) is geen plaats van vurige pijniging, maar het gemeenschappelijke graf van de mensheid, een plaats van bewusteloosheid, de plaats waar elke stervende persoon naar toe gaat. Diegenen die gestorven zijn moeten wachten tot de wederkomst van Christus om te worden opgenomen uit het graf en te verschijnen  voor de rechterstoel van Jezus om te worden beoordeeld. Jezus was de eerste die werd beloond met hemelse onsterfelijkheid. Na de definitieve uitspraak wordt verwacht dat de rechtvaardigen eeuwig leven zullen ontvangen en eeuwig leven zullen op een veranderde aarde in een paradijs. Vanaf dat moment dat ze, hoewel misschien nog steeds de mogelijkheid zullen hebben om te sterven, zullen zij nooit meer worden geconfronteerd met de dood. Dus merk het onderscheid op dat mensen met 'eeuwige leven' kunnen sterven, alhoewel door de vervulling van de belofte zij niet meer zullen bezwijken voor ziekte of ouderdom, terwijl onsterfelijken niet kunnen sterven door welke oorzaak dan ook.

Volgens de mening van Christadelphian en andere Bijbelonderzoekers over de genade van God wordt deze werkelijkheid in het Loskoopoffer van Jezus Christus, die zijn leven heeft gegeven voor iedereen. Aldus zullen al degenen die gerechtvaardigd zijn hun lichaam, of iets anders, niet meer moeten aanbieden als offer. Zij worden leven in het Koninkrijk van God verleend, zonder enige druk van pijn en dood. Zij zullen volledig, en niet alleen een bepaald deel van hen, genaamd de ziel, kunnen genieten van het leven.
God had voor een plan gezorgd en beloofde heil en een prachtig leven in het Koninkrijk van God. God is gebonden aan de gelovigen hun bezit van hun bewuste leven te bewaren, althans voor enige tijd, na de dood. Alle voorgaande Bijbel profetieën zijn werkelijkheid geworden, waardoor we kunnen geloven dat al de rest wat God beloofde ook werkelijkheid zal worden. In het Koninkrijk van God zal het toekomstige leven worden voortgezet tot in eeuwigheid.

Onsterfelijk, blijvend, levenslang, definitief, perpetueel, permanent, onvergankelijk
altoos, voor altijd, immer, in alle eeuwigheid, voor goed, voor immer, for ever, ad vitam, in perpetuum, in aeternum

onverderfelijk,

eeuwig

onvergankelijkheid, onsterfelijkheid, immortaliteit

eeuwigheid

verduurzamen, bestendigen, in stand houden, perpetueren, vereeuwigen

Tuesday, 9 November 2010

Dying or not

Are there people who have no death in them? According to Scriptures nobody is going to escape death. Since what happened in Eden we all have to face pain, ageing, deterioration, dying. Immortality is not given to us worldly people.

We are all going to die, which means that we are going to cease to exist until resurrected.  In death, the grave, there is no knowledge, no remembrance, no praise. There is no extra element of us, an extraordinary being or sort ghost which is going to live on. Man is dust and to dust he returns (see Genesis 3:19; Job 10:9; Psalm 90:3).
A separate soul was not joined to a prepared body when we came into existence on this earth. We were born by receiving the breath of life.  Man became a living soul (being RSV) when the breath of the spirit of life was breathed into his nostrils. "And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul." (Genesis 2:7, KJV).


All our live we may have chosen to follow God, but this even lets us not live on after our death. Once we come to that point we also shall not be able to feel or do anything anymore. Even not praising God.
"For in death there is no remembrance of thee; in Sheol who can give you praise?" (Psalm 6:5)
"What profit will thee be in my blood when I go down to the pit?  Shall the dust praise thee?  Shall it declare thy truth?" (Psalm 30:9) "The dead praise not the Lord, neither any that go down into silence" (Psalm 115:17). We shall not be able to do anything, even not praise God. Because we would be like in a deep sleep. And we have to wait until we got woken up by Jesus like he called Lazarus (John 11:11). In "the last days", when God will show His power once more on the earth, at "a time of trouble such as never was "Many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life, and some to shame and everlasting contempt" (Daniel 12:1-2). Some people will be raised from the dead when Jesus comes and others will sleep forever in the dust of the ground.

We die and return to the earth. If we have died "in Christ" we have that marvellous hope that we will rise again to eternal life. But that is not going to happen straight ahead after our death. That's why believers who have died in the new testament are said to be "asleep" while those who "understand not" as the Psalmist puts it have been destroyed.
Subjectively the dead have no sense of time between the moment of death and that of the resurrection. Objectively, thousands of years may have passed before they shall get resurrected.

“If (God) should set his heart on it, if he should gather to himself his spirit and his breath, All flesh would perish together, and man would return to dust” (Job 34:14,15) and stay dust, but He has given His promises and by those we do find life.

Whilst it is easy to focus on the mention of dust, and to think of the bodily corruption that occurs when anybody dies, think instead about what is being told us about life.
Life is a gift from God. He energised Adam in the Garden of Eden and made it possible for mankind to come into existence and He has perpetuated the race that Adam and Eve fathered.
Someone once said about God: “He gives to all life, breath, and all things” (Acts 17:25), and that generosity is evident all around us, all the time.  Life is the most marvellous thing we
possess: it is God’s free gift to all of us.

He gives and we receive. He is the source of life and we are creatures dependent upon Him. When our breath leaves the body, try as we might, we cannot get it back. Nobody can bring a dead body back to life: when it is dead it is dead. So here is a stark reminder of the difference
between God and mankind: He is immortal and we are not. The Bible often makes that  distinction and that is hard for some people to accept, but see for yourself.

It is our Almighty God who has given immortality to His angels and to only one man. Namely Jesus who at his return to earth will manifest in his own time.  It is this Jesus who shall appear "our Lord Yahshua the Messiah: Which in his times he shall show, who is the blessed and only Potentate, the King of kings, and Lord of lords; Who only has immortality, dwelling in the light which no man can approach unto; whom no man has seen, nor can see: to whom be honor and power everlasting.  Amen." (1 Timothy 6:14-16 KJBPNV)

If we want it or not, we are the lesser one. We are always given up to death. “For we who live are always delivered to death for Jesus’ sake, that the life of Jesus also may be manifested in our mortal flesh” (2 Corinthians 4:11); “Here mortal men receive tithes…” (Hebrews 7:8).

God alone has inherent immortality. He is the only one who is eternal. Though certain Christian denominations proclaim that we become eternal, this shall always be impossible because we always had somewhere a beginning. And a person who had a beginning can not be eternal because that is one of the implications of eternity, having no beginning and no end.

We are mortal – dying creatures. But God, who first gave mankind the breath of life, can also give us life that lasts forever. The Bible calls this “eternal life” or “immortality” but there you have to be careful how you want to understand that immortality. Please do have before your eyes that you have two forms of immortality: 1. having no way to die or 2. the one (how I would put it and believe in) were we have the possibility in us to die but are give (by grace) the possibility to stay for ever, which is to stay a life in eternity. Here’s one of God’s promises about that wonderful
prospect: “The wages of sin is death, but the gift of God is eternal life in Christ Jesus our Lord” (Romans 6:23). It is that life for eternal what we can get, because Jesus brought his Ransom Offer. "I would not have you ignorant, brethren, concernmg them which are asleep (he means in death), that ye sorrow not, even as the rest who have no hope .... For the Lord himself shall descend from heaven ... with the voice of the archangel and the trump of God, and the dead in Christ shall rise . . ." (1 Thessalonians 4:13,16) Christ personally (note "himself") will descend from heaven; and the faithful dead will rise-from the grave of course. Here are basic teachings which are found throughout the New Testament. They are foundation truths of the Gospel. ". . . The hour is coming, in which all that are in the tombs shall hear his (Jesus') voice, and shall come forth; they that have done good unto the resurrection of life; and they that have done evil unto the resurrection of condemnation" (John 5:28-29).

The bad news is that we could earn death; the good news is that there is an alternative. We could be given eternal life: the chance to live forever in a perfect world. What a choice and
what an opportunity!

The reward of the righteous does not consist of some "spirit existence" somewhere; it will be the granting of an incorruptible body, one that will not waste away and perish as our present one does, but will no longer be subject to death.

Not having to endure pain or to be frightened to hurt ourselves or to die we shall be able to enter the "paradise" of the new Kingdom of peace and joy which Christ will establish when he returns to the earth.

Those who have listened to what God has to say, have taken the time to understand it, and who have made those promises their life’s aim, they shall, when they have repented and chosen to keep God's Commandments, be able to trust the Lord and shall receive the opportunity to live for eternal in God's Kingdom as true members of the family of God .

The Bible explains that we must be baptised if we want to enter the Kingdom of God and start to live with Him, here and now. It was the Lord himself who said: “unless one is born again, he cannot see the kingdom of God” (John 3:3) and he went on to explain that this means that we must be born again “of water and the Spirit” (3:5). do not postpone it, because you never what tomorrow brings.

Dutch version / Nederlandstalige versie: Al of niet onsterfelijkheid