Kerkdienst in openlucht tijdens vakantie

Vervolg van: Nederlandse kerken willen te veel risico nemen 

Vakantie mag een leuke tijd zijn van gezellig samen zijn. Maar het mag zeker geen tijd zijn dat wij God terzijde schuiven.

Wij moeten er van bewust zijn dat het samenkomen om met elkaar het Woord van God te bestuderen en samen de symbolen te gebruiken, zeer belangrijk is. Wij mogen zeker het vergaderen niet nalaten.

In het voorgaande artikel haalden wij al aan hoe meerdere Nederlandse dominees er op staan om de erediensten toch te laten door gaan zodat de mensen elke zondag een dienst kunnen bijwonen. Zij willen de mensen de indruk geven dat zij hun zondagsplicht niet kunnen vervullen als zij niet in een kerkgebouw of nu niet in een openluchtdienst zouden kunnen komen.

Niet alle vakantiegangers kunnen dit jaar in het buitenland naar een Nederlandse kerkdienst in een kerk. Reden voor O&S Vakanties om diensten in de openlucht te beleggen.

 „Predikanten moesten er even aan wennen.”

Het is een vast onderdeel van de beleving van de vakantie: het O&S concept, stelt Wim Snoek, directeur van O&S Vakanties. Parkleiding en recreatieteam zijn aanwezig en op zondag worden er kerkdiensten belegd. Normaliter in een kerk in de omgeving van het vakantiepark. Door de gevolgen van corona gaat dit jaar alles een beetje anders.

Snoek:

 „Door de coronacrisis ging er aanvankelijk een streep door de diensten die we beleggen. Jammer, want de kerkdiensten zijn een wezenlijk onderdeel van ons concept. Het gebeurt vaak genoeg dat vakantiegangers tijdens een wandeling over de preek napraten. Mensen uit verschillende kerkgenootschappen zitten onder dezelfde verkondiging. Kerkmuren vallen al snel weg.”

 De afgelopen brachten die Nederlandse predikanten toch meerdere mensen dicht bij elkaar, terwijl zulks volledig wordt afgeraden en men oproept om slecht in kleine bubbles zijn persoonlijke contacten te behouden en daar niet buiten te gaan.

Dat de Nederlanders zulke richtlijnen van de plaatselijke autoriteiten en van de virologen negeren roept bij ons toch vele vragen op. Wat is voor hen belangrijker en aanschouwen zij dat zij sterker kunnen zijn en dat zij de verspreidingsmogelijkheden van dit virus de baas kunnen zijn?!

Snoek onderzocht wat er dan wel mogelijk was.

„Omdat we toch kerkdiensten wilden beleggen, zijn we in gesprek gegaan met diverse partijen. Denk aan de plaatselijke VVV of de burgemeester. Zo kwamen we op een aantal locaties tot openluchtkerkdiensten. Vakantiegangers, veelal gezinnen, namen zondag hun eigen stoel mee naar het grasveld. De predikant heeft een microfoon en geluidsbox. Zo klonk zondag in het Franse Vallorcine en Flaine en het Duitse Nieheim toch het Woord van God. Omdat de dienst buiten is, en de kerkgangers op voldoende afstand van elkaar zitten, wordt er ook gezongen.”

Predikanten, afkomstig uit diverse kerken van de achterban, moesten wel even wennen aan de nieuwe opzet, stelt Snoek.

 „Voor hen was het ook wat ongewoon. Maar toch was het vertrouwd en eerbiedig.”

Voor die Nederlanders mocht zo een buitendienst iets nieuws zijn. Wij organiseren al jaren onze diensten in de buitenlucht als het weer dit toe laat. Maar om dit nu te doen en meerdere mensen dicht bij elkaar te brengen is totaal onverantwoord.

Ds. K. Hak, predikant van de hervormde gemeente in Lienden, zag zijn buitendienst als een positieve ervaring.

 „Vooraf is het best spannend hoe gaat het verlopen. Samenzang en geluid, hoe gaat dat? Maar het is meegevallen doordat we tussen de gebouwen zaten; daar bleef het geluid goed hangen. Buiten heeft ook iets moois, ik moest denken aan de Heere Jezus, Die ook veel buiten was met onderwijs geven. Een verwijzing naar de natuur is makkelijker te maken.”

Ook ds. R. W. Mulder, predikant van de hersteld hervormde gemeente te Montfoort, hield in Flaine een preek in de openlucht.

 „Gezien wat er kan en mag op dit moment in verband met de coronaregels is het erg meegevallen. Er was een goede geluidsinstallatie, zodat iedereen het goed kon horen. Ik moest terugdenken aan de zendingsdag in Harskamp, jaren geleden, die ook in de openlucht werd gehouden.”

Sing-out

In Oostenrijk vond op zondagmiddag en woensdagavond een sing-out plaats. Snoek:

 „Het was altijd een sing-in, maar nu het buiten is, noemen we het een sing-out. Op een parkeerplaats zaten de gasten op veilige afstand van elkaar. Er waren muziekinstrumenten bij en er werd heerlijk in de buitenlucht gezongen.”

Nederlandse kerken willen te veel risico nemen

Ofwel beseffen de Nederlandse kerkleiders de ernst van deze coronapandemie niet ofwel zijn ze 'oerdom' ofwel is hun winstbejag naar collectegeld hoger dan het willen behoeden van hun schapen voor het coronavirus.

De coronamaatregelen vragen van kerken creativiteit en een flexibele inslag. Hier in België en Groot-Brittannië hebben de Christadelphians er wijselijk voor gekozen hun diensten via het internet voor hun gelovigen algemeen ter beschikking te stellen. Normaal wordt er al elke zondag een dienst doorgezonden via het net, maar nu zijn er meerdere diensten beschikbaar en kunnen uit meerdere plaatsen mensen connecteren.

Maar in Nederland wil men volstrekt blijven samen komen in vele gemeenten, waarbij de afstand en bescherming met monddoekje of mondkapje niet wordt gerespecteerd. Het houden van openluchtdiensten is volgens enkele dominees voor de (na)- zomerperiode een prachtig alternatief voor het bijwonen van een zondagsdienst. Zij willen dat men de gemeente zo veel als mogelijk is laat samenkomen.

Normaal brengen wij tijdens de zomerse dagen onze diensten ook in openlucht, maar nu met deze pandemie hebben wij verkozen zelfs geen mensen samen te brengen in openlucht wanneer dit effectief niet echt noodzakelijk is. Er kunnen andere voorzieningen getroffen worden om een dienst bij te wonen dan samen te komen in levende lijve.

Wij geven toe dat er dan een heerlijke zweem van ontspanning rond deze diensten mag hangen. Zowel zonneschijn als regen brengen een eigen charme met zich mee.

Wij geven ook toe dat zulk een openlucht diensten mensen mogen aantrekken. Hun nieuwsgierigheid mag geprikkeld worden en zo doen wij dan ook aan openbare prediking. Ook gaat er rondom van alles gaande en zo kan het geheel ook wel eens een glimlach oproepen.

De voorstanders van een openluchtdienst nu zeggen:

De nood wordt een deugd, we blijken laagdrempeliger dan ooit. Alle ruimte voor zoekers, toeristen, nieuwsgierige wandelaars. Geen opgavesysteem, iedereen kan zo aanschuiven.

Michel van Heijningen, voorganger in de hervormde gemeenten van Dorkwerd en Wijnjewoude en afgevaardigde naar de generale synode van de Protestantse kerk in Nederland, schrijft in het Reformatorisch Dagblad een artikel op persoonlijke titel, waarbij hij stelt:

 Begin juli was ik als campingpastor op camping Walsdorf in Luxemburg. We hielden, uiteraard met de daar geldende afspraken, de diensten met honderden mensen op een veld. Uit de reacties van veel campinggasten bleek dit een unieke ervaring. „Waarom uniek?” vroeg ik me af. „Wat hier kan, kan in Nederland toch ook?” Een van de kampeerders vertelde me dat hij een brief naar ‘zijn’ kerkenraad had gestuurd met het verzoek om openluchtdiensten. Maar bij de eerstvolgende vergadering werd deze brief niet besproken omdat er al te veel op de agenda stond. Dan rijst onwillekeurig de vraag: wat is er voor een kerkenraad belangrijker dan de voortgang van de eredienst? Het lukt me niet op deze vraag een zinnig antwoord te vinden.

> Lees verder: Kerken, organiseer openluchtdiensten

+

Vervolg: Kerkdienst in openlucht tijdens vakantie

Een kerk naar smaak en taal

De afkeer van traditie in evangelische kerken is zo groot geworden, dat op de liturgie van een dienst anno 2013 nauwelijks gezangen te vinden zijn die er in 2003 ook al op stonden.

Nieuwer is kennelijk beter. De enige houvast die je bij zoveel verandering van de vorm hebt, is krampachtig vasthouden aan de inhoud. Om die kramp wat los te kunnen laten, kunnen evangelische kerken wel wat regressietherapie gebruiken. Ook vorm kan houvast bieden.

Meerdere vinden dat het tijd is om buiten bestaande kaders te denken. Niet dat er iets mis zou zijn met de huidige kerkdiensten volgens hen. Voor iedereen is er geestelijk voedsel op zijn of haar manier te halen.

Men zegt:

Houd je van lekker gek doen in de geest, dan heb je TRIN. Houd je van staan, klappen, dansen, dan heb je de Pinkster en evangelische gemeentes. Houd je van rust op de vroege ochtend, dan kun je vaak beter bij de traditionelere kerken terecht. Is symboliek en stilte meer jouw ding? Probeer het dan eens bij de rooms-katholieken. 

Voor velen doet het er eigenlijk niet meer toe welke denominatie het is als men zich maar amuseert.  Lol hoort er in de eerste plaats te behalen op een kerkdienst, is wat ze zeggen.

Het valt op dat de gelovigen met al de kerkschandalen nog verder van kerken zijn afgedwaald en hun geloof in die gemeenschappen hebben verloren, toch er moeilijk afstand van kunnen nemen. Er zijn zuo een ingeburgerde gewoontes en tradities waar men toch zeker geen afstand van kan nemen. (!?!)

Onze noorderburen kunnen het niet zo gek te bedenken om de kerk van het kleine kijkkastje te alten vergroten op het grote scherm in de filmzaal.
Het idee van een kerkbioscoop is niet nieuw. Stroom Amsterdam begon daar ooit. Vast niet met een pilsje en nacho’s, maar toch. Koffie na afloop.

Bij de Broeders in Christus staat al die heisa niet voorop, geen loltrapperij, maar toch lekker plezier maken. Voor ons hoeft er geen grote bedoenerij of spielerei te zijn.

Voor de Christadelphians is Geloof een te ernstige zaak om er mee te sollen en om het te gebruiken om de kassa te vullen. Want bij heren zoals Jan Zijlstra en anderen is dat wel een belangrijk element en lijkt dat voor vele hedendaagse kerkgemeenten een voorop te stellen bezigheid. Door hun non-interesse voor geldgewin zijn de Christadelphians daarom ook zulk een 'te verwaarlozen' kleine gemeenschap. Ook door dat men er niet veel mensen vindt in een bijeenkomst worden ze door velen niet aantrekkelijk gevonden of zijn er velen om zich te vertonen in zulk een kleine groep om dat ze zich dan niet kunnen wegcijferen in de massa.

In een door elkaar sprekende of roepende massa op pinkstergemeenten hun diensten valt het niet zo op wie men is, waar men staat, wat men zegt. Men kan er van alles broebelen en dat kan dan verstaan worden als 'spreken in tongen', wat anderen dan nog kunnen gaan bewonderen dat jij die gave kan hebben om zo te spreken.

In de diensten van de Christadelphians wordt er heldere taal gesproken. Wij hoeven niet 'in tongen te spreken'. elk woord dat eenieder zegt mag ook door iedereen in de gemeenschap verstaan worden. ER is geen plaats en geen tijd voor geheimdoenerij.

Sommige woorden of namen mogen wel vreemd in de oren klinken. Mits er zoveel verschillend sprekende mensen in een dienst aanwezig kunnen zijn, en iedereen wel een andere Bijbelvertaling als geliefkoosde Bijbelvertaling kan gebruiken, worden ook verscheidene Bijbelvertalingen gehanteerd en worden bij voorkeur namen en plaatsen niet vertaald, maar in de originele versie ook gebruikt.

Mits de Nazareen die geboren werd in Bethlehem, uit de maagd Maria (Miriam) kwam te wonen onder het ouderschap van Jozef en Maria uit de stam van David, een Jood was, die zich ook hield aan Joodse gebruiken, moeten wij ook bewust worden van die gebruiken waar de Meester Rabbi Jesus/Jezus/Issou/Ishi Jeshua (Yahushua) zich aan vast hield.

In vroegere Nederlandse Bijbelvertalingen stond nog Jesus, zoals in de huidige Canisius en enkele Katholieke Bijbels nog steeds, terwijl in andere de meer hedendaagse vorm Jezus. Ook al is dat niet de echte naam van die Nazareen welke de zoon van God werd genoemd en de Messias, de Christos of Christus. Jezus of Issou betekent 'Heil Zeus' en was de geadopteerde naam van de kerkleiders enkele eeuwen geleden om zo hun godsdienst te laten parallel lopen met de heidense godsdiensten van de grieken en Romeinen, zodat er een politiek, economisch en machtsevenwicht kon gevonden worden.

Ook al is die naam dus niet de echte naam van de Verlosser is het wel de meest populaire en door de meeste mensen gekend als de door de Christenen aangenomen zoon van God en de Messias. Daarom houden wij ook vast aan het gebruik van die naam, maar laten ook niet de kans voorbij gaan om hier en dar wel de juiste naam te gebruiken in de hoop dat die met de jaren ook weer meer en meer ingeburgerd zal geraken. Alsook maakt het gebruik van de originele naam het makkelijker voor iedereen die anderstalig is duidelijk in te zijne over wie er nu gesproken wordt. Zo kunnen veel verwarringen vermeden worden.

Laat de weinige aanwezigen in een geloofsgroep nooit de reden zijn om deze niet te gaan bezoeken of daar geen diensten bij te wonen.

Bij de Christadelphians zal je merken dat ook al zijn ze met weinig daar ook een gemoedelijke sfeer kan zijn, waarbij men gerust een kopje koffie of ander drankje en een koekje of gebakje zich lekker kan doen smaken.

Wees dus van harte welkom in een levende kerkgemeenschap, die al hoewel plaatselijk heel klein kan zijn, wereldwijde broeders en zusters in Christus heeft.

+

Lees ook gerelateerd:

1. Yahushua, Yehoshua, Yeshua, Jehoshua of Jeshua
2. Heil tot de gezondene van God of Zeus
3. Zeus een heerser van hemel en aarde
4. Kerkdienst in een bioscoopstoel met een pilsje en nacho’s
5. Regressietherapie voor evangelische kerken
6. Ruzie in de kerk van Jan Zijlstra
7. Not all christians are followers of a Greco-Roman culture
8. Christadelphians or Messianic Christians or Messianic Jews

Let us meet in any suitable place

Father, let us meet in any suitable place to worship you
and let us be united with those Christians who gather together.

May I feel the strenght of a consecrated group of believers around the world.
Amen

Dutch version / Nederlandse versie > Laat ons samen komen

Laat ons samen komen

Vader, laat ons samen komen in eender welke bruikbare plaats
om u te dienen
en laat ons daar verenigd zijn met al die Christenen die er samenkomen.

Dat ik de sterkte mag voelen van een toegewijde groep van gelovigen rond de hele wereld.
Amen

English version / Engelse versie >Let us meet in any suitable place

De voordelen van een kleine gemeenschap of een huiskerk

Samen komen in een klein vertrek in een openbaar gebouw of in een huis heeft het voordeel dat er meer intimiteit is dan in een groot kerkgebouw.
Een huiskerk biedt een warme omgeving aan welke een neutraal kerkgebouw niet kan. De Kerk moet een plaats zijn waar liefde kan gegeven en getoond worden. In een grote kerk kan men elkaar wel eens aankijken, lachen naar elkaar, maar buiten de mensen dicht bij jouw blijft er een afstand tussen de anderen die verder af zitten. In een huis kan je met elkaar praten en informeler omgaan. Je kan te samen zitten, niet enkel om de dienst te laten passeren, maar er actief aan deel te nemen plus ook werkelijk samen verbonden voelen. Men kan er samen eten en drinken, met elkaar omgaan en zo elkaar beter leren kennen. De verbondenheid in een huiskerk kan veel beter opgebouwd en aangevoeld worden dan in een meer afstandelijk kerkgebouw.

Leesdienst

Een leesdienst is óók bediening van Gods Woord en wordt wel een sover het hoofd gezien. Tegenover de levende bediening mogen we de leespreek niet wegzetten als een dode bediening. Het kan een verruiming zijn om andere stemmen te horen, maar ook teksten van mensen van ver buiten de gemeente of uit ander kringen.In het kader van een gangbaar punt of actualiteit kan er gehoord worden wat een ander eer over te zeggen heeft of in het verleden over zulk een situatie repliceerde. tijdens onze diensten gebruiken wij hier in België ook de exhorttaties van de Christadelphian Isolation Leage. Deze geven dan een aanvulling op onze eigen opmerkingen en lopende gedachten. elke week kan een zo ook een stem van buiten af binnen gebracht worden en wordt het gedachtengoed van onze Internationale broederschap hoog gehouden.
Tegenover de levende bediening mogen we de leesdienst nooit wegzetten als een dode bediening.