In november 2009 ondertekenden Evangelische, orthodoxe en katholieke leiders de 'Manhattan-verklaring' waarin duidelijk werd gemaakt dat elke Christen moet verkondigen.
De verklaring luidde:
'Kerntaak van christen is het Evangelie verkondigen'
De ondertekenaars spraken zich uit dat het ging over een bewijs van hun gemeenschappelijk christelijk getuigenis. "We spreken hier over diepe religieuze principes die zijn verankerd in de heilige Schrift, die wij beschouwen als een door God gegeven geschenk," liet Timothy George, een van de leiders die het document heeft opgesteld, weten.
Dat Evangelie of Goede Nieuws dat elke Christen zou moeten verkondigen is opgetekend in de Heilige Schrift, die velen kennen onder de naam Bijbel, alhoewel de meesten in Vlaanderen daar bij alleen maar aan het Nieuwe Testament, het boek met de evangeliën denken. Maar die 27 boeken, geschreven over een periode van ongeveer 50 jaar zijn slechts een klein onderdeel van het grote geheel dat in totaal 66 boeken bevat.Daarnaast zijn er ook nog een aantal andere Oud Testamentische boeken die niet tot de kanon worden gerekend. Deze zijn gekend onder de naam Apocrieve (letterlijk: verborgen) boeken of de Deutero-canonieke boeken (de 2e canon). In protestantse bijbelvertalingen zal men ze niet vlug vinden terwijl deze in de meeste Katholieke Bijbelvertalingen wel zijn opgenomen. De reden hiervoor is dat zij waren opgenomen in de Griekse vertaling van het Oude Testament, en later ook in de Latijnse vertaling (de Vulgaat). In oude protestantse Bijbels zijn ze soms opgenomen als een apart 'blok' tussen het Oude en Nieuwe Testament, of helemaal achteraan, en met een uitleg dat ze wel nuttig zijn om te lezen, maar dat ze niet tot de kanon behoren.
De canonieke boeken beschouwen wij als een aan de mensheid gegeven Schrift ter ondersteuning om de juiste weg naar het Koninkrijk van God te vinden. Wij aanschouwen het als één aan elkaar gesloten werk dat uit de mond van God aan de mensheid is overgeleverd.
Doorheen de jaren zijn er over die
Bestseller Aller Tijden of het
Boek der Boeken al heel wat woorden gevloeid en zijn er al heel wat strijden gevoerd. Vele discussies gingen over het al of niet bestaan van een God in de eerste plaats, maar dan verder of het wel degelijk het Woord van God kon zijn dat men opgetekend kon terug vinden ofwel het woord van mensen over die God en Zijn volk.
In De Bijbel of Heilige Schrift
Het woord van God of het woord van mensen gaan wij daar dieper op in op onze
nieuwe Vlaamse site, die de vroeger
Google Site van de Broeders in Christus vervangt, en waar wij in de toekomst nu meer artikels zullen plaatsen in plaats van op dit platform dat onvoldoende lezers trekt.
Op de nieuwe
Wordpress site zullen wij in de toekomst verder ingaan op verscheidene geloofsaspecten waarbij een beeld zullen trachtten te vormen hoe wij de Bijbel als leidraad gebruiken om ons gedachtegoed te vormen.
Op die site zal u de evolutie kunnen volgen van de oorspronkelijke christelijke gemeente die nog gebruik maakte van de Thora en de (Griekse) Septuaginta. Verder zal u kunnen zien hoe met de verscheidene hogere vergaderingen of synodes veranderingen werden gebracht aan de te gebruiken teksten en voor de te gebruiken symbolen en richtlijnen met later de bijkomende dogmas.
De op de synodes van Hippo Regius (393) en Carthago (397), in navolging van Athanasius en Augustinus, aangenomen lijst van de Septuaginta kunnen wij allemaal als de beste leidraad nemen, in welke volgorde u de boeken ook maar wil schikken. Naargelang de denominatie kan deze verschillend zijn, maar de inhoud blijft het zelfde. De kerken van de Reformatie zijn teruggekeerd tot de Hebreeuwse lijst, maar in de volgorde van de Septuaginta. Allen (ook de RK kerk) beschouwen deze boeken als 'canoniek'. De RK kerk erkent daarnaast ook de meeste boeken van de uitbreiding volgens de Septuaginta, maar noemt deze deuterocanoniek (de tweede canon). Zij verwerpt echter als apocrief: 3 en 4 Ezra, 3 en 4 Makkabeeën, Oden, Psalmen van Salomo, Baruch 6 (de brief van Jeremia) en het gebed van Manasse (hoewel deze wel in de Vulgaat staat). Voor de protestantse kerken zijn alle aanvullingen van de Septuaginta apocrief. Daarnaast zijn er nog andere boeken, de pseudo-epigrafa, die door iedereen worden beschouwd als niet-canoniek. De boeken van "Henoch" en de "Hemelvaart van Mozes" behoren hiertoe.
De canonieke boeken leveren ons het nodige materiaal waar elke Christen zich vol enthousiasme zou moeten laten uiten. Wij zouden niet mogen uitgesproken raken over wat er in al die Heilige Geschriften opgetekend staat. Als volgelingen zouden wij het ons nog meer ter harte moeten nemen omdat Jezus dat zijn volgelingen ook opgedragen heeft.
Dat Getuigen hoort dus niet enkel door de Getuigen van Jehovah te gebeuren. Elke waardige Christen moet getuigenis afleggen van hetgeen hij of zij gelooft.
Lees hier meer over in het nieuwe artikel:Getuige of Broeder;
Rabbi, Leider, Broeder, Verkondiger of Getuige.In de 19e eeuw is geopperd dat de Bijbel generaties lang is overgeleverd van vader op zoon, en dat pas na de ballingschap (bijna het eind van het Oude Testament) alles op schrift is gezet. Dit idee was gebaseerd op de zeer gebrekkige stand van archeologie van die dagen. Men nam aan dat er vóór die tijd geen schrift bestond.
Inmiddels is veel meer onderzoek gedaan en zijn er complete bibliotheken teruggevonden uit de tijd van het eerste Bijbelboek. Dat zulke argumenten vandaag de dag toch nog wel eens gebruikt worden, zoals wel eens gezegd wordt "na de ballingschap heeft men alle legendes uit het verleden vastgelegd", zegt meer over degene die dit zegt dan dat het iets met de werkelijkheid te maken heeft. Blijkbaar wil men het gezag van de Bijbel ondermijnen en laat men zich niet belemmeren door een werkelijkheid waarvan we intussen allang weten dat die compleet anders is. En als iets maar vaak genoeg gezegd wordt blijft het vanzelf wel hangen.
Er zijn goede redenen om aan te nemen dat vanaf een zeer vroege datum alles in de Schrift vast is gelegd.
Wel weten wij met zekerheid dat er die oh zo belangrijke mondelinge traditie is geweest, waarbij alles in het werk werd gesteld om mondeling dit Woord van God ook verder onder de mensen te brengen. Het is onze taak om die traditie verder te zetten en er voor te zorgen dat niets van dat Woord van God verloren gaat. Alsook wordt het nu meer dan tijd dat de mensheid wakker wordt en er zich bewust van wordt hoe nodig het is dat het Goede Nieuws over de gehele wereld verspreid wordt. Dat zal één van de belangrijke elementen zijn voor het einde der tijden en de nabijheid van het komende Koninkrijk van God.
"Net als degenen die ons zijn voorgegaan in het geloof, worden christenen vandaag de dag opgeroepen het Evangelie van kostbare genade te verkondigen," bevestigen de ondertekenaars van de Manhattan verklaring. "Dit tot bescherming van de intrinsieke waardigheid van de mens en om op te komen voor het gemeenschappelijk goed."
Laten wij daar ook aan denken maar nog meer: er werk van maken!
