Wat wil men zijn: Atheïst, Gelovige in wat?, Jood, Christen of nog iets anders

In 2009 durfden wij de vraag stellen "Jood of Christen zijn". Tien jaar later is deze vraag nog prangender maar durven Joden ook het omgekeerde stellen "Christen of Jood zijn". Naar wij dichter bij de eindtijd toe komen, kunnen wij er niet naast zien dat bepaalde tekenen (zoals natuurverschijnselen en politieke onrust) met verder ook meer interne ruzies rond geestelijke of godsdienstige groeperingen en godsdienstgroepen en/of gelovigen, die ten strijde trekken tegen andere (of anders-) gelovigen.
Tien jaar geleden haalde ik reeds aan dat wij geconfronteerd worden met meerdere godsdienstrichtingen, maar dat zo iets geen reden mag zijn om zich agressief tegen andere geloofsgroepen af te zetten. Ik schreef:

het is niet omdat men zich niet in de ene of andere strekking niet zou kunnen vinden dat deze daarom te verwensen valt. Verwensen is trouwens reeds een onchristelijke daad.

 Al eeuwen kan men vaststellen dat er betreft meningsverschillen omtrent het aanbidden van goden bloed werd vergoten. Vele christenen wijzen nu met een veroordelende vinger naar islamitische groeperingen maar vergeten hierbij dat hun kerkgemeenschap enkele eeuwen geleden juist zulk een zelfde handelingen heeft uitgevoerd. Ook zij behoren in veel gevallen tot een kerkgemeenschap die kruistochten heeft uitgevoerd met haar plunderingen en verkrachtingen en veel onnodig leed en doden. Voor de  missionering gingen ook bepaalde kerkgroepen zo ver om mensen te vermoorden die volgens hun 'heidenen' of 'wilden' waren of zogenaamde 'ketters'. Meer dan eens kon men zien dat er om heel andere redenen werd gemoord waardoor dan ook meer macht en rijkdom kon verworven worden.

In naam van missionering heeft men doorheeen de geschiedenis heel wat volkeren onderworpen aan de wil van een bepaalde geloofsgemeenschap, meestal niet uit vrij wil, maar onder dwang en angstzaaierij.

Sinds enkele jaren kan men merken dat in Noord America er een heel grote nieuwe beweging is ontstaan welke er zich op beroept een nieuw huis in het christendom te zijn.

C.P. Wagner, die afgestudeerd is in theologie, missiologie en religie aan Fuller, Princeton Theological Seminary en de University of Southern California en vroegere docent aan het Fuller Theological Seminary gedurende 30 jaar, en auteur van meer dan 70 boeken, noemt zijn kerkgroep "Gods prominente nieuwe wijnzakken". Hij beweert dat God niet langer het christendom gebruikt, maar de NAR om de wereld te veranderen. Daarom aanschouwd hij zijn enorm groeiende beweging de New Apostolic Reformation (NAR) als een nieuw huis in het christendom.

Maar hij staat daar niet alleen om erkenning te krijgen voor een groeiende beweging of duidelijke verandering in het christelijk geloofsleven. Vanuit het Jodendom is er geleidelijk aan ook een beweging aan het komen waarbij men open gaat staan voor de Joodse leermeester Jeshua, door de christenen beter gekend onder de in de 4de eeuw vervalste naam Jezus Christus.

Opmerkelijk is het dat verscheidene christelijke groeperingen hevig te keer gaan tegen allen die niet in hun Drie-eenheid geloven, waaronder dan islamieten maar ook Joden en niet-trinitarische christenen vallen. Voor sommige Joden wordt het hier op onze West-Europese bodem wat te heet onder de voeten. Zij voelen de hete adem komen van zowel islamieten als (erg genoeg) ook van mensen die zich uitgeven christen te zijn. Het zijn dan, zoals in de Verenigde Staten van Amerika uiterst rechtse groeperingen die zich tegen die Joden keren.

Voor die uiterst rechtsen die zich niet-trinitarische christenen keren, is er ook geen gratie voor de Joden die Jezus als hun redder en Messias aanvaarden maar niet in zijn goddelijke status willen geloven. Voor Joden is er slechts één ware God. Die ene Ware God is dan ook nog onzichtbaar en eeuwig, dat betekend dat Hij geen geboorte en geen dood kent. De Joden die Jezus als hun Messias aanvaarden zien de ware betekenis van het loskoopoffer van Jezus. Zij beseffen dat die man van vlees en bloed zich volledig heeft opgedragen aan God, Wiens Will hij wenste te doen en daarvoor zijn eigen wil opzij zette. Voor die Joden die in die Joodse leerkracht wensen te geloven staat het vast dat deze zoals zij de God van Abraham aanbad en niet zichzelf. Maar wanneer zij naar de meerderheid van de christenen kijken merken zij op dat die meerderheid niet de God van Abraham aanbidt, maar een veelvuldige god prijst en er zelfs afbeeldingen van durft maken, wat een gruwel is voor de Ene Ware God van Israël. Om die reden wensen zij zich ook niet te associëren met zulk een afgoden dienaars. Begrijpelijk zijn ze niet tuk om zich christen te noemen en verkiezen zij dan ook een geheel andere naam, welke ook eer aan doet aan diegene die zij wel willen volgen, namelijk Jezus Christus wiens eigenlijke naam Jeshua is  en waarom zij zich ook als volgers van Jeshua Jeshuaisten (Jeshuanen of in Nederland ook wel Jesjoeaansen) noemen.
Tussen Joden en Christenen geplaatst zou men hen tot dat vijfde of zesde huis in het christendom kunnen noemen. Maar waar u ze ook moge plaatsen, zij verdienen hun eigen plaats in het landschap van gelovigen en dan nog wel in het landschap van zij die in de ware Jezus geloven.

Vindt meer over het Jeshuaisme en Jeshuaisten:

• Jeshuaisme
• Jeshuaists - Jeshuaisten
• Jeshuaist
• Jeshuaists followers of Jeshua

+

Vindt ook om te lezen:

1. Geestelijke energie noodzakelijk voor de mens
2. Naam gebruikers
3. Christenen
4. God versus goden
5. Vele kerken
6. Afgoderij  
7. De haat van IS voor Christenen
8. Gewortelden in Christus en factoren voor het succes van de reformatie 
9. Trinitarische zendelingen die Joden tot Christus willen brengen
10. De familie Palache, Joden en Ontroerende onzin
11. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 1 Begin jaren
12. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 2 Verbondswetten
13. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 3 De Weg – een Joodse sekte
14. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 4 Trinitariërs en Niet-trinitariërs
15. Messiaans, Joods of Christen
16. Reden om zich te distantiëren van bepaalde Christenen
17. Een nieuwe praatgroep omtrent het Jeshuaisme en Messianisme
18. Niet alle Getuigen behorend tot Getuige van Jehovah 
19. Jeshuaisten dragers van de naam van Christus
20. Evangelisatie en open karakter 

Judaisme & Katholicisme Universele 'kerken'

Spoedig zult u hier een aantekening kunnen vinden over de nieuwe publicaties over het gebruik van "Kerk" en "ecclesia". Kijkend naar de geschiedenis van het woord 'ecclesia" merkten wij op hoe een zekere groep van gelovigen het aandurvde alleenzeggenschap te hebben over het universeel kerk zijn.
De Rooms-katholieke beschouwen zichzelf als De Enige Universele Kerk. Maar was Judaïsme niet altijd bedoeld om universeel te zijn. Het hele idee over Abram en de echt grote familie (als de sterren, als de zanden) was dat niet dat Israël een test was, die betekent "opengespreid te worden" in de hele wijde wereld als een grote familie –, maar niet gebaseerd op ras (de overeenkomst met Abram was er reeds voor de beëindigen van het neerschrijven van de Thora en Genesis 1 zinspeelde  ook op alle mensen die één onder de Schepper zijn).
In het Christendom zouden wij dit begrip zelfs beter kunnen begrijpen – en christendom is essentieel Joods, al was het Paulinian Joodsheid. 64 van de 66 bijbelboeken werden door  Joodse mensen geschreven, dat veel zegt. 

Judaism & Catholicism Universal 'churches'

Soon you will find a note here on the new publications about the use of "ecclesia". Looking at the history of the word we have to face the sayings of a certain group of believers. The Roman Catholics consider them The Only Universal Church. But was Judaism not always meant to be universal. The whole idea about Abram and the really big family (like the stars, like the sands) was about Israel being a test, meaning to be “rolled out” into the whole wide world as one big family – but not based on race (the covenant with Abram was before the finishing of the writing down of the Torah, and also, Genesis 1 hinted at all people being one under the Creator).
In Christianity we could understand this concept even better – and Christianity is essentially Jewish, be it Paulinian Jewishness. 64 out of 66 bible books were written by the Jewish people that’s clear enough.

Tot het Joodse of het Christelijk geloof behorende

Op WordPress kan men een heel interessant debat volgen naar aanleiding van een schrijven van Jacqueline Moss over haar identiteitscrisis. Dochter zijnde van een Joodse man en een Katholieke vrouw wordt zij door de Joodse gemeenschap niet aanzien als een Joodse terwijl zij zelf zich Joods voelt. Reeds van uit haar kindertijd werd zij tot het Judaïsme aangetrokken alhoewel zij het Joodse geloof niet echt praktiseerde. Ook in de Katholieke gemeenschap is zij niet echt actief betrokken doordat zij een diepgeworteld wantrouwen heeft in elke vorm van georganiseerde religie.

De vraag die gesteld wordt is eigenlijk waar het geloof ligt. Wie bepaald waartoe jij behoort?

De Joodse zoals elke andere godsdienst identiteit worden bepaalt door veel factoren.  Godsdienst en cultuur zijn complex en die een Jood of geen Jood is hangt dikwijls af van die factoren en van aan wie je die vraag stelt. Alsook van welk stel van standaarden en welke denominatie men wil gebruiken om tot een besluit te komen.

De schrijfster waarschuwt ook dat indien in de Verenigde Staten en veel van de Westelijke Wereld de Joodse onderneming vermengde huwelijken en de kinderen, die de producten van zulke huwelijken zijn, er van blijft weigeren om aan te nemen, de Joodse gemeenschap echt in gevaar zal van uitsterven zal komen. Judaïsme en Joodse identiteit veranderen en de wereld, met in bijzonderheid de Joodse Gemeenschap, zou daar rekening mee moeten houden.

Lees haar artikel:(My) Jewish Identity Crisis op the Busy Signal

... I have been told by Jews and Gentiles alike that I am not Jewish.  This struggle with Jewish identity was brought into sharp focus by the experience of one of my close friends (who is not Jewish), as she faced her own struggle with Judaism and Jewish identity as her wedding to her Jewish fiancé approached. ...

... One of the reasons my friend was hesitant to convert was because she did not want to be a member of a religious community that rejected her–and her marriage–as a non-Jewish person of mixed race.  In the Jewish community, the issue of interfaith marriages is very contentious.  Some Temples and denominations openly accept intermarriage, but the Jewish establishment vehemently rejects intermarriage, claiming it is the leading cause of the dying out of Jewish practice, religiosity, and even the Jewish “race”.  Many Rabbis will not perform marriages for interfaith couples.  Despite this, intermarriage rates among Jews are high, and so are the numbers of children born to those interfaith couples.   ...

To me, Jewishness–and other religious and cultural identities–are not something that can only be passed from mother to child.  Jewishness not just a religious, but a cultural identity.  And how does it make any sense for boards of Rabbis to decide who is and is not Jewish, simply based on the faith of ones’ mother?

... Jewish identity, religion, and culture are complex, and who is a Jew or not a Jew often depends on who you ask and by what set of standards and what denomination one uses to make that determination. ...

Messiaanse en andere Joden moeten gesprek aangaan met Christenen

”Joodse volgelingen van Jezus”, onlangs verschenen (Groen, Heerenveen) brengt in veertig vragen en antwoorden informatie over de Messiasbelijdende of (zoals de auteur Rodenburg ze noemt) Messiaanse Joden.

De Joodse gemeenschap zowel de Messiaanse Joden hebben het moeilijk met elkaar. De eerste vindt dan de tweede geen Jood meer is en de tweede aanschouwt zich nog Jood terwijl sommigen van hen zich ook als Christen aanschouwt. Daar hebben bepaalde Christenen het dan weer moeilijk mee of daar worden zij geconfronteerd met twee groepen die zij de vriend willen houden.
Beide groepen zijn wantrouwend als het gaat om gesprekken die de Christelijke kerk heeft met de ander.

Verwijzend naar de uitspraak van dr. H. Vreekamp dat de kerk is voortgekomen uit het Joodse volk en naar haar wezen een gemeenschap van Joden en niet-Joden is, zegt de Israëlconsulent Rodenburg: „Messiaanse Joden behoren tot de kerk als lichaam van Christus.”

„De kerk is naar haar wezen met Israël verbonden.” volgens de auteur en moet daarom een kerkelijke gesprek aangaan met de Joodse gemeenschap „waarin het verstaan van de Schriften, de komst van het Koninkrijk van God en de betekenis van Jezus als Messias centraal staan. (...) Dat gesprek is onopgeefbaar.”