NGK-GKv wensen samen verder te gaan

Na twee dagen kennismaken in conferentiecentrum Mennorode sloten de afgevaardigden van de Vrijgemaakt-gereformeerde synode en de Nederlands-gereformeerde landelijke vergadering,  het eerste gezamenlijke besluit om samen verder te gaan.

In het Nederlands kerkland heeft er doorheen de jaren steeds heel wat verschuiving plaats gevonden en kon men steeds een heel groot lappendeken van verdeeldheid vinden.
Maar nu blijkt er toch een kering te komen.
De twee kerken hebben zich uitgesproken om voort te gaan op de weg van eenwording. Het besluit was voorgesteld door de regiegroep die de eenwording leidt. Die vond dat nodig omdat er tot dan toe slechts een verlangen was uitgesproken om te komen tot één kerk.

Eerst werd er nog gediscussieerd over het vormbesluit dat het

 ‘tot eer van God en tot zegen van de kerken’ 

is als deze weg wordt ingeslagen. In het definitieve besluit staat daar:

 ‘De liefde van Christus drijft ons en het is onze hoop en gebed dat het tot eer van God en zegen van de kerken zal zijn.’

Frans Schippers, voorzitter van de landelijke vergadering, kwam zaterdag terug op de extra zitting die een week geleden werd gehouden. Daarin konden Nederlands-gereformeerde afgevaardigden hun zorgen en bezwaren uiten over het eenwordingsproces. 

Voor hem en meerdere anderen was een eerste moeilijk punt de belijdenisgeschriften.

 ‘Aan beide kanten is er behoefte met elkaar te spreken over de inhoud en de binding eraan. We bouwen voort op onze vaders en moeders, maar tijden veranderen. Dat vraag opnieuw nadenken over belijden in deze tijd.’

Voor meerdere kerken zou die kijk op veranderende tijden reden genoeg moeten zijn om te onderzoeken hoe men vandaag verder kerk kan uitbouwen en mensen kan laten aanvoelen een deelgenoot te zijn van het Lichaam van Christus.

Voor vele mensen kan het niet anders dan opvallen dat in het verleden het steeds een verdeel en heers methode is geweest in het Nederlandse kerklandschap. Kerkorde kan men wel verwachten, maar bij veel mensen is daar een heel ander idee over dan bij de kerkleiders.

 ‘Er leven verschillende beelden: hoe uitgebreid moet die zijn, hoe gaat het met het al dan niet heersen over elkaar? Wat wil je wel en niet regelen met oog op de verschillen tussen plaatselijke kerken?’ 

Deze week zal hierover nog heel wat gepraat en gemodereerd worden met de regiegroep.

Regiegroepvoorzitter Ad de Boer gaf wel al duidelijk aan wat het koersbesluit allemaal níét inhoudt. 

‘Het gaat niet over wat plaatselijke kerken wel of niet moeten doen. Het gaat niet over het tempo waarin het proces loopt. En het is ook geen mal waar alles doorheen geperst moet worden. Het besluit is een vertrekpunt.’

Volgens de Nederlands-gereformeerde dominee Kees de Groot zijn overdenking is het de Heilige Geest die het proces van eenwording begeleidt, en niet de regiegroep.

Bij het delen van brood en wijn stonden alle afgevaardigden en de leden van de regiegroep in een grote kring.

 ‘Ga met God, en Hij zal met je zijn’,

 sloten ze hand-in-hand zingend de viering af.

Gereformeerden hun houding naar bezoekers

In de jaren 70 van vorige eeuw ging ik regelmatig op bezoek in een kerk waar ik op dat ogenblik op tournee was. Daarbij viel op dat ik niet overal even welkom was en ben zelfs een keer letterlijk uit de kerk gezet toen men hoorde dat ik een niet trinitarisch baptist was.

Ook in Nederland laten gereformeerden bezoekers wel eens aanvoelen dat zij een vreemde eend in de bijt zijn. Om dit te verhelpen willen zij bezoekers en vluchtelingen die in de kerk komen verwittigen dat het niet persoonlijk bedoeld als niemand hen aanspreekt als zij de kerk binnenkomen.

Het is niet onze gewoonte om open te staan voor gasten. We hebben genoeg aan onszelf."

laten zij weten.

Het Reformatorisch Dagblad publiceerde op 19 september een 'handleiding' voor vreemdelingen in refoland. Met een knipoog, uiteraard.
Voor de vluchtelingen mag het een weet zijn om te beseffen:

Reken er niet op dat iemand contact met u zoekt na de dienst. Iedereen wil snel naar de koffie om de preek weg te spoelen. Hopelijk hebt u daar begrip voor. En gaat u zelf ook meteen terug naar de gezelligheid van het asielzoekerscentrum. Daar zijn tenslotte mensen genoeg om een praatje mee te maken.

Iedereen mag  wel gaan zitten waar ze willen vermeldt de handleiding, maar men weet best dat iedereen wel erg gehecht is aan zijn vertrouwde plek.

"Als u merkt dat er wat vervelend naar u gekeken wordt, zit u waarschijnlijk verkeerd. U zou aan de koster kunnen vragen of hij toevallig weet of er gemeenteleden ziek zijn. En anders de volgende keer toch maar iets later komen."

Met een kwinkslag wordt er ook een berisping gegeven voor de autochtonen die toch niet altijd het nodige enthousiasme vertonen:

"Misschien vraagt u zich af waarom de mensen zo weinig emoties tonen bij de verkondiging van de blijde Boodschap. Dat is nou eenmaal onze cultuur. We denken er heus wel over na als er gezegd wordt dat we ons tot God moeten bekeren en we vinden ook werkelijk dat het een keer serieus moet gebeuren. Maar tegelijk geldt: dat gaat zomaar niet. En: het leven moet nou eenmaal doorgaan."

Lees hier de volledige 'handleiding voor vreemdelingen in refoland'

Related articles

• You will have a hard time not singing along to this favorite worship song
• God of Ages Past - Shane and Shane
• The name and the form
• 189/929 But What About God's Command? Yehoshua 2.
• Kabbalah ......Understanding God.
• Faith In The Son Of God
• Laboring in the Vineyard or Sitting on the Hillside with Jonah?

On-Bijbelse instituut van de kerk

Nog maar een paar kranten geleden betoogde dr. Bram van de Beek in het artikel “Als seculieren zitten we in de kerk”:…. Vrijwel nooit heeft de kerk zich gerealiseerd dat haar eigen gedrag het probleem van de secularisatie is, en verwijst vervolgens naar één van de dieptepunten in de kerkgeschiedenis: het jaar 380 toenTheodosius de kerk verhief tot staatsgodsdienst van het Romeinse Rijk.

In het Nederlands Dagblad is een polemiek ontstaan over Ouweneel en over Broeders in Christus, on-Bijbelse gedachten en de gevestigde kerken zoals de Gereformeerde Nederlandse Kerk. Het geloofwaardigheidsprobleem van de kerk raakt alles, ook de onderlinge christelijke omgang.

In de week voor de zondag waarop Bijbelleraar Willem Ouweneel voorging in de Rotterdamse samenwerkingsgemeente van christelijk- en Nederlands-gereformeerden, beschreef Koert van der Velde de spiritualiteit van de agelovigen: mensen die niet (meer) geloven, maar wel naar iets religieus verlangen.

Simon Streuper zegt: "De onbedoelde (?) suggestieve werking van Koert van Bekkum’s commentaar “Ouweneel” (nd 20-05-2011) maakt het geloofwaardigheidsprobleem van de kerk er alleen maar groter op. De verwijzing op de voorpagina van de krant (Beter een saai gebracht evangelie dan on-Bijbelse schittering van woorden) legt een direct verband met (de welbespraakte) ‘Ouweneel’ op bladzijde 13 aan wiens lippen 16 jarige Rotterdammers graag hangen, niet vanwege de schittering van zijn woorden, maar vanwege de Bijbels onderbouwde boodschap waaraan het daar kennelijk ontbreekt. Het klopt wat van Bekkum zegt: ‘er wordt al zoveel onzin verkocht’. Evengoed en evenzwaar door ‘geordende bevoegde predikanten’, en hij doet er zelf onbewust (?) aan mee. “Het geloofwaardigheidsprobleem van de kerk raakt alles, ook de onderlinge christelijke omgang”. Jezus zei eens: Hoe lang zal i u nog verdragen?"

Stefan Paas hield een verhaal over kerkplanting en de schreeuwende behoefte aan geloofwaardige kerken. En na Ouweneels optreden verscheen een boek van Joep 't Hart - nu over de twee miljoen zwevende gelovigen in ons land, die vooral gericht zijn op het leven hier en nu, maar daarbij wel dorsten naar spiritualiteit.

Koert van Bekkum geeft aan dat de wereld opgescheept zit met een on-Bijbelse instituut van de kerk zelf, die onderscheid maakt tussen bevoegde en niet bevoegde predikers; leken en professionals en de door henzelf gemaakte afspraken. Ook de reformatie en in haar spoor de tradionele kerken, hebben nooit afstand genomen on-Bijbels principen die spanningen opriepen, de tegenstellingen verscherpten, de gemoederen sterk beroerden en een broederlijke en christelijke omgang met elkaar om zeep brachten. Volgen hem is het ook maar normaal dat je dat krijgt wanneer je tegen de Schrift in wilt blijven verdedigen dat onbevoegde predikers on-Bijbelse schittering van woorden spreken en die van bevoegde predikanten best saai mogen zijn, als die woorden maar in overeenstemming zijn met de formele eigenhandig geschreven belijdenisgeschriften en kerkrechterlijke artikelen en bepalingen. Deze bepalingen zijn zo dichtgetimmerd dat wanneer Paulus a.s.Zaterdag uit de dood zou verrijzen hem a.s. Zondag de toegang tot de kansel van het instituut NGK en GKV subiet geweigerd moet worden op grond van hun eigen afspraken. Afspraak is immers afspraak en daar moet je je aan houden!

Niet alleen de kerk heeft zich vrijwel nooit gerealiseerd dat zijzelf de oorzaak van het probleem van haar secularisatie is, het geld ook voor haar ongeloofwaardigheid. De oorzaak van alle problemen begint in het eigen hart. Een van de grootste fouten die wij kunnen maken als christenen is onze zogenaamde ‘diepste overtuiging’ van het hebben van de juiste kerk, de juiste leer, de juiste opleiding. Wij verbeelden ons, ieder voor zich, dat we allemaal de toets van Goddelijke kritiek kunnen weerstaan. Dat is precies de valkuil waarin de kerk van Laodicea viel: ‘Ik ben rijk en verrijkt en heb aan geen ding gebrek.’ We merken niet eens dat wij zelf onze lachwekkende karikaturen tekenen en op het internet promoten.

Het Nederlands Dagblad artikel: Ouweneel

Simon Streupers Reactie op:Commentaar van Koert van Bekkum in het nd van 20-mei j.l. ‘Ouweneel’

NGK en GKV doen mee met nieuw liedboek

De Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied (ISK) heeft er twee nieuwe leden bij. Het betreft de Nederlands Gereformeerde Kerken (NGK) en de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV).

De ISK werkt in opdracht van onder andere de synode van de Protestantse Kerk in Nederland aan een nieuw liedboek. Dat moet in 2012 gaan verschijnen. De GKV, die eerder dit jaar toenadering zochten, zien met hun stap af van de uitgave van een beoogde nieuwe uitgave van het eigen Gereformeerd Kerkboek in 2011. Beide nieuwe deelnemers nemen afscheid van de praktijk waarin hun synoden bepalen welke liederen uit een liedboek voor de kerken voor gebruik worden vrijgegeven.

In mei 2008 is het redactionele werk aan een nieuw liedboek voor de kerken van start gegaan. Bijna zeventig kerkmusici, theologen en liturgisten zijn erbij betrokken.

Bron: Reformatorisch Dagblad