Around the feast of Unleavened Bread

Dutch version / Nederlands > Rond het Paasmaal

“And the first day of the feast of Unleavened Bread, the day for killing the paschal lamb, his disciples asked him, "Where do you want us to go and make preparation for you to eat the Passover?" Then he sent two of his disciples, and told them. "Go into the city, and you will meet a man carrying a jar of water. Follow him; and whatever house he enters, say to the master of the house, ‘The Teacher asks, "Where is your guest-chamber, where I may eat the Passover with my disciples?"’ He will himself show you a large, upper room, furnished and ready. there make preparation for us." So the disciples went off, and came into the city, and found everything as he had told them.” (Mr 14:12-16 MONTNT)

“Then came the day of Unleavened Bread, on which the paschal lamb must be sacrificed. So Jesus went to Peter and John saying, "Go and prepare for us the Passover, that we may eat it." "Where shall we get it ready?" they asked. He answered. "No sooner will you have entered the city than you will meet a man carrying a water-jug. Follow him into the house were he is going. "And to the good man of the house say, ‘The teacher asks you, "Where is the room in which I can eat the Passover with my disciples?"’ "Then he will show you a large upper room furnished. There make your preparations." So they went and found everything as he had told them, they prepared the Passover. And when the hour was come he sat down, and the twelve apostles with him, and he said to them. "With desire have I longed to eat this Passover with you before I suffer. For I tell you that I certainly will not eat again until it be fulfilled in the kingdom of God." Then he had received a cup and given thanks, he said, "Take this, and divide it among yourselves; for I tell you that I will drink no more of the fruit of the vine until the kingdom of God is come." And he took a loaf, and after giving thanks, he broke it and gave it to them saying. "This is my body, which is given for you; this do in remembrance of me.’ He gave them a cup in like manner, after supper saying. "This cup is the new covenant in my blood, poured out for your sake. "But behold, the hand of my betrayer is at the table with me! "The Son of man indeed goes on his way, as it has been determined; but woe to that man by who he is betrayed." And they began to question among themselves which of them it could be who was going to do such a thing. And there arose also a dispute among them as to which of them could be considered the greatest, and he said to them. "The kings of the Gentiles lord it over them, and those who have who have authority over them are called Benefactors. "But you shall not be so. But he who is greater among you let him become like the younger; and he who is leader like him who serves. "For which is greater, he who sits at table, or he who serves? Is it not he who sits at table? But I am in your midst as one who serves. "You, however, are those who have stood by me in my trials. "And I promise you a kingdom, even as my Father has promised me a kingdom; "so that you shall eat and drink in my kingdom, and you shall sit on thrones, judging the twelve tribes of Israel. "Simon, Simon," said the Lord, "behold, Satan has asked to have you all that he might sift you like wheat. "But I made supplication for you that your own faith may not fail. And you, when you have turned again, must strengthen your brothers." "Lord," Simon said to him, "I am ready to go with you, both to prison and to death." "I tell you, Peter," he answered. "the cock will not crow this day until you will three times deny that you know me." Moreover, he said to them, "When I sent you out without purse or wallet or sandals, did you lack anything?" They answered him, "We lacked nothing.’ Then he said to them. "But now let him who has a purse take it, and he who has a wallet, let him the do the same. And he who has no sword, let him sell his cloak and buy one. "For I say to you that this word of Scripture must find it’s fulfilment in me. "And he was numbered among the transgressors, For that which concerns me has its accomplishment." "Master" they said, "here are two swords!" "That is enough," he answered. Then he went out, and began to go to the Mount of Olives, as was his wont; and his disciples followed him. But he arrived at the place he said to them, "Pray that you enter not into temptation." But he himself withdrew from them about a stone’s throw, kneeling down he prayed repeatedly, saying. "Father, if thou art willing, take away this cup from me; but thy will, not mine, be done!" (And there appeared to him an angel from heaven, strengthening him. (And being in agony he kept praying more earnestly; and his sweat became as if it were great drops of blood falling down upon the ground.) When he arose from his prayers, and came to his disciples, he found them sleeping for sorrow, and said to them. "Why are you asleep? Get up, and pray that you enter not into temptation." While he was still speaking there came a crowd, and he who was called Judas, one of the Twelve, was leading them. He came near to Jesus in order to kiss him, but Jesus said to him, "Judas, you are betraying the Son of man with a kiss?" Those who were around him, when they saw what was about to happen, said to him, "Lord, shall we strike with our swords?" Then one of them did strike a blow at the high priest’s slave, and cut off his right ear. "Permit me to do this at least," said Jesus, as he touched his ear and healed him. Then Jesus said to the corps of priests and captains of the temple and elders who had come out to arrest him. "Have ye come for me with swords and clubs to arrest me like a robber? "When daily I was with you in the temple you did not stretch out your hands to take me; but this is your hour and the power of darkness." So they seized him and led him away, and took him to the house of the high priest; while Peter was following him a long way off. And when they had lighted a fire in the center of the court, and had sat down together, Peter was taking his seat among them. But a certain maid servant saw him taking his seat near the fire and, with a sharp glance at him, she said, "This fellow was with him, too!" But he denied it, saying, "Woman, I know nothing about him." A little later a man saw him, and said, "You too are one of them" But Peter declared, "Man, I am not." But an hour afterwards another man kept insisting, saying. "Really,this fellow was with him. Why, he is a Galilean." "Man," said Peter, "I do not know what you mean." And immediately, while he was still speaking, the cock crew. Then the Lord turned and looked at Peter, and Peter recollected the word of the Lord, how he had said to him, "This very day, before the cock crows, you will deny me three times." And Peter went outside and wept with bitter crying. Meanwhile the men who were holding Jesus in custody kept mocking and striking him. They would blindfold him and ask him. "Prophesy! Tell who struck you!" And they said many other insulting things against him.” (Lu 22:7-65 MONTNT)

+++

2013 update:
 

Related articles

• The Seven Feasts of Israel: (Part I)
• The Seven Feasts of Israel (Part II)
• The Seven Feasts of Israel (Part III)
• Delivering to Death
• Seven days of Passover
• Conspiracy of Jews against Jesus - Luke 22: 1-2
• Preparations for the Passover Meal - Luke 22: 7-13
• The Feast Days
• End Time Prophecies Hidden in the 7 Feasts of Israel

Rond het Paasmaal

Op 14 Nisan herdachten Jezus en zijn apostelen de uittocht van Egypte, maar toen stelde Jezus zich ook voor als het offer dat ter slachtbank zou gebracht worden tot vergeving van de zonde. Dit laatste avondmaal zou voor Christenen de gebeurtenis moeten zijn welke zij zeker moeten gedenken, daar Christus heeft opgedragen dat zo veel mogelijk te doen tot nagedachtenis van hem.

“Op de eerste dag van de Ongegiste Broden, wanneer ze het paaslam hebben geslacht, zeggen zijn leerlingen tot hem: waar wilt u dat we heengaan en alles gereedmaken dat u er het paasmaal kunt eten? Dan zendt hij twee van zijn leerlingen uit en zegt tot hen: gaat de stad in, en daar zal jullie een mens tegemoet lopen die een kruik water torst; volgt hem, en waar hij naar binnen gaat, zegt daar tot de heer des huizes: ‘de leermeester zegt: waar is die kamer voor mij waar ik met mijn leerlingen het paasmaal kan eten?’– dan zal hij u een grote bovenzaal tonen, ingericht en gereed; maakt het dáár voor ons gereed! De leerlingen trekken er op uit, komen de stad binnen, vinden alles zoals hij hun heeft gezegd en maken het paasmaal gereed.” (Mr 14:12-16 NB)

“Dan komt de dag van de ongezuurde broden, waarop het paaslam moest worden geslacht. Hij zendt Petrus en Johannes uit, zeggend: trekt vooruit en maakt voor ons het paasmaal gereed, zodat we dat kunnen eten. Maar zij zeggen tot hem: wáár wilt u dat wij het gereedmaken? Hij zegt tot hen: zie, als ge de stad binnenkomt zal een mens u tegemoetkomen die een grote kruik water torst; volgt hem, het huis in waar hij naar binnen gaat,– en zegt dan tot de huisheer van het huis: de leermeester zegt tot u: waar is de herbergzaal waar ik met mijn leerlingen het paasmaal kan eten?– en hij zal u een grote bovenzaal wijzen die net ingericht is; maakt het dáár gereed! Zij gaan heen, vinden alles zoals hij hun heeft gezegd en maken het paasmaal gereed. Wanneer het uur aanbreekt, gaat hij aanliggen, en de apostelen met hem. Hij zegt tot hen: vol verlangen heb ik ernaar verlangd vóór mijn paaslijden dit paasmaal met u te eten; want ik zeg u dat ik het niet meer zal eten totdat het vervuld wordt in het koninkrijk van God! Hij neemt een drinkbeker aan spreekt een dankgebed en zegt: neemt deze en deelt hem met elkaar; want ik zeg u, ik zal van nu af niet drinken van het gewas van de wijnstok totdat het koninkrijk van God komt! Hij neemt een brood op, spreekt een dankgebed, breekt het en geeft het aan hen, zeggend: dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt; doet dit tot mijn gedachtenis! Evenzo met de beker ná de maaltijd, zeggend: deze drinkbeker is het nieuwe verbond door mijn bloed, dat voor u vergoten wordt; maar zie, de hand van wie mij prijsgeeft is met mij hier aan tafel; want de mensenzoon gaat voort gelijk bepaald is, maar wee die mens door wie hij wordt prijsgegeven! Dan beginnen zij samen bij elkaar te zoeken wie van hen dat wel mag zijn die dat gaat uitvoeren. Maar er ontstaat ook onenigheid onder hen, over wie van hen de grootste denkt te zijn. Hij zegt tot hen: de koningen der volkeren heersen over hen, en hun gezagsdragers laten zich weldoeners noemen; maar gíj, niet zo!– nee, laat de grootste onder u als de jongste worden en wie aanvoert als wie bedient; want wie is groter: wie aanligt of wie bedient?– níet wie aanligt!– ík ben in uw midden als degene die bedient!– maar gíj zijt het die bij mij gebleven zijt in mijn beproevingen, en nu verleen ik u, zoals mijn Vader mij verleend heeft, koningsmacht, zodat ge in mijn koninkrijk zult eten en drinken aan mijn tafel, en gezeten op tronen de twaalf stammen van Israël zult oordelen; Simon, Simon, zie, de satan heeft geëist jullie te mogen ziften als de tarwe; maar ik heb voor je gebeden dat je geloof niet zal bezwijken; en als jij ééns anderen bekeert, versterk dan die broeders van je! Maar hij zegt tot hem: heer, met ú ben ik bereid ook wachthok en dood in te gaan! Maar hij zegt: ik zeg je, Petrus, de haan zal vandaag niet kraaien voordat je driemaal verloochend zult hebben dat je van mij weet! Dan zegt hij tot hen: toen ik u uitzond zonder beurs, reiszak en schoenen, zijt ge toen iets tekortgekomen? En zij zeggen: niets! Hij zegt tot hen: maar nu moet wie er een heeft een beurs meenemen, evenzo een reiszak, en wie er geen heeft moet zijn kleed verkopen en een zwaard aanschaffen; want ik zeg u dat dit wat geschreven staat in mij in vervulling moet gaan: ‘hij werd bij wettelozen gerekend’; {#Jes 53:12} want dat gaat over mij en heeft een einddoel! Zij zeggen: heer, zie, twee zwaarden hier! Hij zegt tot hen: dat is genoeg! Als hij de stad uitkomt gaat hij, zoals hij gewoon is, naar de Olijfberg; hem volgen ook de leerlingen. Op de plek aangekomen zegt hij tot hen: bidt dat ge niet in beproeving komt! Zelf zondert hij zich van hen af, op ongeveer een steenworp; op de knieën neergevallen heeft hij gebeden, zeggend: Vader, als ge wilt, draag deze drinkbeker van mij weg; maar niet míjn wil maar de uwe moet geschieden! Dan laat zich aan hem een engel uit de hemel zien die hem sterkt. Hij wordt doodsbang en heeft nog dringender gebeden; zijn zweet wordt als druppels bloed die neerdalen op de aarde; als hij opstaat van zijn gebed, en bij de leerlingen komt, vindt hij hen slapend, van verdriet. Hij zegt tot hen: wat slaapt ge!– staat op en bidt dat ge niet in beproeving komt! Terwijl hij nog spreekt, ziedaar, een schare; hij die Judas heet, één van de twaalf, is voor hen uit gegaan; hij nadert Jezus om hem te kussen. Maar Jezus zegt tot hem: Judas, geef je de mensenzoon prijs met een kus? Als die om hem heen staan zien wat het gaat worden, zeggen zij: heer, als wij eens slaan met een zwaard? En zomaar één van hen slaat op de dienaar van de hogepriester in en hakt hem het rechteroor af. Maar ten antwoord zegt Jezus: laat het hierbij. Hij pakt de oorschelp en geneest die. Dan zegt Jezus tot de overpriesters, de bewakers van het heiligdom en de oudsten die op hem afgekomen zijn: als tegen een rover zijt ge uitgetrokken met zwaarden en stokken!– toen ik dagelijks bij u was in het heiligdom hebt ge de handen niet naar me uitgestoken; maar dit is uw uur en de macht der duisternis! Ze nemen hem vast, leiden hem weg en leiden hem naar het huis van de hogepriester. Petrus is van verre gevolgd. Ze leggen een vuur aan in het midden van de hof en gaan bij elkaar zitten. Petrus is midden tussen hen gaan zitten. Maar zomaar een slavinnetje ziet hem bij het schijnsel zitten, staart hem aan en zegt: hij was ook bij hem! Maar hij loochent het en zegt: ik ken hem niet eens, vrouw! Kort daarna ziet iemand anders hem en verklaart: jij bent ook één van hen! Maar Petrus verklaart: mens, dat ben ik niet! Ongeveer één uur later heeft zomaar iemand anders verzekerd en gezegd: in waarheid, ook hij was bij hem, want hij is ook een Galileeër! Maar Petrus zegt: mens, ik weet niet wat je zegt! En plotseling, terwijl hij nog spreekt, kraait er een haan. De Heer keert zich om en kijkt Petrus aan, en dan herinnert Petrus zich het woord van de Heer, hoe hij tot hem zei: voordat er een haan zal kraaien zul je vandaag mij driemaal verloochenen! Hij gaat naar buiten, en eenmaal buiten huilt hij bitter. De mannen die hem vasthielden hebben hem bespot en hem slaag gegeven; hem rondom omhullend hebben ze hem gevraagd, en gezegd: profeteer eens: wie is het die jou bespot? En vele andere lasteringen hebben ze tegen hem gezegd.” (Lu 22:7-65 NB)

English version > Around the feast of Unleavened Bread