Showing posts with label lichaamvanchristus. Show all posts
Showing posts with label lichaamvanchristus. Show all posts

Sunday 3 April 2011

Al of niet verenigen

Binnen de zogenaamde Christelijke kerk zijn er heel veel verschillende kerkgenootschappen, bewegingen, groeperingen en culten, waarvan een groot aantal beweert de "Volledigheid van het Geloof" te bezitten en ook anderen uitsluit om een waar deel van die kerk te kunnen zijn. Voor vele van die groeperingen zijn zij de enige waarheid en zullen enkel zij die zich aansluiten bij hen verenigd worden in dat lichaam van Christus. Voor hen maken enkel diegenen die dan in hun gemeenschap komen door gedoopt te worden in hun kerk, kans om opgenomen te worden in het Koninkrijk van God. Vreemd genoeg staan die genootschappen er niet bij stil wat er met mensen gebeurt die dan leefden voor die groepering ontstaan zou zijn. Worden al die vooraf levenden de eeuwige dood ingestuurd? Zullen die dan niet opgewekt worden bij de wederkomst van Jezus, voor het rechtmatig oordeel?

Feitelijk bevat het "Lichaam van Christus" elk lid van het menselijk ras dat via Jezus Christus de Zoon een relatie met God de Vader is aangegaan. Volgens de Bijbel is hiervoor het volgende vereist: berouw hebben van je zonden, een acceptatie van Christus als je persoonlijke verlosser en een toewijding aan God door Zijn wil te gehoorzamen.

Ongeacht het kerkgenootschap of de associatie zijn dit de mensen die samen het Lichaam van Christus - de werkelijke Christelijke kerk - vormen.

Er moet duidelijk een verschil gemaakt worden tussen "de Kerk van Christus" en de vele genaamde kerken van Christus welke door mensen in het leven zijn geroepen. De verschillende kerkgenootschappen, bewegingen en groeperingen die tegenwoordig bestaan zijn vooral het gevolg van het Concilie van Constantinopel van de 4° eeuw en de Protestantse Reformatie. Andere significante perioden in de wereld en de geschiedenis van individuele staten, zoals de slavernij, de opkomst van de Pinkstergemeente en de "Jezusbeweging", werden gemarkeerd door een opleving van het Christelijk geloof, door culturele kwesties en/of een beweging van de Heilige Geest (dit wordt vaak een 'revival' genoemd, wat Engels is voor 'opleving'). Sommige groeperingen en culten bloeiden eenvoudigweg op als gevolg van misleidde leerstellingen en/of corrupte bedoelingen.

God heeft de mens vrijheid van denken gegeven en laat hen ook vrij de wereld beheersen. Dat houdt ook in dat Hij hen vrij laat in de keuze van hoe zij hun godsbeleving willen waar maken. Maar de mensen zullen er zich wel bewust van moeten zijn dat d
e kern van de zaak zal moeten zijn dat onze geloofsverklaringen (principes) overeenstemmen met de fundamentele leerstellingen uit de Bijbel.  Het komt er op aan dat wij tot het volle besef komen wat er in de Bijbel, het Woord van God staat.

Sommigen beweren dat
als de fundamenten van het Christelijk geloof consequent zijn over de breedte van de verscheidene kerkgenootschappen, alle andere "secundaire" doctrines en ceremonies dan niet zo belangrijk zijn.  Waar zij wel gelijk in hebben is dat het meest belangrijk is dat onze dagelijkse levenswandel met Christus geworteld moet zijn in een relatie die gebaseerd is op geloof in en liefde voor onze Heer. Het Christendom is een proces van spirituele groei en volwassenheid, niet een eenmalige gebeurtenis of een wekelijkse verplichting die aan een bepaalde locatie gebonden is. Het ware Christendom vereist een dagelijkse overgave van onze wil aan de wil van onze Schepper. De kerk waar we elke week naar toe gaan is in zekere mate weinig significant vergeleken met hoe we onszelf elk moment van ons leven aan God toewijden.

Jezus heeft ons wel gewaarschuwd dat de weg niet makkelijk zal zijn en dat de poort naar het Koninkrijk van God zeer smal is. Deze waarschuwing werpt een licht op het gevaar van zomaar aan te nemen dat het er niet toe doet bij welke kerk of geloofsgemeenschap of zelfs bij geen kerk zijn aangesloten. De opdrachten die Jezus aan zijn apostelen en zijn volgelingen heeft gegeven zijn eigenlijk ook opdrachten die elke Christen als volgeling van Christus zou moeten naleven.
Onafhankelijk blijven of zo maar aan de zijkant blijven toe kijken is geen aanvaardbare oplossing. Jezus verwacht van ons , zoals zijn Vader, dat wij keuzes maken. Wij moeten zelf persoonlijk opmaken welke weg wij willen uit gaan en welk verhaal wij willen geloven. Dan moeten wij ook opmaken of wij ons willen verenigen met hen die ook Jezus tot hun leermeester willen aannemen, volgen en God willen eren.

Jesaja heeft als vreugdebode ons de Blijde boodschap van het Goede Nieuws gebracht, maar ook waarschuwingen die niet enkel voor het volk van toen opgingen. De doemteksten uit het boek Jesaja zijn evenzeer van toepassing op vandaag. Wij moeten die waarschuwingen dan ook in acht nemen.
Bekijk hoe het volk ver afgeweken was van de juiste wijze van God eren. God wilde bij hen zijn en hen helpen. Zelfs koning Achaz die niet deed wat goed was in de ogen van God mocht tekens vragen en kreeg hulp aangeboden van God (Jesaja 7:3-4,11-12) Uit het verhaal kunnen wij opmaken dat God de mens in nood die God zoekt zeker ter hulp komt ook al is onbegrensd vertrouwen op god niet aangeboren en daarom een andere koning nodig dan Hizkia of David. Voor de bevolking zal het er wel op aan komen dat zij die ondersteunende koning, knecht van het verbond en leider tot herstel van de erfenis, dan ook wel aanvaarden.

Elke vorm van afgoderij zullen wij zeker terzijde moeten legen, dat inhoudt dat het toebehoren tot een een zogenaamd Christelijke Kerk die zulke handelingen verricht eigenlijk een verlangen uitdrukt om gewild bij een volk te horen dat eerder de tradities en menselijke gewoonten aan houdt, zoals ten tijde van Jesaja het volk deed. Leren wij dan niet uit de lessen hoe dat volk handelde tegen de Wil van God en hoe God er mee om ging? Waarom willen wij God tegen de borst stuiten?

Zoals in de tijd van de profeten veel dingen onduidelijk waren en nog niet gekend, kennen wij nu veel meer dingen en zijn er reeds een heleboel profetieën uitgekomen.
doch zullen wij nog moeten toegeven dat er voor ons ook nog veel onduidelijkheden zijn. De Bijbel vertelt ons dat sommige waarheden niet in dit leven aan ons onthuld zullen worden.
De basis elementen voor het geloof worden echter meerdere malen duidelijk voorgelegd in de Geschriften.  Wij moeten duidelijk stellen dat het kerngeloof van elk Christelijk kerkgenootschap in het Evangelie, de Verkondiging van het Goede Nieuws
moet gefundeerd zijn.

De boodschap die Jesaja verkondigde is uitgekomen. De Verlosser Immanuel is ter aarde gekomen en heeft de wereld losgekocht. Het lossen of vrijkopen is volbracht, maar de verdere uitdraging van de Blijde Boodschap moet nu nog verder gescheiden.
Als navolgers van Jezus Christus moeten wij het op ons nemen die boodschap die Jesaja begon uit te dragen en welke Jezus met zijn dood heeft moeten bekopen, verder over de wereld te verkondigen. Om hierin te slagen en ook als getrouw en waar over te komen moeten wij ons verenigen tot ware volgelingen van Christus Jezus.

Wij zelf moeten ons blijvend voeden met het Woord van God en het ons laten hervormen zodat wij meer en meer op Christus gaan lijken. Hij moet onze tweede natuur worden. En in gebondenheid met Jezus moeten wij samen Broeders in Christus zijn en aan de wereld durven tonen dat wij tot die zelfde gemeenschap in de liefde van Christus behoren.

Tuesday 1 March 2011

De ecclesia als lichaam van Christus

Toen de apostel Paulus schreef aan zijn geloofsgenoten dat zij het lichaam van Christus waren wees hij op onze verantwoordelijkheid om ons degelijk te gedragen en als waardige opvolgers van Jezus Christus ons te vormen tot één lichaam dat Jezus kon uitstralen.
In die gemeenschap van gelovigen kan niemand tegen elkaar zeggen dat zij elkaar niet nodig hebben.  "Het oog kan niet tegen de hand zeggen: "ik heb je niet nodig." en het hoofd kan ook niet tegen de voeten zeggen: "ik heb jullie niet nodig." (1 Korinthiërs 12:27 BOEK)
Wij kunnen met weinigen zijn of sommigen zelfs met velen, maar dan nog moeten wij dat ene lichaam vormen. Door onze verhouding tot Christus vormen wij één lichaam. en wij zijn stuk voor stuk leden van dat lichaam. wij horen bij elkaar.  "Zo vormen wij allen tezamen in Christus een lichaam, en ieder afzonderlijk, zijn wij, evenals de ledematen van het lichaam, aangewezen op elkaar." (Romeinen 12:5 WV78)

Wij en allen die beweren Christus te volgen moeten op zijn minst de "Liefde voor God" delen en liefde met elkaar delen als navolging van hun grote voorbeeld Jezus van Nazareth, Yeshua zoon van Jozef en Maria. Als men de leer van Christus Jezus niet navolgt is er ook geen reden om zich Christen te noemen. Maar als navolgers van Christus moeten wij ons verenigen en toch uit gaan in de wereld om het Goede Nieuws van het Komende Koninkrijk te verkondigen. Als navolgers van Christus Jezus kunnen wij ons Christen noemen, maar om het echt te zijn moeten wij het anderen ook laten zien door onze daden. Het geloof zonder werken is dood, maar een christen zijn zonder een Christen houding aannemen gaat ook niet op.

Sommigen denken dat zij christen zijn omdat zij naar de kerk gaan, maar dat maakt nog niet een Christen van hen. Het tot één of andere denominatie behoren is noch een teken van Christen zijn noch een bewijs om Christus toe te behoren.

In het Nieuwe Testament wordt ons opgedragen één te worden met Christus. Het hele volk dat tot de Christenheid wenst te behoren moet zich ook als één gemeenschap voelen, verbonden door Jezus Christus, want ook dat lag in één van de opdrachten die werd gegeven aan de gemeenschap van volgelingen van de Meester Leeraar.

“...allen tezamen zijt gij een persoon in Christus Jezus.” (Galaten 3:28 WV78)

Zoals in de tijd van de apostelen toen  allen die geloofden bijeen kwamen en alle dingen gemeenschappelijk
hadden moeten wij vandaag in onze samenkomsten ook die deelzaamheid opbrengen en alles in gemeenschap delen.

"Allen die het geloof hadden aangenomen, waren eensgezind en bezaten alles gemeenschappelijk; ... Dagelijks bezochten ze trouw en eensgezind de tempel, braken het brood in een of ander huis, genoten samen hun voedsel in blijdschap en eenvoud van het hart, loofden God en stonden bij het hele volk in de gunst. En elke dag bracht de Heer er meer bijeen, die gered zouden worden."
(Handelingen van de Apostelen 2:44, 46-47 WV78)

Laten wij zorgen dat er geen vervaging binnensluipt en dat allen steeds ondersteund blijven worden en aangemoedigd. Dat eenieder elkaars hart moge voeden en er voor zorgen dat er niemand vervreemd
van de Waarheid.



Omtrent het Lichaam van Christus lees ook: Steve Cook's article > Body of Christ

Tuesday 28 September 2010

Christus niet bezitten

We bezitten Christus niet, we kunnen een deel van hem zijn, ieder van ons één enkele unieke cel, in een levend, ademend, denkend, voelend, handelend organisme, een menselijk organisme, een vergoddelijkt menselijk organisme.
- Désanne van Brederode

Tuesday 10 August 2010

Making time for prayer in Summerholiday





“During these quiet days of summer
let us thank the Lord for the many blessings we have received
and draw ever closer to him in prayer,
in fidelity to his commandment of love,
and in communion with Jesus Christ his Body, the Church,” 



Dutch version / Nederlandse versie > Ruimte voor gebed maken in zomervakantie
+++
2013 update:
Enhanced by Zemanta

Ruimte voor gebed maken in zomervakantie




"Laten wij tijdens deze rustige zomerdagen
Jehovah bedanken voor de vele zegeningen die wij hebben ontvangen
en meer dan ooit
dichter bij hem komen in gebed,
trouw naar zijn gebod van liefde
en in kerkgenootschap met het Lichaam van Jezus Christus."


English version / Engelse versie > Making time for payer in Summerholiday

+++

2016 linkupdate

Friday 16 January 2009

Body of Christ

When Paul wrote "you are the body of Christ" (1 Cor 12:27) or "in Christ we who are many form one body, and each member belongs to all the others" (Rom 12:5) what did he mean? What exactly is the "Body of Christ"?

Find out in Steve Cook's article > Body of Christ