Groot probleem bij vele mensen is dat zij vele Joden gelijk schakelen en anti-Palestijns noemen. Zij vergeten dat er heel wat Joden zijn die zich tegen de Zionisten verzetten en totaal niet akkoord gaan met de acties van discriminatie en aanvallen tegen Palestijnen door de Israëlische regering.
Algemeen moet men beseffen dat elke mens een schepping van God is en dusdanig moet erkend en gerespecteerd worden. Enige uitsluiting van een menselijk wezen is ontoelaatbaar. Discriminatie is nooit goed te praten in een God-lievende wereld. Aanbidders van de Enige Ware God moeten tegenover anderen hun liefde betuigen. Ook tegenover hen die hen iets misdaan hebben moeten zij vergevensgezindheid en naastenliefde tonen.
Het verheerlijken van de seculiere Israëlische staat getuigd in zekere zin van het niet door hebben van Gods Wetten. Die seculiere Israëlische staat doet namelijk heel wat zaken die niet in overeenstemming zijn met Gods Wetten. Christenen die Israël op de eerste plaats willen zetten moeten beseffen dat Israël weldegelijk de hoofdstad zal worden van Gods Koninkrijk, maar dat dat volgens het tijdschema of Plan van God zal verlopen, en niet volgens de menselijke forcering.
Er mag gerust een hele ‘speciale band’ gevormd worden of zijn tussen christenen met de Joodse burgers van Israël.
Theoloog Stefan Paas is het op zijn zachtst gezegd oneens met de bijdrage van Dirk van Genderen die het Palestijns-Israëlische conflict een geestelijke strijd noemde.
Dirk van Genderen schrijft:
Als je goed luistert naar de media, begint er nu alweer kritiek te ontstaan op Israël. Je weet van tevoren dat dit gebeurt, altijd. Eerst is er begrip voor het feit dat Israël reageert op de raketbeschietingen door de Palestijnen, maar vervolgens kantelt de mening en vindt men de reactie van Israël buiten proportioneel. Omdat Israël militair superieur is en er altijd medelijden ontstaat met ‘onschuldige’ Palestijnse slachtoffers. Vergeten wordt dat de Palestijnse terroristen hun volksgenoten opofferen voor hun strijd tegen Israël.
Volgens Paas leiden dat soort teksten tot "uiterst gevaarlijke demoniseringen",
Paas reageert op Twitter:
“Die mensen hebben recht op veilig bestaan en soevereiniteit. Maar Palestijnen net zo goed. Dit soort afgoderij met naties en politieke solidariteit leidt tot morele blindheid en een verbijsterend gebrek aan mededogen. Ik kan me blijven verbazen hoe liefdeloos en stereotyperend in dit soort kringen vaak wordt gesproken over Palestijnen.”
Als men bepaalde groepen wil gaan steunen moet men deze ernstig onderzoeken en hun handelingen afwegen tegen de waarden en regels door God voorgelegd. Ook al mag Israël het uitverkoren volk van God zijn, geeft hen dat niet het recht om zo maar onschuldige kinderen en volwassenen uit te moorden. Voor het ogenblik ziet men in deze vierde burgeroorlog in enkele jaren weer onschuldige slachtoffers die niet opwegen tegen het te bereiken doel. Want waar streeft de regering van Israël naar? En waarom blijft het akkoord gaan met het onteigenen of zo maar innemen van Palestijnse huizen?
Stefaan Paas zegt ook terecht:
Het dient de vrede wanneer christenen (noch enige andere groep) niet rondlopen met eindtijdscenario's waarin één volk superieur of uitverkoren is, maar met het visioen van Jezus als Heer en de volken die in verzoende verscheidenheid het Lam vereren.
Volgens Van Genderen zou dat laatste wel niet kloppen, hij beweert:
De aanleiding van het huidige conflict wordt helaas niet correct weergegeven door de media. Israëlische kolonisten zouden in Jeruzalem vier huizen willen confisqueren van Arabieren. Dat klopt al niet. Die huizen waren voor de Onafhankelijkheidsoorlog in 1948 al eigendom van Joden. Jordanië veroverde in die strijd een deel van de wijk Sheikh Jarrah, met die huizen en gaf ze vervolgens aan Arabieren. De voormalige eigenaars kregen nooit schadevergoeding en ook geen huur betaald. Nu is er sprake van dat die huizen op grond van oude eigendomsrechten weer worden toegewezen aan Joden.
Dit conflict speelt mee, maar de echte aanleiding is een strijd tussen de Palestijnse Fatah-beweging en Hamas. Fatah blies Palestijnse verkiezingen af en Hamas zag zijn kans schoon om te laten zien dat juist zij opkomen voor de belangen van de Palestijnen. Toen Hamas aanhangers tijdens de Ramadan op de Tempelberg bij hun moskeeën opriepen tot aanvallen op Israël, vlogen de raketten even later vanuit Gaza richting Jeruzalem.
Paas doet een oproep:
“Normaliseer de relatie, dat is voor iedereen beter. Het dient de vrede wanneer christenen (noch enige andere groep) niet rondlopen met eindtijdscenario’s waarin één volk superieur of uitverkoren is, maar met het visioen van Jezus als Heer en de volken die in verzoenende verscheidenheid het Lam vereren. En verder is het ook wel praktisch dat politieke kwesties, die nu al zo ongelooflijk complex zijn, niet ook nog ingepast worden in allerlei eindstrijdscenario’s. Dat is in het verleden al vaker gebeurd, en het liep eigenlijk nooit goed af.”
Voorgaand