Opening van twee Messiaanse kerken in Zeeland

Binnen een maand tijd openden twee Messiaanse kerken in Zeeland hun deuren: in 's Heer-Arendskerke en Sint Laurens.

Het is niet duidelijk wat hun geloofspunten zijn, maar ik vrees er voor dat zij als  komende uit de reformatorische hoek, misschien wel hebben mogen inzien dat veel van wat ze deden niet echt Bijbels was, maar daarmee nog niet hun geloof in de Drie-eenheid hebben afgelegd.

Zij geven wel toe dat

"Ooit hielden de eerste christenen op zaterdag hun dienst. Maar door keizer Constantijn is dat veranderd. Hij wilde een duidelijkere scheiding tussen joden en christenen en besloot de zondag als rustdag in te stellen."

Maar het is niet door de zondagdienst te verwisselen met een sabbat dienst daarmee het Bijbelse geloof terugkomt.

Volgens Willem Dane van de Messiaanse gemeente in Sint Laurens zijn ze christelijk. Hij zegt

 "We geloven in Jezus als zoon van God. Een groot verschil met de joden. Wij willen echter terug naar wat er echt in de Bijbel staat en hoe de eerste christenen leefden en daarom vieren we bijvoorbeeld de sabbat."

Hij gaat echter niet dieper in op dat zoonschap, door duidelijker te  maken dat Jezus niet een "god de zoon" is.

André Duijzer ziet wel dat er in de loop der eeuwen allerlei heidense gebruiken de kerk zijn ingeslopen. Hij zegt daarom

 "Wij vieren geen kerst. We kunnen nergens in de Bijbel vinden dat dit moet, terwijl er een heleboel feesten wél genoemd worden die niet gevierd worden! Wij vieren rond kerst Chanoeka."

Vindt ook om te lezen:

Messiaanse gemeenten in opkomst, maar zijn ze nou christelijk of joods?

Heiliging of apart plaatsing

Suq Aftimos inkom van de oude markt Jerusalem (Photo credit: Wikipedia)

Heiliging van de tijd

Het eerste wat in de Tora kadosj – heilig – heet, is niet een voorwerp, een berg of een altaar, maar een dag, een stuk uit de tijd.

In het eerste boek van de heilige verzameling kunnen wij lezen hoe de Allehoogste schepper van hemel en aarde de zevende dag zegende en heiligde deze (Bereesjiet 2:3). In het overgeleverde  Scheppingsverhaal is de Sjabbat of Sabbat  heiliging van het begrip tijd.

Opvallend is dat het woord kadosj – heilig – in het boek Bereesjiet verder niet meer voorkomt en pas weer aan de orde komt in Sjemot (Exodus)19:6, wanneer er sprake is van een volk dat een specifieke opdracht krijgt:

 “Jullie moeten een heilig volk zijn”

waarna al snel in de Tien Geboden volgt:

 “Gedenk de Sjabbat om die te heiligen” (Sjemot 20:8).

‘Heiligen’ betekent ‘afzonderen’ of ‘apart zetten’. De Sjabbat moet wachten totdat het volk Israël op het wereldtoneel verschijnt. Maar ‘heiligen’ betekent ook ‘tot bestemming brengen’. Zo vinden wij in het Rabbinale taalgebruik dat het woord ‘heiligen’ ook wel de betekenis van ‘huwen’ heeft. Wanneer man en vrouw elkaar vinden is het de bedoeling dat zij elkaars uitein­delijke bestemming gaan vormen. Dit beeld past ook bij de verbintenis van het Joodse volk en de Sjabbat.

De Sjabbat wordt gezien als de bruid die iedere vrijdagavond door de bruidegom – Israël – weer opnieuw wordt verwelkomd. Zo vertelt de Babylonische Talmoed dat Rabbi Jannai altijd uitriep bij het verwelkomen van de Sjabbat: “Kom bruid, kom bruid!” hetgeen later verwoord is in het bekende welkomstlied ‘Lecha dodi’:

 ‘kom mijn geliefde (Israël) de bruid tegemoet om de Sjabbat te verwelkomen’,

 hetgeen nog steeds in alle synagogen wordt gezongen.
+

Lees meer:

Parsja We’etchanan 5776

Moeten wij ons aan de zondagsplicht houden

In onze contrijen werd er vroeger zeer sterk gehouden aan allerlei diensten op speciale dagen. Niemand kon onderuit de zondagsplicht. Het was de laatste dag van de week, waarbij iedereen af zag van werk en zich tot meerdere keren op die dag naar de kerk begaf. Er was de ochtendmis, het lof en soms ook een avondmis.

Vandaag kan men echter de vraag stellen of er wel een verschil is tussen de dagen van de week. Voor de meeste mensen lijken de dagen allemaal het zelfde. Welke dag het moge zijn moeten zij die activiteiten kunnen verrichten die zij graag willen doen. Vandaag ligt de ontspanning wel voorop, maar men merkt ook meer dat er meer mensen op al de dagen van de week moeten werken.

De mensen willen alle dagen van de week kunnen winkelen en uit gaan. De mensen in die industrie moeten dan ook bereid zijn om op alle dagen klaar te staan om te werken. De roep om de shoppingcentra alle dagen van de week open te hebben is sterk. In meerdere landen kan men trouwens reeds 24 uur op 24 uur boodschappen doen. Hier vindt men ook wel in steden en enkele dorpen nachtwinkeltjes, maar deze hebben hier beperkte openingsuren. Toch willen de mensen graag op elk moment van de dag of van de week hun plezier hebben. De godsdienst of eredienst komt voor de meeste mensen zelfs niet meer ter sprake. Wie zou er nog naar een mis gaan?

De dingen om te socialiseren en uit te gaan zijn nu de evenementen geworden. Sport en cultuur evenementen kunnen nu op eenders welke dag van de week plaats vinden.

Diegenen die nog het meest op een heilige dag in de week staan zijn de Moslims die niet graag hun vrijdaggebed over slaan. Bij de katholieken kan men zondags niet veel mensen in de kerk vinden. Bij de protestanten krijgen de Pinkstergemeenten zondags wel actievere mensen op de been.

Wij kunnen ons afvragen of God gecommandeerd heeft dat er in de week een specifieke dag moest zijn waarbij de mensen zouden afzien van te werken en van elke vorm van zelfbevrediging? Wenst God dat er elke week een speciale dag is om Hem te loven en te eren? Heeft Hij een wekelijkse Eredienst voor Hem verplicht? en moet die eredienst dan vrijdags, zaterdags of zondags, de eerste dag of de laatste dag van de week plaats grijpen?
Hebben de Joodse sabbath dag wetten nog enige betekenis voor de hedendaagse gemeenschap? Zouden de volgers van Christus zich aan die sabbath wetten moeten houden?

Losstaand van enige godsdienstige overtuigen nemen meerdere mensen wel aan dat men niet alle dagen voluit kan werken en dat er best een patroon kan zijn van zes of zelfs vijf dagen werk en daaropvolgend een periode van korte rust voor een dag of twee. Alsook kijkt bijna iedereen er naar uit dat na een langere periode van werk ook een langere periode van vrije tijd komt. Niemand zou nog graag zijn of haar vakantie in het water zien vallen.

De meeste mensen zullen spoedig reklameren indien zij week in week uit zonder enige break zouden moeten werken. Ze zouden het niet slikken als hun werkgever hen geen regelmatige rustperiode zou geven.Het is niet zozeer het patroon van werk en rust dat de moeilijkheid creeert. De focus gaat uit naar wat de mensen zouden moeten doen op die dag van rust en welke dag daarvoor het best kan genomen worden.

Zei God dat de mensen zouden gestraft worden als zij niet zouden rusten op de zevende dag?
Was er een patroon van werk en rust dat werd opgelegd voor de natie Israël? Zes dagen werk en dan een dag van rust? In Genesis kunnen wij wel zulk een voorbeeld vinden. Werd God zijn activiteit, beschreven onder zes dagen Schepping en op de zevende dag een dag van rust, vorm en voorbeeld voor ons om op te volgen? Ook kan men de vraag stellen of wij als mensen die op de sabbath rusten wij ons niet wouden identificeren met God? Kijken wij er ook niet naar uit om een dag te hebben als God waarop wij kunnen zeggen dat hetgeen wij gedaan hebben 'Goed gedaan is'(Genesis 1:31)?

Voorzag God de sabbath om voordelen over te brengen naar de mens die gebukt ging onder vele lasten en moeten wij de Sabbath onderhouden?

Vindt een enquète op: This is yourbible alsook verdere artikels op Belgian Christadelphians of Belgische Broeders in Christus.

Lees hier over ondermeer: Zaterdag of zondag
& Zondagsrust of Sabbatviering

Do you need to keep the Sabbath?

POSSIBLE ANSWERS:

- The Sabbath, NOT Sunday, is divinely ordained and must be kept.
- In Christ, every day is a Sabbath day, not just one day.
- Sunday is now the Sabbath for Christians.
- Keeping the Sabbath or not is irrelevant to a Christian.
- Don't know

Go to Do you need to keep the Sabbath? to give your reply.

Do we need to keep the Sabbath

Is there still a difference between the days of the week? For most of the people every day looks the same. People want to have the shops, bars and places of entertainement open 24 hours a day, every day of the week. Sporting and other events are held on any day from Monday to Sunday.

Those who keep most to a sacred day in the week seem to be the Muslims who do not skip their Friday prayer.
We can wonder if God has commanded that there should be kept one day in the week by abstaining from all forms of self-indulgence? Should this then be the first, or seventh, a Friday, Saturday or Sunday, a special day of the week? Do the Jewish sabbath day laws have any meaning for today's society? Should they be kept by followers of Christ?

Quite apart from religious belief, most people accept that the pattern of five or six days of work, followed by a shorter period of relaxation or rest, is a healthy one. They would soon complain strongly if their employer suddenly decided to require them to work with no weekly break at all! It is not the pattern of work and rest that creates the difficulty. The question focuses on what men and women can or should do on their day of rest, and which day of the week that should be.

Did God say people would be punished for not resting on the seventh day? Was there a pattern of work and rest enforced for the nation of Israel?
Six days of gathering and one day of rest? We do find such an example in Genesis. Did God's activity in Creation became the example for His nation? Can we say that by resting on the sabbath, man would identify himself with God, and with the completion of His creation, when He was able to review "everything that he had made, and behold, it was very good" (Genesis 1:31)?

Did God provided the sabbath to confer benefits on anyone who was oppressed-it was "made for man"  and do you need to keep the Sabbath?

POSSIBLE ANSWERS:

- The Sabbath, NOT Sunday, is divinely ordained and must be kept.
- In Christ, every day is a Sabbath day, not just one day.
- Sunday is now the Sabbath for Christians.
- Keeping the Sabbath or not is irrelevant to a Christian.
- Don't know

Go to Do you need to keep the Sabbath? to give  your reply at This is yourbible.

Zondag, zonnegodsdag en zonnepartnersdag

Van shabbat naar zondag

‘Heilige’ samenkomst (mikra kodesh),

Deze eerste dag van de week stond als vroeg in de kerkgeschiedenis centraal, maar niet als een rustdag, – het was in die tijd een gewone werkdag, - maar als een feestdag, om samen met brood en beker de opstanding van de Verlosser te vieren. Daardoor krijgt deze dag de bijnaam 'Dag des Heren', of de 'Dag van ònze Heer'. Dit tegenover de keizer die in die tijd ook 'Heer 'werd genoemd. In het Latijn sprak men van 'Dominica'. Een andere geliefde naam was: 'De achtste dag' als climax van de zeven dagen bij de Joden.
Later namen de christenen, mede onder invloed van Keizer Constantijn de Romeinse (heidense) naam 'Dies solis' (dag van de zon of zondag) in. De Romeinen vereerden de zon als god.

De eerste christenen in het heilige land en Klein-Azië bleven wekelijks op shabbat samenkomen, maar vierden aan het eind van de shabbat (op zaterdagavond) het avondmaal ter herinnering aan Jezus opstanding. Als enige feest vierden zij het Paasfeest, maar met de nieuwe toegevoegde betekenis; Jezus verrijzenis.
In de vierde eeuw verbood de Romeinse keizer Constantijn het samenkomen op shabbat. Verder koos hij een nieuwe datum voor het paasfeest (de huidige datum van de christelijke kerk).
Toch is nog altijd het paasfeest, samen met de verrijzenis van Jezus, de basis van onze samenkomsten, die tevens een repetitie horen te zijn voor het grote toekomstige feest, de bruiloft des Lams (Opb. 19:7). Het is goed om te beseffen dat onze samenkomsten daarom nog steeds ‘heilig’ horen te zijn (vgl. Hebr. 12:23) en dat we nog steeds met feestoffers en in ‘heilige feestdos’ naar de samenkomst horen te komen (Psalm 29:2).

Het was de Romeinse keizer Constantijn, die als vereerder van de zonnegod, de tijden en de wetten veranderde. Hij bepaalde dat op het feest van de ‘wedergeboorte van de zonnegod Sol Invictus’ (op 25 december) voortaan het geboortefeest van Christus moest worden gevierd. De shabbat werd verschoven naar de ‘zon’dag. De Bijbelse maankalender werd veranderd in een ‘zonne’kalender en hij verbood christenen om hun feesten nog langer op de door God ingestelde data te vieren. In 325 A.D. schreef hij over het paasfeest: "Het is onwenselijk dat in de viering van dit meest heilige feest de praktijk van het jodendom gevolgd wordt, omdat zij haar handen goddeloos ontheiligd heeft met enorme zonde. Laat ons niets gemeenschappelijk hebben met het verfoeilijke joodse volk." Voortaan werd Pesach gevierd op het heidense feest ter ere van de godin Asthoret of Istar, de vrouwelijke partner van de zon. In de verschillende talen werd zelfs de naam van het paasfeest voortaan naar deze godin vernoemd, zoals in het Engels ‘Easter’ en in het Duits ‘Ostern’ en in het oud-Saksisch ‘Eostre’. Vrijwel alle christelijke kerken en groepen, hoewel ze zichzelf vaak ‘Bijbelgetrouw’ noemen, vieren het paasfeest nog steeds op deze heidense datum.

Lees hier meer over in: Oorsprong vd samenkomsten in Tenach

Copyright © 5769/2009 www.petersteffens.nl

Volharden in het Avondmaal regelmatig vieren

"Het allereerste wat je leest over de nieuw gevormde gemeente te Jeruzalem is 'En zij bleven volharden bij het onderwijs der apostelen en de gemeenschap, het breken van het brood en de gebeden.' Dat staat in Handelingen 2:42. Het avondmaal is dus kennelijk één van de vier essentiële pijlers, waardoor een gemeente groeit; niet overaccentueren, niet weglaten, maar wel daarin volharden," zegt Jaap de Keijzer. De Keijzer is oudste van een evangelische gemeente De Schakel in Bergen op Zoom.
....
Het vieren van het Avondmaal, één maal in de x aantal maanden, doet geen recht aan het bijbels gegeven van 'volharden'. Als we de christenen van het prille begin als model nemen, dan lezen we dat zij dat dagelijks deden gekoppeld aan of plaats vindend tijdens hun liefdemaaltijden; in ieder geval op de eerste dag van de week, zie bijvoorbeeld Handelingen 20."

Ben Kok (joods-chr. pastor) zegt hier op: Het onderwijs der apostelen, wat zou dat geweest zijn?
12 Joodse mannen, die van Yehsua Zelf en door de Heilige Geest geleerd waren?
Ze vierden Pesach , shabbath etc. en hun brood breken was gewoon samen eten, het als Yeshua bij de Emmausgangers.
Joden beginnen de maaltijd met het breken van brood en het uitspreken van een zegen (baracha)
Elke shabbathviering start met brood en wijn! En Yeshua geeft het breken van brood en drinken van wijn, m.n. bij de seider maaltijd met Pesach de betekenis van Zijn vlees en bloed, symboliek van Zijn offer voor ons, Hij droeg onze doodstraf!
Zie Joh.6:22-59, waar Hij het wonder van de spijziging van duizenden met 5 broden en 2 vissen ook die geestelijke betekenis geeft.
De gemeente vindt dus haar kracht in het geloof in Zijn verzoenend sterven en niet in de avondmaalsviering als gebruik.
De diepe betekenis werd doorleefd in de gezamenlijke maaltijd als gelovigen, ook bij aanvang shabbath en bij de seider maaltijd in het bijzonder.
De leer der apostelen was de leer van Yeshua, het levende Woord, de levende Tora,waarvan geen jota of tittel vervalt, zie Matth. 5:17

> http://www.cip.nl/nieuwsbericht_detail.asp?id=13173

Communie en dag des Heren

Communie is iets wat ons doet denken aan de eucharistieviering. Vandaag zijn er veel kerken in Vlaanderen waar op zondag geen eucharistieviering meer is maar slechts een woord dienst. De kerken zijn zo leeggelopen maar er zijn ook onvoldoende priesters om nog die weinige parochianen te bedienen. Ook bij ons zijn er diensten waar ter communie wordt gegaan. Deze handeling wordt meestal het “Breken van het brood” genoemd. Het is een avondmaalviering die op elke dag van de week kan gebracht worden. Hij brengt de handelingen in herinnering die Jezus heeft uitgevoerd tijdens het laatste avondmaal in een bovenvertrek te Jeruzalem, voor zijn gevangenneming en dood. Jezus heeft daar de opdracht gegeven dit te herhalen ter herinnering van zijn offergave.”Blijft dit doen tot mijn gedachtenis” zei Jezus aan zijn apostelen. “Want zo dikwijls als gij dit brood eet en deze beker drinkt; blijft gij de dood des Heren verkondigen, totdat hij gekomen is.” (1 Korinthiërs 11: 23-29, Mattheus 26:26-30; Markus 14:22-26; Lukas 22:14-20) Dus zolang dat de heer nog niet terug gekomen is moeten wij dit offermaal in herinnering brengen.

Er is niet bepaald geworden welke dag dit zou moeten plaats grijpen? In de eerste eeuw gebeurde dit meestal na de sabbat op de eerste dag van de week, de zondag dus. (Handelingen 20:7) Nu is het wel zo dat de meeste mensen zondags vrij zijn en dit daarvoor de meest ideale dag lijkt te zijn om samen te komen en in groep God te loven en te eren. De zaterdag of sabbat kan hiervoor ook gebruikt worden maar dit hoeft niet noodzakelijk zo te zijn. Dit hangt eigenlijk ook af van het eigen aanvoelen.

“De een oordeelt dat de ene dag belangrijker is dan de andere; een ander oordeelt dat de ene dag gelijk is aan alle andere; een ieder zij volledig overtuigd in zijn eigen geest. Wie de dag onderhoudt, onderhoudt die voor Jehovah. En wie eet, eet voor Jehovah, want hij brengt dank aan God; en wie niet eet, eet niet voor Jehovah, en toch brengt hij dank aan God. Niemand van ons leeft in feite alleen met betrekking tot zichzelf, en niemand sterft alleen met betrekking tot zichzelf; want indien wij leven, dan leven wij voor Jehovah, en ook indien wij sterven, dan sterven wij voor Jehovah. Derhalve behoren wij of wij nu leven of sterven, Jehovah toe. Want hiertoe is Christus gestorven en weer tot leven gekomen, opdat hij Heer over zowel de doden als de levenden zou zijn”. (Romeinen 14:5-9)

Het komt er op aan in de loop van een dag een moment uit te kiezen om tijd vrij te maken voor God. Als wij een hele week gewerkt hebben kan er een dag vrij gemaakt worden om tot rust te komen en de maker van al het gene rondom ons te bedanken. Over de gehele wereld kunnen de Christadelphians de dienst invullen naar eigen goeddunken, zodat ze van ecclesia tot ecclesia, zoals onze kerkgemeenschappen worden genoemd, verschillend kunnen zijn. Het is zelfs zo dat in één kerkgemeenschap de dienst verschillend kan verlopen naargelang de behoeften van de dag. Algemeen kunnen wij wel stellen dat indien Jezus zijn avondmaal herdacht wordt er een woord dienst is en het eucharistisch gedeelte. In het woord gedeelte nemen wij de Bijbel ter hand en lezen daar delen uit die wij voor die dag ter bezinning gebruiken. Normaal wordt er ook een Bijbelleesplan gevolgd, maar hier kan dus gerust van afgeweken worden, nar de behoefte van de gelegenheid. Voor mensen die vertrouwd zijn met de Bijbel hebben wij een rooster waarmee u de gehele Bijbel in een jaar leest (Oude Testament eenmaal, Nieuwe Testament tweemaal). Dit is het rooster dat we zelf gebruiken. Het kost u ongeveer een half uur per dag. U kunt dit rooster, in PDF formaat, hier downloaden. Naast de daglezingen brengen wij onze persoonlijke gebeden naar voor en halen wij gebeden uit de Bijbel aan, zoals bijvoorbeeld uit de Psalmen. In de kerkgemeenschap is het dan ook fijn om samen de stem te verheffen en liederen uit het hymnenboek ten gehore te brengen.

Jezus zei tot de schare in een openbare vergadering te Kapernaüm: „Voorwaar, voorwaar, ik zeg U: Indien GIJ het vlees van de Zoon des mensen niet eet en zijn bloed niet drinkt, hebt GIJ geen leven in UZELF. Wie zich met mijn vlees voedt en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven, en ik zal hem op de laatste dag [uit de dood] opwekken; want mijn vlees is waar voedsel en mijn bloed is ware drank. Wie zich met mijn vlees voedt en mijn bloed drinkt, blijft in eendracht met mij en ik in eendracht met hem. Evenals de levende Vader mij heeft uitgezonden en ik leef vanwege de Vader, zo ook hij die zich met mij voedt, ja ook hij zal leven vanwege mij. Dit is het brood dat uit de hemel is neergedaald. Het is niet zoals toen UW voorvaders aten en toch zijn gestorven. Wie zich met dit brood voedt, zal in eeuwigheid leven.” (Johannes 6:53-59).

Wij willen graag het leven in ons hebben en Christus Jezus in ons dragen. Het nemen van de symbolen is een teken van aanvaarding van het zoenoffer van Jezus en een delen in gemeenschap van dit levend brood. Iedereen wordt daarom hiervoor vriendelijk uitgenodigd om deelgenoot te worden van de gemeenschappelijke maaltijd in herinnering van de grootste gave die ons is toegekomen.

 

> Avondmaal des Heren
> Teken van het verbond
> Sabbat of zondag
> Zondagrust of sabbatviering

Communion and day of worship

* Do Christadelphians keep Communion?
Yes. They usually call it the Breaking of Bread (Acts 2:42). The Lord Jesus has commanded us to meet together regularly to break bread and drink wine, in memory of his sacrifice until he comes back. The bread represents his body, and the wine represents his blood (1 Corinthians 11:23-26; John 6:53-56).

* Why is it necessary for us to break bread and drink wine?
(a) Baptism is described as a new birth. A growing child needs food at regular intervals. The breaking of bread is a symbolic meal, which provides us with spiritual food.
(b) In baptism our past sins are forgiven, but our weak human nature cannot stop sinning. The breaking of bread service reminds us of the sacrifice of Christ and gives us opportunity to ask for the forgiveness of our sins again.
(c) By the breaking of bread we are reminded of the vows we made at our baptism. It is a time for rededication. It reminds us that Jesus, though now in heaven, will come back to the earth.
(d) The Breaking of Bread also strengthens our fellowship with our fellow believers. We are told not to stay away from the assembly of believers, but to be present as an encouragement to those who share our beliefs. To stay away from the believers’ assembly is to wilfully sin (1 Corinthians 11:23-29; Matthew 26:26-28; 1 Corinthians 10:16-17; Acts 2:42, 46, Hebrews 10:24-25).

* Must we break bread and drink wine on any special day?
No. The breaking of bread was instituted on a weekday evening. Jesus said we should keep it ‘often’, but he did not say how often, or on which day. The early disciples usually kept this ceremony on ‘the first day of the week’ - Sunday. For most people nowadays, Sunday still seems to be the most convenient day (Acts 20:7; 1 Corinthians 11:25-26).

* What other services do Christadelphians hold?
They hold meetings for preaching the true gospel and for studying the Bible. Christadelphian meetings usually include hymns, prayers, and Bible readings. These should be supported as much as possible (Hebrews 10:24,25).

* Must we keep the Sabbath Day?
No. Jesus fulfilled the law of the Sabbath (Matthew 5:17). When God gave the fourth commandment, “Remember the Sabbath day …” (Exodus 20:8) He was providing one day a week rest from the curse placed on Adam to work “all the days of your life” (Genesis 3:17). For those who trusted God and kept the Sabbath, He made a special provision to sustain them (Exodus 16:22-24). To reject God’s Sabbath, therefore, was to refuse God’s gift of grace. But Jesus came as God’s gift of grace to all who believe in him. He performed God’s work on the Sabbath and declared himself ‘Lord of the Sabbath’ (Matthew 12:5-8; John 5:17). Jesus removed the burden of the curse of Adam (Matthew 11:28-30; 6:31-33). Now all days become a sabbath to the true Christian for whom God has prepared an eternal Sabbath of rest (Hebrews 4:8-10).
Some like to set aside a special day or special moments for dedication to God. This is good, and the principles for doing this are explained in Romans 14:5-9.

* Should a Christian pray every day?
Yes. God wants us to pray to Him regularly. Jesus gave a parable to teach that men ‘ought always to pray and not to lose heart’. Christians who do not pray soon lose contact with God. The Lord Jesus sometimes spent whole nights in prayer. Prayer should be a very important part of our lives too. Jesus Christ is our High Priest in the presence of God, and we pray to God through Christ (Luke 18:1; Matthew 6:5-13; Luke 6:12; James 5:16-18; Romans 12:12; Acts 2:42; Revelation 5:8).


- From the CBM booklet Preparing for baptism # The Christian Life

> Sabbath according to the Scriptures
> The Breaking of Bread
   To take the emblems of Christ's sufferings and sacrifice is the highest honour which a man or woman could have.
Along with prayer and Bible reading, regular obedience to Christ's command to break bread and drink wine in memory of his sacrifice is vital. "This do in remembrance of me", Jesus commanded (Luke 22:19). It was his wish that his followers should regularly do this until his second coming, when Jesus will share the bread and wine with them again (1 Cor. 11:26; Luke 22:16--18).

also of interest > Ecclesial Life

In Dutch:

> Avondmaal des Heren
> Teken van het verbond
> Sabbat of zondag
> Zondagrust of sabbatviering