Showing posts with label dood. Show all posts
Showing posts with label dood. Show all posts

Monday, 29 July 2019

De wereld van onbijbelse leer #3

Vervolg van 


Doorheen de geschiedenis wenste de Rooms Katholieke Kerk haar macht hoog houden en deed zij er alles aan om met haar politieke en geestelijke macht de bevolking onder haar duim te houden.  eeuwen werd er regelmatig bijeengekomen om over uiteenlopende geloofskwesties te praten, alsook om maatregelen te treffen tegenover kerkelijke figuren waarmee zij het niet eens waren.

In de 16de eeuw verklaarden de Lutherse vorsten en steden zich oneens met de keizer van het Heilige Roomse Rijk om de godsdienstvrijheid terug te draaien. Die redevoering werd later bekend als het Protest van Spiers en leidde tot de benaming protestant, mits zij protesteerden tegen de gang van zaken.

Vele onbijbelse leerstellingen en praktijken in de middeleeuwse katholieke kerk hadden meer dan één priester en/of bisschop de wenkbrauwen doen fronsen. Vooral hoe door bepaalde onbijbelse leerstellingen de kerk de bevolking in haar macht trachtte te houden en geld afperste van de arme bevolking stak meerderen de ogen uit.

De Duitser die begon als augustijner broeder (1506) en het sacrament van de priesterwijding ontvangen had (1507), ontwikkelde zich, na zijn benoeming in 1508 tot hoogleraar in de moraaltheologie aan de Universiteit van Wittenberg, tot de leidende persoonlijkheid van wat men de protestantse beweging zou gaan noemen. Als theoloog zou Maarten Luther (Martin Luther) (14831546) de Reformatie in het Duitse Rijk op gang trekken.

Hij kon het niet meer aanzien hoe de onbijbelse leer van de afkoop van zonde door de Kerk vele armen onderdrukte. Zijn verzet tegen de handel in aflaten of kwijtschelding voor God van tijdelijke straffen (penitentie) voor zonden (verder onwtikkeld door Johann Tetzel) zou echter de kerk heel wat geld doen mislopen en kwam op dat tijdstip heel ongelegen daar de kerk juist grootse bouwplannen had.

De onbijbelse leer van een gescheiden eenheid in de mens waarbij met de dood een deel uit het lichaam zou gaan had grotere erkenning gekregen en mensen doen bidden voor de doden. Met angst dat een zielsverhuizing niet goed zou verlopen kon men mensen geld vragen voor een begrafenis en laten betalen voor het zuiver houden van die ziel, om zo te vermijden dat men in een vagevuur of hel zou belanden waar men getormenteerd zou worden door vuur en duivelse wezens (allemaal onbijbelse leerpunten).

Luther was het oneens met die valse leer en de praktijken van de professionele "vergevers" of quaestores (in het Latijn), die eropuit werden gestuurd om contributies voor een project in te zamelen. In veel gevallen was de prediking hiervan, door onwetendheid of gewiekstheid, ver verwijderd van de officiële leer; sommigen durfden zelfs te beloven dat de verdoemden uit de hel zouden worden bevrijd.

Door goed de Bijbel te lezen zag Luther dat Christus zijn zonden van hem had genomen en hij door het geloof Christus’ gerechtigheid had ontvangen. Hierbij kwam hij tot het geloof dat naar eigen zeggen voor hem de poort van het paradijs open ging.
In oktober 1517 spijkerde hij zijn beroemde 95 stellingen op de kerk in Wittenberg waarin hij verschillende misstanden in de kerk aan de kaak stelde. Die gebeurtenis is het symbolische begin van de Reformatie, de godsdienstige beweging die in de zestiende eeuw de katholieke kerk van binnenuit probeerde te hervormen.

Andere hervormers die na hem kwamen en ook vele onbijbelse leerstellingen aanvochten gingen echter nooit zo ver om tot in de wortel door te dringen.
Velen durfden ook niet "de ziel" van het "katholische" te raken en waagden het niet om terug de debatten te gaan voeren over de menselijkheid en/of goddelijkheid van Jezus in de kern. Want het menselijk aspect van Jezus werd wel door bepaalde hervormers ter berde gebracht, ook al bleven zij in de knoop van de trinitarische gedachte.

Ook vandaag is het namelijk zeer moeilijk om zich te ontdoen van de vele valse leerstellingen die door de eeuwen heen zo in de menselijke geest zijn gedrukt. De mens heeft ook de neiging om eerder de menselijke geschriften van zogenaamde "godkenners" of theologen te raadplegen en te volgen, dit met de gedachte dat ze zelf niet bekwaam zouden zijn om de bijbel juist te interpreteren. Alsof God de gewone mens niet bekwaam zou gemaakt hebben om Zijn Woord te kunnen verstaan.

Elke mens moet echter beseffen dat God eenieder de mogelijkheid heeft gegeven om zijn Woord te kunnen lezen en te begrijpen. God is geen God van onduidelijkheid of van een voorkeur hebbende voor geschoolden, die Hij dan de kennis zou geven om Zijn woord dan beter uit te leggen dan de schriftschrijvers die God zelf heeft uitgekozen en de boeken neergepend hebben die wij in de Boekenverzameling hebben welke wij nu als onze Bijbel beschouwen.

Friday, 23 February 2018

Een Boom van kennis wordt een Boom van moraal

Bij de schuldvraag van en voor de mens alsook bij de vraag omtrent al de gruwel en leed dat er over deze wereld komt gaan er veel voorbij aan de gebeurtenis waarbij de Boom van kennis van goed en kwaad een Boom van moraal werd.

Veel te veel Christenen vergeten de gebeurtenis waarbij de eerste vrouw zich liet verleiden en er toe over kwam om de eerste man of eerste Adam bij haar daad van ongehoorzaamheid tegenover God te beetrekken. Wij moeten terug gaan naar de oertijd, de tijd waarbij ons universum tot ontstaan kwam en de eerste menselijke wezens de aarde mochten bewonen en zelfs in beheer kregen. Want God had die eerste mensen de opdracht gegeven om voor de aarde te zorgen. Zij mochten ook alle planten en dieren namen geven. Dat mocht dan wel duiden op hun hogere positie dan die geschapen elementen maar mocht hen er niet toe brengen die geschapen elementen kwaad te berokkenen.

In het begin aller tijden had de mens geen besef  van goed en kwaad. eigenlijk liet de mens het leven verlopen zoals het voor hem kwam en hoe het paste. Er waren niet bepaald verplichtingen. In volle vrijheid mocht de mens zich vrij bewegen in de Tuin van Eden. Maar de Goddelijke Schepper had hen wel een beperking gegeven. Namelijk van twee bomen moesten zij afblijven.

Zoals met kleine kinderen nog steeds voor valt, lijkt het voor hen moeilijk om van dat gene af te blijven wat er bevolen wordt niet aan te komen.  De boom van kennis van goed en kwaad leek zeer aantrekkelijk te zijn voor de eerste vrouw, de mannin Eva.
In de gelijkenis van God geschapen begon voor de  mannin niet voldoende te zijn. Zij wou ook als God worden en diezelfde kennis als Hij bezitten. Zij dacht dat God haar die hun onthield en dat bij het eten van de vruchten van de Boom zij wel die kennis zouden kunnen verwerven.
Ook al God hen gewaarschuwd voor de gevolgen van het eten van de vruchten van de boom in het midden van de tuin, zelfs dat ze die niet mochten aan raken, want al deden ze dat dan zouden ze sterven. (Genesis 3:3)

De verleiding leek echter te groot te zijn en de vrouw viel voor haar innerlijke gedachten die haar zo veel voorspoed beloofden en haar hoop hadden gesteld om god gelijk te zijn. Maar daar ging zij niet enkel in de fout. Zij deed met haar daad een handeling die niet enkel van ongehoorzaamheid getuigde maar ook van rebellie tegen God  waarbij Zijn machtspositie ook in twijfel werd getrokken.

Het is door haar daad van ongehoorzaamheid dat zij over ging om toch van die verboden vrucht te eten en hiermede de vertrouwensrelatie met God verstoorde.  Door hun daad van gelijk te willen zijn met God werd de relatie tussen mens en God zodanig geschaad dat wij er nu nog de gevolgen moeten van dragen.

Hun verwachting om als als goden, goed en kwaad te onderkennen bracht vijandschap tussen hun als schepsels van God en hun Maker. Het is wel werkelijk zo dat zij kennis van goed en kwaad kregen, maar dat betekent ook dat zij van dan af ook het verschil konden voelen tussen goed en kwaad. Want kennis van die zaken brengt ook mee dat hun bewust zijn er van hun er in mee trekt en dat hun leven onherroepelijk daarmee verbonden raakt.

De kennis van goed en kwaad als het ware bracht nu dat innerlijk gevoelen van goed en kwaad of bracht hun inzicht in het mogelijk goede en het mogelijk slechte of kwade. Moraal werd nu onderdeel van hun levensvisie. Alzo was door het eten van de vruchten van de Boom der kennis van goed en kwaad die boom ook een Boom van moraal geworden.

Het omgaan met elkaar kwam hierdoor in verandering, omdat de mens nu zich anders kon gedragen dan God het wilde. Zij konden zich nu gemeen gaan opstellen of een ander kwaad doen. Oneerlijkheid kwam over de mens en meerderen konden niet meer integer zijn. Sinds deze daad van de eerste mens is de mens anders geworden dan God ze heeft geschapen.


God , die een God van belofte is en steeds de waarheid vertelt, moest zich nu aan Zijn Woorden houden; Zo kwam de dood als straf voor hun daad over de mens. de mens werd uit de Tuin van Eden gestoten en was nu verder af van God. Met de tijden zouden nog meer mensen zich nog verder van God plaatsen dan die eerste mens. zo verziekte onze wereld.

Onze relatie met God is als het ware voor goed verstoord. door het toegeven aan bepaalde kennis van kwaad en door het volbrengen van dingen die slecht zijn gaan wij in tegen de Wil van God en plegen daardoor "Zonde". Door het zondigen maken wij ons nog verder los van God en komen zo tegenover Hem te staan als "vijanden van God". 

De mens zal echter tot besef moeten komen dat zij zonder God niet kunnen leven en dat wij zonder Hem ook verloren zullen gaan, met nog steeds de dood tot gevolg.

+

Lees ook
  1. Keuze van levende zielen tot de dood
  2. Voorzieningen voor de keuzes van de mens
  3. Onwetendheid, wettigheid en zondigheid
  4. Terugblikkend op de eerste mens en eerste gebeurtenissen 2 Daad van ongehoorzaamheid eerste mens
  5. Bereshith 3:1-6 Het bedrog
  6. Fragiliteit en actie #1 Ongehoorzaamheid van Geschapene
  7. Het begin van Jezus #2 Aller Begin
  8. Het begin van Jezus #3 Voorgaande Tijden
  9. Het begin van Jezus #13 Een te komen mens

Friday, 5 April 2013

Vergieten van Bloed, een Oud en een Nieuw Verbond

De voorgaande week hebben wij kunnen herinneren hoe God een verbond had gesloten met Mozes en Zijn Volk. Op 14 Nisan konden wereldwijd mensen de maaltijd van Jezus in herinnering nemen waarbij deze brood en een beker name en melde dat het tekens van een Nieuw Verbond waren.

Bij het sluiten van het eerste verbond lezen we hoe er brandoffers en vredeoffers werden gebracht, hoe Mozes het bloed van de offerdieren verzamelde, en hoe hij de woorden van de wet voorlas. Als het volk dan belooft daarnaar te leven, lezen we:

“Nu nam Moses het bloed, sprenkelde het over het volk, en sprak: Zie, dit is het bloed van het Verbond, dat Jahweh met u heeft gesloten: het is gegrond op al deze bevelen.” (Exodus 24:8 CANIS)

In de Bijbel staat neergeschreven hoe Gods Volk de randen van de deuren van hun huizen moesten instrijken met het bloed van erg jonge lammetjes. De besprenkeling van het volk met het bloed was de verzegeling als het ware van die Belofte van God dat de eerstgeborenen zouden gevrijwaard blijven en dat zij samen op weg zouden mogen gaan naar het Beloofde Land.

Het bloed gesprengd op het volk was het bloed van het verbond dat Jehovah, de Allerhoogste god, met de gelovigen in Egypte sloot, op grond van al deze woorden die God uitte. Zijn Stem was de vertolking van Zijn Wens en van de Kennisgeving van Zijn Plan. Zijn Genadegave was in die vroege tijd dat het in Hem gelovende volk mocht besprenkeld worden met dat bloed, als teken van hun toetreding tot dat verbond.

Petrus verwijst daarnaar wanneer hij zijn 1e brief begint met: “Aan de uitverkorenen ... door God, de Vader, voorbestemd om, geheiligd door de Geest, gehoorzaam te zijn aan Jezus Christus en met zijn bloed besprenkeld te worden” (1 Pet 1:1-2). Hij beschrijft hen die deel mogen hebben aan dat 2e verbond dus als ‘besprenkeld met het bloed van Jezus’. De koppeling is helder, maar het gebruikte beeld niet, totdat we beseffen dat dit gaat over het bloed van het offerdier dat nodig was voor die verbondssluiting. De schrijver aan de Hebreeën legt uit dat een verbond met God gepaard gaat met een offer, en in het nieuwe verbond is Christus dat offer.

We zien Christus in het Nieuw Testament vaker voorgesteld als offer.
Zoals het oude verbond een voorafschaduwing was van het nieuwe, zo was ook de offerdienst onder de wet een voorafschaduwing van de dood van Christus.

“en leeft in liefde, zoals ook Christus u heeft liefgehad en Zich voor ons heeft gegeven als gave en offer, tot een lieflijke geur voor God.” (Efeziërs 5:2 CANIS)
“Ik ben het levend brood, dat uit de hemel is neergedaald; (52) zo iemand eet van dit brood, zal hij in eeuwigheid leven. En het brood, dat Ik zal geven, is mijn vlees voor het leven der wereld.” (Johannes 6:51 CANIS)

 “die overgeleverd werd om onze ongerechtigheden, en opgewekt om onze rechtvaardiging.” (Romeinen 4:25 CANIS)

 “Ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij; terwijl ik leef in het vlees, leef ik in het geloof van den Zoon van God, die mij heeft liefgehad en die Zich voor mij heeft overgeleverd.” (Galaten 2:20 CANIS)

 “Gij mannen, hebt uw vrouwen lief, zoals ook Christus de Kerk heeft bemind. Hij heeft Zich voor haar overgeleverd:” (Efeziërs 5:25 CANIS)

 “Eén, die niet zoals de hogepriesters dagelijks nodig heeft, eerst voor eigen zonden te offeren, daarna voor die van het volk; want dit laatste heeft Hij eens en voor al gedaan door het Offer van Zichzelf.” (Hebreeën 7:27 CANIS)

 “hoeveel te meer zal dan het Bloed van Christus, die door een eeuwigen Geest Zich als smetteloos Offer opdroeg aan God, ons geweten reinigen van dode werken tot de dienst van den levenden God?” (Hebreeën 9:14 CANIS)
 “10 Uit kracht van die wil zijn wij ééns en voor al geheiligd door het Offer van het Lichaam van Jesus Christus. 11 En terwijl iedere priester, dag in dag uit, dienst staat te verrichten en meermalen dezelfde offers opdraagt, welke toch nimmer de zonde kunnen wegnemen, 12 heeft Hij daarentegen, ééns en voor al, één enkel Offer gebracht voor de zonden, "en is Hij gezeten aan Gods rechterhand,"” (Hebreeën 10:10-12 CANIS)

 “Den helen ram moet ge op het altaar in rook doen opgaan. Het is een heerlijk geurend brandoffer voor Jahweh, een vuuroffer ter ere van Jahweh.” (Exodus 29:18 CANIS)

 “Dan moet ge het uit hun handen nemen, en het op het altaar in rook doen opgaan te zamen met het heerlijk geurend brandoffer voor het aanschijn van Jahweh; het is een vuuroffer ter ere van Jahweh.” (Exodus 29:25 CANIS)

 “God zij dank! Overal toch leidt Hij ons rond tot Christus’ triomf; allerwege verspreidt Hij door ons de geur van diens kennis.” (2 Corinthiërs 2:14 CANIS)
Met de dood van Christus is het gevolg van de dood van de mens teniet gedaan. Door Christus sterven kunnen wij nu leven na de dood krijgen. Jezus zijn verrijzenis is het levende bewijs dat een mensenlichaam kan opgenomen worden na de dood en door God verheerlijkt kan worden.


Bloed werd gezien als de drager van het leven. Daarom wordt er steeds gesproken over het ‘uitgieten’ van bloed bij het sterven. Het was ook nadrukkelijk verboden bloed te consumeren. De uitdrukking bloed uitgieten of bloed vergieten werd een synoniem voor doden, die ook in het Nederlands is overgenomen.

Over dat bloed, bloedvergieten, en sterven van Christus Jezus kan u meer lezen op onze andere pagina's:


  1. Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen
  2. Dienaar van zijn Vader
  3. 14 Nisan, de avond om Christus Zijn predikingswerk te herinneren
  4. 14 Nisan een dag om te herinneren #1 Oorsprong
  5. 14 Nisan een dag om te herinneren #2 In Jezus tijd
  6. 14 Nisan een dag om te herinneren #3 Voor het Overgangsfeest
  7. 14 Nisan een dag om te herinneren #4 Een Gedood Lam
  8. 14 Nisan een dag om te herinneren #5 De te vieren dag
  9. Jezus aanbod op het laatste avondmaal
  10. Teken van het Verbond
  11. Christus in de wet: Het bloed van het Nieuwe Verbond
  12. De Gezalfde en de eerste dag van de feestperiode van Ongezuurde Broden 
  13. Dienstknecht voor velen terwille van de waarheid van God 
  14. Op de eerste dag voor matzah
  15. Een Feestmaal en doodsherinnering
  16. Een Groots Geschenk om te herinneren
  17. Verontrustheid van Jezus
  18. Voor de Wil van Hem die groter is dan Jezus 
  19. Gevangenneming en terechtstelling van Christus Jezus
  20. Jezus moest sterven
  21. Jezus vindt de dood op Golgota op voorbereidingsdag
  22. Een Messias om te Sterven
  23. Jezus stervensdag
  24. Na de sabbat na Pesach, de verrijzenis van Jezus Christus
  25. Jezus is verrezen

Enhanced by Zemanta

Thursday, 15 November 2012

Twee soorten mensen

Deze weken worden in meerdere kerkgemeenschappen gesprekken gevoerd over de dood van mensen. In de Belgische ecclesia schonk men de afgelopen dagen aandacht aan de slachtoffers van de eerste wereld oorlog in het bijzonder en keek men naar de slachtoffers van der vele oorlogen wereldwijd, het lijden en de achterblijvers.

Bij die achterblijvers heerst er dikwijls de vraag wat er met die doden gebeurt, waar zij terecht komen en of zij er nog met kunnen praten of heerst de vraag of die doden nu ook nog dingen kunnen doen voor de levenden.

Ook in Lunturen, Nederland, kwam er een landelijke kerkvergadering met ruim 150 afgevaardigden, adviseurs en andere kerkelijke medewerkers van de Protestantse Kerk Nederland (PKN) bijeen voor een paar dagen. Altijd is de agenda overvol en bijna altijd lopen de vergaderingen uit. Maar tussendoor is er toch genoeg tijd om te wandelen in de bossen rond De Werelt. 

Op zaterdag 10 november bogen predikanten, ouderlingen, diakenen, doctoren en professoren over het bezwaarschrift van D. Bokhout uit Haarlem tegen artikel 37 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis (NGB) over het laatste oordeel dat volgens hem niet is gegrond in de Heilige Schrift.

D. Bokhout had een gravamen of ernstig bezwaar uitgebracht waarbij gesteld werd op grond van twee Bijbelteksten (Psalm 65:1-4 en 1 Joh. 2:2) dat het on-Bijbels is dat er in artikel 37 van de NGB gesproken wordt over twee soorten mensen, namelijk zij die behouden worden en zij die verloren gaan.

 “1  Een psalm van David, een lied, voor den opperzangmeester. (65-2) De lofzang is [in] stilheid tot U, o God! in Sion; en U zal de gelofte betaald worden. 2 (65-3) Gij hoort het gebed; tot U zal alle vlees komen. 3 (65-4) Ongerechtige dingen hadden de overhand over mij; [maar] onze overtredingen, die verzoent Gij. 4 (65-5) Welgelukzalig is hij, [dien] Gij verkiest, en doet naderen, dat hij wone in Uw voorhoven; wij zullen verzadigd worden met het goed van Uw huis, [met] het heilige van Uw paleis.” (Ps 65:1-4 STV)

 “En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor [de] [zonden] der gehele wereld.” (1Jo 2:2 STV)

  „Doordat Jezus vrijwillig slachtoffer werd, zijn alle mensen verzoend met God”, aldus Bokhout. Hij vindt dat de synode van de PKN de fout van de synode van Dordrecht (1618-1619) moet herstellen door een aanvullende verklaring op de belijdenis op te stellen.

Volgens Mw. ds. H. A. Smits (Wognum) is de Schrift „niet eenstemmig maar meerduidig” wanneer zij over het laatste oordeel spreekt. Wij vragen ons af  in welke mate ds. D. C. Floor (Ede) de Bijbel duidelijkheid aanschouwt wanneer hij zegt: „In Jezus Christus ligt volkomen zaligheid. Alleen in Hem worden mensen verlost van hun angst voor de hel en vinden ze troost in leven en sterven. Laten we luisteren naar de stem van de Goede Herder, Die Zelf heeft gesproken over de scheiding tussen schapen en bokken bij het laatste oordeel.”

Jezus heeft zoals geschreven staat in de Heilige Schrift zijn leven gegeven voor iedereen, maar volgens meerdere schriftplaatsen moeten de mensen die Genadegave welke van God komt ook aanvaarden eer zij er aanspraak op kunnen maken. Zonder erkenning van Christus zal men weinig of geen kansen maken om in aanmerking te komen om het Koninkrijk van God binnen te gaan, zeker neit als het leven niet aangepast is aan de Wil van God.

Voorzitter ds. A. van Lingen van de commissie die het gravamen van Bokhout heeft bestudeerd, benadrukte dat het afwijzen van het gravamen niet betekent dat er in de kerk geen ruimte is voor Bokhout. „Hij is van harte welkom in onze kerk. Hij mag vinden wat hij vindt.”

Scriba dr. A. J. Plaisier zei namens het moderamen dat het niet de bedoeling is om naar aanleiding van een gravamen synodeuitspraken te doen over de reikwijdte van de verzoening. „We zijn niet geroepen om de hel af te schaffen of zo. Dat is onzinnig. De boodschap van de kerk is de verzoening door Jezus Christus. Dáár zijn we getuigen van. Daar gingen we voor en daar zullen we voor gaan.”

De synode vergaderde ook over de instelling van de functie van een zogenoemde pastor pastorum. Er waren nogal wat synodeleden die een mentor van predikanten een goede optie vonden. Anderen waren juist bang dat zo’n predikant een soort bisschop zou kunnen worden. Uiteindelijk schaarde de meerderheid zich achter het voorstel van het moderamen om het plan voor een pastor pastorum te schrappen. Dr. Plaisier: „Laten we de pastor pastorum nu maar eerbiedig begraven.”

De synode besloot (met drie stemmen tegen) het gravamen van Bokhout niet te erkennen als gegrond in de Heilige Schrift. Ook komt er een nader onderzoek naar de wijze waarop in de toekomst met een gravamen moet worden omgegaan.

Spijtig werd er niet dieper ingegaan op de toestand van de hel of wat de geloofsgemeenschap daar onder wil verstaan. Voor hen is de hel namelijk de plaats van eeuwige marteling en zien zij de verdoemenis niet in als het volledig beëindigen van het leven en de mogelijkheden om nog iets te doen of te betekenen.

Het was voor de laatste maal dat deze synode bij elkaar kwam in zulke een uitgebreide samenstelling. Met ingang van 2013 zal iedere classis nog maar één ambtsdrager afvaardigen in plaats van de twee die sinds 2004 werden afgevaardigd. Wegens noodzakelijke bezuinigingen zal men maar met een 75 leden  ook in de hoop dat het vergaderen met minder mensen vlotter zal gaan verlopen.
Wellicht zal er in een kleine groep, ook al zullen de liederen minder sterk klinken, ook meer ruimte voor het inhoudelijke gesprek zijn.


Tuesday, 26 April 2011

Een prins en de dood

Men kent sprookjes als de erwt, de kikker en de prinses, Lady Di and prince charming, maar ook sneeuwwitje en andere sprookjes over de jaloersheid betreft schoonheid en geluk.

Maar velen vergeten dat dat uiterlijke prachtige niet alleen schoonheid heeft. Achter de façade schuilt dikwijls ook veel pijn. Niemand kan ontsnappen aan de pijn welke doorheen het leven loopt. Klein, groot, onbelangrijk of belangrijk, het doet er niet toe wie men ook maar is, men zal hoe dan ook in dit aardse leven tijdens deze tijden moeten kijken naar het lijden van anderen maar dit ook zelf moeten ondergaan.

Zelfs op een schijnbaar zeer heugelijk moment zal men kunnen geconfronteerd worden door die pijn die kerft doorheen het hart van elk zinnig wezen. Wie weet zal komende vrijdag de kleinzoon van prins Philip het beeld voor ogen krijgen van zijn moeder die dertig jaar geleden trouwde als een sprookjesprinses, wiens huwelijk nooit zou kunnen stuk gaan. Maar zijn moeder kreeg heel wat te verduren en werd het slachtoffer van de paparazzi's geilzucht. In de kerk waar de uitvaart van zijn moeder was zal prins William als tweede in lijn voor de Britse troon, maar als favoriet, aantreden om in de huwelijksboot te stappen met de zus van zijn petekind.

Hoe vreemd deze gebeurtenis ons ook over een andere prins kan doen na denken kan u lezen in: Lijden en huwelijk van een prins

en in het artikel over het Koninklijk huwelijk: Royal wedding Prince William & Catherine Middleton >

Married among the tombstones

Wednesday, 10 November 2010

Decomposition, decay - vergaan, afsterven, ontbinding

De ontbinding (decomposition, decay)of het vergaan door bacteriële omzetting van eiwitstoffen (vooral van lijken en kadavers) (corruption of the body after death), maar ook de opheffing (dissolution, disbandment, annulment, rescission) van iets.



Under the Tag "ontbinding" we shall mainly look at the situation after death, which is discribed in the Bible as the givingup of the spirit (pneuma) (Luke 23:46) and the laying down or departure of the soul (= any living thing; AV: life; Greek: psuche) (John 10:11,15,17). After we die our body is going to decompose, decay, rot, putrefy, spoil meaning to undergo destructive dissolution. When the body is not put in an incinnerator or on a firestake the body shall slowly change from a state of soundness or humanly form to dust. It shall decompose and break down by chemical change.

decay
c.1460, from O.Fr. decair,  from V.L. *decadere  "to fall off," from L. cadere  "to fall" (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
Latin decadere to fall, sink, from Latin de- + cadere to fall
: break down, corrupt, decompose, disintegrate, fester, foul, mold, molder, perish [chiefly British], putrefy, rot, spoil, fall apart, go to seed (or run to seed) (Merriam-Webster Dict.)


A gradual falling into an inferior condition; progressive decline as a result of bacterial, fungal, or chemical action. The decomposition  suggests the reducing of a substance to its component elements; and the disintegration  emphasizes the breaking up, going to pieces, or wearing away of anything, so that its original wholeness is impaired.
Often people would like not to hear that the body also can rot away. Rot  being a stronger word than decay  and esp. applied to decaying vegetable matter, which may or may not emit offensive odors.
Decay can denote partial deterioration short of complete destruction.



putrefaction, deterioration, decadence, impairment, dilapidation, degeneration.

After death the body returns to the earth, while the mind becomes inactive and leaves the person without the capacity to think, act or react. (Psalm 164:4, Ecclesiastes 9:5,10) with everybody is going to happen as with the animals and the plants, once the soul, the being itself dies, having no superiority to the rest of the creation, men shall also go to the same place (sheool, the grave) and rot away to return to dust.(Ezekiel 18:4; Ecclesiastes 3:19-20)



Onder de verwijzer of  Etiket "ontbinding" zullen wij hoofdzakelijk de toestand na dood onder de loep nemen. De artikelen zullen bespreken wat er gebeurt na de toestand van het sterven, die in de Bijbel als het opgeven van de geest (pneuma) wordt genoemd (Lukas 23:46) ook beschreven als het neerleggen of vertrek van de ziel (= levende dingen; AV: leven; Griek: psuche) (Johannes 10:11,15,17). Nadat wij gestorven zijn gaat ons lichaam ontbinden, desintegreren, vervallen, rotten, bederven. Bederven om vernietigende ontbinding te ondergaan. Wanneer het lichaam in een incinnerator of verbrandingsoven is gezet of op een brandstapel wordt gelegd kan het zeer vlug over gaan tot asse. Indien het echter begraven wordt zal het lichaam langzaam van een staat van schijnbare uiterlijke gezondheid of menselijk vorm veranderen om tot stof. Het zal door chemische verandering wijzigingen ondergaan en desintegreren.



De ontbinding is een geleidelijk vervallen tot een minderwaardige toestand; progressieve afname tengevolge van bacteriële, schimmel of chemische actie. De decompositie stelt de verminderen van een substantie naar zijn componentonderdelen voor; en het uiteenvallen benadrukt het afbrekingsproces,  het tot gaat stukken uiteenvallen, zodat de oorspronkelijke heelheid geschaad wordt.

Dikwijls zouden mensen het liever niet willen  horen dat het lichaam ook weg kan rotten. Rot zijnde een sterker woord dan verval en specifiek toegepaste op het vervallen van groentematerie, welke onaangename geuren kan teweeg brengen.
Verval kan de gedeeltelijke achteruitgang aanduiden tegenover die van volledige vernietiging.



Bederf, achteruitgang, decadentie, beschadiging, verval, degeneratie.

Na dood keert het lichaam terug naar de aarde, terwijl de geest inactief wordt en de  persoon zonder de capaciteit tot denken, te handelen of te reageren laat. (Psalm 164:4, Prediker 9:5.10) Met iedereen gaat het zoals met de dieren en de planten, zodra de ziel, het wezen zelf sterft, heeft het geen superioriteit naar het overige van de creatie, mensen zullen ook naar dezelfde plaats (sheool, het graf) gaan en zullen weg rotten om terug te keren naar stof. (Ezechiël 18:4; Prediker 3:19-20)


afsterven, bederven, in verval raken, aftakelen, bederf, verval, aftakeling, creperen, creveren,

ter ziele gaan, aas worden,

de laatste tol aan de natuur betalen, de weg van alle vlees gaan, naar het pierenland gaan, het pierenkuiltje ingaan,

Al of niet onsterfelijkheid

Al of niet sterven

Zijn er mensen die niet door de dood getroffen worden?  Bestaat de mogelijkheid om niet te sterven?  Volgens Bijbels kan niemand aan de dood ontsnappen.  Aangezien wat er in de tuin van Eden gebeurde heeft iedereen de gevolgen van de eerste zondeval te dragen.  Wij moeten allemaal pijn in de ogen zien en worden geconfronteerd met het verouderen, achteruitgang en het sterven.  Onsterfelijkheid is ons wereldse mensen niet gegeven.

Ontegensprekelijk gaan wij allemaal dood.  Dat wij allen sterven betekent dat wij gaan stoppen met te bestaan tot wij zullen herrezen worden.  In de dood, het graf, is er geen kennis, geen herinnering, geen lof.  Er is geen extra onderdeel van ons, een buitengewoon wezen of soort geest welke verder gaat leven.  De mens is van stof en hij zal terug tot stof keren (zie Genesis 3:19; Job 10:9; Psalm 90:3).  Een afzonderlijke ziel werd niet aan een bereid lichaam toegevoegd toen wij tot bestaan op deze aarde kwamen.  Wij zijn geboren door het ontvangen van de adem van leven.  De mens werd een levende ziel (een wezen) toen de adem van de geest van leven in zijn neusgaten werd geademd.  "En de Heer God vormde de man van het stof van het terrein en ademde in zijn neusgaten de adem van leven; en de man werd een levende ziel".  (Genesis 2:7).




Geheel je leven kan je hebben gekozen God te volgen, maar zelfs dat stelt je niet in de mogelijkheid om aan de dood te ontsnappen.  Ook wij zullen als wij tot dat punt in ons leven gekomen zijn, niets meer kunnen doen.  Zelf God niet meer loven.  "Voor in de dood is er geen herinnering van u; in Sheool wie kan u er loven"?  (Psalm 6:5) "Voor welke winst zal er in mijn bloed zijn als ik naar beneden in de kuil ga?  Zal het stof u loven?  Zal het uw waarheid aankondigen"?  (Psalm 30:9) "De doden loven de Heer niet, zelfs niemand die naar beneden, naar de stilte gaat" (Psalm 115:17).  Wij zullen niets meer kunnen doen, zelfs God niet meer loven, omdat wij als in een diepe slaap zullen zijn.  En wij moeten wachten tot wij door Jezus worden gewekt zoals hij Lazarus opwekte uit zijn diepe slaap (Johannes 11:11).  In "de laatste dagen", wanneer God Zijn macht nog eens op de aarde zal tonen, tijdens "een tijd van moeilijkheid zoals er nooit was zullen " Velen van hen die slapen in het stof van de aarde ontwaken, enigen naar eeuwigdurend leven en enigen om te beschamen en eeuwigdurende verachting" (Daniel 12:1-2).  Sommige mensen zullen uit de dood verhoogd worden wanneer Jezus komt en anderen zullen voorgoed in het stof van het terrein blijven slapen.

Wij sterven en keren naar de aarde terug.  Indien wij "in Christus" zijn gestorven hebben wij die prachtige hoop dat wij opnieuw naar eeuwig leven zullen kunnen opstijgen.  Maar dat gaat niet dadelijk na onze dood gebeuren.  Daarom is het dat gelovigen die in het nieuwe testament zijn gestorven worden gezegd "slapend" te zijn terwijl zij die het "niet begrijpen" zoals de Psalmist het zet vernietigd zijn.  Subjectief hebben de doden geen zin van tijd tussen het moment van dood en die van de herrijzenis.  Objectief kunnen duizenden jaren zijn voorbijgegaan voor zij herrezen zullen worden.

"Indien (God) er zijn hart op zou moeten zetten, indien hij naar zichzelf zijn geest en zijn adem zou moeten bijeenbrengen, zou alle vlees samen omkomen en zou elke mens terugkeren naar stof" (Job 34:14.15) en stof blijven, maar Hij heeft Zijn beloften gegeven en door die vinden wij leven.
Terwijl het gemakkelijk is zich te concentreren op de vermelding van stof en te denken aan de lichamelijke corruptie of ontbinding die er plaats grijpt wanneer iemand sterft, denken in plaats daarvan waarover ons over leven word verteld.  Leven is een geschenk van God.  Hij stimuleerde Adam in de Tuin van Eden en maakte het mogelijk voor de mensheid om tot bestaan te komen en Hij heeft de koers vereeuwigd die Adam en Eva inzetten.  Iemand zei eenmaal over God: "Hij geeft aan alle levens, adem en alle dingen" (Handelingen van de apostelen 17:25) en die vrijgevigheid is duidelijk rond ons allen, altijd.  Leven is het prachtigste ding dat wij bezitten: het is het gratis geschenk van God naar iedereen van ons.

Hij geeft en wij ontvangen.  Hij is de bron van leven en wij zijn schepsels afhankelijke op Hem.  Wanneer onze adem het lichaam verlaat, ook al proberen wij van alles, kunnen wij het niet terug krijgen.  Niemand kan een lijk terug tot leven brengen: wanneer het dood is dat dood.  Zo hier is een grimmige herinnering van het verschil tussen God en de mensheid: Hij is onsterfelijk en wij zijn dat niet.  De Bijbel maakt dikwijls dat verschil en dat is voor sommige mensen moeilijk aan te nemen, maar zie voor uzelf.

Het is onze Almachtige God die onsterfelijkheid aan Zijn engelen en aan één enkele man heeft gegeven.  Namelijk Jezus die van de hemel naar aarde zal terugkeren om zich te vertonen in zijn eigen tijd.  Het is die man, Jezus Christus, "die God ons te rechter tijd zal doen aanschouwen, Hij, de gelukzalige, de enige heerser, de grote koning en de opperste heer, die alleen onsterfelijkheid bezit en woont in ongenaakbaar licht.  Geen mens heeft Hem gezien of is in staat Hem te zien.  Hem zij eer en eeuwige macht!  Amen." (1 Timotheüs 6:14-16 WV78)
Of wij het willen of niet, zijn wij de mindere.  Wij zullen altijd dood gaan.  "Voor wij die leven zijn altijd overgeleverd aan de dood voor Jezus ' belang, dat het leven van Jezus ook in ons sterfelijk vlees kan vertoond worden" (2 Korinthiërs 4:11); "Hier ontvangen sterfelijke mannen tienden…" (Hebreeuwen 7:8).

God alleen heeft inherente onsterfelijkheid.  Hij is de enige die eeuwig is.  Hoewel zekere christelijke denominaties verkondigen dat wij eeuwig worden, zal dit altijd onmogelijk zijn omdat wij altijd ergens een begin hadden.  En een persoon die een begin had kan niet eeuwig zijn omdat het nu eenmaal één van de implicaties van eeuwigheid is, dat men dan geen begin en geen einde heeft.

Wij zijn sterfelijk - dood gaande schepsels.  Maar God, die eerst aan de mensheid de adem van leven gaf, kan ook aan ons leven geven dat voorgoed duurt.  De Bijbel noemt dit "eeuwig leven" of "onsterfelijkheid", maar daar moet u voorzichtig zijn hoe u die onsterfelijkheid wilt begrijpen.  Heb alstublieft voor uw ogen dat er twee voren van onsterfelijkheid zijn: 1.  Geen mogelijkheid hebbend om te sterven of 2.  diegene (hoe ik het zou zetten en in geloof) waar wij de mogelijkheid hebben om te sterven, maar de mogelijkheid zijn gegeven (door gratie) om te blijven voor altijd, dat is een leven in eeuwigheid te blijven.  Hier is één van van God Zijn beloften over dat fantastische vooruitzicht: "Het loon van zonde is de dood, maar het geschenk van God is eeuwig leven in Christus Jezus onze Heer" (Romeinen 6:23).  Het is dat leven voor eeuwig wat wij kunnen krijgen, omdat Jezus zijn Losgeld aangeboden heeft.  "Ik zou u niet onwetende broer, betreft hen die slapend zijn (hij bedoeld in de dood), die jullie niet lijden, zelfs als de rest die geen hoop heeft ...  Voor de Heer zelf zal afdalen uit de hemel...  met de stem van de aartsengel en de trompet van God en de doden in Christus zullen opstijgen.  .  .  ".  (1 Thessalonians 4:13.16) "Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben." (1 Thessalonicen 4:13 NBV) "Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen.  Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan," (1 Thessalonicen 4:16 NBV)

Christus persoonlijk (merk op hijzelf) zal afdalen van uit de hemel; en de trouwe doden zullen natuurlijk uit het graf stijgen.  Hier zijn basisleerstellingen die in het Nieuwe Testament zijn gevonden.  Zij zijn stichtingswaarheden van de Gospel.  Het uur komt, waarin iedereen die in de graven is Jezus' stem zal horen van de hemel en voor de dag zal komen; zij die hebben goed gedaan naar de herrijzenis van leven; en zij die kwaad hebben gedaan naar de herrijzenis van veroordeling.  "Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op om veroordeeld te worden." (Johannes 5:28-29 NBV)

Het slechte nieuws is dat wij dood zouden kunnen verdienen; het goed nieuws is dat er een alternatief is.  Wij zouden eeuwig leven kunnen gegeven worden: de kans om voorgoed in een perfecte wereld te leven.  Wat een keuze en wat een gelegenheid!

De beloning van het gerechtvaardigde bestaat uit een soort "geestbestaan" ergens; het zal de gunst van een onkreukbaar lichaam zijn, één dat niet zal verspild worden en omkomen zoals ons huidige lichaam dat doet, maar het zal niet langer onderworpen zijn aan de dood.
Geen pijnmeer hoeven te verdragen of bang gemaakt te worden ons te kwetsen of te sterven zullen wij het "paradijs" van het nieuwe Koninkrijk van vrede en vreugde kunnen binnengaan dat Christus zal vestigen wanneer hij naar de aarde terugkeert.

Zij die hebben geluisterd naar wat God te zeggen heeft, de tijd hebben genomen om het te begrijpen en diegenen die deze beloften het doel van hun leven hebben gemaakt, zij zullen, wanneer zij berouw hebben getoond en gekozen hebben om de Geboden van God te onder houden, kunnen de Heer vertrouwen en zullen de gelegenheid om te leven voor eeuwig in het Koninkrijk van God als ware leden van de familie van God mogen ontvangen.

De Bijbel legt uit dat wij, hier en nu, gedoopt moeten worden indien wij het Koninkrijk van God willen binnengaan en beginnen om met Hem te leven.  Het was de Heer zelf die zei: "Tenzij één opnieuw geboren is, kan hij het koninkrijk van God niet zien" (Johannes 3:3) en hij ging verder uit te leggen dat dit betekent dat wij opnieuw geboren moeten zijn "van water en de Geest" (3:5).  Stel dit daarom niet uit omdat u nooit weet wat morgen zal brengen.

Engelse versie / English version: Dying or not

Tuesday, 9 November 2010

Dying or not

Are there people who have no death in them? According to Scriptures nobody is going to escape death. Since what happened in Eden we all have to face pain, ageing, deterioration, dying. Immortality is not given to us worldly people.

We are all going to die, which means that we are going to cease to exist until resurrected.  In death, the grave, there is no knowledge, no remembrance, no praise. There is no extra element of us, an extraordinary being or sort ghost which is going to live on. Man is dust and to dust he returns (see Genesis 3:19; Job 10:9; Psalm 90:3).
A separate soul was not joined to a prepared body when we came into existence on this earth. We were born by receiving the breath of life.  Man became a living soul (being RSV) when the breath of the spirit of life was breathed into his nostrils. "And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul." (Genesis 2:7, KJV).


All our live we may have chosen to follow God, but this even lets us not live on after our death. Once we come to that point we also shall not be able to feel or do anything anymore. Even not praising God.
"For in death there is no remembrance of thee; in Sheol who can give you praise?" (Psalm 6:5)
"What profit will thee be in my blood when I go down to the pit?  Shall the dust praise thee?  Shall it declare thy truth?" (Psalm 30:9) "The dead praise not the Lord, neither any that go down into silence" (Psalm 115:17). We shall not be able to do anything, even not praise God. Because we would be like in a deep sleep. And we have to wait until we got woken up by Jesus like he called Lazarus (John 11:11). In "the last days", when God will show His power once more on the earth, at "a time of trouble such as never was "Many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life, and some to shame and everlasting contempt" (Daniel 12:1-2). Some people will be raised from the dead when Jesus comes and others will sleep forever in the dust of the ground.

We die and return to the earth. If we have died "in Christ" we have that marvellous hope that we will rise again to eternal life. But that is not going to happen straight ahead after our death. That's why believers who have died in the new testament are said to be "asleep" while those who "understand not" as the Psalmist puts it have been destroyed.
Subjectively the dead have no sense of time between the moment of death and that of the resurrection. Objectively, thousands of years may have passed before they shall get resurrected.

“If (God) should set his heart on it, if he should gather to himself his spirit and his breath, All flesh would perish together, and man would return to dust” (Job 34:14,15) and stay dust, but He has given His promises and by those we do find life.

Whilst it is easy to focus on the mention of dust, and to think of the bodily corruption that occurs when anybody dies, think instead about what is being told us about life.
Life is a gift from God. He energised Adam in the Garden of Eden and made it possible for mankind to come into existence and He has perpetuated the race that Adam and Eve fathered.
Someone once said about God: “He gives to all life, breath, and all things” (Acts 17:25), and that generosity is evident all around us, all the time.  Life is the most marvellous thing we
possess: it is God’s free gift to all of us.

He gives and we receive. He is the source of life and we are creatures dependent upon Him. When our breath leaves the body, try as we might, we cannot get it back. Nobody can bring a dead body back to life: when it is dead it is dead. So here is a stark reminder of the difference
between God and mankind: He is immortal and we are not. The Bible often makes that  distinction and that is hard for some people to accept, but see for yourself.

It is our Almighty God who has given immortality to His angels and to only one man. Namely Jesus who at his return to earth will manifest in his own time.  It is this Jesus who shall appear "our Lord Yahshua the Messiah: Which in his times he shall show, who is the blessed and only Potentate, the King of kings, and Lord of lords; Who only has immortality, dwelling in the light which no man can approach unto; whom no man has seen, nor can see: to whom be honor and power everlasting.  Amen." (1 Timothy 6:14-16 KJBPNV)

If we want it or not, we are the lesser one. We are always given up to death. “For we who live are always delivered to death for Jesus’ sake, that the life of Jesus also may be manifested in our mortal flesh” (2 Corinthians 4:11); “Here mortal men receive tithes…” (Hebrews 7:8).

God alone has inherent immortality. He is the only one who is eternal. Though certain Christian denominations proclaim that we become eternal, this shall always be impossible because we always had somewhere a beginning. And a person who had a beginning can not be eternal because that is one of the implications of eternity, having no beginning and no end.

We are mortal – dying creatures. But God, who first gave mankind the breath of life, can also give us life that lasts forever. The Bible calls this “eternal life” or “immortality” but there you have to be careful how you want to understand that immortality. Please do have before your eyes that you have two forms of immortality: 1. having no way to die or 2. the one (how I would put it and believe in) were we have the possibility in us to die but are give (by grace) the possibility to stay for ever, which is to stay a life in eternity. Here’s one of God’s promises about that wonderful
prospect: “The wages of sin is death, but the gift of God is eternal life in Christ Jesus our Lord” (Romans 6:23). It is that life for eternal what we can get, because Jesus brought his Ransom Offer. "I would not have you ignorant, brethren, concernmg them which are asleep (he means in death), that ye sorrow not, even as the rest who have no hope .... For the Lord himself shall descend from heaven ... with the voice of the archangel and the trump of God, and the dead in Christ shall rise . . ." (1 Thessalonians 4:13,16) Christ personally (note "himself") will descend from heaven; and the faithful dead will rise-from the grave of course. Here are basic teachings which are found throughout the New Testament. They are foundation truths of the Gospel. ". . . The hour is coming, in which all that are in the tombs shall hear his (Jesus') voice, and shall come forth; they that have done good unto the resurrection of life; and they that have done evil unto the resurrection of condemnation" (John 5:28-29).

The bad news is that we could earn death; the good news is that there is an alternative. We could be given eternal life: the chance to live forever in a perfect world. What a choice and
what an opportunity!

The reward of the righteous does not consist of some "spirit existence" somewhere; it will be the granting of an incorruptible body, one that will not waste away and perish as our present one does, but will no longer be subject to death.

Not having to endure pain or to be frightened to hurt ourselves or to die we shall be able to enter the "paradise" of the new Kingdom of peace and joy which Christ will establish when he returns to the earth.

Those who have listened to what God has to say, have taken the time to understand it, and who have made those promises their life’s aim, they shall, when they have repented and chosen to keep God's Commandments, be able to trust the Lord and shall receive the opportunity to live for eternal in God's Kingdom as true members of the family of God .

The Bible explains that we must be baptised if we want to enter the Kingdom of God and start to live with Him, here and now. It was the Lord himself who said: “unless one is born again, he cannot see the kingdom of God” (John 3:3) and he went on to explain that this means that we must be born again “of water and the Spirit” (3:5). do not postpone it, because you never what tomorrow brings.

Dutch version / Nederlandstalige versie: Al of niet onsterfelijkheid

Friday, 29 October 2010

Ontbinding

De ontbinding (decomposition, decay)of het vergaan door bacteriële omzetting van eiwitstoffen (vooral van lijken en kadavers) (corruption of the body after death), maar ook de opheffing (dissolution, disbandment, annulment, rescission) van iets.



Under the Tag "ontbinding" we shall mainly look at the situation after death, which is discribed in the Bible as the givingup of the spirit (pneuma) (Luke 23:46) and the laying down or departure of the soul (= any living thing; AV: life; Greek: psuche) (John 10:11,15,17). After we die our body is going to decompose, decay, rot, putrefy, spoil meaning to undergo destructive dissolution. When the body is not put in an incinnerator or on a firestake the body shall slowly change from a state of soundness or humanly form to dust. It shall decompose and break down by chemical change.

decay
c.1460, from O.Fr. decair,  from V.L. *decadere  "to fall off," from L. cadere  "to fall" (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
Latin decadere to fall, sink, from Latin de- + cadere to fall
: break down, corrupt, decompose, disintegrate, fester, foul, mold, molder, perish [chiefly British], putrefy, rot, spoil, fall apart, go to seed (or run to seed) (Merriam-Webster Dict.)


A gradual falling into an inferior condition; progressive decline as a result of bacterial, fungal, or chemical action. The decomposition  suggests the reducing of a substance to its component elements; and the disintegration  emphasizes the breaking up, going to pieces, or wearing away of anything, so that its original wholeness is impaired.
Often people would like not to hear that the body also can rot away. Rot  being a stronger word than decay  and esp. applied to decaying vegetable matter, which may or may not emit offensive odors.
Decay can denote partial deterioration short of complete destruction.



putrefaction, deterioration, decadence, impairment, dilapidation, degeneration.

After death the body returns to the earth, while the mind becomes inactive and leaves the person without the capacity to think, act or react. (Psalm 164:4, Ecclesiastes 9:5,10) with everybody is going to happen as with the animals and the plants, once the soul, the being itself dies, having no superiority to the rest of the creation, men shall also go to the same place (sheool, the grave) and rot away to return to dust.(Ezekiel 18:4; Ecclesiastes 3:19-20)



Onder de verwijzer of  Etiket "ontbinding" zullen wij hoofdzakelijk de toestand na dood onder de loep nemen. De artikelen zullen bespreken wat er gebeurt na de toestand van het sterven, die in de Bijbel als het opgeven van de geest (pneuma) wordt genoemd (Lukas 23:46) ook beschreven als het neerleggen of vertrek van de ziel (= levende dingen; AV: leven; Griek: psuche) (Johannes 10:11,15,17). Nadat wij gestorven zijn gaat ons lichaam ontbinden, desintegreren, vervallen, rotten, bederven. Bederven om vernietigende ontbinding te ondergaan. Wanneer het lichaam in een incinnerator of verbrandingsoven is gezet of op een brandstapel wordt gelegd kan het zeer vlug over gaan tot asse. Indien het echter begraven wordt zal het lichaam langzaam van een staat van schijnbare uiterlijke gezondheid of menselijk vorm veranderen om tot stof. Het zal door chemische verandering wijzigingen ondergaan en desintegreren.



De ontbinding is een geleidelijk vervallen tot een minderwaardige toestand; progressieve afname tengevolge van bacteriële, schimmel of chemische actie. De decompositie stelt de verminderen van een substantie naar zijn componentonderdelen voor; en het uiteenvallen benadrukt het afbrekingsproces,  het tot gaat stukken uiteenvallen, zodat de oorspronkelijke heelheid geschaad wordt.

Dikwijls zouden mensen het liever niet willen  horen dat het lichaam ook weg kan rotten. Rot zijnde een sterker woord dan verval en specifiek toegepaste op het vervallen van groentematerie, welke onaangename geuren kan teweeg brengen.
Verval kan de gedeeltelijke achteruitgang aanduiden tegenover die van volledige vernietiging.



Bederf, achteruitgang, decadentie, beschadiging, verval, degeneratie.

Na dood keert het lichaam terug naar de aarde, terwijl de geest inactief wordt en de  persoon zonder de capaciteit tot denken, te handelen of te reageren laat. (Psalm 164:4, Prediker 9:5.10) Met iedereen gaat het zoals met de dieren en de planten, zodra de ziel, het wezen zelf sterft, heeft het geen superioriteit naar het overige van de creatie, mensen zullen ook naar dezelfde plaats (sheool, het graf) gaan en zullen weg rotten om terug te keren naar stof. (Ezechiël 18:4; Prediker 3:19-20)


afsterven, bederven, in verval raken, aftakelen, bederf, verval, aftakeling, creperen, creveren,

ter ziele gaan, aas worden,

de laatste tol aan de natuur betalen, de weg van alle vlees gaan, naar het pierenland gaan, het pierenkuiltje ingaan,

Friday, 1 October 2010

Rapture articles

In so many letters I receive I am questioned about dead, life after dead, purgatory, hell, heaven and about a rapture, that I find int necessary to publish my articles on the Rapture already before I got totally ready with restoring all the pages of the Belgian Christadelphian Website.

Unamended Christadelphians feel that the Amended will not accept them for their stand that "covenant relationship brings responsibility" not that "knowledge brings responsibility" that the Amended teach according to them.
We think every person is responsible for what he or she is doing and at the end times all people shall be brought forwards to appear in front of the judgement-seat of Jesus Christ.
At the appearing of Christ prior to the establishment of the Kingdom, the responsible (faithful and unfaithful), dead and living of both classes, will be summoned before his judgement-seat, because all the dead shall be brought back to life.  We look in the articles how those resurrected shall have to come forwards to be judged according to their works; and receive in body according to what they have done, whether it be good or bad.
It is not because you are baptised that you can go into unlawful or immoral actions, because you are saved. Every baptised person has to live accordingly his faith and the Will of God.
Is it not so that if we know something we do have to react to it or handle according to it. When we got to know God, do we not have to place Him somewhere in our life? Then when we get to know Jesus and accept him as our saviour, do we not have to follow this master teacher? Therefore if people want to honour God do they not have to act properly to the wishes of this God. So this knowledge of God and His son would bring certain responsibilities, would it not?
If we do not live according to the wishes and the Will of God, we may forget it. then we shall be sinners and be judged likewise.
On how this judgement is going to fulfilment the Rapture articles try to bring an answer.

The Rapture


Rapture Exposed
1.       Rapture what does it mean?
2.       The Rapture or admittance with Christ
3.       Gather together with Jesus Christ
4.       Raptured in clouds





Atonement

Dead and after

Destination of righteous

Destination of the earth

Evil in the Bible

Fallen Angels

God's design in the creation of theworld

God's His reward

God's promises

Hope

Kingdom of God what will it be like

New covenant

One mediator

Patient waiting

Ressurection of Jesus Christ

Satan or the devil

Sheol or the grave

Soul