Het kan ons niet ontgaan dat in de huidige tijd er weinig aandacht is voor God en gebod. Maar ook in kerkelijke kringen valt het op dat er minder en minder aandacht is voor het Woord van God of voor wat er werkelijk in de Bijbel staat.
Ds. J. M. J. Kieviet is "zeer verontrust" over huidige ontwikkelingen binnen de Christelijke
Gereformeerde Kerken (CGK). Met collega-predikanten luidt hij in het Reformatorisch Dagblad
de noodklok in een 'Verklaring van gevoelen'.
Vooral rond vrouw en ambt, momenteel een heet hangijzer in de CGK, hebben zij heel wat vragen of gedachten.
„Binnen de Christelijke Gereformeerde Kerken lopen de interne
spanningen hoog op. Die worden veroorzaakt door revisieverzoeken om de
ambten open te stellen voor vrouwen, maar ook omdat verschillende
kerkenraden inmiddels eigenmachtig en tegen de kerkorde in zijn
overgegaan tot het bevestigen van vrouwen.
Het gaat ons om de
onderliggende oorzaken: hoe verstaan we de Schrift en welke hermeneutiek
wordt er gehanteerd? Welke regels gelden er bij de uitleg van de
Bijbel? Daar zijn we zeer verontrust over. En wij niet alleen, maar een
brede kring van predikanten en gemeenten. We krijgen verontruste vragen
van gemeenteleden: Kunnen we wel christelijk gereformeerd blijven?
Prof. dr. A. Baars (Woudenberg), dr. C. P. de
Boer (Sliedrecht), ds. A. A. Egas (Damwoude) en ds. Kieviet (Renswoude)
zochten elkaar in de achterliggende tijd op om zich te bezinnen en
„samen de nood van onze kerken in het gebed voor Gods aangezicht te
leggen.”
De vier predikanten stelden een verklaring op en stuurden die de
afgelopen dagen naar alle christelijke gereformeerde predikanten en
kerkenraden. Wie zich in de verklaring herkent, kan zich aanmelden voor
een bijeenkomst van bezinning en gebed op 18 september in Amersfoort.
Voor gemeenten is er een handreiking opgesteld om te bespreken.
In de Nederlandse kranten is wat ophef rond de taken van de vrouw in de gemeente.
Uit de protestantse hoek komt ook het verwijt dat de Nederlandse Protestantse Kerk aan het Verroomsen is. Een van de opmerkingen is:
We verroomsen, ook daar wordt het werk alleen nog maar grotendeels door het priesterschap te worden gedaan.
Prof. dr. Wim van Vlastuin vraagt zich in zijn openingsbrief af of hij
de Schrift altijd verkeerd heeft begrepen als het om dit onderwerp gaat.
'Is het mogelijk de Schrift anders te interpreteren? Het lukt me niet
om jouw perspectief mee te maken.'
Kijken we even naar de Schrift:
1 Timotheus 2:11 Een vrouw moet zich rustig, in alle onderdanigheid, laten onderrichten,
12 maar ik sta niet toe, dat een vrouw onderricht geeft of gezag over de man heeft; zij moet zich rustig houden.
13 Want eerst is Adam geformeerd, en daarna Eva.
De Apostel Paulus geeft hier de reden aan van het waarom.
Volgens van Vlastuin kan het dus nooit cultuurgebonden zijn alhoewel er velen zijn die opkomen met het feit dat onze wereld en cultuur veranderd zijn en wij ons er moeten aan aanpassen.
Hij zegt:
Wij weten wie Gods scheppingsorde onderuit wil halen, wellicht is het ook een teken van de tijd.
Ik ben er van overtuigd dat een vrouw vast en zeker mag getuigen. Iedere gelovige zou namelijk getuigenis moeten afleggen. Dat is wel iets anders dan een exhortatie of preek geven in de dienst. Voorlezen en gedachten uiten tijdens een dienst zouden ook algemeen moeten kunnen. In onze gemeente komt elke gelovige aan het woord tijdens de dienst. In de meeste kerken van andere denominaties is dat echter niet zo.
Dr. Almatine Leene reageert op de brief van haar collega prof. dr. Wim
van Vlastuin. Ze schrijft dat ze in haar werk als dominee de leiding
ziet van de Heilige Geest.
"Ik zie het juist als leiding van de Heilige Geest dat we in het spoor
van Jezus dichterbij de bedoeling komen van de schepping van man en
vrouw en dus van Gods Woord." Zou voor mij een sterk argument kunnen
zijn en dan zeker voor deze tijd waarin we de komst van Jezus spoedig
mogen verwachten. En dan zullen we allen heersen en regeren samen met
Jezus, zonder onderscheid van man en vrouw.
‘Jezus riep geen vrouwen tot apostel en Paulus heeft nooit vrouwen
aangesteld als ouderling’,
De hersteld hervormde hoogleraar en de eerste vrouwelijke dominee
binnen de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt kijken door middel van een
briefwisseling via CIP.nl in elkaars hart. In een vervolgbrief legt
Leene uit waarom in haar ogen de man niet het hoofd is van de vrouw en
waarom Jezus twaalf mannen als Zijn apostelen uitkoos.
Mooi dat je
veel zaken ziet waarin je mij kunt bijvallen en dat je de insteek van
Genesis 1 ook fundamenteel vindt. Ik vind het altijd belangrijk om te
zoeken naar waar we elkaar in kunnen vinden want er zijn vaak meer
overeenkomsten dan verschillen en die moeten we niet uit het oog
verliezen.
De hoogleraar reageert op die briefwisseling in CIP:
Ds. van Vlastuin onderbouwt zijn standpunten met duidelijke bijbelse
argumenten en bij Almatine Leene zie je met namewhisful thinking of om
het anders te zeggen, van Vlastuin onderwerpt zich aan het gezag van de
bijbel en Almatine onderwerpt de bijbel aan haar gezag. In haar preken /
interviews heeft ze het ook regelmatig over de Bijbel als
inspiratiebron i.p.v. gezaghebbende leidraad. E.e.a. zegt m.i. genoeg.
Met ongelijke meningen in de Vrijgemaakt-gereformeerde synode moest deze toch tot een conclusie komen, waarbij meerderen toch niet zo gelukkig om zijn.
De synode van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) heeft donderdag
en vrijdag een hele dag uitgetrokken om 20 bezwaarschriften tegen de vrouw in het ambt
te bespreken.
De commissie revisieverzoeken m/v concludeert na het bestuderen van de
bezwaarschriften in ieder geval dat het besluit om vrouwen tot het ambt
toe te laten onvoldoende is onderbouwd. De commissie meent dat de
Bijbelteksten over het zwijgen van de vrouw in de gemeente “onvoldoende
in rekening gebracht”. Tegelijkertijd adviseert de commissie om de
besluiten voorlopig niet te herzien. Overigens werd ook bekend dat een
Indonesische zusterkerk de banden met de GKV heeft verbroken omdat
vrouwen zijn toegelaten tot het ambt.
Als er een besluit is genomen en men gaat het besluit later herzien, om
zodoende tot een nieuw besluit te komen, wat is dan de waarde van het
genomen besluit.
Een commissie moet daadkrachtig zijn en genoeg
vertrouwen uitstralen. Leden dienen het door de commissie genomen
besluit te accepteren (wat is anders de functie van een commissie).
Indien we binnen de kerk ons bezighouden met bezwaarschriften op genomen
besluiten maken we ons naar buiten ongeloofwaardig.
De traditionele kerken verkeren in een crisis. De NGK, zal
zich sterk moeten maken in de eenwording met de GKV, om de gezags
autoriteit van de synode te ontmantelen. De GKV synode heeft haar gezag
zwaar beschadigd en de NGK hebben aangetoont zonder synode kerkverband
te kunnen zijn.
Dick Slump en Pieter Pel zijn bekenden binnen vrijgemaakt-gereformeerd Nederland.
Dick Slump (links) en Pieter Pel: 'Laat de synode ophouden met dit ondoorzichtige gedoe.' (beeld Nanette de Jong Fotografie)
Pel, lid in Hattem-Centrum, schreef mee aan de kerkorde van 2014 en was
jarenlang bestuurslid aan de Theologische Universiteit Kampen. Hij is nu
coördinator van acht kerken die samen optrekken in hun revisieverzoeken
aan de synode.
In synodes verwacht men dat er vrij zou mogen gepraat worden over verschillende gedachten en zelfs meningsverschillen rustig zouden kunnen besproken worden. Dit is echter zonder de conservatieve Nederlandse waard gerekend.
In een vorig artikel haalden wij al aan hoe men in Nederland ook met de handen in het haar zit omtrent geestelijke begeleiders of dominees, maar het moeilijk ligt om vrouwen in dat bastion toe te laten.
De synode van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt gaat het inhoudelijke
gesprek over vrouwelijke ambtsdragers uit de weg en bespreekt te veel
achter gesloten deuren. De goede sfeer en eensgezindheid tijdens de
vergaderingen roept bovendien vervreemding op. Met die kritiek komen
Pieter Pel en Dick Slump.
De Nationale Synode in de Dordtse Grote Kerk.Beeld ANP
Bij deze synode
zijn voor het eerst vrouwelijke afgevaardigden aanwezig, wat weer een
gevolg is van het besluit van nog maar drie jaar geleden om vrouwen toe
te laten op de kansel en in de kerkenraad.
Maar op de landelijke raad lijkt er niet echt zo veel eensgezindheid noch echte broederlijke liefde van verdaagzaamheid.
Ook al gaf de landelijke vergadering van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt in 2017 groen licht aan de bevestiging van vrouwen in de ambten van
predikant, ouderling en diaken, ligt dat heden nog steeds niet zo makkelijk. Bijna vier op de tien vrijgemaakte
kerken hebben inmiddels aangegeven dat te doen. De lopende bezwaren met 24 verzoeken om het synodebesluit te herzien vormen toch een heikel punt.
„De vrouw in het ambt is een beladen onderwerp”,
zegt tweede voorzitter ds. D. W. L. Krol.
„Het besluit heeft veel losgemaakt.”
Om de bespreking wat te stroomlijnen, is een zogenoemd raamdocument
opgesteld. Daarin worden de verschillende bezwaren in hoofdlijnen
samengebracht.
„We beseffen heel goed dat dit een complexe materie is”,
zegt ouderling P. G. Bakker, voorzitter van de commissie
revisieverzoeken man/vrouw.
„Dit vraagt om zorgvuldigheid.”
Volgen Bakker heeft de
commissie nu vooral gekeken naar de inhoud bij meer onderzoek naar wat de Bijbel zegt over de verhouding tussen
man en vrouw, de scheppingsorde, heersen en dienen en het zwijgen van
vrouwen in de samenkomsten.
Ook zij blijken te beseffen dat de tijden en cultuur veranderen. Maar bij het kerkgebeuren moet men natuurlijk niet enkel met het tijdsgebeuren rekening houden. Nog meer van belang is de Schriftuurlijke regeling te volgen.
En welke rol speelt de cultuur in de
beoordeling daarvan?
Aan de onderbouwing van de besluiten van de
generale synode van Meppel in 2017
„schort het een en ander”,
concludeert Bakker. Zo zijn de zwijgteksten
„onvoldoende in rekening
gebracht.”
Dat betekent echter niet dat de synode moet terugkomen
op haar besluit om de ambten voor vrouwen open te stellen.
„De besluiten
laten we voorlopig even staan.”
Synode GKV 2020 - beeld RD, Anton Dommerholt
Ds. P. Poortinga (Zeewolde)
verdiepte zich namens de commissie in de hermeneutiek, de manier waarop
de Bijbel wordt gelezen en toegepast.
„Hermeneutiek is in de discussie
over vrouw en ambt niet doorslaggevend”,
stelt hij.
„We geloven alles
wat de boeken van de Heilige Schrift bevatten. Het gaat vooral om de
Heilige Geest, Die in ons hart getuigt.”
Het besluit om vrouwen
tot de ambten toe te laten, is dan ook geen gevolg van „postmodern
emancipatiedenken”, zegt afgevaardigde ouderling A. van den Berg
(Westerbork) even later. De „beslissende norm” is de Schrift.
Ouderling
A. T. Kamsteeg (Dordrecht) heeft moeite met de term „nieuwe
hermeneutiek.” Die wekt volgens hem de suggestie dat
„alles fout gaat.
Maar dat is een karikatuur.”
Hij vindt het belangrijk om het
besluit uit 2017 goed te onderbouwen en te laten zien dat de Bijbel, na
een „integere uitleg”, ruimte biedt aan vrouwelijke ambtsdragers.
Ds.
R. J. Vreugdenhil (Capelle aan den IJssel) verwijst naar een
commissierapport van de Christelijke Gereformeerde Kerken, waarin tegen
de „nieuwe hermeneutiek” van de GKV wordt gewaarschuwd. De GKV moeten
„kritische kerken” duidelijk maken hoe ze hermeneutisch te werk zijn
gegaan, vindt hij. De predikant benadrukt dat sommige teksten een
verschillende uitleg kunnen hebben.
„De kanttekenaren van de
Statenvertaling zagen dat ook.”
Het besluit om de ambten open te
stellen voor vrouwen betekent niet dat de GKV buigen voor de huidige
Westerse cultuur, vindt commissielid ds. R. P. Heij (Hardenberg).
„De
aanleiding om na te denken over vrouw in ambt ligt in de ontwikkelingen
van de huidige tijd en cultuur, maar de uitwerking is er een van de
hernieuwde doordenking van wat God in Zijn Woord van ons vraagt. Het
verwijt van buigen voor de cultuur is ongegrond.”
De generale
synode deed in 2017 geen bindende leeruitspraken, stelt de predikant.
„Ze bood plaatselijke ruimte voor de invulling van de ambten.”
De eenheid van het kerkverband is niet in het geding, aldus ds. Heij.
„Die rust in de eenheid van geloof en belijden.”
Ds.
L. E. Leeftink (Assen) vraagt aandacht voor de positie van gemeenten
die geen vrouwelijke ambtsdragers willen benoemen.
„Tegenover een
overweldigende meerderheid moeten zij heel sterk in hun schoenen staan.”
Afgevaardigde
E. Holwerda (Koog aan de Zaan) vindt dat de GKV ervoor moeten waken om
„verscheidenheid” niet te laten uitlopen op „verdeeldheid.”
Ds.
Vreugdenhil vindt dat christenen moeten erkennen dat de cultuur op
bepaalde punten vooroploopt en dat kerken pas later volgen. Bijvoorbeeld
op het punt van de positie van de vrouw. Tegelijk is het volgens hem zo
dat de kerk „anderhalf millennium” een „vrouwonvriendelijke cultuur”
heeft gevolgd.
„Dat mag best worden benadrukt.”
Hij hoopt dat de
„diversiteit” in visies op vrouw en ambt zal verdwijnen – net zoals er
in de GKV vroeger verschillende meningen bestonden over vrouwenstemrecht
en het dopen van adoptiekinderen.
Ds. A. Koster (Gouda) zegt dat
hij in 2017 in Meppel niet op alle onderdelen voor de vrouw in het ambt
heeft gestemd.
„Maar we hebben oprecht naar de Bijbel willen luisteren.
In het raamdocument mag naar voren komen dat er in Meppel geen wissel
is omgegaan.”
Synodepreses ds. M. H. Oosterhuis wil een misverstand voorkomen:
„De Schrift doet niet in alle details bindende uitspraken.”
De
GKV waren vroeger bang voor verandering en diversiteit, zegt
afgevaardigde H. J. Toebes (Harderwijk).
„We hadden overal een antwoord
op. Vanwege onze stelligheid hebben we zaken verdedigd die we nu niet
zouden verdedigen.”
Sommige kerkleden hebben moeite met de hoge
snelheid van de veranderingen, constateert hij.
„De ruimte voor
verscheidenheid kan leiden tot een cultuurverandering. Het uitgangspunt
”ruimte voor regels” verandert in ”regels voor ruimte”.”
Wat meer op valt bij bijeenkomsten van verantwoordelijken van geloofsgroepen is dat veel besprekingen gaan over het verdelen van posities en aldus draaien om "macht". Opvallend is dat het wel meer wordt over het hoofd gezien dat het in de Bijbel gaat over
„niet heersen maar dienen.”
Commissielid ds. M. O. ten Brink (’t
Harde) vindt daarom dat het gebruik van gaven binnen de gemeente dan ook belangrijker is dan de verschillen
tussen mannen en vrouwen.
Ds. Koster wijst erop dat als een vrouw dezelfde gave als
een man heeft gekregen, dat nog niet per se betekent dat ze die ook in
een ambt moet gebruiken.
Ds.
S. de Bruine (Balkbrug) maakt zich zorgen om de kerk:
„Maar niet zoals degenen die tegen
de vrouw in het ambt zijn. Alsof dat de lakmoesproef is voor
gereformeerd zijn. Terugdraaien van het besluit lijkt me geen optie
meer. Maar laten we, ook voor de gemeenten die bezwaar hebben
aangetekend, wel een goede onderbouwing geven. Laten we één zijn,
ondanks de verschillen.”
Een afgevaardigde meldt dan ook:
„Het zou mooi zijn als we een rapport op tafel weten te leggen waardoor kerken in het buitenland over tien jaar tot andere inzichten komen.”
Het
moderamen (bestuur) van de synode maakte donderdag bekend dat de
Indonesische zusterkerk Gereja-Gereja Reformasi di Indonesia (GGRI-NTT)
op het eiland Soemba de band met de GKV heeft verbroken vanwege het
besluit om vrouwen tot de ambten toe te laten.
Ook al mag er een tendens zijn dat veel West-Europese mannen vervrouwelijken, mag de vrouw zich nog steeds in het hoekje gedrongen voelen. Op veel plaatsen wordt de vrouw nog steeds als de mindere of minder bekwame aanschouwd. Toch zouden heel wat mannen moeten weten dat ze helemaal niet zonder die vrouw kunnen.
Is het omdat de man diep in zich nog steeds het gevoel heeft dat de mannin of 1ste vrouw hem een loer gebakken heeft dat bepaalde mannen nog steeds op wraak belust zijn en de vrouwen bekijken als een gevaarlijke verleider.
De wereld acht het nodig om toch die vrouwen, al was het één maal per jaar, in de bloemen te zetten. Vandaag ziet men dan ook graag over heel de wereld een "vrouwendag".
Moet de vrouw zich daar mee tevreden stellen met hoogstens één keer per jaar een schouderklopje te krijgen?
Vrouwen moesten in in onze patriarchale maatschappij de voorbije eeuwen sterk opkomen voor hun rechten op het gebied van arbeid en kiesrecht. Uiteindelijk hebben ze na een lange en harde strijd wel stemrecht gekregen en de twee wereldoorlogen hebben het er toe gebracht dat vrouwen opgeroepen werden om hun "manskracht" boven te halen. Alhoewel na de eerste wereldoorlog men graag de vrouw terug aan de hard wenste, lieten de vrouwen zich nu niet meer doen en boden weerwerk. Het zou echter nog vele jaren duren eer de vrouw echt meerdere kansen zou krijgen om voor een job te gaan studeren.
Heden kunnen wij op meerdere plaatsen een vijfvoud van vrouwen vinden in bepaalde jobs, maar opvallend is daarbij dat het meestal de minder betaalde plaatsen zijn die vrouwen toegereikt krijgen. Aan de verloning van de vrouw moet nog heel wat gedaan worden. Gelijkheid van kansen moet er zijn en gelijkheid van verloning voor het zelfde werk.
Vandaag is het weer zo ver dat men daar even extra aandacht voor vraagt. Om de mannen eens te laten voelen waar de vrouw staat werd er zelfs opgeroepen tot een vrouwenstaking. Moesten de vrouwen eens allemaal solidair zijn en op 8 maart 2017 eens helemaal niets doen, waar zouden de mannen dan staan? Economisch zal het misschien niet veel uitmaken. De industrie zal er ook niet veel van merken. De zorgsector zou vast en zeker in de zware problemen geraken, maar dat is juist de tak van onze gemeenschap waar de meeste mensen niet voor geïnteresseerd zijn, enkel die wel moet klaar staan voor hen als zij er beroep op willen doen.
Nog steeds kunnen wij veel grootspraak van mannen horen hoe zij de vrouw als seksobject hebben kunnen gebruiken. In plaats die mannen eens goed op hun plaats te zetten worden zij in vele kringen nog als 'ware mannen' of 'helden' bekeken.
Zou dit niet even stof kunnen doen oplaaien: volgens Jaap Marinus wordt de Nederlandse man vrouwelijker.
Als hij naar de man kijkt tijdens de reformatie, in het jaar 1517, ziet hij een heel ander gezin dan dat van vandaag. Vrouwen werkten niet, dat deed hun man. De vrouw zorgde voor de
kinderen en het huishouden, de man voor brood op de plank. De rollen zij nu nog wel niet omgekeerd maar wij merken wel een grote verschuiving in het rollen pakket van man en vrouw in onze huidige samenleving.
Volgens Jaap Marinus in "Groei Evangelische Beweging door feminisering Nederlandse man" hebben man en vrouw vandaag even veel te zeggen en gaan over de kinderen in
discussie waar ze bij zijn. De kinderen mogen zich in deze discussie
mengen. Niet meer autoritair, maar ‘autoritatief’. Praten. Gevoelens
delen. De vrouw werkt, al dan niet parttime. De man snijdt de groente
aan het eind van zijn pappa-dag.
Men kan ons inzien geen bezwaar vinden in de verdeelde huishoudtaken en in een gelijkschakeling van man-vrouw. Maar dat hoeft ons inziens niet te betekenen dat de man vervrouwelijkt. Dat getuigd nog van het patroon denken en van het ongelijkstellen van man en vrouw als menselijk wezen, waarbij de man nog een soort hiërarchische positie zou moeten innemen.
Zijn al de mensen die een beroep doen dat in het huishouden door vrouwen wordt gedaan dan eerder man-vrouwen? Zijn al de beroepskoks volgens hem maar 'vrouwen'?
Emancipatie hoeft helemaal het kerkbezoek niet in de weg te staan. Het door hem aangehaalde probleem van de aangroei van homoseksuelen is ook zo iets dat onterecht is, want er zijn wel altijd mannen en vrouwen geweest die zich tot de eigen sekse aangetrokken voelde. Nu durven zij er echter meer voor uit te komen en wordt het niet meer zo verdrongen. Maar homoseksualiteit en genderproblemen is iets van alle tijden.
R.K. Heilige Geest Kerk te Heerenveen (Photo credit: Wikipedia)
Wat in de kerk nu wel problemen oproept is de bespreking en rollenverdeling in de kerk die met die nieuwe openheid gekomen is. sommige mensen vinden dat de kerkgemeenschap zich ook verder moest laten ontwikkelen zoals de burgergemeenschap ontwikkeld.
Relaties en de visie op homo’s en vrouwen zijn voor velen redenen om bij een kerk
weg te gaan en zelfs het tijdstip werd door sommige respondenten in het onderzoek van Marinus vorig jaar, genoemd
als een reden.
Dat de oudjes de kerk vullen en hun ouderwetse gedachten op de voorgrond willen houden is een stereotype beeld dat buitenkerkelijken
soms van de kerk hebben, maar natuurlijk niet waar is. Maar om vrouwen, homofiele mannen of vrouwen kerkfuncties te laten uitvoeren heeft niets te maken met het mee gaan in de tijd, maar alles met de vorderingen die zijn vastgesteld door de Schepper, die wel degelijk op de hoogte is van de verschillende mensen maar wel degelijk weet wat het beste is voor de Kerk.
zij die denken dat het neit mee gaan met de tijd een reden is van de kerkverlating moeten zich dan ook vragen stellen waarom velen juist de hedendaagsere richtingen en de charismatische gemeenschappen een reden noemen om de kerk te verlaten.
Zij die oproepen tot juist de mogelijkheid van een persoonlijke relatie met Jezus Christus, 'no matter' welke persoonlijke ingesteldheid, waarbij persoonlijke voorkeuren naar anderen geen rol spelen, maar waar het de Kracht en het Werk van de Heilige Geest is die op de voorgrond staan. Daar waar men gelooft in de verdieping en ervaring, dit alles
op basis van persoonlijke bekering, ondervinden ook moeilijkheden om hun leden te behouden of om nieuwe mensen aan te trekken.
Die gemeenschappen waar men vindt dat alle gelovigen een
missionaire taak hebben, ondervinden juist moeilijkheden om mensen aan te trekken en om mensen te motiveren om die missionaire taken op te nemen. Het getuigen voor God ligt de meeste mensen niet nauw aan het hart. Velen trekken trouwens hun neus op voor mensen die werkelijk durven van deur tot deur gaan om te evangeliseren, zoals bijvoorbeeld de Getuigen van Jehovah.
De gemeenschappen waar bij de nadruk op individuele godservaring in wedergeboorte en
levensheiliging ligt hebben het ook niet zo makkelijk om mensen in de kudde te houden. Opvallend is dat het verlangen en aansturen op geestelijke opwekking en
het uitzien naar een spoedige wederkomst van Jezus en/of de komst van
het Koninkrijk van God geen aantrekkingskracht meer blijkt te hebben op de meerderheid van de mensen. Voor velen is het zelfs een afschrikking dat charismatische kerken de nadruk
op de genadegaven van de Heilige Geest, het spreken in tongen, genezing
op gebed, profetie, het ontvangen van visioenen en het uitdrijven van
kwade geesten leggen. Dat kwade geesten gedoe zou voor minder kunnen doen afschrikken, maar heeft volgens mij weinig te maken met de charismatische kerk. wat wij zien is dat er veel mengvormen van kerkgemeenschappen ontstaan, waarbij de mensen ook geen duidelijke lijnen meer te zien krijgen. En volgens ons is die onduidelijkheid, de niet rechtleinigheid er meer oorzaak van dat vele mensen de kerk vaarwel zeggen.
Volgens Marinus is het
‘t een of ‘t ander: óf de vlotte jongeman met zijn onversterkte
akoestische gitaar is de enige twintiger en de rest is grijs, óf de kerk
is gevuld met kinderen, een grote jeugdgroep en jongvolwassen getrouwde
stellen die de scepter zwaaien. Natuurlijk horen daar de ‘singles in de
kerk’ ook bij. Een gezonde balans tussen jong en oud heeft hij zelden in
een kerk gezien. Hand in hand met vergrijzing lijkt de aandacht voor
jongeren te gaan.
Algemeen vindt men in de kerkgemeenschappen een gebrek aan dialoog en ontbreekt volgens mij de durf om openlijk af te gaan op de Schriftuurlijke regels en op de niet hiërarchische structuur van de kerk die Jezus wenste te zien.
Volgen Christus Jezus is er geen één die meer of minder is dan de ander. Ook in de gemeenschap van volgers van Jezus hoort er niemand dichter bij Christus te zitten dan een ander. Iedereen heeft volgens Jezus zijn eigenwaarde maar ook zijn of haar specifieke warde voor de gemeenschap. Iedereen kan gelijkwaardig bijdragen tot de gemeenschapsopbouw en gemeenschapswerking.
Het gebrek aan vrijheid van meningsuiting dat veroorzaakt wordt door
kerkleiders was reeds een groot probleem in de vroegere eeuwen maar vandaag de dag nemen de mensen het niet zo maar dat bepaalde zaken hen zonder mogelijkheid van weerwoord hen worden opgedrongen. Enkele antwoorden op de enquête:
Leiders overheersen en deze moeten gevolgd worden; er is geen ruimte
voor dialoog en democratie ontbreekt; leiders onderling voeren soms een
machtsstrijd en sommigen gaan naast hun schoenen lopen.
Dat naast de schoenen lopen hebben ze in België goed kunnen zien met de reacties van op pedofiele daden beschuldigde Katholieke kerkleiders.
Sommige gelovigen willen ruimte voor dialoog en vonden dat niet in de
vorige kerk. Het gesprek aangaan wordt vaak gemeden. De onderwerpen zijn
verspreid over bijna alle redenen van kerkverlating die langs kwamen en
zullen komen. Gesprekken over leiderschap, geloofstwijfel, de kloof
tussen de leer en het leven en andere onderwerpen. Daar moet over
gepraat kunnen worden.
Jongeren vinden ‘het gesproken woord’ door de dominee als instrument
van God waarschijnlijk al lang niet meer het belangrijkste van de
dienst.
Voor een groot deel van de mensen zal het niet aan hun te verrichten taken in het huishouden liggen dat zij de kerk gaan verlaten. Sommigen stopten met naar de kerk gaan omdat de wederhelft niet gaat of
omdat de zondagochtend ingevuld wordt met aandacht voor het gezin. Vreemd genoeg blijven vele kerken vasthouden aan het voorzien van hun kerkdienst vroeg in de ochtend op zondag, terwijl er nog een hele dag voor het grijpen ligt. Anderen wisselden van kerk omdat de vorige gemeenschap te weinig ruimte
bood voor de kinderen.
Verrechtsing van de prediking, levenswandel en gemeente-zijn, toenemende
vrijzinnigheid, het loslaten van de Bijbel, strakkere structuren waar
alleen gemeenteleden welkom zijn en evangelische tendensen in de NGK, zijn allemaal redenen waarom in Nederland gelovigen ofwel overstappen naar een andere kerkgemeenschap of er de voorkeur aan geven die last van verplichtingen nu eindelijk is helemaal weg te nemen en de kerk te verlaten.
God en Jezus zijn geen machthebbers in de evangelische kerk. Maar volgens de Christadelphians geeft God wel de regels aan voor het vormen van kerk. Hierbij zijn er niet wel bepaalde tijdstippen zoals een zondag morgen. volgens de Heilige Schrift moet de liefde vooraan staan in de kerkgemeenschap en hoort iedereen respect op te brengen voor eenieder in de gemeenschap. Voor ons is het duidelijk dat er neit zulk een rolverdeling moet zijn als in de traditionele kerken. Zelfs een dominee als overheersende persoon in een kerk is geen 'must'. Het zijn mensen die functies hebben gecreëerd in het kerksysteem en tradities hebben opgebouwd waarvan zij nu denken dat er niet mag van afgeweken worden.
Volgens ons is de relatie met God en met Christus in het verdomhoekje geraakt en heeft men in veel kerkgmeenschappen te veel aandacht gaan schenken aan de machtstructuur in die kerk en aan het 'verwen' element van de mensen die men maar kost wat kost in de gemeenschap moest houden. door van hier naar daar te zweven om iedereen toch maar tevreden te houden heeft men zulk een onduidelijkheid geschapen dat ook de kudde het noorden kwijt geraakte.
Onder de Katholieken zijn verscheidene denominaties en bij de grootste groepering de Rooms-katholieke heeft men tegenover Europa een zeer liberale groep welke vrouwelijke priesters opneemt onder haar geestelijke leiders. de rol van de vrouw in de Kerk werd de vorige maanden reeds veel besproken door allerhande organisaties, vooral om het tekort aan mannelijke priesters op te lossen. In de Verenigde Staten, Canada en in het buitenland groeit de beweging van vrouwelijke katholiek priesters.
Voor die vrouwen die God willen dienen is het goed nieuws dat zij door basisgemeenschappen worden verwelkomd die gretig voor een vernieuwd priesterschap in een opener inclusieve verantwoordelijke en doorzichtige kerk zoeken welke gemodelleerd zou zijn naar de gospel gelijkheid.
Ondanks de bedreiging van excommunicatie (en soms wegens die uitsluiting) komen vele getrouwen massaal binnen waar ook hun ordinanties worden gehouden.
De in de zomer geuite uitspraken van de paus die vrouwelijke priesters vergeleek met pedofielen schoten werkelijk in het verkeerde keelgat zowel bij die vrouwelijke priesters als bij andere instanties en kerken.
De Britse media melden maandag dat de conservatieve geestelijken gedreigd hebben met inkomstendalingen en een leegloop van de Kerk van Engeland, wanneer die haar omstreden plannen voor de introductie van vrouwelijke bisschoppen niet wijzigt.
De Kerk van Engeland stelde in 1994 het priesterambt open voor vrouwen en wil nu ook de aanstelling van vrouwelijke bisschoppen mogelijk maken. De synode stemde daar in een vorige vergadering mee in, maar na achttien maanden is het nog steeds niet gelukt formuleringen te vinden waar de verschillende richtingen zich in kunnen vinden, aldus bisschop Nigel McCulloch maandag.
De hoogkerkelijke anglo-katholieken eisen mogelijkheden om het kerkelijk leven buiten een vrouwelijke bisschop om vorm te geven. Ze dreigen nu dat "een groot aantal leden" naar de Rooms-Katholieke Kerk overgaat, wanneer niet aan die eis wordt voldaan.
"Voor aantrekkelijke lippen, spreek woorden van vriendelijkheid. Voor mooie ogen, ga op zoek naar het goede in mensen. Voor een slank figuur, deel uw eten met de hongerigen. Voor mooi haar, laat een kind zijn of haar vingers een keer per dag er door lopen. Voor houding, wandel met de wetenschap dat je nooit alleen loopt. God is daar altijd. " - Audrey Hepburn (1929-1993)
"" Haar kinderen staan op en zegenen haar; Haar man ook, en hij prijst haar, zeggende: "Veel dochters hebben edel gedaan, maar u overtreft ze allemaal." Charme is bedrieglijk en schoonheid is ijdel, Maar een vrouw die de HERE vreest, ze wordt geprezen. Geef haar het product van haar handen, En laat haar werken haar loven in de poorten. " Spreuken 31:28-31
God zegen mijn echtgenote en laat haar werken tot zegening van de familie zijn.
"For attractive lips, speak words of kindness. For lovely eyes, seek out the good in people. For a slim figure, share your food with the hungry. For beautiful hair, let a child run his or her fingers through it once a day. For poise, walk with the knowledge that you'll never walk alone. God is always there." - Audrey Hepburn (1929-1993)
""Her children rise up and bless her; Her husband also, and he praises her, saying: "Many daughters have done nobly, But you excel them all." Charm is deceitful and beauty is vain, But a woman who fears the LORD, she shall be praised. Give her the product of her hands, And let her works praise her in the gates." Proverbs 31:28-31
God bless my wife and let her works be for the blessing of her family.
Robin Hughes from New Zealand wrote in a Facebook topic:
When an unbaptised young male is allowed to speak is not the baptised sister not of higher status before God?
One of the issues involved is that of usurping authority. If she is not usurping authority then that eliminates that as an issue in that particular situation.
The issue of Disorder in the meeting is not valid if its building harmony.
Don't get legal on this. Its not a matter of God having made this rule and so everyone must do this or that there is not such a rule and so therefore we can do whatever we like. We have freedom in Christ and yet Love constrains us.
What are the issues the apostles were looking at? Is it really about sisters being weak or is it really about brothers being weak?
Adam failed to Lead the woman in the beginning. The woman failed to follow. So it appears we are each condemned to do what we are weakest at. That which we need to learn and do.
We know that Jesus's view of woman was much better then that of the Jews. Jesus brang the woman forward out of the Womans part of the synagogue to the mens part so that he might heal her.
Pauls teachings although they may seem harsh on woman was actually liberating considering how they had been treated prior to this.
Through christ the woman had found Freedom at last. The issue of taking their head coverings off arose and Paul showed good reasoning for keeping the head covering on when praying and prophesying. Something he reminded them was demanded by Roman Law.
Paul had much concern for the disorder entering the Eclessia due to the new found Freedom in Christ. One of the long list referred to the speaking of the women some of which were uneducated. Asking Questions in the meeting that were very disruptive. So rather then this they should ask at home so that the meeting could proceed in order.
As for teaching the bible gives the children that is the unbaptised to be taught by her. This is largely due to the need for someone to take responsibility for their education and tuition. This is a priveledge and not something to be taken lightly. Under Jewish practice the Rabai probably did a lot of this teaching.
The woman having a lesser Role is a myth. Its just as important as the Male's who are expected to lead for their growth and development a very difficult thing for males who find it much easier to do what their wives tell them. The woman naturally finds it easy to lead and so it is to her to learn in quietness and meekness.
So this is my view. Everything that is in scripture is for our learning. Walk in Love. Err on the side of caution. Do not create a stumbling block for your brother/sister. If a woman is to read or speak it should be not usurping the brothers role, that is of authority, that if they ask her to read or speak and it be with the consent of those brothers present. Any situation when the unbaptised is allowed to read or speak the Sisters should definately be allowed to speak.
The responsibility of Love goes both ways. Whether you are strict or liberal to walk in love to act out of love and care for your brothers and sisters rather then out of Fleshly legalistic desires. For legal thinking is of the world and the thinking of Love and care comes from the spirit.
One of the things that God loves most Is unity
and One of the things he hates most is divisiveness.
Shouldn't we be taking these things into consideration when looking at issues. Whatever is not of Love is not of God.
Jesus's Teachings were Love. His doctrine is to Love God and one another. If you miss the basics of the truth when examining the details of walking in love. Then you have completely missed the point. When an issue arises I believe God is more concerned about how we behave then who is right.
Its more important to do what you believe then believe what is right. We know this from the scripture. We know that although Paul had Freedom in Christ that love constrained him that although sometimes we have the freedom to do things that doesn't mean its the right or most loving thing to do.
