Operatie Kelk voor niets

 Joe machtig de Katholieke Kerk in België wel is bewijst weer eens de sisser van "Operatie Kelk".

Na vele jaren met geestelijke moeilijkheden geleefd te hebben durfden ouder geworden ex-misdienaars hun mond open te doen van bepaalde handelingen die zij moesten ondergaan in hun katholieke kerk. Nadat jongeren bij hun ouders geklaagd hadden over te vlugge of te vlotte 'handjes' van geestelijken, werd hun mond al snel gesnoerd, als zou dat toch niet kunnen.

Vele jaren later kwam dan uiteindelijk de bal toch aan het rollen en getuigden meerderen over het aanhoudende misbruik dat zij moesten ondergaan in hun kinderjaren. Het erge van de zaak was dat dit misbruik door geestelijke was gepleegd. Ook viel het op dat indien ouders toch een klacht hadden ingediend in sommige gevallen de geestelijke naar ergens anders werd over geplaatst, war deze dan dezelfde daden kon voortzetten.

In juni 2010, twee maand nadat de Brugse bisschop Roger Vangheluwe was moeten aftreden na een seksschandaal, kwam het tot een ongeziene machtsontplooiing in Katholiek Belgenland. Met veel bombarie werd er beloofd dat het gerecht van deze hele kwestie degelijk werk zou maken en de schuldige niet zou laten ontsnappen. Toch viel al gauw op dat de Brugse bisschop Roger Vangheluwe het hazepad koos en weigerde nog verdere interviews te leveren. Boos ging hij te keer tegen de pers, die hem zogezegd lastig viel op privé domein. De Franse nonnen bleven hem tot en met vandaag bescherming bieden.

Men kan zich afvragen wat die spectaculaire huiszoekingen bij het aartsbisdom in Mechelen, in de Sint-Romboutskathedraal, in de privéwoning van kardinaal Danneels, hebben uitgehaald.

Ook bij de toenmalige commissie onder leiding van kinderpsychiater Peter Adriaenssens, die zich boog over het kindermisbruik in de kerk, en bij het Rijksarchief zochten speurders onder meer bewijzen van misbruik, maar vooral ook van schuldig verzuim. Brieven van slachtoffers aan de kerk waarin ze het misbruik meldden. Want voor het gerecht was het duidelijk: kerkleiders moeten op de hoogte geweest zijn van grootschalig kindermisbruik door geestelijken.

Uit al de onderzoeken bleek overduidelijk dat niet enkel de kerkleiders in België hiervan op de hoogte waren, maar dat het tot in de rangen van het Vaticaan gonsde van seksuele misdrijven gepleegd door geestelijken over de gehele wereld.

Maar in plaats van op te treden en het gerecht in te schakelen, werden daders in het beste geval overgeplaatst naar de andere kant van het land. Om daar dan gewoon verder te doen.
Het schandalige in heel die affaire is dat in plaats van op te treden en het gerecht in te schakelen, de daders in het beste geval werden overgeplaatst naar de andere kant van het land, om daar dan gewoon verder te doen. Ook zijn er gevallen gekend waar ze naar Canada en Columbia werden overgeplaatst om daar in te staan voor de jongeren werking. Zo werd de kat bij de melk geplaatst. Wel loopt een 81 jarige priester die nu met jonge straatkinderen werkt in Columbia mogelijks nog vervolgt, als het zo ver kan komen dat hij aan België zou overgeleverd worden. (Waar eigenlijk weinig kans toe bestaat.)

Indertijd ging de Brusselse onderzoeksrechter Wim De Troy er met de grove borstel door en liet in de Sint-Romboutskathedraal zelfs een graf openen op zoek naar verstopte documenten. Dat zorgde voor veel kritiek. Maar De Troy zette door en zou het onderzoek tot op het bot voeren. Er werden dozen met documenten meegenomen voor verder onderzoek en kardinaal Danneels werd een dag lang verhoord voor de federale politie in Brussel.

Godfried Danneels deed er alles aan om het hele gedoe een "heksenjacht" te noemen om de Katholieke Kerk in diskrediet te brengen. Met de jaren viel echter ook op hoe hij er aan mee gewerkt heeft om vele priesters uit het gerechtelijk aparaat te houden en zelfs buiten het licht te houden. Schandalig hoe de oversten van de Katholieke Kerk die zondaars de hand boven het hoofd hilelden. Toppunt is dat die geestelijken dan nog naar de gelovigen zo hypocriet waren om ze bang te maken voor vagevuur en hellevuur waar niet enkel alle overtreders van zedenfeiten in terecht zouden komen, maar ook diegenen die al te makkelijkseksuele fantasieën hadden of vreemd gingen in hun relatie of omgingen met iemand van het zelfde geslacht. De Katholieke Kerk keerde zich namelijk zeer sterk tegen mensen die omgingen met anderen van hetzelfde geslacht. Toch gingen vele katholieke priesters die onder de regels van het celibaat stonden, zelf niet enkel met volwassen mannen om, maar ook met jongens die veelal bezweken onder de macht van die priesters.

Uiteindelijk werd na vier procedures voor de kamer van inbeschuldigingstelling definitief beslist dat de huiszoekingen bij de Commissie Adriaenssens, kardinaal Danneels en het aartsbisdom onwettig waren en die bij het Rijksarchief en in de Sint-Romboutskathedraal geldig waren. Alle stukken die niet in het Rijksarchief en de Sint-Romboutskathedraal in beslag werden genomen, moesten bijgevolg uit het dossier verwijderd worden.

In 2012 stapte De Troy dan op als onderzoeksrechter. In datzelfde jaar bleek ineens dat er 445 stukken verdwenen waren uit het omvangrijke onderzoeksdossier. die verdwijning paste in het kader om er voor te zorgen dat de hele zaak een zaak voor niets zou zijn en alle beschuldigden vrijuit zouden kunnen gaan.

Zes jaar nadat het onderzoek werd opgestart, had het federaal parket dat alle misdrijven die het voorwerp uitmaakten van Operatie Kelk, al de mening dat het onderzoek van het federaal parket naar een doofpotoperatie binnen de katholieke kerk over kindermisbruik, verjaard waren. Ook al hadden zich intussen vijf nieuwe burgerlijke partijen aangemeld in het dossier en vroegen deze om de teruggegeven stukken opnieuw in beslag te nemen, bestaat er nog maar weinig hoop dat er iets positief uit de bus mag komen. De onderzoeksrechter in het dossier zag daar geen reden toe en wees dat verzoek af, maar de nieuwe burgerlijke partijen gingen in beroep tegen die beslissing. Het is daarover dat de KI zich donderdag moet buigen.

 

Het grote probleem in heel dit gebeuren is dat de meeste vermelde feiten 30 tot meer dan 40 jaar geleden zijn. Enkele feiten dateren wel van binnen de 20 jaar, maar ook daar vinden wij dat de Kerk alles er aan doet om die zaken af te wimpelen als verzinsels van de hen beschuldigenden. Hierdoor worden die slachtoffers nochmaals geschoffeerd en krijgen weer eens een slag in het gezicht van een kerkgemeenschap die zich ddoor de jaren heen zich meermaals schuldig heeft gemaakt aan pedofiele daden alsook zelfs kindermoord, zoals de gebeurtenissen in Canada dezer dagen bewijzen. (Lees hierover Continuous surprises of Catholic horror in Canada)

Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning

In het leven moeten er regelmatig keuzes gemaakt worden. Een heel belangrijke keuze is die op geestelijk vlak.

Men heeft heel wat religieuze groepen in de wereld waarbij in sommige landen de kerken hun aanhangers zien toe nemen terwijl in andere landen de aanwezigen in een kerkdienst sterk afnemen.
In sommige landen is er één bepaalde Kerk die het overwicht heeft. Voor België mag dat de Rooms Katholieke Kerk zijn. Maar dat is wel heel bedrieglijk. Heel wat ouders laten nog steeds hun kinderen dopen bij die kerkgemeenschap maar geloven niet echt. In protestantse middens kan men dan wel vaste kerkgangers vinden die hun geloof gemeend willen belijden. Maar men kan er niet naast zien dat in België (en Nederland) de islam aan aanhangers wint. Men kan zich de vraag stellen hoe zulk een keuze wordt gemaakt bij mensen van hier waar zogezegd een Joods-christelijke traditie heerst.

Het zoeken naar Diegene die achter het geheel van ons universum zit is de reden waarom zo velen hun gading vinden in het islamitisch geloof. Daar zien zij dat er over één Ware God wordt gesproken Die verantwoordelijk is voor de schepping en tot wie wij kunnen koen voor vrede (islam) te vinden.

Vele landgenoten hebben de Katholieke Kerk afgezworen wegens de vele schandalen die er hebben in plaats gevonden. Wat zij echter vergeten is dat naast die katholieke Kerk heel wat andere kerken in het Christendom bestaan waar zij hun toevlucht zouden kunnen nemen. Ook voor die kerken die de Enige Ware God beminnen en lofprijzen.

Heel wat mensen zijn gedegouteerd geraakt aangaande de behandeling van de Katholieke Kerk betreft de vele pedofilieschandalen. Erg genoeg zijn er mensen die dat gelijk zijn gaan schakelen met priesters en geestelijken in het algemeen, waardoor zij lak hebben gekregen aan alles dat met theologen of geestelijken uit het christendom te maken heeft. Meerderen vergeten dat een imam ook een geestelijke is of staan daar niet echt bij stil. Toch gaan zij bij die moslimgemeenschap op zoek naar geestelijke ondersteuning, en in vele gevallen weten zij dat daar te vinden.
Spijtig genoeg moeten wij vaststellen dat heel wat misnoegden over de Katholieke Kerk niet de moeite doen om na te gaan welke andere mogelijkheden daar zijn in het Christendom. Velen beseffen ook niet dat daar ook de christenheid is die voor de zoekende en voor de gelovige in God een oplossing kan bieden.

+

In deze reeks

1. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning
2. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #2 Christenheid tegenover christendom 
3. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg 
4. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #4 Openbare prediking en Wederdopers 
5. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #5 Volgers van een godheid Jezus of navolgers van de ware Jezus
6. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #6 Volgers van de ware Jezus zijn volgers van Jeshua of Jeshuaisten
    

Bij het heen gaan van Kardinaal Danneels

De man die het in 2014 te vroeg vond een Derde Vaticaans Concilie te organiseren, Kardinaal Danneels, emeritus aartsbisschop van Mechelen-Brussel, is niet meer.


Hij mocht in 2015 mee een van de deelnemers zijn voor de tweede gezinssynode in Rome en samen met hooggeplaatste Vaticaanse geestelijken, onder meer de Duitse kardinaal en prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, kritiek geven op de hervorming van de vaststelling van nietigheid van huwelijken.

Monseigneur Danneels bracht ook een vertrouweling aan het hoofd van het aartsbisdom Mechelen waar er moeilijke tijden aanbraken omtrent de houding van de kerk omtrent het seksuele wangedrag van meerdere geestelijken waaronder zelfs een bisschop die bij hoog en laag eerst alles bleef ontkennnen.

Deze vertrouweling, Jozef De Kesel, is kardinaal Danneels zeer dankbaar voor zijn 'herderschap in de Kerk' dat hij gedurende vele jaren heeft uitgeoefend en dat in een periode van fundamentele veranderingen in Kerk en samenleving.

“Gaandeweg is zijn uitstraling groot geworden, zowel in ons land als in de wereldkerk”, 

aldus De Kesel.

 “Door zijn woord, met zoveel innige bezieling gesproken en geschreven, heeft hij ons steeds naar de bron geleid. Altijd met zachte hand. Hij heeft ook beproevingen gekend, en op het einde was hij fel verzwakt en uitgeput. We blijven hem dankbaar gedenken. Moge hij rusten in Gods vrede.”

Godfried Danneels werd op 4 juni 1933 geboren in het West-Vlaamse Kanegem, als oudste van zes in een onderwijzersgezin. Van 1945 tot 1951 liep hij school in het Sint-Jozefscollege in Tielt. Daarna volgde hij de priesteropleiding aan het seminarie van het bisdom Brugge.
Dat seminarie stuurde hem onmiddellijk naar de Katholieke Universiteit van Leuven om er Wijsbegeerte te studeren. Na het behalen van zijn licentiaatsdiploma studeerde hij vervolgens Theologie aan de Gregoriaanse Universiteit te Rome.
In 1957 werd Danneels in de parochiekerk van Kanegem tot priester gewijd.
In november 1977 werd hij door paus Paulus VI tot bisschop van Antwerpen benoemd. Twee jaar later benoemd paus Johannes Paulus II  Danneels tot aartsbisschop van Mechelen-Brussel.

Toen Paus Johannes Paulus II ziek was werd Danneels genoemd als een ernstige kanshebber hem op te volgen. Samen met een groep gelijkgezinden probeerde Danneels een tegengewicht te vormen tegen het grote conservatieve machtsblok in het Vaticaan Als kanshebber om paus te worden plaatste The Washington Post zijn foto die tijd op de voorpagina.
Uiteindelijk valt de keuze op de conservatieve Duitse kardinaal Joseph Ratzinger, wat Danneels duidelijk niet zo zint, wat al snel blijkt uit zijn koele houding tijdens de persconferentie voor de verzamelde Belgische pers.


Op 4 juni 2008, de dag waarop hij 75 werd, diende kardinaal Danneels bij paus Benedictus XVI zijn ontslag in als residerend aartsbisschop van Mechelen-Brussel, zoals het kerkelijke recht dat voorschrijft. Op vraag van de paus blijft hij nog een jaar langer aan, onder meer om de op til zijnde heiligverklaring van pater Damiaan in goede banen te leiden.
Zijn ontslag werd aanvaard op 27 februari 2010, het jaar dat de Roger Vangheluwe zaak een grote smet op zijn carrière bracht. Monseigneur André Léonard, tot dan bisschop van Namen, wordt dan de nieuwe aartsbischop.

Op 22 april 2010 barst een bom in katholiek België wanneer de Brugse bisschop Roger Vangheluwe ontslag neemt. Vangheluwe blijkt jarenlang een neef seksueel te hebben misbruikt.
De onthulling zet honderden andere slachtoffers van pedofiel misbruik ertoe aan om met hun verhaal naar buiten te komen. Uiteindelijk zullen 475 slachtoffers van seksueel misbruik door geestelijken een klacht indienen bij de Commissie-Adriaenssens.

Danneeels had 40 brieven van slachtoffers van seksueel misbruik ontvangen maar was er niet mee naar het gerecht gestapt. Vreemd genoeg wordt de onderzoeksrechter die de operatie Kelk leidt,  later door hogere gerechtelijke instanties teruggefloten.

Uit opgenomen gesprekken die Danneels had met Vangheluwe en een slachtoffer, bleek dat Danneels had geprobeerd die affaire in de doofpot te stoppen. Zo had Danneels aangeraden het misbruikschandaal binnenskamers te houden en voorgesteld dat Vangheluwe tot zijn pensioen aan zou blijven als bisschop van Brugge. Hieruit bleek weer eens hoe ook politiek en Katholieke kerk in België met elkaar verstrengeld zijn en hoe bepaalde machtshebbers alles in het werk stelden om elkaar te beschermen.

Danneels reageerde welgeteld een keer persoonlijk op de storm van kritiek waarin was terechtgekomen na de publicatie van die opnames in De Standaard. In september 2010 gaf hij toe dat hij ‘een zware inschattingsfout' had gemaakt door Vangheluwe niet meteen aan te zetten tot ontslag. Dichter bij excuses voor zijn optreden kwam de kardinaal nooit.

“De Kerk dacht te veel aan zichzelf en de priesters”, 

gaf Danneels toe, maar hij beklemtoonde keer op keer dat hij zich niet moreel verantwoordelijk kon voelen voor het misbruik en dat hij als aartsbisschop niet boven de andere bisschoppen stond en dus niet kon ingrijpen bij vermoedens van misbruik. Logisch dat zijn passieve houding maar op weinig begrip kon rekenen.
Het is een schandvlek op de Katholieke kerk die trouwens ook veel gelovigen heeft gekost. Erg genoeg hebben veel mensen niet enkel het geloof in de Kerk opgezegd maar ook hun geloof in God, in plats eindelijk eens te gaan onderzoeken of die Katholieke Kerk wel de ware Kerk is en wat het ware geloof wel moet inhouden.

De Vaticaanse media waren er donderdag al snel bij om het overlijden aan te kondigen van kardinaal Godfried Danneels, die voor de buitenwereld drie decennia lang het symbool was van de katholieke Kerk in België. Hij gaf een stem aan de Kerk in het complexe maatschappelijke debat in België. Ze herinneren onder meer ook aan zijn rol als voorzitter van Pax Christi International, met opmerkelijke missies in Joegoslavië en vooral in Soedan.

The Tablet herinnert eraan dat kardinaal Godfried Danneels, naar kerkelijke normen, nog erg jong was toen hij in 1983 door paus Joannes Paulus II tot kardinaal werd gecreëerd. Het Britse weekblad wijst ook op zijn rol op de bisschoppensynodes over het gezin in 2014 en 2015.

Volgens het persagentschap Reuters verliest de katholieke Kerk een sterke liberale stem.

Duitse media wijzen vooral op de rol van kardinaal Danneels als kingmaker voor paus Franciscus.

Ook in Italiaanse media is er aandacht voor het overlijden van kardinaal Danneels.
Avvenire, de krant van de de Italiaanse bisschoppenconferentie, vestigt er de aandacht op dat kardinaal Danneels ruim dertig jaar het aartsbisdom Mechelen-Brussel heeft geleid en wijst ook op het telegram waarin paus Franciscus hulde brengt aan de toewijding van de Belgische kardinaal voor de wereldkerk. Avvenire schrijft dat de kardinaal steeds een grote aandacht had voor de uitdagingen waarmee de Kerk werd geconfronteerd en wijst op zijn vooraanstaande rol op verschillende bisschoppensynodes.

Sant’Egidio beschrijft hem als een zwaargewicht in de wereldkerk die niet wilde dramatiseren en ervan overtuigd bleef dat het geloof dingen ten goede zou keren. Zijn trefzekere pen maakte van zijn herderlijke brieven echte pareltjes. De uitverkiezing van paus Franciscus in 2013 was voor hem een moment van grote vreugde. Sant’Egidio is hem dankbaar voor al het goede dat hij in zijn pastorale dienstwerk heeft bewerkstelligd.

Het lichaam van Danneels werd donderdagavond overgebracht naar het aartsbisschoppelijk paleis op de Wollemarkt war hij werd opgebaard en mensen hem tot en met woensdag een laatste groet kunnen gaan brengen.

De uitvaart van Danneels vindt volgende vrijdag 22 maart plaats in de metropolitane Sint-Romboutskathedraal van Mechelen, zo bevestigt Geert Lesage, woordvoerder van de bisschoppenconferentie. De dienst zal worden geleid door kardinaal De Kesel.

Kardinaal Danneels bij de bekendmaking van zijn opvolger © Philippe Keulemans

Felle cultuurstrijd tussen rechts en progressief-liberaal, conservatief en progressief Katholiek Polen

Het oh zo katholieke Polen begint nu vele jaren dan ons land de gevolgen te voelen van de verkeerde houding van de Katholieke Kerk tegenover priesters die jongeren misbruikten.

Uit nieuw onderzoek blijkt dat het kerkbezoek nergens ter wereld zo snel achteruit boert als in Polen én dat de Poolse kerk voor het eerst schadevergoeding moet betalen aan een slachtoffer van misbruik.

In 1980 ging nog meer dan de helft van de Polen regelmatig ter kerke, in 1986 was dat gezakt tot een derde. Nergens ter wereld gaat het kerkbezoek zo massief achteruit, concludeert het Pew Research Center.

Voor het ogenblik blijft Karol Wojtyla, alias paus Johannes-Paulus de Tweede nog steeds de belangrijkste Pool uit de wereldgeschiedenis genoemd. Toen hij in 2005 stierf, was er een hele generatie Polen opgegroeid die hem en alleen hem als paus hadden gekend. De “Generatie JP2” wordt ze genoemd. Bij hen en veel andere landgenoten was Wojtyla de man die met zijn subtiele en dappere uitspraken mee had gezorgd voor de instorting van het communisme, de terugkeer van de vrijheid in Polen en de toetreding tot de Europese Unie. Redenen genoeg dus voor langdurige en diepe dankbaarheid.
Maar de opvolger van JP2, de Duitser Joseph Aloisius Ratzinger, bleek met zijn hang naar uiterlijk vertoon niet meteen populair in Polen. De Generatie JP2 bleef haar idool trouw en ging niet massaal achter de nieuwe paus aan marcheren.
Ook de huidige paus Franciscus I is geen onverdeeld succesnummer in Polen.

De clerus is er verdeeld langs progressieve en conservatieve krijtlijnen.
De progressieve vleugel, traditioneel sterk in universiteitsstad Krakau, draagt de eenvoudige paus een warm hart toe. Maar de conservatieven, met aloud bolwerk Torun, zeggen openlijk dat deze paus een fout begaat door waarden als eenvoud, nederigheid en dienstbaarheid centraal te stellen.
Liever houden de conservatieven vast aan het idee van een machtige en sturende kerk waar noch binnen de eigen rangen, noch bij de gelovige kudde twijfel wordt gezaaid. Die gelovige kudde ziet die tweespalt en houdt er niet van. Bewijs? Ondanks de teruglopende cijfers voor kerkbezoek, noemt volgens Pew Research Center 93 procent van de Polen zich katholiek. De kloof tussen individueel geloof en de kerk als instituut is kilometers diep.


De resultaten van het onderzoek raken uitgerekend bekend terwijl de bioscopen vol lopen voor ‘Kler’. De film gooit een bom  op de kerk en de Poolse samenleving in haar geheel. Onder de slogan “Niets menselijks is hen vreemd” toont ‘Kler’ priesters die zich te buiten gaan aan wodka, financieel gewin, minnaressen en misbruik van kinderen. Nu ook in België te zien.



In het openingsweekend ging maar liefst een miljoen Polen ‘Kler’ bekijken. Dat is meer dan één Pool op veertig.

Er zitten heel wat hilarische scènes in ‘Kler’. Zo zie je een vrouw handenwringend en huilend haar biecht afleggen terwijl de priester aan de andere kant van het luikje stomdronken in slaap is gevallen. Wanneer een minnares van een priester meldt dat ze zwanger is, vraagt de man nurks waarom ze geen voorbehoedsmiddelen heeft gebruikt, waarop de jonge vrouw antwoordt: “Dat laat mijn katholieke geloof niet toe.”
Het zijn scènes waarbij de hele zaal schuddebuikt van het lachen, lachjes van herkenning vaak. Maar later in de film gaat het om grootschalige fraude en over kindermisbruik en dan kan je in de cinema een speld horen vallen.


Men kan indenken dat de Poolse Katholieke Kerk niet blij is met deze kritische film. Zoals de Kerk ook vroeger in Vlaanderen een ban over boeken en films uitsprak heeft zij nu ook deze film in de ban geslagen.
Ook binnen de nationalistische, katholieke regering van ‘Recht en Rechtvaardigheid’ valt de film slecht. De onderminister van Justitie noemde ‘Kler’ “een laffe aanval op de kerk”. De CEO van de openbare omroep, die trouw aan de leiband van de regering loopt, zei dat hij regisseur Wojtech Smarzowski “zeker niet zal feliciteren”.

Zoals meestal doet zulk een nieuwsgierig makende antireclame de interesse voor de film niet dalen maar draagt deze bij tot het publieke succes van de film.

Regisseur Smarzowski brengt met deze film niet zijn eerste kritische kijk op Polen. Hij draaide eerder al gesmaakte films over corruptie bij de politie en over het soms kille, alcoholische, rauwe huwelijksleven van sommige Poolse gezinnen.
Met ‘Kler’ viel hij trouwens in de prijzen bij het gerenommeerde filmfestival van Gdynia. En zo toont de heisa over ‘Kler’ nog maar eens aan hoe diep verdeeld het huidige Polen is en hoe fel de cultuurstrijd tussen rechts en progressief-liberaal woedt.

Nieuwe Pause wenst kordaat optreden tegen seksueel misbruik door geestelijken

Paus Franciscus (76) wil dat de Rooms-Katholieke kerk kordaat optreedt om een einde te maken aan seksueel misbruik van kinderen door priesters en om ervoor te zorgen dat de daders eerlijk worden berecht. Dat heeft het Vaticaan vrijdag meegedeeld.

‘De strijd tegen seksueel misbruik in de kerk is belangrijk voor de kerk en haar geloofwaardigheid', zei paus Franciscus. Vrijdag had hij een ontmoeting met aartsbisschop Gerhard Müller, die aan het hoofd staat van de Congregatie voor de Geloofsleer en waakt over seksueel misbruik in de kerk.
Dit was de eerste openbare verklaring van de Argentijnse paus over de schandalen van misbruik in de kerk. Hij zei verder dat de maatregelen worden voortgezet die al waren genomen door zijn voorganger Benedictus.