Verspreiding van Gods woord steeds meer op digitale wijze

Niet alleen betreft het contact hebben met elkaar of een dienst volgen zijn wij ons meer gaan toeleggen op de elektronische weg. Ook voor het lezen van Gods Woord zoeken meer mensen hun toevlucht tot het net.


Bijbelgenootschappen wereldwijd zetten zich in voor de verspreiding van Gods woord. Evangelical Focus meldt dat recente statistieken laten zien dat er in 2019 ruim veertig miljoen complete Bijbels zijn verspreid. Daarnaast zijn er meer dan 315 miljoen Bijbelfragmenten doorgegeven.

Opvallend bij dat doorgeven van Bijbelfragmenten is dat er ook regelmatig eigenlijk zinnen uit hun context worden genomen en verder verspreid. Vele lezers van die fragmenten denken dikwijls dat zij dan bij het dagelijks ontvangen van zulk een fragmenten in hun elektronische brievenbus, dat zij dan dagelijks de Bijbel lezen.  Niets is minder waar.

Wel is goed dat de Bijbelgenootschappen niet alleen bijdragen bij aan het verspreiden van Bijbels, maar dat zij verder ook dikwijls ondersteuning geven aan mensen die meer over het Woord van God wensen te weten komen. Zij helpen bij het leren lezen en begrijpen van de teksten. In meer dan twintig landen deden in totaal ongeveer 165.000 mensen mee met alfabetiseringslessen.

Een kwart van de Bijbels die in 2019 werd doorgegeven werd digitaal gelezen, acht procent meer dan in 2018. De populaire Bijbelapp YouVersion werd het meest gebruikt in Brazilië, waar 1,8 miljoen mensen een volledige versie van de Bijbel op de telefoon downloadde.

Ook de Getuigen van Jehovah zijn de laatste jaren opener geworden en stellen enkele zeer goede Bijbelvertalingen voor in meerdere talen. Wij kunnen deze ten zeerste aanraden. Ook bij hen zijn er dan verwijzingen naar andere Bijbelplaatsen, zodat een verdere persoonlijke studie gemakkelijk wordt gemaakt, door middel van de gekoppelde Bijbelteksten en geen valse leerstellingen, zoals in vele andere Bijbelapplicaties wel wordt gedaan, en mensen verklarende teksten vinden volgens de leerstellingen van de kerkgemeenschap voor wie de vertaling hoofdzakelijk bedoeld is.

Tentoonstelling over eerste Volledige Spaanse Bijbelvertaling

In de universiteit van de Mexicaanse stad Puebla is een tentoonstelling te zien over de eerste volledige Bijbelvertaling in het Spaans. De zogenoemde Berenbijbel verscheen 450 jaar geleden.

De Berenbijbel (”Biblia del Oso”) is vernoemd naar de illustratie op het voorblad, die alleen voor de eerste druk wordt gebruikt. De Benmerite Autonomous University of Puebla bezit een van de 32 exemplaren die zijn overgebleven. De Rooms-Katholieke Kerk zette de Bijbelvertaling van de bekeerde monnik en calvinist Casiodoro de Reina op de index van verboden boeken.

Op de expositie, die tot 29 september duurt, zijn onder meer verschillende Bijbeluitgaven en historische documenten te zien.

Continuïteit van eeuwenoude kerkelijke teksten

 Vervolg van Wanneer een Kerk gelooft dat de hele Schrift van God komt

 

Hier in België heb ik ook vele jaren moeilijkheden gehad om mijn mede broeders in Nederland er van te overtuigen een hedendaagse versie van de Bijbel te gebruiken.

Zij gebruikten op het einde van de vorige eeuw nog steeds de Oude Nederlandse Statenvertaling met haar oubollig woordgebruik. Dit deed mijn inziens veel meer mensen afstappen om niet met onze gemeenschap vertrouwd te geraken dan mensen te lokken.

Ik had zelf enkele jaren mee gewerkt aan een hedendaagse vertaling en promote deze dan ook om te gebruiken. Vele jaren later hebben zij dan eindelijk die stap gemaakt. (Maar het heeft wel zeer lang geduurd) Nochtans vind ik het spijtig dat zij niet meerdere Bijbelvertalingen durven te gebruiken, zodat er geen misverstand kan ontstaan dat de Broeders in Christus of Christadelphians een "eigen Bijbelvertaling" zouden gebruiken om hun eigen leerstellingen te staven.

Het gebeurd namelijk zeer dikwijls dat mensen beweren dat een Bijbelvertaling door een bepaalde gemeenschap zodanig zou herschreven zijn dat zij in de kraam van die geloofsgroep zouden passen. Zo beweren heel veel mensen dat de Getuigen van Jehovah hun eigen Bijbel hebben geschreven zodat deze hun leer zou bevestigen.
De Nieuwe Wereld Vertaling die de Getuigen van Jehovah uitgeven, mag dan al door een niet geliefde geloofsgroep uitgegeven zijn, het is één van de nauwkeurigste Nederlandstalige Bijbelvertalingen in een goede hedendaagse schrijftrant.

Speciaal voor Nederlandse lezers heeft Prof. dr. Benno A. Zuiddam een samenvatting gemaakt van de onderzoeksresultaten van zijn artikel in Neotestamentica (Neotestamentica, Volume 52 Number 2, Dec 2018, p. 433 -470), dat ook een lijst bevat van de betrokken verzen zodat die na te slaan zijn in de godsdienstklas of catechisatie. Daarbij heeft hij gebruik gemaakt van Google translate, zodat vooral in de voetnoten het Nederlands niet altijd vlekkeloos is. 

Voor hem valt het op dat er drie verschillende categorieën van weglatingen zijn: speciale statusverzen, 'ontbrekende' verzen en belangrijke weglatingen uit de huidige verzen. Dit zijn allemaal bijbelgedeelten die door latere tekstreconstructies niet authentiek zijn bevonden. 
Men mag niet vergeten dat in vele Bijbelvertalingne ook wordt aangegeven wanneer er twijfel is over een bepaalde tekst of ontbrekende tekst.  Hoewel ze niet echt 'ontbreken', worden ze gemarkeerd als dubieus of niet authentiek.  Het feit dat de meeste Bijbels deze verzen toch afdrukken, moet ons niet doen denken dat bijbels die deze verzen niet vermelden dan tekort zouden schieten. (Lees hier over: De verdwenen verzen in moderne Bijbels)

In dat artikel staan meer dan twintig verzen die uit moderne Bijbels verdwenen zijn, maar wel in de Statenvertaling staan. Dit controleren is een leuk project voor de godsdienstles of de catechisatie.

Benno Zuiddam merkt op

De overlevering zit vol fouten, zegt men, en wij moeten de oorspronkelijke tekst van de Schrift proberen te reconstrueren. Pas sinds een kleine honderd jaar denken we dat dit wenselijk en mogelijk is. Of benaderd kan worden.

Heel wat Nederlandse kerkgemeenschappen gaan voort met hun eeuwenoude traditie van een bepaald woordgebruik.  Bepaalde protestantse groepen gaan daarin zo ver dat zelfs hun zogenaamde nieuwe Bijbelvertalingen nog vol ouderwetse woorden een zinsvormen staan. De Herziene Statenvertaling blinkt niet echt uit van een hedendaags taalgebruik.

Omtrent vertalingen merkt Zuidma nog op

Door zinsdeel voor zinsdeel uit duizenden handschriften te kiezen, werd een reconstructie van de oorspronkelijke tekst beoogd. Technisch werd het echter een nieuwe tekst, waarvoor als zodanig echter primaire bronnen ontbreken. Het is dus een zaak van geloof in de afwegingen van het comité en in de religieuze wenselijkheid van zo’n reconstructie.

Lees verder meer in: Maakt het uit welke Bijbel je gebruikt?

Wanneer een Kerk gelooft dat de hele Schrift van God komt

Aan de hand van welke vaste Bijbel mensen lezen kan men dikwijls hun geloofsgroep herkennen.

De keuze van de Bijbelvertalings toont volgens Prof. dr. Benno Zuiddam wat we geloven over Gods spreken in ons leven. Hij beseft ook dat de keuze van een bijbelvertaling ook bepalend is voor onze

beleving van de gemeenschap der heiligen, de kerk van alle tijden en plaatsen.

Veel te veel mensen die zich aan bepaalde geloofsgroepen en hun Bijbel ergeren, beseffenniet dat de almachtige God sterk genoeg is om over Zijn eigen Woord te waken. Veel trinitariërs schimpen op de Nieuwe Wereldvertaling, ook al is dat één van de beste nauwkeurige vertalingen van de Bijbel. Dikwijls is de tegenstand tegen een bepaalde Bijbel bepaald door de geloofsgemeenschap waartoe men behoort. Zo wordt bijvoorbeeld een andere zeer goede vertaling, de Willebrord vertaling van 1978, door vele protestanten afgedaan als een niet te kopen of te lezen Bijbel.

Toen wij enkele jaren geleden nog enkele cpopiën van meerdere Bijbels wensten te kopen voor Bijbelstudiedagen die wij gaven, konden wij in de Leuvense boekhandel "Het Goede Boek" weerstand vinden voor het leveren van Katholieke Bijbels. Slechts enkele (veel gevraagde) waren verstopt achter protestantse Bijbels te verkrijgen.

Blijkbaar werd de keuze van aanbod bepaalt door hun eigen gebruikte bijbelvertalingen en geloofde men er niet in dat God over de vertalingen van Zijn Woord wel zou waken.

Het afschrijven van bepaalde Bijbelvertalingen heeft meestal meer met het niet vertrouwen van God te maken. Die werken die als Gods Woord verkocht worden zouden namelijk effectief Gods Woord moeten zijn. Zij die aan de vertalingen werken van dat zeer bijzonder speciale Boek, weten maar al te goed welk de consequenties zijn om mee te werken aan zulk een vertaling. Want God wikkelt er geen doekjes om hoe veel belang Hij er aan hecht dat Zijn Woord onveranderd bij de mensen zou komen.

Hij Zelf beweert dat Hij er op toe zal zien dat er geen jota van Zijn Woord zal veranderd worden. Aldus zullen de mensen moeten weten dat de Allerhoogste God Die Spreekt via die Bestseller aller tijden, onfeilbaar is en waakt over Zijn Woord.

De Vroege Kerk antwoordde hierop ook al bevestigend als men haar bevroeg over de correctheid van Gods Boek: de Bijbel.

Toen een Latijnse vertaling in de vierde eeuw één woordje uit het boek Jona veranderde, brak er een rel uit in de kerk van Afrika. Augustinus verbood die Bijbel in zijn gemeente. Moderne Bijbels veranderen heel veel meer. Maakt het uit welke Bijbel je kiest?

vraagt de professor zich af.

Op het eerste gezicht lijkt het weinig verschil te maken. Het Evangelie lezen we in alle Bijbels, van (Herziene) Statenvertaling tot Groot Nieuws/NBV.

Velen doen alsof er zo een groot verschil tussen die vele Bijbelvertalingen zou zijn, maar men zou verrast zijn als men dit eens in grafieken zou omzetten.

Omgerekend gaat het om één verschillend woord per honderd woorden in het Nieuwe Testament; 99 procent is gewoon in alle vertalingen hetzelfde.

Als men die kleine verschillen bekijkt vanuit het tijdsgebeuren en het dan aangehangen taalgebruik ziet men hoe de vertalers de bijbel gewoon in een zo 'dagelijkse' taal vorm wensten  te gieten. Op enkele jaren tijd kunnen woorden zelfs een heel andere betekenis hebben of een heel ander beeld vormen bij de lezers. Hiertoe tracht men dan ook een nieuwe Bijbelvertaling aan te passen aan de gewone gebruiken en verstandhoudingen.

waar het op aan komt is dat mensen dat Woord van God moeten kunnen begrijpen en dat het hen moet vormen in hun geloof.

De hoofdzaken van het christelijk geloof zijn in bijna alle vertalingen terug te vinden. Als je dus praktisch verder wilt komen als christen lijkt het voor de hand te liggen om voor een goed leesbare, moderne Bijbel te kiezen. Ook als kerkverband. We willen immers kerk van deze tijd zijn?

geeft de professor toe.

De kerk heeft altijd geloofd dat de hele Schrift van God komt. Volgens de gereformeerd-katholieke leer bevat de Bijbel geen inspirerende verhaaltjes van religieuze mensen, maar spreekt God door mensenmonden. De Vroege Kerk sprak van ”heilige letters en lettergrepen”.

Lees hier meer over:

Maakt het uit welke Bijbel je gebruikt?

Grootletteruitgave van de Bijbel in de Herziene Statenvertaling

Vorige week heeft de CBB, Christelijke Bibliotheek voor Blinden en Slechtzienden, een grootletteruitgave van de Bijbel in de Herziene Statenvertaling (HSV) gepresenteerd.

De CBB zet zich al meer dan 100 jaar in voor iedereen met een leesbeperking. Met deze opgebouwde kennis en ervaring heeft de CBB de grootletterversie geproduceerd om te voldoen aan de vraag naar deze vertaling van de Bijbel. Zo zijn de letters extra groot, zit er veel ruimte tussen de regels en heeft het ondoorzichtige papier een goed contrast. Deze ingebonden Bijbel bestaat uit zeven handzame delen met leeslinten en wordt geleverd met een opbergbox.

Bij de CBB kan men via het telefoonnummer 0341-56 54 99 of het e-mailadres info@cbb.nl de grootletteruitgave voor €89 bestellen, beschikbaar voor iedereen met een leesbeperking.

Lukasevangelie vertaald in Papiamento

Het Lukasevangelie is verschenen in het Papiamento, de Arubaanse versie van het Papiaments.

De Arubaanse minister van Onderwijs en Wetenschap, Armando Rudy Lampe, heeft inmiddels het eerste exemplaar ontvangen van het Antilliaans Bijbelgenootschap. Dinsdag werd de uitgave gepresenteerd.
De vertaling van de gehele Bijbel in het Papiamento zal naar verwachting eind 2021 gereed zijn.

Minister Armando Rudy Lampe (derde van links) neemt het Lucasevangelie in ontvangst. Naast hem van links naar rechts: vertaalconsulent Marlon Winedt, vertaalster Swinda Maduro, vertaalster Selvia Luminier, directeur Armin Elisa (Antilliaans Bijbelgenootschap), Paul Doth (Nederlands Bijbelgenootschap). beeld NBG

Dasberg Vertaling naast Orthodox Joodse Bijbelvertaling en andere Joodse vertalingen bij Jeshua-isten

Het choemasj (letterlijk: vijf) van Dasberg kan aanzien worden als de standaard-editie van de Thora die in de synagoge, thuis of bij Joodse Bijbelstudie wordt gebruikt in de Joodse Nederlandstalige gemeenschap.

Voordeel van dat werk is dat de tekst verdeeld wordt in de parsjiot, zodat men steeds duidelijk kan zien waar de Thoralezing wordt onderbroken.

De Nederlandse en Hebreeuwse tekst staan van oudsher op tegenover elkaar liggende pagina’s, zodat tekstvergelijking gemakkelijk is. Deze Bijbelvertaling, uitgave van 1970, bevat de vijf boeken van Mozes (Choemash ofwel Thora), aangevuld met delen van de grote en kleine profeten, de Haftarot, die de wekelijkse Thora-lezing aanvult.

Dasberg vertaalde volgens de dynamisch-equivalente methode, welke een minder letterlijke vertaling dan tot dan toe gebruikelijk was heeft verwezenlijkt. Hij heeft, met andere woorden, meer vertaald naar de geest dan naar de letter. Het was zijn opzet om de Thora voor de moderne lezer beter toegankelijk te maken. Hij deed dit naar Amerikaans voorbeeld. Daar kwam in 1966 de eerste dynamisch-equivalente vertaling uit van het Nieuwe Testament. Nadien is in Nederland ook ook de De Groot Nieuws Bijbel van 1983 volgens dezelfde principes tot stand gekomen.

De vertaling van Dasberg werd in de jaren 70 met vreugde ontvangen. De na-oorlogse joodse gemeenschap had een kennelijke behoefte aan een moderne vertaling die goed aansluit bij het hedendaagse taalgebruik.

Zo noodzakelijk als de vertalingen van Mulder en 'Onderwijzer' waren in de 19e en het begin van de 20e eeuw, zo’n behoefte was er aan het eind van de 20e eeuw aan een nieuwe, bruikbare vertaling.

De vertaling van Dasberg heeft een vaste plaats in synagoge en gezin veroverd. Ze krijgt echter concurrentie van de De Nieuwe Bijbelvertaling (2004) die nu onlangs ook met haar versie voor Joden naar buiten kwam. Ook al voor de originele versie van de NBV - Tenach-uitgave (Oude Testament) van de NBV, (2007) - waren voor de vertaling van het Oude Testament ook Joodse supervisoren betrokken waren. In de 2017 kan men er ook de meer oorspronkelijke (vernederlandste Joodse) namen vinden

Op het web kan u voortaan ook teksten van die Joodse uitgaven vinden in artikelen waar hoofdzakelijk teruggegrepen wordt naar de (1) Orthodox Jewish Bible + Orthodox Joodse Bijbel Vertaling, (2) Israeli Authorised Version + de Israëlisch Geautoriseerde versie, (3) The Scriptures + De Geschriften en terzijde naar (4) Onderwijzer, op de sites van de Jeshua-isten (Jeshua-ists) en Immanuel Verbondskind.

Opvallend er bij is de verschillen voor de Vernederlandsing of de gebruikte namen: voor Mozes wordt bij Dasberg Mosjé gebruikt terwijl in de OJB en De Geschriften de voorkeur wordt gegeven aan Moshe, Eva wordt bij Dasberg zowel als bij de Jeshu-isten de mannin Chavah. Zo kan men voor Jakob, Jacob en Ya’akov vinden en Mitzrayim voor Egypte. Bij Dasberg wordt Abel dan weer Hewel, enz. Namen die wel voor wat gewenning zullen vragen bij hen die met vertalingen van Christendom zijn groot gebracht.

+

Voorgaande

Joodse Bijbelvertaling 

 

 +

++

Joodse bijbelvertaling

Wij moeten terug gaan tot in 1868 voor een laatste complete editie Nederlands-Hebreeuwse uitgave te vinden, alhoewel men het ook niet echt een de Joodse Bijbel vertaling kan noemen mits het eigenlijk gewoon gaat om de Statenvertaling die afgedrukt staat naast de Hebreeuwse brontekst.

In 1970 verscheen een tweetalige editie met de vertaling van Jitschak Dasberg, maar die bevat niet alle bijbelboeken.

In april dit jaar werd er weer eens een poging gedaan om een zogenaamd Joodse bijbelvertaling voor te leggen. Hierbij valt weer eens op dat men onvoldoende moeite heeft gedaan om vanuit de Hebreeuws-culturele gedachte een echt nieuw vertaling naar het hedendaags Nederlands te maken.
Wij kunnen opmerken dat de tekst van De Nieuwe Bijbelvertaling in zijn geheel overgenomen is met enkele wijzigingen. Zo volgen de indeling en de volgorde van de bijbelboeken de Joodse canon en zijn de namen gespeld naar hun Hebreeuwse uitspraak: Mosjee in plaats van Mozes en Jeroesjalajim in plaats van Jeruzalem. Het meest opvallende verschil is ongetwijfeld de weergave van de Godsnaam JHWH. Deze wordt niet weergegeven met 'de HEER' maar met 'de EEUWIGE'.

Voor de naam van de bijbel is de keuze gevallen op TaNaCH, wat de afkorting is van de woorden Tora (de vijf boeken van Mozes), Neviiem (de Profeten) en Chetoeviem (de Geschriften), de drie delen waaruit de Joodse Bijbel is opgebouwd.

Strong-coderingen en Nederlandse Bijbelvertalingen

Wanneer wij de Bijbel in het Nederlands bestuderen zijn wij een beetje meer beperkt dan bijvoorbeeld in de Engelse taal. In die taal kunnen meerdere Engelse  concordanties een ware hulp zijn.

Het probleem van een concordantie is dat de woorden een vertaling zijn van het Grieks en het Hebreeuws en verschillende betekenissen kunnen hebben. Een Nederlands woord behoeft niet altijd de vertaling te zijn van steeds hetzelfde Griekse of Hebreeuwse woord. Zo kan het woord ‘wil’ een onderdeel zijn van het werkwoord uit de vervoeging ‘ik wil’, maar het kan ook een zelfstandig naamwoord zijn van ‘de wil’. Aan de vertaling kan je dus niet altijd zien wat er in het Grieks of Hebreeuws staat. Sterker nog: als er in het Nederlands een werkwoord staat, kan er soms in het Grieks of Hebreeuws iets anders staan.

merkt uitgever bij Importantia Publishing, Peter F van der Schelde op.

Over de publicaties van Importantia Publishing heeft hij in de afgelopen decennia heel wat moeten uitleggen. Frapant was de steeds terugkerende reactie in de beginjaren. Als hij vertelde dat de Online Bijbel voorzien is van Strong-coderingen kreeg hij steevast dezelfde reactie:

"Ik heb geen verstand van computers".

Blijkbaar werd het woord "Strong-codering" meer geassocieerd met de technische kant van computers dan met iets dat met de bijbel te maken heeft.

Gelukkig is in de loop van de jaren deze reactie naar de achtergrond verdwenen. Toch moet hij nog steeds aan mensen uitleggen wat een Strong-codering is en wat je er mee kan doen.

Hij heeft daarom besloten een serie artikelen te schrijven over Strong-coderingen en het gebruik daarvan.
Het eerste artikel heeft hij gepubliceerd op zijn persoonlijke blog "over ... Theologie". Het heeft als titel Wat is een Strong-codering?

 

Nieuwe Bijbelvertaling: Bijbel in Gewone Taal

Op de Boekenbeurs in Antwerpen werd gisteren een nieuwe vertaling van de Bijbel voorgesteld. Volgens Luc Devisscher van de Katholieke Bijbelstichting (KBS) kunnen wij deze 'Bijbel in Gewone Taal' geen volksbijbel noemen, omdat hij niet zozeer op een bepaalde categorie van mensen mikt. Hij richt zich tot iedereen voor wie het klassieke taalregister van de doorsneevertaling te veraf ligt, omdat die taal te hoogdravend, te plechtig of te ver van hun bed is. Luc Devisscher: "Deze Bijbel is de logische opvolger van de Grootnieuws Bijbel, net zoals de Willebrordvertaling van 1995 de opvolger was van de Willebrord van 1975. Bij deze 'Bijbel in Gewone Taal' zijn min of meer dezelfde vertaalprincipes toegepast als bij de nieuwe Bijbelvertaling. Zo werd gewerkt met vertaalkoppels, zoals bij de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV). De taalwetenschap boekt vooruitgang. Daar plukt deze Bijbel de vruchten van. "

Volgens Devisscher is de katholieke inbreng voor deze vertaling eerder beperkt: "Het initiatief gaat uit van het Nederlandse protestantse 'Bijbelgenootschap'. Daarom zijn de Deuteroncanonieke boeken niet opgenomen. Er wordt wel nagedacht om die Deuteroncanonieke boeken op een later tijdstip alsnog in aparte vertaling uit te brengen." Luc Devisscher noemt de eerste reacties heel positief. "De eerste druk is uitverkocht. Ook van de tweede druk zijn bijna alle exemplaren de deur uit. Intussen worden voorbereidingen getroffen voor een vierde druk. Dat is niet gering, omdat elke druk telkens uit 65.0000 exemplaren bestaat. Dat betekent dat nieuwe Bijbeluitgave echt een 'publieksbijbel' is. Hij richt zich niet zozeer tot de doorsneekerkganger, maar wel tot het brede publiek. Daarom ook wordt hij hier vandaag op de Boekenbeurs voorgesteld. Aanstaande dinsdag overhandigen wij een exemplaar van de 'Bijbel in Gewone Taal' in iets groter formaat aan Herman Van Rompuy, om 17.30 uur op de BGT-stand 403, in zaal 4. Er worden dan ook enkele fragmenten van de nieuwe Bijbelvertaling voorgelezen."

A non paragraphed Bible

Crossway had made the decision to introduce the first ESV not to be paragraphed. New Bible ideas go through multiple stages of review by the committee before approval and publication. Usually this process begins with the review of a brief proposal and summary of the new idea. Then it progresses to a careful review of sample pages and proposed specifications.  The initial idea for the Legacy Bible originated in 2009.

From the mid-sixteenth century to the mid-twentieth century, double column, verse-per-line text settings were the norm. Every Bible looked like an old KJV (then again, most of them were old KJVs).
Over the past fifty-odd years, however, Bibles have tended to be presented in paragraphs, the way other books are formatted. That was true of the ESV when it was released in 2001.

Single column Bibles were a rarity until recently. The success of the Message Remix brought them into the mainstream, but a number of years passed before other translations got into the game. The first efforts, while promising, did not quite manage to pull off the difficult balancing act inherent in rendering the vast text of Scripture in readable novel-like page spreads.

The Single Column Journaling Bible is printed and bound in China, opens flat from Genesis 1.1 forward, and is sold at a affordable price.

Read more about it:

R. L. Allan Single Column Reference ESV in Brown Highland Goatskin

Single Column Legacy ESV (Part 1): Interview with Crossway

Crossway's ESV Single Column Journaling Bible

Related articles

• Bible Reading: What's So Special About the Bible?
• KJV vs. Modern Versions
• Bible Reading: How it Helps Us
• A Revelation on Light in the Bible
• NIV Bible
• Am I Using the Wrong Bible?
• Daily Discipline - Bible Study

Een kerk naar smaak en taal

De afkeer van traditie in evangelische kerken is zo groot geworden, dat op de liturgie van een dienst anno 2013 nauwelijks gezangen te vinden zijn die er in 2003 ook al op stonden.

Nieuwer is kennelijk beter. De enige houvast die je bij zoveel verandering van de vorm hebt, is krampachtig vasthouden aan de inhoud. Om die kramp wat los te kunnen laten, kunnen evangelische kerken wel wat regressietherapie gebruiken. Ook vorm kan houvast bieden.

Meerdere vinden dat het tijd is om buiten bestaande kaders te denken. Niet dat er iets mis zou zijn met de huidige kerkdiensten volgens hen. Voor iedereen is er geestelijk voedsel op zijn of haar manier te halen.

Men zegt:

Houd je van lekker gek doen in de geest, dan heb je TRIN. Houd je van staan, klappen, dansen, dan heb je de Pinkster en evangelische gemeentes. Houd je van rust op de vroege ochtend, dan kun je vaak beter bij de traditionelere kerken terecht. Is symboliek en stilte meer jouw ding? Probeer het dan eens bij de rooms-katholieken. 

Voor velen doet het er eigenlijk niet meer toe welke denominatie het is als men zich maar amuseert.  Lol hoort er in de eerste plaats te behalen op een kerkdienst, is wat ze zeggen.

Het valt op dat de gelovigen met al de kerkschandalen nog verder van kerken zijn afgedwaald en hun geloof in die gemeenschappen hebben verloren, toch er moeilijk afstand van kunnen nemen. Er zijn zuo een ingeburgerde gewoontes en tradities waar men toch zeker geen afstand van kan nemen. (!?!)

Onze noorderburen kunnen het niet zo gek te bedenken om de kerk van het kleine kijkkastje te alten vergroten op het grote scherm in de filmzaal.
Het idee van een kerkbioscoop is niet nieuw. Stroom Amsterdam begon daar ooit. Vast niet met een pilsje en nacho’s, maar toch. Koffie na afloop.

Bij de Broeders in Christus staat al die heisa niet voorop, geen loltrapperij, maar toch lekker plezier maken. Voor ons hoeft er geen grote bedoenerij of spielerei te zijn.

Voor de Christadelphians is Geloof een te ernstige zaak om er mee te sollen en om het te gebruiken om de kassa te vullen. Want bij heren zoals Jan Zijlstra en anderen is dat wel een belangrijk element en lijkt dat voor vele hedendaagse kerkgemeenten een voorop te stellen bezigheid. Door hun non-interesse voor geldgewin zijn de Christadelphians daarom ook zulk een 'te verwaarlozen' kleine gemeenschap. Ook door dat men er niet veel mensen vindt in een bijeenkomst worden ze door velen niet aantrekkelijk gevonden of zijn er velen om zich te vertonen in zulk een kleine groep om dat ze zich dan niet kunnen wegcijferen in de massa.

In een door elkaar sprekende of roepende massa op pinkstergemeenten hun diensten valt het niet zo op wie men is, waar men staat, wat men zegt. Men kan er van alles broebelen en dat kan dan verstaan worden als 'spreken in tongen', wat anderen dan nog kunnen gaan bewonderen dat jij die gave kan hebben om zo te spreken.

In de diensten van de Christadelphians wordt er heldere taal gesproken. Wij hoeven niet 'in tongen te spreken'. elk woord dat eenieder zegt mag ook door iedereen in de gemeenschap verstaan worden. ER is geen plaats en geen tijd voor geheimdoenerij.

Sommige woorden of namen mogen wel vreemd in de oren klinken. Mits er zoveel verschillend sprekende mensen in een dienst aanwezig kunnen zijn, en iedereen wel een andere Bijbelvertaling als geliefkoosde Bijbelvertaling kan gebruiken, worden ook verscheidene Bijbelvertalingen gehanteerd en worden bij voorkeur namen en plaatsen niet vertaald, maar in de originele versie ook gebruikt.

Mits de Nazareen die geboren werd in Bethlehem, uit de maagd Maria (Miriam) kwam te wonen onder het ouderschap van Jozef en Maria uit de stam van David, een Jood was, die zich ook hield aan Joodse gebruiken, moeten wij ook bewust worden van die gebruiken waar de Meester Rabbi Jesus/Jezus/Issou/Ishi Jeshua (Yahushua) zich aan vast hield.

In vroegere Nederlandse Bijbelvertalingen stond nog Jesus, zoals in de huidige Canisius en enkele Katholieke Bijbels nog steeds, terwijl in andere de meer hedendaagse vorm Jezus. Ook al is dat niet de echte naam van die Nazareen welke de zoon van God werd genoemd en de Messias, de Christos of Christus. Jezus of Issou betekent 'Heil Zeus' en was de geadopteerde naam van de kerkleiders enkele eeuwen geleden om zo hun godsdienst te laten parallel lopen met de heidense godsdiensten van de grieken en Romeinen, zodat er een politiek, economisch en machtsevenwicht kon gevonden worden.

Ook al is die naam dus niet de echte naam van de Verlosser is het wel de meest populaire en door de meeste mensen gekend als de door de Christenen aangenomen zoon van God en de Messias. Daarom houden wij ook vast aan het gebruik van die naam, maar laten ook niet de kans voorbij gaan om hier en dar wel de juiste naam te gebruiken in de hoop dat die met de jaren ook weer meer en meer ingeburgerd zal geraken. Alsook maakt het gebruik van de originele naam het makkelijker voor iedereen die anderstalig is duidelijk in te zijne over wie er nu gesproken wordt. Zo kunnen veel verwarringen vermeden worden.

Laat de weinige aanwezigen in een geloofsgroep nooit de reden zijn om deze niet te gaan bezoeken of daar geen diensten bij te wonen.

Bij de Christadelphians zal je merken dat ook al zijn ze met weinig daar ook een gemoedelijke sfeer kan zijn, waarbij men gerust een kopje koffie of ander drankje en een koekje of gebakje zich lekker kan doen smaken.

Wees dus van harte welkom in een levende kerkgemeenschap, die al hoewel plaatselijk heel klein kan zijn, wereldwijde broeders en zusters in Christus heeft.

+

Lees ook gerelateerd:

1. Yahushua, Yehoshua, Yeshua, Jehoshua of Jeshua
2. Heil tot de gezondene van God of Zeus
3. Zeus een heerser van hemel en aarde
4. Kerkdienst in een bioscoopstoel met een pilsje en nacho’s
5. Regressietherapie voor evangelische kerken
6. Ruzie in de kerk van Jan Zijlstra
7. Not all christians are followers of a Greco-Roman culture
8. Christadelphians or Messianic Christians or Messianic Jews

Bolinao Bijbel

Bolinao is een gemeente in de Filipijnse provincie Pangasinan op het eiland Luzon. Men spreekt er het Bolinao of Binu-Bolinao, een taal met 21 fonemen: 16 medeklinkers en vijf klinkers en een relatief eenvoudige lettergreepstructuur. Elke lettergreep bevat ten minste een medeklinker en een klinker.

Bolinao behoort tot de Austronesische talen welke wijdverspreid over de eilanden van Zuidoost-Azië en in de Grote Oceaan (of Pacific) en een aantal talen op continentaal Azië omsluiten. De tak van de Austronesische talen is qua aantal talen de op één na grootste van 96 families.

In de Fillipijnen heeft men Noordelijke Filipijnse talen (72 talen), Meso-Filipijnse talen (61 talen) en Zuidelijke Filipijnse talen (23 talen).

In de late jaren 1970,werd het Amerikaanse echtpaar Gary en Diane Persons, door de Wycliffe Bijbelvertalers, gevestigd in San Francisco, Californië, toegewezen aan het Filippijnse Zomer Instituut voor talen waar men met een idee kwam voor een vertaalproject om de eerste bijbelvertaling in Bolinao of Binubolinao te maken.

De Bolinao taal wordt gesproken in de westerse Pangasinaanse steden Bolinao en Anda.

Het echtpaar kwam in de Filippijnen in 1977 en het volgende jaar leerden zij Bolinao door te communiceren met bewoners en het lezen van lokale literatuur, aldus Harrison Caasi, 75, een lid van de vertaling toetsingscommissie. Toen de Persons klaar waren, begonnen ze de Bijbel te vertalen, geholpen door Rhoda Carolino en Emerita Caasi, en later door Nery Zamora van de Bijbel Vereniging van de Filippijnen.



De Bolinao Bijbel werd gelanceerd in het eiland stad van Anda (pop: 34.398 vanaf 2007) op 29 oktober en in Bolinao (pop: 75.545 vanaf 2010) op 30 oktober 2012.


+

First Bible translation in Bolinao

Aanverwant:

Bible Translating and Concordance Making

Eerste Creoolse Bijbel

Men kan zich afvragen of pidgintalen tot een taalgroep mogen behoren waarin de Bijbel mag of zou moeten vertaald worden.

De Creoolse talen vertonen een aantal opvallende overeenkomsten in grammaticale structuur met hun ontstaans of mengtalen. Zij zijn ontstaan uit de plaatselijke taal met een vermenging met Romaanse talen (Frans, Spaans, Portugees) en Germaanse talen (Duits, Nederlands, Negerhollands, het Berbice-Nederlands en Engels) onder de koloniale bevolking.

Jamaicanen kunnen Engels lezen en begrijpen en daarom vinden sommige critici het overbodig dat er een Bijbelvertaling in het Creools is. Voor de tegenstanders is het ook niet te rechtvaardigen dat een Patois Bijbel toch nog een dagloon zal kosten, maar niet zo mooi zal gebonden zijn of zo prestigieus als de Engelse bijbel.

Luke 1:1-4 wordt in het Creools vertaald als:

Tiyafilas Sa, Uol iip a piipl chrai fir ait dong di sitn dem wa apm mongks wi. Dem rait it dong siem wie ou dem ier it fram di piipl dem we did de de fram di staat, si di sitn dem wa apm an we priich di wod.

Lukas 1:26-28 leest als volgt:

26 Wen Ilizibet did prignant fi siks mont, God sen ienjel Giebrel go a wan toun iina Gyalalii niem Nazaret, 27 fi kyari wan mesij go gi wan yong uman niem Mieri we neva slip wid no man yet. Mieri engiej fi marid Juozif, we kom from di siem famblili we King Dievid did bilang tu. 28 Di ienjel go tu Mieri an se tu ar se, “Mieri, me av nyuuz we a go mek yu wel api. Gad riili riili bles yu an im a waak wid yu aal di taim

+

Lees er meer over in het Engels in:

Bible translated into Jamaican Creole Patois
Gad wod iina fi wi langwij!

Nieuwe Testament in Narotaal van de Bosjesmannen

In D’kar in Botswana is zaterdag het Nieuwe Testament in de Narotaal gepresenteerd. Het Naro is de taal van de Bosjesmannen, de San, die leven in het westen van het Zuid-Afrikaanse land.
Ruim twintig jaar lang is er door zendingswerkers Hessel en Coby Visser  samen met een vertaalteam, aan deze vertaling gewerkt. De presentatie vond plaats tijdens een feestelijke bijeenkomst in een grote tent in D’kar, terwijl een deel van de plaatselijke bevolkin.

Lees meer: Nieuwe Testament voor Bosjesmannen + Nieuwe Testament in het Naro overhandigd aan bevolking Botswana

Letterlijke bijbelvertaling verkozen

Het is fijn te horen dat de meerderheid van diegenen die werkelijk de Bijbel willen lezen en hun Bijbelvertaling ook willen gebruiken om meer over God, zijn Gebod, Zijn Zoon en Zijn Plannen te leren, dat dezen verkiezen om eerder een letterlijke vertaling onder ogen te krijgen dan een vrije vertaling te gebruiken.


LifeWay Research heeft een studie onder 2,000 Amerikaanse Bijbel lezers gevoerd. Om in aanmerking te komen moesten de deelnemers werkelijk ook thuisgebruikers van de Bijbel zijn en niet enkel voor de dienst op zondag.

75% van de respondenten verkozen om getrouwheid van de vertaling.

Bij de vraag of men eerder voor een vrije vertaling ging die de gedachte weergaf of een woord voor woord letterlijke vertaling kozen 61 percent voor de woord-voor-woord vertaling.
Maar betreft de stijl is het opvallend dat toch nog 68% de taal eenvoudiger wil hebben en 81% vindt dat het aangenamer om lezen zou moeten zijn.
46% wenst vast te houden aan de traditionele oude taal terwijl 36% een meer moderne taal wenst te zien.
22% wil een vlottere gewone taal en 26% minder formeel terwijl 40% de formele taal verkiezen en 44% meer een taal voor ernstiger en diepgaande studie.



> Accuracy, Word-for-Word Translation Preferred by most Bible Readers

Accuracy, Word-for-Word Translation Preferred by most Bible Readers

Survey: Bible Readers want Accuracy, Word-for-Word Translation

A new study from LifeWay Research reveals some key findings on what distinctives Bible readers desire for their Bible. A total of 2,000 Bible readers participated through a demographically representative online panel, but to qualify, participants had to read the Bible in a typical month either by themselves or as part of a family activity and not merely in a church or corporate group setting.

Most American Bible readers prefer word-for-word translations of the original Greek and Hebrew over thought-for-thought translations and value accuracy over readability.
That is the finding of a new LifeWay Research study of a total of 2,000 Bible readers who participated through a demographically representative online panel. To qualify, participants had to read the Bible in a typical month either by themselves or as part of a family activity and not merely in a church or corporate group setting.
When asked whether they prefer “word-for-word translations, where the original words are translated as exactly as possible” or “thought-for-thought translations, where the translators attempt to reproduce the intent of the original thought rather than translating the exact words,” 61 percent chose word-for-word.
That includes 33 percent who strongly prefer word-for-word translation and 28 percent who somewhat prefer it. In contrast, 20 percent prefer thought-for-thought, including 6 percent with a strong preference and 14 percent who somewhat prefer it. Fourteen percent say both translation philosophies are equally fine, and 5 percent are not sure.
Regarding accuracy, respondents were asked, “In general, what is more important to you in a Bible: total accuracy to the original words, or easy readability?” Three out of four (75 percent) opt for total accuracy, with 43 percent saying accuracy is much more important and 32 percent saying it is somewhat more important.
Fourteen percent say easy readability is somewhat more important, and 8 percent say it is much more important. Three percent are not sure.
“It is interesting to note that Bible sales do not necessarily follow these preferences,” said Scott McConnell, director of LifeWay Research. “Those reading the Bible each month represent only a portion of all Bible purchasers.
“Bible readers can share their preferences for different translation principles but may not be aware of which characteristics are present in specific translations – even the ones that they own. Without specific instruction most readers will not notice when a translation moves away from a literal or word-for-word translation.”
Respondents hold a variety of opinions regarding the style of language they prefer in a Bible translation for personal reading. Among them:
– 68 percent want language to be simpler to understand while 7 percent want it to be more difficult to understand.
– 81 percent say it should be more enjoyable to read while 4 percent prefer it to be more of a chore to read.
– 27 percent favor contemporary language while 46 percent want traditional language.
– 36 percent want more modern language while 37 percent favor more old-fashioned language.
– 19 percent feel understanding the language should require a higher level of education while 49 percent say it should not require a higher level of education.
– 63 percent believe it should be simple for anyone to understand while 14 percent say the language should be meant more for people who have a lot of experience with the Bible.
– 40 percent prefer more formal language while 26 percent say should be more informal.
– 22 percent want language more for casual reading while 44 percent say it should be designed more for in-depth study.
“In the same way drivers want big, powerful, fuel-efficient vehicles, Bible readers want word-for-word translations that are easy to understand,” said McConnell. “As translators try to cross the globe and two millennia, fully accomplishing both is not always possible.”
The survey also asked about translation of God’s name. Though many Bible versions translate God’s name in the Old Testament as “the LORD,” others prefer using what is believed to be the original pronunciation, “Yahweh.”
Nearly eight in 10 Bible readers (79 percent) prefer the traditional translation “the LORD” over the original pronunciation “Yahweh.” That includes 51 percent who strongly prefer “the LORD” and 27 percent who somewhat prefer it. Seven percent somewhat prefer “Yahweh” while 6 percent strongly prefer it. Eight percent are not sure which they favor.
The vast majority of Bible readers do not prefer gender-inclusive translation approaches. A full 82 percent prefer a literal translation of masculine words that describe people in general rather than a more inclusive translation like “humankind” or “person.”
Study participants were told: “Bible translators have to make choices regarding gender issues. For example, the original Greek and Hebrew often uses masculine words such as those literally meaning ‘man’ to describe people in general. Some translators think these should be translated literally as ‘man’ while others think they should be translated into gender-inclusive terms such as ‘humankind,’ ‘human being,’ ‘person’ or ‘one.’ Which do you prefer?”
A majority (53 percent) strongly prefer literal translation while 29 percent somewhat prefer the literal rendering. Only 9 percent somewhat prefer gender-inclusive translation, and 3 percent strongly prefer it. Six percent are not sure.
Bible readers are even more adamant about not making references to God gender-inclusive.
They were told, “Another issue Bible translators face relates to references to God as ‘father’ in the Greek and Hebrew. Some translators think these should be translated literally as ‘father’ while others think they should be translated into gender-inclusive terms such as ‘parent.’ Do you prefer the literal or more gender-inclusive?”
In response, 89 percent want a literal translation of gender-specific references to God, including 68 percent who strongly prefer literal translation and 21 percent who somewhat prefer literal translation. Five percent somewhat prefer gender-inclusive translation, and 2 percent strongly prefer gender-inclusive translation. Four percent are not sure.
“The places in the Bible in which the inspired writers used masculine words for God, a large majority of Bible readers want translators to use masculine words as well,” noted McConnell. “This is true regardless of whether the reader describes their own spiritual beliefs as liberal or conservative.”
Methodology: The LifeWay Research survey was conducted in August 2011 via online panel. A representative sample of U.S. adult population was invited to participate. Two thousand people who read the Bible once a month or more qualified for the study. Only people who read the Bible personally (outside of group activities) or as part of a family activity were included. The sample of 2,000 provides 95 percent confidence that the sampling error does not exceed + 2.2 percent.
- Nashville, Tenn. - PRWEB -  October 03, 2011

Heil tot de gezondene van God of Zeus

Als wij er bewust van zijn dat Namen weldegelijk belangrijk zijn, kan men zich afvragen of wij daarom ook niet beter handboeken en studiemateriaal gebruiken met de juiste namen er in.
Betreft de Naam van God zijn velen het ermee eens dat wij daar best de Naam gebruiken zoals hij door het Volk van God werd gebruikt en zoals God hem openbaar gemaakt heeft. Maar voor de andere namen laat men het dikwijls in het ongewisse.

Men zou kunnen zeggen dat God natuurlijk begrijpt dat wij door onze verschillende spraken verwarring in de talen hebben gekregen en dat er met de vertalingen ook andere klanken en uitspraken zijn gekomen.

In Yahushua, Yehoshua, Yeshua, Jehoshua of Jeshua zagen wij dat er niet alleen spraak verwarring is omtrent de Naam van de Allerhoogste. Ook betreft zijn zoon zijn er pogingen gedaan om hem uit de belangstelling te krijgen. Men wenste een andere god voor het voetlicht brengen.Mits dat meerdere personen meer belang begonnen te hechten aan de Nazareen dan aan de gebruikelijke goden, inclusief de God der Joden (Jehovah), kon het machtsapparaat makkelijk de beleidsvoerders op het geloofvlak ompraten om de zoon van Kronos (Lat. Saturnus) en Rheia, twee van de twaalf Titanen, aan te nemen als God. Bij de heidenen was hij reeds oppergod, die heerste vanaf de berg Olympus, en werd algemeen in het rijk vereerd. Door de naam van de zoon van Jozef en Maria uit Nazareth, afkomstig van de stam van David, zijn naam יהשע (Jesjoea) Jeshua van Jahushua of "Jehovah redt" (Redding van Jehovah") te vervormen tot YaZeus (Je-Seus/Jezeus) of "Heil Zeus" in plaats van "Heil (tot diegenen die) van God (komt)".

Door de naamswijziging van diegene die zei zoon van God te zijn kon het licht schijnen op diegene die lichtflitsen in de hemel bracht door bliksems, de wolken verzamelde en uiteendreef; maar ook regen en sneeuwval veroorzaakte. Men slaagde er aldus in nog meer mensen de naam naar het Indo-Europees *Djev (= stralende, verwant met Latijn dies = dag) te laten gebruiken en aldus te laten verwijzen naar een verwantschap met de verering van het heldere uitspansel; Zeus’ meest wezenlijke functie is die van hemelgod.

De aanhangers van de Babylonische goden vonden daar vrede in als die populaire figuur ook verpersoonlijkt kon worden met hun twee gezichten god Baal (Heer). De God van de Hemel of Heer van de schepping kon dan opgenomen worden in die Joodse man die zich zoon van God noemde en daardoor ook god de zoon kon zijn. Jeshua werd Je-Zeus of Jezus/Jesus. De Romeinse leiders slaagden door hun wijsheid en handigheid er mooi in tot een aanvaardbaar compromis te komen en zo de gemoederen te bedaren.

De centrale figuur van het Griekse pantheon kon nu centrale figuur worden van vier verschillende godsdiensten (Oosterse Heidenen, Romeinen, Grieken en Christenen).

Zo werd Zeus niet slechts de bevestiger van de harmonie in de natuur, maar vooral ook van de maatschappelijke orde. Koningen en vorsten ontleenden hun macht aan Zeus en waren aan hem verantwoording schuldig. Zij konden hem vereren zonder iemand tegen de borst te stoten. Voor meerdere gemeenschappen kon hij voorgedragen worden als de raadgevende god, de beschermer van de volksvergadering en handhaver van de eed. Ook het gezin stond onder zijn hoede: als Zeus Herkeios (= Beschermer van de hof) had hij een altaar op de binnenplaats van de woning. Vooral gasten en vreemdelingen stonden onder zijn bescherming. Nu konden ook in de huizen van de zogenaamde volgelingen van Christus Jezus beelden in huis geplaatst worden met zijn beeltenis, om vereerd te worden als god. De stap om ook zijn moeder als godin te gaan vereren was niet ver af meer. Toch duurde het nog een tijdje voor de Maria verering echt op gang kwam. Maar als Jeshua die nu Jezus werd genoemd god was moest zijn moeder wel de Moeder van God zijn of kon Moeder Gods worden genoemd en zo de plaats innemen van oermoeder Gaia .

In de Indo-Europese talen zoals het Frygisch gaat het '-zios' element in de naam terug op Dyeus, de gemeenschappelijke voorloper van 'dios', 'deus' (god) en ook van de naam Zeus. Juist om die reden is het niet aangeraden om meer de tittel 'God' te gebruiken dan de Naam van God uit te spreken.

 Met de naamsverandering van de zoon van God kon de tamme (dan toch niet 'brullende")  stier ook Europa gaan veroveren, waar de volgelingen van Jezus verder naar toe trokken om mensen te bekeren.

De Meester in vermommingen kon nu ook bij de Christenen meester in alle hoedanigheden en onder allerlei vormen zijn. Van dan af kon die Jeshua nu als Jezus ook overal tegelijkertijd zijn.

Zeus kon ook van mannen houden en werd dan als man met meer vrouwelijke trekken afgebeeld en opgevoerd als een 'aphprodite' en gaf de mogelijkheid om god als een man-vrouw voor te stelllen. De Vrouw in de god kon verder uitgewerkt wordenen stemde overeen met het plaatje van de oermoeder Gaia, waar de Joden Jehovah als de oervader God aanschouwden. Zo kon Jezus dan ook oer-vader, "hij die aan de oorsprong lag" worden. Teksten als de alpha en de omega het begin en het einde werden zo omgevormd dat Jeshua, Jezus aan het begin en het einde van de schepping zou liggen. Men maakte het mogelijk om Jezus zoals de heidense god de (mede-)helper zijn van het ontstaan der dingen te laten zijn. Nochtans was die Jeshua recentelijk geboren en dus eigenlijk pas in wording gekomen.

De koning in het vreemdgaan werd verliefd op de koninklijke Trojaan Ganymedes. Zeus was zo dol op deze jongen dat hij hem tot zijn wijnschenker maakten (wat werd aanschouwd als een belangrijke functie), zo kreeg Zeus zijn Nectar aangeboden door Ganymedes. Dat Jeshua ook het wter in wijn veranderde en het dan als een meester Wijnschenker liet uitgieten voor de gasten, maakt ook hem to een goede verpersoonlijking van Zeus ook omdat Jeshua nog een stap verder ging, niet alleen door de wijn uit te schenken voor zijn volgelingen, maar dan ook nog eens te zeggen dat het zijn bloed was dat voor hen werd vergoten. Wat kon er beter zijn dan de mensen te doen te geloven dat zij werkelijk het bloed van de Oppergod Zeus konden drinken. Eten van bloed werd aanschouwd als de mogelijkheid om de kracht van het slachtoffer in zich op te nemen. Dit zou geven dat door het drinken van de wijn waarover de zegen van de oppergoed Zeus werd uitgesproken als zijnde zijn bloed, dat men dan ook de krachten van die oppergod tot zich kon nemen. De Rooms Katholieke Kerk ging hier op in en liet de mensen geloven dat zij werkelijk Jezus lichaam nuttigden en Jezus bloed opdronken. (Daarom mocht men niet bijten op de hostie want men zou Jezus kunnen pijn doen.) Door dat bloed van Jezus de god in zich te nemen zou men dan ook als Jezus kunnen worden. (Dat als Jeshua/Jezus worden staat echt in de Heilige Schrift en is ook effectief onze opdracht. Wij moeten als Jezus worden, maar dat betekent niet dat wij als God moeten worden of dat wij Jezus of God worden.)

Om in het kader van het drievoudig denken van superieure volmaaktheid te blijven kregen Zeus en Europa 3 kinderen: de legendarische Minos, de dappere Sarpedon en de rechtvaardige Radhamanthys. De stier steeg op naar de hemel en is sinds die dag een sterrenbeeld: de Stier. Zo ook was Jezus opgestaan en naar de hemel gestegen en werd het plaatje van de drie-eenheid ook volmaakt gebracht door de Kerk die aan de bewindsleden had toegegeven om zo de macht te kunnen blijven delen.

Zeus had zijn overwinning behaald. Ook de Romeinse bewindslieden hadden hun overwinning behaald en de vrede in het Rijk kunnen handhaven, en daar was het hen in de eerste plaats om te doen. De Kerk was in de val getrapt en heel de wereld volgde genoegzaam.

Wenst u nog steeds deze wereldse 'verkrachters van de waarheid' volgen?

Belangrijkheid van Gods Naam

Het is de Allerhoogste die zich zelf bekend maakt en ons verteld wat Zijn Naam is. Maar Hij zegt ook dat Zijn Naam moet bekend gemaakt worden.

In de Heilige Schrift kunnen wij ook waarschuwingen zien voor diegenen die de Naam van God vergeten zijn of hem opzij schuiven.
Het gebod om Gods Naam niet zo maar te gebruiken wordt in het Hebreeuws geschreven "nodt" "in het niets". Voor hen die Gods Naam in het niets laten verdwijnen of zo gebruiken alsof Hij niets of Niemand is.

In de Katholieke Canussius Vertaling wordt voor het tetragrammaton Jahweh geschreven. Wat ook zou kunnen weergegeven worden door JHVH of JHWH zo als het er stond in de originele teksten en in het Hebreeuws kan gelezen worden als YahuWah of Jehovah.

In Henry's Bijbelverklaring (ca. 1714; in 1912 in een herziene vertaling uitgegeven door J. H. Kok) kunnen wij in een voetnoot bij Genesis 2:4 vinden: "Een naam gegeven aan den Schepper, . . . en die is Jehovah, waarvoor wij in onze overzetting steeds het woord HEERE in kapitale letters gebruiken, om aan te duiden, dat er in het oorspronkelijke Jehovah staat." Men kan zich dan wel de vraag stellen waarom men gewoonweg niet het oorspronkelijke woord plaatste.

Ook de veel gebruikte Statenvertaling treft schuld voor het weglaten van Jehoah's Naam. Op de titelpagina van de Statenvertaling uitgave van 1762 staat: "Wordende hier in ook, om gewigte en bekende redenen, Gods Gedenk-Naam JEHOVAH onvertaald gehouden." De naam staat overal in de Hebreeuwse Geschriften.

Wij moeten niet enkel denken dat enkel in het Oude Testament Gods Naam voorkwam. Jezus haalde trouwens meerdere malen de teksten uit de Oude Boekrollen aan. In "Het Nieuwe Testament" (Herziene Voorhoeve-uitgave, 1982) vinden wij in de voetnoot bij Matthéüs 1:20 staan: "'Heer', zonder lidwoord in het Gr[ieks], duidt hier, zoals dikwijls in het N.T., de naam Jahweh aan." ("Jehovah" in de uitgave van 1931.)

Hoe recenter de uitgaven van Bijbelvertalingen hoe minder wij de echte Naam van God zien staan. Zoals door de profeten voorspeld werd de Naam van God "verdoken" of weggemoffelt an werd eigenlijk een voor God verfoeilijke naam van een andere god vermeld: "ba-al" in een wereld van "Baal" of wereld van heren, waar men wil opkijken naar een "Heer". Maar wij hoeren niet zo maar op te kijken naar zo maar een Heer. Alsook moeten wij niet deze persoon die wij hoogachten op gelijke grond plaatsen als andere heren of noemen "Heer des heren" of "Heere Heere". Die genoemde "Slechts één Heere heeft een Naam, en het is die die wij horen te gebruiken.


“(44-21) of, hadden wij de naam van onzen god soms vergeten, onze handen naar vreemde goden geheven:” (Psalmen 44:20 Canis)

 “hoe lang nog zijn die profeten van zin, leugenprofeten te blijven, profeten van hun eigen verzinsels? zijn ze van plan, mijn volk mijn naam te laten vergeten door de dromen, die ze vertellen de een aan den ander: zoals hun vaderen mijn naam voor báal hebben vergeten?” (Jeremia 23:26-27 Canis)

 “(2-18) dan zal ze weer jubelen als op de dag van haar jeugd, toen ze optrok uit het land van Egypte. op die dag zal het zijn, is de godsspraak van Jahweh, dat ze mij zal noemen: "mijn man," en niet meer "mijn báal"!” (Hosea 2:16 Canis) ba-al = heer

 “nu verscheen Elias voor het verzamelde volk en sprak: hoe lang blijft ge nog op twee gedachten hinken? als Jahweh god is, dien hem dan; is het báal, dan moet ge báal dienen. het volk wist er niets op te antwoorden.” (1 Koningen 18:21 Canis)

 “ook Set werd een zoon geboren, dien hij Enos noemde; en deze begon de naam van Jahweh aan te roepen.” (Genesis 4:26 Canis)

 “nu verscheen Jahweh aan Abram, en sprak: dit land zal ik aan uw nageslacht geven. toen bouwde hij daar een altaar ter ere van Jahweh, die hem verschenen was.” (Genesis 12:7 Canis)

 “en god sprak verder tot Moses: dit moet gij aan Israëls kinderen zeggen: Jahweh, de god uwer vaderen, de god van Abraham, de god van Isaäk en de god van Jakob zendt mij tot u!" dit is voor eeuwig mijn naam; zo zal ik heten van geslacht tot geslacht.” (Exodus 3:15 Canis)

 “de kelk der redding hef ik omhoog, en roep de naam van Jahweh aan;” (Psalmen 116:13 Canis)

 “ik breng U dan een offer van dank, en roep de naam van Jahweh aan,” (Psalmen 116:17 Canis)

 “roept gij dan uw god aan; en ik zal Jahweh aanroepen. hij, die antwoordt door het vuur, die is god! heel het volk riep: dat is goed!” (1 Koningen 18:24 Canis)

 “gerechte vader, wel heeft de wereld U niet gekend, maar ik heb U gekend; en zij hebben erkend, dat gij mij hebt gezonden.” (Johannes 17:25 Canis)

 “waarachtig, mijn volk zal er mijn naam leren kennen; ja, op die dag zal het weten, dat ik het ben, die zegt: hier ben ik!” (Jesaja 52:6 Canis)

 “(11:18) zwaard, hef u op tegen mijn herder, tegen den man die mij nastaat, is de godsspraak van Jahweh der heirscharen! sla den herder: de schapen worden verstrooid; ook op de herdersknapen leg ik mijn hand. (11-19) in heel het land, is de godsspraak van Jahweh, zullen twee derden worden uitgeroeid en sterven, slechts één derde blijft erin over. (11-20) dat derde deel zal ik door het vuur laten gaan; ze smelten, zoals men zilver smelt; ze louteren, zoals goud wordt gelouterd. dan zal het mijn naam aanroepen, en ik zal het verhoren. dan zal ik zeggen: dit is mijn volk; en zij zullen zeggen: Jahweh, mijn god!” (Zacharia 13:7-9 Canis)

 “ik bleef toezien: zie, op de berg Sion stond het lam, en tezamen met hem honderd vier en veertig duizend, die zijn naam en de naam van zijn vader op hun voorhoofden hadden geschreven.” (Openbaring 14:1 Canis)

 “ik ben Jahweh; dit is mijn naam! mijn glorie sta ik niemand af, aan geen beelden mijn eer.” (Jesaja 42:8 Canis)

 “hoort hemelen, want ik ga spreken, luister, aarde, naar de woorden van mijn mond;” (Deuteronomium 32:1 Canis)

+

"Aangezien het Tetragram nog steeds voorkwam in de exemplaren van de Griekse bijbel die de Geschriften van de vroege kerk vormden, is het redelijk te geloven dat de schrijvers van het N[ieuwe] T[estament] bij het doen van aanhalingen uit de Schrift, het Tetragram in de bijbeltekst bewaarden." ( George Howard van de Universiteit van Georgia in Journal of Biblical Literature; Jaargang 96, nr. 1, maart 1977, blz. 76, 77.)

Zij die Christus willen volgen moeten ook Jezus volgen in het kenbaar maken van Gods Naam. Het is die Naam van God die tot in de eeuwigheid zal moeten klinken.

"God [zei] . . . tot Mozes: 'Dit dient gij tot de zonen van Israël te zeggen: "Jehovah, de God van uw voorvaders . . . heeft mij tot u gezonden." Dit is mijn naam tot onbepaalde tijd, en dit is de gedachtenis aan mij van geslacht tot geslacht.'" (Exodus 3:15)

"Dit heeft de [Soevereine] Heer Jehovah gezegd: '. . . En ik zal mijzelf stellig grootmaken en mijzelf heiligen en mijzelf doen kennen voor de ogen van vele natiën; en zij zullen moeten weten dat ik Jehovah ben.'" (Ezechiël 38:17, 23)

"Degenen die Jehovah vreesden [spraken] met elkaar, elkeen met zijn metgezel, en Jehovah bleef aandacht schenken en luisteren. En er werd voorts een gedenkboek voor zijn aangezicht geschreven voor degenen die Jehovah vrezen en voor degenen die aan zijn naam denken." (Maleachie 3:16)

"[Jezus bad tot zijn Vader:] Ik heb hun [zijn volgelingen] uw naam bekendgemaakt en zal hem bekendmaken." (Johannes 17:26)

"Simeon heeft nauwgezet verteld hoe God voor de eerste maal zijn aandacht op de natiën heeft gericht om uit hen een volk voor zijn naam te nemen." (Handelingen der Apostelen 15:14)

Indien wij willen behoren tot het Volk van God moeten wij Zijn Naam gebruiken en eren.

Aan bepaalde mensen heeft God Zijn Naam niet bekend gemaakt. Anderen willen dan weer niet van Zijn Naam weten. Voor diegenen die hem kunnen horen en er meer over kunnen te weten komen, komt het er op aan te durven kiezen en de Naam van God te willen herkennen en erkennen. In dien wij een persoonlijke relatie met de Schepper van hemel en aarde willen aangaan, moeten wij dan ook Zijn persoonlijke naam als de Naam van de enige Ware God aanvaarden en gebruiken. (Jesaja 42:8; 54:5)

"Ik ben Jehovah. Dat is mijn naam; en aan niemand anders zal ik mijn eigen heerlijkheid geven, noch mijn lof aan gehouwen beelden." (Jesaja 42:8)

"Want uw Grote Maker is uw echtgenoot-eigenaar, Jehovah der legerscharen is zijn naam;" (Jesaja 54:5)

"2 En God sprak verder tot Mozes en zei tot hem: "Ik ben Jehovah. 3 En aan Abraham, Isaäk en Jakob ben ik altijd verschenen als God de Almachtige, maar wat mijn naam Jehovah betreft, daarmee heb ik mij niet aan hen bekendgemaakt. 4 En ook heb ik mijn verbond met hen opgericht om hun het land Kanaän te geven, het land van hun inwonende vreemdelingschap, waarin zij als vreemdelingen hebben vertoefd." (Exodus 6:2-4)

New American Bible Revised Edition

The United States Conference of Catholic Bishops has announced it has canonically approved the publication of New American Bible Revised Edition (NABRE).
The first edition of the New American Bible (NAB), published in 1970, immediately became familiar to Catholics in the United States because of its use in the lectionary at Mass.
A revised translation of the New Testament, which appeared in the NAB’s second edition (1986), included more traditional diction (“blessed” replaced “happy” in the Beatitudes) but made concessions to horizontal and vertical inclusive language (the Holy Spirit in places was referred to as “it,” rather than “he”).
In the third edition (1991), a revised translation of the Psalms appeared that systematically introduced inclusive language to the Psalter. Thus, “blessed the man” (Ps. 1:1)-- a literal translation of the Hebrew-- was replaced by “happy those.” In 1994, the Congregation for Divine Worship and the Discipline of the Sacraments rejected the United States Conference of Catholic Bishops’ request to include the new edition of the Psalter in a revised lectionary.
Under the Congregation’s direction, a committee of bishops and scholars made changes to the revised New Testament before its use was permitted in the revised lectionary. The Holy Spirit, for instance, is rendered as “he” in the revised lectionary; “rejoice, O highly favored daughter” (Lk. 1:28, 1970 edition), which had become “hail, favored one” (1986 edition), in turn became “hail, full of grace” (revised lectionary). The revised lectionary appeared in two stages (1998 and 2002).
The forthcoming fourth edition, according to the USCCB, aims

at making use of the best manuscript traditions available, translating as accurately as possible, and rendering the result in good contemporary English. In many ways it is a more literal translation than the original New American Bible and has attempted to be more consistent in rendering Hebrew (or Greek) words and idioms, especially in technical contexts, such as regulations for sacrifices. In translating the Psalter special effort was made to provide a smooth, rhythmic translation for easy singing or recitation and to retain the concrete imagery of the Hebrew. The NABRE is approved for private use and study. It will not be used for the Mass.

Source(s): these links will take you to other sites, in a new window.

• Revised Edition of New American Bible Approved for Publication, Will Be Available in Variety of Formats March 9 (USCCB)
• Bibles and Lectionaries (Adoremus Bulletin)
• Lectionary - New Edition for U.S. (EWTN)