Deze weken worden in meerdere kerkgemeenschappen gesprekken gevoerd over de dood van mensen. In de Belgische ecclesia schonk men de afgelopen dagen aandacht aan de slachtoffers van de eerste wereld oorlog in het bijzonder en keek men naar de slachtoffers van der vele oorlogen wereldwijd, het lijden en de achterblijvers.
Bij die achterblijvers heerst er dikwijls de vraag wat er met die doden gebeurt, waar zij terecht komen en of zij er nog met kunnen praten of heerst de vraag of die doden nu ook nog dingen kunnen doen voor de levenden.
Ook in Lunturen, Nederland, kwam er een landelijke kerkvergadering met ruim 150 afgevaardigden, adviseurs en andere kerkelijke medewerkers van de Protestantse Kerk Nederland (PKN) bijeen voor een paar dagen. Altijd
is de agenda overvol en bijna altijd lopen de vergaderingen uit. Maar
tussendoor is er toch genoeg tijd om te wandelen in de bossen rond De
Werelt.
Op zaterdag 10 november bogen predikanten, ouderlingen, diakenen, doctoren en professoren over het bezwaarschrift van D. Bokhout uit Haarlem tegen artikel 37 van de
Nederlandse Geloofsbelijdenis (NGB) over het laatste oordeel dat volgens hem niet
is gegrond in de Heilige Schrift.
D. Bokhout had een gravamen of ernstig bezwaar uitgebracht waarbij gesteld werd op grond van twee Bijbelteksten
(Psalm 65:1-4 en 1 Joh. 2:2) dat het on-Bijbels is dat er in artikel 37
van de NGB gesproken wordt over twee soorten mensen, namelijk zij die
behouden worden en zij die verloren gaan.
“1 Een psalm van David, een lied, voor den opperzangmeester. (65-2) De lofzang is [in] stilheid tot U, o God! in Sion; en U zal de gelofte betaald worden. 2 (65-3) Gij hoort het gebed; tot U zal alle vlees komen. 3 (65-4) Ongerechtige dingen hadden de overhand over mij; [maar] onze overtredingen, die verzoent Gij. 4 (65-5) Welgelukzalig is hij, [dien] Gij verkiest, en doet naderen, dat hij wone in Uw voorhoven; wij zullen verzadigd worden met het goed van Uw huis, [met] het heilige van Uw paleis.” (Ps 65:1-4 STV)
“En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor [de] [zonden] der gehele wereld.” (1Jo 2:2 STV)
„Doordat Jezus vrijwillig
slachtoffer werd, zijn alle mensen verzoend met God”, aldus Bokhout. Hij
vindt dat de synode van de PKN de fout van de synode van Dordrecht
(1618-1619) moet herstellen door een aanvullende verklaring op de
belijdenis op te stellen.
Volgens Mw. ds. H. A. Smits (Wognum) is de Schrift „niet eenstemmig maar
meerduidig” wanneer zij over het laatste oordeel spreekt. Wij vragen ons af in welke mate ds. D. C.
Floor (Ede) de Bijbel duidelijkheid aanschouwt wanneer hij zegt: „In Jezus Christus ligt
volkomen zaligheid. Alleen in Hem worden mensen verlost van hun angst
voor de hel en vinden ze troost in leven en sterven. Laten we luisteren
naar de stem van de Goede Herder, Die Zelf heeft gesproken over de
scheiding tussen schapen en bokken bij het laatste oordeel.”
Jezus heeft zoals geschreven staat in de Heilige Schrift zijn leven gegeven voor iedereen, maar volgens meerdere schriftplaatsen moeten de mensen die Genadegave welke van God komt ook aanvaarden eer zij er aanspraak op kunnen maken. Zonder erkenning van Christus zal men weinig of geen kansen maken om in aanmerking te komen om het Koninkrijk van God binnen te gaan, zeker neit als het leven niet aangepast is aan de Wil van God.
Voorzitter ds. A. van Lingen van de commissie die het gravamen van
Bokhout heeft bestudeerd, benadrukte dat het afwijzen van het gravamen
niet betekent dat er in de kerk geen ruimte is voor Bokhout. „Hij is van
harte welkom in onze kerk. Hij mag vinden wat hij vindt.”
Scriba
dr. A. J. Plaisier zei namens het moderamen dat het niet de bedoeling is
om naar aanleiding van een gravamen synodeuitspraken te doen over de
reikwijdte van de verzoening. „We zijn niet geroepen om de hel af te
schaffen of zo. Dat is onzinnig. De boodschap van de kerk is de
verzoening door Jezus Christus. Dáár zijn we getuigen van. Daar gingen
we voor en daar zullen we voor gaan.”
De synode vergaderde ook over de instelling van de functie van een
zogenoemde pastor pastorum. Er waren nogal wat synodeleden die een
mentor van predikanten een goede optie vonden. Anderen waren juist bang
dat zo’n predikant een soort bisschop zou kunnen worden. Uiteindelijk
schaarde de meerderheid zich achter het voorstel van het moderamen om
het plan voor een pastor pastorum te schrappen. Dr. Plaisier: „Laten we
de pastor pastorum nu maar eerbiedig begraven.”
De synode besloot (met drie
stemmen tegen) het gravamen van Bokhout niet te erkennen als gegrond in
de Heilige Schrift. Ook komt er een nader onderzoek naar de wijze
waarop in de toekomst met een gravamen moet worden omgegaan.
Spijtig werd er niet dieper ingegaan op de toestand van de hel of wat de geloofsgemeenschap daar onder wil verstaan. Voor hen is de hel namelijk de plaats van eeuwige marteling en zien zij de verdoemenis niet in als het volledig beëindigen van het leven en de mogelijkheden om nog iets te doen of te betekenen.
Het was voor de laatste maal dat deze synode bij elkaar kwam in zulke een uitgebreide
samenstelling. Met ingang van 2013 zal iedere classis nog maar één ambtsdrager afvaardigen in plaats van de
twee die sinds 2004 werden afgevaardigd. Wegens noodzakelijke bezuinigingen zal men maar met een 75 leden ook in de
hoop dat het vergaderen met minder mensen vlotter zal gaan verlopen.
Wellicht zal er in een kleine groep, ook al zullen de liederen minder sterk klinken, ook meer ruimte voor het inhoudelijke
gesprek zijn.
Showing posts with label sterven. Show all posts
Showing posts with label sterven. Show all posts
Thursday, 15 November 2012
Wednesday, 10 November 2010
Decomposition, decay - vergaan, afsterven, ontbinding
De ontbinding (decomposition, decay)of het vergaan door bacteriële omzetting van eiwitstoffen (vooral van lijken en kadavers) (corruption of the body after death), maar ook de opheffing (dissolution, disbandment, annulment, rescission) van iets.
Onder de verwijzer of Etiket "ontbinding" zullen wij hoofdzakelijk de toestand na dood onder de loep nemen. De artikelen zullen bespreken wat er gebeurt na de toestand van het sterven, die in de Bijbel als het opgeven van de geest (pneuma) wordt genoemd (Lukas 23:46) ook beschreven als het neerleggen of vertrek van de ziel (= levende dingen; AV: leven; Griek: psuche) (Johannes 10:11,15,17). Nadat wij gestorven zijn gaat ons lichaam ontbinden, desintegreren, vervallen, rotten, bederven. Bederven om vernietigende ontbinding te ondergaan. Wanneer het lichaam in een incinnerator of verbrandingsoven is gezet of op een brandstapel wordt gelegd kan het zeer vlug over gaan tot asse. Indien het echter begraven wordt zal het lichaam langzaam van een staat van schijnbare uiterlijke gezondheid of menselijk vorm veranderen om tot stof. Het zal door chemische verandering wijzigingen ondergaan en desintegreren.
De ontbinding is een geleidelijk vervallen tot een minderwaardige toestand; progressieve afname tengevolge van bacteriële, schimmel of chemische actie. De decompositie stelt de verminderen van een substantie naar zijn componentonderdelen voor; en het uiteenvallen benadrukt het afbrekingsproces, het tot gaat stukken uiteenvallen, zodat de oorspronkelijke heelheid geschaad wordt.
Dikwijls zouden mensen het liever niet willen horen dat het lichaam ook weg kan rotten. Rot zijnde een sterker woord dan verval en specifiek toegepaste op het vervallen van groentematerie, welke onaangename geuren kan teweeg brengen.
Verval kan de gedeeltelijke achteruitgang aanduiden tegenover die van volledige vernietiging.
Bederf, achteruitgang, decadentie, beschadiging, verval, degeneratie.
Na dood keert het lichaam terug naar de aarde, terwijl de geest inactief wordt en de persoon zonder de capaciteit tot denken, te handelen of te reageren laat. (Psalm 164:4, Prediker 9:5.10) Met iedereen gaat het zoals met de dieren en de planten, zodra de ziel, het wezen zelf sterft, heeft het geen superioriteit naar het overige van de creatie, mensen zullen ook naar dezelfde plaats (sheool, het graf) gaan en zullen weg rotten om terug te keren naar stof. (Ezechiël 18:4; Prediker 3:19-20)
afsterven, bederven, in verval raken, aftakelen, bederf, verval, aftakeling, creperen, creveren,
ter ziele gaan, aas worden,
de laatste tol aan de natuur betalen, de weg van alle vlees gaan, naar het pierenland gaan, het pierenkuiltje ingaan,
Under the Tag "ontbinding" we shall mainly look at the situation after death, which is discribed in the Bible as the givingup of the spirit (pneuma) (Luke 23:46) and the laying down or departure of the soul (= any living thing; AV: life; Greek: psuche) (John 10:11,15,17). After we die our body is going to decompose, decay, rot, putrefy, spoil meaning to undergo destructive dissolution. When the body is not put in an incinnerator or on a firestake the body shall slowly change from a state of soundness or humanly form to dust. It shall decompose and break down by chemical change.
decay
c.1460, from O.Fr. decair, from V.L. *decadere "to fall off," from L. cadere "to fall" (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
Latin decadere to fall, sink, from Latin de- + cadere to fall
: break down, corrupt, decompose, disintegrate, fester, foul, mold, molder, perish [chiefly British], putrefy, rot, spoil, fall apart, go to seed (or run to seed) (Merriam-Webster Dict.)
A gradual falling into an inferior condition; progressive decline as a result of bacterial, fungal, or chemical action. The decomposition suggests the reducing of a substance to its component elements; and the disintegration emphasizes the breaking up, going to pieces, or wearing away of anything, so that its original wholeness is impaired.
Often people would like not to hear that the body also can rot away. Rot being a stronger word than decay and esp. applied to decaying vegetable matter, which may or may not emit offensive odors.
Decay can denote partial deterioration short of complete destruction.
putrefaction, deterioration, decadence, impairment, dilapidation, degeneration.
After death the body returns to the earth, while the mind becomes inactive and leaves the person without the capacity to think, act or react. (Psalm 164:4, Ecclesiastes 9:5,10) with everybody is going to happen as with the animals and the plants, once the soul, the being itself dies, having no superiority to the rest of the creation, men shall also go to the same place (sheool, the grave) and rot away to return to dust.(Ezekiel 18:4; Ecclesiastes 3:19-20)
decay
c.1460, from O.Fr. decair, from V.L. *decadere "to fall off," from L. cadere "to fall" (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
Latin decadere to fall, sink, from Latin de- + cadere to fall
: break down, corrupt, decompose, disintegrate, fester, foul, mold, molder, perish [chiefly British], putrefy, rot, spoil, fall apart, go to seed (or run to seed) (Merriam-Webster Dict.)
A gradual falling into an inferior condition; progressive decline as a result of bacterial, fungal, or chemical action. The decomposition suggests the reducing of a substance to its component elements; and the disintegration emphasizes the breaking up, going to pieces, or wearing away of anything, so that its original wholeness is impaired.
Often people would like not to hear that the body also can rot away. Rot being a stronger word than decay and esp. applied to decaying vegetable matter, which may or may not emit offensive odors.
Decay can denote partial deterioration short of complete destruction.
putrefaction, deterioration, decadence, impairment, dilapidation, degeneration.
After death the body returns to the earth, while the mind becomes inactive and leaves the person without the capacity to think, act or react. (Psalm 164:4, Ecclesiastes 9:5,10) with everybody is going to happen as with the animals and the plants, once the soul, the being itself dies, having no superiority to the rest of the creation, men shall also go to the same place (sheool, the grave) and rot away to return to dust.(Ezekiel 18:4; Ecclesiastes 3:19-20)
Onder de verwijzer of Etiket "ontbinding" zullen wij hoofdzakelijk de toestand na dood onder de loep nemen. De artikelen zullen bespreken wat er gebeurt na de toestand van het sterven, die in de Bijbel als het opgeven van de geest (pneuma) wordt genoemd (Lukas 23:46) ook beschreven als het neerleggen of vertrek van de ziel (= levende dingen; AV: leven; Griek: psuche) (Johannes 10:11,15,17). Nadat wij gestorven zijn gaat ons lichaam ontbinden, desintegreren, vervallen, rotten, bederven. Bederven om vernietigende ontbinding te ondergaan. Wanneer het lichaam in een incinnerator of verbrandingsoven is gezet of op een brandstapel wordt gelegd kan het zeer vlug over gaan tot asse. Indien het echter begraven wordt zal het lichaam langzaam van een staat van schijnbare uiterlijke gezondheid of menselijk vorm veranderen om tot stof. Het zal door chemische verandering wijzigingen ondergaan en desintegreren.
De ontbinding is een geleidelijk vervallen tot een minderwaardige toestand; progressieve afname tengevolge van bacteriële, schimmel of chemische actie. De decompositie stelt de verminderen van een substantie naar zijn componentonderdelen voor; en het uiteenvallen benadrukt het afbrekingsproces, het tot gaat stukken uiteenvallen, zodat de oorspronkelijke heelheid geschaad wordt.
Dikwijls zouden mensen het liever niet willen horen dat het lichaam ook weg kan rotten. Rot zijnde een sterker woord dan verval en specifiek toegepaste op het vervallen van groentematerie, welke onaangename geuren kan teweeg brengen.
Verval kan de gedeeltelijke achteruitgang aanduiden tegenover die van volledige vernietiging.
Na dood keert het lichaam terug naar de aarde, terwijl de geest inactief wordt en de persoon zonder de capaciteit tot denken, te handelen of te reageren laat. (Psalm 164:4, Prediker 9:5.10) Met iedereen gaat het zoals met de dieren en de planten, zodra de ziel, het wezen zelf sterft, heeft het geen superioriteit naar het overige van de creatie, mensen zullen ook naar dezelfde plaats (sheool, het graf) gaan en zullen weg rotten om terug te keren naar stof. (Ezechiël 18:4; Prediker 3:19-20)
afsterven, bederven, in verval raken, aftakelen, bederf, verval, aftakeling, creperen, creveren,
ter ziele gaan, aas worden,
de laatste tol aan de natuur betalen, de weg van alle vlees gaan, naar het pierenland gaan, het pierenkuiltje ingaan,
Al of niet onsterfelijkheid
Al of niet sterven
Zijn er mensen die niet door de dood getroffen worden? Bestaat de mogelijkheid om niet te sterven? Volgens Bijbels kan niemand aan de dood ontsnappen. Aangezien wat er in de tuin van Eden gebeurde heeft iedereen de gevolgen van de eerste zondeval te dragen. Wij moeten allemaal pijn in de ogen zien en worden geconfronteerd met het verouderen, achteruitgang en het sterven. Onsterfelijkheid is ons wereldse mensen niet gegeven.
Ontegensprekelijk gaan wij allemaal dood. Dat wij allen sterven betekent dat wij gaan stoppen met te bestaan tot wij zullen herrezen worden. In de dood, het graf, is er geen kennis, geen herinnering, geen lof. Er is geen extra onderdeel van ons, een buitengewoon wezen of soort geest welke verder gaat leven. De mens is van stof en hij zal terug tot stof keren (zie Genesis 3:19; Job 10:9; Psalm 90:3). Een afzonderlijke ziel werd niet aan een bereid lichaam toegevoegd toen wij tot bestaan op deze aarde kwamen. Wij zijn geboren door het ontvangen van de adem van leven. De mens werd een levende ziel (een wezen) toen de adem van de geest van leven in zijn neusgaten werd geademd. "En de Heer God vormde de man van het stof van het terrein en ademde in zijn neusgaten de adem van leven; en de man werd een levende ziel". (Genesis 2:7).
Geheel je leven kan je hebben gekozen God te volgen, maar zelfs dat stelt je niet in de mogelijkheid om aan de dood te ontsnappen. Ook wij zullen als wij tot dat punt in ons leven gekomen zijn, niets meer kunnen doen. Zelf God niet meer loven. "Voor in de dood is er geen herinnering van u; in Sheool wie kan u er loven"? (Psalm 6:5) "Voor welke winst zal er in mijn bloed zijn als ik naar beneden in de kuil ga? Zal het stof u loven? Zal het uw waarheid aankondigen"? (Psalm 30:9) "De doden loven de Heer niet, zelfs niemand die naar beneden, naar de stilte gaat" (Psalm 115:17). Wij zullen niets meer kunnen doen, zelfs God niet meer loven, omdat wij als in een diepe slaap zullen zijn. En wij moeten wachten tot wij door Jezus worden gewekt zoals hij Lazarus opwekte uit zijn diepe slaap (Johannes 11:11). In "de laatste dagen", wanneer God Zijn macht nog eens op de aarde zal tonen, tijdens "een tijd van moeilijkheid zoals er nooit was zullen " Velen van hen die slapen in het stof van de aarde ontwaken, enigen naar eeuwigdurend leven en enigen om te beschamen en eeuwigdurende verachting" (Daniel 12:1-2). Sommige mensen zullen uit de dood verhoogd worden wanneer Jezus komt en anderen zullen voorgoed in het stof van het terrein blijven slapen.
Wij sterven en keren naar de aarde terug. Indien wij "in Christus" zijn gestorven hebben wij die prachtige hoop dat wij opnieuw naar eeuwig leven zullen kunnen opstijgen. Maar dat gaat niet dadelijk na onze dood gebeuren. Daarom is het dat gelovigen die in het nieuwe testament zijn gestorven worden gezegd "slapend" te zijn terwijl zij die het "niet begrijpen" zoals de Psalmist het zet vernietigd zijn. Subjectief hebben de doden geen zin van tijd tussen het moment van dood en die van de herrijzenis. Objectief kunnen duizenden jaren zijn voorbijgegaan voor zij herrezen zullen worden.
"Indien (God) er zijn hart op zou moeten zetten, indien hij naar zichzelf zijn geest en zijn adem zou moeten bijeenbrengen, zou alle vlees samen omkomen en zou elke mens terugkeren naar stof" (Job 34:14.15) en stof blijven, maar Hij heeft Zijn beloften gegeven en door die vinden wij leven.
Terwijl het gemakkelijk is zich te concentreren op de vermelding van stof en te denken aan de lichamelijke corruptie of ontbinding die er plaats grijpt wanneer iemand sterft, denken in plaats daarvan waarover ons over leven word verteld. Leven is een geschenk van God. Hij stimuleerde Adam in de Tuin van Eden en maakte het mogelijk voor de mensheid om tot bestaan te komen en Hij heeft de koers vereeuwigd die Adam en Eva inzetten. Iemand zei eenmaal over God: "Hij geeft aan alle levens, adem en alle dingen" (Handelingen van de apostelen 17:25) en die vrijgevigheid is duidelijk rond ons allen, altijd. Leven is het prachtigste ding dat wij bezitten: het is het gratis geschenk van God naar iedereen van ons.
Hij geeft en wij ontvangen. Hij is de bron van leven en wij zijn schepsels afhankelijke op Hem. Wanneer onze adem het lichaam verlaat, ook al proberen wij van alles, kunnen wij het niet terug krijgen. Niemand kan een lijk terug tot leven brengen: wanneer het dood is dat dood. Zo hier is een grimmige herinnering van het verschil tussen God en de mensheid: Hij is onsterfelijk en wij zijn dat niet. De Bijbel maakt dikwijls dat verschil en dat is voor sommige mensen moeilijk aan te nemen, maar zie voor uzelf.
Het is onze Almachtige God die onsterfelijkheid aan Zijn engelen en aan één enkele man heeft gegeven. Namelijk Jezus die van de hemel naar aarde zal terugkeren om zich te vertonen in zijn eigen tijd. Het is die man, Jezus Christus, "die God ons te rechter tijd zal doen aanschouwen, Hij, de gelukzalige, de enige heerser, de grote koning en de opperste heer, die alleen onsterfelijkheid bezit en woont in ongenaakbaar licht. Geen mens heeft Hem gezien of is in staat Hem te zien. Hem zij eer en eeuwige macht! Amen." (1 Timotheüs 6:14-16 WV78)
Of wij het willen of niet, zijn wij de mindere. Wij zullen altijd dood gaan. "Voor wij die leven zijn altijd overgeleverd aan de dood voor Jezus ' belang, dat het leven van Jezus ook in ons sterfelijk vlees kan vertoond worden" (2 Korinthiërs 4:11); "Hier ontvangen sterfelijke mannen tienden…" (Hebreeuwen 7:8).
God alleen heeft inherente onsterfelijkheid. Hij is de enige die eeuwig is. Hoewel zekere christelijke denominaties verkondigen dat wij eeuwig worden, zal dit altijd onmogelijk zijn omdat wij altijd ergens een begin hadden. En een persoon die een begin had kan niet eeuwig zijn omdat het nu eenmaal één van de implicaties van eeuwigheid is, dat men dan geen begin en geen einde heeft.
Wij zijn sterfelijk - dood gaande schepsels. Maar God, die eerst aan de mensheid de adem van leven gaf, kan ook aan ons leven geven dat voorgoed duurt. De Bijbel noemt dit "eeuwig leven" of "onsterfelijkheid", maar daar moet u voorzichtig zijn hoe u die onsterfelijkheid wilt begrijpen. Heb alstublieft voor uw ogen dat er twee voren van onsterfelijkheid zijn: 1. Geen mogelijkheid hebbend om te sterven of 2. diegene (hoe ik het zou zetten en in geloof) waar wij de mogelijkheid hebben om te sterven, maar de mogelijkheid zijn gegeven (door gratie) om te blijven voor altijd, dat is een leven in eeuwigheid te blijven. Hier is één van van God Zijn beloften over dat fantastische vooruitzicht: "Het loon van zonde is de dood, maar het geschenk van God is eeuwig leven in Christus Jezus onze Heer" (Romeinen 6:23). Het is dat leven voor eeuwig wat wij kunnen krijgen, omdat Jezus zijn Losgeld aangeboden heeft. "Ik zou u niet onwetende broer, betreft hen die slapend zijn (hij bedoeld in de dood), die jullie niet lijden, zelfs als de rest die geen hoop heeft ... Voor de Heer zelf zal afdalen uit de hemel... met de stem van de aartsengel en de trompet van God en de doden in Christus zullen opstijgen. . . ". (1 Thessalonians 4:13.16) "Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben." (1 Thessalonicen 4:13 NBV) "Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan," (1 Thessalonicen 4:16 NBV)
Christus persoonlijk (merk op hijzelf) zal afdalen van uit de hemel; en de trouwe doden zullen natuurlijk uit het graf stijgen. Hier zijn basisleerstellingen die in het Nieuwe Testament zijn gevonden. Zij zijn stichtingswaarheden van de Gospel. Het uur komt, waarin iedereen die in de graven is Jezus' stem zal horen van de hemel en voor de dag zal komen; zij die hebben goed gedaan naar de herrijzenis van leven; en zij die kwaad hebben gedaan naar de herrijzenis van veroordeling. "Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op om veroordeeld te worden." (Johannes 5:28-29 NBV)
Het slechte nieuws is dat wij dood zouden kunnen verdienen; het goed nieuws is dat er een alternatief is. Wij zouden eeuwig leven kunnen gegeven worden: de kans om voorgoed in een perfecte wereld te leven. Wat een keuze en wat een gelegenheid!
De beloning van het gerechtvaardigde bestaat uit een soort "geestbestaan" ergens; het zal de gunst van een onkreukbaar lichaam zijn, één dat niet zal verspild worden en omkomen zoals ons huidige lichaam dat doet, maar het zal niet langer onderworpen zijn aan de dood.
Geen pijnmeer hoeven te verdragen of bang gemaakt te worden ons te kwetsen of te sterven zullen wij het "paradijs" van het nieuwe Koninkrijk van vrede en vreugde kunnen binnengaan dat Christus zal vestigen wanneer hij naar de aarde terugkeert.
Zij die hebben geluisterd naar wat God te zeggen heeft, de tijd hebben genomen om het te begrijpen en diegenen die deze beloften het doel van hun leven hebben gemaakt, zij zullen, wanneer zij berouw hebben getoond en gekozen hebben om de Geboden van God te onder houden, kunnen de Heer vertrouwen en zullen de gelegenheid om te leven voor eeuwig in het Koninkrijk van God als ware leden van de familie van God mogen ontvangen.
De Bijbel legt uit dat wij, hier en nu, gedoopt moeten worden indien wij het Koninkrijk van God willen binnengaan en beginnen om met Hem te leven. Het was de Heer zelf die zei: "Tenzij één opnieuw geboren is, kan hij het koninkrijk van God niet zien" (Johannes 3:3) en hij ging verder uit te leggen dat dit betekent dat wij opnieuw geboren moeten zijn "van water en de Geest" (3:5). Stel dit daarom niet uit omdat u nooit weet wat morgen zal brengen.
Zijn er mensen die niet door de dood getroffen worden? Bestaat de mogelijkheid om niet te sterven? Volgens Bijbels kan niemand aan de dood ontsnappen. Aangezien wat er in de tuin van Eden gebeurde heeft iedereen de gevolgen van de eerste zondeval te dragen. Wij moeten allemaal pijn in de ogen zien en worden geconfronteerd met het verouderen, achteruitgang en het sterven. Onsterfelijkheid is ons wereldse mensen niet gegeven.
Ontegensprekelijk gaan wij allemaal dood. Dat wij allen sterven betekent dat wij gaan stoppen met te bestaan tot wij zullen herrezen worden. In de dood, het graf, is er geen kennis, geen herinnering, geen lof. Er is geen extra onderdeel van ons, een buitengewoon wezen of soort geest welke verder gaat leven. De mens is van stof en hij zal terug tot stof keren (zie Genesis 3:19; Job 10:9; Psalm 90:3). Een afzonderlijke ziel werd niet aan een bereid lichaam toegevoegd toen wij tot bestaan op deze aarde kwamen. Wij zijn geboren door het ontvangen van de adem van leven. De mens werd een levende ziel (een wezen) toen de adem van de geest van leven in zijn neusgaten werd geademd. "En de Heer God vormde de man van het stof van het terrein en ademde in zijn neusgaten de adem van leven; en de man werd een levende ziel". (Genesis 2:7).
Geheel je leven kan je hebben gekozen God te volgen, maar zelfs dat stelt je niet in de mogelijkheid om aan de dood te ontsnappen. Ook wij zullen als wij tot dat punt in ons leven gekomen zijn, niets meer kunnen doen. Zelf God niet meer loven. "Voor in de dood is er geen herinnering van u; in Sheool wie kan u er loven"? (Psalm 6:5) "Voor welke winst zal er in mijn bloed zijn als ik naar beneden in de kuil ga? Zal het stof u loven? Zal het uw waarheid aankondigen"? (Psalm 30:9) "De doden loven de Heer niet, zelfs niemand die naar beneden, naar de stilte gaat" (Psalm 115:17). Wij zullen niets meer kunnen doen, zelfs God niet meer loven, omdat wij als in een diepe slaap zullen zijn. En wij moeten wachten tot wij door Jezus worden gewekt zoals hij Lazarus opwekte uit zijn diepe slaap (Johannes 11:11). In "de laatste dagen", wanneer God Zijn macht nog eens op de aarde zal tonen, tijdens "een tijd van moeilijkheid zoals er nooit was zullen " Velen van hen die slapen in het stof van de aarde ontwaken, enigen naar eeuwigdurend leven en enigen om te beschamen en eeuwigdurende verachting" (Daniel 12:1-2). Sommige mensen zullen uit de dood verhoogd worden wanneer Jezus komt en anderen zullen voorgoed in het stof van het terrein blijven slapen.
Wij sterven en keren naar de aarde terug. Indien wij "in Christus" zijn gestorven hebben wij die prachtige hoop dat wij opnieuw naar eeuwig leven zullen kunnen opstijgen. Maar dat gaat niet dadelijk na onze dood gebeuren. Daarom is het dat gelovigen die in het nieuwe testament zijn gestorven worden gezegd "slapend" te zijn terwijl zij die het "niet begrijpen" zoals de Psalmist het zet vernietigd zijn. Subjectief hebben de doden geen zin van tijd tussen het moment van dood en die van de herrijzenis. Objectief kunnen duizenden jaren zijn voorbijgegaan voor zij herrezen zullen worden.
"Indien (God) er zijn hart op zou moeten zetten, indien hij naar zichzelf zijn geest en zijn adem zou moeten bijeenbrengen, zou alle vlees samen omkomen en zou elke mens terugkeren naar stof" (Job 34:14.15) en stof blijven, maar Hij heeft Zijn beloften gegeven en door die vinden wij leven.
Terwijl het gemakkelijk is zich te concentreren op de vermelding van stof en te denken aan de lichamelijke corruptie of ontbinding die er plaats grijpt wanneer iemand sterft, denken in plaats daarvan waarover ons over leven word verteld. Leven is een geschenk van God. Hij stimuleerde Adam in de Tuin van Eden en maakte het mogelijk voor de mensheid om tot bestaan te komen en Hij heeft de koers vereeuwigd die Adam en Eva inzetten. Iemand zei eenmaal over God: "Hij geeft aan alle levens, adem en alle dingen" (Handelingen van de apostelen 17:25) en die vrijgevigheid is duidelijk rond ons allen, altijd. Leven is het prachtigste ding dat wij bezitten: het is het gratis geschenk van God naar iedereen van ons.
Hij geeft en wij ontvangen. Hij is de bron van leven en wij zijn schepsels afhankelijke op Hem. Wanneer onze adem het lichaam verlaat, ook al proberen wij van alles, kunnen wij het niet terug krijgen. Niemand kan een lijk terug tot leven brengen: wanneer het dood is dat dood. Zo hier is een grimmige herinnering van het verschil tussen God en de mensheid: Hij is onsterfelijk en wij zijn dat niet. De Bijbel maakt dikwijls dat verschil en dat is voor sommige mensen moeilijk aan te nemen, maar zie voor uzelf.
Het is onze Almachtige God die onsterfelijkheid aan Zijn engelen en aan één enkele man heeft gegeven. Namelijk Jezus die van de hemel naar aarde zal terugkeren om zich te vertonen in zijn eigen tijd. Het is die man, Jezus Christus, "die God ons te rechter tijd zal doen aanschouwen, Hij, de gelukzalige, de enige heerser, de grote koning en de opperste heer, die alleen onsterfelijkheid bezit en woont in ongenaakbaar licht. Geen mens heeft Hem gezien of is in staat Hem te zien. Hem zij eer en eeuwige macht! Amen." (1 Timotheüs 6:14-16 WV78)
Of wij het willen of niet, zijn wij de mindere. Wij zullen altijd dood gaan. "Voor wij die leven zijn altijd overgeleverd aan de dood voor Jezus ' belang, dat het leven van Jezus ook in ons sterfelijk vlees kan vertoond worden" (2 Korinthiërs 4:11); "Hier ontvangen sterfelijke mannen tienden…" (Hebreeuwen 7:8).
God alleen heeft inherente onsterfelijkheid. Hij is de enige die eeuwig is. Hoewel zekere christelijke denominaties verkondigen dat wij eeuwig worden, zal dit altijd onmogelijk zijn omdat wij altijd ergens een begin hadden. En een persoon die een begin had kan niet eeuwig zijn omdat het nu eenmaal één van de implicaties van eeuwigheid is, dat men dan geen begin en geen einde heeft.
Wij zijn sterfelijk - dood gaande schepsels. Maar God, die eerst aan de mensheid de adem van leven gaf, kan ook aan ons leven geven dat voorgoed duurt. De Bijbel noemt dit "eeuwig leven" of "onsterfelijkheid", maar daar moet u voorzichtig zijn hoe u die onsterfelijkheid wilt begrijpen. Heb alstublieft voor uw ogen dat er twee voren van onsterfelijkheid zijn: 1. Geen mogelijkheid hebbend om te sterven of 2. diegene (hoe ik het zou zetten en in geloof) waar wij de mogelijkheid hebben om te sterven, maar de mogelijkheid zijn gegeven (door gratie) om te blijven voor altijd, dat is een leven in eeuwigheid te blijven. Hier is één van van God Zijn beloften over dat fantastische vooruitzicht: "Het loon van zonde is de dood, maar het geschenk van God is eeuwig leven in Christus Jezus onze Heer" (Romeinen 6:23). Het is dat leven voor eeuwig wat wij kunnen krijgen, omdat Jezus zijn Losgeld aangeboden heeft. "Ik zou u niet onwetende broer, betreft hen die slapend zijn (hij bedoeld in de dood), die jullie niet lijden, zelfs als de rest die geen hoop heeft ... Voor de Heer zelf zal afdalen uit de hemel... met de stem van de aartsengel en de trompet van God en de doden in Christus zullen opstijgen. . . ". (1 Thessalonians 4:13.16) "Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben." (1 Thessalonicen 4:13 NBV) "Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan," (1 Thessalonicen 4:16 NBV)
Christus persoonlijk (merk op hijzelf) zal afdalen van uit de hemel; en de trouwe doden zullen natuurlijk uit het graf stijgen. Hier zijn basisleerstellingen die in het Nieuwe Testament zijn gevonden. Zij zijn stichtingswaarheden van de Gospel. Het uur komt, waarin iedereen die in de graven is Jezus' stem zal horen van de hemel en voor de dag zal komen; zij die hebben goed gedaan naar de herrijzenis van leven; en zij die kwaad hebben gedaan naar de herrijzenis van veroordeling. "Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op om veroordeeld te worden." (Johannes 5:28-29 NBV)
Het slechte nieuws is dat wij dood zouden kunnen verdienen; het goed nieuws is dat er een alternatief is. Wij zouden eeuwig leven kunnen gegeven worden: de kans om voorgoed in een perfecte wereld te leven. Wat een keuze en wat een gelegenheid!
De beloning van het gerechtvaardigde bestaat uit een soort "geestbestaan" ergens; het zal de gunst van een onkreukbaar lichaam zijn, één dat niet zal verspild worden en omkomen zoals ons huidige lichaam dat doet, maar het zal niet langer onderworpen zijn aan de dood.
Geen pijnmeer hoeven te verdragen of bang gemaakt te worden ons te kwetsen of te sterven zullen wij het "paradijs" van het nieuwe Koninkrijk van vrede en vreugde kunnen binnengaan dat Christus zal vestigen wanneer hij naar de aarde terugkeert.
Zij die hebben geluisterd naar wat God te zeggen heeft, de tijd hebben genomen om het te begrijpen en diegenen die deze beloften het doel van hun leven hebben gemaakt, zij zullen, wanneer zij berouw hebben getoond en gekozen hebben om de Geboden van God te onder houden, kunnen de Heer vertrouwen en zullen de gelegenheid om te leven voor eeuwig in het Koninkrijk van God als ware leden van de familie van God mogen ontvangen.
De Bijbel legt uit dat wij, hier en nu, gedoopt moeten worden indien wij het Koninkrijk van God willen binnengaan en beginnen om met Hem te leven. Het was de Heer zelf die zei: "Tenzij één opnieuw geboren is, kan hij het koninkrijk van God niet zien" (Johannes 3:3) en hij ging verder uit te leggen dat dit betekent dat wij opnieuw geboren moeten zijn "van water en de Geest" (3:5). Stel dit daarom niet uit omdat u nooit weet wat morgen zal brengen.
Engelse versie / English version: Dying or not
Tuesday, 9 November 2010
Dying or not
Are there people who have no death in them? According to Scriptures nobody is going to escape death. Since what happened in Eden we all have to face pain, ageing, deterioration, dying. Immortality is not given to us worldly people.
We are all going to die, which means that we are going to cease to exist until resurrected. In death, the grave, there is no knowledge, no remembrance, no praise. There is no extra element of us, an extraordinary being or sort ghost which is going to live on. Man is dust and to dust he returns (see Genesis 3:19; Job 10:9; Psalm 90:3).
A separate soul was not joined to a prepared body when we came into existence on this earth. We were born by receiving the breath of life. Man became a living soul (being RSV) when the breath of the spirit of life was breathed into his nostrils. "And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul." (Genesis 2:7, KJV).
All our live we may have chosen to follow God, but this even lets us not live on after our death. Once we come to that point we also shall not be able to feel or do anything anymore. Even not praising God.
"For in death there is no remembrance of thee; in Sheol who can give you praise?" (Psalm 6:5)
"What profit will thee be in my blood when I go down to the pit? Shall the dust praise thee? Shall it declare thy truth?" (Psalm 30:9) "The dead praise not the Lord, neither any that go down into silence" (Psalm 115:17). We shall not be able to do anything, even not praise God. Because we would be like in a deep sleep. And we have to wait until we got woken up by Jesus like he called Lazarus (John 11:11). In "the last days", when God will show His power once more on the earth, at "a time of trouble such as never was "Many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life, and some to shame and everlasting contempt" (Daniel 12:1-2). Some people will be raised from the dead when Jesus comes and others will sleep forever in the dust of the ground.
We die and return to the earth. If we have died "in Christ" we have that marvellous hope that we will rise again to eternal life. But that is not going to happen straight ahead after our death. That's why believers who have died in the new testament are said to be "asleep" while those who "understand not" as the Psalmist puts it have been destroyed.
Subjectively the dead have no sense of time between the moment of death and that of the resurrection. Objectively, thousands of years may have passed before they shall get resurrected.
“If (God) should set his heart on it, if he should gather to himself his spirit and his breath, All flesh would perish together, and man would return to dust” (Job 34:14,15) and stay dust, but He has given His promises and by those we do find life.
Whilst it is easy to focus on the mention of dust, and to think of the bodily corruption that occurs when anybody dies, think instead about what is being told us about life.
Life is a gift from God. He energised Adam in the Garden of Eden and made it possible for mankind to come into existence and He has perpetuated the race that Adam and Eve fathered.
Someone once said about God: “He gives to all life, breath, and all things” (Acts 17:25), and that generosity is evident all around us, all the time. Life is the most marvellous thing we
possess: it is God’s free gift to all of us.
He gives and we receive. He is the source of life and we are creatures dependent upon Him. When our breath leaves the body, try as we might, we cannot get it back. Nobody can bring a dead body back to life: when it is dead it is dead. So here is a stark reminder of the difference
between God and mankind: He is immortal and we are not. The Bible often makes that distinction and that is hard for some people to accept, but see for yourself.
It is our Almighty God who has given immortality to His angels and to only one man. Namely Jesus who at his return to earth will manifest in his own time. It is this Jesus who shall appear "our Lord Yahshua the Messiah: Which in his times he shall show, who is the blessed and only Potentate, the King of kings, and Lord of lords; Who only has immortality, dwelling in the light which no man can approach unto; whom no man has seen, nor can see: to whom be honor and power everlasting. Amen." (1 Timothy 6:14-16 KJBPNV)
If we want it or not, we are the lesser one. We are always given up to death. “For we who live are always delivered to death for Jesus’ sake, that the life of Jesus also may be manifested in our mortal flesh” (2 Corinthians 4:11); “Here mortal men receive tithes…” (Hebrews 7:8).
God alone has inherent immortality. He is the only one who is eternal. Though certain Christian denominations proclaim that we become eternal, this shall always be impossible because we always had somewhere a beginning. And a person who had a beginning can not be eternal because that is one of the implications of eternity, having no beginning and no end.
We are mortal – dying creatures. But God, who first gave mankind the breath of life, can also give us life that lasts forever. The Bible calls this “eternal life” or “immortality” but there you have to be careful how you want to understand that immortality. Please do have before your eyes that you have two forms of immortality: 1. having no way to die or 2. the one (how I would put it and believe in) were we have the possibility in us to die but are give (by grace) the possibility to stay for ever, which is to stay a life in eternity. Here’s one of God’s promises about that wonderful
prospect: “The wages of sin is death, but the gift of God is eternal life in Christ Jesus our Lord” (Romans 6:23). It is that life for eternal what we can get, because Jesus brought his Ransom Offer. "I would not have you ignorant, brethren, concernmg them which are asleep (he means in death), that ye sorrow not, even as the rest who have no hope .... For the Lord himself shall descend from heaven ... with the voice of the archangel and the trump of God, and the dead in Christ shall rise . . ." (1 Thessalonians 4:13,16) Christ personally (note "himself") will descend from heaven; and the faithful dead will rise-from the grave of course. Here are basic teachings which are found throughout the New Testament. They are foundation truths of the Gospel. ". . . The hour is coming, in which all that are in the tombs shall hear his (Jesus') voice, and shall come forth; they that have done good unto the resurrection of life; and they that have done evil unto the resurrection of condemnation" (John 5:28-29).
The bad news is that we could earn death; the good news is that there is an alternative. We could be given eternal life: the chance to live forever in a perfect world. What a choice and
what an opportunity!
The reward of the righteous does not consist of some "spirit existence" somewhere; it will be the granting of an incorruptible body, one that will not waste away and perish as our present one does, but will no longer be subject to death.
Not having to endure pain or to be frightened to hurt ourselves or to die we shall be able to enter the "paradise" of the new Kingdom of peace and joy which Christ will establish when he returns to the earth.
Those who have listened to what God has to say, have taken the time to understand it, and who have made those promises their life’s aim, they shall, when they have repented and chosen to keep God's Commandments, be able to trust the Lord and shall receive the opportunity to live for eternal in God's Kingdom as true members of the family of God .
The Bible explains that we must be baptised if we want to enter the Kingdom of God and start to live with Him, here and now. It was the Lord himself who said: “unless one is born again, he cannot see the kingdom of God” (John 3:3) and he went on to explain that this means that we must be born again “of water and the Spirit” (3:5). do not postpone it, because you never what tomorrow brings.
We are all going to die, which means that we are going to cease to exist until resurrected. In death, the grave, there is no knowledge, no remembrance, no praise. There is no extra element of us, an extraordinary being or sort ghost which is going to live on. Man is dust and to dust he returns (see Genesis 3:19; Job 10:9; Psalm 90:3).
A separate soul was not joined to a prepared body when we came into existence on this earth. We were born by receiving the breath of life. Man became a living soul (being RSV) when the breath of the spirit of life was breathed into his nostrils. "And the Lord God formed man of the dust of the ground, and breathed into his nostrils the breath of life; and man became a living soul." (Genesis 2:7, KJV).
All our live we may have chosen to follow God, but this even lets us not live on after our death. Once we come to that point we also shall not be able to feel or do anything anymore. Even not praising God.
"For in death there is no remembrance of thee; in Sheol who can give you praise?" (Psalm 6:5)
"What profit will thee be in my blood when I go down to the pit? Shall the dust praise thee? Shall it declare thy truth?" (Psalm 30:9) "The dead praise not the Lord, neither any that go down into silence" (Psalm 115:17). We shall not be able to do anything, even not praise God. Because we would be like in a deep sleep. And we have to wait until we got woken up by Jesus like he called Lazarus (John 11:11). In "the last days", when God will show His power once more on the earth, at "a time of trouble such as never was "Many of them that sleep in the dust of the earth shall awake, some to everlasting life, and some to shame and everlasting contempt" (Daniel 12:1-2). Some people will be raised from the dead when Jesus comes and others will sleep forever in the dust of the ground.
We die and return to the earth. If we have died "in Christ" we have that marvellous hope that we will rise again to eternal life. But that is not going to happen straight ahead after our death. That's why believers who have died in the new testament are said to be "asleep" while those who "understand not" as the Psalmist puts it have been destroyed.
Subjectively the dead have no sense of time between the moment of death and that of the resurrection. Objectively, thousands of years may have passed before they shall get resurrected.
“If (God) should set his heart on it, if he should gather to himself his spirit and his breath, All flesh would perish together, and man would return to dust” (Job 34:14,15) and stay dust, but He has given His promises and by those we do find life.
Whilst it is easy to focus on the mention of dust, and to think of the bodily corruption that occurs when anybody dies, think instead about what is being told us about life.
Life is a gift from God. He energised Adam in the Garden of Eden and made it possible for mankind to come into existence and He has perpetuated the race that Adam and Eve fathered.
Someone once said about God: “He gives to all life, breath, and all things” (Acts 17:25), and that generosity is evident all around us, all the time. Life is the most marvellous thing we
possess: it is God’s free gift to all of us.
He gives and we receive. He is the source of life and we are creatures dependent upon Him. When our breath leaves the body, try as we might, we cannot get it back. Nobody can bring a dead body back to life: when it is dead it is dead. So here is a stark reminder of the difference
between God and mankind: He is immortal and we are not. The Bible often makes that distinction and that is hard for some people to accept, but see for yourself.
It is our Almighty God who has given immortality to His angels and to only one man. Namely Jesus who at his return to earth will manifest in his own time. It is this Jesus who shall appear "our Lord Yahshua the Messiah: Which in his times he shall show, who is the blessed and only Potentate, the King of kings, and Lord of lords; Who only has immortality, dwelling in the light which no man can approach unto; whom no man has seen, nor can see: to whom be honor and power everlasting. Amen." (1 Timothy 6:14-16 KJBPNV)
If we want it or not, we are the lesser one. We are always given up to death. “For we who live are always delivered to death for Jesus’ sake, that the life of Jesus also may be manifested in our mortal flesh” (2 Corinthians 4:11); “Here mortal men receive tithes…” (Hebrews 7:8).
God alone has inherent immortality. He is the only one who is eternal. Though certain Christian denominations proclaim that we become eternal, this shall always be impossible because we always had somewhere a beginning. And a person who had a beginning can not be eternal because that is one of the implications of eternity, having no beginning and no end.
We are mortal – dying creatures. But God, who first gave mankind the breath of life, can also give us life that lasts forever. The Bible calls this “eternal life” or “immortality” but there you have to be careful how you want to understand that immortality. Please do have before your eyes that you have two forms of immortality: 1. having no way to die or 2. the one (how I would put it and believe in) were we have the possibility in us to die but are give (by grace) the possibility to stay for ever, which is to stay a life in eternity. Here’s one of God’s promises about that wonderful
prospect: “The wages of sin is death, but the gift of God is eternal life in Christ Jesus our Lord” (Romans 6:23). It is that life for eternal what we can get, because Jesus brought his Ransom Offer. "I would not have you ignorant, brethren, concernmg them which are asleep (he means in death), that ye sorrow not, even as the rest who have no hope .... For the Lord himself shall descend from heaven ... with the voice of the archangel and the trump of God, and the dead in Christ shall rise . . ." (1 Thessalonians 4:13,16) Christ personally (note "himself") will descend from heaven; and the faithful dead will rise-from the grave of course. Here are basic teachings which are found throughout the New Testament. They are foundation truths of the Gospel. ". . . The hour is coming, in which all that are in the tombs shall hear his (Jesus') voice, and shall come forth; they that have done good unto the resurrection of life; and they that have done evil unto the resurrection of condemnation" (John 5:28-29).
The bad news is that we could earn death; the good news is that there is an alternative. We could be given eternal life: the chance to live forever in a perfect world. What a choice and
what an opportunity!
The reward of the righteous does not consist of some "spirit existence" somewhere; it will be the granting of an incorruptible body, one that will not waste away and perish as our present one does, but will no longer be subject to death.
Not having to endure pain or to be frightened to hurt ourselves or to die we shall be able to enter the "paradise" of the new Kingdom of peace and joy which Christ will establish when he returns to the earth.
Those who have listened to what God has to say, have taken the time to understand it, and who have made those promises their life’s aim, they shall, when they have repented and chosen to keep God's Commandments, be able to trust the Lord and shall receive the opportunity to live for eternal in God's Kingdom as true members of the family of God .
The Bible explains that we must be baptised if we want to enter the Kingdom of God and start to live with Him, here and now. It was the Lord himself who said: “unless one is born again, he cannot see the kingdom of God” (John 3:3) and he went on to explain that this means that we must be born again “of water and the Spirit” (3:5). do not postpone it, because you never what tomorrow brings.
Dutch version / Nederlandstalige versie: Al of niet onsterfelijkheid
Subscribe to:
Posts (Atom)