Showing posts with label zoonvangod. Show all posts
Showing posts with label zoonvangod. Show all posts

Friday, 29 March 2019

Ware Christenen of volgers van de ware Christus Jezus of volgers van Jeshua #3 Volgers van de ware Jezus

In het vorige bericht hebben wij gezien dat de aanhanger aangeeft om getrouw te willen zijn aan een persoon of aan een ideologie. Zo is de aanhanger van Jeshua of Jezus toegenegen aan die Nazareense leermeester, terwijl een Calvinist aangeeft te houden aan de leerstellingen van Calvijn.

Het aanhangen van iets of iemand gaat over een vertrouwelijk omgaan met dat iets of iemand en duidt eveneens op een broederlijkheid tussen die aanhangers onderling.

Zo is een Jeshuaist bijvoorbeeld iemand die zich als aanhanger van Jezus zijn persoon en leer broederlijk wil opstellen met Jeshua of Jezus en met gelijkgezinden.
anderen mogen dan zulk een aanhang als affectueus, prevenant, cordiaal, maar ook als dweepziek, malloterig aan zien.

Zeker gaat het  met zulk een aanhang om genegenheid voor een persoon of iets, waarbij men zijn genegenheid.toegenegenheid, gezindheid,wil kenbaar maken.

Personen of zaken die de uitgang -ist of aan krijgen zoals Jeshuaist en Jesjoeaan duiden ook op het gevolg van die persoon of ook wel eens op een stroming, zoal men bij een Marxist aan een navolger van Marx kan denken maar onlosmakelijk ook aan het Marxisme denkt of de politieke stroming waarbij de leer van Marx gevolgd wordt. Zo ook bij een Jeshuaist kijkt men naar iemand die zich als volger van Jeshua of de ware Jezus Christus beschouwd. Hierbij zijn al die ware volgers van de ware Jezus of de Joods-Nazareense leermeester Jeshua Jeshuaisten of Jesjoeanen (voor de Nederlanders die de schrijfwijze Jesjoea boven Jeshua verkiezen) in Nederland ook wel Jesjoeaansen genoemd.

Waar wij een naam vinden die eindigt op "-ist" kijken wij naar iemand die iemand of iets opvolgt of navolgt. Zo verwacht men dat een Leninist de leer van Lenin volgt of ook getrouw aan Lenin wil zijn.
Zo ook betreft het een Jeshuaist. Die persoon getuigt trouw te zijn aan Jeshua, de Joodse leermeester wiens naam verbasterd is geworden tot Jezus (Heil Zeus) in de 4de eeuw. die volgelingen van Jeshua gaan echter niet akkoord met de naamswissel noch met de persoonswissel van die Jezus. Voor hen staat het als een paal boven water dat Jezus of Jesus de man van vlees en bloed is die in de bijbel wordt omschreven als de "zoon van God".  Jeshuaisten verkiezen ook de werkelijke naam van die Joodse rabbijn boven de verbasterde vorm, omdat de meeste mensen als zij die naam Jezus horen denken, dat de persoon een godheid bedoelt. Maar voor Jeshuaisten is het duidelijk dat wij het Woord van God moeten aan nemen en Die God, die geen leugens vertelt, zegt zelf over die Jezus dat hij zijn eniggeboren geliefde zoon is. Jeshuaisten nemen Jeshua dan ook aan als zoon van God en neit als een god de zoon of een onderdeel van de drie-eenheid.

Door zich eerder Jeshuaist dan Christen te noemen nemen de volgers of aanhangers van Jeshua als volgers van de ware Jezus een duidelijk standpunt in en distantiëren zij zich eerder van christenen die de Heilige Drievuldigheid aanbidden.
Zo hoeft er geen verwarring te bestaan tussen hun benaming en wat zij geloven. Als men zich Christen noemt kan men behoren tot diegenen die de Drie-Eenheid aanbidden of bij de kleinere groepen die de Drie-Eenheid niet aan nemen. Maar vele christenen zullen dan bijvoorbeeld zeggen dat diegenen die niet in de Drie-eenheid geloven of Jezus niet als God willen aan nemen geen christenen zijn. Zo vinden meerderen dat Getuigen van Jehovah, Christadelphians, Nazarener Vrienden of Kerk van God leden geen christenen zijn omdat zij Jezus niet als godheid aanbidden. Toch zouden zij moeten beseffen dat zij veel meer christen zijn dan die trinitarische christenen omdat zij zich én aan de leer van Christus houden én de persoonlijkheid Christus Jezus ten volle naar warde schatte, terwijl trinitarische Christenen veelal denken dat een mens niet kan doen wat Jezus heeft gedaan en daarom wel God moet zijn.

Natuurlijk beseffen wij dat er heel wat mensen zijn die zich voor de gemakkelijkheid maar christen noemen en niet zo vlug de bepaalde strekking aangeven waartoe zij behoren. Zo denken zij elke discussie uit te sluiten en hoeven zij geen uitleg te geven aan diegenen met wie zij in gesprek zijn en dan zelf maar moet invullen wat dat christen zijn mag inhouden.

Zij die zich uitgeven als Jeshuaist maken duidelijk dat zij Jeshua volgen en als aanhangers van de leer van Jeshua door het leven willen gaan. En die leer gaat niet over het aanbidden van de Drie-eenheid maar over het aanbidden van de Enige Ware God, Jehovah en over het uitkijken naar het Koninkrijk van God.

Indien u een christen bent moet u zelf eens na gaan welke leer u wil aanhangen en hoe u zich wil kenbaar maken aan anderen. Wil u vaag blijven of wil u eerder te kennen geven dat u een Gereformeerde bent, of een Katholiek of een Lutheraan?

Als u niet in de Drie-eenheid gelooft maar wel vindt dat Jezus Christus de gezondene van God is die als zoon van de mensen (mensenzoon) ook zoon van God is en ons van de straf der zonde heeft bevrijd door zijn zoenoffer met God, moet u eens na gaan of u zich niet eerder als een volger van die Jezus of aanhanger van Jeshua wil aangeven en zich aldus Jeshuaist zou noemen.

Wij geven wel toe dat als aanhanger van Jeshua of volger van Jezus men nog tot zeer verschillende kerkgemeenschappen kan behoren, maar in ieder geval kan men met die ene verduidelijking in meerdere gevallen een gespreksonderwerp op gang brengen om dan uw eigen kerkgemeenschap in het licht te stellen.

Zo kunnen leden van de Restored Church, Nzarene Friends, Church of God, Bible Students, Berean Bible Students, Dawn Christadelphians, Amended Christadelphians, Central Christadelphians, Carelinks leden allemaal Jeshuaisten zijn, maar zijn ze daarom nog geen Conservatieve of Progressieve Christadelphian of Broeder in Christus, noch Jood, noch lid van bijvoorbeeld de groepering die zich "Kerk van God" noemt of ook geen lid van de Getuigen van Jehovah alhoewel zij ook getuigen voor Jehovah (een groot verschil).

+

Voorgaande
  1. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning
  2. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #2 Christenheid tegenover christendom 
  3. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg 
  4. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #4 Openbare prediking en Wederdopers 
  5. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #5 Volgers van een godheid Jezus of navolgers van de ware Jezus
  6. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #6 Volgers van de ware Jezus zijn volgers van Jeshua of Jeshuaisten
  7. Ware Christenen of volgers van de ware Christus Jezus of volgers van Jeshua #1 Verontreiniging
  8. Ware Christenen of volgers van de ware Christus Jezus of volgers van Jeshua #2 Aanhangers of verbondenen 

Vindt ook om te lezen
  1. Hoeft men Jood te zijn of niet om waardige volgeling van Jezus Christus te zijn 4 Trinitariërs en Niet-trinitariërs
  2. Naam gebruikers
  3. Jeshuaisten dragers van de naam van Christus
  4. Aanwijzingen voor de Eenheid en Eenvoud te vinden
  5. Het belangrijkste punt om een jeshuaïst te zijn
  6. Uitnodiging tot het Jeshuaisme
  7. Gemeente voor Christus

Saturday, 18 February 2012

Een man die de geschiedenis van het mensdom veranderde

Op de nieuwe Broeders in Christus site is er een Nederlandstalige reeks begonnen over de man die de geschiedenis van het mensdom veranderde.

Eerst en vooral werd hij geboren op een bijzondere wijze die al voor veel controversie zorgde jaren na zijn ter wereld koming. Vervolgens werden heel wat baby's omwille van zijn ter wereld koming ter dood gebracht. Maar na de storm kwam weer kalmte en groeide hij in stilte op tot zijn dertigjarige leeftijd.

Na drie decennia begon hij zijn openbaar leven en zorgde spoedig voor enig tumult door de wonderbaarlijke dingen die hij deed en de vreemde zaken die hij kwam te vertellen. Hij sprak regelmatig in raadsels voor sommigen terwijl voor anderen de parabels of vergelijkingen mooie verhalen waren om naar te luisteren. Maar voor Jeshua, die nu beter gekend is onder de naam Jezus (Jesus), waren het niet zo maar verhalen, maar moesten het lessen voor het leven zijn die ons de mogelijkheid gaven om beter inzicht te krijgen in het Woord van God dat onder de vorm van de Torah tot het volk was gekomen.

De meester verteller bleek ook een meester leraar te zijn die meerdere volgelingen kreeg. Sommigen bleven hem lang volgen anderen haakten na een tijdje weer af, weer anderen durfden niet meer in zijn voetsporen te stappen omdat zij geviseerd werden door de maatschappij. Want uiteindelijk werd hij aanzien als een gevaarlijk heerschap.

Het gevolg was dan ook dat zijn naam vele malen misbruikt is geworden voor eigen doelen. Ook zijn leerstellingen werden later in de geschiedenis regelmatig verdraaid om zo door de wendingen in het kraam te passen van de menselijke leerstellingen die in die tijd gangbaar waren.

Maar uiteindelijk komt het er op aan dat er voldoende mensen bewust worden dat het veel belangrijker is om vast te houden aan die leerstellingen van die man, dan aan de theologische gedachten welke door anderen na hem aan zijn leven en werk zijn gegeven.

In de geschiedenis was niet enkel zijn geboorte een onderwerp van discussie, nog meer zou zijn eigen persoonlijkheid onder vuur komen te liggen. In de heidense traditie waren er namelijk steeds godmensen geweest en men moest tegen de gangbare gebruiken toch een 'evenpool' brengen. Om die reden werd de arbeiderszoon verheven tot een god in mensengedaante, terwijl de Bijbel, het Woord van God duidelijk te kennen geeft dat het om de Zoon van God gaat en nergens sprake is van god de zoon (een heel verschil).

Tijdens de jaarovergang werd er even alleen naar zijn geboorte gekeken, vooral omdat vele Christenen het heidense feest van het licht ook als hun feest Kerstmis nemen, dat dan zou dienen om de geboorte van Chrisuts Jezus te vieren, die officieel op 17 november -4 GT is geboren. Ook worden tijdens die feestdagen beeldjes en figuren gebruikt die helemall niet aanwezig waren in die regio en in dat seizoen.

Indien wij uw nieuwsgierigheid nu al kunnen opwekken raden wij al aan om met de Engelse reeks te beginnen, zolang een gelijkaardige Nederlandse reeks nog niet gepubliceerd is.

In het Engels kan u rond het begin van Jezus, zijn geboorte en zijn al of niet voor-bestaan of pr-existentie de volgende artikelen vinden:

  1. Jesus begotten Son of God #1 Christmas and Christians
  2. Jesus begotten Son of God #2 Christmas and pagan rites
  3. Jesus begotten Son of God #3 Messiah or Anointed one
  4. Jesus begotten Son of God #4 Promised Prophet and Saviour
  5. Jesus begotten Son of God #5 Apsotle, High Priest and King
  6. Jesus begotten Son of God #6 Anointed Son of God, Adam and Abraham
  7. Jesus begotten Son of God #7 A matter of the Future
  8. Jesus begotten Son of God #8 Found Divinely Created not Incarnated
  9. Jesus begotten Son of God #9 Two millennia ago conceived or begotten
  10. Jesus begotten Son of God #10 Coming down spirit or flesh seed of Eve
  11. Jesus begotten Son of God #11 Existence and Genesis Raising up
  12. Jesus begotten Son of God #12 Son of God
  13. Jesus begotten Son of God #13 Pre-existence excluding virginal birth of the Only One Transposed
  14. Jesus begotten Son of God #14 Beloved Preminent Son and Mediator originating in Mary
  15. Jesus begotten Son of God #15 Son of God Originating in Mary
  16. Jesus begotten Son of God #16 Prophet to be heard
  17. Jesus begotten Son of God #17 Adam, Eve, Mary and Christianity’s central figure
  18. Jesus begotten Son of God #18 Believing in inhuman or human person
  19. Jesus begotten Son of God #19 Compromising fact
  20. Jesus begotten Son of God #20 Before and After
  21. The Beginning of the life of Jesus Christ
  22. Christ having glory
  23. The Seed Of The Woman Bruised
  24. On the Nature of Christ
  25. Written to recognise the Promissed One

In het Nederlands zijn er nu ook al:

  1. Het begin van Jezus #1 Menselijke aspecten

  2. Het begin van Jezus #2 Aller Begin

  3. Het begin van Jezus #3 Voorgaande Tijden

  4. Het begin van Jezus #4 Aangekondigde te komen Verlosser

  5. Het begin van Jezus #5 Aankondigingsteksten uit de Schrift



English About a man who changed history of humankind

Tuesday, 13 September 2011

Lezen wat er staat geschreven

Betreft betrouwbaarheid van de Heilige Geschriften is er in voorgaande tekst op gewezen dat wij de geestelijke geschriften moeten vergelijken met de wereldse. Dit houdt ook in dat wij moeten nagaan of datgene wat sommige beweren dat in de Heilige Schrift staat ook werkelijk daar staat. Veelvuldig zal men kunnen merken dat er wereldse schrijvers iets beweren dat  in de Bijbel staat dat er helemaal niet zo in staat als zij doen uitschijnen.

Het meest frappante voorbeeld is over de meest besproken figuur uit de Heilige Schrift.Namelijk Jezus van Nazareth die de Christus Messias werd genoemd. Zelfs kerkelijke schrijvers hebben over die persoon verschillende visies welke meestal gestoeld zijn op menselijke denkbeelden die niet in overeenstemming zijn met de Canonieke Boeken die deel uitmaken van de Heilige Schrift, de Bijbel, welke wij als het Woord van God aanschouwen.

Beweren dat Jezus niet bestaan heeft is een fabeltje dat wij naar de sprookjeswereld kunne zenden. Maar die man die sterk in het vertellen van fabels, vergelijkingen of gelijkenissen was wordt eveneens dikwijls vergeleken met een figuur die hij helemaal niet was. Zelfs in het Christendom is het schering en inslag om deze menselijke figuur niet enkel met een goddelijk figuur te vergelijken maar zelfs te benoemen tot God.

Verscheidene kerkvaders zijn verder gaan voortborduren op toegevingen die naar de Romeinen waren gemaakt in de vroege eeuwen na Christus. Namelijk hadden de kerkleiders de mogelijkheid om hun leiderschap te behouden of om vervolgd te worden en een niemand of helemaal niets te worden omdat zij anders gedood zouden worden. Zij verkozen voor een zogezegd lang(er) aards leven, in plaats van een (toch veel langer) geestelijk of eeuwig leven. Men kan zich afvragen of zij dan wel zo goed in dat toekomende leven geloofden. Waren zij toch misschien bang dat hen dat eeuwige leven niet ging toekomen? Wat hun beweegredenen ook mogen zijn, wij kunnen er duidelijk inzien dat zij hun macht wensten te behouden en verkozen om op goede voet te staan met de toenmalige machtshebbers in plaats van met God in het reine te blijven.

Het probleem is echter dat vele mensen hun geschriften tot zich namen, er teksten uithaalden en deze overschreven en verveelvoudigden in andere geschriften. Zo kwamen valse leerstellingen verveelvoudigd in omloop en werden zij veelvuldig als basis genomen om weer nieuwe (valse) stellingen op te bouwen. Van de ene leugen kwam de andere, omdat ook van de ene tegenspraak een andere moest gecreëerd worden om deze te kunnen verantwoorden. zo ontstonden dan ook gezegden welke de mensen onvoorwaardelijk moesten aannemen als waarheden, alhoewel deze niet konden gestaafd worden. De dogmas zagen het levenslicht.

Men heeft meer dan 4000 handschriften van het Nieuwe Testament, of gedeelten ervan die tot op heden bewaard zijn gebleven op papyrus en perkament. Voldoende om die ter hand te nemen en te vergelijken met andere wereldse geschriften van uit die betreffende tijden.

Als men dan daar de teksten over de Nazareen Jezus bekijkt komt men tot heel andere vaststellingen dan de wereldse werken die na de 5de eeuw zijn geschreven, buiten deze die zich hielden aan de Bijbelse Waarheid.

Wereldse schrijvers bevestigen in de eerste en tweede eeuw dat Lukas als begeleider van Paulus het door die laatste verkondigde evangelie in een boek vastgelegd. (Wij gebruiken gelijke woorden als de wereldse schrijvers van toen om u een beeld te geven) Ook werd er geschreven: "Daarna heeft ook Johannes, de discipel des Heren, die ook aan zijn borst lag, ook zelf een evangelie uitgegeven, terwijl hij in Efeze in Klein-Azië verbleef."

Deze wereldse en geestelijke schrijvers hadden Jezus werkelijk mee gemaakt en waren goed op de hoogte wat er reilde en zeilde in die tijd. Bepaalde Joodse schrijvers hadden het moeilijk met die leerstellingen van die jonge man, die dan nog beweerde zoon van God te zijn. Een moeilijk begrip, waarmee vandaag de dag nog zeer veel mensen mee worstelen. Al komt voor hen de beeldverwarring hoofdzakelijk omdat zij meestal de oorspronkelijke (basistekst) niet gelezen hebben of zelfs niet kennen. Meestal gaan zij gewoon af op wat hun kerkelijke leiders hen hebben voorgeschoteld.

Indien veel mensen eens werkelijk die Geschriften onder de loep zouden nemen zouden tot heel andere besluiten komen. Dan zouden zij zo als de wereldse leiders en schrijvers van toen ook Jezus Christus in het ware daglicht kunnen herkennen en zien wie hij beweerde te zijn en wie hij werkelijk was.

Jezus heeft nooit beweerd God te zijn. Ook heeft hij nooit toegestaan dat de mensen tot hem baden of hem verheerlijkten. De enige keer dat hij heeft toegestaan dat hij in zekere zin verheerlijkt werd was als hij op de rug van een ezel als koning door de poorten van Jeruzalem werd gedragen. Dat was op zondag 9 Nisan toen Jezus met zijn discipelen Bethanië had verlaten om over de Olijfberg in de richting van Jeruzalem te gaan. In Bethfage geeft Jezus dan wel de opdracht om de ezelin en haar veulen bij hem te brengen.

Hoewel de discipelen aanvankelijk niet onderscheiden dat deze instructies iets met de vervulling van bijbelse profetieën te maken hebben, beseffen zij dit later wel. De profeet Zacharia had voorzegd dat Gods beloofde Koning Jeruzalem zou binnenrijden op een ezel, "ja, op een volwassen dier, het jong van een ezelin". Koning Salomo was ook op het jong van een ezelin naar zijn zalving gereden.

Als de discipelen Bethfage binnengaan en het veulen en zijn moeder losmaken, zeggen sommigen van degenen die daar staan: "Wat doet gij?" Maar als hun wordt gezegd dat de dieren voor de Heer zijn, staan de mannen de discipelen toe de dieren naar Jezus te brengen. De discipelen leggen hun bovenklederen zowel op de ezelin als op haar jong, maar Jezus gaat op het veulen zitten.

Terwijl Jezus in de richting van Jeruzalem rijdt, wordt de menigte groter. De meeste mensen spreiden hun bovenklederen uit op de weg, terwijl andere takken van de bomen afkappen en ze over de weg uitspreiden. "Gezegend is Hij die komt als de Koning in Jehovah's naam!", roepen zij. "Vrede in de hemel en heerlijkheid in de hoogste hoogten!"

Sommige Farizeeën in de schare zijn ontsteld over wat wordt uitgeroepen en beklagen zich bij Jezus: "Leraar, bestraf uw discipelen." Maar Jezus antwoordt: "Ik zeg u: Indien dezen bleven zwijgen, zouden de stenen het uitroepen."

Als Jezus Jeruzalem nadert, laat hij zijn blik over de stad gaan en begint erover te wenen, terwijl hij zegt: "Indien gij, ja gij, op deze dag de dingen hadt onderscheiden die met vrede te maken hebben - maar nu zijn ze voor uw ogen verborgen." Wegens haar moedwillige ongehoorzaamheid moet Jeruzalem de prijs betalen, zoals Jezus voorzegt:

'Uw vijanden [de Romeinen onder generaal Titus] zullen een versterking rondom u bouwen met puntige palen en u omsingelen en u van alle kanten benauwen, en zij zullen u en uw kinderen in u tegen de grond verpletteren, en zij zullen in u geen steen op de andere laten.' Deze door Jezus voorzegde vernietiging van Jeruzalem vindt 37 jaar later, in het jaar 70 G.T., werkelijk plaats.

Slechts enkele weken voordien hadden velen in de schare gezien hoe Jezus Lazarus opwekte. Nu blijven zij anderen over dat wonder vertellen. Wanneer Jezus dus Jeruzalem binnenkomt, geraakt de hele stad in beroering. "Wie is dit?", willen de mensen weten. En de scharen blijven zeggen: "Dit is de profeet Jezus, uit Nazareth in Galiléa!" Als de Farizeeën zien wat er gebeurt, klagen zij dat zij absoluut niets bereiken. Daarom zeggen zij: "De wereld is hem achternagelopen."

Iedereen in de stad kreeg wel iets te horen over die man, die de laatste jaren zo over hem had laten spreken door zijn vreemde handelingen en woorden. Jood, Heiden, Romein, Griek, Arabier, Aramees of ander, kon zijn commentaar geven over die simpele maar veel besproken persoon. Indien er iets verteld werd dat niet strookte met de gebeurde feiten kon dit makkelijk dadelijk tegengesproken worden.

Jezus zelf laat de menigte weten dat de waarheid uit de kindermond komt en duidt ook op de minder geletterden en zwakkeren in die maatschappij die wel uitroepen:  "Red toch de Zoon van David!".

Jezus roept menigmaal de mensen op om hem te volgen en om dienaren te worden zodat zijn Vader hen zal kunnen eren. Steeds beroept Jezus zich op zijn Vader en raadt hij mensen aan om tot zijn Vader te bidden en Hem alleen te eren.

Toch is het vreemd dat in vele kerken Jezus en ander personen, allerlei soorten heiligen, worden aanbeden en verheerlijkt. Nochtans heeft Jezus hiervoor steeds gewaarschuwd om zich niet tot mensen te wenden.

Voor ons is het daarom belangrijk om goed in te zien wat er werkelijk in de Bijbel staat. Betreft dat ene grote geschil van de vergoddelijking van een mens is het zeer belangrijk om durven de Heilige Schrift vast te nemen, te lezen en te vergelijken met wat er in de wereldse geschriften staat.

Marcus Ampe neemt het Nieuwe Testament, slechts een klein deel van de Bijbel, in ogenschouw om de positie van Jezus toe te lichten. Indien mensen de evangeliën goed zouden lezen kunnen zij al het antwoord vinden over de persoonlijkheid van Jezus.

In Jezus, Heer maar niet God wordt in 22 hoofdstukken aangetoond wat er echt in de Heilige Schrift, het Woord van God, staat.

Zij die beweren dat Jezus God is kunnen best hun Bijbelvertaling die zij meestal gebruiken naast de bespreking leggen en telkens de besproken of aangehaalde evangelieteksten en ander Schriftplaatsen vergelijken. Voor de Christadelphians doet het er neit toe welke Bijbelvertaling u gebruikt, omdat zij geloven dat daar de wonderlijke hand van God ook duidelijk zichtbaar aanwezig is, namelijk dat eender welke vertaling men gebruikt deze ook steeds hetzelfde zegt. Natuurlijk zinspelen zij op de Bijbeltekst zelf en niet op de bijgevoegde menselijke verklaringen. Die laatste worden steeds uit de denkwijze van de denominatie geschreven en zijn daardoor reeds bevooroordeeld of houden rekening met de door hun kerk opgelegde dogmas.

Wij raden u aan de proef op de som te nemen. Ga eens na wat u werkelijk kan vinden wat Jezus over zich zelf zegt. Noteer die zaken en luister er naar.

Als men dan het bovenstaande vernoemde artikel doorneemt zal men kunnen inzien waarom de schrijver er van overtuigd is dat Jezus Christus, Messias, Heer is, maar niet God.
Ook moet men rekening houden met wat er over Jezus was geschreven voor dat hij geboren werd. en met die geboorte begint al het grote verschil met God, die geen geboorte heeft gehad, maar er al altijd is geweest en nooit van het beeld of de wereld zal verdwijnen.
Voor sommige Christenen is het moeilijk aan te nemen dat Jezus een Jood was, maar ook daar vinden wij in de wereldse zo wel als in de geestelijke geschriften voldoende bewijzen van. Zijn bedoeling was ook nooit om een andere godsdienst op te richten. Zo hebben Luther en Calvijn ook nooit gedacht om Lutheranen of Calvinisten te stichten. Terwijl de laatsten zich wel distantieerden van het Joodse geloof heeft Jezus dat nooit gedaan. Wel gaf hij te kennen dat het volgen van hem verdeeldheid zou zaaien. En dat is het minste dat men daarvan kan zeggen. Meerdere godsdienstrichtingen zijn uit de beweging van volgelingen ontstaan en massa's oorlogen zijn gevoerd geworden onder de naam van God en onder de naam van Jezus Christus. Kleine oorlogen kan men ook de strijd noemen die in meerdere gezinnen heeft plaats gevonden als mensen tot andere inzichten of tot de Waarheid zijn gekomen. Het keizen voor God heeft meerdere mensen bepaalde contacten met familieleden doen verminderen en veel vrienden doen verliezen.

Maar het is juist al die tegenstand en de verdere ontwikkeling en blijvendheid die mee kan getuigen van de betrouwbaarheid van het gegeven.

Als men rekening houdt met welke woorden er voor de oorspronkelijke woorden zijn gebruikt kan men verder de zinnen of paragrafen vergelijken met ander Schriftplaatsen en zo tot een goed inzicht komen. Het artikel Jezus Heer kan een goede hulp zijn om tot het besef te komen wie Jezus eigenlijk was en is.

Lees:

Jezus Christus, Messias, Heer, maar niet God


Aanverwante artikelen:

Tuesday, 29 June 2010

Jesus and His God

http://godandson.reslight.net/
Devoted to the defense of the “Hebraic background” explanation of the relationship of the Father and the Son, as opposed to Trinitarian, Oneness, Modalist and traditional Unitarian theories.

Saturday, 20 February 2010

Through Christ's death you can be adopted as a child of God

Through Christ's death, you, by faith, can be adopted as a child of God (Romans 8:14-17, James 4:4-5). Because of Christ's work on the Cross, the Father can celebrate "for this son of mine was dead and is alive again; he was lost and is found" (Luke 15:24).
As God's adopted children from every race, ethnicity, society, and people-group, we are his people. Just as a husband and wife are united and become one flesh, so also, we, God's people, will be united with Christ in a new marriage covenant when he returns (Ephesians 5:31-32, Revelation 19:6-9).

Dutch version / Nederlandstalige versie > Door Christus' dood kunt u worden aangenomen als een kind van God

+++

2016 linkupdate

Door Christus' dood kunt u worden aangenomen als een kind van God

Door Christus' dood, kunt u door het geloof, worden aangenomen als een kind van God (Romeinen 8:14-17, James 4:4-5).
Vanwege het werk van Christus aan het Kruis, kan de Vader vieren omdat deze zoon van Hem dood
was en weer levend is geworden, "hij was verloren en is gevonden"  (Lucas 15:24).

Zoals Gods geadopteerde kinderen van elke ras, etniciteit, samenleving , en mensen-groep, zijn we zijn volk. Net zoals een man en vrouw worden verenigd en een vlees worden, zullen ook wij, Gods volk, worden verenigd in Christus in een nieuw huwelijksverbond wanneer hij terug komt. (Efeziërs 5:31-32; Openbaring 19:6-9) 


Thursday, 11 February 2010

De rol van de Vader en zijn Zoon

Bertus Span, een Nederlandse straatprediker, bracht volgend voorbeeld betreft de genadigheid van de Vader en de rol van Jezus.

Volgens Bertus is het niet verstandig om direct de confrontatie aan te gaan met Moslims. "Wanneer je direct beweert dat God een Zoon heeft, lopen ze gelijk weg. Ik probeer hen langzamerhand in ons gesprek de weg tot God te wijzen. In de Koran staat God op een onbereikbare hoogte. Maar ik geloof dat het wel mogelijk is om naar God toe te komen. Ik kom dat vaak met het voorbeeld van een koning in een Arabisch land. Hij kwam met het idee om iedereen die overspel pleegt 50 stokslagen te geven. Maar wat moest hij doen toen zijn dochter overspel pleegde? Vervolgens zei die koning: straf mij maar. Zo wil God ons ook vergeven, maar er moet wel voor betaald worden. Op die manier wijs ik hen op Jezus Christus."

Wednesday, 23 December 2009

Joodse interpretatie van Zoon van God

In de joodse interpretatie van de uitdrukking ”zoon van God” benadrukte prof. Meijering dat hier iemand genoemd wordt die aan God gehoorzaam is.
"Daarnaast is Christus niet alleen gehoorzaam, maar ook de enige waarachtige Zoon van God. Dit Zoonschap van Christus wordt duidelijk aangegeven in het credo „ontvangen van de Heilige Geest.”

Monday, 14 December 2009

Gnostiek, Judas evangelie, bijbelonderricht, zoon van God

In de artikelen die niet konden getagged worden kunnen wij het vervolg vinden over het Judas evangelie: Evangelie van Judas #3 Gnosticisme waar dieper wordt ingegaan op wat gnostiek eigenlijk is. Verder wordt er geduid dat Jezus er niet op uit was, zoals sommigen denken, om het Romeinse bewind daar te vervangen door een theocratie.
+ Evangelie van Judas #4 Selectie canon

Verder is er de vraagstelling of wij bewust zijn van wat de Heilige Schrift of Bijbel onderwijst:
Are you aware that the Bible teaches

Schriftuurlijke aanduidingen rond Zoon van God versus God de Zoon

Monday, 4 May 2009

Jesus son of God

If anyone acknowledges that Jesus is the Son of God, God lives in him and he in God.
Dutch version / Nederlands > Jezus zoon van God


Thoughts
Phil Ware    "Jesus is the Son of God." Six simple words. However, they are much more than simple words; they are the doorway that opens our hearts to God. So each day as we confess Jesus as God's Son, we also consciously and intentionally welcome God into our hearts. The Father lives in the person who confesses the Son!

Prayer
    Father, I want to live my life and center my heart in you. I gladly confess that Jesus is the Son of God, my Lord, and my Savior. I praise and thank you in the name of Jesus Christ. Amen.

Jezus zoon van God

Christelijke Overdenking

Maandag 5 mei 2009

 English version > Jesus son of God

1 Johannes 4:15

         
  • Statenvertaling
  • GNV
  • NBG 1951
  • NBV
  • Het Boek

"Zo wie beleden zal hebben, dat Jezus de Zoon van God is, God blijft in hem, en hij in God." (1Jo 4:15 STV)

"Als iemand erkent dat Jezus de Zoon is van God, dan blijft God in hem en blijft hij in God."

"Al wie belijdt, dat Jezus de Zoon van God is; God blijft in hem en hij in God."

"Als iemand belijdt dat Jezus de Zoon van God is, blijft God in hem en blijft hij in God."

"Ieder die dit gelooft en zegt dat Jezus de Zoon van God is, blijft één met God."

 

Overdenking van vandaag:

"Jezus is de Zoon van God." Zes eenvoudige woorden. Ze zijn echter veel meer dan eenvoudige woorden, ze zijn de deur die ons hart opent voor God. Dus elke dag als jij erkent dat Jezus de Zoon van God is, verwelkom bewust en weloverwogen God in jouw hart. De Vader woont in de persoon die de Zoon erkent!

 

Gebed:

Vader, ik wil mijn leven leven en mijn hart een centrale plaats geven in u. Ik wil graag toegeven dat Jezus de Zoon van God is, mijn Heer en mijn Heiland. Ik loof en dank u in de naam van Jezus Christus. Amen.

Saturday, 14 March 2009

Christian thought: acknowledge that Jesus is the Son of God


1 John 4:15 If anyone acknowledges that Jesus is the Son of God, God lives in him and he in God.


Thoughts
Phil Ware    "Jesus is the Son of God." Six simple words. However, they are much more than simple words; they are the doorway that opens our hearts to God. So each day as we confess Jesus as God's Son, we also consciously and intentionally welcome God into our hearts. The Father lives in the person who confesses the Son!

Prayer
    Father, I want to live my life and center my heart in you. I gladly confess that Jesus is the Son of God, my Lord, and my Savior. I praise and thank you in the name of Jesus Christ. Amen.

Christelijke Overdenking: Jezus zoon van God

Christelijke Overdenking

1 John 4:15 Zaterdag 14 maart 2009

1 Johannes 4:15

         
  • Statenvertaling
  • GNV
  • NBG 1951
  • NBV
  • Het Boek

"Zo wie beleden zal hebben, dat Jezus de Zoon van God is, God blijft in hem, en hij in God." (1Jo 4:15 STV)

"Als iemand erkent dat Jezus de Zoon is van God, dan blijft God in hem en blijft hij in God."

"Al wie belijdt, dat Jezus de Zoon van God is; God blijft in hem en hij in God."

"Als iemand belijdt dat Jezus de Zoon van God is, blijft God in hem en blijft hij in God."

"Ieder die dit gelooft en zegt dat Jezus de Zoon van God is, blijft één met God."

 

Overdenking van vandaag:

"Jezus is de Zoon van God." Zes eenvoudige woorden. Ze zijn echter veel meer dan eenvoudige woorden, ze zijn de deur die ons hart opent voor God. Dus elke dag als jij erkent dat Jezus de Zoon van God is, verwelkom bewust en weloverwogen God in jouw hart. De Vader woont in de persoon die de Zoon erkent!

 

Gebed:

Vader, ik wil mijn leven leven en mijn hart een centrale plaats geven in u. Ik wil graag toegeven dat Jezus de Zoon van God is, mijn Heer en mijn Heiland. Ik loof en dank u in de naam van Jezus Christus. Amen.

Wednesday, 11 February 2009

Jezus van Nazareth #7 Zijn Leven van gebed

Jezus van Nazareth


7. ZIJN LEVEN VAN GEBED
W
ANNEER wij in Jezus' leven op aarde de sporen zoeken van zijn unieke persoon als de Zoon van God, merken wij vooral zijn affiniteit met de Vader. Geen ander mens heeft zo'n blijk gegeven van een innerlijke gemeenschap met Hem en de sterke behoefte om steeds te bidden. Met het oog op de negatieve invloeden in de wereld van de eindtijd vermaande Hij zijn discipelen altijd te bidden en niet te verslappen. Ook in dit opzicht was Hij het volmaakte voorbeeld van de levenswijze die Hij inprentte. 

Zijn leven van dienstbaarheid onder zijn volk is begonnen en ten einde ge­komen met gebed. Het eerste wat Hij deed toen Hij uit de Jordaan stapte na zijn doop was bidden. "En het geschiedde, terwijl al het volk gedoopt werd, dat, toen ook Jezus gedoopt werd en in gebed was, de hemel zich opende, en de Heilige Geest in lichamelijke gedaante als een duif op Hem nederdaalde, en dat een stem kwam uit de hemel: Gij zijt mijn Zoon, de geliefde, in U heb Ik mijn welbehagen" (Lucas. 3:21,22). Ook zijn laatste woorden werden tot zijn Vader gericht: "Vader, in uw handen beveel ik mijn geest" (Lucas 23:46). 

In de loop van zijn drukke leven als rondreizende profeet en geneesheer was Jezus gewoon Zich terug te trekken naar een eenzame plaats om te bidden.
Na een drukke avond doorgebracht met genezingen wilde Hij met zijn Vader zijn. "En vroeg, nog diep in de nacht, stond Hij op en ging naar buiten en Hij ging heen naar een eenzame plaats en bad aldaar" (Marcus 1 :35). Hij deed hetzelfde na een drukke dag van leer en genezingen gevolgd door het wonder van broodvermenigvuldiging: "En toen Hij afscheid van hen genomen had, ging Hij naar de berg om te bidden" (Marcus. 6:46). Alvorens twaalf mannen uit een grote kring discipelen te kiezen om voortdurend met Hem te zijn, bracht Hij uren door met zijn Vader: "En het geschiedde in die dagen, dat Hij naar het gebergte ging om te bidden, en Hij bracht de nacht door in het gebed tot God" (Lucas 6:12). De reden waarom Hij de berg opging waar Hij verheerlijkt werd, was om te bidden, en het was terwijl Hij aan het bidden was dat het aanzien van zijn gelaat veranderde en zijn kleding stralend wit werd (Lucas 9: 28,29).
Een gebed van dankbaarheid
De evangeliën bewaren enkele gebeden van Christus, die uitgesproken zijn ten aanhoren van de discipelen en die hier­door beïnvloed zijn. De terugkeer van de uitgezonden zeventig met enthousiaste verhalen over wat zij in Jezus' naam hadden gepresteerd wekte in Hem een bijzondere blijdschap op. Lucas vertelt ons dat Hij Zich in die tijd verblijdde door de Heilige Geest en zei: "Ik dank U, Vader, Heer des hemels en der aarde ... Alle dingen zijn Mij overgegeven door mijn Vader en niemand weet, wie de Zoon is, dan de Vader, en wie de Vader is dan de Zoon, en wie de Zoon het wil openbaren" (Lucas 10:22). 

Er zijn in deze uiting van dankbaarheid aan de Vader drie zinspe­lingen op Psalm 8. Hijzelf is de Zoon des mensen in die psalm aan wie God "alle dingen" heeft geschonken. Jezus' gebed is er een van dankbaarheid voor alles wat de Vader Hem geschonken heeft. Het gebed geeft ook Jezus' unieke relatie met de Vader te kennen. 

Zo'n gebed van dankbaarheid heeft Jezus uitgesproken bij het graf van Lazarus en gaf daarmee te kennen hoe bewust Hij was van zijn afhankelijkheid aan de Vader: "Vader, Ik dank U, dat Gij Mij verhoord hebt" (Johannes. 11:41).
Enkele dagen voor zijn kruisdood stond deze afschuwelijke beproeving helder voor zijn ogen, zodat Hij bewogen werd te bidden. "Nu is mijn ziel ontroerd, en wat zal Ik zeggen? Vader, verlos Mij uit deze ure? Maar hiertoe ben Ik in deze ure gekomen. Vader, verheerlijk uw naam!" (Johannes 12:27,28).
Een afscheidsgebed
Ook het gebed in de bovenzaal getuigt van de unieke relatie tussen Vader en Zoon: "Dit nu is het eeuwig leven, dat Zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt" (Johannes 17:3). Als de Zoon van de enige God vraagt Jezus de zegen van de Vader over de discipelen die vanaf zijn doop met Hem als leerlingen en dienaars zijn rondgegaan, en vervolgens over degenen die door hun getuigenis tot geloof in Hem zouden komen. 

Eerder op deze avond had Jezus verteld dat zijn heengaan tot de Vader reden voor de discipelen had moeten zijn zich daarover te verheugen, "want de Vader is meer dan Ik" (Johannes 14:28). Zijn verheerlijking en vereniging met de Vader, de Bron van alle zegeningen, zal Hem in staat stellen nog meer namens de Vader voor zijn volgelingen te doen. Met het oog op zijn hemelvaart en verhoging bad Hij om de bescherming van zijn Vader. "Heilige Vader, bewaar hen in uw naam, welke Gij Mij gegeven hebt, dat zij één zijn, zoals Wij" (Joh. 17:11). 

De gebeden van Jezus bevestigen de indruk die zijn gezindheid en levens­wandel maken. Zijn Persoon is uniek. Hij heeft de natuur van een mens, maar zijn edele gezindheid en volmaakte levenswandel maken Hem uniek en zijn alleen te verklaren uit zijn wonderbare geboorte en de affiniteit en gemeenschap met de Vader die zijn goddelijke oor­sprong mogelijk maakten. Door te spre­ken van de Vader als de enige, waarachtige God en van Zichzelf als de Zoon die Hij gezonden heeft, laat Hij zien hoe onjuist het dogma van wezensgelijkheid is. In dat geval was er geen plaats ge­weest voor de functie van het bidden, want dan zou Hij tot Zichzelf hebben gesproken! Bovendien juist door zijn unieke eenheid met zijn Vader als voorbeeld te stellen van de eenheid van zijn volgelingen zowel met Hem als met de Vader geeft Hij te kennen dat deze eenheid er een is van geest, gezindheid en levenswijze. _

Met de Bijbel in de hand

++

Vindt ook
Een Groots Geschenk om te herinneren
Een man die de geschiedenis van het mensdom veranderde
Het begin van Jezus #3 Voorgaande Tijden
Het begin van Jezus #6 Beloften van innerlijke zegeningen
Het begin van Jezus #7 Een Nieuwe Adam, zoon van Abraham
Het begin van Jezus #8 Beloofde Gezalfde zoon van God
Het begin van Jezus #13 Een te komen mens
Jezus van Nazareth #2 De zoon van Maria
Jezus van Nazareth #3 De Zoon van God
Jezus van Nazareth #4 Die geen zonde gedaan heeft
Jezus van Nazareth #5 Zijn Unieke persoonlijkheid
Jezus van Nazareth #6 Zijn unieke macht
Jezus van Nazareth #7 Zijn Leven van gebed
De Knecht des Heren #4 De Verlosser
De Knecht des Heren #5 De Gezalfde gezant
Dienaar van zijn Vader
De Leidsman van geloof
Zalving van Christus als profetische repetitie van de begrafenisrituelen
De Gezalfde en de eerste dag van de feestperiode van Ongezuurde Broden

Friday, 6 February 2009

Jezus van Nazareth #3 De Zoon van God

D
E betekenis van de verslagen in de evangeliën van Mattheüs en Lucas over Jezus' geboorte zijn niet te over­schatten. Evenals wij van de evangeliën afhankelijk zijn voor onze kennis van de wijze waarop Jezus is gestorven, zo zijn deze boeken de enige bron die we bezitten van de wijze waarop Hij de wereld is binnengekomen.

Paulus schreef in zijn Filippenzen­brief dat jezus Zich had 'leeg' gemaakt. Deze woorden hebben aanleiding gegeven, vooral gedurende de laatste honderdvijftig jaar onder Duitse en Engelse theologen, tot een dispuut of zij betrekking hebben op Jezus' ge­boorte. Sommige menen dat Jezus' le­ven als Mens op aarde alleen te verkla­ren is als het gevolg van het 'afleggen' van zijn goddelijke attributen van al­macht, alomtegenwoordigheid en al­wetendheid. Het woord 'afleggen' is al op zichzelf vreemd, want het lijkt dan alsof wat iemand in wezen is, te verge­lijken zou zijn met een kleed of omhul­sel, dat afgedaan kan worden terwijl de persoon zelf zijn identiteit bewaart.

Men noemt deze zienswijze 'keno­sis'-, een term die afgeleid is van het Grieks woord kenoO (leeg maken) in Filippenzen 2:7, en dat betekent 'het afstanddoen van of de vernietiging van de goddelijkheid van Christus bij zijn menswording'. Deze verklaring is het gevolg van toenemende kennis van psychologie en in het licht daarvan van de verwerping van het dogma van twee naturen. Men vindt de voorstelling totaal irreëel dat Jezus uit twee naturen bestond, zijn Godzijn en zijn menszijn, onvermengd en onveranderd naast elkaar en dat zij tegelijk ongedeeld en ongescheiden van elkaar waren. Dat is, wordt gezegd, geen levend Mens maar een dood dogma, het produkt van speculatief, metafysisch denken, dat de Schrift totaal vreemd is.

Deze zienswijze stelt Jezus' komst in de wereld als zijn eigen daad. Hij laat zijn goddelijkheid achter om naar de wereld te komen als Mens. Als dit waar zou zijn dan was dit het voornaamste in een verslag van zijn 'geboorte'. In de verslagen in Mattheüs en Lucas echter is met geen enkel woord hierover ge­rept. Zijn geboorte, zoals bij alle andere geboorten, is een verwekkingsdaad, hier de daad van de Vader. "De heilige Geest zal over u komen en de kracht des Allerhoogsten zal u overschadu­wen; daarom zal ook het heilige, dat verwekt wordt, Zoon Gods genoemd worden" (Lucas 1 :35). Evenmin als in alle andere geboorten is er plaats voor enig initiatief van het Kind.

Bovendien is er geen plaats in de Schrift waar Jezus' komst gezien wordt als zijn daad. Verreweg de 
meest rede­lijke verklaring van Jezus' zeIfontledi­ging in Filippenzen 2 is dat dit een van een aantal zinspelingen in deze passage is op de Knecht in het boek Jesaja, en betrekking heeft op de profetie dat Hij zijn ziel, of leven, zou uitgieten in de dood (Jesaja 53: 12). De woorden wijzen naar zijn vrijwillige offerdood waarbij zijn bloed, zoals Hij bij de instelling van het Avondmaal zei, "vergoten wordt tot vergeving van zonden" (Mattheus 26: 28). Dit wordt bevestigd door Paulus' beroep op Jezus' bereidwilligheid Zich op te offeren, als een voorbeeld voor anderen. Op dergelijke wijze heeft Petrus de zelfopoffering van de Knecht in Jesaja 53 voor ogen als hij zegt dat "Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden" (1 Petrus 2:21). Afstand doen van goddelijke eigenschappen kan toch geen voorbeeld zijn voor Christus' volgelingen! I

Er is slechts één andere Schrift­plaats waarin men gewoonlijk bewijs meent te vinden voor deze 'kenosis'. In zijn aansporing aan de gemeente te Corinthe geld in te zamelen ten bate van de armen te Jeruzalem, verwees Paulus weer naar Christus' voorbeeld:
"Gij kent immers de genade van onze Here Jezus Christus, dat Hij om uwentwil arm is geworden, terwijl Hij rijk was, opdat gij door zijn armoede rijk zoudt worden" (2 Corinthiërs. 8:9). Dus was Jezus tegelijkertijd rijk en arm, niet achtereenvolgens. Paulus zegt hetzelf­de in deze brief met betrekking tot zichzelf: "als arm, maar velen rijk ma­kend; als niets hebbend en toch alles bezittend" (2 Corinthiërs 6: 10). jezus' armoede bestond niet in zijn Menszijn maar in zijn vrijwillige dienstbaarheid onder zijn volk, als gevolg waarvan Hij van de aalmoezen van anderen leefde en maar al te vaak niet wist waar Hij de komen­de nacht zijn hoofd neer zou kunnen leggen (Mattheus 8:20).

Volgens de verklaring van Gabriël is Jezus van zijn geboorte af Gods eniggeboren Zoon. Er is dus geen sprake van een Mens die God is geworden of van adoptionisme. Wat zijn Zoon zijn betekent is alleen na te gaan in zijn leven zoals dit in de Schrift geopenbaard is. Al de eigenschappen die we daar in de Mens Jezus zien, hoe lang de lijst ook mag zijn, zien we ook in andere mensen. De apostelen schrijven zijn wonderen niet toe aan een bijzonder vermogen dat in Hem aangeboren was, maar aan de Vader. "Jezus, de Nazoreeër, een man, u van Godswege aangewezen door krachten, wonderen en tekenen, die God door Hem in uw midden verricht heeft" (Handelingen der apostelen 2:22). " ... Jezus van Nazareth, hoe God Hem met de heilige Geest en met kracht heeft gezalfd. Hij is rondgegaan, weldoende en genezende allen ... want God was met Hem" (Handelingen der apostelen 2:38). Omdat Jezus van oorsprong uniek is, hadden de apostelen geen exacte term ter beschikking om Hem te noemen. Onder leiding van de Geest hebben zij Hem nooit de 'Godmens' genoemd en bijna altijd geven ze de voorkeur aan Mens of Man en niet God. Behalve de bovengeciteerde passage in Handelingen 2, waar 'man' de vertaling is van 'anër' (een man in tegenstelling met een vrouw), gebruikt Paulus het woord 'anthrÖpos' (mens): "Hij zal de aardbodem rechtvaardig oordelen door een man, die Hij aangewezen heeft" (Handelingen der apostelen 17:31). In een passage waar Paulus Jezus be-schouwt als de middelaar tussen God en mensen, noemt Hij hem weer een mens: "Want er is één God en ook één middelaar tussen God en mensen, de mens Christus Jezus" (1 Timotheus. 2:5). We mogen Jezus dus niet plaatsen in de ons beken de categorie van God en evenmin van een normale mens. Hij is de eniggeboren Zoon van God die na zijn opstanding uitermate verhoogd en verheven werd.

Jezus' besef van zijn zoonschap

Op de leeftijd van twaalf jaar ging Jezus met jozef en Maria naar Jeruzalem om het Paasfeest te vieren. Wellicht was dit de gelegenheid waarbij Jezus de formele verantwoordelijkheid op Zich nam, als een Israëliet gehoorzaam te zijn aan de wet door Mozes gegeven. Hij liet toen zijn besef zien dat Hij Gods Zoon was met de woorden:
"Wist gij niet, dat Ik bezig moet zijn met de dingen mijns Vaders?" (Lucas 2:49). Het is best mogelijk dat kort daarvoor Maria Hem het geheim van zijn wonderbaarlijke geboorte verteld had. Het is ook niet onmogelijk dat God bij die gelegenheid tot Hem gesproken heeft, als lang daarvoor tot de jonge Samuël. Zeker is dat zelfs op die leeftijd Jezus Zich bewust was van zijn unieke relatie tot God.

De woorden die bij Jezus' doop achttien jaar later uit de hemel klonken, getuigden van deze relatie. "Gij zijt mijn Zoon, in U heb Ik mijn welbehagen" (Lucas 3:22). Ook Johannes, die Jezus gedoopt had, hoorde die woorden en zag in de nederdalende duif het zichtbare teken van de schenking van de kracht van Gods Geest zonder mate. Hij vertelde zijn discipelen wat hij gehoord en gezien had en conclu­deerde: "Ik heb gezien en getuigd, dat deze de Zoon van God is" (Johannes 1:34).

De evangeliën stellen ons in staat sommige van de invloeden in Jezus' leven op aarde te kennen die voor zijn besef van zoonschap belangrijk waren.

In de eerste plaats heeft de Vader tot Hem gesproken als tegen niemand anders. Er staat van Mozes geschreven, dat de Here van aangezicht tot aangezicht tot hem sprak, "als iemand spreekt tot zijn vriend" (Exodus 33). In dat opzicht was Mozes uniek onder alle profeten. "Zoals Mozes, dien de HERE gekend heeft van aangezicht tot aangezicht, is er in Israël geen profeet meer opgestaan" (Deuteronomium 34: 10). Hij was de voorbode van een nog grotere Profeet, wiens komst God aan Mozes had beloofd. "Een profeet zal Ik verwekken uit het midden van hun broederen, zoals gij zijt; Ik zal mijn woorden in zijn mond leggen, en hij zal alles tot hen zeggen, wat Ik hem gebied" (Deuteronomium 18).

Wat de Vader tot Jezus gesproken heeft, niet als een Vriend, maar als tot zijn eniggeboren Zoon, wordt ons niet verteld. Doch over het feit op zich heeft Jezus wel op ondubbelzinnige wijze gesproken. "Want Ik heb niet uit Mijzelf gesproken, maar de Vader, die Mij heeft gezonden, heeft zelf Mij een gebod gegeven, wat Ik zeggen moet ... Wat Ik dan spreek, spreek Ik zó, als de Vader Mij gezegd heeft" (Johannnes 12:49).

In de tweede plaats had Jezus van zijn doop af de kracht van Gods Geest zonder mate altijd tot zijn beschikking. Hij hoefde alleen het genezende woord te spreken en het wonder gebeurde. Maar dit vermogen bezat Hij niet in Zichzelf als een innerlijke krachtbron. Jezus mocht gebruik maken van de levende kracht van zijn Vader om wonderen te verrichten. We mogen veronderstellen dat dit bijzonder voorrecht zijn besef dat Hij Gods Zoon was versterkt heeft.

In de derde plaats was het Jezus' gewoonte Zich terug te trekken uit het gezelschap van zijn discipelen om soms hele nachten door te brengen in ge­bed. Weinige van zijn gebeden zijn in de evangeliën bewaard. Die in de hof te Gethsemane verwoorden zijn zielestrijd. Het gebed daarvoor, aan het eind van de Paschaviering, zal zeker beïnvloed zijn door de aanwezigheid van de discipelen, want zij hebben een grote plaats daarin. Mogen wij niet ge­loven dat Jezus' kennis van zijn Vader verdiept en verrijkt werd door de ervaring van gebeden en gemeenschap?

Jezus' constante besef van zijn unieke oorsprong en status komt dikwijls tot uiting als Hij spreekt van Zichzelf als de Zoon Gods en van God als "mijn Vader". Zulke uitdrukkingen komen veelvuldig voor in het evangelie naar Johannes, maar Jezus' getuigenis van Zichzelf is niet minder duidelijk in de andere evangeliën. Mattheüs en Lucas vertellen ons hoe Jezus, na een uitroep van dank in gebed, zei: "Alle dingen zijn Mij overgegeven door mijn Vader en niemand kent de Zoon dan de Vader, en niemand kent de Vader dan de Zoon en wie de Zoon het wil openbaren" (Mattheus11 :27). Zowel de uniciteit van Christus' Persoon als de eniggeboren Zoon van God als zijn heilbrengende betekenis voor anderen, hebben hun overeenkomst in Jezus' gebed in het vierde evangelie: "Dit nu is het eeuwig leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt" (Johannes 17:3).

We mogen dus concluderen dat in de grond van zijn bestaan, in zijn inner­lijk wezen, Jezus zowel de Zoon van God was als de Zoon van Maria, en daarom zowel een goddelijke als een menselijke Persoon. Maar hoe veel verder brengen zulke definities ons tot een beter begrip van wie Hij was? Be­invloed als zij was door Griekse begrip­pen en denkwijzen, kwam er in de kerk van de vierde eeuw een splitsing over de kwestie of Jezus' wezen identiek of alleen gelijk was aan de Vader. Maar wat verstaat men onder dit abstracte, metafysisch begrip? De evangelisten en andere schrijvers van het Nieuwe Testament gebruiken een andere taal en gaan niet in op zulke kwesties, niet omdat zij onderontwikkeld waren, maar omdat de Geest van Christus, de beloofde Parakleet, die hen in de waarheid leidde, liever de aandacht vestigde op de zichtbare gevolgen van de komst van de Zoon van God, zijn openbaring van zijn Vaders karakter, dan op onbegrijpelijke definities van zijn Persoon. De apostel Johannes, die Jezus wellicht beter dan wie ook kende, sprak voor vele anderen toen hij, terugziende op Jezus leven op aarde, schreef: "wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als van de eniggeborene des Vaders, vol van genade en waar­heid" (Johannes 1: 14). •

I. Zie de uitvoerige uitleg van Filippenzen 2:5-1 I in het boekje: De nederigheid van Christus.


  - Met de Bijbel in de hand 


+

update

Vindt ook
http://christadelphianworld.blogspot.com/2008/12/de-geboorte-van-jezus-christus-was-als.html
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/02/de-knecht-des-heren-5-de-gezalfde-gezant.html
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/02/wereld-waarheen-3-de-wortelscheut-van.html 
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/02/de-knecht-des-heren-4-de-verlosser.html 
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/02/jezus-van-nazareth-4-die-geen-zonde.html
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/01/jezus-van-nazareth-1-jezus-geboorte.html 
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/02/jezus-van-nazareth-5-zijn-unieke.html
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/02/jezus-van-nazareth-6-zijn-unieke-macht.html
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/02/jezus-van-nazareth-7-zijn-leven-van.html
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/02/wie-zijt-gij-here.html 
http://christadelphianworld.blogspot.com/2009/01/vervloekt-is-de-aan-de-paal-gehangene.html