Paustoespraak voor de Raad voor de nieuwe evangelisatie

Paus Franciscus, uit zijn toespraak tot de deelnemers aan de algemene vergadering van de raad voor de nieuwe evangelisatie. Sala Clementina

Geliefde broers en zussen,

Ik groet jullie allen en dank jullie voor wat je doet in dienst van de nieuwe evangelisatie en voor het werk in dit Jaar van het geloof. Van harte dank! Wat ik jullie vandaag wil zeggen kan je in drie punten samenvatten: eerste plaats aan het getuigenis; dringendheid naar de ander toe te gaan; pastoraal project gericht op het wezenlijke.

1. In onze tijd tref je veelvuldig een houding van onverschilligheid aan tegenover het geloof. Men hecht er niet langer belang aan voor het leven van de mens. Nieuwe evangelisatie wil zeggen in het hart en in de geest van onze tijdgenoten het geloofsleven wakker maken. Het geloof is een gave van God. Maar het is belangrijk dat wij christenen tonen dat we op concrete wijze het geloof beleven door de liefde, de eendracht, de vreugde, het lijden, want dit roept vragen op zoals bij de aanvang van de weg van de Kerk: waarom leven ze op die wijze? Wat drijft hen? Het zijn vragen die naar het hart van de evangelisatie voeren en dat is het getuigenis van het geloof en van de naastenliefde. Wat we, vooral in deze tijd, nodig hebben zijn geloofwaardige getuigenissen die, door het leven en het woord, het Evangelie zichtbaar maken, de aantrekkingskracht van Jezus Christus en van de schoonheid van God opwekken.

Veel mensen hebben zich van de Kerk verwijderd. Het is verkeerd de schuld op de een of op de andere kant af te wentelen. Meer nog, men moet in dit geval niet spreken over schuld. Er zijn verantwoordelijkheden in de geschiedenis van de Kerk en van haar mensen en er zijn er ook bij bepaalde ideologieën en bij individuele personen. Als kinderen van de Kerk moeten we verder de weg volgen van het Tweede Vaticaans Concilie. Ons ontdoen van overbodige en schadelijke zaken, van valse wereldse zekerheden die de Kerk bezwaren en haar gelaat beschadigen.

Er is nood aan christenen die voor de mensen van vandaag de barmhartigheid van God, zijn tederheid voor elk schepsel, zichtbaar maken. We weten allen dat de crisis van de mensheid vandaag niet oppervlakkig is, ze is diep. Daarom kan de nieuwe evangelisatie, omdat ze oproept om tegen de stroom in te gaan, zich van de afgoden af te keren naar de enige ware God, niet anders dan de taal van de barmhartigheid gebruiken eerder nog door daden en houdingen dan door woorden. Te midden van de mensheid van vandaag zegt de Kerk: kom naar Jezus, jullie allemaal, die uitgeput en onderdrukt zijn en jullie zullen rust voor jullie zielen vinden (cfr Mt 11, 28-30). Kom naar Jezus, alleen Hij heeft woorden van eeuwig leven.

Groot dooiermos op een graf op het Rooms-katholieke kerkhof te Zwolle. (Photo credit: Wikipedia)

Elke gedoopte is “christofoor”, drager van Christus zoals de oude heilige Vaders zegden. Wie Christus ontmoet heeft, zoals de Samaritaanse bij de put, kan deze ervaring niet voor zich houden, maar voelt het verlangen ze te delen, om anderen naar Jezus te brengen (cfr. Joh 4). We moeten ons allen de vraag stellen of wie ons ontmoet, in ons leven de warmte van het geloof waarneemt, op ons gelaat de vreugde ziet omdat we Christus ontmoet hebben!

2. We gaan over naar het volgende element: de ontmoeting, er op uittrekken om de andere te ontmoeten. De nieuwe evangelisatie is een hernieuwde beweging naar wie het geloof en de diepe zin van het leven verloren heeft. Dit dynamisme maakt deel uit van de grote zending van Christus om het leven aan de wereld te brengen, de liefde van de Vader voor de mensheid. De Zoon van God heeft zijn goddelijke staat “verlaten” en is ons tegemoet gekomen. De Kerk staat binnenin deze beweging. Elke christen is geroepen om naar de andere te gaan, om tot gesprek te komen met hen die niet denken zoals wij, met hen die een ander geloof hebben, of die geen geloof hebben. Allen ontmoeten, want ons allen is gemeenschappelijk dat we naar het beeld en de gelijkenis van God geschapen zijn. We kunnen allen tegemoet treden, zonder vrees en zonder ons lidmaatschap te verloochenen.

Niemand is uitgesloten van de hoop op leven, van de liefde van God. De Kerk wordt gezonden om overal deze hoop te wekken, vooral daar waar ze gewurgd wordt door moeilijke, soms onmenselijke levensomstandigheden, daar waar ze niet ademt, stikt ze. Er is nood aan de zuurstof van het Evangelie, aan de adem van de Geest van de Verrezen Christus die de hoop in de harten weer ontsteekt. De Kerk is het huis waarvan de deuren altijd openstaan niet alleen opdat elkeen er onthaal zou vinden en liefde en hoop kan inademen, maar ook opdat wij naar buiten zouden kunnen om die liefde en die hoop uit te dragen. De Heilige Geest vuurt ons aan om onze omheining te verlaten en leidt ons tot aan de buitenwijken van de mensheid.

3. Dit alles wordt in de Kerk niet aan het toeval, aan improvisatie overgelaten. Het vraagt om een gezamenlijke inzet voor een pastoraal project dat het wezenlijke oproept en dat goed georiënteerd moet zijn op het wezenlijke namelijk op Jezus Christus. Het baat niet zich in veel bijkomstige en overbodige zaken te verliezen. Het komt erop aan zich toe te spitsen op de fundamentele werkelijkheid, dat is de ontmoeting met Christus, met zijn barmhartigheid, met zijn liefde en met het beminnen van de broers zoals Hij ons heeft liefgehad. Een ontmoeting met Christus is ook aanbidding, een woord dat zelden gebruikt wordt: Christus aanbidden. Een project bezield door de creativiteit en de fantasie van de Heilige Geest die ons dringt ook nieuwe wegen te gaan, met moed en zonder te verstarren. We zouden ons de vraag kunnen stellen: hoe is de pastoraal van onze bisdommen en parochies? Brengt die het wezenlijke aan het licht, met name Jezus Christus? Gaan de verschillende ervaringen en eigenheden samen in de verstandhouding die de Heilige Geest schenkt? Of is onze pastoraal versnipperd, onsamenhangend, waardoor uiteindelijk iedereen zijns weegs gaat?

In deze context zou ik het belang willen onderlijnen van de catechese, als moment van evangelisatie. Paus Paulus VI heeft dat al gedaan in Evangelii nuntiandi (cfr n. 44). Sindsdien heeft de grote catechetische beweging een vernieuwing doorgevoerd om de breuk te overbruggen tussen Evangelie en cultuur en het hedendaags analfabetisme inzake geloof. Ik heb reeds herhaaldelijk een feit aangehaald dat op mij, tijdens mijn pastoraal dienstwerk, sterke indruk heeft gemaakt: kinderen te ontmoeten die niet eens het Kruisteken konden maken! In onze steden! Catechisten leveren een kostbare dienst aan de nieuwe evangelisatie. En het is ook belangrijk dat de ouders de eerste catechisten, de eerste opvoeders in het geloof zouden zijn in hun eigen gezin door getuigenis en met het woord.

Dank voor dit bezoek. Fijne werkzaamheden! De Heer zegene jullie en Onze Lieve Vrouw bescherme jullie.

Vertaling: Marcel De Pauw msc

Opvallende postercampagne in Duitsland

In Duitsland is een opvallende postercampagne van start gegaan. De Verein Christlicher Plakatdienst in Reichshof in Oberbergisches Land, heeft 1560 posters door heel Duitsland laten ophangen met daarop de tekst ‘Jezus Christus, jouw Redder of jouw rechter?’ Op de posters worden daarnaast twee Bijbelteksten gegeven. Lukas 2:11 (’U is heden de Heiland geboren, namelijk Christus, de Here’) en 2 Corinthiers 5:10 (‘Want wij moeten allen voor de rechterstoel van Christus openbaar worden, opdat een ieder wegdrage wat hij in zijn lichaam verricht heeft, naardat hij gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad’). Ook staat er informatie waar de lezer van de poster meer te weten kan komen.

De Verein Christlicher Plakatdienst hoopt dat door de posters mensen ertoe aangezet worden de Bijbel ter hand te nemen. De leider van de organisatie, Erhard von der Mark, zegt dat het met de Bijbelkennis van de meeste Duitsers slecht is gesteld. Volgens hem komt dat doordat een ‘aangepast’ Evangelie in de kerken klinkt. “Over hemel en hel, over schuld en boete, daar hoor je bijna nooit meer over”, aldus Von der Mark.

Binnenkort wil zijn organisatie overigens niet alleen posters in de Duitse taal ophangen, maar ook in het Turks. Daarop moet de tekst ‘Niemand komt tot de Vader dan door de Zoon’ komen te staan. Ten slotte zijn er plannen om 600 kleinere posters in steden in Duitsland op te hangen.

> Großplakate werben für Glauben an Jesus

Evangelisatiewerk blijvende opdracht

In onze streken zijn de mensen helemaal niet meer in God geïnteresseerd. Voor velen lijkt de christelijke boodschap niets nieuws meer te brengen, of ze lijkt afgezaagd. Nochtans kan men de Bijbel steeds op een frisse wijze bekijken en de aan te halen punten in een vers daglicht plaatsen. De huidige cultuur maakt de indruk dat ze ingeënt is tegen het 'virus' van het christelijk geloof.

In de Accentbijlage van het Reformatorisch Dagblad van 18 april stond een artikel van ds. P. den Ouden: ”Kerk tussen geheimenis en getuigenis”. Hierin wordt de vraag opgeworpen of er niet genoeg gesproken is in Nederland. En of de kerk de drempel naar de wereld niet moet verhogen, om zo beter haar geheim, de liefde van Christus, te bewaren.

Volgens G.Baan in het artikel Evangelie schept zelf zijn eigen ‘antenne’ is het zeker dat de kerk haar geheim als bruid van Christus heeft te bewaren. Dat blijkt ook uit de woorden aan de gemeente van Filadelfia. Maar dit hoeft toch geen tegenstelling te zijn met haar opdracht Gods Woord aan de wereld te verkondigen?

De verkondiging is een belangrijke opdracht die vandaag de dag nog zeer hoog nodig is. Wij hebben de opdracht om Gods Woord door te geven ongeacht de weerbarstigheid van onze omgeving. Jezus zegt in de brief aan Filadelfia: „Gij hebt Mijn Woord bewaard, en hebt Mijn Naam niet verloochend.” Hij gaf bij de zendings­opdracht toch geen instructie er op een gegeven moment mee op te houden? Om zo maar te zeggen: Als ze het stof in de ene stad hadden afgeschud gingen ze toch niet naar huis, maar naar de volgende stad?
"Bij de zendingsopdracht geeft de Heere ook aan om door te gaan, omdat het Zijn werk is: „En ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld.” Deze belofte is een werkelijkheid die onveranderlijk blijft. Of wij dit altijd wel zo duidelijk ervaren, ligt aan ons en niet aan de Heere en Zijn Woord."

"Geseculariseerde mensen van onze tijd schijnen totaal ongodsdienstig te zijn. Ze hebben geen enkele antenne, zelfs geen ”altaar voor de onbekende god”, zoals de Grieken nog hadden, of het moet de voetbalgod zijn."

"Wij hoeven ons niet al te druk te maken over de vraag of er wel een aanknopingspunt is tussen het Evangelie en de moderne geseculariseerde mens. Dat is namelijk al duidelijk sinds de val in Adam. Het Evangelie schept zelf zijn eigen ‘antenne’, omdat het Evangelie een instrument in de hand van God de Heilige Geest is. Jezus heeft aan Zijn kerk niet alleen een boodschap over Zijn kruis en opstanding nagelaten, maar Hij heeft ook de Heilige Geest als Zijn getuige gezonden. Alleen als de Geest ons getuigenis heiligt, gebeuren er wonderen."

"Als christenen die leven aan het begin van de 21e eeuw moeten we opnieuw leren dat een positief resultaat van ons zendings- en evangelisatiewerk niet in onze handen ligt, maar in die van de Heere. Als we ons dat meer realiseerden, zouden we waarschijnlijk heel wat minder moeite hebben om het Evangelie door te geven aan mensen om ons heen. Ook aan onze eigen kinderen, die in deze geseculariseerde wereld leven en vaak veel meer geseculariseerd zijn dan wij beseffen."

In de Rechte straat actief in Den Bosch

De innterkerkelijke stichting In de Rechte straat, die zich ten doel stelt rooms-katholieke medemensen bekend te maken met het oorspronkelijke Evangelie van Jezus Christus, start een proefproject van een half jaar in ’s-Hertogenbosch, in samenwerking met evangelist P. Pols, stichting Evangelisatie Sjofar en een aantal plaatselijke kerken.
Op zaterdag 13 december deelden ze folders uit in Den Bosch, “de poort van Brabant”,  dat meer dan 100.000 inwoners telt. Hierbij werden de mensen uitgenodigd voor een bijbelstudie.
Komende maand worden er in een gemeente actief is 2 moslims gedoopt. Zij waren tot geloof gekomen nadat zij Bijbelstudies gingen bezoeken. "We hebben God gevraagd of Hij ons een paar bekeerde moslims wilde schenken, zodat zij zelf het evangelie zouden gaan brengen. Dat is veel handiger wat betreft taal en cultuur." zegt evangelist Pols die in Noord-Brabant werkzaam is voor stichting Het Levende Woord en voor één dag per week door IRS is aangetrokken.

Palau weet 11,193 mensen tot het christendom te bekeren

Luis Palau en zijn zoon Andrew hebben het goede nieuws van Jezus Christus aan 150.000 mensen in Zuid-Mexico bekendgemaakt. De evangelisten verspreidden in samenwerking met 350 andere kerken het evangelie in de staat Oaxaca van 12 tot 15 november.
In een partnership met 350 kerken wisten zij op hun festival 11,193 tot het christelijk geloof te brengen, volgens Daniel Gurrion, Oaxaca staat verantwoordelijke “Dit bewees de grootste evangelistische campagne in de regio te zijn.

> http://www.palau.org/news/story/good_news_to_southern_mexico_326

JEZUS IN DE STRATEN VAN VLAANDEREN EN BRUSSEL

BRUSSEL (KerkNet) – Vanaf vandaag kleuren zestig affiches van 20 vierkante meter, ondertekend met Jezus van Nazareth, de straten van Brussel en Vlaanderen. De reclamecampagne vindt plaats op initiatief van de Sint-Paulusstichting, die zo de boodschap van het evangelie op een nieuwe manier onder de aandacht brengt. Christophe Herinckx, directeur van de Sint-Paulusstichting: “Wij zijn een stichting van trouwe leken uit het aartsbisdom Mechelen-Brussel, die het evangelie op een nieuwe manier en met moderne communicatiemiddelen aan de bevolking kenbaar maakt. Wij proberen een ruim publiek, in het bijzonder zinzoekers, te bereiken.” De Sint-Paulusstichting tekende al in 2004 en 2007 voor een affichecampagne, maar die bleef beperkt tot het Franstalige landsgedeelte. De nieuwe campagne spoort mensen aan tot bezinning over waarden en het wezenlijke in hun leven. De lancering tijdens de periode vóór Sinterklaas en Kerstmis, waarin de consument zo nadrukkelijk tot consumptie wordt opgeroepen, is toeval. “Anderzijds kozen we er wel bewust voor de campagne niet tijdens de kersttijd te lanceren, omdat de aandacht dan te sterk is afgeleid. Tot de campagne werd lang geleden besloten. Door de financiële crisis vroegen wij ons wel af of wij de lancering niet zouden uitstellen. Anderzijds is het juist belangrijk tijdens deze periode, waarin de grenzen van het materiële zo duidelijk zijn, aandacht te vestigen op de persoon van Jezus. Mensen kennen nog wel de christelijke waarden, maar wij willen met onze slogan ‘Wie in mij gelooft, krijgt nooit meer dorst’ scherp stellen op de centrale boodschap van het geloof. Dat is de persoon van Christus zelf, de mensgeworden Zoon van God die ons leven echt kan veranderen en die onze relaties een andere oriëntatie geeft.”

(Kerknet)