In 2010 was de grootste wereldreligie nog steeds het christendom. 2,2 miljard
mensen voelen zich aangesproken door het christelijke verhaal. Dat is
31,5 procent van de wereldpopulatie. 87 procent van de christenen leefde toen
in landen waar ze in de meerderheid waren. De top vijf van landen waar
het grootste aantal christenen leefde, bestond uit de Verenigde Staten
(243 miljoen), Brazilië (173 miljoen), Mexico (107 miljoen), Rusland
(104 miljoen) en Filipijnen (86 miljoen).
In 2016 liet een rapport zien dat niet-christelijke religies, waaronder moslims, hindoes en
joden, in Groot-Brittannië goed waren voor een op de vijf van de bevolking van de hoofdstad,
veel hoger dan in andere delen van Engeland en Wales, zoals het
zuidwesten, waar ze slechts één op de honderd vertegenwoordigden. Ondertussen
is Wales, ooit bekend als het 'land van opwekkingen' vanwege de vele
religieuze herrijzenissen in zijn geschiedenis, het minst religieuze
gebied met een aanzienlijke meerderheid die geen religieuze overtuiging
heeft (59,3%).
Een internationaal onderzoek in opdracht van de bisschoppensynode toont in 2018 aan hoe in Europa de kaarten zeer verdeeld liggen.
In Polen zegt 17% van de 16- tot 29 jarigen dat ze niet gelovig zijn, alhoewel dat land voor ons gekend staat als het meest katholieke. In 19 van de 22 onderzochte landen zegt minstens een derde van de ondervraagden zicht te identificeren met een religie.
Stephen Bullivant, de socioloog en theoloog die het onderzoek van de Britse St Mary’s University en het Institut catholique de Paris (ICP) uitvoerde, vindt het opmerkelijk dat “de zes meest christelijke landen, landen
zijn die historisch gezien een katholieke meerderheid hebben”, en geen
protestantse of orthodoxe. Bovendien merkt hij op dat bij de landen waar
de jeugd het meest gelovig is, zowel landen uit West-Europa (Ierland,
Portugal en Oostenrijk) als landen uit Centraal-Europa (Polen, Litouwen
en Slovenië) zijn. Italië en Griekenland zijn niet opgenomen in de
studie.
De twee landen met de meest seculiere jeugd (91% in Tsjechië en 80% in
Estland) en de twee met de minst seculier jeugd (25% in Litouwen en 17%
in Polen) zijn allemaal post-communistische landen.
In Groot-Brittannië is de groep van Christelijk gelovigen erg geslonken. Maar 22% zegt tot het Christelijk geloof te behoren, terwijl 8% een niet-christelijk geloof aanhangt. De Britse jeugd tussen 16 en 29 jaar is wel meer praktiserend dan de
Franse. Zo’n 17% van de bevraagde jongeren over Het Kanaal gaat
wekelijks naar de mis, tegenover slechts 7% bij onze zuiderburen.
Tegenover 25% Christenen en 11% niet gelovigen in Frankrijk kan men daar 10% van de Franse jongeren als praktiserend moslim vinden, tegenover 6% van de Britse jongeren.
Uit onderzoek blijkt dat over de hele wereld meer dan 84% van de mensen lid is van of verbonden zijn met een religieuze groep. En uit het meest recente onderzoek blijkt dat individuele religiositeit en het
ontwikkelingsniveau van hun land zowel het geluk als de tevredenheid van
het leven beïnvloeden voor de inwoners.
Bevindingen
suggereren dat protestanten, boeddhisten en rooms-katholieken gelukkiger
en meer tevreden zijn met hun leven, in vergelijking met andere
groepen. Joden, hindoes, moslims en
niet-religieuzen lagen ertussenin, terwijl orthodoxe christenen de
laagste tevredenheidscijfers tussen geluk en leven bleken te
hebben.
Showing posts with label religie. Show all posts
Showing posts with label religie. Show all posts
Friday, 23 March 2018
Wednesday, 15 February 2017
Politici die trachten het geloof in de privesfeer te duwen of uit de maatschappij te bannen
Politici zien niet met lede ogen nar de huidige crisis van vluchtelingen en religieus tumult, maar hopen er handig gebruik van te maken om hun agenda door te voeren om religie naar de achtergrond of zelfs verdomhoekje te brengen.
Zogezegd horen wij te leven in een rechtsstaat waar er vrijheden van uiting en godsdienstbeleving zijn en de burger zijn rechten en vrijheden kan doen gelden waardoor hij geen speelbal meer is van onnoembare krachten. De paradox is dat de politici en beleidsmensen die gezorgd hebben voor een evenwichtig leefkader voor iedere burger nu enigszins teruggefloten worden en kiezers blijkbaar liever opteren voor rechtse veelbelovers en harde roepers.
In meerdere landen zien wij meer dan één politieker handig gebruik maken van het populisme en van de angst die bij veel mensen is opgekomen door het extreem moslim fundamentalisme.
Patrick Dewael als fractieleider van Open VLD en als vrijzinnige pleit om expliciet geloof en staat te scheiden waardoor iedere geloofsbeleving verbannen wordt naar de privésfeer. Uiteraard zullen velen dit idee steunen om de beweerde druk van de islam te verminderen. Maar blijkbaar wil men ook het christendom en de joden verzoeken om hun inspiratie enkel thuis te beleven. Trouwens wat voor de een geldt moet ook voor de ander gelden.
Zogezegd horen wij te leven in een rechtsstaat waar er vrijheden van uiting en godsdienstbeleving zijn en de burger zijn rechten en vrijheden kan doen gelden waardoor hij geen speelbal meer is van onnoembare krachten. De paradox is dat de politici en beleidsmensen die gezorgd hebben voor een evenwichtig leefkader voor iedere burger nu enigszins teruggefloten worden en kiezers blijkbaar liever opteren voor rechtse veelbelovers en harde roepers.
In meerdere landen zien wij meer dan één politieker handig gebruik maken van het populisme en van de angst die bij veel mensen is opgekomen door het extreem moslim fundamentalisme.
Patrick Dewael als fractieleider van Open VLD en als vrijzinnige pleit om expliciet geloof en staat te scheiden waardoor iedere geloofsbeleving verbannen wordt naar de privésfeer. Uiteraard zullen velen dit idee steunen om de beweerde druk van de islam te verminderen. Maar blijkbaar wil men ook het christendom en de joden verzoeken om hun inspiratie enkel thuis te beleven. Trouwens wat voor de een geldt moet ook voor de ander gelden.
Advocaat
Paul Quirynen, goed thuis in de katholieke wereld, vreest dat sommige
vrijzinnigen de strijd tegen moslimextremisme handig gebruiken om het
publieke gedrag van andere gelovigen, zoals christenen of joden, in te perken.
In het boek van Bart Somers ‘Samen leven, een hoopvolle strategie tegen IS’ lezen we met genoegen dat zonder levensbeschouwelijke tolerantie een open samenleving niet kan functioneren, dat vrijheid onbestaande is en diversiteit onmogelijk. Door meer in te zetten op vrijheid en tolerantie, mensenrechten en democratie …behouden we de ziel van onze samenleving.
In het boek van Bart Somers ‘Samen leven, een hoopvolle strategie tegen IS’ lezen we met genoegen dat zonder levensbeschouwelijke tolerantie een open samenleving niet kan functioneren, dat vrijheid onbestaande is en diversiteit onmogelijk. Door meer in te zetten op vrijheid en tolerantie, mensenrechten en democratie …behouden we de ziel van onze samenleving.
Dat Patrick Dewael alle religies in de privésfeer wil duwen heeft als
resultaat dat enkel de atheïstische religie recht op spreken heeft. Dat
is in onze democratische samenleving niet wenselijk.
Het wordt hoog tijd dat de politici er aan werken om veralgemening tegen te gaan en om de mensen duidelijk te laten zien dat bepaalde fundamentalistische groepen niets te maken hebben met het geloof van vele anderen die de naam van hun geloof wel waardig dragen.
Ook wij als burgers, gelovigen en niet gelovigen, moeten er op toe zien dat de rechten van iedereen gevrijwaard worden en dat er door generaliseren geen verkeerd beeld de overhand krijgt. Er moet duidelijk gemaakt worden dat niet alle moslims extremisten zijn, maar dat integendeel diegenen die zogenaamd vechten voor Allah en de Jihad, mensen zijn die niet volgens de Koran handelen en zich helemaal niet gedragen naar de leerstellingen van hun profeet en hun God.
Elke waardige burger van een vrij democratisch land moet er op toe zien dat er ruimte wordt gegeven aan niet gelovigen zowel als aan gelovigen, aan alle religies en dat eigen geloofsextremisme wordt bestreden.
Door alle moslims uit te bannen gaan we ook andere waardevolle religies in de privésfeer duwen.
Het wordt hoog tijd dat de politici er aan werken om veralgemening tegen te gaan en om de mensen duidelijk te laten zien dat bepaalde fundamentalistische groepen niets te maken hebben met het geloof van vele anderen die de naam van hun geloof wel waardig dragen.
Ook wij als burgers, gelovigen en niet gelovigen, moeten er op toe zien dat de rechten van iedereen gevrijwaard worden en dat er door generaliseren geen verkeerd beeld de overhand krijgt. Er moet duidelijk gemaakt worden dat niet alle moslims extremisten zijn, maar dat integendeel diegenen die zogenaamd vechten voor Allah en de Jihad, mensen zijn die niet volgens de Koran handelen en zich helemaal niet gedragen naar de leerstellingen van hun profeet en hun God.
Elke waardige burger van een vrij democratisch land moet er op toe zien dat er ruimte wordt gegeven aan niet gelovigen zowel als aan gelovigen, aan alle religies en dat eigen geloofsextremisme wordt bestreden.
Door alle moslims uit te bannen gaan we ook andere waardevolle religies in de privésfeer duwen.
Monday, 27 July 2015
Is er een noodzaak religie en ontwikkelingssamenwerking volledig te scheiden
Moeten religie en ontwikkelingssamenwerking volledig worden gescheiden? Is dat wenselijk? Is dat überhaupt wel mogelijk? Hoe moeten ontwikkelingsactoren zich verhouden ten aanzien van andere religieuze actoren? Moeten seculiere organisaties het beleven van religie en het opbloeien van religieuze organisaties in ontwikkelingslanden mogelijk maken of net tegenwerken?
Heel wat initiatieven van ontwikkelingssamenwerking ontstonden
uit de traditie van missie en zending. Vanaf de jaren 60 ziet men ontwikkelingssamenwerking eerder als een seculiere activiteit. Vandaag zien sommigen in religie de oorzaak voor praktijken die ingaan tegen het recht op ontwikkeling. De penibele behandeling van albino’s, vrouwenbesnijdenis, het opeisen van grond op basis van religie, religieuze legitimatie van extreem geweld en terrorisme,... Anderen zien in religie dan weer een motor voor ontwikkeling of voor sociale mobiliteit.
In sommige zeer fragiele staten zijn religieuze organisaties de
enige structuren die stand houden.
Zeker is dat het een essentiële factor is van de context in het Zuiden.
Maar liefst 84% van de wereldbevolking is religieus. Op vele plaatsen in de wereld is er een sterke toename van de aanhangers van een of andere religie. Bepaalt dat niet mee hoe ontwikkeling tot stand komt? De principes van goed basisonderwijs of van de preventie van ebola zijn niet anders voor een moslim, hindoe of jood. Verschillend is wel hoe deze of gene levensbeschouwing aankijkt tegen vooruitgang of mislukking in het leven, tegen oorzaken van gezondheid en ziekte en de betekenis die ze hebben. In de interculturele ontmoeting van de ontwikkelingssamenwerking moeten we dus veel rekening houden met de religieuze omgeving. Of toch niet?
Op 1 oktober 2015 vindt er te Brussel een "Ontwikkelingsdebat" plaats met 11.11.11, BTC, DiV, VLIR-UOS, VVN en VVOB.
Onder de titel Religie anti/pro ontwikkeling buigt een panel met Brenda Bartelink, Programmamedewerker Kenniscentrum Religie en Ontwikkeling bij Stichting Oikos; Ann Brusseel, Vlaams volksvertegenwoordiger en senator; Lieve Herijgers, Directeur Broederlijk Delen; Ruth Jansen, Projectmanager Islamic Relief Nederland onder moderatie van Gie Goris, Hoofdredacteur MO, zich over bovenstaande complexe kwesties.
Misschien is het de vraag of de scheiding tussen kerk en staat binnen de ontwikkelingssamenwerking juist veel meer, of vooral veel minder moet aangehouden worden.
Voor wie?
Voor beroepskrachten in de ontwikkelingssamenwerking en eenieder
die regelmatig met ontwikkelingssamenwerking in aanraking komt.
De voertaal van dit Ontwikkelingsdebat is het Nederlands.
Waar?
Het debat vindt plaats in Espace Jacquemotte, Hoogstraat 139,
1000 Brussel. De ingang vindt u rechts naast de ingang van het
hoofdkantoor van de BTC.
Wanneer?
Het debat vindt plaats op donderdag 1 oktober 2015. We starten met
het debat om 17u30. Het einde is voorzien rond 19u30. Aansluitend
kan u napraten bij een broodje en een drankje.
Wat?
De dag maakt deel uit van de Ontwikkelingsdebatten. Enkele
keren per jaar brengen de initiatiefnemers mensen uit de brede
ontwikkelingssector bij elkaar om kennis, ervaringen en ideeën uit te wisselen rond een specifiek thema.
Inschrijven
Deelnemen is gratis, maar inschrijven is nodig.
Heel wat initiatieven van ontwikkelingssamenwerking ontstonden
uit de traditie van missie en zending. Vanaf de jaren 60 ziet men ontwikkelingssamenwerking eerder als een seculiere activiteit. Vandaag zien sommigen in religie de oorzaak voor praktijken die ingaan tegen het recht op ontwikkeling. De penibele behandeling van albino’s, vrouwenbesnijdenis, het opeisen van grond op basis van religie, religieuze legitimatie van extreem geweld en terrorisme,... Anderen zien in religie dan weer een motor voor ontwikkeling of voor sociale mobiliteit.
In sommige zeer fragiele staten zijn religieuze organisaties de
enige structuren die stand houden.
Zeker is dat het een essentiële factor is van de context in het Zuiden.
Maar liefst 84% van de wereldbevolking is religieus. Op vele plaatsen in de wereld is er een sterke toename van de aanhangers van een of andere religie. Bepaalt dat niet mee hoe ontwikkeling tot stand komt? De principes van goed basisonderwijs of van de preventie van ebola zijn niet anders voor een moslim, hindoe of jood. Verschillend is wel hoe deze of gene levensbeschouwing aankijkt tegen vooruitgang of mislukking in het leven, tegen oorzaken van gezondheid en ziekte en de betekenis die ze hebben. In de interculturele ontmoeting van de ontwikkelingssamenwerking moeten we dus veel rekening houden met de religieuze omgeving. Of toch niet?
Op 1 oktober 2015 vindt er te Brussel een "Ontwikkelingsdebat" plaats met 11.11.11, BTC, DiV, VLIR-UOS, VVN en VVOB.
Onder de titel Religie anti/pro ontwikkeling buigt een panel met Brenda Bartelink, Programmamedewerker Kenniscentrum Religie en Ontwikkeling bij Stichting Oikos; Ann Brusseel, Vlaams volksvertegenwoordiger en senator; Lieve Herijgers, Directeur Broederlijk Delen; Ruth Jansen, Projectmanager Islamic Relief Nederland onder moderatie van Gie Goris, Hoofdredacteur MO, zich over bovenstaande complexe kwesties.
Misschien is het de vraag of de scheiding tussen kerk en staat binnen de ontwikkelingssamenwerking juist veel meer, of vooral veel minder moet aangehouden worden.
Voor wie?
Voor beroepskrachten in de ontwikkelingssamenwerking en eenieder
die regelmatig met ontwikkelingssamenwerking in aanraking komt.
De voertaal van dit Ontwikkelingsdebat is het Nederlands.
Waar?
Het debat vindt plaats in Espace Jacquemotte, Hoogstraat 139,
1000 Brussel. De ingang vindt u rechts naast de ingang van het
hoofdkantoor van de BTC.
- De locatie op Google Maps.
- Het dichtstbijzijnde metrostation is Louise/Louiza (op lijn 2 en 6 – zie: www.mivb.be). Dat is op vijf minuutjes wandelen van de locatie.
- De Hoogstraat 139 bevindt zich halverwege tussen de treinstations Brussel Centraal en Brussel Zuid (beide op 15 minuutjes wandelen) en op een steenworp van Brussel-Kapellekerk (zie: www.nmbs.be).
- Er is geen specifieke parking voorzien aan de locatie van de activiteit. De dichtstbijzijnde parking is de ‘Parking Sablon-Poelaert’ (aan het Justitiepaleis, op een boogscheut van de locatie).
Wanneer?
Het debat vindt plaats op donderdag 1 oktober 2015. We starten met
het debat om 17u30. Het einde is voorzien rond 19u30. Aansluitend
kan u napraten bij een broodje en een drankje.
Wat?
De dag maakt deel uit van de Ontwikkelingsdebatten. Enkele
keren per jaar brengen de initiatiefnemers mensen uit de brede
ontwikkelingssector bij elkaar om kennis, ervaringen en ideeën uit te wisselen rond een specifiek thema.
Inschrijven
Deelnemen is gratis, maar inschrijven is nodig.
Friday, 9 November 2012
Woorden in de Wereld
Hoe men het draait of keert leven in wij en zijn aldus een deel van de wereld.
Wat wij maar propberen te doen zal de wereld steeds blijven ronddraaien terwijl wij slechts een klein, verwaarloosbaar, deel in het geheel zullen zijn. Ook al zouden wij graag wel wat meer te betekenen hebben in dat grote universum. Ook al was het maar in onze kleine leefwereld, dat wij meer aanzien zouden willen verwerven.
Mensen hebben een zelftrots die zij nu en dan wel eens gevleid voelen worden. Niemand schijnt er aan te ontsnappen, ook de schrijver van dit artikel niet.
Al duizenden jaren moest de mens zich een rechtmatige ruimte verzekeren om adequaat te kunnen leven en zocht hij naar verschillende manieren om zijn leven zo aangenaam mogelijk te maken en zich in zijn omgeving 'thuis' te voelen. Men dacht veel na over de redenen waarom we leven en wat we moeten doen, waar we naar toe gaan en wat er gebeurt als we sterven.
Er zijn altijd meer vragen in een mensenleven dan antwoorden. Veel mensen gebruiken hun hersenen om antwoorden en oplossingen te vinden en zijn bereid om hun gedachten te delen met anderen.
Veel ideeën, veel wetenschappelijke verklaringen. Veel geschriften, veel discussies.
Tussen al die boeken en woorden van de mens, vindt u mensen die van mening zijn dat het meer de moeite waard is om te luisteren naar de woorden die geschreven staan in een aantal zeer oude boeken. Zij geloven dat die oude geschriften tijdloos zijn, en ons de geschiedenis van het volk van God voorschotelen en ons de weg wijzen om te komen tot een beter leven. We kunnen die woorden van die oude boeken geloven of niet, we kunnen ze nemen of laten.
Vanaf het begin is de mens geïntrigeerd geweest over zijn positie in de wereld. Velen vroegen zich ook af hoe de dingen waren ontstaan en of er iets of iemand achter zat. Men vroeg zich af of er speciale ondergrondse of bovengrondse wezens, goden of hogere geestelijke wezens waren. Christadelphians zijn niet anders. Zij hebben ook vragen over het bestaan van de mens. Ook zij houden zich bezig met de aarde, de planten en de dieren, en de mensen die een heleboel dingen in het universum kunnen maken of vernietigen.
We stellen ons ook vragen over de wereld en bezien de verhalen over de schepping, mythen en leerstellingen. Ook wij worden geconfronteerd met verschillende meningen en religies. Mythe en mythologie hebben voor vele jaren veel denkers bevorderd. Er zijn al een heleboel gebieden tot bestaan gekomen waar geleerden de tijd en moeite namen om het belang van de wereld en de mens te bestuderen.
Boeddhisme, christendom, hindoeïsme, jodendom, taoïsme en zo veel meer vormen van religieuze of mythische denkvormen gaven de wereld veel boeken en veel woorden die rond onze oren draaien om ons te hetzij in verwarring te brengen, of om ons langs een aantal wegen in deze wereld te brengen waar wij al of niet moeten zijn.
In deze 'Christadelphian World' of 'Christadelphian Wereld' zouden nederige pacifistische mensen graag hun liefde willen delen met anderen over de hele wereld. Hier zult u in staat zijn om gedachten te vinden vanuit een andere invalshoek. Christadelphians, kunnen worden gezien als mensen die in de phila delphia of in christadelphia leven als broeders in de stad van Christus. Als broeders en zusters willen we onze tijd en kennis delen, elkaar informeren en groeien in Christus. De joodse leraar die ongeveer twee duizend jaar geleden leefde, en de wereld de werken van zijn Vader, de enige God in de hemel, wilde laten zien. Ja, dat is het enige wat we als een soort dogma moeten aannemen. Dat is het enige wat wetenschappelijk niet kan bewezen worden en wat meer iets gevoelsmatig is, war het hart en de zinnen de overtuiging moeten krijgen dat er achter dit alles een bepaald iemand is, die alles geschapen heeft. Voor de rest hebben we geen behoefte aan een dogma. Alles wordt uitgelegd in de woorden van die Ene God, die Eén is .
Het Geloof in één God is het enige facet dat het volledige geloof vereist zonder een duidelijk bewijs. Christadelphian mensen geloven in die Ene Ware God, de God der goden, die een geest is en niet iets fysieks tastbaar. Deze Geest, die een God der goden is heeft alles om ons heen geschapen. Het kan een geest zijn, maar we hoeven niet bang te zijn voor Hem, die ook een naam heeft en deze heeft kenbaar gemaakt. Hij verlangt dat Zijn zal gekend zijn over geheel de aarde. De "Ik ben die ben" wiens naam Jehovah is, is de Allerhoogste waarin we geloof en vertrouwen moeten hebben en waar misschien een gezonde vrees voor mag bestaan, maar er geen angst voor moet zijn.
We hebben de Schepper van hemel en aarde en alles om ons heen, יהוה Jehovah, die bestaat en Zijn Woord heeft gegeven, dat geïnspireerd is en onfeilbaar is. Op een speciale manier zorgde Hij dat de wereld gered kon worden door een mens die bereid was zijn leven te geven voor velen. Deze joodse man, Jeshua van Nazareth, beter bekend als Jezus Christus de langverwachte Messias,probeerde de wereld te laten zien wat ze moest geloven en wat er zou gebeuren. God had Zijn hoop op hem gericht en ook wij moeten onze hoop stellen in deze nederige man die prediken kon als geen een. In hem kregen we een betere toekomst.
Deze man's woorden werden opgeschreven door zijn discipelen, die ook de geschiedenis van de eerste volgelingen van Jezus schreven . Door zijn leer en volgens de manier waarop de eerste volgelingen van Christus hun gemeenschap wilde opbouwen, willen wij ook een gemeenschap opbouwen volgens de leer van Christus en zijn apostelen en volgens de Wil en Wet van God, zodat we een leven kunnen krijgen met God. Christadelphians willen een nauwe relatie met God de Schepper voeden.
Veel mensen zouden beter een vrees voor God hebben als reden om terug te keren naar de Heilige Schrift, en stappen ondernemen om te grijpen naar de bestseller van alle tijden, Het Boek der boeken, en zo de Bijbel te lezen.
Wat wij maar propberen te doen zal de wereld steeds blijven ronddraaien terwijl wij slechts een klein, verwaarloosbaar, deel in het geheel zullen zijn. Ook al zouden wij graag wel wat meer te betekenen hebben in dat grote universum. Ook al was het maar in onze kleine leefwereld, dat wij meer aanzien zouden willen verwerven.
Mensen hebben een zelftrots die zij nu en dan wel eens gevleid voelen worden. Niemand schijnt er aan te ontsnappen, ook de schrijver van dit artikel niet.
Al duizenden jaren moest de mens zich een rechtmatige ruimte verzekeren om adequaat te kunnen leven en zocht hij naar verschillende manieren om zijn leven zo aangenaam mogelijk te maken en zich in zijn omgeving 'thuis' te voelen. Men dacht veel na over de redenen waarom we leven en wat we moeten doen, waar we naar toe gaan en wat er gebeurt als we sterven.
Er zijn altijd meer vragen in een mensenleven dan antwoorden. Veel mensen gebruiken hun hersenen om antwoorden en oplossingen te vinden en zijn bereid om hun gedachten te delen met anderen.
Veel ideeën, veel wetenschappelijke verklaringen. Veel geschriften, veel discussies.
Tussen al die boeken en woorden van de mens, vindt u mensen die van mening zijn dat het meer de moeite waard is om te luisteren naar de woorden die geschreven staan in een aantal zeer oude boeken. Zij geloven dat die oude geschriften tijdloos zijn, en ons de geschiedenis van het volk van God voorschotelen en ons de weg wijzen om te komen tot een beter leven. We kunnen die woorden van die oude boeken geloven of niet, we kunnen ze nemen of laten.
Vanaf het begin is de mens geïntrigeerd geweest over zijn positie in de wereld. Velen vroegen zich ook af hoe de dingen waren ontstaan en of er iets of iemand achter zat. Men vroeg zich af of er speciale ondergrondse of bovengrondse wezens, goden of hogere geestelijke wezens waren. Christadelphians zijn niet anders. Zij hebben ook vragen over het bestaan van de mens. Ook zij houden zich bezig met de aarde, de planten en de dieren, en de mensen die een heleboel dingen in het universum kunnen maken of vernietigen.
We stellen ons ook vragen over de wereld en bezien de verhalen over de schepping, mythen en leerstellingen. Ook wij worden geconfronteerd met verschillende meningen en religies. Mythe en mythologie hebben voor vele jaren veel denkers bevorderd. Er zijn al een heleboel gebieden tot bestaan gekomen waar geleerden de tijd en moeite namen om het belang van de wereld en de mens te bestuderen.
Boeddhisme, christendom, hindoeïsme, jodendom, taoïsme en zo veel meer vormen van religieuze of mythische denkvormen gaven de wereld veel boeken en veel woorden die rond onze oren draaien om ons te hetzij in verwarring te brengen, of om ons langs een aantal wegen in deze wereld te brengen waar wij al of niet moeten zijn.
In deze 'Christadelphian World' of 'Christadelphian Wereld' zouden nederige pacifistische mensen graag hun liefde willen delen met anderen over de hele wereld. Hier zult u in staat zijn om gedachten te vinden vanuit een andere invalshoek. Christadelphians, kunnen worden gezien als mensen die in de phila delphia of in christadelphia leven als broeders in de stad van Christus. Als broeders en zusters willen we onze tijd en kennis delen, elkaar informeren en groeien in Christus. De joodse leraar die ongeveer twee duizend jaar geleden leefde, en de wereld de werken van zijn Vader, de enige God in de hemel, wilde laten zien. Ja, dat is het enige wat we als een soort dogma moeten aannemen. Dat is het enige wat wetenschappelijk niet kan bewezen worden en wat meer iets gevoelsmatig is, war het hart en de zinnen de overtuiging moeten krijgen dat er achter dit alles een bepaald iemand is, die alles geschapen heeft. Voor de rest hebben we geen behoefte aan een dogma. Alles wordt uitgelegd in de woorden van die Ene God, die Eén is .
Het Geloof in één God is het enige facet dat het volledige geloof vereist zonder een duidelijk bewijs. Christadelphian mensen geloven in die Ene Ware God, de God der goden, die een geest is en niet iets fysieks tastbaar. Deze Geest, die een God der goden is heeft alles om ons heen geschapen. Het kan een geest zijn, maar we hoeven niet bang te zijn voor Hem, die ook een naam heeft en deze heeft kenbaar gemaakt. Hij verlangt dat Zijn zal gekend zijn over geheel de aarde. De "Ik ben die ben" wiens naam Jehovah is, is de Allerhoogste waarin we geloof en vertrouwen moeten hebben en waar misschien een gezonde vrees voor mag bestaan, maar er geen angst voor moet zijn.
We hebben de Schepper van hemel en aarde en alles om ons heen, יהוה Jehovah, die bestaat en Zijn Woord heeft gegeven, dat geïnspireerd is en onfeilbaar is. Op een speciale manier zorgde Hij dat de wereld gered kon worden door een mens die bereid was zijn leven te geven voor velen. Deze joodse man, Jeshua van Nazareth, beter bekend als Jezus Christus de langverwachte Messias,probeerde de wereld te laten zien wat ze moest geloven en wat er zou gebeuren. God had Zijn hoop op hem gericht en ook wij moeten onze hoop stellen in deze nederige man die prediken kon als geen een. In hem kregen we een betere toekomst.
Deze man's woorden werden opgeschreven door zijn discipelen, die ook de geschiedenis van de eerste volgelingen van Jezus schreven . Door zijn leer en volgens de manier waarop de eerste volgelingen van Christus hun gemeenschap wilde opbouwen, willen wij ook een gemeenschap opbouwen volgens de leer van Christus en zijn apostelen en volgens de Wil en Wet van God, zodat we een leven kunnen krijgen met God. Christadelphians willen een nauwe relatie met God de Schepper voeden.
Veel mensen zouden beter een vrees voor God hebben als reden om terug te keren naar de Heilige Schrift, en stappen ondernemen om te grijpen naar de bestseller van alle tijden, Het Boek der boeken, en zo de Bijbel te lezen.
Thursday, 30 September 2010
Mens en leed
Een veelgehoorde reden voor twijfel aan het bestaan van een Schepper is dat er zoveel leed in de wereld is.
In de loop der eeuwen is er heel veel wreedheid, bloedvergieten en volslagen goddeloosheid geweest, en dat heeft veel lijden veroorzaakt voor miljoenen onschuldige mensen.
Effectief, als wij de wereldgeschiedenis bekijken kunnen wij een ware soep zien van veel ellende. Ook kunnen wij er niet naast zien dat veel leed aan mensen bezorgd is geworden door religies. Dat moet ons stellig tot nadenken stemmen en bij ons de vraag doen rijzen welke rol de religie heeft gespeeld in de vele oorlogen die de mensheid geteisterd hebben en onnoemelijk leed veroorzaakt hebben.
Vandaag is het leed de wereld nog niet uit, integendeel lijkt het wel uitvergroot als wij elke avond in het journaal er mee geconfronteerd geraken. Velen hebben schoon genoeg van het nieuws elke avond met al die berichten over strijd en leed.
Velen vragen zich dan ook af: ’Als er een God is, waarom laat hij dit dan allemaal toe?’
Voor de oorsprong van alle leed moeten wij terug gaan naar de tuin van Eden waar de eerste mens koos om het goede en het kwade te kennen. Hun keuze en levensverhaal opende de weg naar veel menselijk leed. Hun nakomelingen wensten niet te leren van al het voorgaande en gingen regelmatig in dezelfde fout. Door de jaren heen werd de mens ook meer verleid en werden de ogen verder van God afgewend. Het uitbundige leven bracht meer vervreemding van Gods Wetten en meer lijden mee. Door geweld als „ontspannend” te aanvaarden, zijn velen verhard en ongevoelig geworden voor menselijk leed en het verlies van levens. Seks verkreeg een ereplaatje onder de genotsmiddelen en de morele integriteit werd niet hoog in het vaandel gedragen, wat tot gevolg had dat door bedriegerijen veel leed aan anderen werd aangebracht. De nadruk op seks die typerend was voor de jaren zestig en zeventig, heeft geen onbegrensd menselijk geluk gebracht maar heel wat ernstig menselijk leed. Het losbandig leven en de ontrouw die men als normaal is gaan beschouwen hebben vele gezinnen vandaag beroofd van hun gehechtheid en brachten door verscheuring van het gezin leed op velen.
De vele godsdiensten brachten door de hebzucht en machtsgeilheid van hun leiders ook veel verdrukking en leed. Is het niet zo dat de toonaangevende religieuze organisaties gewoon zijn om ter wille van macht en materieel gewin gemene zaak te maken met de politieke heersers, hoewel het gewone volk daardoor veel leed is berokkend? Is het ook niet zo dat de hogere geestelijken van deze organisaties in weelde leven, ook al komt het voor dat veel mensen die aan hun zielzorg zijn toevertrouwd, in diepe armoede leven? Ook religieuze waardigheidsbekleders verloren alle waardigheid door zich amoreel te gedragen en andere lichamelijke en geestelijke pijn te bezorgen. Zo is het niet meer enkel door haar inmenging in de politiek dat de kerk, welke de grote hoer wordt genoemd, onnoemelijk leed over de mensheid heeft gebracht.
Men zou al deze toestanden kunnen betreuren maar toch nog zelfzuchtig kunnen zijn. Men zou zelfs bepaalde vormen van oneerlijkheid en immoraliteit kunnen goedkeuren — zolang men er zelf geen last van ondervindt. Rechtgeaarde mensen zien de dingen echter anders. Wanneer zij de Bijbel bestuderen, zien zij dat slechte toestanden alleen maar de uiterlijke tekenen zijn van de ziekte waaraan de wereld in werkelijkheid lijdt. Zij onderscheiden dat achter deze symptomen een gebrek aan belangstelling schuilt om Jehovah’s wil te leren kennen en te doen en om naar zijn rechtvaardige maatstaven te leven. Zij zijn dan ook in eerste instantie niet bedroefd om het sociale onrecht, de misdaad, vervuiling of de oorlogsdreiging. Zulke rechtgeaarde personen zijn veeleer vooral bedroefd omdat zij zien dat Gods naam door het verdorven gedrag van de mensheid wordt gesmaad. En zij zijn bedroefd omdat anderen, en niet alleen zijzelf, als gevolg daarvan zoveel leed ondervinden.
Hoewel Job niet wist waarom hij leed, beschuldigde hij God niet als de veroorzaker ervan. Wij lezen: „In dit alles zondigde Job niet met zijn lippen.” (Job 2:6-10). Ook wij horen God niet de schuld te geven van al het lijden en de moeilijkheden hier op aarde. Ook voor het leed dat wij kunnen hebben hoeven wij niet met de vinger te wijzen naar God. Integendeel, kunnen wij bij God aankloppen om dit leed makkelijker te kunnen dragen of om het op te heffen.
Het leven zelf is ontegenzeglijk goed. Dat het leven van veel van zijn vreugde wordt beroofd, komt enkel door menselijke onvolmaaktheden en doordat de ene mens de ander leed berokkent. De schuld daarvoor ligt niet bij Jehovah God. En hij belooft dit door middel van zijn Koninkrijksregering recht te zetten. Wij dienen dus het leven dat hij ons geeft, te besteden op een manier waaruit respect voor zijn wil en voornemen blijkt.(Romeinen 12:1).
Als wij Jezus aannemen als onze verlosser kunnen wij in zijn dood en verrijzenis de hoop koesteren naar wat ons nog te wachten kan staan. Bedenk eens welke voordelen het heeft dat deze toekomstige hemelse Koning op aarde heeft geleefd. Als mens leerde hij de problemen van de mensheid kennen en begrijpen. Hij leefde en werkte onder hen; hij deelde hun verdriet en leed persoonlijk ontberingen. Onder de zwaarste beproevingen bewees hij zowel zijn loyaliteit aan Jehovah als zijn liefde voor rechtvaardigheid. Op deze manier maakte God Jezus gereed om zowel een begrijpende Koning te zijn als een Hogepriester die de mensheid levengevende zegeningen doet toekomen (Hebreeën 1:9; 4:15; 5:8-10). Bovendien opende Jezus Christus door zijn eigen leven te offeren, de weg voor de mensheid om weer in een vreedzame verhouding tot God te geraken. (1 Petrus 3:18).
Laat de hoop naar het komende Koninkrijk van God al het leed verzachten.
Laten wij zelf niemand leed of schade berokkenen en er in geloven dat God al het leed ongedaan kan en zal maken dat zijn dienstknechten in dit samenstel van dingen mocht overkomen. Het is niet God die het lijden veroorzaakt. Door bemiddeling van Jezus Christus zal God echter de doden opwekken, gehoorzame mensen van al hun ziekten genezen, ieder spoor van zonde uitwissen en er zelfs voor zorgen dat de herinnering aan het geleden verdriet uit onze geest verdwijnt. (Johannes 5:28, 29; Openbaring 21:4; Jesaja 65:17).
In de loop der eeuwen is er heel veel wreedheid, bloedvergieten en volslagen goddeloosheid geweest, en dat heeft veel lijden veroorzaakt voor miljoenen onschuldige mensen.
Effectief, als wij de wereldgeschiedenis bekijken kunnen wij een ware soep zien van veel ellende. Ook kunnen wij er niet naast zien dat veel leed aan mensen bezorgd is geworden door religies. Dat moet ons stellig tot nadenken stemmen en bij ons de vraag doen rijzen welke rol de religie heeft gespeeld in de vele oorlogen die de mensheid geteisterd hebben en onnoemelijk leed veroorzaakt hebben.
Vandaag is het leed de wereld nog niet uit, integendeel lijkt het wel uitvergroot als wij elke avond in het journaal er mee geconfronteerd geraken. Velen hebben schoon genoeg van het nieuws elke avond met al die berichten over strijd en leed.
Velen vragen zich dan ook af: ’Als er een God is, waarom laat hij dit dan allemaal toe?’
Voor de oorsprong van alle leed moeten wij terug gaan naar de tuin van Eden waar de eerste mens koos om het goede en het kwade te kennen. Hun keuze en levensverhaal opende de weg naar veel menselijk leed. Hun nakomelingen wensten niet te leren van al het voorgaande en gingen regelmatig in dezelfde fout. Door de jaren heen werd de mens ook meer verleid en werden de ogen verder van God afgewend. Het uitbundige leven bracht meer vervreemding van Gods Wetten en meer lijden mee. Door geweld als „ontspannend” te aanvaarden, zijn velen verhard en ongevoelig geworden voor menselijk leed en het verlies van levens. Seks verkreeg een ereplaatje onder de genotsmiddelen en de morele integriteit werd niet hoog in het vaandel gedragen, wat tot gevolg had dat door bedriegerijen veel leed aan anderen werd aangebracht. De nadruk op seks die typerend was voor de jaren zestig en zeventig, heeft geen onbegrensd menselijk geluk gebracht maar heel wat ernstig menselijk leed. Het losbandig leven en de ontrouw die men als normaal is gaan beschouwen hebben vele gezinnen vandaag beroofd van hun gehechtheid en brachten door verscheuring van het gezin leed op velen.
De vele godsdiensten brachten door de hebzucht en machtsgeilheid van hun leiders ook veel verdrukking en leed. Is het niet zo dat de toonaangevende religieuze organisaties gewoon zijn om ter wille van macht en materieel gewin gemene zaak te maken met de politieke heersers, hoewel het gewone volk daardoor veel leed is berokkend? Is het ook niet zo dat de hogere geestelijken van deze organisaties in weelde leven, ook al komt het voor dat veel mensen die aan hun zielzorg zijn toevertrouwd, in diepe armoede leven? Ook religieuze waardigheidsbekleders verloren alle waardigheid door zich amoreel te gedragen en andere lichamelijke en geestelijke pijn te bezorgen. Zo is het niet meer enkel door haar inmenging in de politiek dat de kerk, welke de grote hoer wordt genoemd, onnoemelijk leed over de mensheid heeft gebracht.
Men zou al deze toestanden kunnen betreuren maar toch nog zelfzuchtig kunnen zijn. Men zou zelfs bepaalde vormen van oneerlijkheid en immoraliteit kunnen goedkeuren — zolang men er zelf geen last van ondervindt. Rechtgeaarde mensen zien de dingen echter anders. Wanneer zij de Bijbel bestuderen, zien zij dat slechte toestanden alleen maar de uiterlijke tekenen zijn van de ziekte waaraan de wereld in werkelijkheid lijdt. Zij onderscheiden dat achter deze symptomen een gebrek aan belangstelling schuilt om Jehovah’s wil te leren kennen en te doen en om naar zijn rechtvaardige maatstaven te leven. Zij zijn dan ook in eerste instantie niet bedroefd om het sociale onrecht, de misdaad, vervuiling of de oorlogsdreiging. Zulke rechtgeaarde personen zijn veeleer vooral bedroefd omdat zij zien dat Gods naam door het verdorven gedrag van de mensheid wordt gesmaad. En zij zijn bedroefd omdat anderen, en niet alleen zijzelf, als gevolg daarvan zoveel leed ondervinden.
Hoewel Job niet wist waarom hij leed, beschuldigde hij God niet als de veroorzaker ervan. Wij lezen: „In dit alles zondigde Job niet met zijn lippen.” (Job 2:6-10). Ook wij horen God niet de schuld te geven van al het lijden en de moeilijkheden hier op aarde. Ook voor het leed dat wij kunnen hebben hoeven wij niet met de vinger te wijzen naar God. Integendeel, kunnen wij bij God aankloppen om dit leed makkelijker te kunnen dragen of om het op te heffen.
Het leven zelf is ontegenzeglijk goed. Dat het leven van veel van zijn vreugde wordt beroofd, komt enkel door menselijke onvolmaaktheden en doordat de ene mens de ander leed berokkent. De schuld daarvoor ligt niet bij Jehovah God. En hij belooft dit door middel van zijn Koninkrijksregering recht te zetten. Wij dienen dus het leven dat hij ons geeft, te besteden op een manier waaruit respect voor zijn wil en voornemen blijkt.(Romeinen 12:1).
Als wij Jezus aannemen als onze verlosser kunnen wij in zijn dood en verrijzenis de hoop koesteren naar wat ons nog te wachten kan staan. Bedenk eens welke voordelen het heeft dat deze toekomstige hemelse Koning op aarde heeft geleefd. Als mens leerde hij de problemen van de mensheid kennen en begrijpen. Hij leefde en werkte onder hen; hij deelde hun verdriet en leed persoonlijk ontberingen. Onder de zwaarste beproevingen bewees hij zowel zijn loyaliteit aan Jehovah als zijn liefde voor rechtvaardigheid. Op deze manier maakte God Jezus gereed om zowel een begrijpende Koning te zijn als een Hogepriester die de mensheid levengevende zegeningen doet toekomen (Hebreeën 1:9; 4:15; 5:8-10). Bovendien opende Jezus Christus door zijn eigen leven te offeren, de weg voor de mensheid om weer in een vreedzame verhouding tot God te geraken. (1 Petrus 3:18).
Laat de hoop naar het komende Koninkrijk van God al het leed verzachten.
Laten wij zelf niemand leed of schade berokkenen en er in geloven dat God al het leed ongedaan kan en zal maken dat zijn dienstknechten in dit samenstel van dingen mocht overkomen. Het is niet God die het lijden veroorzaakt. Door bemiddeling van Jezus Christus zal God echter de doden opwekken, gehoorzame mensen van al hun ziekten genezen, ieder spoor van zonde uitwissen en er zelfs voor zorgen dat de herinnering aan het geleden verdriet uit onze geest verdwijnt. (Johannes 5:28, 29; Openbaring 21:4; Jesaja 65:17).
Wednesday, 22 September 2010
Keerpunt in de Kerk
In de geschiedenis zijn er meerdere ogenblikken geweest waarop het leek dat de Kerk 'zou ontploffen'. Het was misschien een ontsporen en soms wel een hevige revolte die zelfs dodelijke slachtoffers bracht. De moeilijkheden die gelovigen over elkaar en over ongelovigen brachten waren redenen waarom velen ook het geloof afzworen of het als een pest aanschouwen. Religie wordt als een monster beschouwd door sommigen. Spijtig genoeg moeten wij erkennen dat religie ook veel heeft kapot gemaakt en dat de verschillende opinies ook veel leed hebben bezorgd.
De Christenen bleven zoals de Joden ook niet gespaard van meerdere visies. Regelmatig werden er veranderingen in de geloofspunten toegebracht om toe te geven aan de wereld of inschikkelijk te zijn naar mensen. Op momenten dat de geestelijke leiders in dat Christendom ontspoorden werd er dan tegen gereageerd met regelmatig tot gevolg dat weer nieuwe strekkingen het licht zagen. Sommige van die hervormingen brachten zoals bij de reformatie ook de landheren in beweging en in tegenreactie, zodat het niet alleen op kerkelijk vlak maar ook op politiek vlak werd uitgevochten. De godsdienstverschillen voedden regelmatig de politieke tegenstellingen tussen vorsten en edelen, met als gevolg verschillende godsdienstoorlogen en opstanden.
De veelwijverij van de clerus, met zelfs een paus met vijftien vrouwen deed de Rooms Katholieke Kerk naar het celibaat grijpen. Maar hierdoor bleken de mannen toch nog niet gevrijwaard van hun seksuele gevoelens. Midden twintigste eeuw bleek de Katholieke Kerk in de 'geciviliseerde landen' de scepter te zwaaien in vele huisgezinnen en gemeenten. Verscheidene mensen waren zelfs bang geworden van die geestelijken die hen scholing en werkmogelijkheden konden ontnemen. Tegen iemand ingaan van de clerus was dan ook best te vermijden.
Bij het begin van deze eenentwintigste eeuw kwamen geleidelijk aan meerdere schandalen aan het licht. Toen eerst Ierland, dan Amerika, vervolgens Nederland en Duitsland ter sprake kwamen, leek er in België geen haan naar te kraaien. Maar toen de kat op de koord kwam en het duidelijk bleek dat België ook niet gespaard kon blijven van afschuwelijke gebeurtenissen in die kerk, dan sprong de media daar maar al te gretig op in en werd alles uitvergroot. Op bepaalde ogenblikken leek het wel of er geen ander nieuws in de wereld was en stonden de kranten er vol van en werd op de televisie het ene programma op het andere aan de feiten van pedofiele priesters gewijd. Sommige media kanalen gingen zelfs op de voyeuristische toer.
Johannes XXIII had het aangedurfd om een grote vernieuwing in de Rooms Katholieke Kerk te brengen en had geprobeerd het volk terug betrokken te krijgen in de kerkwerking. De pausen na hem schroefden echter meer en meer terug en met de laatste twee pausen werd er terug over gegaan tot het oeroude conservatisme. Buiten de aanhang van het kapitalisme en wens naar meer vrije tijd, hielp het weg van de wereld gaan van de Paapsen dat de kerken meer en meer leeg liepen. Er was al niet veel vol meer in de Belgische kerk en nu lijkt het hek helemaal van de dam.
Door de vele schandalen willen de mensen terecht hun 'disgoesting' of hun ontevredenheid tonen. Velen willen niet meer verbonden zijn met mensen die hebben aangetoond dat zij zich niet degelijk als goede mensen kunnen gedragen. Velen zagen ook in dat er een dubbele moraal leek te bestaan en dat er door de jaren heen heel hypocriet werd gehandeld.
Doorheen de jaren hadden de Belgen wel getoond dat zij een heel adaptief ras zijn, dat zich kan plooien en kleuren als een leguaan. Maar het aanpassingsvermogen vertoonde wel vermoeidheidssymptomen. Neem honderd Belgen en je kan wel 120 verscheidene vormen van katholicisme vinden. De meesten willen zich Katholiek noemen of zeggen dat ze behoren tot de Christelijke Kerk terwijl zij de Katholieke Kerk bedoelen.
De overvolle kerken in West Europa behoren tot hert verleden, maar stilaan beginnen bepaalde pinksterkerken goed vol te lopen. Wij staan nog mijlen ver van het Amerikaans en Koreaans fenomeen van de Mega-kerken. Vermoedelijk zal het hier zo een vaart niet lopen. Maar kan er weer volk komen naar een viering of een kerk?
Wij geloven dat het mogelijk moet zijn om terug een vernieuwd leven in de kerk te krijgen. De Katholieke Kerk heeft zo veel schade geleden dat het voor hen wel ettelijke jaren zal duren voor aleer zij deze crisis te boven komen. Maar andere kerken hebben nu de mogelijkheid om weglopers van die Rooms Katholieke Kerk op te vangen. Verscheiden protestantse kerken zouden daar een mogelijkheid in moeten zien om deze ontaarden een nieuwe vruchtbare grond aan te bieden.
Wij hopen dat er nu opnieuw een keerpunt mag komen waarbij mensen eens goed gaan nadenken over hun geloof en over wie en wat God eigenlijk is en vraagt. Het wordt tijd dat de mensen terug naar de kern van het geloof gaan en duidelijk inzien dat de instelling kerk iets helemaal anders is dan de Kerk, Gods Kerk.
Het zijn de mensen zelf die de Kerk maken, voeden en laten groeien. God kan het de groeikracht geven als mensen bereid zijn om er zich voor in te spannen. Maar God hoeft geen Torens van Babel, Megaprojecten of dergelijke. Voor Hem is de innerlijke houding van de mens het belangrijkste. God wenst de juiste hartetoestand. De gelovige moet met de juiste intenties kerk willen maken en God dienen. De dienst voor God is in de godsdienst weg gevallen en moet bijna opnieuw uitgevonden worden (bij wijze van spreken)
De laatste jaren kenden de steden een stadsvlucht. Voor 2009 verlieten zo bijvoorbeeld 1660 inwoners de stad Gent, meer dan 3000 Brussel en Antwerpen zag meer dan 4000 inwoners de stad verlaten om in een meer landelijk gebied te gaan wonen. Deze mensen kwamen dan in een omgeving waar zij vreemdeling waren en meestal ook niemand kenden. Er waren of zijn bij zo een verhuizing geen sociale contacten in de nieuwe woonwijk. De mensen hebben geen enkele verbintenis met een parochie of plaatselijke kerk. Het is voor hen een uitgelezen moment om in de anonimiteit te verdwijnen. Op kerkelijk vlak vinden zij dat een uitgelezen gelegenheid om geen verplichtingen meer over zich te krijgen. Kerkbezoek wordt vervolgens totaal achterwege gelaten en doordat men geen regelmatige intake meer heeft van geloofsondersteuning gaat dit dan ook makkelijker vervagen. De dagelijkse bezigheden nemen de overhand en het godsdienstige geraakt in de vergeethoek doordat het wereldse het volledige leven in beslag neemt.
Het materialisme en de verwereldlijking brengt echter niet het geluk dat de mensen er van verwachten en op de duur zal dit ook gaan ontgoochelen. Het komt er echter voor gelovigen op aan om deze mensen eerder op te vangen. Gelovigen moeten het broederschap op zich nemen en moeten laten voelen dat zij geïnteresseerd zijn in deze nieuwe inwoners en dat zij ook voor hen bereid zijn om klaar te staan om hulp te bieden waar dat nodig blijkt te zijn en om morele steun te geven. Gelovigen hebben hier hun verantwoordelijkheid op te nemen voor de sociale omgang in hun woonwijk.
Diegenen die verhuizen zijn niet op alle punten vrij gesproken. Indien zij werkelijk geloven zouden zij er moeten op staan om hun geloof te uiten en te verwezenlijken. Het uitvoeren van het geloof verijst ook daden. De beleving van de eigen godsdienst is er zo één van.
bij het in een nieuwe buurt komen wonen kan men op zoek gaan naar een kerk en na gaan hoe de geloofsbeleving in dat dorp is. Ook hier kan men geconfronteerd worden met de verloedering van de kerk, maar hier kan men ook met een frisse of schone lei beginnen.
Indien er echt niet die geloofsgemeenschap aanwezig is die er in dit leven zou moeten zijn kan men als gelovige de stap wagen om anderen bij het eigen geloof te betrekken of bij het eigen zoeken naar waarheden betrekken. Ook al is men niet helemaal zeker van bepaalde geloofspunten, moet men er op durven vertrouwen dat God wil helpen en leiden als men er werkelijk op zoek wil voor gaan.
Een nieuwe woonst kan niet alleen een keerpunt in uw leven brengen op werelds vlak het kan ook op geestelijk vlak een mogelijkheid geven om om te keren of van richting te veranderen.
Nu er zo veel gaande is van ontevredenheid in de Katholieke Kerk is de tijd ook aangebroken dat mensen eens wakker geschud worden en het tij durven keren. Dat men eens durft afstappen van bij de grootste te willen behoren. Dat mensen gaan inzien dat de Grootste Groepering of zaak niet altijd de zuiverste of juiste is.
Indien men werkelijk gelooft moet men proberen de waarheid te achterhalen. Dit op alle gebieden. Maar het geestelijke, het goddelijke moet in de eerste plaats komen. Het is belangrijk dat men de juiste persoon of personen eert en dit op de juiste wijze. Vandaag is het moment van de waarheid aangebroken en moeten de mensen in de kerk zelf durven initiatief nemen. De tijd om te berusten op de clerus die alles wel regelde is voorbij. Iedere gelovige moet zelf zijn verantwoordelijkheid nemen en zal later trouwens ook zelf voor zijn keuzes verantwoording moeten afleggen als hij of zij voor de rechterstoel van Jezus Christus moet verschijnen.
Hier op aarde moeten wij het nu waar maken. Wij mogen niet afgaan op mensen die bewezen hebben op allerlei manieren dat zij niet altijd zuiver op de graat zijn en de waarheid wel durven te verdoezelen.
Elke gelovige moet er op toe zien dat hij of zij de waarheid tracht te vinden maar moet uit broederliefde ook begaan zijn met het vinden van de waarheid voor en door anderen.
Jezus gaf de opdracht uit te gaan en het Goede Nieuws te verspreiden. Alle Christenen zouden navolgers van Jezus Christus moeten zijn en zijn geboden dus ook opdrachten moeten onderhouden.
Indien er in een woongebied waar men verblijft geen ware of juiste geloofsgemeenschap blijkt te zijn is het de opdracht voor elke Christen te proberen er een te vormen. Al was het dat men maar begint met twee of drie mensen samen te komen in de naam van Jezus. Waar één of meer te samen komen in zijn naam zal hij aanwezig zijn en zal God bereid zijn om hen te begeleiden.
Zo zou men een lees- of studiegroepje kunnen vormen die regelmatig samen willen komen om uit de Heilige Schrift (het Oude en het Nieuwe Testament) te lezen. Bijbelstudie is een eerste stap en essentieel om tot de waarheid te komen. Dat samen zijn kan dan ook gepaard gaan met het samen bidden en over gebeurtenissen na te denken en deze in het licht te plaatsen van de Bijbelse kennis.
Het is door samen regelmatig bijeen te komen om te vergaderen, de Bijbel te bestuderen, te bidden en om lofzangen te brengen dat men samen Kerk kan maken. En dat kan in eender welke plek gebeuren. Men moet slechts de angsten voor het denken van anderen overwinnen en durven uit komen moor zijn geloof en de wil om Christus te volgen.
Dat iedere gelovige nu moedig genoeg durft zijn om de juiste stappen te ondernemen en als het nodig blijkt te zijn om ook werkelijk van richting te veranderen. Men moet durven afstappen om gebonden te zijn aan één grote organisatie die op wereldvlak graag veel zou willen bepalen, maar de laatste jaren toch veel van haar geloofwaardigheid begint te verliezen.
De leiders in de Rooms Katholieke Kerk zullen zeker maatregelen moeten treffen om hun kerk te zuiveren van alle blaam en om de geleden schade goed te maken. Er zal sowieso in die kerk een keerpunt moeten komen, maar de gelovigen zelf zouden nu moeten inzien dat het moment aangebroken is om het tij te keren. Al was of is het nodig om uit die zo vertrouwde omgeving te stappen en om in een heel nieuwe wereld van godsdienstbeleving te stappen van heel wat kleinere denominaties in het Christendom.
Men zou verstomd zijn van de vele denominaties die er in het Christendom bestaan. Maar waar men oog voor moet hebben is dat alle Christenen een eenheid zouden moeten vormen onder de vleugels van Christus Jezus. Wij als Christenen zouden deel moeten zijn van de ledematen van Christus welke de Kerk vormen.
Laten wij daarom ook die kerk waar maken en als ware gelovigen laten zien wie onze leermeester is en voor wie wij in het vuur willen gaan.
elk keerpunt om toch de juiste wissel te vinden naar het juiste pad om door de smalle poort te gaan is volledig verantwoord en zeer belangrijk voor onze toekomst. En die toekomst moeten wij vandaag, hier op deze wereld verzekeren, laten wij er dan ook op toe zien dat wij niet het verkeerde pad blijven volgen maar op de juiste weg terecht komen.
***
Lees ook over kerkvorming:
Over de huidige situatie in de kerk en uw houding: Geschokt weglopen
De Christenen bleven zoals de Joden ook niet gespaard van meerdere visies. Regelmatig werden er veranderingen in de geloofspunten toegebracht om toe te geven aan de wereld of inschikkelijk te zijn naar mensen. Op momenten dat de geestelijke leiders in dat Christendom ontspoorden werd er dan tegen gereageerd met regelmatig tot gevolg dat weer nieuwe strekkingen het licht zagen. Sommige van die hervormingen brachten zoals bij de reformatie ook de landheren in beweging en in tegenreactie, zodat het niet alleen op kerkelijk vlak maar ook op politiek vlak werd uitgevochten. De godsdienstverschillen voedden regelmatig de politieke tegenstellingen tussen vorsten en edelen, met als gevolg verschillende godsdienstoorlogen en opstanden.
De veelwijverij van de clerus, met zelfs een paus met vijftien vrouwen deed de Rooms Katholieke Kerk naar het celibaat grijpen. Maar hierdoor bleken de mannen toch nog niet gevrijwaard van hun seksuele gevoelens. Midden twintigste eeuw bleek de Katholieke Kerk in de 'geciviliseerde landen' de scepter te zwaaien in vele huisgezinnen en gemeenten. Verscheidene mensen waren zelfs bang geworden van die geestelijken die hen scholing en werkmogelijkheden konden ontnemen. Tegen iemand ingaan van de clerus was dan ook best te vermijden.
Bij het begin van deze eenentwintigste eeuw kwamen geleidelijk aan meerdere schandalen aan het licht. Toen eerst Ierland, dan Amerika, vervolgens Nederland en Duitsland ter sprake kwamen, leek er in België geen haan naar te kraaien. Maar toen de kat op de koord kwam en het duidelijk bleek dat België ook niet gespaard kon blijven van afschuwelijke gebeurtenissen in die kerk, dan sprong de media daar maar al te gretig op in en werd alles uitvergroot. Op bepaalde ogenblikken leek het wel of er geen ander nieuws in de wereld was en stonden de kranten er vol van en werd op de televisie het ene programma op het andere aan de feiten van pedofiele priesters gewijd. Sommige media kanalen gingen zelfs op de voyeuristische toer.
Johannes XXIII had het aangedurfd om een grote vernieuwing in de Rooms Katholieke Kerk te brengen en had geprobeerd het volk terug betrokken te krijgen in de kerkwerking. De pausen na hem schroefden echter meer en meer terug en met de laatste twee pausen werd er terug over gegaan tot het oeroude conservatisme. Buiten de aanhang van het kapitalisme en wens naar meer vrije tijd, hielp het weg van de wereld gaan van de Paapsen dat de kerken meer en meer leeg liepen. Er was al niet veel vol meer in de Belgische kerk en nu lijkt het hek helemaal van de dam.
Door de vele schandalen willen de mensen terecht hun 'disgoesting' of hun ontevredenheid tonen. Velen willen niet meer verbonden zijn met mensen die hebben aangetoond dat zij zich niet degelijk als goede mensen kunnen gedragen. Velen zagen ook in dat er een dubbele moraal leek te bestaan en dat er door de jaren heen heel hypocriet werd gehandeld.
Doorheen de jaren hadden de Belgen wel getoond dat zij een heel adaptief ras zijn, dat zich kan plooien en kleuren als een leguaan. Maar het aanpassingsvermogen vertoonde wel vermoeidheidssymptomen. Neem honderd Belgen en je kan wel 120 verscheidene vormen van katholicisme vinden. De meesten willen zich Katholiek noemen of zeggen dat ze behoren tot de Christelijke Kerk terwijl zij de Katholieke Kerk bedoelen.
De overvolle kerken in West Europa behoren tot hert verleden, maar stilaan beginnen bepaalde pinksterkerken goed vol te lopen. Wij staan nog mijlen ver van het Amerikaans en Koreaans fenomeen van de Mega-kerken. Vermoedelijk zal het hier zo een vaart niet lopen. Maar kan er weer volk komen naar een viering of een kerk?
Wij geloven dat het mogelijk moet zijn om terug een vernieuwd leven in de kerk te krijgen. De Katholieke Kerk heeft zo veel schade geleden dat het voor hen wel ettelijke jaren zal duren voor aleer zij deze crisis te boven komen. Maar andere kerken hebben nu de mogelijkheid om weglopers van die Rooms Katholieke Kerk op te vangen. Verscheiden protestantse kerken zouden daar een mogelijkheid in moeten zien om deze ontaarden een nieuwe vruchtbare grond aan te bieden.
Wij hopen dat er nu opnieuw een keerpunt mag komen waarbij mensen eens goed gaan nadenken over hun geloof en over wie en wat God eigenlijk is en vraagt. Het wordt tijd dat de mensen terug naar de kern van het geloof gaan en duidelijk inzien dat de instelling kerk iets helemaal anders is dan de Kerk, Gods Kerk.
Het zijn de mensen zelf die de Kerk maken, voeden en laten groeien. God kan het de groeikracht geven als mensen bereid zijn om er zich voor in te spannen. Maar God hoeft geen Torens van Babel, Megaprojecten of dergelijke. Voor Hem is de innerlijke houding van de mens het belangrijkste. God wenst de juiste hartetoestand. De gelovige moet met de juiste intenties kerk willen maken en God dienen. De dienst voor God is in de godsdienst weg gevallen en moet bijna opnieuw uitgevonden worden (bij wijze van spreken)
De laatste jaren kenden de steden een stadsvlucht. Voor 2009 verlieten zo bijvoorbeeld 1660 inwoners de stad Gent, meer dan 3000 Brussel en Antwerpen zag meer dan 4000 inwoners de stad verlaten om in een meer landelijk gebied te gaan wonen. Deze mensen kwamen dan in een omgeving waar zij vreemdeling waren en meestal ook niemand kenden. Er waren of zijn bij zo een verhuizing geen sociale contacten in de nieuwe woonwijk. De mensen hebben geen enkele verbintenis met een parochie of plaatselijke kerk. Het is voor hen een uitgelezen moment om in de anonimiteit te verdwijnen. Op kerkelijk vlak vinden zij dat een uitgelezen gelegenheid om geen verplichtingen meer over zich te krijgen. Kerkbezoek wordt vervolgens totaal achterwege gelaten en doordat men geen regelmatige intake meer heeft van geloofsondersteuning gaat dit dan ook makkelijker vervagen. De dagelijkse bezigheden nemen de overhand en het godsdienstige geraakt in de vergeethoek doordat het wereldse het volledige leven in beslag neemt.
Het materialisme en de verwereldlijking brengt echter niet het geluk dat de mensen er van verwachten en op de duur zal dit ook gaan ontgoochelen. Het komt er echter voor gelovigen op aan om deze mensen eerder op te vangen. Gelovigen moeten het broederschap op zich nemen en moeten laten voelen dat zij geïnteresseerd zijn in deze nieuwe inwoners en dat zij ook voor hen bereid zijn om klaar te staan om hulp te bieden waar dat nodig blijkt te zijn en om morele steun te geven. Gelovigen hebben hier hun verantwoordelijkheid op te nemen voor de sociale omgang in hun woonwijk.
Diegenen die verhuizen zijn niet op alle punten vrij gesproken. Indien zij werkelijk geloven zouden zij er moeten op staan om hun geloof te uiten en te verwezenlijken. Het uitvoeren van het geloof verijst ook daden. De beleving van de eigen godsdienst is er zo één van.
bij het in een nieuwe buurt komen wonen kan men op zoek gaan naar een kerk en na gaan hoe de geloofsbeleving in dat dorp is. Ook hier kan men geconfronteerd worden met de verloedering van de kerk, maar hier kan men ook met een frisse of schone lei beginnen.
Indien er echt niet die geloofsgemeenschap aanwezig is die er in dit leven zou moeten zijn kan men als gelovige de stap wagen om anderen bij het eigen geloof te betrekken of bij het eigen zoeken naar waarheden betrekken. Ook al is men niet helemaal zeker van bepaalde geloofspunten, moet men er op durven vertrouwen dat God wil helpen en leiden als men er werkelijk op zoek wil voor gaan.
Een nieuwe woonst kan niet alleen een keerpunt in uw leven brengen op werelds vlak het kan ook op geestelijk vlak een mogelijkheid geven om om te keren of van richting te veranderen.
Nu er zo veel gaande is van ontevredenheid in de Katholieke Kerk is de tijd ook aangebroken dat mensen eens wakker geschud worden en het tij durven keren. Dat men eens durft afstappen van bij de grootste te willen behoren. Dat mensen gaan inzien dat de Grootste Groepering of zaak niet altijd de zuiverste of juiste is.
Indien men werkelijk gelooft moet men proberen de waarheid te achterhalen. Dit op alle gebieden. Maar het geestelijke, het goddelijke moet in de eerste plaats komen. Het is belangrijk dat men de juiste persoon of personen eert en dit op de juiste wijze. Vandaag is het moment van de waarheid aangebroken en moeten de mensen in de kerk zelf durven initiatief nemen. De tijd om te berusten op de clerus die alles wel regelde is voorbij. Iedere gelovige moet zelf zijn verantwoordelijkheid nemen en zal later trouwens ook zelf voor zijn keuzes verantwoording moeten afleggen als hij of zij voor de rechterstoel van Jezus Christus moet verschijnen.
Hier op aarde moeten wij het nu waar maken. Wij mogen niet afgaan op mensen die bewezen hebben op allerlei manieren dat zij niet altijd zuiver op de graat zijn en de waarheid wel durven te verdoezelen.
Elke gelovige moet er op toe zien dat hij of zij de waarheid tracht te vinden maar moet uit broederliefde ook begaan zijn met het vinden van de waarheid voor en door anderen.
Jezus gaf de opdracht uit te gaan en het Goede Nieuws te verspreiden. Alle Christenen zouden navolgers van Jezus Christus moeten zijn en zijn geboden dus ook opdrachten moeten onderhouden.
Indien er in een woongebied waar men verblijft geen ware of juiste geloofsgemeenschap blijkt te zijn is het de opdracht voor elke Christen te proberen er een te vormen. Al was het dat men maar begint met twee of drie mensen samen te komen in de naam van Jezus. Waar één of meer te samen komen in zijn naam zal hij aanwezig zijn en zal God bereid zijn om hen te begeleiden.
Zo zou men een lees- of studiegroepje kunnen vormen die regelmatig samen willen komen om uit de Heilige Schrift (het Oude en het Nieuwe Testament) te lezen. Bijbelstudie is een eerste stap en essentieel om tot de waarheid te komen. Dat samen zijn kan dan ook gepaard gaan met het samen bidden en over gebeurtenissen na te denken en deze in het licht te plaatsen van de Bijbelse kennis.
Het is door samen regelmatig bijeen te komen om te vergaderen, de Bijbel te bestuderen, te bidden en om lofzangen te brengen dat men samen Kerk kan maken. En dat kan in eender welke plek gebeuren. Men moet slechts de angsten voor het denken van anderen overwinnen en durven uit komen moor zijn geloof en de wil om Christus te volgen.
Dat iedere gelovige nu moedig genoeg durft zijn om de juiste stappen te ondernemen en als het nodig blijkt te zijn om ook werkelijk van richting te veranderen. Men moet durven afstappen om gebonden te zijn aan één grote organisatie die op wereldvlak graag veel zou willen bepalen, maar de laatste jaren toch veel van haar geloofwaardigheid begint te verliezen.
De leiders in de Rooms Katholieke Kerk zullen zeker maatregelen moeten treffen om hun kerk te zuiveren van alle blaam en om de geleden schade goed te maken. Er zal sowieso in die kerk een keerpunt moeten komen, maar de gelovigen zelf zouden nu moeten inzien dat het moment aangebroken is om het tij te keren. Al was of is het nodig om uit die zo vertrouwde omgeving te stappen en om in een heel nieuwe wereld van godsdienstbeleving te stappen van heel wat kleinere denominaties in het Christendom.
Men zou verstomd zijn van de vele denominaties die er in het Christendom bestaan. Maar waar men oog voor moet hebben is dat alle Christenen een eenheid zouden moeten vormen onder de vleugels van Christus Jezus. Wij als Christenen zouden deel moeten zijn van de ledematen van Christus welke de Kerk vormen.
Laten wij daarom ook die kerk waar maken en als ware gelovigen laten zien wie onze leermeester is en voor wie wij in het vuur willen gaan.
elk keerpunt om toch de juiste wissel te vinden naar het juiste pad om door de smalle poort te gaan is volledig verantwoord en zeer belangrijk voor onze toekomst. En die toekomst moeten wij vandaag, hier op deze wereld verzekeren, laten wij er dan ook op toe zien dat wij niet het verkeerde pad blijven volgen maar op de juiste weg terecht komen.
***
Lees ook over kerkvorming:
Over de huidige situatie in de kerk en uw houding: Geschokt weglopen
Sunday, 30 May 2010
Was Jesus Religious
Jesus showed an adamant indifference to dogmas, systems, priestly sacrifices, altars with emphasis on outward forms - including fasting and the sabbath, which were part of the law of Moses.
It is noteworthy that while Paul referred to his life as a Pharisee as “the strictest sect of our religion,” he never refers to his faith in Christ as religion. While he at least once referred to pagans as religious, he never describes Christians that way. No writer of the New Testament even hints of Jesus introducing a new religion.
> Read >
It is noteworthy that while Paul referred to his life as a Pharisee as “the strictest sect of our religion,” he never refers to his faith in Christ as religion. While he at least once referred to pagans as religious, he never describes Christians that way. No writer of the New Testament even hints of Jesus introducing a new religion.
> Read >
Saturday, 24 April 2010
Geloof heeft te maken met hoe je voelt
Geloof heeft direct te maken met hoe je je voelt, wie je bent en hoe je je plaats zoekt in de samenleving. Geloof heeft ook te maken met hoe je in de wereld om je heen gelooft. Op je geloof wordt je aangesproken en aangekeken.
+
Godsdiensten hebben een rijke inhoud. Tegelijkertijd moet worden toegegeven en beleden dat er in naam van een godsdienst ook kwalijke en twijfelachtige visies worden geuit en in daden worden omgezet.
+
Onze samenleving bestaat al eeuwen uit verschillende culturen en geloofsrichtingen.
Lees de mening van Rein Veenboer, voorzitter van de Raad van Kerken in Friesland.
> ‘Laten we als religies niet tegenover elkaar gaan staan’
Lees de mening van Rein Veenboer, voorzitter van de Raad van Kerken in Friesland.
> ‘Laten we als religies niet tegenover elkaar gaan staan’
God geboren op de dag dat ons zelfbewustzijn ontstond en onderdrukt werd
Is „God is geboren op de dag dat ons zelfbewustzijn ontstond en onderdrukt werd”?
"Wie zich verdiept in de argumenten die hebben geleid tot de stelling dat godsdienst een product is van onze hersenen, kan in ieder geval vaststellen dat religie niet meer gezien wordt als een hersenafwijking. " zegt Ds. M. J. Kater, christelijk gereformeerd predikant te Sint Jansklooster en docent apologetiek aan de Theologische Universiteit Apeldoorn.
Hoe komen wetenschappers tot de conclusie dat God een product is van onze hersenen?
Heeft religie te maken heeft met processen in de hersenen?
Zijn onze godsbeelden inderdaad het product van onze hersenen?
Vindt hier meer over in:Religie is meer dan activiteit van hersencellen
"Wie zich verdiept in de argumenten die hebben geleid tot de stelling dat godsdienst een product is van onze hersenen, kan in ieder geval vaststellen dat religie niet meer gezien wordt als een hersenafwijking. " zegt Ds. M. J. Kater, christelijk gereformeerd predikant te Sint Jansklooster en docent apologetiek aan de Theologische Universiteit Apeldoorn.
Hoe komen wetenschappers tot de conclusie dat God een product is van onze hersenen?
Heeft religie te maken heeft met processen in de hersenen?
Zijn onze godsbeelden inderdaad het product van onze hersenen?
Vindt hier meer over in:Religie is meer dan activiteit van hersencellen
Wednesday, 27 January 2010
Staat gebaat bij religie
 |
De staat is gebaat bij religie in het publieke domein. Dat zei minister Hirsch Ballin van de Nederlandse Justitie maandag in Utrecht tijdens een ontmoeting van vertegenwoordigers van zes levensbeschouwelijke stromingen in aanwezigheid van koningin Beatrix.
In het Academiegebouw spraken boeddhisten, christenen, hindoeïsten, humanisten, moslims en joden voor de vijfde keer respect tegenover elkaar uit. Vijf jaar geleden vond de eerste ontmoeting plaats; ook toen was de koningin erbij.
Minister Hirsch Ballin zei in zijn lezing dat de scheiding tussen kerk en staat niet betekent dat er geen contacten tussen overheid en geloofsgemeenschappen kunnen zijn. Integendeel, "maar de overheid moet zich niet met de inhoud bemoeien en alle religieuze organisaties gelijk behandelen." Tegelijkertijd moeten die organisaties "respect hebben voor elkaar en binnen de kaders van de rechtsstaat blijven."
Lees verder in het Reformatorisch Dagblad
Thursday, 31 December 2009
Gemeenschappelijk handvest voor religie
RAAD VAN RELIGIEUZE LEIDERS ONDERTEKENEN HANDVEST
BRUSSEL (KerkNet) – Donderdagmiddag 17 december werd in aanwezigheid van prinses Mathilde de gemeenschappelijke verklaring en een gemeenschappelijk handvest door de ‘Belgian Council of Religieus Leaders’ (BCRL of Belgische Raad van Religieuze Leiders) in de Congreszaal van de Kamer van Volksvertegenwoordigers officieel ondertekend. Het handvest is het resultaat van twee jaar ontmoetingen in wederzijdse verstandhoudingen en werd ondertekend door de katholieke, orthodoxe en anglicaanse kerk, de protestantse, evangelische, moslim, joodse, boeddhistische, hindoeïstische en jaïnistische gemeenschap. Namens de rooms-katholieke Kerk ondertekende kardinaal Godfried Danneels. Ook mgr. Guy Harpigny, bisschop van Doornik en referent voor de interreligieuze dialoog, woonde de plechtigheid bij.
Eerste minster Yves Leterme, moest zich wegens andere verplichtingen laten verontschuldigen, en werd vertegenwoordigd door Mark Van de Voorde, zijn raadgever Communicatie en Maatschappelijke Tendensen. De premier onderstreepte dat hij in het handvest de bezorgdheden herkende die ook hem inspireerden: dialoog die leidt tot begrip en verstandhouding, spiritueel getuigenis van humane waarden, overleg over de grote vragen van deze tijd, bovenal de ontmoeting “van identiteit tot identiteit”.
CD&V-volksvertegenwoordiger Mia De Schamphelaere, sloot als ondervoorzitster van de Kamer van Volksvertegenwoordigers deze officiële plechtigheid af en onderstreepte dat een dialoog tussen godsdiensten en culturen noodzakelijk is, dit om een sfeer te creëren waarin elke burger in een goede verstandhouding kan samenleven.
De vertegenwoordigers van de religieuze gemeenschappen in ons land die het handvest ondertekenden Bron: CtB
Lama Karta ondertekent het handvest Bron: CtB
(Kerknet)
Wednesday, 30 December 2009
Geen vrede zonder vrede onder religies
"Geen vrede tussen de naties zonder vrede tussen religies
"Geen vrede tussen de godsdiensten zonder dialoog tussen de godsdiensten
"Geen dialoog tussen de godsdiensten zonder onderzoek van de religies. "
(Hans Kung)
"Geen vrede tussen de godsdiensten zonder dialoog tussen de godsdiensten
"Geen dialoog tussen de godsdiensten zonder onderzoek van de religies. "
(Hans Kung)
Engelse versie / English version > No peace
Monday, 9 November 2009
Religie Start BE: Religie sites in Belgie en Nederland
http://religie.start.be/
Startpunt, of linkenpagina, om van hieruit meer te weten te komen over verscheidene religies.
Startpunt, of linkenpagina, om van hieruit meer te weten te komen over verscheidene religies.
Christus kennen is zin geven aan het leven
"Christus kennen is de manier om te groeien in heiligheid.
Vraag jezelf, op het moment van verbijstering of verleiding,
Wat zou hij doen als hij hier was?
Niets anders zal dan ons zo zeker leiden naar de weg van heilig leven."
- George Hodges
"Het leven is gevuld met de zin ervan zodra Jezus Christus er binnen komt."
- Stephen Neill
"Vandaag de dag wordt Jezus Christus weggezet als de leider van een religie,
een prachtig voorbeeld. Dat is hij ook,
maar hij is oneindig veel meer; hij is de redding zelf,
hij is het goede nieuws van God."
- Oswald Chambers
"En moge de Heer u laten toenemen in de liefde voor elkaar en in de liefde tot elkaar
en aan alle, net zoals wij doen om u,
zodat hij uw harten kan versterken en onberispelijk maken in heiligheid
voor onze God en Vader bij de komst van onze Heer Jezus Christus met al Zijn heiligen."
1 Tessalonicenzen 3:12-13
Mijn God, geef dat ik Christus voorbeeld goed al kunnen navolgen
en dat ik zal kunnen vasthouden tot het einde,
zodat mij geen blaam treft op de dag van het laatste oordeel.
Engelse versie / Englisch version > To know Christ is filling life with meaning
Tuesday, 3 November 2009
Parliament of the World’s Religion
Van 3 tot 10 december 2009 vindt in Melbourne het vijfjaarlijkse ”Parliament of the World’s Religions” plaats. Er worden rond de 10.000 mensen verwacht uit 100 landen – met nog veel meer verschillende geloofswijzen (en wijsheden).
> http://www.parliamentofreligions.org/
The Tri-City Voice Newspaper has a nice write-up on San Jose's inauguration in our Partner Cities Network. more
> http://www.parliamentofreligions.org/
Interview Features Parliament Board Member
Doug George-Kanentiio, Council trustee and husband of Melbourne 2009 Performer Joanne Shenandoah, has been interviewed by Steven McFadden. more
Parliament Friend Eboo Patel Wins Recognition
Eboo Patel, who has been a friend of the Parliament for many years, recently won an award from U.S. News and World Report. more
The Tri-City Voice Newspaper has a nice write-up on San Jose's inauguration in our Partner Cities Network. more
Tuesday, 6 October 2009
Charles Spurgeon: Pas op voor religieuze kicks
Charles Spurgeon: Pas op voor religieuze kicks
Streef toch niet naar sensatie en uiterlijke effecten. Tranen, zuchten, uitroepen, samenkomsten na de dienst en alle vormen van verwarring mogen dan wel voorkomen en kunnen gepaard gaan met oprechte godsdienstige gevoelens, maar laten we deze bijkomende zaken niet gaan bevorderen. Vaak gebeurt het dat bekeringen die door opwinding en enthousiasme bewerkt worden, later overgaan. Zij zijn als zekere insecten die het product zijn van een uitzonderlijk warme dag en weer vergaan als de zon ondergaat.
Streef toch niet naar sensatie en uiterlijke effecten. Tranen, zuchten, uitroepen, samenkomsten na de dienst en alle vormen van verwarring mogen dan wel voorkomen en kunnen gepaard gaan met oprechte godsdienstige gevoelens, maar laten we deze bijkomende zaken niet gaan bevorderen. Vaak gebeurt het dat bekeringen die door opwinding en enthousiasme bewerkt worden, later overgaan. Zij zijn als zekere insecten die het product zijn van een uitzonderlijk warme dag en weer vergaan als de zon ondergaat.
- Sommige bekeerden zijn als salamanders in het vuur, die bij een gewone temperatuur de geest geven. Ik kan niet aarden in een godsdienstig klimaat dat hete harten voortbrengt. Geef mij maar de godzaligheid die floreert op Golgotha, meer dan zij op de Vesuvius zou doen. De beste ijver voor Christus gaat samen met het gezonde verstand en de rede. Het in verrukking raken, de hoogdravende taal en het fanatisme zijn producten van een andere ijver, die niet overeenkomt met verstand. Wij willen de mensen voorbereiden op de kamer van gemeenschap en niet voor de cel van het krankzinnigengesticht. Ik wil benadrukken dat voorzichtigheid geboden is, vooral als ik let op de schade die door zekere wilde opwekkingspredikers wordt aangericht.
Wednesday, 16 September 2009
Eén God drie religies
 | God, Jaweh of Allah? (leestip, win) Uniek in het Nederlandse taalgebied: een boek dat de betekenis vergelijkt tussen 200 kernwoorden uit Jodendom, Christendom en Islam. ‘Eén God drie religies’ behandelt heilige personen, plaatsen, feestdagen en andere veel gebruikte begrippen. Je komt te weten welke plaats Abram, Abraham of Ibrahim inneemt in de drie godsdiensten. Voor leerkrachten; >>> Mail je naam, adres en het nummer van je lerarenkaart voor 22 september naar wedstrijd@lerarenkaart.be en win een exemplaar. Zet ‘Eén God drie religies’ in het onderwerp - Uitgeverij Pelckmans/Meinema – www.pelckmans.be. |
Thursday, 25 June 2009
Engelse tieners vinden religie schadelijk
De Engelse uitgever Penguin ondervroeg 1000 jongeren tussen de 13 en de 18 jaar vanwege de publicatie van het boek 'Killing God' van de schrijver Kevin Brooks.
Uit het onderzoek blijkt dijna zes op de tien jongeren vinden dat religie een negatieve invloed heeft in de wereld.
De helft van de tieners zegt nooit te bidden en zo’n 16 procent is nooit in een kerk geweest. Drie op de tien jongeren geloven in een leven na de dood.
De schrijver Kevin Brooks vraagt zich af waarom sommige mensen hulp bij God zoeken , terwijl anderen naar drugs en alcohol grijpen. "Hoe kan de moraal van een verouderde religie van kracht zijn in de tragiek en puinhoop van de gebroken wereld van vandaag? Hij wil de vragen naar het bestaan van God in kaart brengen.
Uit het onderzoek blijkt dijna zes op de tien jongeren vinden dat religie een negatieve invloed heeft in de wereld.
De helft van de tieners zegt nooit te bidden en zo’n 16 procent is nooit in een kerk geweest. Drie op de tien jongeren geloven in een leven na de dood.
De schrijver Kevin Brooks vraagt zich af waarom sommige mensen hulp bij God zoeken , terwijl anderen naar drugs en alcohol grijpen. "Hoe kan de moraal van een verouderde religie van kracht zijn in de tragiek en puinhoop van de gebroken wereld van vandaag? Hij wil de vragen naar het bestaan van God in kaart brengen.
Saturday, 16 May 2009
Religieuze mensen zijn betere burgers
 |
Religieuze mensen hebben meer voor anderen over, zetten zich vaker belangeloos in voor de medemens en zijn actiever in de samenleving. Dat blijkt uit een Amerikaans onderzoek, uitgevoerd door professor Putman van de universiteit van Oxford onder Amerikaanse burgers.
'Religieuze mensen zijn aardiger in de omgang,' aldus Putman. Zij zullen zich minder snel druk maken wanneer iemand voordringt, zullen meer vrijwilligerswerk uitvoeren en zullen ook vaker stemmen bij politieke verkiezingen.
Putman voegt daar echter aan toe dat dit goede burgerschap niet voortkomt uit de religieuze overtuiging. Religieuze mensen zijn niet vriendelijker omdat dat moet van hun geloof of omdat ze een plaatsje in de Hemel willen bemachtigen. Het zijn juist de religieuze gemeenschappen die het goede gedrag stimuleren. 'De omgang met andere gelovigen zorgt voor een positieve omgang met andere mensen.'
'In een geloofsgemeenschap doen mensen meer voor elkaar. Dit uit zich ook in de rest van de samenleving.'
Bron: IKON-E.J. Tillema
Subscribe to:
Posts (Atom)