Showing posts with label bekering. Show all posts
Showing posts with label bekering. Show all posts

Friday 12 April 2019

Duizenden bijbels verband in aanloop naar de Indiase parlementsverkiezingen

De Amerikaanse tak van Open Doors merkt op dat een radicale sekte die onderdeel is van het hindoeïsme in India,steeds meer als antichristelijk manifesteert.

De nationalisten schrikken er niet voor terug om uitgebreid geweld te gebruiken om aan hun verlangen te voldoen en hebben, in aanloop naar de parlementsverkiezingen die momenteel plaatsvinden, duizenden bijbels verbrand.

Radicale hindoes vervolgen christenen op gewelddadige manieren: ze vallen huizen van christenen aan, vernietigen christelijke boeken en sturen bedreigingen via sociale media. De hindoes worden hierin indirect gesteund door lokale overheden die antibekeringswetten in werking hebben gesteld. Bekering tot het christendom is hierdoor strafbaar.

Wanneer christenen aangifte doen van geweld of wanneer er daadwerkelijk geweld plaatsvindt, grijpt de politie vaak niet in.

Ondanks de toename van het aantal antichristelijke incidenten, blijven veel christenen vasthoudend Jezus volgen.
 "Vervolging is voor mij een zegen,"
 laat een pastor weten die het recente incident met verbrande bijbels van dichtbij heeft meegemaakt.
"Niet iedereen heeft het voorrecht om voor Jezus te mogen lijden."

Monday 14 April 2014

Wanneer de jongere oor kreeg voor Arabische klanken

In Bekeerlingen en omgang keken wij naar diegene die van geloof wenste te veranderen.
 Bij zulk een verandering wordt de familie van die bekeerling ook getroffen. Voor hen doen zich ook vele veranderingen voor. Ofwel kunnen zij zich ook aanpassen en er mee trachten te leven ofwel nemen zij er afstand van en keren zij zich er helemaal van af.

Belangrijk is wel dat de personen er rond willen na gaan waar die bekeerling mee bezig is. Zodra dat er iets speciaals op valt van aandachtswijziging is het misschien neit slecht om een goed gesprek aan te gaan. Omstaanders kunnen eens horen waar de persoon eigenlijk in geïnteresseerd is en waar hij of zij mee bezig is. Of nog beter: de vraag stellen wie hij of zij eigenlijk wil zijn.

Hoe een zuster haar broer zag veranderen en opkeek van zijn blik in de verte, kan u lezen in Dit is mijn broertje, hij werd moslim.

Fotografe Saskia Aukema zag op straat steeds vaker moslims van wie ze vermoedde dat ze 'geen moslim van geboorte' waren.
"Vrouwen met blauwe ogen en een hoofddoek. Ik vroeg me af waarom mensen zich bekeren tot de islam. En hoe dat dan gaat. Het leek me een moeilijke keuze. Want de islam heeft geen goed imago in het nieuws."
 Ze las erover, keek documentaires, bezocht bijeenkomsten van vrouwen die zich wilden bekeren.
"Eerst zonder camera. Toen ik de mannen en vrouwen beter leerde kennen, begon ik met het maken van portretten."
Ze had gelezen dat fotografie binnen de islam moeilijk kon liggen, maar ze ondervond nauwelijks weerstand.
 "Tot mijn verbazing kreeg ik toestemming om een fotostudiootje in te richten op de Nationale Bekeerlingendag. Die wordt ieder jaar georganiseerd, er komen wel vijftienhonderd mensen op af. Veel mensen, mannen en vrouwen, lieten zich die dag fotograferen. Ook degenen die dat niet wilden, waren enthousiast over het project."
"Voordat ik aan het project begon kende ik nauwelijks moslims. Ik snap nu waarom mensen zich bekeren. Het geeft houvast. Als buitenstaander denk je dat je wordt beperkt, maar zo ervaren zij het zelf niet."
Saskia Aukema maakte tijdens haar project kennis met antropologe Vanessa Vroon-Najem. Zij deed jarenlang onderzoek naar bekeerlingen en is afgelopen woensdag aan de UvA op het onderwerp gepromoveerd (zie Bekeerlingen en omgang). Samen hebben ze het boek 'Bekeerd' gemaakt, met teksten van Vanessa en de foto's van Saskia. In het Amsterdam Museum is een tentoonstelling met hun werk vorige vrijdag voor publiek geopend.

Lees verder > Dit is mijn broertje, hij werd moslim.

© Saskia Aukema. Jeroen (de broer van Cathelijn Schilder), bekeerd in 2005

Enhanced by Zemanta

Monday 29 June 2009

Bekering een 'keerpunt'

Sebastiaan Pikaar schreef: "De gehele bijbel roept op tot bekering. Alle profeten uit het 'Oude' Testament maar ook uit het 'Nieuwe' Testament. Yeshua haMashiach (Jezus de Messias) zegt bv. in Marcus 2: 'Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen maar zondaars TOT BEKERING'  Maar niemand heeft het vandaag de dag nog over bekering omdat niemand weet wat bekering inhoudt. Bekering is nl de wil van de Vader doen. En die heeft hij aan de mensheid gegeven in de 5 boeken van Mozes.
'De mens die ze doet zal daardoor leven' (Leviticus 18:5). Hier staat niet de Israeliet of de Jood maar 'de mens'. Psalm 119:160: 'Heel Uw woord is waarheid, al Uw rechtvaardige verordeningen zijn VOOR EEUWIG'  Dat betekent dat de woorden van de Eeuwige voor ... inderdaad.... eeuwig en altijd zijn...Door ons aan Zijn wetten te houden worden we overigens niet behouden. Behouden worden we door genade van de HERE. Maar we laten zomede zien dat we Zijn Wil willen doen.
 
Vanzelfsprekend kijk ik uit naar uw reactie."

Bekering is het overgangspunt of keerpunt waar wij als gelovigen voor anderen naar uitkijken. De laatste jaren is er een trend ontstaan waarbij sommige gemeenschappen het hoofdaccent legden op de aanvaarding van Jezus als de Verlosser, of bij sommigen zelfs als God. Er werd helemaal over het hoofd gezien dat belangrijk vóór de doop de verwerping van het vorige 'zondige' leven noodzakelijk is. De 'Bekering' of het 'keren' van een levenswijze werd over het hoofd gezien. Wij als Christadelphians vinden dit echter één van de belangrijkste dingen als wij christus willen aanvaarden en volgen. Zonder omschakeling kan men geen goed Christen worden.
Men moet zich volledig over geven aan de wil van God de Vader en wij kunnen deze leren kennen door zo wel het Oude als het Nieuwe Testament te lezen. Het ene boek kan niet zonder het andere, beide zijn complementair. Want met Christus Jezus zijn er wel enkele oude wetten afgeschreven, en moeten wij deze niet meer onderhouden. en dat wordt dan verder omschreven in het Nieuwe Testament.

Sunday 15 February 2009

Repentance and conversion are not milestones which we pass on the way of life and never see again

"Repentance and conversion are not milestones which we pass on the way of life and never see again. This would be to misconceive their true meaning. It is true that life is like a journey ... , but there are abiding principles which are essential for the whole journey and not simply for its commencement. Certainly, repentance has a beginning and comes to a special maturity when we see our need for forgiveness and for union with Christ and the Lord God. But, the fruits of repentance appear at all seasons of life, and keep us in a humble attachment to God. Moreover, when sin appears in our discipleship - and there is no disciple who does not sin - the wells of repentance spring up again as we make confession to God and seek His face. It is for this reason that "Forgive us our trespasses" appears in the Lord's pattern prayer.

Similarly conversion is not a once and for all decision. It is a turning and returning to God throughout our lives. We take up our cross at the beginning, and we have to take it up every day. Constantly we have to take our bearings afresh, like mariners at sea, and correct our course towards God:

"I thought on my ways, And turned my feet unto thy testimonies." (Psalm 119:59)

The threads of repentance and conversion are continuous in the wondrous pattern of life."

--------------------------
---
Brother Harry Tennant
Repentance and Conversion
The Christadelphians - What they Believe and Preach