Duizenden bijbels verband in aanloop naar de Indiase parlementsverkiezingen

De Amerikaanse tak van Open Doors merkt op dat een radicale sekte die onderdeel is van het hindoeïsme in India,steeds meer als antichristelijk manifesteert.

De nationalisten schrikken er niet voor terug om uitgebreid geweld te gebruiken om aan hun verlangen te voldoen en hebben, in aanloop naar de parlementsverkiezingen die momenteel plaatsvinden, duizenden bijbels verbrand.

Radicale hindoes vervolgen christenen op gewelddadige manieren: ze vallen huizen van christenen aan, vernietigen christelijke boeken en sturen bedreigingen via sociale media. De hindoes worden hierin indirect gesteund door lokale overheden die antibekeringswetten in werking hebben gesteld. Bekering tot het christendom is hierdoor strafbaar.

Wanneer christenen aangifte doen van geweld of wanneer er daadwerkelijk geweld plaatsvindt, grijpt de politie vaak niet in.

Ondanks de toename van het aantal antichristelijke incidenten, blijven veel christenen vasthoudend Jezus volgen.

 "Vervolging is voor mij een zegen,"

 laat een pastor weten die het recente incident met verbrande bijbels van dichtbij heeft meegemaakt.

"Niet iedereen heeft het voorrecht om voor Jezus te mogen lijden."

‘BESCHAMENDE WESTERSE STILTE OVER VERVOLGING VAN CHRISTENEN’

Bron: SIR

BRUSSEL (KerkNet/Kathpress) – Paus Franciscus heeft zaterdag op de feestdag van de Heilige Stefanus, de dag waarop de christelijke martelaars worden herdacht, het stilzwijgen veroordeeld over de vervolging van christenen in het Midden-Oosten, Afrika en Azië. “Laten wij bidden voor de christenen die gebukt gaan onder vervolging, vaak te midden van het stilzwijgen van zovelen”, schreef de paus zaterdag in zijn boodschap op Twitter.

Ook op het einde van zijn angelusgebed van zaterdag vroeg de paus aan de pelgrims op het Sint-Pietersplein om te bidden voor de christenen die wereldwijd worden vervolgd. Paus Franciscus had een dag eerder, op Kerstdag, de internationale gemeenschap al opgeroepen om de gruweldaden van Islamitische Staat te beëindigen.

‘Open Doors’ schat dat er momenteel wereldwijd 100 miljoen christenen worden vervolgd.

Overdracht van mening te vrijwaren

Standbeeld van William Tyndale, Victoria Embankment Gardens Bronzen standbeeld onthuld op 7 mei 1884. De beeldhouwer was Sir Joseph Edgar Boehm. (Photo credit: Wikipedia)

In hoe verre mogen ouders, opvoeders of met kinderen omgaanden hun mening over brengen op die kinderen?

Hoe ver reikt de vrijheid van meningsuiting?

Eeuwen hebben mensen getracht vrij hun gedachten te uiten. Eeuwen is er weerwerk geboden aan hete vrij uiten van gedachten. Ook is er eeuwen druk uitgeoefend op mensen om hun kinderen op een of andere wijze op te voeden. Van alle kanten heeft men pogingen ondernomen om de mensen te indoctrineren en hun vrijheden te beperken.

Eeuwenlang bestond er geen vrijheid van meningsuiting, geen vrijheid van godsdienst en geen persvrijheid. Wie zich uitsprak tegen de gevestigde orde (de kerk of staatshoofden) kon rekenen op zware vervolging, verbanning of in veel gevallen zelfs de doodstraf. Het vuur werd je vaak letterlijk aan de schenen gelegd.

Vele gezinnen zijn heel voorzichtig geweest om de buitenwereld niet te laten weten wat zij in huis beleefden, hoe godsdienst hielden, wat zij lazen of waarin zij geïnteresseerd waren.

Heel wat mensen die toch durfden in het openbaar te zeggen wat zij dachten werden goed onderhanden genomen en indien zij toch niet wilden zwijgen werd er wel komaf met hen gemaakt.  Johannes Hus, William Tyndale, Michael Servet, Latimer en Ridley en vele anderen werden op de brandstapel terechtgesteld omdat zij het waagden om vraagtekens te zetten bij de leringen van de machtige katholieke kerk. 

De vluchtelingen stromen die wij vandaag in de wereld zien zijn niets nieuws onder de zon.  Ook in de oude tijden gebeurde het dat massa's mensen de vlucht moesten nemen omdat datgene wat zij wensten te geloven en op te volgen niet strookte met de regeringsleiders of met de 'mainstream' godsdienstige groepering, weze het zogenaamde christenen, maar ook boeddhisten, hindoes, mohammedanen en anderen.

Wij moeten niet zo ver terug gaan in de geschiedenis om te zien hoe een gestoorde geest er op stond dat er slechts één waar ras ter wereld mocht zijn met één waar geloof in een eigen volk. Voorheen kende Europa religieuze vervolging van Franse Hugenoten, Engelse puriteinen, en andere groepen protestanten die noodgedwongen elders een veiliger heenkomen moesten gaan zoeken.

Velen van ons kennen nog de hevige discussies in eigen streek omtrent geloof,  puriteins of veel te libertijns gedrag.

Zij die zulk een gekibbel rond het gedachtegoed beu waren zochten hun toevlucht in een Nieuwe Wereld, maar daar ziet men nu dat vele van die achterkleinkinderen hun eigen familiezoektocht naar vrijheid van meningsuiting verraden. In de Verenigde Staten van America dreigt het zeer puriteinse denken het te halen en proberen zeer conservatieve christenen hun wil op te dringen aan anderen.

Daartegenover krijgt men diegenen die zich meer in de hoek gedrongen voelen en heftiger gaan reageren. Geen wonder dan ook dat in de States de atheïsten fel te keer gaan.

In onze maatschappij komt na het voorval met Charlie Hebdo en de veroordelingen van rechtbanken in bepaalde landen van gelovigen, de vraag van vrije meningsuiting weer in het vizier. Tot hoe ver kan men gaan bij het zeggen van dingen of bij het uitvoeren van dingen.

Mij valt het zo bijvoorbeeld op dat als men de Gay pride heeft daar niet wordt opgetreden wanneer twee mannen seks bedrijven in het openbaar met een penetratie langs achter. Maar moesten een man en vrouw normaal een intense lichamelijke liefde-akte uitvoeren in het openbaar zouden zij opgepakt worden wegens zedenschennis. Waarom is het enige (meer beestachtige) wel toegelaten terwijl het andere (voortplantingselement) niet toegelaten is?

Waarom gaat men nu tekeer tegen mensen die hun kinderen in het christelijk of in het islamitisch geloof willen opvoeden terwijl anderen hun atheïstische en discriminatoire gedachten wel vrij op hun kinderen mogen poneren?

Wie geeft het recht om een rechter te laten bepalen hoe een moeder binnenshuis haar kind welke opvoeding wenst mee te geven. Waar haalt een rechter het vandaan om zo bijvoorbeeld te besluiten dat het praten over God en het bidden waarbij kinderen aanwezig zijn schadelijk zou zijn voor het kind.

Heeft hij zich al eens beraden over wat de televisie in vele huiskamers binnen brengt terwijl er daar ook kleine kinderen aanwezig zijn? Zijn die ouders die zulke beelden voor de ogen van hun kinderen laten verschijnen dan niet meer strafbaar?

In welke mate mag of mag een ouder niet zelf kiezen in welk geloof hij of zij een eigen kind kan opvoeden?

Iedere ouder moet zelf het eigen recht hebben om vrij te kiezen in welk geloof het kind moet opgebracht worden. Het is trouwens de ouders hun eigenlijke taak om de kinderen ethische en geestelijke vorming te geven. Zij zijn in de eerste plaats verantwoordelijk om aan hun kinderen te leren wat goed is en wat slecht is.

Datgene wat de rechter Clifford Bellamy, van het vredegerecht of Family Court in de zitting in Leicester beslist heeft kan een gevaarlijk precedent vormen om de vrijheid van ouders in te perken.

+

Reactie op voorgaand artikel: 

Parents forbidden to pray in front of their children or to take them to church

 ++

Related articles

• that beautiful, dangerous, radical, challenging, liberating Bible...
• Confessions of England's last poachers: Folk heroes - or common thieves? Whatever your view, these shameless yet magically evocative father-and-son memoirs are irresistible
• Putting one's foot into it
• Employment: PhD Scholarship, "The sense(s) of scripture in William Tyndale's Works", Liverpool Hope U
• Atheist Minister May Face "Review" by United Church of Canada Leaders Who See Her as a Heretic
• Norway repeals blasphemy law in symbolic snub to Charlie Hebdo attack
• NIGER, AFRICA: In just a few hours, Muslims burned down, destroyed, and ransacked at least 80 Christian buildings including 69 churches
• Top Writers Battle Over Charlie Hebdo Receiving Award
• A pen of delusion

Christen vervolgingen in het Midden-Oosten

Vijf patriarchen van verschillende Assyrische kerken in Irak vergaderden op 20 augustus jl. in Erbil (ten oosten van Mosul) om de christelijke culturele genocide onder IS-bewind te bespreken. Zij kwamen unaniem tot de conclusie dat alleen vluchten voor het geweld dat nu gepleegd wordt, schadelijk zou zijn voor de christelijke aanwezigheid in het Midden-Oosten. Er moet een keer komen in de eindeloze vervolgingen en geweldplegingen die sinds honderd jaar de christenen in het Midden-Oosten teisteren. Deze vervolgingen resulteerden bijna in een decimering van 1.5 miljoen naar max. 0.3 miljoen Assyrische christenen in Irak tussen 2003 en nu, volgens het ACE-onderzoek dat in augustus jl. uitgebracht werd door het Assyria Counsel of Europe. De vervolgingen die hierin zijn gedocumenteerd, verschillen niet in aard met de bekende Joden-vervolgingen door de Nazi’s. Oplossing De optie dat de Assyrische christenen voor hun voortbestaan aansluiting zoeken bij de Koerden is overwogen. Dat is echter slechts een verschuiving van het probleem omdat ook zij een Islamitisch ideaal nastreven, en christenen onder Koerdisch bewind weer tweederangs burgers, en dus het mikpunt van onlusten, worden. De énige oplossing die nog kans van slagen heeft om de christelijke aanwezigheid op de bakermat van onze beschaving veilig te stellen, is het nastreven van een defensieve, veilige haven. Dit wordt bevestigd door 67 genocide-wetenschappers wereldwijd. Het idee van zo’n veilige haven bestaat al langer, en is regelmatig overwogen als het geweld weer oplaaide, maar nooit kwam het zover dat men dit wanhopige ideaal ook naar het westen uitte, omdat de nood eenvoudigweg niet zo groot was dat een volledig uitsterven van de christelijke aanwezigheid een reële bedreiging vormde. Men kon nog de andere wang toekeren, en als tweederangs burger een redelijk bestaan nastreven onder Islamitisch georiënteerd bewind. Nu echter de sjiieten in de minderheid raken en geen tegenoffensief meer kunnen bieden tegen gewelddadige soennieten, is die kans verkeken. Het zou echter niet voor het eerst zijn dat door de VN een veilige haven wordt gecreëerd voor een minderheid in Irak. In 1991 werd tijdens de tweede golfoorlog een dergelijke haven ingericht voor vervolgde Koerden. Waarde van de christelijke aanwezigheid in het MO Deze voorgeschiedenis is blijkbaar onbekend bij degenen die zich afgelopen weken hebben geuit op christelijk erf in Nederland. Erik Borgman bijvoorbeeld is gealarmeerd door de gevolgen voor christenen van de oprichting van de I.S. (Trouw 8-8). Hij kan er alleen niet duidelijk de vinger opleggen waarom de christelijke aanwezigheid in het MO zo belangrijk is. Machteld Jansen in hetzelfde artikel, weet ook dat we op moeten komen voor de christelijke aanwezigheid in het Midden-Oosten. Het verdwijnen daarvan zou jammer zijn volgens haar, omdat verschillende religies vreedzaam naast elkaar zouden moeten kunnen leven. Deze vooraanstaande theologen zijn kennelijk niet op de hoogte van de rijkdom die de kerk van het Oosten in haar geschiedenis heeft opgebouwd. Je zou bijna denken dat deze kerk slechts een minimale rol heeft in de marge van het Westerse christendom. Maar niets is minder waar! Met name Britse theologen (o.a. Asahel Grant, G.P. Badger en W.A. Wigram) hebben zich ernstig verdiept in hun geschiedenis en stonden keer op keer verbaast van wat zich in de kerk van het Oosten heeft afgespeeld. In Nederland is Albert Stol (journalist) degene die in zijn boek Nestorianen, de ondergang van een christenvolk (1977), de geschiedenis van Assyrische christenen blootlegt. Volgens hem hebben we historisch gezien bijvoorbeeld een belangrijk deel van de overlevering van de Griekse wijsbegeerte en geneeskunde te danken aan de kerk van het Oosten. Daaraan is nog toe te voegen zij de schatbewaarders zijn van de oudste en meest vruchtbare vorm van christelijke religie in de geschiedenis. In het eerste millennium hebben zij, ten oosten van het Romeinse rijk, de grootste missionaire beweging meegemaakt die er te vinden is in de geschiedenis. Kloosters van de cultureel zo rijke Assyrische christenen waren te vinden tot in Mongolië en aan de stille Oceaan. Wat doen we ermee? In Nederland beseffen we wel dat er iets moet gebeuren om de veiligheid voor vervolgde christenen te garanderen. Wat kunnen we doen? Door christelijke politici wordt geopperd om de grenzen de openen. Maar Halbe Zijlstra (VVD Fractievoorzitter) heeft een punt, als hij zegt dat de grenzen dicht moeten, omdat de miljoenen vluchtelingen die worden verwacht een ontwrichtende werking zullen hebben op de samenleving in Europa. We hebben eenvoudigweg de draagkracht niet om het wereldleed op die manier op te lossen. Maar grenzen sluiten mag niet gelijk staan aan oogkleppen opzetten. Een veilige haven, is dat wel zo’n goed idee? We worden zo overdonderd door dit idee, omdat we nauwelijks weten dat er christenen in Irak wonen. “Zijn er christenen in Irak?!” zo beschrijft Borgman treffend ons collectieve bewustzijn. Voordat bij ons een dergelijke oplossing grond kan vinden, moeten een aantal vooroordelen worden weggenomen en moet het besef ontstaan dat deze oplossing bijna te laat is geopperd door de christenen om tijdig de juiste hulp hiervoor te kunnen krijgen uit het Westen. Tegen de tijd dat we hier enigszins begrijpen hoe nijpend de situatie is, hoeft het niet meer, want dan zijn de christenen in het Midden-Oosten er niet meer. (Blijf hier op de hoogte van de stand van zaken volgens de christenen ter plaatse.) Geweld De 67 wetenschappers roepen de VN op om een zwaarbewapend leger in te zetten en zo nodig een veilige haven te openen om minderheden te kunnen beschermen. Dat brengt echter geweld met zich mee. En sinds de Amerikaanse missie in Irak, is een militair optreden volgens ons ouderwets. Maar wat nu we weten dat o.a. christenen in zo grote getale vervolgd, en verdreven worden, en dat annihilatie een reële bedreiging vormt? Is het zo vreemd dat zij nu, na 100 jaar van continue vervolging, besluiten om toch weer de wapens op te pakken om het laatste beetje christelijk leven in het Midden-Oosten te verdedigen? Op zich is dat niet nieuw. Eerder deden zij dat in 1915, toen een deel van hen, als enige volk in het Midden-Oosten, zich aansloot bij de geallieerden om mee te vechten voor ónze vrijheid. (Lees hier het ongelofelijke verhaal in het Nederlands) Hierover schreef dr. W.A. Wigram onder andere het boek ‘Our smallest Ally’ (in 2010 opnieuw uitgegeven). Hij was diep onder de indruk van de moed die de oosterse kerk op wist te brengen, omringd door vijanden die tot allerlei wraakacties in staat zouden zijn. Maar “Nee”, zeggen wij in het Westen nu, “geweld is verfoeilijk, dat moet je niet willen.” Daarbij vergeten wij dat deze christelijke minderheid nu niet meer kans maakt dan de Joodse minderheid destijds maakte onder het Nazi-bewind. We moeten dus “Ja!” zeggen, als we ons op enige wijze verbonden weten met deze christelijke minderheid in het Midden-Oosten. Zij nóch wij hebben er baat bij als een dergelijke extremistische Islamitische Staat vrij spel krijgt. Bidt mee om een veilig voortbestaan van christenen in het MO De VN, Human Right Watch, Amnesty International en de kerkleiders van Irak, hebben zich uitgelaten over de situatie van de door de IS bedreigde christenen in Irak. Ook steeds meer politieke leiders sluiten zich ben hen aan. Zelfs voormalig minister-president van Libanon Saad Hariri. Gezien de geschiedenis is de christelijke aanwezigheid in met name Syrië en Irak, en de laatste christelijke dorpjes in Turkije, niet een kwestie in de marge van het christendom, maar een fundamentele aanwezigheid zonder welke onze beschaving beduidend armer zou zijn geweest. Wanneer wij het nu presteren om hen te laten creperen en slechts op te vangen door het rode kruis of in ballingshap in het Westen, maken wij een morele overtreding. We laten dan een krachtig christenvolk, met een eeuwenoude cultuur, stikken omdat we slechts willen praten en water bij de wijn doen. Is dat opkomen voor de vervolgde christenen? Is dat wat we de Assyrische christenen in Irak terugbetalen voor hun aandeel aan het werelderfgoed en hun hulp toen ónze westerse beschaving bedreigd werd? Laten ook wij, westerse christenen, de God van Israël vragen of Hij een keer wil brengen in hun lot. En daarnaast onze regeringen oproepen om de christenen in het MO defensief te beschermen.

De schrijver van dit artikel (Kees Bloed) is theoloog bij stichting sjemajah. Voor wie meer wil weten over de geschiedenis van Assyrische Christenen en van het profetische belang van hun aanwezigheid, geeft Kees lezingen. Neem a.u.b. contact op via sjemajah@gmail.com of het contactforumulier als u een lezing wilt organiseren, of tip een commissie bij u in de buurt.   Voor meer informatie: www.aina.org www.assyriacouncil.eu www.indefenseofchristians.org Nederlandstalig: www.wearen.nl www.shlama.be www.sjemajah.nl

Onderdrukking

Met onderdrukking komen wij tot de beïnvloeding van het verstand. Onder de Tag: Onderdrukking zal u artikelen kunnen vinden over de daad van onderdrukken en de toestand van hen die onderdrukt worden. Het betreft met overmacht in bedwang houden of door een overheersende houding de mensen bepaalde dingen opleggen of hen vernederen alsook in ondergeschiktheid brengen of in afhankelijkheid houden.

De onderdrukking komt door de overmeestering en het opleggen van een bepaalde wil aan anderen. De onderdrukte komt onder iemands gehoorzaamheid te staan, en moet hiervoor soms ook in dienst van die persoon staan. De onderdrukker speelt de baas en deelt de lakens uit. Hij of zij wil iemand kleineren of iemands wieken kort houden. Zeker wil hij de ander onder de plak houden.De onderdrukker heeft het hecht (heft) in handen en heeft zijn stem in het kapittel. Soms krijgt hij ook al de draadjes in handen en kan hij aan de touwtjes trekken alsook aan het langste einde blijven. Hij die gal in de mond heeft kan geen honing spuwen. Ongelijke schotels geven ook schele ogen, alsook verdragen twee mussen aan één korenaar elkander niet.

De onderdrukte heeft dan op zijn beurt dikwijls niets in de pap te brokken, moet zich dienstbaar opstellen, zich onderwerpen en wordt meestal onder het juk gehouden.

Bij onderdrukking is er verder ook sprake van submitteren, subordineren, disciplineren, op iemand macht uitoefenen, iemand de baas worden, iemand bedwingen, in toom houden, iemand onder de sim hebben, kort houden, kortwieken, teugelen, iemand onderkrijgen, klein krijgen, iemand onder de duim houden, in échec houden, onder appèl houden. Door de beknotting van de vrijheden van de ander wil men deze liefst naar de had zetten en dit indien nodig door hem te breken of onder geweld te doen bukken.

De onderdrukking houdt ook het in gareel slaan en houden alsook de keten aan de hals doen of iemand bij de keel hebben of onder de knie brengen.

Door de onderdrukking wordt de onderdrukte afhankelijk, ondergeschikt, onderhorig, horig, onderworpen, onderdanig, subaltern, onvrij, gebonden, gemuilband en wordt daardor ook wel gehoorzaam, dienstbaar, dienstplichtig, eedplichtig, lijfeigen, verdrukt, gekneveld, geknecht en in sommige gevallen ook slaafs en verslaafd.

De onderdrukking brent een juk en keten mee. Ze kan komen doordat iemand zichzelf de macht toeeigent of doordat iemand wordt uitgeroepen als koning, keizer, of regeerder. Alsook bij broodnijd, minnenijd, plaagzucht, kwelzucht, iniquiteit, cynisme, malice, strengheid, bloeddorst.

Bij onderdrukking is er afgunst in het spel en kan men moedwillig kwelziek zijn. Men gaat zich dan niet in iemands droefheid deelnemen of een goed hart toedragen. Meestal wordt er dan ook weinig gegund aan de ander. Soms kan er verfijnde wreedheid bij komen, wreedaardigheid, moorddadigheid, onmenselijkheid of inhumaniteit, ferociteit.

Door niet te doen aan een ander wat je zelf niet graag zou hebben kan men al veel leed uit de wereld helpen. daarom wat gij niet wenst dat geschiedt, doe het aan een ander niet. Doe met vreugd een ander aan, wat gij wenst aan u gedaan.

De onderdrukte valt onder de onderkruiping, benadeling, verongelijking, kwelling, gesar, getreiter, geterg, molest, prang, gedonderjaag, vexatie maar ook onder de temptatie, konkelarij, konkelboel en konkelfoes, provocatie, chantage, vervolging, vervolgingswaanzin, klopjacht, beulswerk, suppressie, persecutie, verwensing, vervloeking, imprecatie, maledictie, gejudas, duivelarij.

Worlds apart

Our brother and retired teacher, lecturer in Biblical and Religious matters, Colin J. Edwards has written a book about the 17 th Century Tilly family of Ringwood, Hampshire in Southern England who were Congregational Puritans. He looks to what happened if you had a conscience and didn’t agree with the prevailing view of religion and politics and describes the social background and the daily life of a family suffering harassment, death, unemployment, eviction, social isolation and absolute poverty .

Desperation led to thoughts of emigration to a New World > ‘Worlds Apart’

Christendom meest vervolgde godsdienst

Volgens de katholieke hulporganisatie Kerk in Nood zijn vier op de vijf mensen die het afgelopen jaar omwille van het geloof werden vervolgd, christen.

Volgens die katholieke organisatie zouden de twee miljard gelovigen van het christendom de grootste wereldreligie vormen. Andere religieuze of politieke groepen proberen deze groei met geweld te beperken, aldus mensenrechtenexpert Berthold Pelster van de Duitse tak van Kerk in Nood. Het hardst worden christenen in Irak vervolgd. Van de eertijds één miljoen christenen hebben volgens de organisatie 750.000 sinds 2003 het land verlaten.

In landen met een atheïstische staatsideologie is de vervolging van christenen verminderd. Officieel nog als communistisch te boek staande landen als China en Cuba zouden voor grotere uitdagingen staan dan religies te bestrijden, aldus Pelster.

Gelovigen worden tegenwoordig vooral vervolgd door staten of groeperingen wier religieuze ideologie geen ruimte laat voor andersdenkenden. Dit manifesteert zich volgens Kerk in Nood het duidelijkst in Saoedi-Arabië, Iran, Pakistan, Egypte en Nigeria.

Onderdrukking van de godsdienstvrijheid heeft niet alleen in moslimlanden plaats, maar ook in bijvoorbeeld India. In sommige deelstaten bestaan sinds een aantal jaren wetten die het hindoes verbiedt van religie te wisselen.

Christenvervolging in Mauritanië

De laatste tijd is de Christenvervolging in mauritanië toegenomen en de overheid wendt haar aangezicht weg van de problemen.
Er zijn honderderden die in het geheim geloven. Verscheidene zijn ontvoerd geweest en gemarteld.
christenen die naar zulke landen gaan waar geen godsdienstvrijheid wordt getolereerd zouden er even moeten over nadenken. Kan men landen als Egyptz, Algerië, Morocco, Jordanië, Syrië, en Pakistan wel met onze economie steunen als enkel het geld begeerd wordt maar de godsdienst 'verkracht' wordt?.

Op 23 Juni 2009, werd een Amerikaanse Christelijke werker genaamd Chris Leggett doodgeschoten door Al Qaeda voor de zogezegde "misdaad" Moslims tot het Christendom gebracht te hebben.

Lees hierover >Note to missionary critics. The persecution of Christians in Mauritania is a human rights issue > http://www.ronsinfo.net/?p=778

Wereldwijd 250.000 christenen vervolgd

Wereldwijd worden 250.000 christenen vervolgd en jaarlijks worden 175.000 christenen wegens hun geloof omgebracht, zegt Antonius Leitner van Christian Solidarity Worldwide. Leitner beklaagde zich op een studiedag in Wenen over het feit dat hiervoor in West-Europa nauwelijks aandacht is, terwijl allerhande andere vormen van onderdrukking en vervolging wel de nodige aandacht krijgen. “75 procent van de mensen die wereldwijd om hun geloof vervolgd worden zijn christenen.”
Gudrun Kugler van christianophobia.eu klaagde op de studiedag de groeiende stigmatisering en negatieve stereotypering van christenen aan. De Koptische christen Victor Elkharat getuigde: “De vrije keuze van godsdienst, in dit geval christendom, is niet altijd vanzelfsprekend. Vaak worden mensen door druk of andere criminele manieren gedwongen een andere godsdienst aan te nemen.”

Nieuwe Ranglijst Christenvervolging

De vervolging van christenen met een moslimachtergrond is in 2008 drastisch gestegen.  Dat maakte Open Doors, een organisatie die zich wereldwijd inzet voor vervolgde christenen, dinsdag bekend.

Open Doors stelt jaarlijks de Ranglijst Christenvervolging samen, met daarop vijftig landen waar christenen onderdrukt worden. Het communistische Noord-Korea staat al zeven jaar op nummer 1, maar de plaatsen 2 tot en met 7 worden ingenomen door landen waar tot het christendom bekeerde moslims hun leven niet zeker zijn.

Moslimwereld
"Christenen met een moslimachtergrond vormen een kwetsbare groep in de Moslimwereld. Een moslim die de islam vaarwel zegt, beledigt zijn familie, zijn land en zijn geloof", zegt Open Doors-directeur Tjalling Schotanus.

Zo mogen in Saoedi-Arabië (nummer 2) alleen moslims hun geloof in het openbaar uitoefenen. In Iran (nummer 3) zijn veel christenen met een moslimachtergrond achter tralies gezet en gemarteld. Bovendien wil het land een wet invoeren die rechters verplicht de doodstraf op te leggen aan afvallige moslims. Afghanistan is de meest opvallende stijger in de Ranglijst, van plaats 7 naar plaats 4. Volgens Open Doors is dat voornamelijk te wijten aan de toenemende druk van de Taliban en andere moslimextremisten in het land.

Andere landen die in 2008 fors stegen, zijn Irak, Eritrea en India. In India vond afgelopen zomer een geweldsuitbarsting plaats, toen nationalistische hindoes christenen verantwoordelijk stelden voor de dood op een van hun leiders. In Eritrea worden bijna 3.000 christenen vastgehouden in kerkers, containers en militaire gevangenkampen.

Vervolging Kerk als een cycloon

Vervolging vergelijkbaar met cycloon

Overal ter wereld worden christenen om hun geloof vervolgd. Ze hebben gebed van mede-christenen hard nodig, aldus de sprekers op de ontmoetingsdag van de stichting Hulp Vervolgde Kerk.

,,In de vervolgde kerk zie je het lelijke, bloederige gezicht van God. Daar kunnen we niet zomaar aan voorbijlopen.,,
 
,,Op dit moment zijn er zo'n veertig landen ter wereld waar christenen vervolgd worden,,, vertelt de Duitse prediker Hans Braun. Hij spreekt op de ontmoetingsdag van de stichting Hulp Vervolgde Christenen in scholengemeenschap De Driestar in Gouda. De zeventig deelnemers luisteren aandachtig. Buiten regent het.
 
,,Christenvervolging is als een cycloon'', gaat Braun verder. ,,Vroeger ging Oost-Europa eronder gebukt. Nu is India aan de beurt. In de deelstaat Orissa worden kerken verbrand, voorgangers vermoord en vrouwen in stukken gehakt. Men vlucht massaal de jungle in.''
 
Braun heeft in het verleden samengewerkt met de bekende Lutherse predikant Richard Wurmbrand uit Roemenië, die lange tijd onder het communistische regime gevangen heeft gezeten. Daarover vertelt Braun een verhaal.
 
Vlekkerig
,,Eens werd Wurmbrand uit zijn cel gehaald voor een verhoor. Doorgaans betekende dat vernedering en marteling. Maar dit keer ging het anders. 'Gaat u zitten', zei de officier. 'Geen zorgen, ik zal u niets doen. Ik wilde met u praten over de Bijbel', en hij legde een exemplaar van op de tafel. 'Gelooft u alles wat dit boek zegt?' Wurmbrand knikte. 'Dan gelooft u dat alle mensen naar het beeld van God zijn geschapen', concludeerde de officier.
 
'En u dus ook!' Hij haalde een spiegel tevoorschijn en liet Wurmbrand naar zichzelf kijken. Wurmbrand, die al jaren vastzat, schrok geweldig: zijn huid was afgetakeld, vlekkerig en geel. 'U bent enorm lelijk, vind u ook niet?', vroeg de officier. Dat kon Wurmbrand niet ontkennen. 'Als u al zo lelijk bent, hoe lelijk moet die God van u dan wel niet zijn!' ging de officier verder. 'Waarom zou ik in zo'n lelijke God geloven?'
 
Wurmbrand was even stil, zocht naar een antwoord. 'God heeft niet maar één gezicht', zei hij ten slotte. 'Net als wij mensen heeft hij meerdere gezichten. Een voor als we blij zijn, en een voor als we pijn hebben. God heeft een blij gezicht als mensen hem dienen, en een gezicht vol lijden, als Hij in zijn vervolgde kerk opnieuw wordt gekruisigd'.''
 
Ernstig
Braun: ,,Wat wij in onze vervolgde broeders en zusters zien, is het lelijke, bloederige gezicht van God. Daar kunnen we niet zomaar aan voorbijlopen. De situatie is ernstig. Veel christenen in Azië staan op het punt om hun geloof op te geven. Vind je het gek? Wat zou jij doen als je christen was en in een straatarm land leefde waarin mensen voor het vermoorden van een christen tweehonderd euro kregen?''
 
Ook de volgende spreker heeft het over India. In 2001 richtte dr. P.P. Job het Michael Job center in Coimbatore op, een opvanghuis voor dochters van om het leven gekomen christenen. Er wonen nu vijfhonderd meisjes.
 
Het opvanghuis is geen normaal weeshuis, vertelt Job. ,,Ik heb al die meisjes geadopteerd. Volgens de wet van India zijn ze dus geen wezen meer, maar stuk voor stuk mijn kinderen!'' lacht hij. Ernstiger: ,,Veel van deze meisjes zijn psychisch beschadigd. Het is niet makkelijk om zo'n centrum met maar vier stafleden te leiden. Dat we het redden is elke dag weer een wonder.''
 
In 1999 ontkwam Job, vertelt hij, ternauwernood aan een moordaanslag van hindoe-extremisten. Kort daarna reden deze extremisten Jobs 21-jarige zoon Michael dood. Acht jaar later werd ook John, zijn andere zoon, vermoord, vertelt hij verder. ,,Ik heb jarenlang voor de vervolgde kerk gewerkt. Ik heb met vervolgde christenen gehuild en gebeden, maar de diepte van hun pijn ervoer ik pas toen ik mijn twee zoons verloor. Nu pas weet ik wat ze doormaakten. Ik ben niet meer dezelfde. Mijn kinderen zijn van mij weggenomen. Voor veel mensen is het christendom niets meer dan een hobby, een aardig tijdverdrijf. Maar voor ons in India is het een kwestie van leven en dood'', zegt hij geroerd, terwijl achter hem filmpjes van brandende kerken worden getoond.
 
Nog onder de indruk van zijn verhaal lopen de mensen naar de lunch. Er worden Zeeuwse bolussen verkocht, ten bate van de kinderen in India. ,,Tjonge'', verzucht een oudere vrouw. Ze staat aan een tafel met een bolus in de hand. ,,Ik weet niet of ik zou standhouden. Als ik met de dood bedreigd werd...'' Een levendige man van in de vijftig stelt haar gerust. ,,God geeft de kracht op het moment dat het nodig is. Hij geeft ons genoeg reisgeld voor welke reis we ook moeten maken. We hoeven ons geen zorgen te maken. Echt niet!''
 
Bron: Endtimes/Nederlands Dagblad