Decomposition, decay - vergaan, afsterven, ontbinding

De ontbinding (decomposition, decay)of het vergaan door bacteriële omzetting van eiwitstoffen (vooral van lijken en kadavers) (corruption of the body after death), maar ook de opheffing (dissolution, disbandment, annulment, rescission) van iets.

Under the Tag "ontbinding" we shall mainly look at the situation after death, which is discribed in the Bible as the givingup of the spirit (pneuma) (Luke 23:46) and the laying down or departure of the soul (= any living thing; AV: life; Greek: psuche) (John 10:11,15,17). After we die our body is going to decompose, decay, rot, putrefy, spoil meaning to undergo destructive dissolution. When the body is not put in an incinnerator or on a firestake the body shall slowly change from a state of soundness or humanly form to dust. It shall decompose and break down by chemical change.

decay
c.1460, from O.Fr. decair,  from V.L. *decadere  "to fall off," from L. cadere  "to fall" (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
Latin decadere to fall, sink, from Latin de- + cadere to fall
: break down, corrupt, decompose, disintegrate, fester, foul, mold, molder, perish [chiefly British], putrefy, rot, spoil, fall apart, go to seed (or run to seed) (Merriam-Webster Dict.)


A gradual falling into an inferior condition; progressive decline as a result of bacterial, fungal, or chemical action. The decomposition  suggests the reducing of a substance to its component elements; and the disintegration  emphasizes the breaking up, going to pieces, or wearing away of anything, so that its original wholeness is impaired.
Often people would like not to hear that the body also can rot away. Rot  being a stronger word than decay  and esp. applied to decaying vegetable matter, which may or may not emit offensive odors.
Decay can denote partial deterioration short of complete destruction.



putrefaction, deterioration, decadence, impairment, dilapidation, degeneration.

After death the body returns to the earth, while the mind becomes inactive and leaves the person without the capacity to think, act or react. (Psalm 164:4, Ecclesiastes 9:5,10) with everybody is going to happen as with the animals and the plants, once the soul, the being itself dies, having no superiority to the rest of the creation, men shall also go to the same place (sheool, the grave) and rot away to return to dust.(Ezekiel 18:4; Ecclesiastes 3:19-20)

Onder de verwijzer of  Etiket "ontbinding" zullen wij hoofdzakelijk de toestand na dood onder de loep nemen. De artikelen zullen bespreken wat er gebeurt na de toestand van het sterven, die in de Bijbel als het opgeven van de geest (pneuma) wordt genoemd (Lukas 23:46) ook beschreven als het neerleggen of vertrek van de ziel (= levende dingen; AV: leven; Griek: psuche) (Johannes 10:11,15,17). Nadat wij gestorven zijn gaat ons lichaam ontbinden, desintegreren, vervallen, rotten, bederven. Bederven om vernietigende ontbinding te ondergaan. Wanneer het lichaam in een incinnerator of verbrandingsoven is gezet of op een brandstapel wordt gelegd kan het zeer vlug over gaan tot asse. Indien het echter begraven wordt zal het lichaam langzaam van een staat van schijnbare uiterlijke gezondheid of menselijk vorm veranderen om tot stof. Het zal door chemische verandering wijzigingen ondergaan en desintegreren.



De ontbinding is een geleidelijk vervallen tot een minderwaardige toestand; progressieve afname tengevolge van bacteriële, schimmel of chemische actie. De decompositie stelt de verminderen van een substantie naar zijn componentonderdelen voor; en het uiteenvallen benadrukt het afbrekingsproces,  het tot gaat stukken uiteenvallen, zodat de oorspronkelijke heelheid geschaad wordt.

Dikwijls zouden mensen het liever niet willen  horen dat het lichaam ook weg kan rotten. Rot zijnde een sterker woord dan verval en specifiek toegepaste op het vervallen van groentematerie, welke onaangename geuren kan teweeg brengen.
Verval kan de gedeeltelijke achteruitgang aanduiden tegenover die van volledige vernietiging.

Bederf, achteruitgang, decadentie, beschadiging, verval, degeneratie.

Na dood keert het lichaam terug naar de aarde, terwijl de geest inactief wordt en de  persoon zonder de capaciteit tot denken, te handelen of te reageren laat. (Psalm 164:4, Prediker 9:5.10) Met iedereen gaat het zoals met de dieren en de planten, zodra de ziel, het wezen zelf sterft, heeft het geen superioriteit naar het overige van de creatie, mensen zullen ook naar dezelfde plaats (sheool, het graf) gaan en zullen weg rotten om terug te keren naar stof. (Ezechiël 18:4; Prediker 3:19-20)


afsterven, bederven, in verval raken, aftakelen, bederf, verval, aftakeling, creperen, creveren,

ter ziele gaan, aas worden,

de laatste tol aan de natuur betalen, de weg van alle vlees gaan, naar het pierenland gaan, het pierenkuiltje ingaan,

Al of niet onsterfelijkheid

Al of niet sterven

Zijn er mensen die niet door de dood getroffen worden?  Bestaat de mogelijkheid om niet te sterven?  Volgens Bijbels kan niemand aan de dood ontsnappen.  Aangezien wat er in de tuin van Eden gebeurde heeft iedereen de gevolgen van de eerste zondeval te dragen.  Wij moeten allemaal pijn in de ogen zien en worden geconfronteerd met het verouderen, achteruitgang en het sterven.  Onsterfelijkheid is ons wereldse mensen niet gegeven.

Ontegensprekelijk gaan wij allemaal dood.  Dat wij allen sterven betekent dat wij gaan stoppen met te bestaan tot wij zullen herrezen worden.  In de dood, het graf, is er geen kennis, geen herinnering, geen lof.  Er is geen extra onderdeel van ons, een buitengewoon wezen of soort geest welke verder gaat leven.  De mens is van stof en hij zal terug tot stof keren (zie Genesis 3:19; Job 10:9; Psalm 90:3).  Een afzonderlijke ziel werd niet aan een bereid lichaam toegevoegd toen wij tot bestaan op deze aarde kwamen.  Wij zijn geboren door het ontvangen van de adem van leven.  De mens werd een levende ziel (een wezen) toen de adem van de geest van leven in zijn neusgaten werd geademd.  "En de Heer God vormde de man van het stof van het terrein en ademde in zijn neusgaten de adem van leven; en de man werd een levende ziel".  (Genesis 2:7).

Geheel je leven kan je hebben gekozen God te volgen, maar zelfs dat stelt je niet in de mogelijkheid om aan de dood te ontsnappen.  Ook wij zullen als wij tot dat punt in ons leven gekomen zijn, niets meer kunnen doen.  Zelf God niet meer loven.  "Voor in de dood is er geen herinnering van u; in Sheool wie kan u er loven"?  (Psalm 6:5) "Voor welke winst zal er in mijn bloed zijn als ik naar beneden in de kuil ga?  Zal het stof u loven?  Zal het uw waarheid aankondigen"?  (Psalm 30:9) "De doden loven de Heer niet, zelfs niemand die naar beneden, naar de stilte gaat" (Psalm 115:17).  Wij zullen niets meer kunnen doen, zelfs God niet meer loven, omdat wij als in een diepe slaap zullen zijn.  En wij moeten wachten tot wij door Jezus worden gewekt zoals hij Lazarus opwekte uit zijn diepe slaap (Johannes 11:11).  In "de laatste dagen", wanneer God Zijn macht nog eens op de aarde zal tonen, tijdens "een tijd van moeilijkheid zoals er nooit was zullen " Velen van hen die slapen in het stof van de aarde ontwaken, enigen naar eeuwigdurend leven en enigen om te beschamen en eeuwigdurende verachting" (Daniel 12:1-2).  Sommige mensen zullen uit de dood verhoogd worden wanneer Jezus komt en anderen zullen voorgoed in het stof van het terrein blijven slapen.

Wij sterven en keren naar de aarde terug.  Indien wij "in Christus" zijn gestorven hebben wij die prachtige hoop dat wij opnieuw naar eeuwig leven zullen kunnen opstijgen.  Maar dat gaat niet dadelijk na onze dood gebeuren.  Daarom is het dat gelovigen die in het nieuwe testament zijn gestorven worden gezegd "slapend" te zijn terwijl zij die het "niet begrijpen" zoals de Psalmist het zet vernietigd zijn.  Subjectief hebben de doden geen zin van tijd tussen het moment van dood en die van de herrijzenis.  Objectief kunnen duizenden jaren zijn voorbijgegaan voor zij herrezen zullen worden.

"Indien (God) er zijn hart op zou moeten zetten, indien hij naar zichzelf zijn geest en zijn adem zou moeten bijeenbrengen, zou alle vlees samen omkomen en zou elke mens terugkeren naar stof" (Job 34:14.15) en stof blijven, maar Hij heeft Zijn beloften gegeven en door die vinden wij leven.
Terwijl het gemakkelijk is zich te concentreren op de vermelding van stof en te denken aan de lichamelijke corruptie of ontbinding die er plaats grijpt wanneer iemand sterft, denken in plaats daarvan waarover ons over leven word verteld.  Leven is een geschenk van God.  Hij stimuleerde Adam in de Tuin van Eden en maakte het mogelijk voor de mensheid om tot bestaan te komen en Hij heeft de koers vereeuwigd die Adam en Eva inzetten.  Iemand zei eenmaal over God: "Hij geeft aan alle levens, adem en alle dingen" (Handelingen van de apostelen 17:25) en die vrijgevigheid is duidelijk rond ons allen, altijd.  Leven is het prachtigste ding dat wij bezitten: het is het gratis geschenk van God naar iedereen van ons.

Hij geeft en wij ontvangen.  Hij is de bron van leven en wij zijn schepsels afhankelijke op Hem.  Wanneer onze adem het lichaam verlaat, ook al proberen wij van alles, kunnen wij het niet terug krijgen.  Niemand kan een lijk terug tot leven brengen: wanneer het dood is dat dood.  Zo hier is een grimmige herinnering van het verschil tussen God en de mensheid: Hij is onsterfelijk en wij zijn dat niet.  De Bijbel maakt dikwijls dat verschil en dat is voor sommige mensen moeilijk aan te nemen, maar zie voor uzelf.

Het is onze Almachtige God die onsterfelijkheid aan Zijn engelen en aan één enkele man heeft gegeven.  Namelijk Jezus die van de hemel naar aarde zal terugkeren om zich te vertonen in zijn eigen tijd.  Het is die man, Jezus Christus, "die God ons te rechter tijd zal doen aanschouwen, Hij, de gelukzalige, de enige heerser, de grote koning en de opperste heer, die alleen onsterfelijkheid bezit en woont in ongenaakbaar licht.  Geen mens heeft Hem gezien of is in staat Hem te zien.  Hem zij eer en eeuwige macht!  Amen." (1 Timotheüs 6:14-16 WV78)
Of wij het willen of niet, zijn wij de mindere.  Wij zullen altijd dood gaan.  "Voor wij die leven zijn altijd overgeleverd aan de dood voor Jezus ' belang, dat het leven van Jezus ook in ons sterfelijk vlees kan vertoond worden" (2 Korinthiërs 4:11); "Hier ontvangen sterfelijke mannen tienden…" (Hebreeuwen 7:8).

God alleen heeft inherente onsterfelijkheid.  Hij is de enige die eeuwig is.  Hoewel zekere christelijke denominaties verkondigen dat wij eeuwig worden, zal dit altijd onmogelijk zijn omdat wij altijd ergens een begin hadden.  En een persoon die een begin had kan niet eeuwig zijn omdat het nu eenmaal één van de implicaties van eeuwigheid is, dat men dan geen begin en geen einde heeft.

Wij zijn sterfelijk - dood gaande schepsels.  Maar God, die eerst aan de mensheid de adem van leven gaf, kan ook aan ons leven geven dat voorgoed duurt.  De Bijbel noemt dit "eeuwig leven" of "onsterfelijkheid", maar daar moet u voorzichtig zijn hoe u die onsterfelijkheid wilt begrijpen.  Heb alstublieft voor uw ogen dat er twee voren van onsterfelijkheid zijn: 1.  Geen mogelijkheid hebbend om te sterven of 2.  diegene (hoe ik het zou zetten en in geloof) waar wij de mogelijkheid hebben om te sterven, maar de mogelijkheid zijn gegeven (door gratie) om te blijven voor altijd, dat is een leven in eeuwigheid te blijven.  Hier is één van van God Zijn beloften over dat fantastische vooruitzicht: "Het loon van zonde is de dood, maar het geschenk van God is eeuwig leven in Christus Jezus onze Heer" (Romeinen 6:23).  Het is dat leven voor eeuwig wat wij kunnen krijgen, omdat Jezus zijn Losgeld aangeboden heeft.  "Ik zou u niet onwetende broer, betreft hen die slapend zijn (hij bedoeld in de dood), die jullie niet lijden, zelfs als de rest die geen hoop heeft ...  Voor de Heer zelf zal afdalen uit de hemel...  met de stem van de aartsengel en de trompet van God en de doden in Christus zullen opstijgen.  .  .  ".  (1 Thessalonians 4:13.16) "Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben." (1 Thessalonicen 4:13 NBV) "Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen.  Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan," (1 Thessalonicen 4:16 NBV)

Christus persoonlijk (merk op hijzelf) zal afdalen van uit de hemel; en de trouwe doden zullen natuurlijk uit het graf stijgen.  Hier zijn basisleerstellingen die in het Nieuwe Testament zijn gevonden.  Zij zijn stichtingswaarheden van de Gospel.  Het uur komt, waarin iedereen die in de graven is Jezus' stem zal horen van de hemel en voor de dag zal komen; zij die hebben goed gedaan naar de herrijzenis van leven; en zij die kwaad hebben gedaan naar de herrijzenis van veroordeling.  "Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen en uit hun graf zullen komen: wie het goede gedaan heeft staat op om te leven, wie het slechte gedaan heeft staat op om veroordeeld te worden." (Johannes 5:28-29 NBV)

Het slechte nieuws is dat wij dood zouden kunnen verdienen; het goed nieuws is dat er een alternatief is.  Wij zouden eeuwig leven kunnen gegeven worden: de kans om voorgoed in een perfecte wereld te leven.  Wat een keuze en wat een gelegenheid!

De beloning van het gerechtvaardigde bestaat uit een soort "geestbestaan" ergens; het zal de gunst van een onkreukbaar lichaam zijn, één dat niet zal verspild worden en omkomen zoals ons huidige lichaam dat doet, maar het zal niet langer onderworpen zijn aan de dood.
Geen pijnmeer hoeven te verdragen of bang gemaakt te worden ons te kwetsen of te sterven zullen wij het "paradijs" van het nieuwe Koninkrijk van vrede en vreugde kunnen binnengaan dat Christus zal vestigen wanneer hij naar de aarde terugkeert.

Zij die hebben geluisterd naar wat God te zeggen heeft, de tijd hebben genomen om het te begrijpen en diegenen die deze beloften het doel van hun leven hebben gemaakt, zij zullen, wanneer zij berouw hebben getoond en gekozen hebben om de Geboden van God te onder houden, kunnen de Heer vertrouwen en zullen de gelegenheid om te leven voor eeuwig in het Koninkrijk van God als ware leden van de familie van God mogen ontvangen.

De Bijbel legt uit dat wij, hier en nu, gedoopt moeten worden indien wij het Koninkrijk van God willen binnengaan en beginnen om met Hem te leven.  Het was de Heer zelf die zei: "Tenzij één opnieuw geboren is, kan hij het koninkrijk van God niet zien" (Johannes 3:3) en hij ging verder uit te leggen dat dit betekent dat wij opnieuw geboren moeten zijn "van water en de Geest" (3:5).  Stel dit daarom niet uit omdat u nooit weet wat morgen zal brengen.

Engelse versie / English version: Dying or not

New Tags

At Bijbelonderzoekers and here some new Tags were added.

Death and after brings so  a few new articles

Immortality and mortality brings us to the grave

grave, tomb, sepulchre > Graf

decomposition, decay, putrefaction, deterioration > Ontbinding

immortality > Onsterfelijkheid


Further there is the prudentia providentia in Zorgvuldigheid of oplettendheid

to carry away, to carry of, Letting yourself being lead along or influenced by mental or emotional appeal: Meeslepen of laten verleiden

to mean, to think, tell, say, opinion, view: Mening, overtuiging of opinie

to compare, compare with/to, equate in Vergelijken of naast elkaar stellen

and about the construction of the ecclesia or churchplanning you can find:
congregation, gathering, assembly of persons, body of Christians, body of believers: Congregatie
Parish: Parochie
expenses, expenditure, outlay, costs: Onkosten
about contributions: Bijdrage of contributie

Soon to appear:
coming together, meeting with each other: Verzamelen of Bijeenkomen

Graf

Het graf (grave, tomb, sepulchre) of opbergruimte voor een lijk of dood lichaam, de grafstede alsook de plaats waar iemand begraven ligt (burial place, resting place).

[Old English græf;  related to Old Frisian gref,  Old High German grab,  Old Slavonic grobǔ; ] (Collins English Dictionary - Complete & Unabridged 10th Edition )
O.E. græf  "grave, ditch," from P.Gmc. *graban  (cf. O.S. graf,  O.Fris. gref,  O.H.G. grab  "grave, tomb;" O.N. gröf  "cave," Goth. graba  "ditch"), from PIE base *ghrebh-/*ghrobh-  "to dig, to scratch, to scrape" (cf. O.C.S. grobu  "grave, tomb"); related to grafan  "to dig"). (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
1150–1200;  ME sepulcre  < OF < L sepulcrum,  equiv. to sepul-  (var. stem of sepelīre  to bury) + -crum  n. suffix of place (Dictionary.com Unabridged )
tomb: 1225–75;  ME tumbe  < AF; OF tombe  < LL tumba  < Gk týmbos  burial mound; akin to L tumēre  to swell. (Dictionary.com Unabridged )
from Old French tombe,  from Late Latin tumba  burial mound, from Greek tumbos;  related to Latin tumēre  to swell, Middle Irish tomm  hill (Collins English Dictionary - Complete & Unabridged 10th Edition )
tomb

c.1275, from Anglo-Fr. tumbe,  O.Fr. tombe  (12c.), from L.L. tumba  (cf. It. tomba , Fr. tombe , Sp. tumba ), from Gk. tymbos  "burial mound, grave, tomb," from PIE base *teu-  "to swell" (see thigh). The final -b  began to be silent 14c. (cf. lamb, dumb). ... A tombstone  (1565) originally was a horizontal stone covering a grave (or the lid of a stone coffin); meaning "gravestone, headstone" is attested from 1711.

(Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )

sepulchre - a chamber that is used as a grave    

burial chamber, sepulcher, sepulture

chamber - a natural or artificial enclosed space

crypt - a cellar or vault or underground burial chamber (especially beneath a church)

tomb, grave - a place for the burial of a corpse (especially beneath the ground and marked by a tombstone); "he put flowers on his mother's grave"

mausoleum - a large burial chamber, usually above ground

monument, repository - a burial vault (usually for some famous person)

burial vault, vault - a burial chamber (usually underground)
(Collins Thesaurus of the English Language)

catacomb, crypt, final resting place, last home, mausoleum, mound, permanent address, place of interment, resting place, sepulcher, shrine, six feet under, tomb, vault

boneyard, God's acre, Golgotha, boot hill, catacomb, cemetery, charnel, charnel house, churchyard, city of the dead, crypt, eternal home, funerary grounds, garden, grave , graveyard, marble town, memorial park, mortuary, necropolis, ossuary, polyandrium, potter's field, resting place, sepulcher, tomb, vault

Under the tag "graf" you shall be able to find articles on any excavation made in the earth in which a dead body can be buried. Any place that becomes the receptacle of what is dead, lost, or past, the last place of interment; a tomb or sepulchre.
It is about a place for the burial of a corpse, which can be beneath the ground but also above the earth in a special build construction, a cavity in a mensa, a vault or mausoleum and usually marked by a tombstone.

The sepulchre is first mentioned in the Bible as the burialplace or grave purchased by Abraham for Sarah from Ephron the Hittite (Genesis 23:20). This was the "cave of the field of Machpelah," where also Abraham and Rebekah and Jacob and Leah were burried (79:29-32). That place was considered as the unseen world: Hades and Sheool, were since the first sin entered the wold also death came by it and therefore every element of creation had to face death and decay without any difference between plant, animal or human. (Ecclesiastes 3:19,20) All had to go to that one place, the grave, to become dust again. (Genesis 3:19; Ecclesiastes 12:7) In Acts 7:16 it is said that Jacob was "laid in the sepulchre that Abraham bought for a sum of money of the sons of Emmor the father of Sychem." Moses, Elisha, King David were placed in a sepulchre. Kings (1 Kings 2:10) and prophets (1 Samuel 25:1) were generally buried within cities. Graves were generally grottoes or caves, natural or hewn out in rocks (Isaia 22:16; Matthew 27:60). There were family cemeteries (Genesis 47:29; 50:5; 2 Samuel 19:37). Public burial-places like gehenna outside Jerusalem, were assigned to the poor (Jeremia 26:23; 2 Kings 23:6). Graves were usually closed with stones, which were whitewashed, to warn strangers against contact with them (Matthew 23:27), which caused ceremonial pollution (Numeri 19:16). There were no graves in Jerusalem except those of the kings, and according to tradition that of the prophetess Huldah.
Joseph of Arimathea provided his own newly made sepulchre for use of Jesus from Nazareth (Matthew 27:57-60) who also went into the hel of death.

Onder het etiket "graf" zal u artikelen vinden welke betrekking hebben op de rustplaats van afgestorvenen. Het graf kan daar gaan om een kuil in de aarde, een opgraving gemaakte in de aarde waarin een lijk kan begraven worden. Maar ook over enige andere plaats waar datgene dat dood is, het leven verloren heeft tot rust wordt gebracht of als laatste plaats krijgt van een ter aarde bestelling of begrafenis; een graf of sepulcrum, grafkelder, grafspelonk, graftombe. Het is over een plaats voor de begrafenis van een lijk, dat onder het terrein kan zijn maar ook boven de aarde in een speciale opbouw, een holte in een mensa, een gewelf, stenen grafmonument,  graftempel of mauseleum en gewoonlijk gemarkeerd door een grafsteen. Een grafspelonk daarentegen is de rotsen uitgehouwen uitgehouwen grot, waarin het lijk kan geplaatst worden.



Het sepulcrum wordt eerst in de Bijbel als de begraafplaats of graf vermeld dat door Abraham voor Sarah van Ephron de Hettiet werd gekocht  (Genesis 23:20). Dit was het "hol van het veld van Machpelah", waar ook Abraham en Rebekah en Jacob en Leah werden begraven (79:29-32). Die plaats werd als de ongeziene wereld beschouwd: Hades en Sheool. Deze plaatsen waren, aangezien door de eerste zondeval in de wereld ook de dood tot iedereen gekomen was, voor eenieder onderdeel van de schepping de tegemoet teziene laatste rustplaats. In de dood zou voor iedereen en alles verval optreden, zonder verschil tussen plant, dier of mens. (Prediker 3:19.20) Iedereen moest naar die plaats, het graf, gaan om opnieuw stof  te worden. (Gensis 3:19; Prediker 12:7) In Handelingen van de Apostelen 7:16 wordt gezegd dat Jacob "in het sepulcrum werd gelegd dat Abraham van de zonen van Emmor de vader van Sychem voor een som geld had gekocht". Mozes, Elisha, Koning David werden in een sepulcrum geplaatst. Koningen (1 Koningen 2:10) en profeten (1 Samuel 25:1) werden algemeen binnen steden begraven. Graven waren algemeen grotten of holen, natuurlijke of uit rotsen gehouwde holten (Jesaja 22:16; Mattheus 27:60). Er waren familiebegraafplaatsen (Genesis 47:29; 50:5; 2 Samuel 19:37). Openbare begraaf-plaatsten zoals Gehenna buiten Jeruzalem, werden aan de armen toegewezen (Jeremia 26:23; 2 Koningen 23:6). Graven werden gewoonlijk met stenen afgesloten, welke werden witgewassen, om vreemden te waarschuwen tegen contact met hen (Mattheus23:27), welk ceremoniële vervuiling veroorzaakte (Numerieken 19:16) . Er waren geen graven in Jeruzalem behalve die van de koningen en volgens traditie die van de profetes Huldah. Joseph van Arimathea verzorgde zijn eigen pas gemaakt sepulcrum voor gebruik voor Jezus van Nazareth (Matthew 27:57-60) die ook door zijn dood in "de hel" ging.

Graf, begraafplaats, grafplaats, grafakker, Gods Akker, Akker des Heren, dodenakker, Golghotha, catacombe, crypte, sarcofaag, bijzetplaats, ter aarde bestelling, grafruimte, grafstede, grafkuil, aardkuil, pottenbank, familiegraf, erfgraf, kindergraf, grafspelonk, koepelgraf, keldergraf, familiekelder, grafgewelf, crypte, grafgang, eregraf, praalgraf, tombe, eretombe, mausoleum, columbarium, urneplaats, urnemuur, reuzengraf, hunnebed, grafheuvel, grafterp, tumulus, piramide, konus, pantheon

grafmonument, cenotaphium, dolmen, sarcophaag, grafzuil, grafnaald, graftombe,

grafsteen, grafgesteente, grafzerk, , lijkgesteente, grafnis, grafplaat, grafbord,

gewijde grond, graftuin, begraafplaats,

campo-santo,

ossuarium, knekelhuis, beenderhuis, beenderurn, beenderengrot, beenderhoop,

ligplaats tussen vier planken, ligplaats voor eeuwig,

laatste ankerplaats, laatste tolplaats, den dieperik, poort tot het eeuwig e (niets/leven), pierenkuil, put voor de gecrepeerden, put/kuil der ruste, bij de mieren zijn, plaats van ontbinding, lijkenstek, lijkenplaats,, knekelmansplaats, doodskistenplaats, kadaver plaats/ruimte,

aan de schoot der aarde toevertrouwen, onder de grond stoppen, in de put steken,een lijk bijzetten, lijken verbranden/verassen,

Ontbinding

De ontbinding (decomposition, decay)of het vergaan door bacteriële omzetting van eiwitstoffen (vooral van lijken en kadavers) (corruption of the body after death), maar ook de opheffing (dissolution, disbandment, annulment, rescission) van iets.

Under the Tag "ontbinding" we shall mainly look at the situation after death, which is discribed in the Bible as the givingup of the spirit (pneuma) (Luke 23:46) and the laying down or departure of the soul (= any living thing; AV: life; Greek: psuche) (John 10:11,15,17). After we die our body is going to decompose, decay, rot, putrefy, spoil meaning to undergo destructive dissolution. When the body is not put in an incinnerator or on a firestake the body shall slowly change from a state of soundness or humanly form to dust. It shall decompose and break down by chemical change.

decay
c.1460, from O.Fr. decair,  from V.L. *decadere  "to fall off," from L. cadere  "to fall" (Online Etymology Dictionary, © 2010 Douglas Harper )
Latin decadere to fall, sink, from Latin de- + cadere to fall
: break down, corrupt, decompose, disintegrate, fester, foul, mold, molder, perish [chiefly British], putrefy, rot, spoil, fall apart, go to seed (or run to seed) (Merriam-Webster Dict.)


A gradual falling into an inferior condition; progressive decline as a result of bacterial, fungal, or chemical action. The decomposition  suggests the reducing of a substance to its component elements; and the disintegration  emphasizes the breaking up, going to pieces, or wearing away of anything, so that its original wholeness is impaired.
Often people would like not to hear that the body also can rot away. Rot  being a stronger word than decay  and esp. applied to decaying vegetable matter, which may or may not emit offensive odors.
Decay can denote partial deterioration short of complete destruction.



putrefaction, deterioration, decadence, impairment, dilapidation, degeneration.

After death the body returns to the earth, while the mind becomes inactive and leaves the person without the capacity to think, act or react. (Psalm 164:4, Ecclesiastes 9:5,10) with everybody is going to happen as with the animals and the plants, once the soul, the being itself dies, having no superiority to the rest of the creation, men shall also go to the same place (sheool, the grave) and rot away to return to dust.(Ezekiel 18:4; Ecclesiastes 3:19-20)

Onder de verwijzer of  Etiket "ontbinding" zullen wij hoofdzakelijk de toestand na dood onder de loep nemen. De artikelen zullen bespreken wat er gebeurt na de toestand van het sterven, die in de Bijbel als het opgeven van de geest (pneuma) wordt genoemd (Lukas 23:46) ook beschreven als het neerleggen of vertrek van de ziel (= levende dingen; AV: leven; Griek: psuche) (Johannes 10:11,15,17). Nadat wij gestorven zijn gaat ons lichaam ontbinden, desintegreren, vervallen, rotten, bederven. Bederven om vernietigende ontbinding te ondergaan. Wanneer het lichaam in een incinnerator of verbrandingsoven is gezet of op een brandstapel wordt gelegd kan het zeer vlug over gaan tot asse. Indien het echter begraven wordt zal het lichaam langzaam van een staat van schijnbare uiterlijke gezondheid of menselijk vorm veranderen om tot stof. Het zal door chemische verandering wijzigingen ondergaan en desintegreren.



De ontbinding is een geleidelijk vervallen tot een minderwaardige toestand; progressieve afname tengevolge van bacteriële, schimmel of chemische actie. De decompositie stelt de verminderen van een substantie naar zijn componentonderdelen voor; en het uiteenvallen benadrukt het afbrekingsproces,  het tot gaat stukken uiteenvallen, zodat de oorspronkelijke heelheid geschaad wordt.

Dikwijls zouden mensen het liever niet willen  horen dat het lichaam ook weg kan rotten. Rot zijnde een sterker woord dan verval en specifiek toegepaste op het vervallen van groentematerie, welke onaangename geuren kan teweeg brengen.
Verval kan de gedeeltelijke achteruitgang aanduiden tegenover die van volledige vernietiging.

Bederf, achteruitgang, decadentie, beschadiging, verval, degeneratie.

Na dood keert het lichaam terug naar de aarde, terwijl de geest inactief wordt en de  persoon zonder de capaciteit tot denken, te handelen of te reageren laat. (Psalm 164:4, Prediker 9:5.10) Met iedereen gaat het zoals met de dieren en de planten, zodra de ziel, het wezen zelf sterft, heeft het geen superioriteit naar het overige van de creatie, mensen zullen ook naar dezelfde plaats (sheool, het graf) gaan en zullen weg rotten om terug te keren naar stof. (Ezechiël 18:4; Prediker 3:19-20)


afsterven, bederven, in verval raken, aftakelen, bederf, verval, aftakeling, creperen, creveren,

ter ziele gaan, aas worden,

de laatste tol aan de natuur betalen, de weg van alle vlees gaan, naar het pierenland gaan, het pierenkuiltje ingaan,