Sinds de polemiek rond het verplicht weghalen van de kruisbeelden in openbare gebouwen in Italië, dat werd aanschouwd als een van de meest Katholieke landen, is er over de gehele wereld een reactie gekomen die niet te stuiten lijkt.
20 landen hebben zich nu reeds officieel tegen het verbannen van het kruisbeeld. Zij hebben het met Italië in verdediging van het kruisbeeld genomen.
Men kan natuurlijk aanbrengen dat er vrijheid van meningsuiting moet zijn en dat iedereen godsdienstige of andere symbolen moet kunnen dragen en ophangen. Ook de directeur van het Europese Centrum voor Wet en Gerechtigheid, een Straatsburg-Gebaseerde NGO, die zich toe legt op de vrijheid van eredienst en gedachte, vindt dat deze steun vermoedelijk als een toepassing van deze strategie moet begrepen worden. Europa kan de toekomst niet tegemoet zien door het afzien van Christus niet aan te durven. er wordt echter vergeten dat ook al is dit kruis voor velen het symbool van het Christendom, dat het eigenlijk een heidens beeld is dat door de eeuwen heen in de Christelijkheid geïnfiltreerd is en bij een bepaalde groep in het Christendom als het ware een 'status' symbool is geworden van erkentelijkheid. Maar wie is men eigenlijk erkentelijk? Historisch staat het vast dat Jezus niet aan zulk een kruis, zoals het in veel Renaissance schilderijen wordt afgebeeld, is gestorven. Het is van oudsher het heidens teken voor de god Tamuz, de god van het kwaad. Jezus werd wel aanschouwd als een vertegenwoordiger van het kwaad. Hij werd aanzien als een gevaarlijke bedreiging. Maar al werd hij veroordeeld tot de dood als moordenaar, werd hij op de door de Romeinen , voor die tijd, meest menselijke manier om het leven gebracht. De Romeinen verkozen de moordenaars en grote misdadigers het leven te beroven door hen op te hangen aan een paal. Zo werd ook Jezus aan een houten stok gekruisigd. Jezus stierf aan de martelpaal voor onze zonden. En het is begrijpelijk dat wij als Christenen hiervoor erkentelijk willen zijn. Maar hoeven wij daarom overal symbolen van die martelpaal op te hangen? Wie zou het in zijn hoofd halen indien een geliefde van hem verongelukt is, een afbeelding of een beeltenis van dat wrak op te hangen aan de muur, of op kasten te plaatsen, of overal ten toon te spreiden? Gaat men daar mee werkelijk zijn liefde kunnen betonen voor die overleden persoon?
Zo ook meet Christus Jezus. Indien wij hem werkelijk lief hebben moeten wij geen beeltenis van zijn martelpaal overal rond dragen of overal ten toon spreiden. Beter kunnen wij doen wat die persoon graag had dat wij zouden doen. en Jezus hield er aan dat de mensen hem zouden volgen. Wat in houdt dat zij zouden doen wat de Vader van hen verlangt. Dat zij God zouden eren en loven en niet een ovf andere mens, ook hem niet. Jezus gaf meermaals te kennen dat de genezenen niet hem moesten bedanken of aanbidden, maar wel zijn Vader, die in de hemel is.
Wij kunnen Jezus' offerdaad naar waarde nemen door aandacht te schenken aan het Woord van Jezus zijn Vader, die ook onze Vader is en Schepper van hemel en aarde is. Indien wij de Bijbel als symbool zouden nemen zou meer verantwoord zijn dan het teken van een tegenstander van God, die door velen vroeger ook werd aanbeden als een god. Laten wij het teken van de god Tamuz ter zijde leggen en ons concentreren op het ware symbool van de verlossing, het Lam van God, en deze Jezus na volgen door zijn voorbeeld op te volgen en te kiezen voor die Ene Ware God, Jehovah ons Aller Vader.
Showing posts with label romeinen. Show all posts
Showing posts with label romeinen. Show all posts
Thursday, 22 July 2010
Thursday, 1 July 2010
Swedish theologian finds historical proof Jesus did not die on a cross
'Jesus did not die on the cross'
The Swedish theologian Gunnar Samuelsson draws in his thesis, based on examination of historical sources that Jesus Christ died on the cross.
For us it is clear that in the Bible is written that Jesus died on a stake (a pole) or piece of wood; and what has historically done in that time by the Romans in order to sentence a murderer to death. But through the centuries, the image became fused with the wrong Renaissance image.
The image of the cross is based on traditions and expressions in art, and not on actual facts. There is an extensive collection of Greek, Latin and Hebrew literature on the methods used by the Romans for criminals. Nowhere is mentioned a cross or crucifixion.
The New Testament says nothing about a crucifixion says Samuelsson. The Greek word 'stauros' that often is used, is translated to cross, but in those days meant 'pole'. Jesus died not on the cross but to a pole.
Samuelsson knows he's denial of the cross may break many people's heart. The theologian is himself a believer and sees Jesus as the Son of God. "I do not doubt the faith, but we must believe what it says". And that last point is missed by a lot of people. Usually they want to stick to entrenched images that have nothing to do with reality.
The Swedish theologian Gunnar Samuelsson draws in his thesis, based on examination of historical sources that Jesus Christ died on the cross.
For us it is clear that in the Bible is written that Jesus died on a stake (a pole) or piece of wood; and what has historically done in that time by the Romans in order to sentence a murderer to death. But through the centuries, the image became fused with the wrong Renaissance image.
The image of the cross is based on traditions and expressions in art, and not on actual facts. There is an extensive collection of Greek, Latin and Hebrew literature on the methods used by the Romans for criminals. Nowhere is mentioned a cross or crucifixion.
The New Testament says nothing about a crucifixion says Samuelsson. The Greek word 'stauros' that often is used, is translated to cross, but in those days meant 'pole'. Jesus died not on the cross but to a pole.
Samuelsson knows he's denial of the cross may break many people's heart. The theologian is himself a believer and sees Jesus as the Son of God. "I do not doubt the faith, but we must believe what it says". And that last point is missed by a lot of people. Usually they want to stick to entrenched images that have nothing to do with reality.
Dutch version / Nederlandse versie: Zweeds theoloog vindt in historische geschriften dat Jezus niet aan een kruis stierf
+++
2013 update:
Zweeds theoloog vindt in historische geschriften dat Jezus niet aan een kruis stierf
'Jezus stierf niet aan het kruis'
De Zweedse theoloog Gunnar Samuelsson trekt in zijn proefschrift, aan de hand van bestudering van historische bronnen dat Jezus Christus niet stierf aan het kruis.
Voor ons is het duidelijk dat er in de bijbel 'paal' staat en wat er in die tijd historisch gedaan werd door de Romeinen om een moordenaar te beroven van het leven bij een terechtstelling. Maar door de eeuwen heen is het Renaissance beeld vergroeid geraakt met de verkeerde beeldvorming.
Het beeld van het kruis is gebaseerd op traditie en uitingen in de kunst, en niet op feitelijke gegevens.Er bestaat een uitgebreide verzameling Griekse, Latijnse en Hebreeuwse literatuur over de strafmethoden van de Romeinen. Nergens wordt een kruis of kruisiging genoemd.
Ook het Nieuwe Testament zegt volgens Samuelsson niks over een kruisiging. Het Griekse woord 'stauros' dat steeds wordt genoemd, wordt vertaald met kruis, maar betekende in die tijd 'paal'. Jezus stierf dus niet aan het kruis, maar aan een paal.
Samuelsson weet dat hij met de ontkenning van het kruis veel mensen in het hart raakt. De theoloog is zelf gelovig en beschouwt Jezus als de Zoon van God. "Ik twijfel niet aan het geloof, maar we moeten wel geloven wat er staat". en dat laatste vergeten veel mensen. Meestal willen zij houden aan vastgeroeste beelden die niets met de werkelijkheid te maken hebben.
Voor ons is het duidelijk dat er in de bijbel 'paal' staat en wat er in die tijd historisch gedaan werd door de Romeinen om een moordenaar te beroven van het leven bij een terechtstelling. Maar door de eeuwen heen is het Renaissance beeld vergroeid geraakt met de verkeerde beeldvorming.
Het beeld van het kruis is gebaseerd op traditie en uitingen in de kunst, en niet op feitelijke gegevens.Er bestaat een uitgebreide verzameling Griekse, Latijnse en Hebreeuwse literatuur over de strafmethoden van de Romeinen. Nergens wordt een kruis of kruisiging genoemd.
Ook het Nieuwe Testament zegt volgens Samuelsson niks over een kruisiging. Het Griekse woord 'stauros' dat steeds wordt genoemd, wordt vertaald met kruis, maar betekende in die tijd 'paal'. Jezus stierf dus niet aan het kruis, maar aan een paal.
Samuelsson weet dat hij met de ontkenning van het kruis veel mensen in het hart raakt. De theoloog is zelf gelovig en beschouwt Jezus als de Zoon van God. "Ik twijfel niet aan het geloof, maar we moeten wel geloven wat er staat". en dat laatste vergeten veel mensen. Meestal willen zij houden aan vastgeroeste beelden die niets met de werkelijkheid te maken hebben.
Engelse vertaling / English translation: Swedish theologian finds historical proof Jesus did not die on a cross
Tuesday, 10 February 2009
De Wederkomst en de eindtijd #4 De komende toorn
De Wederkomst en de eindtijd
MALEACHI, de laatste profeet in het Oude Testament, voorzag dat de komst van Christus een crisis onder het volk Israël zou brengen: "plotseling zal tot zijn tempel komen de Here, die gij zoekt... Doch wie kan de dag van zijn komst verdragen, en wie zal bestaan als Hij verschijnt?" (Maleachi 3:1-2).
Jezus waarschuwde zijn volk voor de heilloze consequenties van de verwerping van Hem. Zij waren de zonen van hen die Israëls profeten hadden gedood en door Hem, de grootste van alle dienaars die God tot zijn volk had gezonden, te verwerpen, zouden zij de maat van hun vaderen vol maken (Mattheus 23:32). "Want er zullen dagen over u komen, waarin uw vijanden een bolwerk tegen u zullen opwerpen en u omsingelen en u van alle zijden in het nauw brengen, en zij zullen u en uw kinderen in u vertreden en zij zullen in u geen steen op de andere laten, omdat gij de tijd niet hebt opgemerkt, dat God naar u omzag" (Lucas 19-43-44).
Zelfs nadat de Joodse autoriteiten Jezus aan de Romeinse stadhouder hadden overgeleverd met de eis dat Hij gekruisigd zou worden, gaf God hun de gelegenheid tot inzicht te komen door het getuigenis van de apostelen dat Jezus uit de doden opgewekt was. Toen zij zelfs dit getuigenis niet geloofden en ook de apostelen vervolgden, was Gods straffende gericht op de Joden onvermijdelijk. Paulus verweet zijn volk als "Joden, die zelfs de Here Jezus en de profeten gedood en ons tot het uiterste vervolgd hebben, die Gode niet behagen en tegen alle mensen ingaan, daar zij ons verhinderen tot de heidenen te spreken tot hun behoud, waardoor zij te allen tijde de maat hunner zonden vol maken. De toorn is over hen gekomen tot het einde" (1 Thessalonicensen 2:15-16).
Enkele jaren na het schrijven van deze brief is het einde gekomen, evenals Jezus had voorzegd. "Want er zal grote nood zijn over het land en toorn over dit volk, en zij zullen vallen door de scherpte des zwaards en als gevangenen weggevoerd worden onder alle heidenen, en Jeruzalem zal door heidenen vertrapt worden, totdat de tijden der heidenen zullen vervuld zijn" (Lucas 21 :23-24). De Joodse opstand tegen de Romeinse bezetters van het land in 67 na Chr. liep uit op de verwoesting drie jaar later van Jeruzalem, het afbranden van de tempel, het verbannen van een groot deel van het volk uit zijn land en zijn eeuwenlange verstrooiing overal in de wereld.
De geschiedenis herhaalt zich
Een vergelijkbare catastrofe was eeuwen tevoren over de Joden gekomen. De kroniekschrijver vertelt hoe Jeruzalem door Babel verwoest werd en de tempel in brand gestoken omdat het volk Gods profeten had verworpen. "De HERE, de God hunner vaderen, zond wel zijn boden tot hen, vroeg en laat, want Hij ontfermde Zich over zijn volk en zijn woning, maar zij bespotten de boden Gods, verachtten zijn woorden en hoonden zijn profeten, totdat de gramschap des HEREN zich zozeer tegen zijn volk verhief, dat geen herstel meer mogelijk was. Hij deed de Chaldeeën tegen hen optrekken... Zij verbrandden het huis Gods en braken de muren van Jeruzalem af... Ook voerde hij hen naar Babel" (2 Kroniken 36:15 e.v.).
De toorn Gods
De catastrofale verwoesting van Jeruzalem en de tempel door de Chaldeeën en de Romeinen, als direct gevolg van de verwerping van Gods profeten en zijn eniggeboren Zoon, biedt een helder inzicht in de betekenis van wat de Bijbel de toorn Gods noemt. In de eerste plaats blijkt dat, verre van een plotselinge opwelling van gramschap te zijn, Gods straf alleen kwam na langdurige en onverzettelijke ongehoorzaamheid. God noemt Zich "barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw" (Exodus 34:6) en de heilsgeschiedenis verschaft vele voorbeelden van zijn vergevensgezindheid. Het lange wachten op de dag des Heren, verklaart Petrus, is niet omdat Hij talmt, "maar Hij is lankmoedig jegens u, daar Hij niet wil, dat sommigen verloren gaan, doch dat allen tot bekering komen" (2 Petrus 3:9).
In de tweede plaats is Gods toorn zijn tegen zonde gerichte, actieve en straffende oordeel, de werking en het gevolg van een niet te verontschuldigen verwerping van zijn geboden. "U alleen heb Ik gekend uit alle geslachten van het aardrijk; daarom zal Ik al uw ongerechtigheden aan u bezoeken", zei God door zijn profeet Amos (3:2). In het volgende hoofdstuk vermeldt de profeet een reeks straffen van toenemende hevigheid. Toch is Gods toorn altijd begrensd en in vergelijking met zijn liefde, kortstondig. "Een kort ogenblik heb Ik u verlaten, maar met groot erbarmen zal Ik u tot Mij nemen; in een uitstorting van toorn heb Ik mijn aangezicht een ogenblik voor u verborgen, maar met eeuwige goedertierenheid ontferm Ik Mij over u, zegt uw Losser, de HERE" (Jesaja 54:7-8).
In de derde plaats zegt Gods toorn echter niet alleen iets over wat Hij doet maar ook over wat Hij is. Al spreekt Paulus op enkele plaatsen van de toorn, deze is niet op te vatten als een zelfstandig werkende macht, 'het onvermijdelijke proces van oorzaak en gevolg in een moreel heelal' of een noodlot, maar liever als Gods bewogenheid tegenover mensen die schuldig zijn aan opzettelijke overtreding van zijn geboden.
De dag van toorn
Paulus spreekt herhaaldelijk van de komende toorn en heeft daarbij voor ogen de dag van Christus' wederkomst in de eindtijd. Hij waarschuwt de ongelovige Joden van zijn tijd dat zij door hun weerbarstigheid en onboetvaardigheid bezig zijn toorn op te hopen "tegen de dag des toorns en der openbaring van het rechtvaardig oordeel Gods, die een ieder vergelden zal naar zijn werken" (Romeinen 2:5). Hij richt de aandacht op "de openbaring van de Here Jezus van de hemel met de engelen zijner kracht, in vlammend vuur, als Hij straf oefent over hen, die God niet kennen en het evangelie van onze Here Jezus niet gehoorzamen. Dezen zullen boeten met een eeuwig verderf, ver van het aangezicht des Heren en van de heerlijkheid zijner sterkte, wanneer Hij komt" (2 Thessalonicensen 1 :7-9).
Het boek Openbaring spreekt van de dag van de toorn van God en van het Lam. Johannes hoort het bevel aan zeven engelen: "Gaat heen en giet de zeven schalen van de gramschap Gods uit op de aarde" (16:1). Met de zevende hiervan wordt verkondigd: "Het is geschied" (v.17).
Dit is de taal van symboliek. Profeten stellen tegenover de kortstondige uitstorting van Gods oordeel de langdurige zegeningen die na het verwijderen van kwaad uit de samenleving zullen volgen: "eenjaar van het welbehagen des HEREN en een dag der wraak van onze God" (Jesaja 63:2).
In ditzelfde boek ziet Johannes vierentwintig oudsten, de symbolische vertegenwoordigers van Gods volk, die Hem loven omdat Hij voorgoed een einde aan menselijke machtsuitoefening op aarde heeft gebracht door de wereld te brengen onder de rechtvaardige heerschappij van zijn Gezalfde: "Wij danken U, Here God, Almachtige, dat Gij uw grote macht hebt opgenomen en het koningschap hebt aanvaard; en de volkeren waren toornig geworden, maar uw toorn is gekomen en de tijd voor de doden om geoordeeld te worden en om het loon te geven aan uw knechten, profeten en aan de heiligen en aan hen, die uw naam vrezen, aan de kleinen en de groten en om te verderven wie de aarde verderven" (11: 17-18).
Wat de uitwerking van Gods gericht letterlijk zal betekenen is ons niet bekend. Er zijn profetieën die Gods oordeel vergelijken met de zondvloed en hieraan toevoegen: "er blijven weinig stervelingen over" (Jesaja 24:6). Dezelfde profeet zegt: "Want zie, de HERE zal komen als vuur om zijn toorn te openbaren. Te vuur en te zwaard zal de HERE gericht oefenen over al wat leeft, en de verslagenen zullen talrijk zijn" (66: 16).
Het mag voor ons een troost zijn te weten dat Gods toorn niet in tegenspraak is met zijn liefde en dat Hij gezegd heeft: "Zou Ik een welgevallen hebben aan de dood van de goddeloze? Niet veeleer hieraan, dat hij zich bekere van zijn wegen en leve?" (Ezechiël 18:23). Het uitroeien van zonde is een noodzakelijke ingreep, nodig om Gods einddoel met de wereld te realiseren, wanneer zijn dienaars ingaan tot het paradijs dat hij beloofd heeft, voor altijd vrij van zonde.
"Daarom zijn zij voor de troon van God en zij vereren Hem dag en nacht in zijn tempel; en Hij, die op de troon gezeten is, zal zijn tent over hen uitspreiden. Zij zullen niet meer hongeren en niet meer dorsten, ook zal de zon niet op hen vallen, noch enige hitte, want het Lam, dat in het midden van de troon is, zal hen weiden en hen voeren naar waterbronnen des levens, en God zal alle tranen van hun ogen afwissen" (Openbaring 7:15-17). -
Vervolg De Verlosser uit de hemel
- Met de Bijbel in de hand
Voorgaande
DE KOMENDE TOORN
Vervolg
MALEACHI, de laatste profeet in het Oude Testament, voorzag dat de komst van Christus een crisis onder het volk Israël zou brengen: "plotseling zal tot zijn tempel komen de Here, die gij zoekt... Doch wie kan de dag van zijn komst verdragen, en wie zal bestaan als Hij verschijnt?" (Maleachi 3:1-2).
Jezus waarschuwde zijn volk voor de heilloze consequenties van de verwerping van Hem. Zij waren de zonen van hen die Israëls profeten hadden gedood en door Hem, de grootste van alle dienaars die God tot zijn volk had gezonden, te verwerpen, zouden zij de maat van hun vaderen vol maken (Mattheus 23:32). "Want er zullen dagen over u komen, waarin uw vijanden een bolwerk tegen u zullen opwerpen en u omsingelen en u van alle zijden in het nauw brengen, en zij zullen u en uw kinderen in u vertreden en zij zullen in u geen steen op de andere laten, omdat gij de tijd niet hebt opgemerkt, dat God naar u omzag" (Lucas 19-43-44).
Zelfs nadat de Joodse autoriteiten Jezus aan de Romeinse stadhouder hadden overgeleverd met de eis dat Hij gekruisigd zou worden, gaf God hun de gelegenheid tot inzicht te komen door het getuigenis van de apostelen dat Jezus uit de doden opgewekt was. Toen zij zelfs dit getuigenis niet geloofden en ook de apostelen vervolgden, was Gods straffende gericht op de Joden onvermijdelijk. Paulus verweet zijn volk als "Joden, die zelfs de Here Jezus en de profeten gedood en ons tot het uiterste vervolgd hebben, die Gode niet behagen en tegen alle mensen ingaan, daar zij ons verhinderen tot de heidenen te spreken tot hun behoud, waardoor zij te allen tijde de maat hunner zonden vol maken. De toorn is over hen gekomen tot het einde" (1 Thessalonicensen 2:15-16).
Enkele jaren na het schrijven van deze brief is het einde gekomen, evenals Jezus had voorzegd. "Want er zal grote nood zijn over het land en toorn over dit volk, en zij zullen vallen door de scherpte des zwaards en als gevangenen weggevoerd worden onder alle heidenen, en Jeruzalem zal door heidenen vertrapt worden, totdat de tijden der heidenen zullen vervuld zijn" (Lucas 21 :23-24). De Joodse opstand tegen de Romeinse bezetters van het land in 67 na Chr. liep uit op de verwoesting drie jaar later van Jeruzalem, het afbranden van de tempel, het verbannen van een groot deel van het volk uit zijn land en zijn eeuwenlange verstrooiing overal in de wereld.
De geschiedenis herhaalt zich
Een vergelijkbare catastrofe was eeuwen tevoren over de Joden gekomen. De kroniekschrijver vertelt hoe Jeruzalem door Babel verwoest werd en de tempel in brand gestoken omdat het volk Gods profeten had verworpen. "De HERE, de God hunner vaderen, zond wel zijn boden tot hen, vroeg en laat, want Hij ontfermde Zich over zijn volk en zijn woning, maar zij bespotten de boden Gods, verachtten zijn woorden en hoonden zijn profeten, totdat de gramschap des HEREN zich zozeer tegen zijn volk verhief, dat geen herstel meer mogelijk was. Hij deed de Chaldeeën tegen hen optrekken... Zij verbrandden het huis Gods en braken de muren van Jeruzalem af... Ook voerde hij hen naar Babel" (2 Kroniken 36:15 e.v.).
De toorn Gods
De catastrofale verwoesting van Jeruzalem en de tempel door de Chaldeeën en de Romeinen, als direct gevolg van de verwerping van Gods profeten en zijn eniggeboren Zoon, biedt een helder inzicht in de betekenis van wat de Bijbel de toorn Gods noemt. In de eerste plaats blijkt dat, verre van een plotselinge opwelling van gramschap te zijn, Gods straf alleen kwam na langdurige en onverzettelijke ongehoorzaamheid. God noemt Zich "barmhartig en genadig, lankmoedig, groot van goedertierenheid en trouw" (Exodus 34:6) en de heilsgeschiedenis verschaft vele voorbeelden van zijn vergevensgezindheid. Het lange wachten op de dag des Heren, verklaart Petrus, is niet omdat Hij talmt, "maar Hij is lankmoedig jegens u, daar Hij niet wil, dat sommigen verloren gaan, doch dat allen tot bekering komen" (2 Petrus 3:9).
In de tweede plaats is Gods toorn zijn tegen zonde gerichte, actieve en straffende oordeel, de werking en het gevolg van een niet te verontschuldigen verwerping van zijn geboden. "U alleen heb Ik gekend uit alle geslachten van het aardrijk; daarom zal Ik al uw ongerechtigheden aan u bezoeken", zei God door zijn profeet Amos (3:2). In het volgende hoofdstuk vermeldt de profeet een reeks straffen van toenemende hevigheid. Toch is Gods toorn altijd begrensd en in vergelijking met zijn liefde, kortstondig. "Een kort ogenblik heb Ik u verlaten, maar met groot erbarmen zal Ik u tot Mij nemen; in een uitstorting van toorn heb Ik mijn aangezicht een ogenblik voor u verborgen, maar met eeuwige goedertierenheid ontferm Ik Mij over u, zegt uw Losser, de HERE" (Jesaja 54:7-8).
In de derde plaats zegt Gods toorn echter niet alleen iets over wat Hij doet maar ook over wat Hij is. Al spreekt Paulus op enkele plaatsen van de toorn, deze is niet op te vatten als een zelfstandig werkende macht, 'het onvermijdelijke proces van oorzaak en gevolg in een moreel heelal' of een noodlot, maar liever als Gods bewogenheid tegenover mensen die schuldig zijn aan opzettelijke overtreding van zijn geboden.
De dag van toorn
Paulus spreekt herhaaldelijk van de komende toorn en heeft daarbij voor ogen de dag van Christus' wederkomst in de eindtijd. Hij waarschuwt de ongelovige Joden van zijn tijd dat zij door hun weerbarstigheid en onboetvaardigheid bezig zijn toorn op te hopen "tegen de dag des toorns en der openbaring van het rechtvaardig oordeel Gods, die een ieder vergelden zal naar zijn werken" (Romeinen 2:5). Hij richt de aandacht op "de openbaring van de Here Jezus van de hemel met de engelen zijner kracht, in vlammend vuur, als Hij straf oefent over hen, die God niet kennen en het evangelie van onze Here Jezus niet gehoorzamen. Dezen zullen boeten met een eeuwig verderf, ver van het aangezicht des Heren en van de heerlijkheid zijner sterkte, wanneer Hij komt" (2 Thessalonicensen 1 :7-9).
Het boek Openbaring spreekt van de dag van de toorn van God en van het Lam. Johannes hoort het bevel aan zeven engelen: "Gaat heen en giet de zeven schalen van de gramschap Gods uit op de aarde" (16:1). Met de zevende hiervan wordt verkondigd: "Het is geschied" (v.17).
Dit is de taal van symboliek. Profeten stellen tegenover de kortstondige uitstorting van Gods oordeel de langdurige zegeningen die na het verwijderen van kwaad uit de samenleving zullen volgen: "eenjaar van het welbehagen des HEREN en een dag der wraak van onze God" (Jesaja 63:2).
In ditzelfde boek ziet Johannes vierentwintig oudsten, de symbolische vertegenwoordigers van Gods volk, die Hem loven omdat Hij voorgoed een einde aan menselijke machtsuitoefening op aarde heeft gebracht door de wereld te brengen onder de rechtvaardige heerschappij van zijn Gezalfde: "Wij danken U, Here God, Almachtige, dat Gij uw grote macht hebt opgenomen en het koningschap hebt aanvaard; en de volkeren waren toornig geworden, maar uw toorn is gekomen en de tijd voor de doden om geoordeeld te worden en om het loon te geven aan uw knechten, profeten en aan de heiligen en aan hen, die uw naam vrezen, aan de kleinen en de groten en om te verderven wie de aarde verderven" (11: 17-18).
Wat de uitwerking van Gods gericht letterlijk zal betekenen is ons niet bekend. Er zijn profetieën die Gods oordeel vergelijken met de zondvloed en hieraan toevoegen: "er blijven weinig stervelingen over" (Jesaja 24:6). Dezelfde profeet zegt: "Want zie, de HERE zal komen als vuur om zijn toorn te openbaren. Te vuur en te zwaard zal de HERE gericht oefenen over al wat leeft, en de verslagenen zullen talrijk zijn" (66: 16).
Het mag voor ons een troost zijn te weten dat Gods toorn niet in tegenspraak is met zijn liefde en dat Hij gezegd heeft: "Zou Ik een welgevallen hebben aan de dood van de goddeloze? Niet veeleer hieraan, dat hij zich bekere van zijn wegen en leve?" (Ezechiël 18:23). Het uitroeien van zonde is een noodzakelijke ingreep, nodig om Gods einddoel met de wereld te realiseren, wanneer zijn dienaars ingaan tot het paradijs dat hij beloofd heeft, voor altijd vrij van zonde.
"Daarom zijn zij voor de troon van God en zij vereren Hem dag en nacht in zijn tempel; en Hij, die op de troon gezeten is, zal zijn tent over hen uitspreiden. Zij zullen niet meer hongeren en niet meer dorsten, ook zal de zon niet op hen vallen, noch enige hitte, want het Lam, dat in het midden van de troon is, zal hen weiden en hen voeren naar waterbronnen des levens, en God zal alle tranen van hun ogen afwissen" (Openbaring 7:15-17). -
Vervolg De Verlosser uit de hemel
- Met de Bijbel in de hand
Wednesday, 17 December 2008
Heb het goede voor met alle mensen
English version> Live at peace with everyone
"Vergeld geen kwaad met kwaad. Heb het goede voor met alle mensen. Stel alles in het werk om met iedereen in vrede te leven."
Romeinen 12:17-18
Overdenking van vandaag:
VERLOSSEND - Dit is hoe Jezus leefde! Hij heeft geprobeerd om een verschil te maken in de levens van anderen. Zijn doel was niet om gelijk te krijgen, te krijgen wat rechtmatig van hem was of zelfs het winnen van de argumenten. Zijn focus was om mensen verlossend te laten handelen en hen meer gezegend te laten zijn dan ze waren.
Gebed:
Vergeef mij, God, voor de bitterheid die ik ondergebracht heb en de kwade dingen die ik gedacht heb over anderen. Help me om hun te zien en te waarderen zoals Jezus doet. In zijn naam bid ik. Amen.
In vertaling
Monday, 17 November 2008
All provided by the Spirit of God are led, are children of God
- Marianne from the Multiply group Eén lichaam/Jesus loves you wrote;
All provided by the Spirit of God are led, are children of God.
Romans 8:14
I am a child of God
If you are baptized, then you are part of a new family: all people who are guided by the Spirit. Because that is baptized: you entrust to the Spirit of God, you let him lead. The christening is that you in Christ is connected with the Spirit of the new life. And if you are a child of God. Because the family has a Father: the father of Jesus Christ. You may know him as no longer the God at a distance, the lofty and distant God, but the faithful Father who enjoy your vicinity as his child. Know yourself in Christ and the Spirit so: if a loved child of the Father.
Father in heaven, teaching me more and more to me to be guided by Your Spirit so that I feel that I'm your child, in Jesus name. Amen
Romans 8:14
I am a child of God
If you are baptized, then you are part of a new family: all people who are guided by the Spirit. Because that is baptized: you entrust to the Spirit of God, you let him lead. The christening is that you in Christ is connected with the Spirit of the new life. And if you are a child of God. Because the family has a Father: the father of Jesus Christ. You may know him as no longer the God at a distance, the lofty and distant God, but the faithful Father who enjoy your vicinity as his child. Know yourself in Christ and the Spirit so: if a loved child of the Father.
Father in heaven, teaching me more and more to me to be guided by Your Spirit so that I feel that I'm your child, in Jesus name. Amen
Door Geest geroepenen, kinderen van God
- Marianne van de Multiply groep Eén lichaam/Jesus loves you schreef;
Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God.
Romeinen 8:14
Ik ben een kind van God
Als je wordt gedoopt, dan ga je deel uitmaken van een nieuw gezin: allemaal mensen die zich laten leiden door de Geest. Want dat is gedoopt worden: je toevertrouwen aan de Geest van God, je door hem laten leiden. De doop is dat je in Christus verbonden wordt met de Geest van het nieuwe leven. En zo word je een kind van God. Want het gezin heeft een Vader: de vader van Jezus Christus. Hem mag je kennen, niet langer als de God op afstand, de verheven en verre God, maar de trouwe Vader die geniet van jouw nabijheid als zijn kind. Ken je zelf in Christus en door de Geest dus zo: als een geliefd kind van de Vader.
Vader in de hemel, leer me steeds meer om me te laten leiden door Uw Geest zodat ik ervaar dat ik Uw kind ben, in Jezus naam. Amen
Subscribe to:
Posts (Atom)