Tegenwoordig springt de medische wereld daar op in en geeft deze jongeren de kans om van geslacht te veranderen. zij die zulk een probleem hebben over hun eigen zijn, hun eigen identiteit niet kunnen appreciëren of voelen dat de wereld hun identiteit niet erkend, is er nog een grote muur van onbegrip in die buitenwereld.
In kerkelijke gemeenschappen leveren zulke jongeren dikwijls ernstige problemen op. Velen hebben het er zeer lastig mee.
De gereformeerd-vrijgemaakt predikant ds. Marc ten Brink is als gastheer betrokken bij de zelfhulpgroep Transgender & Geloof (onderdeel van Transvisie*). Voor hen heeft hij het probleem onder de loep genomen en bevindt dat er bij transgenders er sprake is van een fundamentele verwarring over hun eigen zijn.
Dat brengt legio vragen mee: Wie ben ik? Hoe ben ik bedoeld? Welke weg heb ik te gaan? En – als hij of zij gelovig is – wie ben ik voor God?haalt hij aan. Hij is er zich bewust van dat die jongeren al van zeer vroeg met die vragen over hun identiteit en hoe de maatschappij naar hen kijkt kunnen worstelen.
“Ze zijn heel bang om uit de kast te komen, liggen totaal met zichzelf in de knoop en weten niet hoe ze relaties moeten aangaan. Dat maakt het zo indringend.”zegt hij.
De christelijke-gereformeerde ds. Klomp beaamt het verhaal van Ten Brink. De predikant uit Veenendaal is betrokken bij de Christelijke Werkgroep Transseksualiteit en voert pastorale gesprekken met transgenders in het hele land.
“Reken maar dat deze mensen in een sociaal isolement zitten. Als je dat zelf niet aan den lijve ondervindt, peil je nooit wat die mensen doormaken aan eenzaamheid.”
Zowel
Klomp als Ten Brink vindt het dan ook van groot belang dat er in de
kerkelijke gemeente zorgvuldig met transgenders wordt omgegaan. Ds.
Klomp:
“Op dat vlak is nog wel veel te leren, hoor. Al zeg ik er meteen bij dat veroordeling vaak voortkomt uit onwetendheid. Men weet er geen raad mee. Dat laatste kan ik me goed voorstellen; het ís ook moeilijk.”
Vindt ook:
