Showing posts with label kerk-zijn. Show all posts
Showing posts with label kerk-zijn. Show all posts

Thursday 17 December 2020

Hans Maat roept onwijs mensen op om samen te komen

Vervolgend op "Moeten kerken zich beperken tot online diensten?" willen wij toch benadrukken hoe belangrijk het is om zich tot de corona maatregelen te houden en niet bepaalde predikers te volgen die oproepen om tegen de regeringsbesluiten toch samen te komen. Dat zou dan betekenen om ongehoorzaamheid aan de Wetsvoerder te tonen, iets waar Jezus tegen was en zei:

Geef de keizer wat de keizer toe komt.

 Hans Maat vind met twee of drie mensen samenkomen echt te weinig

 "Zo kun je kerk-zijn nauwelijks vormgeven en worden Bijbelstudies de pas afgesneden",
zegt hij. Deze directeur van het Evangelisch Werkverband roept kerken op om creatieve vormen van kerk-zijn te bedenken tijdens de coronacrisis.

"Sommige kerken beschikken over prachtige gebouwen met soms maar liefst zeven zalen. Ik zou zeggen: zet ik elke zaal een groep om Bijbelstudie te doen. En er zullen vast en zeker kerken zijn dit dat al doen. Zij krijgen van mij bij deze een pluim. Maar er zijn ook een heel aantal kerken met grote gebouwen die vanzelfsprekend leeg staan. Gebouwen zijn vaak om erediensten heen gebouwd, maar nu gaat het om community. Ik zie nu bijvoorbeeld veel jongeren tussen wal en schip vallen omdat er voor hen geen persoonlijke aandacht is."

Hij vergeet echter dat als deze mensen naar één plek moeten zij wel onderweg moeten gaan, waarbij zij meerdere mensen kunnen kruisen.  Ook waar zij samen komen zullen zij met bepaalde ogenblik de kans lopen om te dicht bij elkaar te zijn en een mogelijke besmettingsaard kunnen vormen.

Uit broederliefde moet men vermijden dat mensen kunnen besmet worden. Daarom is het totaal onverantwoord om in deze tijden samen te komen. Met de huidige moderne middelen zijn er genoeg mogelijkheden om diensten of klassen te onderhouden. Er zijn Zoom, Jitsi, Facetime, Messenger, Meets en vele andere elektronische voorzieningen waarbij men virtueel met meerdere mensen samen kan komen.

Maat vindt wel dat de maatregelen heel zorgvuldig worden nagevolgd, al kunnen wij dat niet zo goed zien in Nederland. Ook denkt hij

"dat we moeten blijven proberen om de maximale ruimte te benutten die ons gegeven is om kerk te kunnen zijn."

Maar men kan gerust "Kerk zijn" via verbintenis langs allerlei kanalen en met mensen die te ver af zijn om lijfelijk aanwezig te zijn. Onze gemeenschap houdt zo al jaren haar zondagdienst ter beschikking online zodat broeders en zusters waar ook ter wereld toch een dienst kunnen bijwonen, al wonen zij eigenlijk in verre afzondering; Zo kunnen zij deel uitmaken van de verbonden gemeenschap.

Thursday 26 November 2020

Vermoeidheid van de ziel en geestelijke afzondering

 In 2016 kloeg predikant Kees van Ekris over de toestand van de 'zieletoestand' van de Nederlanders. Hij haalde  in het Nederlands Dagblad  aan:

"Het is mijn ervaring dat onder predikanten en toegewijde gemeenteleden een diepe vermoeidheid de ziel belaagt. Jarenlang is innerlijke twijfel bevochten, is steeds weer iets gezocht om de vermoeide ziel op te peppen. Meer bidden, vuriger spreken, een extra portie discipline. Het werkt even."

Met de corona pandemie konden velen niet naar hun parochie gaan en werden zij verzocht om virtueel kerkdienst te houden. In Nederland bleken heel wat mensen het daar zeer moeilijk mee te hebben. Ook wij ondervonden dat toen wij onze Nederlandse broeders en zusters uitnodigden om gezamenlijk via het internet het Brood met elkaar te breken. 

Predikant Kees van Ekris dacht toen dat de druk te groot was, en zei:

"De druk op kerk-zijn om die sluwe atmosfeer van verveling te doorbreken en te overwinnen. De druk op de beleving, om een levende christen te zijn die bijna in z’n eentje deze sferen moet kunnen weerstaan. De druk op de discipline, om zelf een standvastig getuige te zijn in dode tijden. De druk op de preek en de prediker om vrolijk en bevlogen, diepzinnig en praktisch de crisis tegen te moeten spreken. We begrijpen de theologie die deze druk intensiveert: meer discipline, meer beleving, meer kekke christenen."

De laatste weken hoorden wij heel wat mensen op de openbare oproep verkondigen dat zij zich verveelden en de corona maatregelen beu waren. Voor het gewone leven konden zij blijkbaar niet op hun eigen een aangename beleving verkrijgen. Waarschijnlijk ligt dat ook aan het feit dat zij (rot)verwend zijn en dat er in hun hart ook weinig plaats is voor de Schepper en ering van Hem. Sommigen gaven aan dat zij de gemeente nodig hadden en dat zij de grote kerkbijeenkomsten nodig hadden om hun geloofsleven te voeden. Vreemd dat zulk een geloofsleven niet in een eigen cocon kan beleefd en gevoed worden door het  Woord van God, de bijbel, zelf!

 Maar in 2016 viel het al op dat velen entertainment lievenden zijn:

De wrange situatie doet zich voor dat alle pogingen om de verveling in de kerk op een al te menselijke wijze het hoofd te bieden (meer entertainment, sterker accent op keuzes, discipline, waarheid) het probleem eerder vergroten dan verkleinen. Nog meer vermoeidheid en verdoving zijn het gevolg. Het zijn de strategieën van ‘meer’ die de vermoeide ziel niet helpen, maar pijnigen."

Het gros van gelovigen is de voeling met de Bijbel verloren. In heel wat protestantse kerken, vooral de Pinksterkerken,  was men er toe gekomen om slechts enkele verzen regelmatig te herhalen en los als schreeuwende reclame teksten te gebruiken. Vele van die aanhalingen uit de evangelies waren slecht holle woorden geworden en uitroepen om te scanderen.

Met geswing en handengeklap gingen velen wel op in het amusante, maar intense verdieping viel meer en meer weg.

De laatste maanden is er aan de mens genoeg tijd gegeven om zich eens af te zonderen en te bezinnen over zijn leven en over wie er belangrijk voor en in is. Vandaag is het Thanksgiving Day en morgen klopt er al een ander pakjesdag aan. Want voor velen is Thanksgivingday slechts een gelegenheidsdag geworden om pakjes te krijgen. Het God danken is ver op de achtergrond geraakt. En op Black Friday draait het weer op consumeren en materiële goederen aanschaffen waarbij weinig plaats over blijft voor geestelijke verrijking. En het valt op dat velen nu ook al bezig zijn met Kerstmis en het hele licht en pakjesgebeuren er rond. Duidelijk is de huidige god goed zichtbaar en staat Mammon mooi recht in de branding.

Wednesday 8 November 2017

Predikant wijst op verveling en vermoeidheid in de kerk

Wijziging van Gereformeerd2.jpg: De Christelij...
Wijziging van Gereformeerd2.jpg: De Christelijke Gereformeerde Gemeenten blijken sinds 1968 niet meer te bestaan, en daarentegen zijn er juist wel weer Nieuwe Vrijgemaakte Kerken ontstaan. Nou maar hopen dat er niet wéér een scheuring komt, want er is geen plek meer onderaan over voor nóg een kerk.... *kijkt een beetje sip* (Photo credit: Wikipedia)
Twee predikanten, Paul Visser (Amsterdam) en Kees van Ekris (Zeist), roepen op tot een grondige bezinning op de innerlijke secularisatie waaraan ze veel kerkgangers ten prooi zien vallen. Vaker dan hun lief is, ontmoeten ze in het pastoraat vermoeide zielen, die het geloof eigenlijk beu zijn. Dat plotselinge ‘leeglopen van het geloof’ gebeurt niet aan de rand, maar midden onder jarenlang toegewijde gelovigen.

Predikant Kees van Ekris schreef in het Nederlands Dagblad
"Vaak denk ik: de druk is te groot. De druk op kerk-zijn om die sluwe atmosfeer van verveling te doorbreken en te overwinnen.
Maar hoe kan het komen dat er "verveling" in een kerk of tijdens een dienst is? Vinden de meeste kerkgangers Bijbel lezen dan vervelend? Normaal zou men toch denken dat het Woord van God hen moet aantrekken.  volgens mij komt het echter door dat vele kerkgemeenschappen hun leden onvoldoende betrekken in de dienst. Ofwel zijn er die kerken die af gaan op de entertainment factor maar onvoldoende nieuws kunnen brengen, dat maakt dat velen er op uitgekeken geraken.
Volgens de predikant is het meer
De druk op de beleving, om een levende christen te zijn die bijna in z’n eentje deze sferen moet kunnen weerstaan. De druk op de discipline, om zelf een standvastig getuige te zijn in dode tijden.
Al geeft hij toe dat er ook een verwachting is naar de prediker en zegt hij
De druk op de preek en de prediker om vrolijk en bevlogen, diepzinnig en praktisch de crisis tegen te moeten spreken. We begrijpen de theologie die deze druk intensiveert: meer discipline, meer beleving, meer kekke christenen.
Nog meer vermoeidheid en verdoving zijn het gevolg van de vele inspanningen die geestelijken doen om meer entertainment, sterker accent op keuzes, discipline, e.d. te krijgen in hun kerk.

Volgens Kees van Ekris zijn
Het zijn de strategieën van ‘meer’ die de vermoeide ziel niet helpen, maar pijnigen."
Meer bidden, vuriger spreken, een extra portie discipline. Het werkt even. En opeens knapt er iets. Het kan de vermoeide ziel niet meer oppeppen.
Meer bidden, vuriger spreken, een extra portie discipline. Het werkt even. En opeens knapt er iets. Het kan de vermoeide ziel niet meer oppeppen. | beeld vidiphoto
+++