Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #2 Christenheid tegenover christendom

Vervolg van Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning

Op de zoektocht naar het ware geloof komen meerdere mensen in contact met de Getuigen van Jehovah. Die stroming in de christenheid schrikt hen meestal af en maakt hen ook niet bewust om eens verder te gaan zoeken naar gelijkdenkenden maar minder autoritaire of  gedirigeerde groepen.

Vele mensen kennen zelfs het verschil niet tussen christenheid en christendom.

In het christendom kan men een oceaan van kerkgemeenschappen vinden. Het christendom wordt door haar honderden religieuze sekten vertegenwoordigd. Ze blijkt meer dan negenhonderd miljoen kerklidmaten te tellen.

De namen christendom en/of christenheid worden in geen enkele profetie van de bijbel aangetroffen. Maar men kan wel zeggen dat ze destijds in Bijbelse tijden werd afgebeeld. Het ontrouwe Jeruzalem van de eerste eeuw van onze gewone tijdrekening is haar type of profetische voorafschaduwing. Tot aan de vernietiging van Jeruzalem in 70 G.T. werd deze stad door de joden als heilig beschouwd, en ze was typologisch, een waarschuwend voorbeeld (1 Kor. 10:6, 11). De christenheid en christendom mogen samen het antitype of tegenbeeld zijn van datgene wat zo lang geleden werd afgeschaduwd. Hoewel ze dus niet rechtstreeks in de Bijbelse profetieën worden genoemd, worden ze zinnebeeldig voorgesteld of profetisch afgebeeld. De verwoesting van het ongelovige joodse Jeruzalem in het jaar 70 G.T. is een type of profetische afbeelding van de verwoesting van de hedendaagse christendom, die eveneens ongelovig is met betrekking tot de bijbel en de Auteur ervan, Jehovah God.

De profeet Jezus had verwittigt om tijdig de stad te ontvluchten voor er vernietiging zou optreden. er waren er die in zulk een vernietiging niet wilden geloven of dachten dat het zo een vaart niet zou lopen. Maar het draaide voor hen anders uit. Men moet weten dat datgene wat God bepaald ook zal gebeuren. Hij is Diegene die alles weet en dan al of niet kan voorzeggen om ons te waarschuwen. Zo heeft de goddelijke Schepper meerdere waarschuwingen gegeven omtrent later te gebeuren dingen. Wij kunnen deze onderzoeken en al of niet aan nemen.

Ieder heeft de vrije keuze om al of niet te geloven in deze voorzeggingen of voorspellingen.

De Nazareense Joodse leermeester Jezus Christus heeft zijn profetie over de verwoesting van het joodse Jeruzalem, dat van zo’n ongeloof jegens hem als de Messías of Christus blijk gaf, in het voorjaar van het jaar 33 G.T. uitgesproken. Hij uitte die opmerkelijke profetie in verband met het voorzeggen van het „teken . . . van het besluit van het samenstel van dingen” (Matth. 24:3).
Door de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70 G.T. kwam er een einde aan een joods samenstel van dingen dat nooit meer is hersteld. De tempel die voor de aanbidding van Jehovah als God was gebouwd, is nooit meer herbouwd en zal ook nooit meer herbouwd worden.

Men moet vandaag de dag stellen dat het priesterschap in het geslacht van Aäron, de broer van Mozes, welke de religieuze diensten in die tempel behartigde, niet meer bestaat. Men kan meerdere Joden vinden die priesterlijke taken vervullen als leermeester of rabbijn, maar eigenlijk kan geen enkele jood aantonen dat hij als een werkelijk lid van dat priesterlijke geslacht bevoegd is priesterdiensten te verrichten.

Het nationale verbond met God, dat was gesloten op grond van gehoorzaamheid aan Gods wet zoals deze door bemiddeling van de profeet Mozes was gegeven, bestaat niet meer en is niet langer van kracht. Het joodse samenstel van dingen met die kenmerken is met de verwoesting van het Jeruzalem in de oudheid in 70 G.T. waarlijk volledig tot zijn besluit gekomen.

In de eerste eeuw waren de volgelingen van de Joodse leermeester Jezus, wiens naam eigenlijk Jeshua is, voornamelijk Joden. Maar geleidelijk aan wilden ook niet Joden die leer volgen en zich aansluiten bij de groepering "De Weg".

+

Vervolg: Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg

+

In deze reeks

1. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #1 Geestelijke ondersteuning
2. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #2 Christenheid tegenover christendom 
3. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #3 Groeiende beweging uit Joodse sekte De Weg 
4. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #4 Openbare prediking en Wederdopers 
5. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #5 Volgers van een godheid Jezus of navolgers van de ware Jezus
6. Wanneer u een ware volger van Jezus wil zijn #6 Volgers van de ware Jezus zijn volgers van Jeshua of Jeshuaisten

Refobaptisten

Sinds enkele jaren is er een zeer triestige beweging aan de gang in Baptisenland. Na de grote uittocht van de niet-trinitariërs, door dat het trinitarisme zulk een grote aanhang verkreeg en druk uitoefende op de gemeenschap, kwam zelfs de doopmaterie ter sprake.
Nu valt ook op dat er een hernieuwde belangstelling voor een sacramentele benadering van het ambt onder baptisten heerst.

De term ”ambt” ligt in baptistenkringen gevoelig en wordt volgens  Jan Martijn Abrahamsese vaak geassocieerd met macht, traditionalisme, hiërarchie of het instituut kerk (dan wel kerkisme). Jan Martijn Abrahamse was met Wout Huizing verantwoordelijk voor de studie ”Van onderen! Op zoek naar een ambtstheologie voor een priesterschap van gelovigen” (uitg. Unie van Baptistengemeenten in Nederland, Amsterdam, 2014),

Het ambt aller gelovigen –een protestantse ontdekking– heeft volgens Wout Huizing nooit echt een kerkelijke uitwerking gekregen. Wel in het separatistische puritanisme en later het baptisme. De gemeente is daar een verbond van mondige gelovigen die in gelijkwaardigheid met elkaar de gemeente leiden. Het priesterschap van alle gelovigen is bij baptisten een principieel uitgangspunt én ideale gemeentepraktijk.

Baptistentheologen hebben in 2014 benadrukt dat de verschillende taken binnen de gemeente niet zijn voorbehouden aan academisch opgeleide theologen, hoe nodig die ook nodig zijn. De Heilige Geest Die de gemeente leidt, is niet het exclusieve bezit van enkele ambtsdragers. Het ambt is vooral functioneel, een dienst, opkomend uit de gemeente.

Teun van der Leer, rector en docent aan het Baptisten Seminarium, geeft daarom de voorkeur aan de dienst boven het ambt, zo schrijft hij in de bundel. Vanaf de tweede eeuw is volgens hem de charismatisch opgebouwde gemeente van het Nieuwe Testament vervangen door een ambtelijk gestructureerde kerk. Er is een toenemende voorkeur voor ambt boven charisma, gewijd boven algemeen priesterschap en geordineerd ambt boven algehele participatie. Typisch baptistisch is volgens hem dat het ambt altijd opkomt vanuit de gemeente en de ambtsdrager door de gemeente geroepen en gekozen wordt. De gemeente ontvangt het ambtelijk gezag direct van Christus. Daarom mag het ambt nooit bepalend zijn voor de wijze van gemeente-zijn.

Dr. Henk Bakker, hoogleraar baptisme aan de Vrije Universiteit, benadrukt het herderschap van de ambtsdrager, naar het voorbeeld van Jezus als de Opperherder. Een oudste of herder heeft geen machtspositie in de gemeente. Er is geen hiërarchie, maar een verschil in verantwoordelijkheden. Toch spreekt hij ten aanzien van het geestelijk herderschap niet alleen van een taak en een dienst, maar ook van een functie en een ambt. Met het ambt gaat volmacht gepaard die vanuit de raad en de gemeente nauwlettend wordt gecontroleerd. Maar een ambtsdrager blijft vooral herder die de schapen hoedt en in zekere zin zelf nog altijd schaap is. Hij is althans „nooit schaap af.”

Derde kerktype 

Bakker spreekt ten aanzien van het baptisme van een derde kerktype: het congregationalistische naast het episcopale en het presbyteriaanse (gericht op respectievelijk de bisschop en de ouderling, KvdZ).

De gemeenschap is nodig om het Woord te verstaan.

„Woordverkondiging is een bevoegdheid van de gemeente, niet alleen van ambtsdragers”,

aldus Bakker.

De eerste anabaptisten in Zwitserland verweten Zwingli dat de gemeenschap ‘experts’ nodig had om de Schrift uit te leggen. Naast het sola Scriptura kwam de leus solus theologus (”de theoloog alleen”) te staan.
In doperse kring werd de reformatorische ambtsvisie van meet af aan afgewezen. Het ambt van herder komt wel uit de gemeente op, maar staat er niet boven of tegenover. Het ”tegenover” was de reactie van de reformatorische kerken op het ”boven” van de Rooms-Katholieke Kerk. Terwijl ”boven” en ”tegenover” heftig met elkaar botsten, betraden dopers en baptisten een derde weg met een eigen gemeentevisie en ambtsvisie.

 „Twee honden vochten om een been…”, 

zo merkt Bakker op.

Toch is er weer een herwaardering van de sacramentele theologie die grote gevolgen heeft voor de ambtstheologie, zo blijkt uit de bundel. Er wordt gesproken van de ”sacramental turn” (sacramentele wending) sinds het midden van de twintigste eeuw, met name in Engeland.

Ook dr. Bakker ziet positieve kanten in deze ontwikkeling. De predikant is er niet slechts om taken uit te voeren maar is een door God gezonden vertegenwoordiger. Er zit ook een ‘andere’ goddelijke kant aan het ambt dat maakt dat deze persoon meer is dan een betaalde werknemer. Bakker vraagt op deze manier aandacht voor de objectiviteit en onafhankelijkheid van het ambt.

Ook in de biblebelt van Nederland kunnen wij nu een nieuwe afsplitsing zien waarbij ook in Urk een eigen gemeente van  refobaptisten in het beeld is gekomen n een eerdere gemeente in Overberg.

Dat uitgerekend in Urk, een plaats met een zeer hoge kerkdichtheid per vierkante kilometer er in 2014 weer een kerkelijke groep bij kwam kon gezien worden in het licht dat waar daar al veel kerkmensen zijn, men ook gemakkelijk kan groeien door die aan je te binden.

Veel baptistische kerken in het buitenland leggen een grote ijver op het gebied van zending en evangelisatie aan de dag.

De spreker tijdens de eerste bijeenkomst van de refobaptisten in Urk was de voorzitter van stichting HeartCry, Jacques Brunt. Een opvallend gegeven, aangezien HeartCry eerder benadrukte dat zij niet uit was op het stichten van eigen kerken, maar juist herleving binnen de gevestigde kerken beoogde. Dat geluid klinkt niet bepaald geloofwaardig meer als de voorzitter actief meewerkt aan de vestiging van een nieuw soort gemeente.
Bovendien stelde de directeur van HeartCry, Arjan Baan, onlangs dat de geloofsdoop toch zo veel eenvoudiger uit te leggen is dan de kinderdoop. Zoals veel kerkenraden inmiddels weten, katalyseert HeartCry veelal de overgang van nogal wat mensen uit reformatorische kerken naar baptistische en evangelische kerken.

Paus besluit tot Jaar van het Priesterschap

Na het Paulusjaar volgt tussen 19 juni 2009 en 19 juni 2010 het Jaar van het Priesterschap. Dat heeft Paus Benedictus XVI maandag bekendgemaakt tijdens een bijeenkomst in Rome. Aanleiding voor dit thema is de 150e sterfdag van de heilige Jean-Marie Vianney, ook wel de pastoor van Ars.

De paus hoopt dat het thema priesters helpt bij de zoektocht naar geestelijke volmaaktheid. Ook moet het de aandacht vestigen op de taak van priesters in de kerk en in de samenleving.

Vianney, die in 1859 stierf, zal in de loop van het Jaar van het Priesterschap worden uitgeroepen tot patroonheilige van alle priesters ter wereld, liet de paus weten. De Franse Vianney werd in 1925 heilig verklaard door paus Pius XI. Vier jaar daarna werd hij uitgeroepen tot beschermheilige van alle parochiegeestelijken.

Bron: ANP