Als men rond zich kijkt ziet men heel wat mensen die zich uitgeven als Christen maar toch eigenlijk niet leven zoals een Christen hoort te leven.
Volgens theoloog en evangelist Nico Grijzenhout zouden wij als kerk weerbaarder kunnen geweest zijn als we een gemeente waren zoals de nieuwtestamentische gemeenten.
Hij schreef het boek ‘Vitaal gemeente-zijn' waarin hij onder meer stelt dat het gemeentelijke leven en het dagelijkse leven van christenen te vaak afzonderlijke domeinen zijn geworden:
“Tussen de christelijke gemeente en het dagelijkse leven is sprake van een diepe kloof. Dit maakt het erg lastig om de eigen christenen betrokken te houden en om de aansluiting te vinden bij de andere burgers.’’
In zijn boek schetst Grijzenhout dat het nieuwtestamentische gemeenteleven zich grotendeels in nauwe samenhang met de dagelijkse leefpatronen ontwikkelde.
“Naast de officiële godsdienstige bijeenkomsten – zeg maar onze kerkdiensten – ontmoetten de christenen elkaar in spontane bijeenkomsten. Verder hielden zij elkaar vast met behulp van een netwerk aan (liefde)maaltijden in hun huizen. Ook verspreidden zij het Evangelie via hun persoonlijk relaties, hun andere contacten en in hun dagelijkse ontmoetingen.”