Hashem השם, Hebrew for "the Name"

In Judaism, the name and titels of God are more than a distinguishing title; they represent the Jewish conception of the divine nature, and of the relationship of God to the Jewish people and to the world.

Those who copied the scrolls were avare of their difficult but important part to keep all Names and titles and each word correct. To demonstrate the sacredness of the name and titles of God, and as a means of showing respect and reverence for them, the scribes of sacred texts treated them with absolute sanctity when writing and speaking them. The various titles for God in Judaism represent God as He is known, as well as the divine aspects which are attributed to Him.

יברכך יהוה וישמרך
יאר יהוה פניו אליך ויחנך
ישא יהוה פניו אליך וישם לך שלום

"May YHWH bless you and keep you; may YHWH cause his face to shine upon you and be gracious to you; may YHWH lift up his countenance upon you and grant you peace."

Many are confused and take titles for names but the Tetragammaton YHWH stands for the only One Name (Jehovah/Yahweh) which is the only proper "name of God" in the Tanakh, in the sense that Abraham or Sarah are proper names by which you call a person. Whereas words such as Elohim (god, or authority), El (mighty one), Shaddai (almighty), Adonai (master), Elyon (most high), Avinu (our father), etc. are not names but titles, highlighting different aspects of YHWH, and the various roles which God has. This is similar to how someone may be called 'father', 'husband', 'brother', 'son', etc, but their personal name is the only one that can be correctly identified as their actual designation. In the Tanakh, YHWH is the personal name of the God of Israel, whereas other 'names' are titles which are ascribed to God.

Through the years it became the custom to speak about God as over the master or the "gentleman", for which in the Roman catholic (katholische) Church in the 4° Century agreed with the local rulers to put on a resemblance with the then most important god "Lord" as Baal also was named.

In the Judaisme, one chose the word "Master" or the Hebrew word for "Gentleman" Hashem above the word for "Bale" "Baal", "Lord" in English "Heer" in Dutch. Therefore we still would prefer to better use the word "Master" "Hashem" instead of "Lord" what refers to the idol Baal. 

Halakha requires that secondary rules be placed around the primary law, to reduce the chance that the main law will be broken. As such, it is common Jewish practice to restrict the use of the word Adonai to prayer only. In conversation, many Jewish people, even when not speaking Hebrew, will call God "HaShem", השם, which is Hebrew for "the Name" (this appears in Leviticus 24:11).
"And the Yisra’ĕlite woman’s son blasphemed the Name (Hashem), and cursed. So they brought him to Mosheh. Now his mother’s name was Shelomith the daughter of Diḇri, of the tribe of Dan." (Leviticus 24:11 The Scriptures 1998+)

Many Jews extend this prohibition to some of the other titles for the Most High like:

Adonai (אֲדֹנָי) from adon "lord, owner",
Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה (I am that I am),
El  אל (deity),
Elah  אֵלָה (awesome),

Eloah אלוהּ ("a god", as opposed to Allah meaning "The God" and in Aramaic (Elaha)),

Elohim  אלהים ("He is the Power (singular) over powers (plural)") For these reasons many Trinitarians cite the apparent plurality of elohim as evidence for the basic Trinitarian doctrine of the Trinity. This was a traditional position but there are some modern Christian theologians who consider this to be an exegetical fallacy.

`Elyon עליון ("supreme"),
Roi (El Roi) “seeing". To Hagar, God revealed Himself as “The God Who sees".

Shaddai [ El Shaddai was therefore the "god of Shaddai"] (Shaddai was a late Bronze Age Amorite city on the banks of the Euphrates river, in northern Syria.)

Shekhinah שכינה "Sakina سكينة" ( presence or manifestation of God which has descended to "dwell" among humanity)

Yah,

YHWH Tzevaot (tzevaot or sabaoth: "hosts" or "armies", Hebrew: צבאות)

HaMakom המקום ("The Omnipresent" (literally, The Place)

Jews will add additional sounds to alter the pronunciation of a name when using it outside of a liturgical context, such as replacing the "h" with a "k" in names of God such as "kel" and "elokim".
While other names, or better titles, of God in Judaism are generally restricted to use in a liturgical context, HaShem is used in more casual circumstances.
HaShem is used by Orthodox Jews so as to avoid saying Adonai outside of a ritual context. For example, when some Orthodox Jews make audio recordings of prayer services, they generally substitute HaShem for Adonai; a few others have used Amonai. [Read more about this in: Stanley S. Seidner, "HaShem: Uses through the Ages". Unpublished paper, Rabbinical Society Seminar, Los Angeles, CA, 1987.] On some occasions, similar sounds are used for authenticity, as in the movie Ushpizin, where Abonai Elokenu [sic] is used throughout.

Dutch version / Nederlandse versie: Hashem השם, Hebreeuws voor "de Naam"

Hashem השם, Hebreeuws voor "de Naam"

In judaïsme is de naam van God meer dan een onderscheidende titel; het vertegenwoordigt het Joodse ontstaan van de goddelijke natuur en van de verhouding van God naar de Joodse mensen en naar de wereld.

Om de heiligheid van de naam en titels van God te demonstreren en als een middel om respect en ontzag te tonen voor hen, behandelden de kopiisten van heilige teksten hen met absolute onschendbaarheid wanneer zij deze uitschreven of wanneer zij over die God Zijn Naam of titels spraken.

De verschillende titels voor God in judaïsme vertegenwoordigen God zoals Hij gekend is door zijn eigen openbaringen via de profeten en Schrift stellers evenals door de goddelijke aspecten die zijn toegeschreven aan Hem.

Het probleem met veel mensen is dat zij titels met een naam verwarren. Velen nemen een titel als naam terwijl er slecht één werkelijk Naam is. Voor die ene Naam staat in de Heilige Geschriften het Tetragammaton opgetekend YHWH  welk het enige gepaste symbool is voor de "naam van God" in de Tanakh, in de zin dat Abraham of Sarah eigennamen zijn waardoor u een persoon noemt. Zo ook heeft de enige Ware God een Naam die Hij zelf kenbaar heeft gemaakt.

יברכך יהוה וישמרך

יאר יהוה פניו אליך ויחנך

ישא יהוה פניו אליך וישם לך שלום

Terwijl woorden zoals Elohim (god of autoriteit), El (Machtige één), Shaddai (Almachtige), Adonai (beheerser, meester), Elyon (de Meest Hoge, de Allerhoogste), Avinu (onze vader), enz. niet namen zijn maar titels, die verschillende aspecten van YHWH naar voren halen en de verschillende rollen aanhalen die God heeft. Dit is gelijkaardig naar hoe iemand "vader", "echtgenoot", "broer", "zoon" kan genoemd worden, enz., maar hun persoonlijke naam is de enige die correct als hun eigenlijke aanwijzing kan geïdentificeerd worden.

In de Tanakh is YHWH Jehovah (Yahweh) de persoonlijke naam van de God van Israël, terwijl andere "namen" titels zijn die zijn toegeschreven naar God.

Doorheen de jaren is er de gewoonte gekomen om over God als de meester of heer te spreken, waarvoor in de Rooms katholische Kerk in de 4° Eeuw overeengekomen werd met de plaatselijke heersers om een gelijkenis op te stellen met de toen voornaamste god "Heer" zoals Baal ook werd genoemd. In het Judaisme verkoos men het woord "Meester" of het Hebreesuwe woord voor "Heer" Hashem boven het woord voor "Baal" "Lord" in het Engels "Heer" in het Nederlands. Daarom zou men nu nog steeds beter het woord "Meester" "Hashem" gebruiken in plaats van "Heer" te zeggen wat verwijst naar de afgod Baal.

Halakha vereist dat secundaire regels worden geplaatst rond de voornaamste wet, om zo de kans te verminderen dat de hoofdwet gebroken zal worden. Aldus is het zo een gemeenschappelijk Joods gebruik om het gebruik van de woord Adonai enkel te beperken tot het gebed.

In gesprek zullen vele Joodse mensen, zelfs wanneer zij geen Hebreeuws spreken, God "HaShem" noemen, die Hebreeuwse term voor "de Naam" is (opgetekend in Leviticus 24:11).

“ En daar de zoon van de Israëlietische de Naam verwenste en vervloekte, bracht men hem tot Moses. Zijn moeder heette Sjelomit, en was de dochter van Dibri uit de stam van Dan.” (Leviticus 24:11 Canis) "En de zoon van de Israëlische vrouw lasterde de Naam (Hashem) en vervloekte. Daarom brachten zij hem naar Mosheh. Nu was de naam van zijn moeder Shelomith de dochter van Dibri van de stam van Dan." (Leviticus 24:11 De Geschriften)

Vele Joden verlengen dit verbod naar sommige van de andere hier onder genoemde titels

Adonai (אֲדֹנָי) afkomstig van adon "landheer, eigenaar", Ehyeh-Asher-Ehyeh אהיה אשר אהיה (Ik ben die ik ben), El  אל  (godheid/goddelijkheid), Elah  אֵלָה (Ontzagwekkende),

Eloah אלוהּ ("een god", tegengesteld aan Allah betekenende "De God" en in het Aramees (Elaha)),

Elohim  אלהים ("Hij is de Kracht (enkelvoudig) over krachten (meervoudig)")Om die reden halen de Trinitarians meestal duidelijk de meervoudigheid van elohim aan als bewijs voor hun doctrine van de Heilige Drievuldigheid of Drie-eenheid (Trinity). Dat was een traditionele positie maar er zijn ook enkele moderne Christelijke  theologien die het een exegetische dwaling noemen

`Elyon עליון ("opperste"),

Roi (El Roi) “ziende". Tot Hagar openbaarde God zichzelf als “De God die ziet".

Shaddai [ El Shaddai was de "god van Shaddai"] (een late Brons tijd Amorite stad aan de oevers van de Euphrates rivier, in noord Syria.)

Shekhinah שכינה "Sakina سكينة" ( presence or manifestation of God which has descended to "dwell" among humanity)

Yah,  YHWH Tzevaot (tzevaot or sabaoth: "gastheer", "optredende" or "legers", Hebrew: צבאות)

HaMakom המקום ("De Omnipresent" "Allomtegenwoordige" (letterlijk, De Ruimte)

Zo zullen Joden ook bijkomende geluiden toevoegen om de uitspraak van een naam te veranderen wanneer zij deze buiten een liturgische context gebruiken. Zo zullen zij de de "h" met een "k" vervangen in titels of namen van God zoals "kel" en "elokim".

Terwijl andere namen of beter titels van God in judaïsme algemeen beperkt worden in een liturgische context te gebruiken, is HaShem in meer ongedwongen omstandigheden gebruikt.
HaShem wordt door Orthodoxe Joden gebruikt om te vermijden Adonai buiten een rituele context te zeggen. Bijvoorbeeld wanneer sommige Orthodoxe Joden audioopnamen van gebeddiensten maken, vervangen zij algemeen HaShem voor Adonai; enkele anderen gebruiken Amonai . [Lees hier over meer in Stanley S. Seidner, "HaShem: Uses through the Ages". Unpublished paper, Rabbinical Society Seminar, Los Angeles, CA, 1987.] Bij sommige gelegenheden, zijn gelijkaardige geluiden voor authenticiteit gebruikt, als in de film Ushpizin , waar overal Abonai Elokenu [sic] is gebruikt.

Engelse versie / English version: Hashem השם, Hebrew for "the Name"