Operatie Kelk voor niets

 Joe machtig de Katholieke Kerk in België wel is bewijst weer eens de sisser van "Operatie Kelk".

Na vele jaren met geestelijke moeilijkheden geleefd te hebben durfden ouder geworden ex-misdienaars hun mond open te doen van bepaalde handelingen die zij moesten ondergaan in hun katholieke kerk. Nadat jongeren bij hun ouders geklaagd hadden over te vlugge of te vlotte 'handjes' van geestelijken, werd hun mond al snel gesnoerd, als zou dat toch niet kunnen.

Vele jaren later kwam dan uiteindelijk de bal toch aan het rollen en getuigden meerderen over het aanhoudende misbruik dat zij moesten ondergaan in hun kinderjaren. Het erge van de zaak was dat dit misbruik door geestelijke was gepleegd. Ook viel het op dat indien ouders toch een klacht hadden ingediend in sommige gevallen de geestelijke naar ergens anders werd over geplaatst, war deze dan dezelfde daden kon voortzetten.

In juni 2010, twee maand nadat de Brugse bisschop Roger Vangheluwe was moeten aftreden na een seksschandaal, kwam het tot een ongeziene machtsontplooiing in Katholiek Belgenland. Met veel bombarie werd er beloofd dat het gerecht van deze hele kwestie degelijk werk zou maken en de schuldige niet zou laten ontsnappen. Toch viel al gauw op dat de Brugse bisschop Roger Vangheluwe het hazepad koos en weigerde nog verdere interviews te leveren. Boos ging hij te keer tegen de pers, die hem zogezegd lastig viel op privé domein. De Franse nonnen bleven hem tot en met vandaag bescherming bieden.

Men kan zich afvragen wat die spectaculaire huiszoekingen bij het aartsbisdom in Mechelen, in de Sint-Romboutskathedraal, in de privéwoning van kardinaal Danneels, hebben uitgehaald.

Ook bij de toenmalige commissie onder leiding van kinderpsychiater Peter Adriaenssens, die zich boog over het kindermisbruik in de kerk, en bij het Rijksarchief zochten speurders onder meer bewijzen van misbruik, maar vooral ook van schuldig verzuim. Brieven van slachtoffers aan de kerk waarin ze het misbruik meldden. Want voor het gerecht was het duidelijk: kerkleiders moeten op de hoogte geweest zijn van grootschalig kindermisbruik door geestelijken.

Uit al de onderzoeken bleek overduidelijk dat niet enkel de kerkleiders in België hiervan op de hoogte waren, maar dat het tot in de rangen van het Vaticaan gonsde van seksuele misdrijven gepleegd door geestelijken over de gehele wereld.

Maar in plaats van op te treden en het gerecht in te schakelen, werden daders in het beste geval overgeplaatst naar de andere kant van het land. Om daar dan gewoon verder te doen.
Het schandalige in heel die affaire is dat in plaats van op te treden en het gerecht in te schakelen, de daders in het beste geval werden overgeplaatst naar de andere kant van het land, om daar dan gewoon verder te doen. Ook zijn er gevallen gekend waar ze naar Canada en Columbia werden overgeplaatst om daar in te staan voor de jongeren werking. Zo werd de kat bij de melk geplaatst. Wel loopt een 81 jarige priester die nu met jonge straatkinderen werkt in Columbia mogelijks nog vervolgt, als het zo ver kan komen dat hij aan België zou overgeleverd worden. (Waar eigenlijk weinig kans toe bestaat.)

Indertijd ging de Brusselse onderzoeksrechter Wim De Troy er met de grove borstel door en liet in de Sint-Romboutskathedraal zelfs een graf openen op zoek naar verstopte documenten. Dat zorgde voor veel kritiek. Maar De Troy zette door en zou het onderzoek tot op het bot voeren. Er werden dozen met documenten meegenomen voor verder onderzoek en kardinaal Danneels werd een dag lang verhoord voor de federale politie in Brussel.

Godfried Danneels deed er alles aan om het hele gedoe een "heksenjacht" te noemen om de Katholieke Kerk in diskrediet te brengen. Met de jaren viel echter ook op hoe hij er aan mee gewerkt heeft om vele priesters uit het gerechtelijk aparaat te houden en zelfs buiten het licht te houden. Schandalig hoe de oversten van de Katholieke Kerk die zondaars de hand boven het hoofd hilelden. Toppunt is dat die geestelijken dan nog naar de gelovigen zo hypocriet waren om ze bang te maken voor vagevuur en hellevuur waar niet enkel alle overtreders van zedenfeiten in terecht zouden komen, maar ook diegenen die al te makkelijkseksuele fantasieën hadden of vreemd gingen in hun relatie of omgingen met iemand van het zelfde geslacht. De Katholieke Kerk keerde zich namelijk zeer sterk tegen mensen die omgingen met anderen van hetzelfde geslacht. Toch gingen vele katholieke priesters die onder de regels van het celibaat stonden, zelf niet enkel met volwassen mannen om, maar ook met jongens die veelal bezweken onder de macht van die priesters.

Uiteindelijk werd na vier procedures voor de kamer van inbeschuldigingstelling definitief beslist dat de huiszoekingen bij de Commissie Adriaenssens, kardinaal Danneels en het aartsbisdom onwettig waren en die bij het Rijksarchief en in de Sint-Romboutskathedraal geldig waren. Alle stukken die niet in het Rijksarchief en de Sint-Romboutskathedraal in beslag werden genomen, moesten bijgevolg uit het dossier verwijderd worden.

In 2012 stapte De Troy dan op als onderzoeksrechter. In datzelfde jaar bleek ineens dat er 445 stukken verdwenen waren uit het omvangrijke onderzoeksdossier. die verdwijning paste in het kader om er voor te zorgen dat de hele zaak een zaak voor niets zou zijn en alle beschuldigden vrijuit zouden kunnen gaan.

Zes jaar nadat het onderzoek werd opgestart, had het federaal parket dat alle misdrijven die het voorwerp uitmaakten van Operatie Kelk, al de mening dat het onderzoek van het federaal parket naar een doofpotoperatie binnen de katholieke kerk over kindermisbruik, verjaard waren. Ook al hadden zich intussen vijf nieuwe burgerlijke partijen aangemeld in het dossier en vroegen deze om de teruggegeven stukken opnieuw in beslag te nemen, bestaat er nog maar weinig hoop dat er iets positief uit de bus mag komen. De onderzoeksrechter in het dossier zag daar geen reden toe en wees dat verzoek af, maar de nieuwe burgerlijke partijen gingen in beroep tegen die beslissing. Het is daarover dat de KI zich donderdag moet buigen.

 

Het grote probleem in heel dit gebeuren is dat de meeste vermelde feiten 30 tot meer dan 40 jaar geleden zijn. Enkele feiten dateren wel van binnen de 20 jaar, maar ook daar vinden wij dat de Kerk alles er aan doet om die zaken af te wimpelen als verzinsels van de hen beschuldigenden. Hierdoor worden die slachtoffers nochmaals geschoffeerd en krijgen weer eens een slag in het gezicht van een kerkgemeenschap die zich ddoor de jaren heen zich meermaals schuldig heeft gemaakt aan pedofiele daden alsook zelfs kindermoord, zoals de gebeurtenissen in Canada dezer dagen bewijzen. (Lees hierover Continuous surprises of Catholic horror in Canada)

Bij het heen gaan van Kardinaal Danneels

De man die het in 2014 te vroeg vond een Derde Vaticaans Concilie te organiseren, Kardinaal Danneels, emeritus aartsbisschop van Mechelen-Brussel, is niet meer.


Hij mocht in 2015 mee een van de deelnemers zijn voor de tweede gezinssynode in Rome en samen met hooggeplaatste Vaticaanse geestelijken, onder meer de Duitse kardinaal en prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, kritiek geven op de hervorming van de vaststelling van nietigheid van huwelijken.

Monseigneur Danneels bracht ook een vertrouweling aan het hoofd van het aartsbisdom Mechelen waar er moeilijke tijden aanbraken omtrent de houding van de kerk omtrent het seksuele wangedrag van meerdere geestelijken waaronder zelfs een bisschop die bij hoog en laag eerst alles bleef ontkennnen.

Deze vertrouweling, Jozef De Kesel, is kardinaal Danneels zeer dankbaar voor zijn 'herderschap in de Kerk' dat hij gedurende vele jaren heeft uitgeoefend en dat in een periode van fundamentele veranderingen in Kerk en samenleving.

“Gaandeweg is zijn uitstraling groot geworden, zowel in ons land als in de wereldkerk”, 

aldus De Kesel.

 “Door zijn woord, met zoveel innige bezieling gesproken en geschreven, heeft hij ons steeds naar de bron geleid. Altijd met zachte hand. Hij heeft ook beproevingen gekend, en op het einde was hij fel verzwakt en uitgeput. We blijven hem dankbaar gedenken. Moge hij rusten in Gods vrede.”

Godfried Danneels werd op 4 juni 1933 geboren in het West-Vlaamse Kanegem, als oudste van zes in een onderwijzersgezin. Van 1945 tot 1951 liep hij school in het Sint-Jozefscollege in Tielt. Daarna volgde hij de priesteropleiding aan het seminarie van het bisdom Brugge.
Dat seminarie stuurde hem onmiddellijk naar de Katholieke Universiteit van Leuven om er Wijsbegeerte te studeren. Na het behalen van zijn licentiaatsdiploma studeerde hij vervolgens Theologie aan de Gregoriaanse Universiteit te Rome.
In 1957 werd Danneels in de parochiekerk van Kanegem tot priester gewijd.
In november 1977 werd hij door paus Paulus VI tot bisschop van Antwerpen benoemd. Twee jaar later benoemd paus Johannes Paulus II  Danneels tot aartsbisschop van Mechelen-Brussel.

Toen Paus Johannes Paulus II ziek was werd Danneels genoemd als een ernstige kanshebber hem op te volgen. Samen met een groep gelijkgezinden probeerde Danneels een tegengewicht te vormen tegen het grote conservatieve machtsblok in het Vaticaan Als kanshebber om paus te worden plaatste The Washington Post zijn foto die tijd op de voorpagina.
Uiteindelijk valt de keuze op de conservatieve Duitse kardinaal Joseph Ratzinger, wat Danneels duidelijk niet zo zint, wat al snel blijkt uit zijn koele houding tijdens de persconferentie voor de verzamelde Belgische pers.


Op 4 juni 2008, de dag waarop hij 75 werd, diende kardinaal Danneels bij paus Benedictus XVI zijn ontslag in als residerend aartsbisschop van Mechelen-Brussel, zoals het kerkelijke recht dat voorschrijft. Op vraag van de paus blijft hij nog een jaar langer aan, onder meer om de op til zijnde heiligverklaring van pater Damiaan in goede banen te leiden.
Zijn ontslag werd aanvaard op 27 februari 2010, het jaar dat de Roger Vangheluwe zaak een grote smet op zijn carrière bracht. Monseigneur André Léonard, tot dan bisschop van Namen, wordt dan de nieuwe aartsbischop.

Op 22 april 2010 barst een bom in katholiek België wanneer de Brugse bisschop Roger Vangheluwe ontslag neemt. Vangheluwe blijkt jarenlang een neef seksueel te hebben misbruikt.
De onthulling zet honderden andere slachtoffers van pedofiel misbruik ertoe aan om met hun verhaal naar buiten te komen. Uiteindelijk zullen 475 slachtoffers van seksueel misbruik door geestelijken een klacht indienen bij de Commissie-Adriaenssens.

Danneeels had 40 brieven van slachtoffers van seksueel misbruik ontvangen maar was er niet mee naar het gerecht gestapt. Vreemd genoeg wordt de onderzoeksrechter die de operatie Kelk leidt,  later door hogere gerechtelijke instanties teruggefloten.

Uit opgenomen gesprekken die Danneels had met Vangheluwe en een slachtoffer, bleek dat Danneels had geprobeerd die affaire in de doofpot te stoppen. Zo had Danneels aangeraden het misbruikschandaal binnenskamers te houden en voorgesteld dat Vangheluwe tot zijn pensioen aan zou blijven als bisschop van Brugge. Hieruit bleek weer eens hoe ook politiek en Katholieke kerk in België met elkaar verstrengeld zijn en hoe bepaalde machtshebbers alles in het werk stelden om elkaar te beschermen.

Danneels reageerde welgeteld een keer persoonlijk op de storm van kritiek waarin was terechtgekomen na de publicatie van die opnames in De Standaard. In september 2010 gaf hij toe dat hij ‘een zware inschattingsfout' had gemaakt door Vangheluwe niet meteen aan te zetten tot ontslag. Dichter bij excuses voor zijn optreden kwam de kardinaal nooit.

“De Kerk dacht te veel aan zichzelf en de priesters”, 

gaf Danneels toe, maar hij beklemtoonde keer op keer dat hij zich niet moreel verantwoordelijk kon voelen voor het misbruik en dat hij als aartsbisschop niet boven de andere bisschoppen stond en dus niet kon ingrijpen bij vermoedens van misbruik. Logisch dat zijn passieve houding maar op weinig begrip kon rekenen.
Het is een schandvlek op de Katholieke kerk die trouwens ook veel gelovigen heeft gekost. Erg genoeg hebben veel mensen niet enkel het geloof in de Kerk opgezegd maar ook hun geloof in God, in plats eindelijk eens te gaan onderzoeken of die Katholieke Kerk wel de ware Kerk is en wat het ware geloof wel moet inhouden.

De Vaticaanse media waren er donderdag al snel bij om het overlijden aan te kondigen van kardinaal Godfried Danneels, die voor de buitenwereld drie decennia lang het symbool was van de katholieke Kerk in België. Hij gaf een stem aan de Kerk in het complexe maatschappelijke debat in België. Ze herinneren onder meer ook aan zijn rol als voorzitter van Pax Christi International, met opmerkelijke missies in Joegoslavië en vooral in Soedan.

The Tablet herinnert eraan dat kardinaal Godfried Danneels, naar kerkelijke normen, nog erg jong was toen hij in 1983 door paus Joannes Paulus II tot kardinaal werd gecreëerd. Het Britse weekblad wijst ook op zijn rol op de bisschoppensynodes over het gezin in 2014 en 2015.

Volgens het persagentschap Reuters verliest de katholieke Kerk een sterke liberale stem.

Duitse media wijzen vooral op de rol van kardinaal Danneels als kingmaker voor paus Franciscus.

Ook in Italiaanse media is er aandacht voor het overlijden van kardinaal Danneels.
Avvenire, de krant van de de Italiaanse bisschoppenconferentie, vestigt er de aandacht op dat kardinaal Danneels ruim dertig jaar het aartsbisdom Mechelen-Brussel heeft geleid en wijst ook op het telegram waarin paus Franciscus hulde brengt aan de toewijding van de Belgische kardinaal voor de wereldkerk. Avvenire schrijft dat de kardinaal steeds een grote aandacht had voor de uitdagingen waarmee de Kerk werd geconfronteerd en wijst op zijn vooraanstaande rol op verschillende bisschoppensynodes.

Sant’Egidio beschrijft hem als een zwaargewicht in de wereldkerk die niet wilde dramatiseren en ervan overtuigd bleef dat het geloof dingen ten goede zou keren. Zijn trefzekere pen maakte van zijn herderlijke brieven echte pareltjes. De uitverkiezing van paus Franciscus in 2013 was voor hem een moment van grote vreugde. Sant’Egidio is hem dankbaar voor al het goede dat hij in zijn pastorale dienstwerk heeft bewerkstelligd.

Het lichaam van Danneels werd donderdagavond overgebracht naar het aartsbisschoppelijk paleis op de Wollemarkt war hij werd opgebaard en mensen hem tot en met woensdag een laatste groet kunnen gaan brengen.

De uitvaart van Danneels vindt volgende vrijdag 22 maart plaats in de metropolitane Sint-Romboutskathedraal van Mechelen, zo bevestigt Geert Lesage, woordvoerder van de bisschoppenconferentie. De dienst zal worden geleid door kardinaal De Kesel.

Kardinaal Danneels bij de bekendmaking van zijn opvolger © Philippe Keulemans