Evenals Jezus / Yeshua dagelijks leerde in de tempel, zo kwam Paulus, toen hij in Athene was, dagelijks op het marktplein om met de mensen te spreken die hij daar aantrof, Hand 17:17. Ook in Efeze hield Paulus dagelijks besprekingen om het volk te onderwijzen, Hand 19:9.
Als we lezen in de brief aan de Hebreeën staat daar ook een aansporing in om elkaar dagelijks te helpen in het geloof. Heb 3:12-14 Ziet toe, broeders, dat bij niemand uwer een boos en ongelovig hart zij, door af te vallen van de levende God, maar vermaant elkander dagelijks, zolang men nog van een heden kan spreken, opdat niemand van u zich verharde door de misleiding der zonde; want wij hebben deel gekregen aan Christus, mits wij het begin van onze verzekerdheid tot het einde onverwrikt vasthouden.
Een boos hart is een hart dat verblind is, dat slecht is, waar verkeerde zaken uit te voorschijn komen. Een ongelovig hart is een hart dat ontrouw is, dat zwak is in geloof, dat gebrek heeft aan geloof. Het zijn mensen die twijfelen aan de woorden van de levende God. Zulke mensen moeten we dan ook dagelijks toespreken, we moeten ons richten tot die mensen met alle mogelijke middelen die we hebben, gebed, onderricht, smeekbede, maar ook met vertroosting en hulp en dienstbaarheid. We moeten ze sterken door het brengen van de gezonde leer. En als we zelf in zo’n positie komen te verkeren dienen onze broeders ons op dezelfde wijze bij te staan. We moeten er alles aan doen om te voorkomen dat de misleiding der zonde ons halsstarrig en koppig maakt, waardoor we weerspannig en onhandelbaar worden. Het besef moet blijven overheersen dat we daadwerkelijk deel gekregen hebben aan Christus, dat we deel uitmaken van Hem. We zijn in Hem en Hij is in ons. Het is een kwestie van vasthouden en blijven geloven in die zekerheid, die ons meegedeeld wordt in de bijbel. God blijft trouw aan zijn woord, daar kunnen we blind op varen. Maar wij, blijven wij trouw? Daar hebben we nu een plicht naar elkaar toe om elkaar daarbij dagelijks te helpen.
Laten we bij onszelf te rade gaan hoe wij met deze woorden omgaan in de praktijk, in ons gezin en in de gemeente.