Showing posts with label Urk. Show all posts
Showing posts with label Urk. Show all posts

Wednesday 27 January 2021

Crimineel ontoelaatbaar geweld door Nederlandse jongeren

Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog heeft  Nederland een avondklok ingevoerd, waartegen heel wat protest is gekomen. De omstreden maatregel werd vorige week nipt goedgekeurd door het parlement, nadat gevreesd werd dat een uitbraak van de Britse variant van het coronavirus de ziekenhuizen zou overrompelen. Het is een preventieve maatregel nadat de meer besmettelijkere variant werd ontdekt op verschillende plaatsen. Het aantal nieuwe besmettingen in het land is al een maand traag maar gestaag aan het dalen.

In totaal waren er toen al 13 540 Nederlanders bezweken aan Covid-19, en werden er al in totaal bijna een miljoen bevestigde gevallen gerapporteerd.

 

Ongelofelijk hoe Nederlandse jongeren de coronamaatregelen aanwenden om zogezegd daartegen te protesteren en eigenlijk anarchistisch geweld en plunderingen te verwezenlijken.

Het anders zo Christelijke Urk was er al enkele dagen geleden bij om de boel op stelten te zetten en te protesteren tegen "hun inperking van vrijheid", waarbij zij diegenen die al ernstig getroffen waren door de verplichte sluitingen nog eens op extra kosten joegen door heel wat schade aan te richten en gewoonweg die persoonlijke zaken te plunderen.

Terwijl in ziekenhuizen er zovele mensen bezig zijn mensenlevens te redden, werden zij nu nog eens van buitenaf belaagd en angst aangejaagd. Terwijl er op de verloskamers van het ziekenhuis van Enschede baby’s geboren werden, zijn mensen vanuit de stad naar dat ziekenhuis getrokken om op de ramen te gaan bonken en vernielingen aan te richten. Indien het die jongeren echt zou gaan om de coronamaatregelen die de regering heeft getroffen is het onbegrijpelijk dat zij juist die mensen aanvallen die er voor zorgen dat de op stervens na zieken geholpen worden en de getroffen horeca en winkels viseren.

De voorzitter van het ziekenhuis noemt de aanval op het ziekenhuis dan ook onbegrijpelijk. 

 "Je doet je stinkende best en op zo’n moment wordt dat gewoon niet gerespecteerd. Het enige wat wij willen, is een veilige plek zijn voor onze patiënten. Wij hebben hier heel veel covidpatiënten, maar we proberen ook de reguliere zorg te laten doorgaan."
Ook in Amsterdam, Eindhoven, Den Haag, Breda, Oosterhout, Helmond, Venlo, Stein, Roermond, Arnhem, Apeldoorn en Tilburg kwamen geweldplegers op straat tegen de coronamaatregelen. Het geweld dat wij vanuit die steden te zien kregen op onze beeldbuis was verschrikkelijk en getuigd er van hoe een groot deel van de Nederlandse jongeren afgedwaald is van enige "decency".

Ook de Nederlandse minister-president Mark Rutte kon slechts dezelfde opmerking malen als wij en dit "crimineel geweld" veroordelen. Hij noemt het "ontoelaatbaar" en zei:

 "Elk normaal mens kan hier alleen met afschuw kennis van nemen. Wat bezielt deze mensen?"

Ook gaan er oproepen in België rond om zogezegd te protesteren tegen de inperking van de vrijheid.
Maar het geweld waartoe bepaalde mensen oproepen heeft niets te maken met strijden voor de vrijheid.

Monday 18 March 2019

Refobaptisten

Sinds enkele jaren is er een zeer triestige beweging aan de gang in Baptisenland. Na de grote uittocht van de niet-trinitariërs, door dat het trinitarisme zulk een grote aanhang verkreeg en druk uitoefende op de gemeenschap, kwam zelfs de doopmaterie ter sprake.
Nu valt ook op dat er een hernieuwde belangstelling voor een sacramentele benadering van het ambt onder baptisten heerst.

De term ”ambt” ligt in baptistenkringen gevoelig en wordt volgens  Jan Martijn Abrahamsese vaak geassocieerd met macht, traditionalisme, hiërarchie of het instituut kerk (dan wel kerkisme). Jan Martijn Abrahamse was met Wout Huizing verantwoordelijk voor de studie ”Van onderen! Op zoek naar een ambtstheologie voor een priesterschap van gelovigen” (uitg. Unie van Baptistengemeenten in Nederland, Amsterdam, 2014),

Het ambt aller gelovigen –een protestantse ontdekking– heeft volgens Wout Huizing nooit echt een kerkelijke uitwerking gekregen. Wel in het separatistische puritanisme en later het baptisme. De gemeente is daar een verbond van mondige gelovigen die in gelijkwaardigheid met elkaar de gemeente leiden. Het priesterschap van alle gelovigen is bij baptisten een principieel uitgangspunt én ideale gemeentepraktijk.

Baptistentheologen hebben in 2014 benadrukt dat de verschillende taken binnen de gemeente niet zijn voorbehouden aan academisch opgeleide theologen, hoe nodig die ook nodig zijn. De Heilige Geest Die de gemeente leidt, is niet het exclusieve bezit van enkele ambtsdragers. Het ambt is vooral functioneel, een dienst, opkomend uit de gemeente.

Teun van der Leer, rector en docent aan het Baptisten Seminarium, geeft daarom de voorkeur aan de dienst boven het ambt, zo schrijft hij in de bundel. Vanaf de tweede eeuw is volgens hem de charismatisch opgebouwde gemeente van het Nieuwe Testament vervangen door een ambtelijk gestructureerde kerk. Er is een toenemende voorkeur voor ambt boven charisma, gewijd boven algemeen priesterschap en geordineerd ambt boven algehele participatie. Typisch baptistisch is volgens hem dat het ambt altijd opkomt vanuit de gemeente en de ambtsdrager door de gemeente geroepen en gekozen wordt. De gemeente ontvangt het ambtelijk gezag direct van Christus. Daarom mag het ambt nooit bepalend zijn voor de wijze van gemeente-zijn.

Dr. Henk Bakker, hoogleraar baptisme aan de Vrije Universiteit, benadrukt het herderschap van de ambtsdrager, naar het voorbeeld van Jezus als de Opperherder. Een oudste of herder heeft geen machtspositie in de gemeente. Er is geen hiërarchie, maar een verschil in verantwoordelijkheden. Toch spreekt hij ten aanzien van het geestelijk herderschap niet alleen van een taak en een dienst, maar ook van een functie en een ambt. Met het ambt gaat volmacht gepaard die vanuit de raad en de gemeente nauwlettend wordt gecontroleerd. Maar een ambtsdrager blijft vooral herder die de schapen hoedt en in zekere zin zelf nog altijd schaap is. Hij is althans „nooit schaap af.”

Derde kerktype 

Bakker spreekt ten aanzien van het baptisme van een derde kerktype: het congregationalistische naast het episcopale en het presbyteriaanse (gericht op respectievelijk de bisschop en de ouderling, KvdZ).

De gemeenschap is nodig om het Woord te verstaan.
„Woordverkondiging is een bevoegdheid van de gemeente, niet alleen van ambtsdragers”,
aldus Bakker.

De eerste anabaptisten in Zwitserland verweten Zwingli dat de gemeenschap ‘experts’ nodig had om de Schrift uit te leggen. Naast het sola Scriptura kwam de leus solus theologus (”de theoloog alleen”) te staan.
In doperse kring werd de reformatorische ambtsvisie van meet af aan afgewezen. Het ambt van herder komt wel uit de gemeente op, maar staat er niet boven of tegenover. Het ”tegenover” was de reactie van de reformatorische kerken op het ”boven” van de Rooms-Katholieke Kerk. Terwijl ”boven” en ”tegenover” heftig met elkaar botsten, betraden dopers en baptisten een derde weg met een eigen gemeentevisie en ambtsvisie.
 „Twee honden vochten om een been…”, 
zo merkt Bakker op.

Toch is er weer een herwaardering van de sacramentele theologie die grote gevolgen heeft voor de ambtstheologie, zo blijkt uit de bundel. Er wordt gesproken van de ”sacramental turn” (sacramentele wending) sinds het midden van de twintigste eeuw, met name in Engeland.

Ook dr. Bakker ziet positieve kanten in deze ontwikkeling. De predikant is er niet slechts om taken uit te voeren maar is een door God gezonden vertegenwoordiger. Er zit ook een ‘andere’ goddelijke kant aan het ambt dat maakt dat deze persoon meer is dan een betaalde werknemer. Bakker vraagt op deze manier aandacht voor de objectiviteit en onafhankelijkheid van het ambt.

Ook in de biblebelt van Nederland kunnen wij nu een nieuwe afsplitsing zien waarbij ook in Urk een eigen gemeente van  refobaptisten in het beeld is gekomen n een eerdere gemeente in Overberg.

Dat uitgerekend in Urk, een plaats met een zeer hoge kerkdichtheid per vierkante kilometer er in 2014 weer een kerkelijke groep bij kwam kon gezien worden in het licht dat waar daar al veel kerkmensen zijn, men ook gemakkelijk kan groeien door die aan je te binden.

Veel baptistische kerken in het buitenland leggen een grote ijver op het gebied van zending en evangelisatie aan de dag.

De spreker tijdens de eerste bijeenkomst van de refobaptisten in Urk was de voorzitter van stichting HeartCry, Jacques Brunt. Een opvallend gegeven, aangezien HeartCry eerder benadrukte dat zij niet uit was op het stichten van eigen kerken, maar juist herleving binnen de gevestigde kerken beoogde. Dat geluid klinkt niet bepaald geloofwaardig meer als de voorzitter actief meewerkt aan de vestiging van een nieuw soort gemeente.
Bovendien stelde de directeur van HeartCry, Arjan Baan, onlangs dat de geloofsdoop toch zo veel eenvoudiger uit te leggen is dan de kinderdoop. Zoals veel kerkenraden inmiddels weten, katalyseert HeartCry veelal de overgang van nogal wat mensen uit reformatorische kerken naar baptistische en evangelische kerken.