Vrouwendag 8 maart 2017

Ook al mag er een tendens zijn dat veel West-Europese mannen vervrouwelijken, mag de vrouw zich nog steeds in het hoekje gedrongen voelen. Op veel plaatsen wordt de vrouw nog steeds als de mindere of minder bekwame aanschouwd. Toch zouden heel wat mannen moeten weten dat ze helemaal niet zonder die vrouw kunnen.
Is het omdat de man diep in zich nog steeds het gevoel heeft dat de mannin of 1ste vrouw hem een loer gebakken heeft dat bepaalde mannen nog steeds op wraak belust zijn en de vrouwen bekijken als een gevaarlijke verleider. 

De wereld acht het nodig om toch die vrouwen, al was het één maal per jaar, in de bloemen te zetten. Vandaag ziet men dan ook graag over heel de wereld een "vrouwendag".
Moet de vrouw zich daar mee tevreden stellen met hoogstens één keer per  jaar een schouderklopje te krijgen?

Vrouwen moesten in in onze patriarchale maatschappij de voorbije eeuwen sterk opkomen voor hun rechten op het gebied van arbeid en kiesrecht. Uiteindelijk hebben ze na een lange en harde strijd wel stemrecht gekregen en de twee wereldoorlogen hebben het er toe gebracht dat vrouwen opgeroepen werden om hun "manskracht" boven te halen. Alhoewel na de eerste wereldoorlog men graag de vrouw terug aan de hard wenste, lieten de vrouwen zich nu niet meer doen en boden weerwerk. Het zou echter nog vele jaren duren eer de vrouw echt meerdere kansen zou krijgen om voor een job te gaan studeren.

Heden kunnen wij op meerdere plaatsen een vijfvoud van vrouwen vinden in bepaalde jobs, maar opvallend is daarbij dat het meestal de minder betaalde plaatsen zijn die vrouwen toegereikt krijgen. Aan de verloning van de vrouw moet nog heel wat gedaan worden. Gelijkheid van kansen moet er zijn en gelijkheid van verloning voor het zelfde werk.

Vandaag is het weer zo ver dat men daar even extra aandacht voor vraagt. Om de mannen eens te laten voelen waar de vrouw staat werd er zelfs opgeroepen tot een vrouwenstaking. Moesten de vrouwen eens allemaal solidair zijn en op 8 maart 2017 eens helemaal niets doen, waar zouden de mannen dan staan? Economisch zal het misschien niet veel uitmaken. De industrie zal er ook niet veel van merken. De zorgsector zou vast en zeker in de zware problemen geraken, maar dat is juist de tak van onze gemeenschap waar de meeste mensen niet voor geïnteresseerd zijn, enkel die wel moet klaar staan voor hen als zij er beroep op willen doen.

Nog steeds kunnen wij veel grootspraak van mannen horen hoe zij de vrouw als seksobject hebben kunnen gebruiken. In plaats die mannen eens goed op hun plaats te zetten worden zij in vele kringen nog als 'ware mannen' of 'helden' bekeken.

Er is nog steeds een lange weg af te leggen .....

+

Lees ook

1. Nederlandse man vervrouwelijkt volgens Jaap Marinus
2. Toffe persoon van het jaar 2011
3. Conservatieve rolpatronen en huishoudtaken
4. Een keten van vrouwen tegen het besparingsbeleid van de regering!
5. Vrouwenbewegingen uit 46 landen roepen op tot Women's Strike

Goede mensen en verborgen christenen

Lenin (Photo credit: Wikipedia)

Over de gehele wereld kan men wel goede mensen vinden die er toch verschillende godsdiensten op navolgen.

In de landen waar men houdt aan het economisch systeem dat gebaseerd is op het idee van eindeloze groei houdt men er graag aan vast dat die landen waar men niet aan de mantra houdt van ‘meer, meer, meer’ of waar men er aan houdt om alles te delen met elkaar, dat daar geen plaats zou zijn voor een Christendom.

Op 29 juni gaf de paus in Il Messaggero, een lokaal dagblad van Rome een interview, waarin hij voor sommige mensen andermaal straffe uitspraken deed. In dat interview wordt de paus onder de neus gewreven dat hij “zoals Lenin spreekt”. Daarop antwoordt Jorge Bergoglio het volgende.

“Ik kan alleen maar zeggen dat de communisten onze vlag hebben gestolen. De vlag van de armen is christelijk. De armoede staat centraal in het Evangelie. Nemen we Mattheüs 25, die de procedure aangeeft op basis waarvan we zullen beoordeeld worden: "Ik was hongerig, dorstig, in de gevangenis, ziek, naakt." Of kijk naar de zaligsprekingen[1], een andere vlag. De communisten zeggen dat dit alles communistisch is. Ja, oké, twintig eeuwen later [kunnen ze dat beweren]. Dus, wanneer je met hen spreekt, dan kan je hen zeggen: "maar jullie zijn eigenlijk christenen.”

Al eerdere had de paus in La Stampa gezegd dat hij in zijn leven al veel marxisten ontmoet had

“die goede mensen waren”.

English: Cardinal Jorge M. Bergoglio SJ, Archbishop of Buenos Aires, celebrating mass at the XX Exposición del Libro Católico (20th Catholic Book Fair), in Buenos Aires, Argentina. Español: Cardenal Jorge M. Bergoglio SJ, Arzobispo de Buenos Aires, celebrando misa en la XX Exposición del Libro Católico, en Buenos Aires, Argentina. (Photo credit: Wikipedia)

Franciscus mag dan wel fel tekeer gaan tegen de uitwassen van het kapitalisme: speculatie op voedsel, de absolute autonomie van de financiële markten, de schandalige hoge bonussen en lonen van CEO’s, de kloof tussen rijk en arm, het winstbejag, enz. en zelfs verder gaan dan dat, maar hij wil en kan zeker niet aanschouwd worden als een aanhanger van het communisme of Marxisme.

De marxistische ideologie is volgens hem verkeerd en bovendien zal je in zijn doctrine niets terugvinden over strijd of over klassen, laat staan over klassenstrijd.

Hij gelooft niet in de werking van de vrije markt (de onzichtbare hand) en de zogeheten trickle-down-theorie waarbij voordelen voor de rijken - zoals belastingsvermindering - uiteindelijk ten goede komen aan de armen.

Het is een totaal verkeerde opvatting om telkens te denken dat zij die tegen de ongelijkheid zijn en dat als oorzaak zien van alle sociale wantoestanden, communisten zouden zijn.

Deze onverwacht meer vernieuwende en rechtzettende paus geeft duidelijk aan dat wij moeten doorstoten naar de “structurele oorzaken van armoede”. Het komt er op aan dat wij als westerlingen bewust zijn van hoe wij met mensen, hun mogelijkheden, hun leefomstandigheden en dergelijke omgaan. Ook al mag men roepen dat er een economische crisis is moeten wij naar menswaardige oplossingen zoeken. Ook de paus wil dat wij naar zulk een menswaardige oplossingen zoekene. Hij verwerpt niet alleen de loonmatiging en de bezuinigingspolitiek, de paus bepleit structurele oplossingen:

 “welvaartprojecten die bepaalde dringende behoeften voldoen, moeten beschouwd worden als louter tijdelijke antwoorden”.

Prioritair voor hem zijn de werkloosheid en de kloof tussen rijk en arm.

Het is een onverholen kritiek op de neoliberale koers die gemeengoed geworden is bij de politieke elite. In rechtse kringen beschouwt men de uitspraken van de paus Franciscus als oubollig en radicaal. Maar het is natuurlijk ver gekomen als zelfs de sociale leer van de kerk al radicaal overkomt.  

+

Vindt ook om te lezen:

1. Vrijheid van mens en centrale plaats in ons wereld- en mensbeeld
2. Marx, het Volk, Religie, Christendom en verwrongen ideeën
3. Kuddedier doet liever wat het niet mag
4. Hoe de rijken de wereld regeren
5. Virussen van onze maatschappij
6. Wat betreft Waar ELKE mens recht op heeft
7. Stichters van de Nieuwe Wereld en Godsdienstvrijheid
8. God meester van goed en kwaad