Houding van Christen bij pest gedrag

Heel België reageerde geschokt toen twee jaar geleden een postbode een eind aan zijn leven had gemaakt wegens pesterijen en nu ook toen eind vorig jaar zware pesterijen aan het licht kwamen in het Waalse bedrijf Mactac. Zeker toen beelden opdoken waarop een weerloze man werd vastgebonden op een pallet. Het onbegrip groeide toen bleek dat een vakbondsafgevaardigde de aanstoker was van de grove pesterijen.
Opnieuw hebben twee vakbondsmensen zich schuldig gemaakt aan zware pesterij op het werk. Twee afgevaardigden bij de Brusselse vervoersmaatschappij MIVB zijn op staande voet ontslagen omdat ze opdracht gaven collega's in een vuilnisbak te gooien, een brandblusapparaat op hen leeg te spuiten.

Kinderen plagen elkaar wel eens, maar wanneer dit verder uitgroeit tot een meer voorkomend iets moet men opletten dat het niet verder uitgroeit naar een fenomeen dat zich op volwassen leeftijd ook zal gaan verder zetten op de werkvloer. Want niet alleen in de scholen wordt er gepest. Ook op het werk is dit een veel voorkomend fenomeen dat eerder lijkt toe te nemen.

Er zijn meerdere mensen die onderhevig aan stress op het werk geraken, door allerlei omstandigheden, maar een grote boosdoener is de houding van de mensen naar elkaar. Men kan niets goed doen in de ogen van de baas of collega’s, men gaat zich gepest voelen hierdoor gaat de sfeer neer slaan en gaat men de negatieve gevoelens makkelijker mee naar huis dragen. De relatie met partner, vrienden begint daardoor eronder te lijden. Het geviseerd en depressief voelen moet kunnen opgevangen worden.

Als het je allemaal teveel wordt moet je niet enkel op je eigen willen berusten, maar moet je hulp durven gaan zoeken. dit kan bij gespecialiseerde diensten maar ook bij mensen rondom jou die je kan vertrouwen. Zo zou ook je kerkgemeenschap je moeten kunnen opvangen. In de ecclesia moet je durven onderkomen gaan zoeken. Het is een van de vele taken van ene ecclesia om ook daar hulp te bieden waar het voor jou op het eerste zicht onbegonnen lijkt.

Lees hier meer over op: Pesters op het werk

> Drie beruchte precedenten

> Gevolgen van pesten op het werk

The manager and Word of God

By reading the Bible thorough we can take it up in us. We can let the Word of God work in us, penetrate in us, and even let it change us.  In our everyday surroundings it can accumulate in us and let us take other actions then most of the world would take. As the Mind of God can inspire and lead us.  So God can even to come to live in us through the Holy Spirit and change us from inside out.  The Spirit in us produces fruit.  That is: tolerated love, joy, peace, kindness and goodness, belief, gentleness and self-control.  These beautiful qualities can we, as we let that belief work in us, also let to work in on others. When we are managers or bosses we do not have to be the dictators or the person in charge who does not take into account the human social relations and conditions. Our attitude, the way we treat the people under our management, has to show others that we are followers of the Master Teacher Jesus Christ, and that we are all children of God, or God's creation.

In Naargelang gelovige of niet gelovige baas I talk about the findings of managers of different beliefs and how they treat their workers.

In het Nederlands kan u een artikel vinden over het Verschil tussen protestantse managers en katholieke en niet-christelijke leidinggevenden
> Naargelang gelovige of niet gelovige baas

Naargelang gelovige of niet gelovige baas

Verschil tussen protestantse managers en katholieke en niet-christelijke leidinggevenden

Als men de verschillende werkvloeren bekijkt en na gaat hoe de bazen hun personeel behandelen, kan men zich afvragen of er een vershil van behandeling  is naargelang de vorming en naargelang de geloofsovertuiging van die manager of CEO.
Tom van den Belt (53) samen met de 70-jarige Joop Moret, deed een promotieonderzoek "Management en levensbeschouwing in Nederland" waarbij hij na ging welk het effect is van de levensbeschouwelijke visie van de bedrijven of  verantwoordelijken op de werkvloer.

Hun bevinding dat de protestanten veel minder gericht zijn dan Katholieken of zelfs niet gelovigen mag men verrassend noemend, daar men toch zou verwachten van een goed Christen dat het menselijk aspect de voorhand krijgt.
Wat ze wel hebben gevonden is dat een gereformeerde baas het best lijkt te functioneren in een team van protestanten. "Die weten wat ze wel en vooral niet van hun chef hoeven te verwachten."

‘Protestanten zijn vanuit de dogma’s meer individualistisch. Ze zijn minder op het geheel gericht. De orthodoxe leer zegt ook: de mens is geneigd tot alle kwaad. Protestanten hechten meer aan gezag en minder aan wat ondergeschikten inbrengen.

Een katholieke baas richt zich juist veel meer op het kweken van saamhorigheid. Mij lijkt dat je juist die houding nu, in deze tijden van crisis, moet hebben. De algemene theorieën over management liggen sowieso vrij dicht bij de katholieke benadering waar naastenliefde een grote rol speelt.’ zegt de protestantse Tom van den Belt.

Men zou natuurlijk dit fenomeen kunnen wijten aan het feit dat de protestant van de Calvinistische geest vindt dat alle gezag van God komt en dat Hij een hiërarchie geschapen heeft welke de leidinggevende moet bewaken. Nochtans versta ik niet waarom die protestantse baas, al staat hij hoger, daarom geen complimentjes zou geven. Een schouderklopje of enige aanmoediging door positieve feedback kan toch maar positief stimulerend werken. Waarom brengen zij hun geloof niet tot uiting van positieve daden, naastenliefde en ondersteuning van de medemens?

Volgens de onderzoekers moeten protestantse leiders de gangbare managementtheoriën nog leren en zitten zij nu nog gevangen in de spanning tussen hun geloofsovertuiging, de belijding in de zondagskerk en het in praktijk brengen op het werk in de week.

'De orthodox-protestanten lossen dat op met het dogma van de ‘algemene genade’. Robert Giebels van de VK Banen Volkskrant vindt dat ze daarmee een scheiding legitimeren tussen het privé-(geloofs)domein en het domein van de organisatie waaraan leiding wordt gegeven. Dat doet sterk denken aan Weber en zijn morele neutraliteit. Hij zegt dat werk en privé gescheiden ‘leefsferen’ zijn met een eigen moraliteit.

Wij kunnen slechts van den Belt beamen die zeegt:

‘Ik vind dat een manager zijn geloofsovertuiging of levensopvatting niet in eerste instantie met woorden moet uitdragen. Het zou uit het handelen, het gedrag moeten blijken. Maar geloof, vind ik, daar moet je wel wat mee doen.’

Volgens ons en de Bijbel is geloof zonder werken dood. Ook op het werk horen wij Jezus woorden om te zetten in een merkbaar gegeven. Naastenliefde en menselijkheid moeten voorop liggen.