Friday 28 December 2018

The gift of joy

In these darker days when many come together in the warmth and light of the family feast-dish sharing greetings and giving presents to each other, we think about the joy all this can give.

JOY is a great gift. It’s described as a feeling of great pleasure and happiness.

Early in Israel’s history God promised to
 “Bless you in all your produce and in all the work of your hands, so that you will be altogether joyful” (Deuteronomy 16:15, ESV).
The harvest has been gathered; there’s food enough for all; let’s sing for joy!

Sometimes as a community our joy isn’t very apparent. But can you remember the description of Samaria when Philip had told them about Jesus?
 “There was much joy in that city.”
That’s what preaching can do.

Joy is one of the fruits of the spirit. It’s also the very real emotion that enabled the Lord Jesus to lay down his life for us;

 “Who for the joy that was set before him endured the cross …”
 Could YOU spread a little joy this week? That’s preaching!

Dutch version: Nederlandse versie: De gave van vreugde

Tuesday 18 December 2018

Oprichting Oekraïens-Orthodoxe Kerk

Dat het kerkelijk gebeuren dikwijls een politiek gebeuren is werd vorig weekend weer eens duidelijk aangetoond.

Het patriarchaat van Moskou beschouwde Oekraïne door het doopsel van Roes (in 988 in Kiev) altijd als de bakermat van de Russisch-orthodoxe Kerk, met zijn 104 miljoen gelovigen de grootste orthodoxe kerkgemeenschap wereldwijd. Het doopsel van Roes betekende het begin van de christelijke geschiedenis van Rusland. Kort daarna werd het christendom onder prins Vladimir staatsgodsdienst. Het patriarchaat van Moskou heeft de jurisdictie over Oekraïense orthodoxen daarom steeds als vanzelfsprekend ervaren.

Maar vele van de 38 miljoen Oekraïens-orthodoxe gelovigen houden een heel andere lezing van de geschiedenis erop na. Zij zijn de decennialange communistische overheersing en repressie vanuit Moskou niet vergeten Daarbij wierp de Russisch-orthodoxe Kerk zich volgens hen nadrukkelijk op als collaborateur van het Kremlin. De herwonnen onafhankelijkheid van Oekraïne in 1991 versterkte het verlangen naar een onafhankelijke Oekraïense-orthodoxe Kerk, terwijl het bestuur van patriarchaat van Moskou door vele orthodoxe gelovigen almaar nadrukkelijker als de feitelijke voortzetting van het Russische buitenlandse beleid werd ervaren.

Toen Oekraïne in 1991 onafhankelijkheid werd, ontstonden twee orthodoxe kerken in Oekraïne. De Oekraïens-Orthodoxe Kerk onder patriarchaat van Kiev welke niet officieel erkend werd. De andere orthodoxe kerk staat onder patriarchaat van Moskou en beschouwt de Russisch-Orthodoxe Kerk als de moederkerk. 

Die laatstgenoemde loopt aan het handje van het Kremlin, zegt aartspriester Volodimir (42) na zijn dienst in de Heilige Panteleimonkerk, buiten het centrum van Marioepol. Daardoor reikt de invloed van Rusland tot in Oekraïne, weet hij uit eigen ervaring. Hij ruilde in 2009 het Moskouse patriarchaat in voor dat van Kiev.
 „Priesters riepen tijdens diensten op om te stemmen op Janoekovitsj (de in 2014 tijdens een revolutie gevluchte president van Oekraïne, FA). In Marioepol probeerden ze protesten tegen hem te voorkomen.” 

De Oekraïense president Porosjenko beschuldigt Rusland ervan via religie invloed te winnen in zijn land. De Russisch-orthodoxen zijn hier woedend over en vindt dat de huidige sheuring ten koste gaat van de eenheid onder orthodoxe christenen.

Vorige zaterdag besloot in Kiev de Oekraïens-Orthodoxe Kerk een historische stap te zetten naar onafhankelijkheid. Ze wil verder zonder de Russisch-Orthodoxe Kerk. In de Sofiakathedraal werden de Oekraïense orthodoxe leiders het eens over de oprichting van een nieuwe nationale, zelfstandige Orthodoxe Kerk van Oekraïne en kozen ze de 39-jarige metropoliet Epifanius als leider.

De nieuwe patriarch, Epiphanius, zal binnenkort naar Constantinopel reizen om de Tomos, de officiële erkenning van zelfstandigheid, in ontvangst te nemen.
 “God heeft onze smeekbeden gehoord en ons de verlangde eenheid geschonken”,
aldus de nieuwe patriarch. De Russisch-orthodoxe Kerk wendde zich vrijdag tot paus Franciscus, de VN en de EU en klaagde over vervolging van geestelijken die trouw willen blijven aan Moskou.

God opent deuren

In deze wereld kunnen wij veel kanten uit.
Meerdere deuren krijgen wij te zien, en telkenmale moeten wij zelf beslissen welke deur wij wensen open te doen en binnen te gaan. 

Ik weet wat u doet.
Ik heb ervoor gezorgd dat de deur voor u openstaat,
zonder dat iemand hem kan sluiten.
(Openbaring 3 vers 8a).
t


Dierbare God,
er is een deur voor mijn neus dichtgegaan
Een deur die veel voor mij betekende.
Soms sluit U een bepaalde deur
om een andere open te kunnen doen.
Ik vertrouw erop dat U me helpt
de ruimte erachter vol vertrouwen te betreden.
Amen.


Concerning wisdom and knowledge of God

Anyone can count the seeds in one apple,
but God can count the apples in one seed.

'Oh, the depth of the riches both of the wisdom and knowledge of God!
How unsearchable are His judgements and His ways past finding out!'

Romans 11:33

Friday 14 December 2018

Staakt-het-vuren voor Jemen

In Stockholm vonden deze week onderhandelingen over een staakt-het-vuren plaats tussen Houthirebellen, vertegenwoordigers van het Jemenitische regime en hun oorlogspartners uit de Golfstaten — Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten op kop. Dat resulteerde onder meer in een cruciaal staakt-het-vuren voor de belangrijke havenstad Hodeidah waar al maanden een zware strijd om controle woedt.

In de VS stemde de senaat op 13 december een resolutie om de Amerikaanse steun aan de Golfoperatie in Jemen stop te zetten. Het is de eerste keer in de geschiedenis dat de senaat zich beroept op de zogenaamde War Powers Act uit 1973 om zich terug te trekken uit een buitenlands militair conflict.

Alhoewel Jemen door de VN en humanitaire hulporganisaties uitgeroepen werd tot de ergste humanitaire crisis van de moderne tijd, de grootste hongersnood sinds honderd jaar ook, was het niet dat dat de ondertekenaars er toe bracht om uiteindelijk tot een staakt het vuren te komen.


Wat het tij kon keren:
De verontwaardiging over de Amerikaanse steun aan Saoedi-Arabië kwam er na de brutale moord op de Saoedische journalist Jamal Khashoggi in Turkije.

De druk op de tweehonderd internationale humanitaire werkers in Jemen is enorm. De fondsen zijn ontoereikend. Het gaat om dingen in perspectief zetten, de urgentie op een begrijpelijke manier aan te tonen.

Het is van belang, zegt Van Meegen, om de tijdelijke aandacht op Jemen niet te laten verslappen. Humanitaire hulp om de burgers te helpen is zeer urgent, maar blijft symptoombestrijding, aldus NRC en andere humanitaire hulporganisaties. Uiteraard is het nu kwestie om te focussen op een vredesakkoord tussen de strijdende partijen. Daarvoor zijn verschuivingen op geopolitieke toneel nodig. Het is wachten of en wanneer het Amerikaans Huis van Afgevaardigden zich over het besluit rond de stopzetting van betrokkenheid bij de oorlog in Jemen buigt. Maar de enorme tegenkanting van de Amerikanen tegen de steun aan Saoedi-Arabië, zelfs bij republikeinse senatoren, zou alvast kunnen helpen om de Amerikaanse president Donald Trump en zijn vrienden in Riad sneller tot inkeer te brengen.

© Unicef
+