Kerkgebeuren voor 2020

Het jaar 2020 werd ingezet met drie gereformeerde kerkgenoot-schappen in Amerika, Australië en Canada die de banden verbraken met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKv), vooral vanwege de openstelling van de kerkelijke ambten voor vrou-wen in de GKv.

In de lente bracht een snelle verspreiding van het Coronavirus de regeringen in meerdere landen er toe om ernstige beperkende maatregelen te treffen. In Nederland en de Verenigde Staten van Amerika, waren er kerken die met die beperkingen niet akkoord gingen en de mensen opriepen om toch samen te komen in hun kerkgebouwen. Doorheen 2020 bleven bepaalde godsdienstige groeperingen oproepen om naar de openbare vergaderingen te blijven komen.

De Christadelphians of Broeders in Christus namen dadelijk grondige maatregelen om hun leden en andere gelovigen te beschermen. Sinds maart geven zij geen openbare diensten meer. Voor hun Bijbelstudies en erediensten hebben zij hun toevlucht gezocht tot virtuele diensten. Tezamen met de regering riepen zij hun gelovigen zo veel mogelijk thuis te blijven en zich niet te dicht bij andere mensen te begeven.

Voor een gelovige hoort het welzijn van de gemeenschap hoger aangeslagen te worden dan de rijkdom van het individu. Alsook is het de broederlijke taak om er voor te zorgen dat iedereen in een goede gezondheid kan verkeren.
Onvoorwaardelijke liefde is essentieel en daarbij hoort ook het zorg dragen dat niemand besmet geraakt. de Broeders in Christus vinden dat zij mede verantwoordelijkheid dragen voor de samenleving en voor elkaar.

Ondanks de oproep van minister Grapperhaus aan Nederlandse kerken om enkel onlinediensten te houden, bleven in Nederland veel reformatorische kerken toch diensten met bezoekers houden.
In 2019 verloren de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt 2014 leden en hielden er 112.593 over, het grootste verlies ooit. Misschien bracht hen dit ertoe om niet nog meer leden te verliezen door geen zondagsdiensten aan te bieden en de mensen er aan gewend te maken om lekker thuis te zitten.
Hip-evangelischekerken mochten nu ook geen evenementen mere houden waar jongeren uit de bol konden gaan om zogezegd "De Heer' te loven.

In oktober ontstond er een breed maatschappelijk onbegrip voor het feit dat kerken in Nederland zich niet hoefden te houden aan de regel dat er maximaal dertig mensen in een binnenruimte aanwezig mogen zijn. Ook in België kwamen bepaalde Joodse en Islamitische organisaties daartegen in en eisten de mogelijkheid om samen te kunnen komen om erediensten en huwelijken te voltrekken.

Heel wat mensen zijn echt moe geworden van alle kerkgedoe (de mensen, de sfeer, oude taal, wetenschappelijk achterhaalde opvattingen), maar een groot deel die niet meer naar de kerk gaan zegt wel te geloven, of iets te geloven, of helemaal niets meer. Met de sociale afstandsregels en sluitingen van de gebedshuizen zullen wij nu moeten afwachten tot midden 2021 hoeveel mensen no terug zullen komen naar de kerken.

 

 

Not created to be on our own

When God created the earth and placed human beings on this planet His intentions were that they would multiply and live peacefully together.

It was not in God's Plan that we all would live as individuals in our own little cocoon or bubble, isolated from the rest of the world.

2020 was a year where we were forced to go in isolation. Even to honour God and to have religious services we had to find means to have celebrations and Breaking of bread, without being together.

We once were a society that centred around family. Multiple generations often lived together under one roof and when families did live separately, they never moved very far. There always have been events to celebrate with each other. Often people looked for reasons to come together and have fun with each other in group. These days, we have become more of an individualistic culture. Most people today rely on themselves. In previous generations members of a family often came to live not so far away from the other members. Today, work has required many to live far away from where they were raised. Our connections with other people take place most often in the workplace. But those connections are usually shallow, fickle, and short lived.

In the church, we see this sense of individualism and disconnectedness as well. In certain countries people are obliged to move around because their work. They therefore do not have anymore what they would call their "own church". Some may stake a claim on a church but remain distant and on the margins, attending only when something better isn't going on. And then there are those who may indeed have a committed relationship with a church but they are not all in. They aren't fully known by their community. They don't rely on the Body when they are struggling or in need. Instead, they wear masks that cover the pain of their lives, pretending that everything's okay, even though it's not.

This year literally masks had to be covering our face. All over the continent religious people could not come together anymore to have a worship service together. Now the individualism and doing life on our own is not part of God's design. In creating mankind, God desired for us to participate in that community which in this corona period could not be realised in real life, but had to happen in virtual meetings.

Jehovah didn't create man to be in community with him alone. After he created the world and Adam, God said,

 "It is not good that the man should be alone; I will make him a helper fit for him" (Genesis 2:18). 

God created man and woman to be in community together, to create families and live together, bearing the image of God.

Scripture is all about community. God chose the Israelites to be his people.

 "And I will walk among you and will be your God, and you shall be my people" (Leviticus 26:12). 

They lived and worshipped him together in community. Following the death, resurrection, and ascension of Christ, God then instituted the church, the Body of Christ as a community of believers.

 "Now you are the body of Christ and individually members of it." (1 Corinthians 12:27).

 This year, we as members of our church-community were not able to come together in real life with our brothers and sisters. But thanks to the contemporary electronica we were blessed to be able to meet by all those modern electric tools. Several electronic applications made it possible that we even could meet with more people from all over the world.

Being made to live in a humble, worshipful, and loving dependency upon God and in a loving and humble interdependency with others, we could share our union with Christ.

Not only were we created to be in community but we also need community. When we can come together we can share ideas and strengthen each other in our way of thinking and handling. In a way there is also social control. We need godly brothers and sisters to watch our back. We need to be connected in community where we can all be on alert together for the dangers that are all around us.

The truth is, we need each other. We need to trust, rely on, and depend upon other believers. God gave us each other to walk alongside, encourage, and spur one another one in the faith. The writer to the Hebrews says,

 "And let us consider how to stir up one another to love and good works, not neglecting to meet together, as is the habit of some, but encouraging one another, and all the more as you see the Day drawing near" (Hebrews 10:24-25).

James 5:16 says,

 "Therefore, confess your sins to one another and pray for one another, that you may be healed. The prayer of a righteous person has great power as it is working." 

We are to carry each other's burdens (Galatians 6:2), care for each other's practical needs (Romans 12:13, Hebrews 13:16), warn each other of sin (1 Thessalonians 5:14) and rejoice and mourn with each other (Romans 12:15).

Though society might tell us that we can do life on our own, God's word tells us that we simply can't function without each other (1 Corinthians 12). We need each other and we need community. But we should know that in these times of the coronavirus we need to be careful not to bring others in danger, creating possibilities to infect each other.

At the moment we still do have to keep to the corona measures to keep everybody safe. We should not claim as some other Christians and certain Jews do that we have to have the religious freedom to have our worship and praise services in group. There are the meeting tools like Zoom, Meats, HouseParty, Jitsi, Hangouts, Google Meets, a.o. to join a virtual meeting. Lets make use of them for still some more months. And lets hope that from September onwards we shall be able to have again a normal life with many people, able to go to shops, restaurants, hotels and other places, like going back to a prayer hall or church.

Even when not created to be on our own, for the time being we shall have to be happy to keep it cosy in our small corona bubble.

Hans Maat roept onwijs mensen op om samen te komen

Vervolgend op "Moeten kerken zich beperken tot online diensten?" willen wij toch benadrukken hoe belangrijk het is om zich tot de corona maatregelen te houden en niet bepaalde predikers te volgen die oproepen om tegen de regeringsbesluiten toch samen te komen. Dat zou dan betekenen om ongehoorzaamheid aan de Wetsvoerder te tonen, iets waar Jezus tegen was en zei:

Geef de keizer wat de keizer toe komt.

 Hans Maat vind met twee of drie mensen samenkomen echt te weinig

 "Zo kun je kerk-zijn nauwelijks vormgeven en worden Bijbelstudies de pas afgesneden",

zegt hij. Deze directeur van het Evangelisch Werkverband roept kerken op om creatieve vormen van kerk-zijn te bedenken tijdens de coronacrisis.

"Sommige kerken beschikken over prachtige gebouwen met soms maar liefst zeven zalen. Ik zou zeggen: zet ik elke zaal een groep om Bijbelstudie te doen. En er zullen vast en zeker kerken zijn dit dat al doen. Zij krijgen van mij bij deze een pluim. Maar er zijn ook een heel aantal kerken met grote gebouwen die vanzelfsprekend leeg staan. Gebouwen zijn vaak om erediensten heen gebouwd, maar nu gaat het om community. Ik zie nu bijvoorbeeld veel jongeren tussen wal en schip vallen omdat er voor hen geen persoonlijke aandacht is."

Hij vergeet echter dat als deze mensen naar één plek moeten zij wel onderweg moeten gaan, waarbij zij meerdere mensen kunnen kruisen.  Ook waar zij samen komen zullen zij met bepaalde ogenblik de kans lopen om te dicht bij elkaar te zijn en een mogelijke besmettingsaard kunnen vormen.

Uit broederliefde moet men vermijden dat mensen kunnen besmet worden. Daarom is het totaal onverantwoord om in deze tijden samen te komen. Met de huidige moderne middelen zijn er genoeg mogelijkheden om diensten of klassen te onderhouden. Er zijn Zoom, Jitsi, Facetime, Messenger, Meets en vele andere elektronische voorzieningen waarbij men virtueel met meerdere mensen samen kan komen.

Maat vindt wel dat de maatregelen heel zorgvuldig worden nagevolgd, al kunnen wij dat niet zo goed zien in Nederland. Ook denkt hij

"dat we moeten blijven proberen om de maximale ruimte te benutten die ons gegeven is om kerk te kunnen zijn."

Maar men kan gerust "Kerk zijn" via verbintenis langs allerlei kanalen en met mensen die te ver af zijn om lijfelijk aanwezig te zijn. Onze gemeenschap houdt zo al jaren haar zondagdienst ter beschikking online zodat broeders en zusters waar ook ter wereld toch een dienst kunnen bijwonen, al wonen zij eigenlijk in verre afzondering; Zo kunnen zij deel uitmaken van de verbonden gemeenschap.

Moeten kerken zich beperken tot online diensten?

In België is het voor vele kerken al maanden een zekerheid dat men best niet in levende lijve tezamen komt.
De Christadelphians houden sinds maart 2020 enkel maar gebedsdiensten en bijbelstudies online. Voor hun was het dadelijk duidelijk dat men moest vermijden dat mensen zich zouden kunnen besmetten en dat men allerbest eerder kon vermijden dan remediëren.

Nederlandse onzekerheid omtrent mogelijke kerkdiensten

Onze noorderburen van de andere strekkingen hebben het heel wat moeilijker met de coronamaatregelen. Nederlandse kerken worstelen met de vraag hoe om te gaan met de nieuwe lockdownregels, waarin kerken opnieuw een uitzonderingspositie hebben. Wat opvalt is dat men vragen kan stellen waarom er in bepaalde landen extra versoepelingen worden vertoond voor godsdienstgroepen, ook al willen die zich graag beroepen op godsdienstvrijheid.

  Zijn fysieke bijeenkomsten nog verantwoord of moeten kerken zich beperken tot online diensten?

 In het Radio 1-programma Dit is de Dag een gesprek met bisschop de Korte van het bisdom Den Bosch, met 'Theoloog des Vaderlands' Almatine Leene en met dominee M. van Reenen van de hersteld hervormde gemeente in Oldebroek.

Leene licht toe waarom men er in de gereformeerde kerk (vrijgemaakt) in Hattem, waar zij predikant is, ervoor heeft gekozen om volledig over te gaan op online diensten.

 "Kerken staan in een negatief daglicht. Op deze manier willen we goodwill laten zien."

 Van Reenen benadrukt dat een online dienst een fysieke kerkbijeenkomst niet één op één kan vervangen. Eerder zei hij in gesprek met CIP.nl hierover:

 "Kerkgang is een afzonderingsmoment. Je stapt de deur uit, neemt plaats in de kerk en zo kom je uit de sleur van het dagelijks leven."

Klik hier om het volledige radiogesprek terug te luisteren.

Amerikaanse profeten in het ongelijk gesteld

Hopelijk gaan heel wat Amerikanen nu eens ernstig nadenken over hun zogenaamde hedendaagse profeten.

Voor dat de 45ste president van Amerika verkozen werd en aantrad waren er al heel wat geestelijken in Amerika die zich uitspraken dat God Donald Trump had uitgekozen om niet alleen de Verenigde Staten van Amerika te redden maar zelfs de hele wereld. Toen hij in functie was en Jeruzalem uitriep tot hoofdstad van Israël waren ze nog meer opgetogen en zagen dit als een vervulling van Gods Wens om Jeruzalem als hoofdstad van het Beloofde Land te hebben.

Bij bepaalde wetsuitvaardigingen stonden enkele dominees met hun handen boven het hoofd van Donald Trump om hem als gezegende van God te laten optreden.

Dat op een bepaald moment de president met de Bijbel stond te zwaaien en te doen stond alsof hij sterker was dan al die betogers en meer kon dan Gods Woord deerden de geestelijken niet hoe hun president mensen onheus behandelde.

Er waren meerdere christen-leiders in Amerika die voorspelden dat Trump de door God aangestelde president was die nogmaals een termijn zou vertolken om het werk van God op aarde te volbrengen. Die vermeende verkiezingswinst van Trump die zovelen voorspeld hebben met een beroep op visioenen en de directe stem van God blijk nu niet uit te komen.

‘Profeet’ Jeremiah Johnson heeft zelfs drie visioenen gehad die bevestigden dat Biden een seniele oude man is en dat Trump president zou blijven. Johnson beweerde:

 ‘Óf een leugenachtige geest heeft de mond van talloze betrouwbare profetische woordvoerders in Amerika gevuld; óf Donald J. Trump heeft werkelijk gewonnen en we zijn getuige van een duivels plan om de verkiezingen te manipuleren’.

Duidelijk zou men kunnen zeggen dat het duivelse geesten waren die predikers lieten meeheulen met die gevaarlijke man die als 45ste president van de V.S.A. de hele wereld met momenten de angst aan joeg. Hopelijk zullen meerdere mensen nu inzien hoe zij zeer hard moeten opletten eer zij zelfvernoemde profeten gaan volgen als 'waarheidsverkondigers'. Nu mag blijken dat zowel Johnson als vele van zijn aanhangers en andere 'profeten' eerder geloofden en aanhielden aan wishful thinking.Verder mag men hopen dat velen hun  ogen zullen open gaan als Biden eenmaal president is, hoe die voorgaande president zo veel schade heeft aangericht in het land, dat het enkele maanden, om niet te zeggen jaren, zal duren eer alles hersteld is. 

Men kan verder hopen dat nu heel wat mensen gaan inzien dat de profeten die zij volgden en de kerken die zij aanhingen en verkondigden dat zij de stem van God waren, dat deze ‘profeten’ valse profeten blijken te zijn geweest en hun gemeenschappen vast en zeker niet de hulp van God hebben die zij beweren te hebben.

"Laat Ons Aanbidden" evenment in Kampen in coronatijd

 Men kan het niet zo gek bedenken.

De heer Daniël van Deutekom achtte het niet ongepast om mensen op te roepen om samen te komen in deze coronatijden. Men kan zich afvragen waarom hij zo iets in het hoofd haalde.

De evangelist van Deutekom wenste met honderden mensen in de openlucht samen te komen om God te aanbidden in Kampen. Dat hij er niet ernstig bij nadacht vooraleer zulke oproepen tot gelovigen te richten. Hij zou moeten weten dat men nu best grote meetings vermijd en zeker niet met meerdere mensen samen komt of onderweg gaat.

Gelukkig gaat zijn geplande "feest" niet door. 

“Nadat er een mediahetze op gang kwam, hebben we ons teruggetrokken. Onderdeel worden van een cultuurstrijd is niet onze missie”, 

zegt initiatiefnemer Daniël van Deutekom nadat de burgemeester van Kampen deze week een streep zette door het evenement dat aanstaande zaterdag zou plaatsvinden. De organisatie gaat niet op zoek naar een alternatief en kiest voor een online evenement. Tegenwoordig zijn er zo veel tools waarbij mensen virtueel samen kunnen komen. Men kan zich afvragen waarom die evangelist daar dan niet dadelijk aan dacht om iedereen veilig thuis te houden.

 CIP.nl sprak met de initiatiefnemer van het aanbiddingsevenement ‘Laat Ons Aanbidden’ en de gemeente Kampen over de geannuleerde bijeenkomst.

Volgens de woordvoerder heeft de burgemeester flink geworsteld met de beslissing, omdat hij vrijheid om dergelijke bijeenkomsten te organiseren heel zwaar vindt wegen. Op basis van adviezen van de GGD en politie heeft de burgemeester besloten dat een dergelijke samenkomst in deze tijd, gelet op de lockdown, niet passend is. De locatie bevindt zich bovendien achter een Albert Heijn die zaterdag naar verwachting drukbezocht gaat worden vanwege de aanstaande kerstdagen.

Aanstelling van prof. Goudriaan aan de Evangelische Theologische Faculteit (ETF) te Leuven

Prof. dr. Aza Goudriaan deed vrijdagavond zijn intrede als gasthoogleraar historische theologie aan de Evangelische Theologische Faculteit (ETF) te Leuven.

De aanstelling van prof. Goudriaan is verbonden aan het aan de ETF gevestigde Institute of Post-Reformation Studies (IPRS). Dit instituut werd in 2008 opgericht door prof. dr. Andreas Beck als directeur in samenwerking met prof. dr. Willem van Asselt en prof. dr. Antonie Vos. Het onderzoek van het IPRS richt zich onder meer op de vroegmoderne gereformeerde theologie in de late zestiende en de zeventiende eeuw. In 2014 is Van Asselt overleden. Sindsdien werd onder meer dr. Dolf te Velde deeltijds betrokken bij het IPRS. De aanstelling van Goudriaan valt samen met het emeritaat van Vos in 2019.

In zijn rede ”Boven het bewijs uit. Historische observaties over de principes van de theologie” constateert Goudriaan dat het principe van theologische kennis, gebaseerd op God als kenbron, zich per definitie aan het bewijs onttrekt. Maar dat is wat anders dan irrationeel, zo legt hij desgevraagd uit.

Prof. Goudriaan:

 „Vroegchristelijke apologeten kregen soms het verwijt dat het Evangelie geloof vroeg, maar geen argumenten bood. Daarop zei Theophilus van Antiochië in de tweede eeuw al: wie naar de dokter gaat voor een medische behandeling, stelt vertrouwen in die arts. Als nu in het dagelijkse leven zo’n geloof al onontbeerlijk is, is het helemaal niet merkwaardig dat God ook geloof vraagt. Er kan dus wel degelijk een gesprek met niet-gelovigen gevoerd worden in algemene termen van redelijkheid. Maar in de kern komt het aan op geloof, zoals bij Abraham.”

Voor Goudriaan zijn geschiedenis van de relaties tussen theologie en filosofie een belangrijk thema, alsmede de verwerking van de voorreformatorische traditie van kerkvaders en middeleeuwers. Hij ziet verder een lacune in de kennis van de dwarsverbanden tussen gereformeerde, lutherse en rooms-katholieke theologie en zegt:

"Het is belangrijk om ook buiten theologische instellingen te kijken. In Nederland doen ook filosofiehistorici, bijvoorbeeld in Rotterdam, onderzoek dat belangrijk is voor een goed begrip van de zeventiende-eeuwse theologie. Momenteel zijn er vijf promovendi bij het IPRS bezig. Zij vormen een internationaal gemêleerd gezelschap, dat elkaar jaarlijks ontmoet tijdens de doctoraatsweek in september. Dat is een heel productieve formule. Nieuw talent verwelkomen we overigens graag.”

Coronacrisis en Hand van God

De laatste jaren hebben wij meerdere economische, ecologische en gezondheidscrisissen gehad. Met de huidige gezondheidscrisis, welke heel de wereld treft vindt Wim Rietkerk, emeritus predikant in de Nederlands Gereformeerde Kerken, dat elke crisis een teken is van het naderende koninkrijk van God, zoals een wee dat is bij een vrouw die op het punt staat om een kind op de wereld te zetten. Die vergelijking, die de apostel Paulus in de Bijbel maakt, geeft hem hoop.

‘Het gaat in een crisis dus niet om het lijden van een stervende, maar juist om het lijden dat hoop geeft op nieuw leven.’

 Volgens hem zucht de schepping naar het openbaar worden van de kinderen van God. Een crisis als diegene die wij nu mee maken is voor hem een teken van het naderende koninkrijk. Ook is het een teken dat God de wereld herstelt.

'God herstelt deze wereld, maar dat gaat door de diepte heen. Alleen wie zijn leven verliest, zal het behouden. Jezus stelt het ook niet optimistisch voor: je zult met Mij de drinkbeker moeten drinken.'

 Hij is er wel bewust van dat God geen veroorzaker is van het kwaad, maar dat alles in de verantwoordelijkheid ligt van ieder op zich.

‘Dat God de mens zelf de verantwoordelijkheid geeft, kan tot vreselijke wreedheden leiden, zoals Auschwitz laat zien. Het is blasfemie om te zeggen dat God hierin de hand heeft. God kan ervoor zorgen dat iets wat Hij verafschuwt, toch tot iets goeds leidt, maar Hij is nooit de veroorzaker van het kwaad. De hand van God kun je dus niet zien als een vermindering op onze verantwoordelijkheid.

Toch denk ik wel dat God hier aanwezig was - in de lijdenden. Elie Wiesel beschrijft hoe er een jongen werd opgehangen, waar iedereen naar moest kijken. Terwijl de mensen zijn doodsstrijd zien, vraagt iemand: waar is God? Daar, waar die jongen hangt, antwoordt een ander. Zo is het. God snakte hier zelf naar adem en vereenzelvigde zich met de lijdenden. Zoals Jezus aan het kruis, wanneer Hij zich door God verlaten weet.’

Bij crisissen en erge rampen vragen steeds veel mensen af waar God blijft of waarom God zo iets toe laat. 

'Waarom Hij het toestaat, bijvoorbeeld. Ik denk omdat anders een van de meest bijzondere dingen in het christendom om zeep zou worden geholpen: de vrijheid en verantwoordelijkheid van de mens.’

Dat het vijf voor twaalf zou zijn is duidelijk voor Rietkerk. Ook al is het moment nog niet aangebroken,  werpt het zijn schaduw vooruit, in de tekenen van het koninkrijk die nu al zichtbaar zijn.

'Dat vind ik een mooi beeld, want als je de schaduw ziet, weet je dat de persoon volgt. Die schaduw bestaat ook uit de weeën waarover Paulus schrijft. Dat is pijnlijk en die weeën worden ook steeds heftiger naarmate het einde dichterbij komt.’

Nu zijn er natuurlijk wel vaker christenen geweest die denken dat de komst van het koninkrijk voor de deur stond. Waarom zou het nu wel zover zijn?

‘Zeker weten doen we dat nooit, maar ik denk dat je nu wel ziet dat crises mondiaal zijn. Denk bijvoorbeeld aan corona, maar ook aan het milieu. Daarnaast is het evangelie bijna overal verkondigd. Ten slotte denk ik aan Israël, dat weer een eigen land heeft.

Maar we weten het niet. Het is alsof we naar een klok kijken met enkel een lange wijzer. Is het vijf voor twaalf, of pas vijf voor zes? Desondanks denk ik dat er goede redenen zijn om aan dat eerste te denken. Het zou zelfs weleens kunnen dat ik het nog ga meemaken; daar reken ik in ieder geval wel mee.’

 

Religiestress en corona maatregelen

Het moet gezegd worden. De laatste maanden lijken heel wat mensen onder hoogspanning te staan. Opvallend daarbij is ook dat meerdere gelovigen heel wat moeilijkheden hebben met de uitsluiting om met velen samen te komen.

Vooral de Nederlandse maatschappij blijkt steeds meer last van religiestress te hebben. Al bij de eerste lockdown bleken heel wat Nederlanders en Franse evangelisten zich niet aan die beperkingen te willen houden. Begin oktober woedde een felle discussie over de vrijstelling op de 30-personenregel voor kerken, gevoed door ‘massale kerkgang in Staphorst’. Hierbij werd volgens sommigen niet gemeld dat alle geldende coronaregels in acht werden genomen en dat de diensten keurig verliepen. Hierbij kan men dan wel de vraag stellen wat dat 'keurig verloop' wel mag betekenen. In ieder geval kan elk zinnig mens wel inzien dat zulke bijeenkomsten onverantwoord waren en nog steeds zijn in deze corona crisis.

ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers reageerde in eerste instantie afkeurend op Twitter. Later kwam hij daarop terug: hij had genuanceerder willen zijn.

Anderhalve maand later ontstond een nog fellere rel over vermeende ‘anti-homoverklaringen’ binnen het reformatorisch onderwijs. In een blog op haar website nam de ChristenUnie afstand van zulke verklaringen. Drie dagen later bleek dat de ophef op gebakken lucht gebouwd was: geen enkele identiteitsverklaring binnen het reformatorisch onderwijs vermeldt homoseksualiteit.

Door het ongebreideld willen samen komen geven bepaalde christelijke groepen hen die tegen het christelijk geloof zijn, koren op de molen om kritiek te uiten op allerlei zaken die zij maar her en der kunnen vinden. Alles wat maar aan de oppervlakte kan komen wordt nu dan gretig aangepakt om met luide stem openbaar te maken en te bekritiseren.

Met juist tegen de corona verplichtingen in te gaan maken vele christenen zichzelf het onderwerp van misnoegdheid en verwerping van zulk een geloof, dat precies geen rekening wil houden met de gezondheidsregels.

Rituelen en en tradities belangrijker dan intiem geloofsgevoelen

Dezer maanden met de CoViD-19 pandemie is duidelijk geworden hoe bepaalde gelovigen niet zonder hun kerkgemeenschp kunnen omdat ze het plezier en spektakel missen. Sommigen waagden het zelfs toch nog met grote getallen samen te komen ook al werd dat ten volste afgeraden of was het zelfs verboden. Maar daar zag men in bepaalde landen bepaalde gelovigen hun voeten aan vegen terwijl zij zich verdedigden dat Gods Wetten hoger zijn dan de staatswetten en dat God van hen verlangt dat zij samen komen.

Velen vergeten dat God er wel op staat dat mensen denken aan de veiligheid en gezondheid van anderen en dat men het leven van anderen niet in gevaar mag brengen. En dat deden meerderen wel, tot ergernis van de verzorgers die hierdoor nog meer werk hadden.

Als men naar sommige kerkgemeenschappen kijkt is het geen wonder dat sommige buitenstaanders denken of de indruk krijgen dat het in de kerk meer draait rond regels, rituelen, formules en tradities. Voor bepaalde denominaties, waarbij de Rooms en Orthodoxe Katholieken in het bijzonder is dat zeker zo. Wij stevenen nu af op voor hun heilige dagen waarbij hun gelovigen het liefst ook thuis zo veel mogelijk mensen ontvangen en plezier maken.

Sommige priesters en predikanten vinden juist dat die regels, tradities en rituelen er uiteindelijk zijn om vriendschap te versterken, uit te zuiveren en zonodig te herstellen. En om die band gaat het ook wel in het geloofsleven. Een eenling geloof is niet bijzonder. Geloof moet door meerderen beleden worden. Maar of die heidense rituelen daarbij zo nodig zijn, betwijfel ik. Wij moeten namelijk volledig afstand nemen van al die heidense tradities en rituelen. Dat wil wel niet zeggen dat wij nu in deze donkere en eenzame dagen geen lichtjes zouden mogen gaan branden. Indien men wil mee doen met de actie van VTM of overal lichtjes te laten branden, kan men dat als gelovige ook gerust doen. Hierbij moet niets onchristelijks bij gezocht worden. Ook kunnen zulke acties juist een verbondenheid van de mens vertonen, welk in deze tijden echt nodig is.

Het opzetten van lichtjes kan in deze corona crisis wat licht in de duisternis brengen. Maar laten wij daarbij ook eens verder denken over het Licht dat in de wereld kwam en dat velen de komende maand gaan vieren. 

Maar laat iedereen ondertussen het menselijk zo wel het kerkelijk samen komen in levende lijve achterwege laten. Daar is de tijd nog steeds niet voor gekomen Wij horen ten allen prijze nog steeds sociale afstand te houden en onze 'lijfelijke' of 'wezenlijke' contacten tot het minimum te beperken.

Laten wij nu juist de tijd nemen om tot onszelf te komen en in eigen gesloten kring God te herontdekken en herbeleven. Laten wij de intimiteit met Hem aan gaan in plaats van met vele anderen op de een of andere manier samen te komen op een bepaalde locatie, zij het een kerk of thuis.

Terwijl een groot deel van de mensen aangeeft hoe zij snakken naar die Kersttraditie, is het tijd om aan anderen duidelijk te maken dat jij een andere keuze hebt gemaakt en wil gaan voor een dieper gaand geloof.