Aanbiddingsmuziek en opzweping in kerken

De schrijver van "Wachter op de muur" ziet aanbiddingsbijeenkomsten of conferenties waar blijkbaar eerst een lange tijd van ‘aanbidding’ nodig is om in een bepaalde sfeer te komen. Het doet hem of haar soms ongewild denken aan heidense meetings, waar mensen eerst in een soort trance moeten komen voordat de ‘goden’ zich kunnen openbaren.

Het viel de schrijver bijvoorbeeld op hoe in Lakeland de muziek letterlijk mensen opzweepte en in een bepaalde staat bracht. Elke avond hetzelfde.  Hoe zou het zijn als er geen muziek was geweest. Wat zou er gebeurd zijn als dat er niet was? Als iemand gewoon uit Gods Woord was gaan lezen en onderwijzen?

De vraag is: Wat of wie aanbidden we ? Soms denkt de waarnemer dat ‘aanbidding’ onze afgod is geworden. En dat is jammer, want muziek is iets prachtigs wat God heeft gegeven, maar het moet niet het middel worden dat ons naar Hem leidt of naar een bijzondere ‘geestelijke’ ervaring.

“Er is maar één God, en maar één Middelaar tussen God en mensen: Jezus Christus” (1 Tim. 2:5), dus niet aanbidding, conferenties, gezalfde sprekers, soaking of charismatische ‘rituelen’.

Lees hier meer over op > Alsof Jezus nooit is gekomen…