Vertrouw In God
“Ik zal van Jehovah zeggen, Hij is mijn toevlucht, mijn vesting; mijn God in wie ik vertrouw” (Psalm 91:2)
Wat doen wij wanneer wij in probleem zijn of wanneer wij vinden dat onze omstandigheden buiten controle zijn?
Één van de beste dingen betreft het vader zijn is het leren van onze kinderen. In het leven van een kind gaan de dingen vaak verkeerd en de gebeurtenissen gebeuren dat zij zich onbeheerst voelen. Tot een kind wordt opgegroeid is, is het niet uitgerust om alles onder ogen te zien dat de wereld hen voor de voeten werpt. Het ontbreekt hen aan sterkte, vertrouwen en vaardigheid. Dit is waar moeder en de vader in het beeld komen. Op die onbeheerste ogenblikken is het eerste ding een kind doet schreeuwen, „Mama!“ of „Papa!“ Het is het eerste dat zij kunnen bedenken. Het is een totaal natuurlijke reactie op moeilijkheid en vrees. Voor een klein kind is een ouder een onuitputtelijke voorziening van sterkte, wijsheid en vaardigheid, zodat het slechts logisch is dat hun mama of papa hun eerste thuishaven zouden moeten zijn. Het komt uit een totaal vertrouwen in hun ouders die voor hen geven.
De Psalmist schreef het volgende: „ik zal van de Heer zeggen, „hij is mijn toevluchtsoord en mijn vesting, mijn God in wie ik vertrouw. “ „(Psalm 91:2) De Heer zou ook ons toevluchtsoord moeten zijn op de zelfde manier dat wij een toevluchtsoord voor onze kinderen zijn. Wij moeten het zelfde soort geloof in God hebben zoals onze jonge kinderen in ons, en met dat, zet al je vertrouwen in op hem.
Maak God tot onze eerste thuishaven die, zich op zijn wijsheid en sterkte baseert ons in onze tijden van nood.
- Robert Prins [Auckland - Pakuranga - (NZ)]
Engels origineel / English original > God is my refuge and my fortress in Him I will trust
Ps 91:9 Gij kent de Heer als de toevlucht, de Allerhoogste weet gij uw schutse.Ps 94:22 Mij was de Heer tot een burcht, mijn God is mijn rots en mijn toevlucht:Ps 142:5 (142:6) Tot u blijf ik roepen, o Heer, U die ik mocht noemen ‘mijn schuilplaats, mijn plek gronds in dit aardse leven.’
ReplyDelete