In het Reformatorisch Dagblad staat te lezen:
Calvijn zou het woord ”calvinisme” niet gebruiken en niet wensen. Daarom geen calvinistische kerk, ook liever geen lutherse kerk. Het ging hem om de hervorming van de hele kerk. Men moet dus zeggen: Calvijn was geen calvinist en zijn latere volgelingen hebben gezegd: „christen is mijn naam en hervormd is mijn bijnaam.”
...
Er zijn landen geweest waar Calvijn een grote invloed gehad heeft. Dat was allereerst Frankrijk, maar de hitte van de vervolgingen en de godsdienstoorlogen hebben daar de hervorming in bloed gesmoord. Verder zijn onder meer te noemen Hongarije, Schotland, grote delen van Duitsland en de Nederlanden.
...
Calvijn was als een humanistisch geschoolde cultuurdrager een van de grootste figuren van zijn tijd. Geboren te Noyon in Picardië, en van moeders zijde afkomstig uit de Zuidelijke Nederlanden, kon hij zichzelf ook een Nederlander noemen. Toen hij zich grondig verdiepte in de klassieke bronnen maar vooral in de Bijbel zelf, en daardoor de oorzaken van de vele misstanden in zijn tijd ontdekte, ging hij zich krachtig inzetten voor de hervorming van de gehele kerk.
...
Calvijn wist als humanist dat door de renaissance de vrijheidsdrang leidt tot individualisme, terwijl hij als reformator een diep besef had van de katholiciteit van de kerk, waardoor hij een veel betere structuur kon bieden voor de oplossing van de grote problemen van enkeling en gemeenschap. Dat betekende politiek gezien een gematigde theocratie: scheiding tussen het wereldlijk zwaard en het geestelijk zwaard (dat is het Woord van God naar het woord van Paulus) en die twee zeker niet in één hand; dus geen regenten in de kerk en geen kerkvorsten in de staat. Geen ambt heerst over het andere ambt: langs democratische weg worden de kerkenraden en synoden gekozen.
In de renaissance werd de individualiteit dominant. Calvijn gaf een sociaal tegenwicht om dit individualisme te temperen. Velen kwamen naar Genève om daar korter of langer te studeren. Zij brachten hun nieuw verworven kennis mee terug naar huis en dat heeft een stempel gezet op de vrijheidsstrijd van de Spaanse tirannie. Allereerst in de zuidelijke Nederlanden, maar allengs meer en blijvend in het noorden.
...
De zogenaamde calvinistische suprematie ging samen met de opbloei van wetenschap en kunst, en dat in een uitermate rijke differentiatie en evenzeer een snelle economische ontwikkeling.
Lees meer in >
Nederland geen calvinistisch land
