Friday 15 April 2011

Wij zijn zelf verantwoordelijk


Wij zijn zelf verantwoordelijk Originally placed on Apr 12, '11 2:17 PM

Engelse versie / English version: We are ourselve responsible

In het tijdschrift van het Leuvense ziekenhuis Gasthuisberg stond onlangs een interview afgenomen door Jan van Rompuy met enkele ouder patiënten. De echtgenote van een kanker hebbende vrouw was helemaal gedesillusioneerd. Hij zag het niet meer zitten en begreep niet dat er zulk een God kon bestaan die hen zo kon doen lijden. Zij hadden hun best gedaan om goed te leven en bij het vernemen dat de vrouw kanker had offerden zij vele kaarsen en baden zij veel. Er stond niet bij tot wie zij hun gebeden richtten en voor wie zij kaarsjes branden. Dat laatste is wel iets verwerpelijks voor God, dus in weze zouden zij met die daad Hem zeker al niet kunnen verzoenen.

Telkens als er ons iets overkomt zoeken wij een dader, een verantwoordelijke voor het slachtoffer en gaan velen er dingen achter plaatsen zoals een bepaalde straf. Rampen worden al snel afgeschreven als straf van God. Vooral fundamentalistische predikers zijn er zeer handig in om dan de mensen nog meer de stuipen op het lijf te jagen.

Genghis Kan zei: "Ik ben de straf van God. ..Indien jullie je niet had toevertrouwd aan geweldige zonden, zou God geen straf als mij op u gestuurd hebben".

Vele godsdiensten zeggen dat hun goden straffen naar die of deze sturen.

Ter gelegenheid van de hevige aardbeving in Japan met een intensiteit van 9 op de Richter schaal en de verwoestende vloedgolf die daarna over Japan kwam met vervolgens de bedreiging van giftige radioactiviteit die van de beschadigde kernreactoren opduikt, deden vele mensen de vraag stellen of wij deze ellenden als straffen van God zouden kunnen beschouwen.

Maar daar kan ik slechts naar de Heilige Schrift verwijzen en hoe daar God wordt afgeschilderd als een liefhebbende, bezorgde of bekommerde, helpende, bevrijdende, strenge maar rechtvaardige positieve God. Als wij nagaan wat er allemaal over die God van hemel en aarde is geschreven moeten wij ons afvragen of die straf door God wel compatibel is met de Bijbelse bevestiging dat "God liefde is" en ons ten goede komt.
Het is waar dat wij voorbeelden in de Bijbel vinden waar God een straf naar zekere personen of zelfs enkele mensen of zelfs steden brengt. In de Bijbel kunnen wij vinden hoe het Joodse Volk ontwikkelde en wetten werden gegeven. Zij zouden die wetten kunnen aannemen of zouden hen kunnen negeren. Zij waren in grote mate vrij om zelf hun koers te bepalen. Wij leren hoe zij zich vestigden in oud Israël en hoe er geschreven staat dat God hen soms voor het ongehoorzamen van Zijn bevelen strafte, welke leidde dat zij hun wegen veranderden. (Lees b.v. 2 Samuel hoofdstukken 12 & 13 en merk wat er met de koning en één van zijn zonen gebeurde: 2 Samuel hoofdstukken 15-19, 21)

Dikwijls wordt boosaardigheid in plaatsen is als de reden vermeld waarom God tussenbeid kwam of op kwam om hen te straffen. De conservatieve groep Repent America in de V.S. bijvoorbeeld beweerde dat de orkaan Katrina in New Orleans een 'daad van God' in oordeel op de stad was omdat er de jaarlijkse gebeurtenis 'Zuidelijke Decadentie' was die duizenden homoseksuelen samen bracht, om hen de gelegenheid te geven om hun sexualiteit bot te vieren. De orkaan sloeg New Orleans en overstroomde tot 80% van de stad, waarbij het meer dan een maand duurde eer het water weg trok en nog steeds kunt u nu puin vinden en kan men nog niet herstelde plaatsten vinden.

Indien deze tragedie gebeurde omdat God boos was op New Orleans kan men de vraag stellen waarom er andere plaatsen zo hevig getroffen waren en wat was dan het punt van de erge verwoesting en verlies van leven veroorzaakt in Mississippi en Alabama? Waarom was dan het Franse Kwartier, het district waar die 'verderfelijke gebeurtenis' zou gehouden worden  een van de minst verwoeste delen van de stad?
Ook claimde de uitgesloten advocaat Fred Waldron Phelps, Sr. (Geboren 13 november 1929) een Amerikaanse dominee die de Westboro Baptistische Kerk (WBC), een onafhankelijke Baptistische kerk in Topeka, Kansas, aanvoert dat die vele verwoestende gebeurtenissen, zoals 11 september, de aardbeving en vloedgolf van december 2004 , de doden in Irak en de weerzinwekkende Orkaan Katrina het resultaat van de woede van God tegen 'gay mensen' is. Trouwens hebben de Irakezen eigenlijk weinig te maken met de homofiele Amerikaanse soldaten die daar dan niet op hun plaats zouden zijn, maar in Amerika thuis horen.

Ook voor de aardbeving in de Indische Oceaan en daarop volgende vloedgolf in de 24ste december 2004 met een omvang van tussen 9,1 en 9,3, de derde grootste aardbeving ooit geregistreerd op een seismograaf in de wereld, zeiden mensen dat het God was die de moslims en ongelovige Hindoes strafte. Maar ook verscheiden Christenen lieten het leven.

Sommige mensen debatteren dat indien God dezelfde gisteren, vandaag en voorgoed is waarom worden wij dan niet op dezelfde wijze gestraft als vroeger?

God heeft in de geschiedenis in Zijn Overeenkomst, met Zijn Beloften en door Zijn Godsverbond met Abraham en zijn nakomelingen geopenbaard als een mogendheid die zich bezorgend, gidsend meevoelend, en helpend opstelde. Het was en is nog steeds een positieve God met een mooi ontwerp voor Zijn creatie. God had vrijheid gegeven aan de mens, maar wist dat hij er niet veel van ging maken. Voor de misstap van de eerste mens was God bereid een offersysteem te voorzien dat naar de toekomst wees waarin Hij een man zou geven die het terug goed zou maken met de Schepper. Gods doel met de aarde zou weer volbracht worden.  Onder de wet werd de mens getoond hoe God met de zondige natuur van de mens omging. De mensheid was verantwoordelijk naar God op die wijze waarop hij afhing van welke vrijstelling waaronder hij leefde. Gebeurde het in de tijd van Onschuld, Geweten, Menselijke Regering, Belofte, Wet, Genade of zal het gebeuren in de tijd van Goddelijke Regering.

Met de komst van Jezus Christus en zijn afgewerkt werk op de houten paal zijn wij de tijd van Genade binnengekomen. De aanbieding van Jezus heeft de gehele mensheid bevrijd. Vandaag gaat God met ons om door het afgewerkte werk van Christus. Jezus heeft aangeboden zijn lichaam als het ultieme Lam en daarom God vereist geen aanbiedingen meer. Jezus was het ultieme slacht-offer, het volmaakte Loskoopoffer en Zoenoffer. Nu wordt de mens niet door zijn geweten verantwoordelijk, maar door zijn aanvaarding of verwerping van de Genade van God. Gratie is de onverdiende goedheid en onverdiende gunst van Almachtige God. Hij verzorgt door Christus, de middelen waardoor wij eeuwig leven kunnen ontvangen. God zal het oordeel over de koppige en slechte mensen laten komen wanneer Jezus terugkeert en wanneer God hen op de laatste dag zal doen opstaan uit de doden en Jezus  hen zal doen samen brengen. Voor die samenkomst met de wedergekomen Jezus zal er geen vervoering in de wolken zijn maar ook geen bestraffing want de mens ontvangt de dood reeds als straf voor zijn zonden. Geen straf voor die tijd, niet op deze aarde, niet in een vagevuur of in een hel.

Wij kunnen er op aan dat God niet veranderd is en voor Hem zijn zij die de stem kunnen horen van het Goed Nieuws en de Gospel van Goede Tijdingen horen preken, de Bevrijding door Christus horen maar niet willen luisteren, en berouwen en naar God toe wensen te komen diegenen die het zullen moeten aandurven hun straf en vernietiging na Armaggedon recht in de ogen te kijken. Voor hen zal na de verrijzenis of opstanding uit de eerste dood in die Eindtijd, de tweede dood hun deel zijn.

De wens van God is dat iedereen gered zal worden. Maar toch zal Hij de vrije wil van de mens niet inperken. Iedereen zal de vrije keuze hebben om al of niet Jezus Christus als de Messias aan te nemen en onderdaan te worden van de Enige Ware God in het Koninkrijk van God.
De Almachtige Vader Elohim Jehovah is geen tiran en wil niemand tot Zijn ideeën dwingen. Iedereen heeft een vrije wil ontvangen en kan doen wat hij of zij graag doet. Maar iedere persoon zal verantwoordelijk voor zijn eigen daden moeten zijn.

Wat wij ooit fabriceren zullen wij zelf onder ogen moeten zien. Wat wij zaaien zullen wij zelf moeten oogsten. Voor alles wat wij doen zullen wij de gevolgen van onze daden moeten dragen. Wij kunnen onze verantwoordelijkheid niet ontlopen. Niemand zal aan de gevolgen van door mensen genomen beslissingen kunnen ontsnappen. Wij zitten nu eenmaal in dezelfde boot. Dat is het enige probleem waar wij niet rond kunnen. Het is namelijk zo dat wat zekere individuen uitvoeren zijn weerslag kan hebben op andere mensen. De gevolgen van een daad van een individu kunnen meer dan één persoon treffen. Dat is niet Gods fout, maar het blijft de fout van mens, die dacht hij de wereld zou kunnen leiden op zijn eigen. Daarom moeten wij heel voorzichtig zijn met wat wij doen. Niet alleen voor onszelf maar ook voor die mensen rond ons.

Wij moeten voorzichtig zijn hoe wij ons wensen te gedragen. Niet enkel voor ons gedrag maar ook voor de reacties naar anderen toe en ook betreft ons gebruik van natuurlijke producten. Wij zouden de risico's van alle dingen in acht moeten nemen en berekenen. Omdat wat wij ook maar doen of gebruiken ons kan treffen maar ook onze buur, zelfs de hele aarde.

Wilt u verder uw eigen gang gaan? Zou u het verkiezen onder de vleugels van Christus Jezus te komen en God als de enige God aan te nemen of wenst u de aarde toe te behoren?

Welke risico's bent u gewillig te nemen en hoe wilt u uzelf en /of anderen beveiligen?


Lees meer over keuzes die de mens kan maken en welke risico's hij al of niet kan nemen en beveiligen:

Nucleaire ramp in Japan doet mensen twee maal nadenken


Energie met vergiftigd geschenk


Nemen van Risico door de maatschappij



Continue reading in following articles:

Japan’s nuclear disaster reason to think twice


A risk taking society


Securing risks

Thursday 14 April 2011

Carelinks outreach to tb hospital in Riga

Carelinks has extended their outreach to a Tuberculosis isolation hospital, run on prison camp lines, near to Riga, thanks to the initiative of one of the Christadelphian sisters in taking literature and Bibles there. This means taking food down there as they go there to give Bible lessons, leaving the lessons from Bible Basics and picking up the answers to the lessons visit by visit. We are pleased to tell you of the baptism of IVAR from this work- here he is being baptized at the Riga Bible Center:

Saturday 9 April 2011

Observance of a day to Remember

The Jews had been yearning for a Messiah who could bring relief from the Roman yoke. Many believed Jesus of Nazareth to be that long-awaited Saviour. For three and a half years, he had been speaking about God's Kingdom. He had cured the sick and fed the hungry. He had even brought comfort to many people. But the religious leaders were chafing under Jesus' burning denunciation of them and were desperate to have him killed. (Mark 10:32).

The chief priests, the scribes, and the principal men could not stand Jesus' actions and public teaching. On Nisan the 11th they had questioned Jesus on whose authority he did all those things.(Matthew 21:23-27)

The last day of Jesus' public ministry before his arrest, trial, and execution Jesus discussed several aspects of 'the sign of his presence.' He emphasized the need to "keep on the watch." Why? "Because, you do not know on what day your Lord is coming." (Luke 21:5, 6; Matthew 24:3, 42; Mark 13:3, 4, 7, 14, 21, 33, 35, 37; Luke 21:10, 11)

Jesus spended Nisan 12 quietly with his disciples. He realized that the religious leaders desperately wanted to kill him, and he did not want them to hinder his Passover celebration the following evening. (Mark 14:1, 2)

On Nisan 13, people were busy making final arrangements for the Passover. Early in the afternoon, Jesus had send Peter and John to prepare the Passover for them in an upper room in Jerusalem. (Mark 14:12-16; Luke 22:8) A little before sundown, Jesus and the other ten apostles met them there for their last Passover celebration.

“and he said to them, “I have really wanted so much to celebrate this Seder with you before I die! for I tell you, it is certain that I will not celebrate it again until it is given its full meaning in the kingdom of god.”” (Luke 22:15-16 CJB)

 “also, taking a piece of matzah, he made the b’rakhah, broke it, gave it to them and said, “this is my body, which is being given for you; do this in memory of me.” he did the same with the cup after the meal, saying, “this cup is the new covenant, ratified by my blood, which is being poured out for you.” (Luke 22:19-20 CJB)

 “while they were eating, Yeshua took a piece of matzah, made the b’rakhah, broke it, gave it to the talmidim and said, “take! eat! this is my body!” also he took a cup of wine, made the b’rakhah, and gave it to them, saying, “all of you, drink from it! for this is my blood, which ratifies the new covenant, my blood shed on behalf of many, so that they may have their sins forgiven.” (Matthew 26:26-28 CJB)

Reason For Observance

Luke 22:19, 20 Also, he took a loaf, gave thanks, broke it, and gave it to them, saying: "This means my body which is to be given in YOUR behalf. Keep doing this in remembrance of me." 20 Also, the cup in the same way after they had the evening meal, he saying: "This cup means the new covenant by virtue of my blood, which is to be poured out in YOUR behalf.
1 Corinthians 11:20, 26 Therefore, when YOU come together to one place, it is not possible to eat the Lord's evening meal. 26 For as often as YOU eat this loaf and drink this cup, YOU keep proclaiming the death of the Lord, until he arrives.
Romans 6:23 For the wages sin pays is death, but the gift God gives is everlasting life by Christ Jesus our Lord

Exodus 12:26,27 26 And it must occur that when YOUR sons say to YOU, 'What does this service mean to YOU?' 27 then YOU must say, 'It is the sacrifice of the passover to Jehovah, who passed over the houses of the sons of Israel in Egypt when he plagued the Egyptians, but he delivered our houses.'" Then the people bowed low and prostrated themselves.

In obedience to Christ's instructions, "Keep doing this in remembrance of me," the 14th day of Nisan should be continued to be observed by his followers till this day as the time for memorializing Christ's death. (Luke 22:19, 20)

Voorbereidingstijd tot een herinneringsmoment

Na onze BijbelStudiedag in Amersfoort zullen wij met onze Broeders samen nog enkele dagen doorbrengen in Apeldoorn waar wij de straat zullen op gaan om te prediken, folders uit te delen en in de brievenbussen te steken.
Van 14 tot en met 23 april zullen het dan intense dagen zijn van actief prekingswerk maar ook van bezinning. Want uiteindelijk zullen wij toch stil staan bij enkele voorname gebeurtenissen in de geshiedenis die de wereld moesten schokken en een hele verandering hebben gebracht in de geschiedenis van de mensheid. Het zal een week van bezinning zijn rond het prachtige offer dat de zoon van God ons aangeboden heeft.

De 11de Nisan was Jezus met zijn leerlingen over de Olijfberg getrokken en had hun over autoriteit verteld, die hem ook in vraag was gesteld door de hoge priesters in de tempel.(Mattheus 21:23-27) Dit bracht ook het onderwerp van Jezus aanwezigheid en het einde der tijden in vraag bij zijn leerlingen. (Mattheus 24:3, 7, 14, 21; Markus 13:3, 4; Lukas 21:10, 11).

De 12de Nisan beleefde Jezus een rustige meditatieve dag met zijn leerlingen en keek hij uit met hen om samen de exodus te gaan vieren, ook al is hij bewust van de wens van de religieuze leiders om hem te doden. (Markus 14:1, 2) de dag er op zond hij Petrus en Johannes om voorbereidingen te treffen. (Markus 14:12-16; Lukas 22:8)

De Nazareen Jezus achtte zich niet minderwaardig om voor zijn leerlingen neer te knielen om hen hun voeten te wassen, en dat is wat hij doet wanneer zij op 14 Nisan samen in de gehuurde bovenkamer zijn. Hij had er geweldig naar verlangd om samen met zijn leerlingen dit belangrijke Joodse feest te vieren.
Als wij dan op zondag 17 april samen komen is het ook om dit memorable ogenblik te herinneren, want dat was een dag met een gebeurtenis die Jezus vroeg om in herinnering te nemen. Wanneer zij samen hadden gegeten nam Jezus het brood en de wijn voor hem en sprak dankgebeden uit vooraleer hij deze symbolen uitdelen aan zijn disgenoten.

“En Hij zeide tot hen: Ik heb zeer begeerd, dit Pascha met u te eten, eer dat Ik lijde; Want Ik zeg u, dat Ik niet meer daarvan eten zal, totdat alles vervuld is, in het Koninkrijk Gods.” (Lukas 22:15-16 Palm)

 “Ook nam Hij brood, en als Hij gedankt hebbende, brak Hij het, en gaf het hun, zeggende: Dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gegeven wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis. Aldus ook deed Hij met de drinkbeker na het avondmaal, zeggende: Deze beker is het Nieuwe Verbond in Mijn bloed, hetwelk voor u vergoten wordt.” (Lukas 22:19-20 Palm)

 “Terwijl zij nu nog aan de maaltijd zaten, nam Jezus het brood, en, gedankt hebbende, brak Hij het, en gaf het de discipelen, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam! En Hij nam de drinkbeker, en, gedankt hebbende, gaf Hij hun die, zeggende: Drinkt allen daaruit! Want dit is Mijn bloed, het bloed van het Nieuwe Testament, dat voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden!” (Mattheüs 26:26-28 Palm)

Op de avond dat hij zou overgeleverd worden bezegelde hij het Nieuwe Verbond en zei duidelijk "Doe dit om mij te gedenken". En dat is dan ook wat wij moeten doen die herinneringsdag.

Dit jaar valt die 14de Nisan ook op een zondag en zullen de meesten die dag ook vrij kunnen hebben om samen te komen. - Andere jaren valt het meestal in de week en is dat praktisch niet altijd voor iedereen te regelen. Daarom nemen wij daarbuiten ook die Christelijke 'Paasdag' om iedereen de kans te geven om tesamen dat Laatste Avondmaal te vieren. Dit jaar zal dat dan de zondag daar op zijn wanneer wij dan met verscheiden Broeders uit België, Frankrijk, Luxemburg en Groot-Brittannië samen zullen komen in onze ecclesia ruimte te Paris. Terwijl zondag 18 eerder een gesloten meeting van al onze medebroeders zal zijn met een gezellig tafelen, zal het de zondag er voor, op de werkelijk te vieren hoogdag 14 Nisan voor iedereen toegankelijk zijn.

Wie weet mogen wij u daar ook verwachten in Leuven, Tervuren, Kraainem of in Mons na zonsondergang op zondag 17 april.

A new exodus and offering of a Lamb

Lord's Evening Meal Instituted.

Over 15 centuries after the Exodus, on Nisan 14 of the year 33 C.E., Jesus gathered with his 12 apostles in Jerusalem to celebrate the last valid Passover, and then, having dismissed the traitorous Judas, he proceeded to institute the memorial of his death by means of the Lord's Supper, or Evening Meal. (Matthew 26:17-30; 1Corinthians 11:23-25)
Before Nisan 14 passed, he died as the Lamb of God.

On Nisan 16, the day the priest at the temple waved the firstfruits of the barley harvest, Jesus, as the firstfruits of the resurrection, was raised up to life again. (Luke 23:54-24:7; 1Corinthians 15:20).

What do we have to do? Remember?

In obedience to Christ's instructions, "Keep doing this in remembrance of me," the 14th day of Nisan continues to be observed by his followers till this day as the time for memorializing Christ's death. (Luke 22:19, 20)

The Hebrews began their day in the evening, after sunset, and ended it the next day at sunset. The day, therefore, ran from evening to evening. "From evening to evening you should observe your sabbath." (Levites 23:32) This follows the pattern of Jehovah's creative days, as indicated at Genesis 1:5: "There came to be evening and there came to be morning, a first day." (Compare Daniel 8:14).
The Hebrews were not the only ones who reckoned a day from evening to evening; the Phoenicians, Numidians, and Athenians also did so. The Babylonians, on the other hand, counted the day from sunrise to sunrise; while the Egyptians and the Romans reckoned it from midnight to midnight (as is commonly done today).