My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined.
Neither have I gone back from the commandment of his lips;
I have esteemed the words of his mouth more than my necessary .
Job 23:11-12 RSB
Tuesday 11 October 2011
Esteeming the words of Gods mouth
My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined.
Neither have I gone back from the commandment of his lips;
I have esteemed the words of his mouth more than my necessary .
Job 23:11-12 RSB
Esteeming the words of Gods mouth
My foot hath held his steps, his way have I kept, and not declined.
Neither have I gone back from the commandment of his lips;
I have esteemed the words of his mouth more than my necessary .
Job 23:11-12 RSB
Monday 10 October 2011
Spelling van Bijbelse namen
Vanaf midden 19° eeuw begon het bij sommige Bijbelonderzoekers en Bijbelvorsers te knagen dat er in de Bijbelvertalingen veranderingen waren ingeslopen waarvan men zich kon afvragen of dat deze wel door de beugel konden.
Men kon er inkomen dat men wegens het ontbreken van een bepaald woord om het originele Hebreeuws of Aramees te vertalen men zocht naar een equivalent in de moedertaal. Het was namelijk zo dat men ook wel eens verveeld zat met een tittel of een naam die eigenlijk een omschrijving inhield waar men in de taal naar waar men wenste te vertalen meerdere woorden moest plaatsen en de leesbaarheid in het gedrang bracht.
Voor bepaalde Nemen van personen kon men echter zijn goedkeuring niet geven en ging men over om terug de oude vormen te gebruiken. Naargelang er een beweging van onderzoekers groeide en men ook meer gegevens vond om te bevestigen dat men op de goede weg was, kon men niet alleen duidelijk inzien welk eigenlijk de juiste naam was of wat de eigenlijke betekenis van een woord was. Ook hielpen veel ongelovige Hebreeuws en Aramees taalkundigen, archeologen en Joden mee om de taal te leren kennen waarin de Heilige Schrift was geschreven en de ware achtergrond te zien van de vele beeldspraken die er werden in gebruikt.
Eind 19° eeuw waren er verscheidene Bijbelstudenten, waaronder ook John Thomas die aan hun thuishaven wilden vast houden en woorden blijven gebruiken die ze van hun herkomst gewoon waren. Ook werden zij door een beweging tegen bepaalde geloofsgroepen opgehouden om bepaalde namen te gebruiken. De angst voor represailles of minachting was groter dan hun moed om doortastend verandering te brengen bij die mensen die vasthielden aan een Drie-eenheid en een God die toch niet dezelfde kon zijn als de rondtrekkende niet-trinitariërs.
Maar naar de 20° eeuw toe kwam er in Noord Amerika een beweging op gang die zich maar half liet afschrikken. Een deel hield vast aan de ondertussen standaard namen Yahweh en Jesus (Jahwe en Jezus) terwijl de ernstige Bijbelstudenten doortastend verder gingen in hun onderzoek en handelden naar hun bevindingen. Daar waar aanpassingen moesten gebeuren deden zij dat ook. Zij wilden zich niet vasthouden aan bepaalde doctrines of vooraf vastgestelde volglijnen van één of andere kerkgemeenschap.
Hun openheid tot verdere Bijbelstudie gaf hen niet alleen meer Bijbelkennis maar versterkte het vertrouwen in de richting die zij waren uitgegaan.
Ook al brachten verschillende meningen weer verscheidene groepen in leven en wenste een bepaalde groep niet toegeven dat zij zelf een scheuring van een grote beweging waren die ook veel mensen in andere bewegingen zag gaan.
Eveneens kwam er een beweging op gang om de Naam van God in het verdom hoekje te krijgen. Zo past het ook in hun kraam om twijfel te brengen over het gebruik van Jehovah in de alom gebruikte King James Bible. Naargelang de tijd vorderde werden uitgevers ook bang minder goede verkoopcijfers te hebben als zij die zelfde naam zouden gebruiken als bepaalde predikers die heel andere dingen verkondigden dan de mensen wilden horen. Meer en meer schrapte men de Naam van God uit de Bijbel en verving hem door een naamloze god "Heer". Door die tittel te gebruiken bracht men de tweehoofdige god Baal uit het Babylonisch tijdperk terug naar voor. Deze kreeg nu een plaatsje in de bijbel naast de reeds lange tijd geleden veranderde naam van de Messias uit Nazareth. Zijn geboortenaam Yahushua met roepnaam Yashua uitgesproken en schrijfbaar in onze taal als Jeshua werd vervangen door Iessou uitgesproken als Jesus en naar het Nederlands vertaald in de Katholieke Canussius Bijbel door Jesus, terwijl latere Katholieke en Protestantse Bijbels voor Jezus opteerden. Maar het bleef de verborgen uitroep van "Ya Sus" Je-Zeus of "Lof aan Zeus"
Vreemd genoeg overweeg de grootste beweging van de Ernstige Bijbelstudenten nooit publiekelijk om ook de naam van de zoon van God te herstellen terwijl zij toch zeer hoog opliepen met de juistheid van de Naam van God en Zijn soevereiniteit die wij moesten hoog houden. Zij namen de Naam van God op in de tittel van hun beweging en maakten het dat anderen bijna niet konden zeggen dat zij getuigen van God waren, omdat als zij de Naam van God gebruikten zouden zij verward worden met die groep Getuigen van Jehovah. Nochtans is dat wat zij bleven doen: Getuigen voor Jehovah, en dat is wat wij allemaal als Christenen zouden moeten doen.
Vanuit de adventisten groeide een groep die er verder ook op stond om Gods Naam te gebruiken, maar eerst was die ander groep een hinderpaal om de juiste Naam te gebruiken, dus gebruikten zij eerst het meest voor de hand liggende alternatief Yahweh. Maar met de jaren begon het schoentje erg te knellen doordat men voldoende inzicht had verworven dat het toch eigenlijk Jehovah moest zijn en dat men zo wel voor God als zijn zoon moest over gaan tot de juiste naam. Anderen wilden het zelfs verder drijven en begonnen ook die woorden die eigenlijk uit de heidense woordenschat kwamen te vervangen door de eigenlijke Hebreeuwse begrippen. Zo wensten zij alle functies beschreven in het Woord van God terug tot hun volle recht laten komen.
De Zuid-Afrikaanse arts Chris Koster, die eerst begonnen was met een Bijbelvertaling naar het Afrikaans ging over naar het omzetten van de Hebreeuwse en Aramese Bijbelteksten naar modern Engels zonder de originele taal geweld aan te doen. Het werd een letterlijke vertaling die toch vlot leesbaar kon zijn,, met de aanpassing van de Bijbelse voor en eigennamen. Zijn vertaling werd regelmatig bijgewerkt en is nu een van de standaard Bijbelvertalingen gebruikt in vele Messiaanse geloofskringen naast de "Aramaic English New Testament" (AENT) van Andrew Gabriel Roth.
Veel gading vinden ook "The Sacred Scriptures Bethel Edition" (SSBE) die gebaseerd is op de 1901 American Standard Bible versie en Yahshua gebruikt. Het andere populair werk "The Word of Yahweh" verkoos vast te houden aan Yahweh en Yahsua.
Voortbordurend op Koster zijn werk zijn en op Rudolph Kittel's Biblia Hebraica uitgave van 1937 heeft men de recentere versies van de Geschriften "The Scriptures" en de "HalleluYah Sriptures" die nu 'vechten om de troon', waarbij de laatste beweerd dat de eerste de doelstelling van Koster passeert, namelijk dat de Bijbel makkelijk voor iedereen ter beschikking moest zijn en dat men er geen geld voor mocht vragen. [Het bewijs dat HallelYah Scriptures de Bijbelvertaling echt gratis zou leveren moeten wij nog bevestigd zien. (Diegenen die er ervaring mee hebben kunnen hier altijd hun bevindingen neerschrijven.)]
De idee van beide vertalingen loopt parallel, maar het moet nu bekeken worden tot waar zij elk hun rechtzettingen van namen en begrippen willen doorvoeren. Want het moet of eerder mag niet te ver doorgedreven worden zodat mensen bijna Hebreeuws zouden gaan spreken.
In ieder geval mag men een bloeiende aandacht zien naar het herstel van de namen in de Bijbel.
Lees hier verder over in:
Naamsverandering voor het behoud van vrede
Enkele citaten uit de vroegere Engelse uitgavevan The Sriptures kan u vinden in: Creator of heaven and earth and everything around יהוה The Only One Elohim who creates and gives all
Vindt en voorbeeld van een Nederlandse vertaling van De Geschriften (1998+ Vertaling) God over zijn Naam יהוה
Related articles:
Vindt de Online versie van de Geschriften in het Engels: Online versie van TS98
Men kon er inkomen dat men wegens het ontbreken van een bepaald woord om het originele Hebreeuws of Aramees te vertalen men zocht naar een equivalent in de moedertaal. Het was namelijk zo dat men ook wel eens verveeld zat met een tittel of een naam die eigenlijk een omschrijving inhield waar men in de taal naar waar men wenste te vertalen meerdere woorden moest plaatsen en de leesbaarheid in het gedrang bracht.
Voor bepaalde Nemen van personen kon men echter zijn goedkeuring niet geven en ging men over om terug de oude vormen te gebruiken. Naargelang er een beweging van onderzoekers groeide en men ook meer gegevens vond om te bevestigen dat men op de goede weg was, kon men niet alleen duidelijk inzien welk eigenlijk de juiste naam was of wat de eigenlijke betekenis van een woord was. Ook hielpen veel ongelovige Hebreeuws en Aramees taalkundigen, archeologen en Joden mee om de taal te leren kennen waarin de Heilige Schrift was geschreven en de ware achtergrond te zien van de vele beeldspraken die er werden in gebruikt.
Eind 19° eeuw waren er verscheidene Bijbelstudenten, waaronder ook John Thomas die aan hun thuishaven wilden vast houden en woorden blijven gebruiken die ze van hun herkomst gewoon waren. Ook werden zij door een beweging tegen bepaalde geloofsgroepen opgehouden om bepaalde namen te gebruiken. De angst voor represailles of minachting was groter dan hun moed om doortastend verandering te brengen bij die mensen die vasthielden aan een Drie-eenheid en een God die toch niet dezelfde kon zijn als de rondtrekkende niet-trinitariërs.
Maar naar de 20° eeuw toe kwam er in Noord Amerika een beweging op gang die zich maar half liet afschrikken. Een deel hield vast aan de ondertussen standaard namen Yahweh en Jesus (Jahwe en Jezus) terwijl de ernstige Bijbelstudenten doortastend verder gingen in hun onderzoek en handelden naar hun bevindingen. Daar waar aanpassingen moesten gebeuren deden zij dat ook. Zij wilden zich niet vasthouden aan bepaalde doctrines of vooraf vastgestelde volglijnen van één of andere kerkgemeenschap.
Hun openheid tot verdere Bijbelstudie gaf hen niet alleen meer Bijbelkennis maar versterkte het vertrouwen in de richting die zij waren uitgegaan.
Ook al brachten verschillende meningen weer verscheidene groepen in leven en wenste een bepaalde groep niet toegeven dat zij zelf een scheuring van een grote beweging waren die ook veel mensen in andere bewegingen zag gaan.
Eveneens kwam er een beweging op gang om de Naam van God in het verdom hoekje te krijgen. Zo past het ook in hun kraam om twijfel te brengen over het gebruik van Jehovah in de alom gebruikte King James Bible. Naargelang de tijd vorderde werden uitgevers ook bang minder goede verkoopcijfers te hebben als zij die zelfde naam zouden gebruiken als bepaalde predikers die heel andere dingen verkondigden dan de mensen wilden horen. Meer en meer schrapte men de Naam van God uit de Bijbel en verving hem door een naamloze god "Heer". Door die tittel te gebruiken bracht men de tweehoofdige god Baal uit het Babylonisch tijdperk terug naar voor. Deze kreeg nu een plaatsje in de bijbel naast de reeds lange tijd geleden veranderde naam van de Messias uit Nazareth. Zijn geboortenaam Yahushua met roepnaam Yashua uitgesproken en schrijfbaar in onze taal als Jeshua werd vervangen door Iessou uitgesproken als Jesus en naar het Nederlands vertaald in de Katholieke Canussius Bijbel door Jesus, terwijl latere Katholieke en Protestantse Bijbels voor Jezus opteerden. Maar het bleef de verborgen uitroep van "Ya Sus" Je-Zeus of "Lof aan Zeus"
Vreemd genoeg overweeg de grootste beweging van de Ernstige Bijbelstudenten nooit publiekelijk om ook de naam van de zoon van God te herstellen terwijl zij toch zeer hoog opliepen met de juistheid van de Naam van God en Zijn soevereiniteit die wij moesten hoog houden. Zij namen de Naam van God op in de tittel van hun beweging en maakten het dat anderen bijna niet konden zeggen dat zij getuigen van God waren, omdat als zij de Naam van God gebruikten zouden zij verward worden met die groep Getuigen van Jehovah. Nochtans is dat wat zij bleven doen: Getuigen voor Jehovah, en dat is wat wij allemaal als Christenen zouden moeten doen.
Vanuit de adventisten groeide een groep die er verder ook op stond om Gods Naam te gebruiken, maar eerst was die ander groep een hinderpaal om de juiste Naam te gebruiken, dus gebruikten zij eerst het meest voor de hand liggende alternatief Yahweh. Maar met de jaren begon het schoentje erg te knellen doordat men voldoende inzicht had verworven dat het toch eigenlijk Jehovah moest zijn en dat men zo wel voor God als zijn zoon moest over gaan tot de juiste naam. Anderen wilden het zelfs verder drijven en begonnen ook die woorden die eigenlijk uit de heidense woordenschat kwamen te vervangen door de eigenlijke Hebreeuwse begrippen. Zo wensten zij alle functies beschreven in het Woord van God terug tot hun volle recht laten komen.
De Zuid-Afrikaanse arts Chris Koster, die eerst begonnen was met een Bijbelvertaling naar het Afrikaans ging over naar het omzetten van de Hebreeuwse en Aramese Bijbelteksten naar modern Engels zonder de originele taal geweld aan te doen. Het werd een letterlijke vertaling die toch vlot leesbaar kon zijn,, met de aanpassing van de Bijbelse voor en eigennamen. Zijn vertaling werd regelmatig bijgewerkt en is nu een van de standaard Bijbelvertalingen gebruikt in vele Messiaanse geloofskringen naast de "Aramaic English New Testament" (AENT) van Andrew Gabriel Roth.
Veel gading vinden ook "The Sacred Scriptures Bethel Edition" (SSBE) die gebaseerd is op de 1901 American Standard Bible versie en Yahshua gebruikt. Het andere populair werk "The Word of Yahweh" verkoos vast te houden aan Yahweh en Yahsua.
Voortbordurend op Koster zijn werk zijn en op Rudolph Kittel's Biblia Hebraica uitgave van 1937 heeft men de recentere versies van de Geschriften "The Scriptures" en de "HalleluYah Sriptures" die nu 'vechten om de troon', waarbij de laatste beweerd dat de eerste de doelstelling van Koster passeert, namelijk dat de Bijbel makkelijk voor iedereen ter beschikking moest zijn en dat men er geen geld voor mocht vragen. [Het bewijs dat HallelYah Scriptures de Bijbelvertaling echt gratis zou leveren moeten wij nog bevestigd zien. (Diegenen die er ervaring mee hebben kunnen hier altijd hun bevindingen neerschrijven.)]
De idee van beide vertalingen loopt parallel, maar het moet nu bekeken worden tot waar zij elk hun rechtzettingen van namen en begrippen willen doorvoeren. Want het moet of eerder mag niet te ver doorgedreven worden zodat mensen bijna Hebreeuws zouden gaan spreken.
In ieder geval mag men een bloeiende aandacht zien naar het herstel van de namen in de Bijbel.
Lees hier verder over in:
Naamsverandering voor het behoud van vrede
Enkele citaten uit de vroegere Engelse uitgavevan The Sriptures kan u vinden in: Creator of heaven and earth and everything around יהוה The Only One Elohim who creates and gives all
Vindt en voorbeeld van een Nederlandse vertaling van De Geschriften (1998+ Vertaling) God over zijn Naam יהוה
Related articles:
- Spelling Yahshuah (יהשע) vs Hebrew using Yehoshuah (יהושע)
- The Bible and names in it
- Over de angst om gods Naam te gebruiken is er een reeks op Xanga van "Stepping toes": Some one or something to fear #1 Many sorts of fear + Some one or something to fear #2 Attitude and Reactions, en verder
Vindt de Online versie van de Geschriften in het Engels: Online versie van TS98
Spelling Yahshuah (יהשע) vs Hebrew using Yehoshuah (יהושע)
For centuries, Bible translators around the world did not transliterate or copy the tetragrammaton in their translations. For example, English Bible translators (Christian and Jewish) used "LORD" to represent it. Many authors on Bible translation have explicitly called for translating it with a vernacular word or phrase that would be locally meaningful.
The spelling Yahshuah (יהשע), first documented during the early days of the Sacred Name movement in the 1930s, is not found in Hebrew texts. The Hebrew Bible uses Yehoshuah (יהושע), and later Yeshua, for Joshua, which means "Yah is Salvation." Christians, historians, and linguists outside the sacred name movement for the most part reject the term Yahshua in favor of Yeshua (ישוע) as the original pronunciation written in Germanic languages like Dutch as in English with a J for the Yod = Jeshua.
Critics say that in their labor to get the pronunciation "Yahshua" out of יהושע, they are ignoring Hebrew linguistics that do not allow the waw to be silent, so "Yahshua" is a questioned translation. Furthermore, it is argued by some that this pronunciation is not attested in antiquity, unlike the pronunciation "Yehoshua".
Those who really love the One and Only God and his son, should consider them as part of their family and use the sounds of the names of those persons.
We should consider it appropriate to use Semitic names in our translations of both the Old and New Testament.
- Bible scholars and translators such as Eusebius and Jerome (translator of the Latin Vulgate) consulted the Hexapla, but did not attempt to preserve sacred names in Semitic forms. Justin Martyr (second century) argued that YHWH is not a personal name, writing of the “namelessness of God”. - (Justin Martyr, Hortatory Address, ch. 21)
Good christians should transliterate (“bring over the sound”) into their own language, e.g. English and Dutch. We can wonder if we not have to go to the phonetic use of the name, or should we write it phonetically right but let it pronounced in the tongue of the speaker?
But we should not give preference to go for the popular version like the translator Joseph Bryant Rotherham lamented not making his work in to a Sacred Name Bible by using the Yod in English as well and not keeping to the three Hebrew vowels when he choose for the English favourite in his translation.
Some Restored Names Bibles therefore keep using the populist form Yahweh and even go to base there version on the King James Version (where in the old edition was used Jehovah) and just change the names of the Father to Yahweh and His Son into Yahshua in both Testaments.
From the beginning of the 20th century many people became more aware of the importance of the use of Gods Name, but like several Sacred Name groups they clanged to the English "Yahweh" and "Yahshua" instead for opting for the Hebrew conversion of hte sound for Yehowah wich would sound as "Yea-Hovwhah" and could best be written as Jehovah in Latin and Germanic languages. also for the wrong name of the Nazarene son of Joseph and Myriam (Mary/Maria) from the tribe of David who became generally known as Jesus (from the Greek "Iesous", which means 'Hail Zeus') Christ (= the "Christos"), the Messiah. Bringing over the Hebrew sounds it would be Yahushua ("Jehovah Saves" or Salvation is from Jehovah), Yehoshua, Yeshua ('Jeh saves", Jehoshua or Jeshua (the short form for "Jehovah Saves")
"‘Jesus’ is a transliteration of a Latin name Ioesus, pronounced heysus - which means NOTHING in Hebrew, but in Latin it means ‘Hail Zeus’. If Yahshua’s name had been
transliterated into our language, it would have been closer to Joshua (or Jehoshua).." (
Originally, the name of the Messiah was , pronounced Yahushua or (Yehoshua). This is the Messiah's original name. The correct pronouncement would be "Yahushua" or spoken out as "Yea- Hu- Shua" (In Dutch "Je-hoe-shoewha") and could be written down as Jehushua. While the short form for "Ya-Saves" or better "Jeh-Saves" also often used in the scrolls would be Jeshua.
Biblequotes from Restored Name Bible "The Scriptures" >
in the Dutch Translation "De Geschriften":
God over zijn Naam + יהוה Schepper van hemel en aarde en alles er op en eraan
Read more:
About the change of the son of God for the sake of keeping the piece (in the 4° Century CE): Naamsverandering voor het behoud van vrede
The spelling Yahshuah (יהשע), first documented during the early days of the Sacred Name movement in the 1930s, is not found in Hebrew texts. The Hebrew Bible uses Yehoshuah (יהושע), and later Yeshua, for Joshua, which means "Yah is Salvation." Christians, historians, and linguists outside the sacred name movement for the most part reject the term Yahshua in favor of Yeshua (ישוע) as the original pronunciation written in Germanic languages like Dutch as in English with a J for the Yod = Jeshua.
Critics say that in their labor to get the pronunciation "Yahshua" out of יהושע, they are ignoring Hebrew linguistics that do not allow the waw to be silent, so "Yahshua" is a questioned translation. Furthermore, it is argued by some that this pronunciation is not attested in antiquity, unlike the pronunciation "Yehoshua".
Those who really love the One and Only God and his son, should consider them as part of their family and use the sounds of the names of those persons.
We should consider it appropriate to use Semitic names in our translations of both the Old and New Testament.
- Bible scholars and translators such as Eusebius and Jerome (translator of the Latin Vulgate) consulted the Hexapla, but did not attempt to preserve sacred names in Semitic forms. Justin Martyr (second century) argued that YHWH is not a personal name, writing of the “namelessness of God”. - (Justin Martyr, Hortatory Address, ch. 21)
Good christians should transliterate (“bring over the sound”) into their own language, e.g. English and Dutch. We can wonder if we not have to go to the phonetic use of the name, or should we write it phonetically right but let it pronounced in the tongue of the speaker?
But we should not give preference to go for the popular version like the translator Joseph Bryant Rotherham lamented not making his work in to a Sacred Name Bible by using the Yod in English as well and not keeping to the three Hebrew vowels when he choose for the English favourite in his translation.
Some Restored Names Bibles therefore keep using the populist form Yahweh and even go to base there version on the King James Version (where in the old edition was used Jehovah) and just change the names of the Father to Yahweh and His Son into Yahshua in both Testaments.
From the beginning of the 20th century many people became more aware of the importance of the use of Gods Name, but like several Sacred Name groups they clanged to the English "Yahweh" and "Yahshua" instead for opting for the Hebrew conversion of hte sound for Yehowah wich would sound as "Yea-Hovwhah" and could best be written as Jehovah in Latin and Germanic languages. also for the wrong name of the Nazarene son of Joseph and Myriam (Mary/Maria) from the tribe of David who became generally known as Jesus (from the Greek "Iesous", which means 'Hail Zeus') Christ (= the "Christos"), the Messiah. Bringing over the Hebrew sounds it would be Yahushua ("Jehovah Saves" or Salvation is from Jehovah), Yehoshua, Yeshua ('Jeh saves", Jehoshua or Jeshua (the short form for "Jehovah Saves")
"‘Jesus’ is a transliteration of a Latin name Ioesus, pronounced heysus - which means NOTHING in Hebrew, but in Latin it means ‘Hail Zeus’. If Yahshua’s name had been
transliterated into our language, it would have been closer to Joshua (or Jehoshua).." (
Originally, the name of the Messiah was , pronounced Yahushua or (Yehoshua). This is the Messiah's original name. The correct pronouncement would be "Yahushua" or spoken out as "Yea- Hu- Shua" (In Dutch "Je-hoe-shoewha") and could be written down as Jehushua. While the short form for "Ya-Saves" or better "Jeh-Saves" also often used in the scrolls would be Jeshua.
Biblequotes from Restored Name Bible "The Scriptures" >
God about His name “יהוה“ + Creator of heaven and earth and everything around יהוהThe Only One Elohim who creates and gives all
in the Dutch Translation "De Geschriften":
God over zijn Naam + יהוה Schepper van hemel en aarde en alles er op en eraan
Read more:
- The Messiah's Hebrew Name: "Yeshua" or "Yahshua"? - Daniel Botkin argues against "Yahshua" in favor of "Yeshua".
- Yahshua or Yeshua- What Is the Correct Pronunciation? - Bob Wirl, a Sacred Name minister, argues in favor of the name "Yahshua over Yeshua."
- Lord or Yahuwah, Yeshua or Yahushua
- The Bible and names in it
- Yeshua a man with a special personality
- The Divine name of the Creator
- A series on the anxiety to use the real name of God: Some one or something to fear #1 Many sorts of fear
- The wrong hero
About the change of the son of God for the sake of keeping the piece (in the 4° Century CE): Naamsverandering voor het behoud van vrede
- Heil tot de gezondene van God of Zeus About the relation of the imposed name for the son of God early in our Common Era
- Heer, Yahuwah, Yeshua of Yahushua
Saturday 8 October 2011
Not all ability to preach
"It is the duty of every Christian man to preach the gospel.
But all have not the ability.
Those who know so little about the cause they profess to love that they cannot open their mouths to plead for it, and who from natural incompetency are incapable of doing so, are bound by Christian virtue to minister of their substance to those who can."John Thomas
But all have not the ability.
Those who know so little about the cause they profess to love that they cannot open their mouths to plead for it, and who from natural incompetency are incapable of doing so, are bound by Christian virtue to minister of their substance to those who can."John Thomas
Obstacles to effective evangelism
Dave Burke
+ David adds:Failure to understand why other Christians go to church
* Use of jargon in our literature
* Lack of literature for non-English speaking people
* Lack of literature for people with English as a second language
* Lack of attention to pressing social issues
* Insistence that visitors adhere to specific in-group rules
* Failure to demonstrate that we actually care about the community in which we live
These problems have been perpetuated for decades, largely because they are not recognised as problems.
+
Effective evangelism has wider implications than the conversion of non-Christadelphians. It also improves the health of our community by building up our young people (themselves a prime audience for Christadelphian evangelism) and our 'less comely members' (I Corinthians 12:14-25). For some Christadelphians the internet is seen as a viable alternative to real life community. This is inherently problematic and potentially damaging.
***
Luckily there are also ecclesiae which use contemporary versions of the Bible.
Friday 7 October 2011
Meal a Day Fund
The historyof the organisation "Meal a day fund".
The Christadelphian Meal a Day Fund's mission is, as a practical witness to our faith, to share the blessings we receive from God to help those who are in real need in the less developed parts of the world.
You are welcome to visit:
the Christadelphian Meal-a-Day Fund (CMaD)'s website.
This site gives you a comprehensive picture of CMaD's charity's work. By providing regular updates, you can use this site to see how the money you donate is being used by CMaD to make a difference; changing lives by showing a loving Christian example to some of the poorest people around the world.
http://www.meal-a-day.org/
Or
Donate as you shop at Amazon & Argos
http://WWW.clickandraise.com/
The CSSU & CBM can be supported in a similar way via http://www.thegivingmachine.co.uk/
Coffee mornings across North Somerset
Events in Clevedon, North Somerset for MacMillan Cancer Support included coffee mornings at the Christadelphian Hall in Coleridge Vale Road North and The Barn youth centre in Great Western Road.
Read more: Coffee mornings' charity cash
Read more: Coffee mornings' charity cash
Heil tot de gezondene van God of Zeus
Als wij er bewust van zijn dat Namen weldegelijk belangrijk zijn, kan men zich afvragen of wij daarom ook niet beter handboeken en studiemateriaal gebruiken met de juiste namen er in.
Betreft de Naam van God zijn velen het ermee eens dat wij daar best de Naam gebruiken zoals hij door het Volk van God werd gebruikt en zoals God hem openbaar gemaakt heeft. Maar voor de andere namen laat men het dikwijls in het ongewisse.
Men zou kunnen zeggen dat God natuurlijk begrijpt dat wij door onze verschillende spraken verwarring in de talen hebben gekregen en dat er met de vertalingen ook andere klanken en uitspraken zijn gekomen.
In Yahushua, Yehoshua, Yeshua, Jehoshua of Jeshua zagen wij dat er niet alleen spraak verwarring is omtrent de Naam van de Allerhoogste. Ook betreft zijn zoon zijn er pogingen gedaan om hem uit de belangstelling te krijgen. Men wenste een andere god voor het voetlicht brengen.Mits dat meerdere personen meer belang begonnen te hechten aan de Nazareen dan aan de gebruikelijke goden, inclusief de God der Joden (Jehovah), kon het machtsapparaat makkelijk de beleidsvoerders op het geloofvlak ompraten om de zoon van Kronos (Lat. Saturnus) en Rheia, twee van de twaalf Titanen, aan te nemen als God. Bij de heidenen was hij reeds oppergod, die heerste vanaf de berg Olympus, en werd algemeen in het rijk vereerd. Door de naam van de zoon van Jozef en Maria uit Nazareth, afkomstig van de stam van David, zijn naam יהשע (Jesjoea) Jeshua van Jahushua of "Jehovah redt" (Redding van Jehovah") te vervormen tot YaZeus (Je-Seus/Jezeus) of "Heil Zeus" in plaats van "Heil (tot diegenen die) van God (komt)".
Door de naamswijziging van diegene die zei zoon van God te zijn kon het licht schijnen op diegene die lichtflitsen in de hemel bracht door bliksems, de wolken verzamelde en uiteendreef; maar ook regen en sneeuwval veroorzaakte. Men slaagde er aldus in nog meer mensen de naam naar het Indo-Europees *Djev (= stralende, verwant met Latijn dies = dag) te laten gebruiken en aldus te laten verwijzen naar een verwantschap met de verering van het heldere uitspansel; Zeus’ meest wezenlijke functie is die van hemelgod.
De aanhangers van de Babylonische goden vonden daar vrede in als die populaire figuur ook verpersoonlijkt kon worden met hun twee gezichten god Baal (Heer). De God van de Hemel of Heer van de schepping kon dan opgenomen worden in die Joodse man die zich zoon van God noemde en daardoor ook god de zoon kon zijn. Jeshua werd Je-Zeus of Jezus/Jesus. De Romeinse leiders slaagden door hun wijsheid en handigheid er mooi in tot een aanvaardbaar compromis te komen en zo de gemoederen te bedaren.
De centrale figuur van het Griekse pantheon kon nu centrale figuur worden van vier verschillende godsdiensten (Oosterse Heidenen, Romeinen, Grieken en Christenen).
Zo werd Zeus niet slechts de bevestiger van de harmonie in de natuur, maar vooral ook van de maatschappelijke orde. Koningen en vorsten ontleenden hun macht aan Zeus en waren aan hem verantwoording schuldig. Zij konden hem vereren zonder iemand tegen de borst te stoten. Voor meerdere gemeenschappen kon hij voorgedragen worden als de raadgevende god, de beschermer van de volksvergadering en handhaver van de eed. Ook het gezin stond onder zijn hoede: als Zeus Herkeios (= Beschermer van de hof) had hij een altaar op de binnenplaats van de woning. Vooral gasten en vreemdelingen stonden onder zijn bescherming. Nu konden ook in de huizen van de zogenaamde volgelingen van Christus Jezus beelden in huis geplaatst worden met zijn beeltenis, om vereerd te worden als god. De stap om ook zijn moeder als godin te gaan vereren was niet ver af meer. Toch duurde het nog een tijdje voor de Maria verering echt op gang kwam. Maar als Jeshua die nu Jezus werd genoemd god was moest zijn moeder wel de Moeder van God zijn of kon Moeder Gods worden genoemd en zo de plaats innemen van oermoeder Gaia .
Betreft de Naam van God zijn velen het ermee eens dat wij daar best de Naam gebruiken zoals hij door het Volk van God werd gebruikt en zoals God hem openbaar gemaakt heeft. Maar voor de andere namen laat men het dikwijls in het ongewisse.
Men zou kunnen zeggen dat God natuurlijk begrijpt dat wij door onze verschillende spraken verwarring in de talen hebben gekregen en dat er met de vertalingen ook andere klanken en uitspraken zijn gekomen.
In Yahushua, Yehoshua, Yeshua, Jehoshua of Jeshua zagen wij dat er niet alleen spraak verwarring is omtrent de Naam van de Allerhoogste. Ook betreft zijn zoon zijn er pogingen gedaan om hem uit de belangstelling te krijgen. Men wenste een andere god voor het voetlicht brengen.Mits dat meerdere personen meer belang begonnen te hechten aan de Nazareen dan aan de gebruikelijke goden, inclusief de God der Joden (Jehovah), kon het machtsapparaat makkelijk de beleidsvoerders op het geloofvlak ompraten om de zoon van Kronos (Lat. Saturnus) en Rheia, twee van de twaalf Titanen, aan te nemen als God. Bij de heidenen was hij reeds oppergod, die heerste vanaf de berg Olympus, en werd algemeen in het rijk vereerd. Door de naam van de zoon van Jozef en Maria uit Nazareth, afkomstig van de stam van David, zijn naam יהשע (Jesjoea) Jeshua van Jahushua of "Jehovah redt" (Redding van Jehovah") te vervormen tot YaZeus (Je-Seus/Jezeus) of "Heil Zeus" in plaats van "Heil (tot diegenen die) van God (komt)".
Door de naamswijziging van diegene die zei zoon van God te zijn kon het licht schijnen op diegene die lichtflitsen in de hemel bracht door bliksems, de wolken verzamelde en uiteendreef; maar ook regen en sneeuwval veroorzaakte. Men slaagde er aldus in nog meer mensen de naam naar het Indo-Europees *Djev (= stralende, verwant met Latijn dies = dag) te laten gebruiken en aldus te laten verwijzen naar een verwantschap met de verering van het heldere uitspansel; Zeus’ meest wezenlijke functie is die van hemelgod.De aanhangers van de Babylonische goden vonden daar vrede in als die populaire figuur ook verpersoonlijkt kon worden met hun twee gezichten god Baal (Heer). De God van de Hemel of Heer van de schepping kon dan opgenomen worden in die Joodse man die zich zoon van God noemde en daardoor ook god de zoon kon zijn. Jeshua werd Je-Zeus of Jezus/Jesus. De Romeinse leiders slaagden door hun wijsheid en handigheid er mooi in tot een aanvaardbaar compromis te komen en zo de gemoederen te bedaren.
De centrale figuur van het Griekse pantheon kon nu centrale figuur worden van vier verschillende godsdiensten (Oosterse Heidenen, Romeinen, Grieken en Christenen).
Zo werd Zeus niet slechts de bevestiger van de harmonie in de natuur, maar vooral ook van de maatschappelijke orde. Koningen en vorsten ontleenden hun macht aan Zeus en waren aan hem verantwoording schuldig. Zij konden hem vereren zonder iemand tegen de borst te stoten. Voor meerdere gemeenschappen kon hij voorgedragen worden als de raadgevende god, de beschermer van de volksvergadering en handhaver van de eed. Ook het gezin stond onder zijn hoede: als Zeus Herkeios (= Beschermer van de hof) had hij een altaar op de binnenplaats van de woning. Vooral gasten en vreemdelingen stonden onder zijn bescherming. Nu konden ook in de huizen van de zogenaamde volgelingen van Christus Jezus beelden in huis geplaatst worden met zijn beeltenis, om vereerd te worden als god. De stap om ook zijn moeder als godin te gaan vereren was niet ver af meer. Toch duurde het nog een tijdje voor de Maria verering echt op gang kwam. Maar als Jeshua die nu Jezus werd genoemd god was moest zijn moeder wel de Moeder van God zijn of kon Moeder Gods worden genoemd en zo de plaats innemen van oermoeder Gaia .
In de Indo-Europese talen zoals het Frygisch gaat het '-zios' element in de naam terug op Dyeus, de gemeenschappelijke voorloper van 'dios', 'deus' (god) en ook van de naam Zeus. Juist om die reden is het niet aangeraden om meer de tittel 'God' te gebruiken dan de Naam van God uit te spreken.
Met de naamsverandering van de zoon van God kon de tamme (dan toch niet 'brullende") stier ook Europa gaan veroveren, waar de volgelingen van Jezus verder naar toe trokken om mensen te bekeren.
De Meester in vermommingen kon nu ook bij de Christenen meester in alle hoedanigheden en onder allerlei vormen zijn. Van dan af kon die Jeshua nu als Jezus ook overal tegelijkertijd zijn.
Zeus kon ook van mannen houden en werd dan als man met meer vrouwelijke trekken afgebeeld en opgevoerd als een 'aphprodite' en gaf de mogelijkheid om god als een man-vrouw voor te stelllen. De Vrouw in de god kon verder uitgewerkt wordenen stemde overeen met het plaatje van de oermoeder Gaia, waar de Joden Jehovah als de oervader God aanschouwden. Zo kon Jezus dan ook oer-vader, "hij die aan de oorsprong lag" worden. Teksten als de alpha en de omega het begin en het einde werden zo omgevormd dat Jeshua, Jezus aan het begin en het einde van de schepping zou liggen. Men maakte het mogelijk om Jezus zoals de heidense god de (mede-)helper zijn van het ontstaan der dingen te laten zijn. Nochtans was die Jeshua recentelijk geboren en dus eigenlijk pas in wording gekomen.
De koning in het vreemdgaan werd verliefd op de koninklijke Trojaan Ganymedes. Zeus was zo dol op deze jongen dat hij hem tot zijn wijnschenker maakten (wat werd aanschouwd als een belangrijke functie), zo kreeg Zeus zijn Nectar aangeboden door Ganymedes. Dat Jeshua ook het wter in wijn veranderde en het dan als een meester Wijnschenker liet uitgieten voor de gasten, maakt ook hem to een goede verpersoonlijking van Zeus ook omdat Jeshua nog een stap verder ging, niet alleen door de wijn uit te schenken voor zijn volgelingen, maar dan ook nog eens te zeggen dat het zijn bloed was dat voor hen werd vergoten. Wat kon er beter zijn dan de mensen te doen te geloven dat zij werkelijk het bloed van de Oppergod Zeus konden drinken. Eten van bloed werd aanschouwd als de mogelijkheid om de kracht van het slachtoffer in zich op te nemen. Dit zou geven dat door het drinken van de wijn waarover de zegen van de oppergoed Zeus werd uitgesproken als zijnde zijn bloed, dat men dan ook de krachten van die oppergod tot zich kon nemen. De Rooms Katholieke Kerk ging hier op in en liet de mensen geloven dat zij werkelijk Jezus lichaam nuttigden en Jezus bloed opdronken. (Daarom mocht men niet bijten op de hostie want men zou Jezus kunnen pijn doen.) Door dat bloed van Jezus de god in zich te nemen zou men dan ook als Jezus kunnen worden. (Dat als Jeshua/Jezus worden staat echt in de Heilige Schrift en is ook effectief onze opdracht. Wij moeten als Jezus worden, maar dat betekent niet dat wij als God moeten worden of dat wij Jezus of God worden.)
Om in het kader van het drievoudig denken van superieure volmaaktheid te blijven kregen Zeus en Europa 3 kinderen: de legendarische Minos, de dappere Sarpedon en de rechtvaardige Radhamanthys. De stier steeg op naar de hemel en is sinds die dag een sterrenbeeld: de Stier. Zo ook was Jezus opgestaan en naar de hemel gestegen en werd het plaatje van de drie-eenheid ook volmaakt gebracht door de Kerk die aan de bewindsleden had toegegeven om zo de macht te kunnen blijven delen.
Zeus had zijn overwinning behaald. Ook de Romeinse bewindslieden hadden hun overwinning behaald en de vrede in het Rijk kunnen handhaven, en daar was het hen in de eerste plaats om te doen. De Kerk was in de val getrapt en heel de wereld volgde genoegzaam.
Wenst u nog steeds deze wereldse 'verkrachters van de waarheid' volgen?
Zeus kon ook van mannen houden en werd dan als man met meer vrouwelijke trekken afgebeeld en opgevoerd als een 'aphprodite' en gaf de mogelijkheid om god als een man-vrouw voor te stelllen. De Vrouw in de god kon verder uitgewerkt wordenen stemde overeen met het plaatje van de oermoeder Gaia, waar de Joden Jehovah als de oervader God aanschouwden. Zo kon Jezus dan ook oer-vader, "hij die aan de oorsprong lag" worden. Teksten als de alpha en de omega het begin en het einde werden zo omgevormd dat Jeshua, Jezus aan het begin en het einde van de schepping zou liggen. Men maakte het mogelijk om Jezus zoals de heidense god de (mede-)helper zijn van het ontstaan der dingen te laten zijn. Nochtans was die Jeshua recentelijk geboren en dus eigenlijk pas in wording gekomen.
De koning in het vreemdgaan werd verliefd op de koninklijke Trojaan Ganymedes. Zeus was zo dol op deze jongen dat hij hem tot zijn wijnschenker maakten (wat werd aanschouwd als een belangrijke functie), zo kreeg Zeus zijn Nectar aangeboden door Ganymedes. Dat Jeshua ook het wter in wijn veranderde en het dan als een meester Wijnschenker liet uitgieten voor de gasten, maakt ook hem to een goede verpersoonlijking van Zeus ook omdat Jeshua nog een stap verder ging, niet alleen door de wijn uit te schenken voor zijn volgelingen, maar dan ook nog eens te zeggen dat het zijn bloed was dat voor hen werd vergoten. Wat kon er beter zijn dan de mensen te doen te geloven dat zij werkelijk het bloed van de Oppergod Zeus konden drinken. Eten van bloed werd aanschouwd als de mogelijkheid om de kracht van het slachtoffer in zich op te nemen. Dit zou geven dat door het drinken van de wijn waarover de zegen van de oppergoed Zeus werd uitgesproken als zijnde zijn bloed, dat men dan ook de krachten van die oppergod tot zich kon nemen. De Rooms Katholieke Kerk ging hier op in en liet de mensen geloven dat zij werkelijk Jezus lichaam nuttigden en Jezus bloed opdronken. (Daarom mocht men niet bijten op de hostie want men zou Jezus kunnen pijn doen.) Door dat bloed van Jezus de god in zich te nemen zou men dan ook als Jezus kunnen worden. (Dat als Jeshua/Jezus worden staat echt in de Heilige Schrift en is ook effectief onze opdracht. Wij moeten als Jezus worden, maar dat betekent niet dat wij als God moeten worden of dat wij Jezus of God worden.)
Om in het kader van het drievoudig denken van superieure volmaaktheid te blijven kregen Zeus en Europa 3 kinderen: de legendarische Minos, de dappere Sarpedon en de rechtvaardige Radhamanthys. De stier steeg op naar de hemel en is sinds die dag een sterrenbeeld: de Stier. Zo ook was Jezus opgestaan en naar de hemel gestegen en werd het plaatje van de drie-eenheid ook volmaakt gebracht door de Kerk die aan de bewindsleden had toegegeven om zo de macht te kunnen blijven delen.
Zeus had zijn overwinning behaald. Ook de Romeinse bewindslieden hadden hun overwinning behaald en de vrede in het Rijk kunnen handhaven, en daar was het hen in de eerste plaats om te doen. De Kerk was in de val getrapt en heel de wereld volgde genoegzaam.
Wenst u nog steeds deze wereldse 'verkrachters van de waarheid' volgen?
Thursday 6 October 2011
Altered to fit a Trinity
Christ was marketed and packaged by Rome as a dualhead - trinity god. Even his name was changed from "Jehoshua" into "Iesous" (hail Zeus) and his birthday was made to coincide with all the sun-gods of that period (Dec 25). Christ's passover was swapped out for the springtime festival called "Easter" - after the fertility goddess Easter (Ishtar).
The eggs and the rabbits are a sure indication that the "truth of Christ" was tampered with.
"Codex B (Vaticanus) was altered by a later hand in more than two THOUSAND places.
Eusebius, therefore, accused the "adherents of the Trinity" of falsifying the Bible."
-(Fraternal Visitor 1924, p. 148; translated from Christadelphian Monatshefte).
The eggs and the rabbits are a sure indication that the "truth of Christ" was tampered with.
"Codex B (Vaticanus) was altered by a later hand in more than two THOUSAND places.
Eusebius, therefore, accused the "adherents of the Trinity" of falsifying the Bible."
-(Fraternal Visitor 1924, p. 148; translated from Christadelphian Monatshefte).
Subscribe to:
Posts (Atom)